Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 22.06.1910, Side 1

Verð árgangsins (minnst,
60 arkir) 3 Jcr. 50 aur.
erlendw 4 kr. 50 aur., og
í Ameríku doll.: 1.50.
Borqist ýyrir júnimánað-
arlok.
ÞJÓÐVILJINN.
— - ~|= Tuttugasti og PJÓRÐI ÁRGANGUR =1—.. =—
HI—RITSTJORI SKÚLI THORODLSEN. —*—
TJppsögn skrifleq ógi Id
nema komið sé til útgef-
anda fyrir 30. dag júní-
mánaðar, og kaupandi
samhliða uppsögninni
borgi skuld sína fyrir
blaðið
M 28.-29.
Reykjavík. 22. júní.
19 10.
Frá 1. júli þ. á. til árslokanua geta
nýir kaupendnr fengið „Þjóðv.u fyrir að
eins
—— 1 kr. 75 aar. ••••
Sé borgunin send jafn framt þvi, er
beðið er um blaðið, fá nýir kaupendur
einnig, ef óskað er,
alveg ókeypis,
sem kaupbæti, freklega
200 bls. sKemmtisögum,
og geta, ef vill valið, um 8., 9., 10., 11.,
Og 14. söguheftið í sögusafði „Þjóðv.u
í lausasölu ef hvert ar þessum sögu-
heptum selt á 1 kr. 50 a., og eiga nýir
kaupendur því kost á, að fá allan síðasta
helming yfirstandandi árgangs blaðsins
(samtals 30 nr.) fyrir !
I
= hó eins 25 aurii,-------------
og kostar hvort tölublað þá minna,
en einn eyri.
Til þess að gera riýiurn á-
skriíendum,og öðrumkaup.
endumblaðsins, semhægast
fyrir, að þviergreiðslu and-
vii-Öisins snertir, skal þes&
getið, að borga rná við allar
aðal-verzlanir landsins, er
slika innskript l<\y ííi, enda
útgelanda af kaupandun-
l,T,i sent innskriítarskir-
teinið.
Þjörið svo vel, að skýra kunn-
ÍDgjum yðar, og nábúum, frá kjörum þeim,
er r Þj°ðv. býður, svo að þeir geti gripið
tækifærið.
- Þeir, sem kynnu að vilja taka að
sér útsölu flÞjóðv.“, sérstaklega í þeim
8veitum, þar sem blaðið hefir verið litið
^6ynt að undanförnu, geri svo vel, að
Serti útgefanda „Þjóðv.“ áðvart um það,
8eD' allra bráðast.

Utanáskrift til útgefandans
er: Skúli Ihoroddsen, Von-
arstrœti 12, Eeykjavík.
Hvaöa itor-steinolín á eg að nota?
Hvoit heldur þá er eg sjálfur álít bezta, eða hina,
er seljandi segir að sé bezt
<?
Auðvitað nota eg þá olíu, sem eg veit af eigin reynslu
að tekur allri annari olíu fram, sem sé
Gylfie Motor-Petroleum
irá
Skandinavisk-Amerikansk Petroleum A|S
Kongens Nytorv 6. KöbenhaVD.
Ef yður laDgar til að reyna Gylfie mótor-steinolíu, mun kaupmaður yðar
útvega yður hana.
Stjórnmál.
—— o$o—
í 47. og 48.—49. nr. blaðs vors f. á.,
rituðum vér nokkuð um stjórnmál, er
bráðrar úrlausnar krefjast, og má því, þó
að nokkuð sé um liðið, skoða það, sem
nú verður ritað, sem framhald þeirra
blaðagreina.
Með tilliti til þessa, nefnum vér því
það, sem hér fer á eptir, sjötta kaflann.
vi. jiéttir beinna gjalda d
almenningi.
Tollgjöld til sveitarþarfa.
Það er kunnugra, en frá þurfi að segja,
hve þungbapr sveita- og bæjar-gjöldin eru
mörgum manni hér á landi.
Þau eru þungbærnstu álögurnar, sem
a almenningi hvíla, og hafa nú ný skeð
þyDg9t að mun, þar sem fræðslulögin Dýju
eru komin til framkvæmdar.
Mörgum manni, sem veitir full örð-
ugt, að hafa ofan af fyrir sér og sínum,
og reita eitthvað til daglegra þarfa, verð
ur það opt og tiðum einna tilfinnanleg-
ast, að hafa fé til í sveitargjöldin.
Þau verður og nær undantekningar-
laust, að þvi er til bæjarfélaganna kemur,
að borga í penÍDgum, sem og eigi all-
sjaldan til sveita, og gerir það mönnum
enn örðugra fyrir, eins og verzlun og við-
skipfum manna hér á landi er háttað.
Til þess að létta á almennÍDgi þessum
beinu gjöldum, sem einatt er og vanda-
samt, að jafna réttlátlega niður, virðist oss
heppilegast, að ákveðinn hluti, eða hundr-
aðsgjald, allra toll- og útflutDÍngsgjalda,
sem greiðast í lögsagnarumdæmi hvérju,
sé látinn reDna í sveita- og bæjasjóði, og
sé þörfum sveita og baejafélaga þannig
séð borgið að mestu, ef eigi að öllu leyti.
Nú stendur til, að alþÍDgi fjalli um
toll- og skattamála-lögcjöfina, og fer þá
vel á því, að ofangreint atriði sé og tek-
ið til íhugunar.
Óbeinu gjöldin (tollarnir) eru almenn-
ingi að mun ótilfinnanlegri, od beinu
gjöldin, og þar knýr þörfiD, sönn eða í-
mynduð, til þess að afla vörunnar, hvað
sem verðinu líður, sén nokkur tök á því.
Til þes9 að greiða beinu gjöldin með
ljúfu geði, þurfa menn og að vera á hærra
siðferðisstigi, en almennast er, og geta
gert sér sem glöggasta grein fyrir, að
gjöldin séu óhjákvæmilega nauðsynleg,
og verði varið á siðferðislega réttan hátt,
enda ella eigi róttmæt.
Sé beinum gjöldum til sveitarþarfa
jafn framt h&ldið að einhvarju leiti, eða
þá gefin heimild til þess, sem fráleitt verð-
ur komist hjé, þá yrði og léttara um vik,