Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 31.10.1910, Síða 4

200
0* ■ . ~ ~
ar og veraldlega valdsins, flytur Einar Jaga-
Bkólakennari Arnórsson.
Fiðluleikariuu Osear Johansen, og frú Val-
borgEinarsson (kona Sigfúsar söngfræðings) halda
samsöng i Báruhúðinni 4. nóv. næstk. (föstudag).
„Flora“ kom norðan og vestan um land 27.
|). m., og fór héðan aptur, vestur og norður um
land, til útlanda 30. þ. m.
Kvöldskemmtun verður haldin i Báruhúðinni
2. nóv. næstk. (miðvikudag).
Þar verða sýndar iþróttir, sungið, o. fl. til
skemmtunar haft.
Ágóðinn rennur til sundskálans við Skerja-
Ijörð.
„Sterling11 lagði af stað héðan til útlanda
27. þ. m.
Svo befir nú samizt, að leikfélag Reykjavikur
fær Iðnaðarmannahúsið leigt i vetur, sem að
undanförnu.
Félagið er þegar hyrjað æfingar, og verður
„Nýárs-nóttin“ leikrit Indriða EinarsBonar revi-
sors, væutanlegasýntáleiksviðinu um miðjan nóv-
ember. s,
„Ingólfur11 kom hingað frá útlöndum 22. þ. m.
Skipið hafði komið við á Austfjörðum,og kom
fjöldi farþegja þaðan.
„Ingólfur11 fór béðan aptur sama daginn, vest-
ur og norður um land, til útlanda.
7. nóv. næstk. eru liðin 360 ár frá lífláti Jóns
biskups Arasonar, og sona hans, og hafa nokkrir
bæjarhúar komið sér saman um, að hafa sam-
eæti þann dag.
Fyrirlestur verður og haldinn.
Hr Hjalti Jónsson, skipherra isl. botnvörp-
ungsins „Marz“, kom hingað frá Englandi 28. þ.m.
Hafði hann selt þar frystan fisk fyrir um
JÞjÓðviLjINN.
XXVI. BO.
ÖTTO HBNSTEDs
dan$ka smjorlifci er betf.
Bi6ji5 um legundínw
JSóley* , Ingótfur ** „ Hehla m •&> JzdfbldT

Smjörlihið einungi5 frd t
Offo Mönsted fyr.
Kaupmonnahöfn og/lrósum
i Danmörku.
Forskriv selv Deres Klædevarer
direkte fra Fabrik. Stor Besparelso Enhver kan fia tilseDdt portofrit mod Eíterkrav
4 IVIti*- 130 Ctm. l>r*oclt sort biaa, bruD, gren og graa ægtefarvet fin—
vilds KZlsede til en elegant, solid Kjole ellor Spadserdragt for lsvvn ÍO rtr*.
(2,50 pr. Meter). Eller 31/, ZVltv. 130 Ctm. bredt eort, morkeblaa og
graaniitret moderne Stof til en solid og smuk HerreklædnÍDg íor liivtv
14- Kr. 50 0r*e. Store svære uldno Sove- og Rejsetæpper 5 Kr. Storo svære
uldne Hestedækkener 4 Kr. 50 0re. Er Varerne ikke efter 0nske tages de tilbage.
Aarhus Klædevæveri, Aarhus, DanmarK.
340 pund sterling, sem og enn freraur eitthvað
af söltuðum fiski.
Sjúkrasamlag Reykjavíkuv bélt aðal-£und sinn
á hótel ísland að kvöldi 30. f. m.
„Isafold“ getur þess (29. okt. síðastl.), að ráð-
hen-a, sem hafi verið töluvert lasinn í sumar,
sé mk orðinn mjög vel hress.
Hann dvelur enn orlendis.
Prentsmiðja Þjóðviljans.
26
hefði verið kunnugt um það, að læknirinn hefði verið
vanur, að sitia einD fram eptir á kvöldin í þeiro bluta
hi'issins, sem < fskekktastur vnr, og hefði MortOD þvi hyllzt
til þess, að beimsækja hann, er hann vissi, að hann átti
alls kostar við hanu.
Vinnumaður Motton’s varð og að játa, að hann hefði
heyrt Morton koma heim um klukkan þrjú um morgun-
inD, og bar því saman við þá skýrslu frú Madding’e, að
hóin hefði séð hann, or hún kom í seinna skiptið.
Mikil áherzla var og lögð á óhreinu stígvélin, og á
það, hve sporin, eöa förin eptir þau á gólf-ábreiðunni,
voru lík því, að spor Morton’s gætu verið, og var mönn-
um það Ijóst, þó að líkurnar væru eigi miklar, að þær
voru þó svo sannfærandi, að enginn vafi gat á því leikið,
hver örlög ákærða yrðu ef eigi kæmi eitthvað nýtt, og
óvænt fram við vörn málsÍDS.
Klukkan var þrjú er málinu var lokið, og klukkan
hálf-fjögur, er réttinum var slitið, var málið komið í alveg
nýtt, og óvæDt horf.
Jeg skal drepa á það, sem gerðist, eða þá á sumt
af því, og tek það upp úr Lancaster-dagblaðinu, sem fyr
var getið. — Inngangsorðum verjandans sleppi eg þó.
Dóriisalurinn var troðfullur af fólki, og vakti það
afar-mikið atbygli, að fyrsta vitnið, sem verjandinn krafð
ist, að yfirheyrt yrði, var ungfrú Fr. Morton, systir ákærða.
Lesendur vorir munu mÍDDast þess, að mnga stúlk-
an hafði verið heitmey dr. Lana’s, og að ætlað var, > ð*
gremjan yfir því, að hann haíði rofið heit sín við hai i>,.
hefði komið bróður hennar, til að fremja glæpinn.
En ungfrú Morton hafði eigi beinlíms verið blandað’
i málið, hvorki er líkskurður fór fram, dó síðar að ráð-
27
stöfun lögregluliðsins, og furðaði því flesta, er verjand-
inu !ót leiða hana, sem fyrsta vitnið.
Ungtrú Morton var hávaxinn kvennmaður, lagleg,
og dökk á brún og brá.
Hún talaði lágt, en skýrt, og var þó auðsætt, að
hún var í æstu skapi.
Hún beuti á, að hún hefði verið heittney læknisins
og drap lauslega A, að slitoað hefði upp úr milli þeirra..
— Kvað hún það hafa stafað af atvikum, er snertu
skyldmenni hans, og brá dómurunum eigi all-lítið í brún,
er hún a igði, að sér hefði virzt reiði bróður síos óhyggi-
leg, og stjórnlaus.
Að gefnu tilefni frá verjanda, kvaðst hún alls eigi
vera reið við dr. Lana, enda hefði honum að öllu leyti
farizt við sig, sem heiðvirðum mauui sómdi.
Bróðir sídd hefði, sakir ókunnugleika, litið öðru vísi
á málið, og kvaðst hún vera neydd til að lýsa því yfir,
að hann, hvað sem hún sagði, hefði hótað að jatna á
lækninum, og einmitt hrotið orð af munni í þá átt um
kvöl lið, er um ræðir.
Kvaðst húu hafa gert allt, sem hún gat, til þess
að fá hann ofan at þessu, en hann hefði setið fastur vicf'
siun keip.
Frarnburður ungu stúlkunnar gekk því enn sem
komið var, fremur móti ákærða, en honum í vil.
En spurningar verjaoda vörpuðu brátt nýju ljósi yf-
ir mélið, og leiddu j ljós vörn í málinu, er alveg kom
óvænt.
Verjandi: „Imyndið þór yður, að bróðir yðar sé
valfl ir að glæpnum?”
Dbmarinn: „Jsg get eigi leyft, að spurning þe9si