Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 20.03.1910, Blaðsíða 5

XXIV., 13.-14.
ÞJéá vílj ittÁ
Slnialíru tíl Súaap.dofjarðar, og or áformað, að
hún liggí úr Dagverðardal í Eyrarhreppi.
Að því er snertir slciptinqu Mosvallahrepps i
tvö hreppsfélög, þótti sýslunefndinni málið eigi
nsegilega undirhúið, og vildi þvi eigi voita henni
'Oieðmæli sín.
Heimilað var Súgfirðingum, að taka 1500 kr.
lán, til þess að koma á fót fræðslustofu í
hreppnum.
Að því er snerti tiliag það, er sýslufélagið
greiddi til Vestfjarða-símalínunnar, var álvktað,
að ;fara þess á leit, að Ján það, er sýslufélagið
iékk í greindu skyni úr landssjóðinum, yrði
«ptirgefið.
Mœlt er með þvi, að aukapósturinn, sem fer
niiIliÞingeyrar og Haukadals, væri látinn fara alla
leið til Keldudals, sem og að aukapóstur yrði
látinn ganga til Haukadals, er þurfa þykir, eptir
komu póstskipanna til Þingeyrar.
Kosin var nefnd, til að semja skipulagsskrá |
fyrir „minningarsjóð G-uðm. Ag. GuBmundssonar j
frá Mýrum í Dýrafirði11, er ekkjan Guðný heitin j
'Guðmundsdóttir á Mýrum hafði stofnað i arf- [
ileiðsluskrá sinni,
Að öðru ieyti voru á fundinum rædd yms
reikningsmál o. f 1., svo sem venja er á sýslu-
nefndum.
-Snjðllóð valda skemindum.
:3. marz þ. á. féll snjóflóð úr Kirkjubólshlíð-
tnni i Skutilsfirði, og hraut fjárhús, og heyhlöðu,
á svo nefndum Naustum í Skutilsfirði, gengt
ísafjarðarkaupstað;
Af fjórtán kindum. sem i fjárhúsinu voru,
drápust átta, en sex náðust með lífi. —
Snjóflóð féll og nýskoð að Gelti í Súganda-
firði, og sópaðí burt tveim sjávarhúsum, er þar
voru, og nokkru af fiski, sem þar var geymdur
®nn iini snjðflóðið i Hnifsdal.
Auk þeirra nitján manna, er fórust í snjóflóð-
lnu mikla i Hnífsdal 18: febrúar þ. á., andaðist
einn þeirra er meiðsli hiaut, Vigíús að nafni,
aonur Tómasar heitins Jíristjánssonar, er var
emn þeirra, er snjóflóðið hanaði:
Hitt fólkið, er meiðsli hlaut, vsi'r á bata vegi,
o talið úr iifshættu, ei síðast fréttist.
Eignatjónið, sem snjóflóð þetta olli, telur
hlaðið „Vesiri11 muni nema um tiu þúsundum
króna.
Lik tveggja barna, er í snjóflóðinu fórust
(Guðbjargar Lárusdóttur, heitins Auðunnssonar
frá Svarthamri, og Elízabetar Guðmundsdóttir
frá Látrum í Mjóafirði, sbr. 10.—11. nr. „Þjóðv.“
þ. h.) voru ófundin, er síðast fréttist, hafa að lík-
induin horizt í snjóflóðinu út á sjó.
Lik hinna átján. er létust, voru flutt til Isa-
fjarðar 25. febrúar, og fór jarðarförin fram dag-
inn aptir.
1 kirkjunni voru sungin saknaðarijóð, er ort
höfðu skáldin Guðm. Guðmumlsson og Lárus Thor-
arenseu, en líkræðu fluttu sira Þorvaldur Jónsson
og cand. theol. Bjarni Jónsson.
Öllum líkkistunum, 18 að tölu, var sökkt í
sömu gröfina, og hvíla þar í fjórum röðum.
Vœntanlega setja sveitungar hinna látnu eitt-
hvert minnismerki á gröfina, er minnir eptir-
komendurna á þenna sorgar-atburð.
Skemmdir af ofviðri.
I ofsa-rokí um mánaðamótin síðustu (febr. —
niarz), brotnaði bryggja, og mótorbátur, að
Dvergnsteini í Alptafirði.
Hjallur íauk þar og, og fleiri skemmdir urðu.
Veitt prestsembætti.
Annað prestsembættið í Keykjavík hefur ráð-
herra 11. marz síðastl. veitt cand: theol. Bjarna
Jónssyni , barnaskólaforstjóra á ísafirði.
Hann fékk fiest atkvæði á prestskosningar-
fundinum 2d: febr., sbr. 10.—11. nr. „Þjóðv.“ þ. á
Ur Árnessýslu
er að frétta góð aflabrögð í verstöðunum þar
(Þorlákshöfn og Eyvarbakkaj.
Snjóílóð
braut nýskeð bræðsluhús á svo nefndri Kald-
áreyri við Skutilsfjörð i Norður-ísafjarðarsýslu,
Jfí
53

og sópaði með 'dér' séxtá.n 'íÖtunp af lifur., setn
. G' íiJejuuoe iriovrlni'i wife lo igjsei
þar voru geymd.
Bræðsluhns ^þetta var eign ldiitaíélagpins.
„Grútur".
iillö'
ol>
X
/im:ló>lni/>!iój,in
Y.onnsvU /i nna
; ■ n-iVv i •ii.iJeiui
lidjiniój'í
Ilörmuiegt slys.
Barn skotið til buuu.
11. marz síðástl'. víídi' það þörmuféga ’siýs, til
í Reykjavík,' áð firhni ára'göniul tejpa, Magnea
BjSrg Signiundsdötlir, Mágnússonay i ^estprgötu
nr. 57, var skotin af öðru barni, sem var að
rjála við lilaðna byssu. og reið skot úr byssunni
f höfuðið á barninu, og beið það þegar bana.
Má það teljast í meira lagi óvarlogt, að leggja'
frá sér hlaðna byssur, þar sem bövu, eða; aörir,
sem eigi vi,ta, byersu ástatt er, geta náð til Iþeirra. ;
Barnið va,r statt utan heimilis sínsj •«: slysið
varð. < i , 11 >j /
Tveir botnverpingar sektaðir.
Danska várðskipið tök ný skeð tvo' botnverp-
inga, er vorú að landheigisvoiðltm í grennd við
Dyrhólaeý, og kóth fneð þá til Réýkjáviktir 7.
marz.
Skip þessi hétu „A.berdeIensþíre“ og „Chait- ,
nessliíre11, og voru hæði frá þorginni Aberbeeu
á Skotlandi:
Danska varðskipið varð að skjóta npkkrum.
fallbyssuskotum^ ,fil þess að aptra þyí, að skipin,
kæmust undan hegniþgu.
Skipherrarnir voru hvor urp sig gektaðir.uin •
j 1200 kr., og afli og veiðarfæri skipanna gert
upptækt.
,| I ■iii.i/ i< •léi -rlfæ.óií: /1 JmLí'ivli I
Gróðrarstiið
hefur verið komið á stofn að Hólum í Hjalta-
dal í Skagafjaröarsýslu, og er hún sjj dagslátt-
ur að stærð.
Ymsar trjáplöntur hafa verið gróðursettar í
gróðrarstöð þessari, sein væntanlega verður bún-
aðarskólasveinunum, hæði til ánægju og fræðslu.
Nokkrir norðlenzkir bæudur,
og bændaefui, líklega 1—3 úr hverri norður-
39
„Ef eg aiitraði því eigiM, mælti hann enn fremur,
sýfði hún óefað drepin. — En það skrd ekki verðau.
Meðan haDn var að tauta þotta við sjátfan sig, gekk
hann að tröppunum, og hvarf síðau niður í göngin, sem
Þar t oru, og sá eg enn glætu af ijósinu, sem hann bélt á-
Mér þórti nú ráðlegast, að bypja mig burt sem bráð-
8st, er eg var orðinn þessa áskynja.
Til allrar hamÍDgju þurfti eg nú ekki að fara út um
gluggm n, þsr sem Jasper hafði'skilið dyrnar eptir opn-
ar á eptir sér.
Jeg fiýtti mér nú ut, skn ið aptur inn um gluggann
a salnum, og komst til herbergis míus.
Scttist eg þar niður, og fór nú að hugsa um það,
setn 0g haíði heyrt.
Mér þótti það rojög kynlegt, að eg hafði heyrt Jns-
^er tala, liaun, sem anDars þóttist vera máliaus
Hvernig gat staðið á þes9u?
Hvaða erindi átti hann, með böggulinn, út í batDa-
húsiðy/
Hvers vegna minntist hann á morð, og vék í því
8ail'bun(]j ag einhverti stúlku?
fékk ^essum spumingum var eg að velta fyrir mér, og
fbki svarað.
Jog verða hræddur um, að einhver voðaleg-
æPur yr^j framjnn, er minDst varði, og því væri
larið leytit , , ,, * . , ..
Uieð a'lc, er að vestur-almunui lyti.
spUljij 8jaifan tnig, hvort hr. Harley væri kunn-
® u,;' 'ltbæfi Ja9peröj og hvoit hann vissi, að hknn
1 1 ölað.
I uð. fór hiyl.lipg.ur.mn -mig alian, er eg heyrði Jas-
32
magnist. — Auðvitað er alH, sem áð círaug þessum lýtur
hugarburðurinn einber.M
rPabbiM, sagði Fay, í mjög hátíðlegum róm. „Jeg
hefi séð vofunau. . (>v.i\
Htirley spratt upp.
„Fay!M mælti baDn. „Komdu ekki úieð annáð éins
þvaðurH
„Jeg segi það satt, að ég hefi séð hana, pábbi“,
uiælti Fay. rI fyrra þegar þú varst erlendis, var ég
einu síddí á næturþeli úti í blómgarðinum, af því að eg
gat ekki sofið, og sá jeg hvíttnunkinD þá fara inn í bæna-
húsiðu.
rJeg tek það upp aptur, að það er vitleý8a!M mælti
Harley, all-æstur. „Hurðin er negld aptur, og hofur ekki
verið opnuð árum saman, —- Þig hefir dreymt þetta Fay,
rEkki trúi eg því.M
rÞá hefur það verið tóm ýmyndun! Láttu mig ekki
heyra þetta rugl frekar! Mér þykir vænt um, að F'elix
hefur ekki heyrt söguna“ — drengur hafði sofnað meðan
á sögunni stóð — „tfann hefði fengið krampa af hræðslu
Jeg banna þér að koma nálægt vestur-álmunni, eða minn-
ast nokkru sinni eiuu orði á hvit-munkinn“.
H uley var orðinu mjög æstur, og réð sér alls ekki.
Jasper; sem stóð í fjarska, sá, að eitthvað varað hon-
um, og kom því, og greip í handlegginn á honum.
Hurley stiiltist nú, og fór heim með Jasper.
Hann sneri sér við, er hann hafði gengið fáein fet
starði á Fay, og mælti:
rMinnistu einu orði frekar á hvít-munkÍDn, veröurðll
uð koma þér burt af heimiliau.u