Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 23.12.1910, Blaðsíða 3
XXIV., 59.
Þjóðviljinn.
235
Neytenflur egta Kínallís-elex'irsins
írá YaMemar Petersen, Nyvet 16, Kaupmannaltöín
eru hér með látnir vita, að iitsöluverð elexírains er frá þessum degi fœrt niður
í 2 kr. fyrir flöskuDa.
Jeg hefi, þrátt fyrir hÍDn afskaplega háa toll, fært verðið þannig niður, til
þess að flýta sem unnt er, fyrir sölu elexírins, svo að birgðir mínar seldust fljótar,
en ella.
Ed með því að Kína-lífs-elexírinn, sakir hins háa tolls, getur eigi optar
orðið búinn til á íslandi, þá getur lága verðið, 2 kr. fyrir flöskuna, að eins verid
bindandi, meðan birgðir eru til á Islandi.
Kaupmannahöfn 15. sept. 1910.
Valdemar Petersen.
Frá Eyrarltakta.
Á Eyrarbakka hafa í vetur verið leiknirtveir |
sjónleikar „Nábúarnir" og „Vinnukonu-áhyggjur11. |
Það er „leikfélag Eyrarbakka11, sem um leik-
ana befir séð.
Fjárræktarkennari.
Að tilstuðlun búnaðarfélags íslands hefir
maður verið látinn ferðast um Eyjafjarðar- og
Skagafjarðar-sýslur í vetur, til að leiðbeina bænd-
um, að því er fjárrækt snertir.
Yér teljnm vist, að búnaðarfélagið veiti og j
sams konar styrk eptirleiðis, til að leiðbeina
bœndum í ýmsum öðrum héruðum landsins.
Lagasafn alþýðu.
Eimmta og sjötta bindi lagasafns handa al-
þýðu er nýlega komið út, á kostnað „Isafoldar11-
bókaverzlunar.
Þessi tvö bindi ná yfir árin 1901—1909, að
báðum árunum meðtöldum.
11 eið nrs-sa insæti.
Prófasti Kjartani Einarssyni i Holti undir
Eyjafjöllum, og frú hans, Krislinu Sneinbjarnar-
ddttw, ritstjóra Hallgrimssonac; var 8. des þt
á. haldið heiðurssamsæti, með því að þá voru
liðin 25 ár, síðan er sóknarnefndunum í Hoits-
prestakalli hafði veriö tilkynnt, að honum væri
veitt nefnt prestakall.
Samsætið var fjölmennt, hálft annað hundrað
roanna, og var þá prófasti afhent að gjöf frá
söfnuðunum gull-úr, er á var letrað:
„Kjartan Einarsson
1885—1910.
Þökk frá söfnuðunum.“
Prófastsfrúnni var og gefinn steinbaugur, og
var á hann grafið:
„Kr. Svb.
Vinagjöf
1910.“
Formaður ungmennafélagsins „Drífandi" af-
henti prófasti einnig að gjöf frá ungmennafélag-
inu silfurblekbittu, er á var letrað: „Kjartan
Einarsson prófastur. 22. ág. 1880 — 22. ág.
1910. — Frá U. M. F. „Drifandi“, og var það
til mmningar þess, að 22. ág. síðastl. hafði sira
Kjartan gegnt prestskap í 30 ár.
REYKJAVÍK 23. des. 1910.
Tíðin votviðrasöm öðru hvoru að undanförnu.
Alþýðu-tyrirlestur flutti dr. Ólafur Dan. Dan-
íelsson í „Iðnó“ 18. þ. m.
Fyrirlesturinn var um „nokkur atriði hreif-
inga rfræðinnar11.
„Ask“, skip sameinaða gufuskipafélagsins,
lagði af stað héðan til útlanda 17. þ. m.
Kvöldskemmtun hélt Thorvaldsens-félagið á
I hótel Reykjavík að kvöldi 17. þ. m.
Var þar ýmislegt til skemmtunar haft, —
Meðal annars las Einar Hjörleifsson upp sögu
og Pétur Halldórsson, bankagjaldkera Jónssonar,
skenimti með söng. — Landlæknir Guðm. Björns-
son flutti þar og erindi.
Verkfræðings-sýslanin fyrir Reykjavíkur-
bæjarfélag er nú auglýst laus frá 1. jauúar
næst.k.
Byrjunarlaun verkfræðingsins eru 2700 kr.
Fiðluleikarinn Osoar Johansen linfði efnt til
sérstaks hljómleiks á hótel Island 21. þ. m., og
gafst mönnum þar, meðal annars, tækífæri, til
að heyra samspil hans og nokkurra lærisveina.
Mikið hefur verið um jólabazara kaupmanna-
anna hér í bænum, og búðargluggarnir uppljóm-
aðir á kvöldin að föngum.
VæntanJega hefur og jóla-salan gengið þeim
að óskum.
„Nýársnóttin11, leikrit hr.jltidriða Einarsson-
ar, hefir verið leikið hér í bænum, síðan leik-
félagið hóf leiki sína í haust, og var síðast leik-
ið 18. þ. m.
29
HaDn hló gtemjulega, og fór svo að hátta.
V.
Stúlkan a hœðinni.
Við rætur brattrar brekku, þar sem mjúkur, grænn
ínosi, milli katdra grásteinanna, gladdi mannsaugað, voru
•og kjarr-runnar, og vafnÍDgsjurtir hér og hvar.
í grænu laufinu skein á berjaklasa, og voru berin mis-
jafnlega þroskuð, rauð eða dökkrauð.
Kenwood, sem tekið hafði sér dálítið tóm frá störf-
um sÍLum, að grennslast eptir æfiatriðum Ratray’s og
gekk þjóðvegÍDn, sem lá ofar, gat eigi staðiðaf sér græna
blettinn, og berin.
Honum tókst að komast klakklaust niður brekkuDa
og fór að tína berin, og raularí lag seni hann hafði heyrt
leikið á hljóðfæri i Craneboro, milli þess, er hann lét upp
i sig berin.
Hann gerði ýmist, að borða berin, eða raula, og hann
var nýlega búinn að tina fulla lúku sina af berum, full
þrosknðum, er haun heyrði óp fyrir ofan sig, og heyrði
bkruðDÍnginn i smá-steinum sem komu skoppandi ofan
brekkuna.
Jafnframt heyrði hann og, að einhver rann niður
brekkuna, og liafði þrifið í grastó, til nð stöðva sig.
HdnD leifc upp, og sá þá, að stúlkan var að hrapa
.niður brclkuna, og hafði þrifið í grastó til að stöðva sig.
Hann gat Dáð i hana, og varnað því, að hún félli.
26
boro vaxið mjög á seinni árum, og mátti því að mestu
teljast nýr bær.
Engu að síður átti borgin sér þó sögu, því að þar
höfðu fundizt fornmeDjar, sem báru vott um að herskáir
menn höfðu átt þar heirna í fyrndinni, sem verið höfðu
brezks þjóðernis.
Fornleifar höfðu og fundizt, er stöfuðu frá þeirn
tíma. er Rómverjar höfðu yfirráðin á Bretlandi.
I borgara-styrjöldunum hafði og tvívegis verið setið
um borgina, og að lokum höfðu hermenn Cromwell’s einn-
ig agað borgarbúa.
Craneboro hafði þó eÍDatt verið lítill, óátilegur bær
og það var loks, eptir það að gufan og stáliðkom til sögunnar
að bærinn breyttist í skyndi i stórborg.
Atti bærinn það að þakka starfi og heppni sex manna
er flestir höfðu komið þangað blásnauðir, en af eigin
dugnaði komið upp stórverzlunum og verksmiðjum svo að
þúsuDdum skipti.
Fyrgreindir menn græddu stórfé, og eyddu eigi
all-littum uppbæðum í bæjarins þartír.
Hjónin Bowrnar og ungfrú Emily Bowarar áttu
heima í húsinu nr. 24 á Caílingthomevegi í Croxton —
svo netndist einn hluti borgarinnar —, og hafði ungfrúin
tengið inuistörf hjá ungfrú Ratray, og því fékkst herbergi
hennar á leigu.
Bowrnar-hjónÍD höfðu að eins bakherbergi til um-
ráða, og sonur ’ rra, sem var verzluuarþjÓDn hjá Ratray
hafði að eins lélegi heibergij næst eldhúsinu.
Gamli Bowrnar, sem var einn í tölu fimin hundruð
verkamaona, er atvinnu höfðu hjá Lyuibery, vann sér