Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 24.10.1910, Page 5

XXIV., 48.-49.
Þjóðviljinn.
193
firði, að vclabáturinn „Harpa“, sem notaður var
til póstferða um flóann, rakst á sker, og sökk,
«g drukknuðu f)eir, sem k honum vorui
Báturinn var nýlega lagður af stað fráHaga
á Barðaströnd.
Á hátnum voru: Einar Daðason, heitins Egg-
■ertssonar, bónda á Borg í fikötufirði í Norður-
ísafjarðarsýslu, G-uðni tíuðmundsson, verzlunar-
eigandi á Þingeyri í Dýrafirði, og i Flatey á
Breiðafirði, og Pétur Hafliðason, Eyjólfssonar í
Svefneyjum, og var hann formaður hátsins.
Hákon, bóndi í Haga, sá, er bátnum blekkt-
ist á á skerinu, og brá við þegar, og setti út
bát, en kom um seinan, og sá engin vegsum-
merki, þar sem báturinn hafði sokkið, er hann
kom að.
Kartöplu-uppskera.
segir „Norðri“; að orðið hafi lakari, en í meðal-
lagi, á Akureyri og í Eyjafirði.
Krektunarfélag Norðurlands telur sig þó hafa
fengið allt að meðal-uppskeru en svo er 15 föld
talin þar nyðra.
Skemmdir aí' ofviðri.
Ofsa-veður rauf þak af hlöðu að Arnarhóli í
Landeyjum í Árnessýslu í öndverðum þ. m. (okt).
Tvö róðrarskip tók veðrið og í Hallgeirsey
í sömu sveit, að því er segir í blaðinu „Suður-
land“ 10. okt. þ. á.
Stúdentaíehigið.
Stúdentafélagið hér i bænum (Reykjavík) hélt
fund 8. þ. m. (okt,), og voru þar kosnir í stjórn
félagsins: Andrés Björnsson (formaður), Ben. alþm.
Sveinsson fvara-formaður), Kristján Linnet (gjald-
keri), Matthías fornmenjavörður Pörðarson (bóka-
vörður) og Skúli S. Thoroddsen (skrifari).
Útflutningur sauðijár.
Félagið Th. Bracth & Co. í Antverpen, sem
áður hefir verið getið i blaði voru, flutti alls út
1100—1200 sauðkindur á fæti frá Akurej'ri.
Frá Eskifirði hafði það og flutt út 1200.
Allt kvað fóð hafa verið borgað í peningum,
íslaud og Svíþjóð.
Qufuskipa-samband.
Mælt er að sænskt verzlunarfélag, R. W, Beh-
ilín að nafni, ætli að koma a gufuskipasambandi
milli Svíþjóðar og íslands frá næstk. nýári.
Áformað kvað vera, að gufuskipin verði tvö
eða þrjú, sem ferðirnar annast.
Þau koma í Svíþjóð við í Gaut.aborg, og í
Málmey.
UngmennafðlögÍD.
Ungmennafélögin austanfjalis (þ. e, austan
Hellisheiðar) héldu fulltrúafund að Þjórsártúni
9. okt. þ. á.
Meðal aðkomumanna þar voru: Einar skóg-
fræðingur Sœmundsson og Sig. alþm. Signrðsson
væntanlega til að gefa þeim leiðbeiningar um
skóggræðslu o. fl.
Fundarmenn sendu Jðni sagnfræðing Jónssyni
símskeyti, eg tjáðu honum þakkir sínar fyrir
bók hans „Dagrenning11,
Kviknar í húsi.
Koua. skaðbrennist.
Sunnudaginn 9. okt. þ: á. tóksts slysalega til
á efsta lopti í húsinu nr. 11 á Laugavegi í
Reykjavík. að steinolíuvél valt um koll, og kvikn-
aði þegar i herberginu, og eldurinn læsti sig um
það, og stóð út um gluggan.
Kotian, sem í herberginu bjó, ekkjufrú Quð-
loug .Jónsdóttir frá Hjarðarholti, ekkia Andrésar
heitins söðlasmiðs Bjarnasonar, reyndi að slökkva
eldinn, en skaðbrenndist á höfði, og handleggj-
um, og hefir legið rúmföst.
Skemmdir urðu nokkrar á húsí, og á munum,
en slökkviliðinu tókst þó vonum bráðar að slökkva
eldinn, eptir að rofið hafðí verið þakjárn afdálitlum
hlutu af þakinu, som eldurinn hafði læst sig í
Drukknun.
Maður nokkur drukknaði nýskeð i Norðurá í
Mýrasýslu, einn af smiðunum, sem verið hafa
við brúargerðina yfir ána.
Maður þessi hét Kristinn Jðhannsson, og var
snikkari i Reykjavík.
Hafði hann ætlað yfir ána á palli, sem fest-
ur var við brúarsteypuna — að því er segir 1
blaðinu „Fjallkonan11 — en pallurinn lét undan
og fór hann í ána.
Doctors-milnbót.
Kand. mag. Helgi Jðnsson, prests Bjarnason-
ar frá Vogi, varði 28. sept. fyrir doctors-nafnbót
ritgjörð, er hann hafði samið um þarategundir,
eða þaragróður, i grennd við Island.
Af hálfu Kaupmannahafnarháskóla voru ar.d-
mælendur háskólakennararnir Warming og Kolde-
rup-Rosenvinge, en úr flokkí áheyrandanna and-
mælti dr: Vahl.
Sjálfsmorð.
Maður nokkur, Arni Sigiússon að nafni, fyrir-
fór sér nýskeð að Snjóholti í Fljótsdalshéraði.
Hvað að honum hefir þrengt svo mjög, hefir
eigi fréttzt.
1*
Hjörleifur prótastur Einarsson.
13. okt. þ. á, andaðist að heitnili eíriu
í Reykjavík Hjörleifur prófastur Einarsson.
Hann var fæddur að Ketilsstöðum í
Norður-Múlasýslu 25. maí 1831. — For-
eldrar bans vorir. síra Einar Hjörleifsson
(f 1881) og kona bans Þ'ora Jónsdóttir,
vefara Þorsteinssonar; en síra Einar var
síðast prestur að Vallanesi.
Hjörleifur varð stúdent 1856, og lauk
tveinr árum síðar guðfræðisprófi á presta
skólanum, en var vígður til Blöndudals
hóla vorið 1860. — Seint á árinu 1869
fékk hann veitingu fyrir Groðdalapresta-
22
Honnm þótti mjög vænt um systur sina. Og þsð
vitnaðist, að hnnn hafði aptur og aptur — eptir það, er
slitnöð hafði upp úr milli læknisis og hennar — )át-
ið ýms hefni-orð falla í garð fyrverandi unnusta hennar.
Hann hafði sézt ganga upp akbrautina udi klukkan
ellefu um kvöldið, er morðið var framið.
Hafði hatn haldið á svipu í hendinni.
Lögreglumenn gizkuðu á, að hann hefði síðan brotist
nntil læknisinsmg því hefði læknirinn, annaðhvort afhræðsiu
eða leiði, kallað svo hátt, að frú Woods hefði heyrt það.
En er frú Woods kom ofaD, hlýtur það að hafa
verið áform hans að koma vitinu fyrir gest sídd, og því
viljað, að ráðskonan færi aptur til herbergis síns.
Eptir að hafa talað saman nokkra stund, hlýtur
rimman að hal'a harðnað, og þeirn lent saman, og það
að hafa Jyktað á þann hátt, að læknirinn hafi misst hfið
Þegar likið hafði verið skorið upp, kom það í ijós,
að hann hafði þjáðst af hjartasjúkdómi — en það hafði
■eDgan grunað, meðaD hano lifði —, og því gat verið,
að minna hefði þurft, til að valda dauða haDS, en þurft
myndi hafa, hefði full-hraustur maður átt blut að máli.
Loks ímynduðu menn sér, að Arthur Morton hefði
tekið mynd systur sinDar, og haldið svo heimleiðis, en
orðið að fela sig í lárviðarkjnrrinu, til þess að hitta eigi
frú Madding i garðhliðinu
Að þessari niðurstöðu var komizt í málfærslunni, og
,því varð ákæran mjög alvarlegs efnis.
Á hinr bóginn mátti benda á ýmislegt ákærða til
varnar.
Morton var drambsamur, og ákaflyndur, sem systir
hans, en hann var virtur, og elskaður af öllum, og virt-
15
annað i hug, en að einhverjar ástæður væru til þess, að
hann yrði að vera piparsveinn.
Sumir gáfu jafnvel í skyn, að hann myndi vera
kvæntur, en hefði tekið niður fyrir sig, og því flúið
konnna, og sezt að í Bishops Crossing.
En er allir voru hættir, að !áta sér detta í hug, að
læknirinn myndi kvongast heyrðist allt í einu, að hann
hefði fastnað sér jungfrú FraDces Morton, frá höfðingja-
setrínu Leigh.
Jungfrú Morton var alþekkt í héraðinu. — Faðir
hennar James Haldam MortoD, hafði verið jarðeigandi
þar, sem erft hafði föðureign þeirra.
IJngfrú Morton var há, og álitleg, fjörleg, og vilja-
sterk.
Hún kynntist dr. Lana í boði, og urðu þau brátt
góðir vinir, og gjörðist ást.
Þeim þótti mjög vænt hvoru um annað, ogsýndist
iíkt á komið með þeim, þótt aldursmuDur væri nokkur.
Þau trúlofuðust í febrúar, og var ráðgert, að brúð-
kaupið yrði í ágúst.
3. júní barst dr. Lana bréf frá útlöndum.
I fámennu þorpi, er póstafgreiðslumaðurinn opt
fréttafróður, og í Bishops Crossing var póstmeistaranum
hr. Bankley; kunnugt um leyndarmál margra af ibúum
þorpsins.
Að því er bréfið til dr. Lana snerti, veitti hann því
eptirtekt, að umslagið var einkennilegt, karlmaDnshönd á
utanáskriptÍDni, póststimpillinn: Buenos Ayres, og fci-
merkið úr lýðveldinu Argertínn.
Þetta var fyrsta bréfið, sem hann hafði orðið var
við, að dr. Lana fengi frá útlöndum, og því hafði hann