Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 20.03.1910, Qupperneq 8
66
ÞjóevjLJiNN.
Hann var fæddur 14. febrúar 1845; og var því
frekra 65 ára, er hann andaðist. — Foreldrar
hans voru: Árni bóndi Árnason í Garðsauka, og
kona hans Blín Jakobsdóttir.
Kvæntur var liann Sigriði Skúladóttur, læknis
Thorarensen’s á, Móeiðarhvoli, og eru þessi þrjú
hörn þeirra á lífi:
1. Elín
-IHÍ ' r
2. Ragnheiður og
3. Skúli,
öll ógipt.
Fyrir tólf árum flutti Jón sálugi til Reykja-
vikur, og ljfði af efnum sínum, enda var hann
xnaður all-góðum efnum búinn, að því er hér
er almennt kallað. .
Konu sina missti hann árið 1905.
Jón sálugi Árnason var atorku og ráðdeild-
armaður, skynsamui- og gætinn; og hafði ánægju
af því, að fylgjast sem bezt með öllu, er lau^
að althennum málum.
Hann varð bráðkvaddur.
(((■cri ! ..
Til verzlunarinnar „Edinborg“ kom hingað
Bkip frá Izafirði að morgni 11. þ. m.
Farþegjar með skipi þessu voru: Jón skip-
herra Brynjólfsson og Þorvaldur Jónsson, fvr-
verandi héraðslæknir.
■hr.nl (im/go
Konsúll Frakka, hr. Brillouin, er nýkominn
til bæjaríns, hafði tekið sér far frá Frakklandi
með eimskipinu „Roylton Dixon“.
Skip þetta kom hingað með kolafarm.
„Sterling“ kom hingað frá útlöndum að kvöldi
'Í^. þ. m.
Meðal farþegja er komu með skipinu, voru
Kaupmenniinir Chr. Fr. Níelsen, Gísli Hjálm
arsson frá Norðfirði og Geir Thorsteinsson, Magn
ús læknir Pétursson, verzlunar-agent Obenhaupt
skipherra Matthías Þórðarson, og frú hans, Þor-
vaidur verkfræðingur Krabbe, og frú hans, o. fl. ;
„Sterling11 lagði af stað héðan til Vestfjarða •
15. þ. m.
íslenzku botnvörpugufuskipin „Marz“ og „ís-
londingur“ komu úr sjóferð 15. þ. m., og hafði
„Mars“ fengið 23 þús. fiska á 10 dögum, en
„íslendingur“ 19 þús. á nokkru lengri tíma.
Þilskipin „Hildut“, eign Tangsverzlnnar á
ísafirði, og „Sigurfarinn11, komu inn 13. þ. m.,
til þess að koma á land mönnum, er sýkzt höfðu.
Haíði „Hildur“ aflað 12'/2 þús., en „Sigur-
fari“ 9 þúsund fiska, og skipin þó að eins vevið
rúma viku við fiskiveiðarnar.
Glimufélagið „Armann“ lét. kappglímu fara j
fram 15. þ. m., og tóku yfir tuttugu glimumenn ,
þátt í henni.
Glímumönnum var skipt í fjóra flokka, eptir
þyngd, og fór glíman þannig:
I. í þyngsta flokknum hlaut Hallgrímur Bene-
diktsson fyrstu verðlaun, en Sigurjón Pót-
ursson önnur.
II. I öðrum þunga-flokki hlaut Jóhann Einars-
son fyrstu verðlaun, en Guðm Sigurjónsson
• önnur.
III. í þriðja þunga-flokki hlutu sömu mennirnir
verðlaun, sem í öðrum flokki.
IV. í fjórðaflokki fékk Magnus Tómasson fyrstu
verðlaun, en Ólafur Magnússon önnur verð-
laun.
fflQF Hjá ritstjóra „Þjóðv., Yonarstiæti
12, R-ykjavik, eru þessar bækur tilsölu:
Leikritið Jón Arason á %0
„ Skipið sekkur á V 76
Skáldsagan iVIa.ðu.r og kona á 8/50
„ Piltur og stúlka á 2/0o
Pulrænar smásögur (fyritburð-
ir ýmiskonar og kynjasögur) á %0
Öddur lögmaður á 2/75
XXIV., 18.-14.
Cjrr,ettisljóð á og
Ljóðmæii J óh. IVT. Bjarnarson*
a,‘ á 7«5-
T
®««0 Enn freinur eptirnefndir riíTinCl-
flokkar:
."N 11111:1 riiiiiic ^/^
Andi-arímur á %5
Reimarsrímur á */00
Viglundarrimur á Voo
I ákafrónsrimur á J/oo
S5'volclai*r*imnr* á %0
Rímur af Grísla Hcn-ssssyni á
„ „ A.latlelíl£ á °/85
„ „ C/resti Bárðarsyni á 0/80,
„ „ Jóhanni Blalíls: á %0
„ „ Sitývai’ð og Oný á °/40,
„ „ Hjálmarihugum-
fst ói-a á %0
Þessar riddarasÖCjUr eru og til
sölu:
Sagau af iiinr-iki lieili-áða á %5
Sagan af X2 ringi og JtiSl:'i 11 jg'-
varði á °/60
Athygli leiðist sð því, að til sölu
er enn fremur hinn alkunni:
Lalla-bragur á %B
Enn fremui: Fjá 1 ’drápsmálið
i Húnaþingi á °/os °- H.
Prentsmiðja Þjóðviljans.
35
En það veit eg að keppinautinn á eg engan
Frú ITarley sálugu hefi eg eigi heyrt minnzt á, en
jeg er viss mn að Fay er Hk henci, og hlýtur hún þá
mö hafa verio ágætis kona.
•Jpg gft vaiia irúað þvi. «ð Harley sé faðir bennar
iinrar cins aumingi; en að hann sér faðir Felixarer vafa-
laust, því að feir ern hvor öðrum líkir í hvivetna, j*f*
veikiulegir, og jain nppstökkir
Ekki get eg íniyndað mér, að Felix verði langlífur
Vesiings barnið gengur í svefhi, því að fyrir nokkr-
um nóttum, heyrðí eg fótatak í gonginurn, og er eg flýtti
rnér út, sá eg Felix ganga of«n tröppurriar.
Jeg fygldi honum þá optur í rúm hans, oghefisíð-
an tvílast hurðinni haris á hverju kvöldi:
Mér þykir vænt um. að hann heyrði eigi sögu hvít-
mankf-ins, því hræðsla kynni að bafa unnið algiörlngn
hug á bonum.
A Felix sanna9t mjög áþreifanlega biblíusetisingiii,
að syndir íeðranna koma niður á börnunum.
20. JÍJLI: Loks befir mér tekist að rann •aka ve»t-
ur álmuoa, an þoss nokkur vissi.
Jep geiði það um miðnæturskeið, og er jafn fróður
cptir, sem aður.
Til þeas að befja iráls á upphafinu, skal eg ?æta
þess, að fyrst rarinsukaði eg vestur álmuna að titanverða
til þe?s að sjá, hvernig eg gæti komizt inn, án þess Ja-’-
per so'i 11 ig.
Upp í allar dyr, sem liggja úr aðal• húsinu inn i
vostur-álmunu, hefnr verið hlaðið, nema eiiiar, og geymir
lir. Ilailey lykilinn að þeim.
36
Þar varð því ekki komist inn, og gekk eg því
kringum eikitrén, og rannsakaði múrinn.
Tvær raðir smá-glugga bera birtu inn í klefana, sem
munkarnii bjuggu i, ogá bænahúsinu eru álta stórirgluggar.
öæti eg náð þar út rúðu, eða mölvað, hefði eg get-
að smogið þar inn.
En Jasper hefði hlotið að verða vjr við það, og þá
hætti eg við það.
Eini'.i' dyr eru að vísu að utunverðu, en þær var
ómögnlegt að opna.
Á jeirri hlið bænahússins,. sem al ánni voit, er og
stór gluggi, og þar var ein rúðan; neðst i n.iðjunni broti«
Hefur eigi verið hirt um, að se'ja í rúðu í stsðinn;
með því t.ð stóreflis eikitre skýlír henni.
Irm uni þessa brotnu rúðu gat eg skotizt, og hefur
hr. Harley eigi varað sig á því.^
.Teg skrapp nú til Marlow, og keypti þar ljósker,
sern eg gat falið undir fiakkalafinu mínu.
Svoua útbúinn, beið eg, unz klukkan sló tólf, og
þegar eg hugði, að kyrrð væri á kotuio, laumaðist. eg ofan
stigann, smaug út um einn gluggann á salnuin, og kom*fc
svo inn í eikitrjáa-göngin, án þoss nokkur sæi míg.
Jeg verð að játa, að jeg sár-skammast uiín, því að
engan rétt hat’ði eg til þess, að hnýsast í leyndardóma
Harley ættarinuar.
En eg gat eigi setið 'á forvitni minni, þar sem m#r
þótti háfctarlag Harleys hafa verið svo afar-kynlegt
Nín nf tíu rnyndu bafa gert hið sama i mínum sporum.
Það var niða-myrkur. og komst eg nú með beilu
og höidnu að stóru eikiuni,-:sem skýldi brotnu rúðunni,
Jeg klifraði upp i eikina. og sveifiaði otér svo það