Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 09.04.1913, Blaðsíða 8

5G
6**®5
Þ.TÓÐVILJINN.
XXVII, 15.-14.
Viðundu'r nútíðarinnar.
100, skartgripir, ailir úr ósviknu
amerísku „gull-double“, í’ást íyrir að
eins 9 kr. 25 a. franco. — Ábyrgzt,
að haldi sér í 10 ár.
Skrautlegt, yfir-flatt 14 kar. „gull-
double“ karl-vasaúr, ankerverk. — Geng-
ur í 36 kl.tíma. —• Ábyrgzt, að hárrétt
gangi í 4 ár. — Eitt leður-
veski, beztu tegundar. — Ein
tvöföld karl-úrfesti. — Einir
manchettu- háls- og brjóst-
hnappar, „patent“-læsing. —
Fingurbaugur. — Skartnál.
Kvenn-skrautnæla (semasta
nýungin). —Hvítt perluband.
Vasa-ritföng, beztu tegundar.
Einn vasaspegill í skraut-
umbúðum. — 80 munir, er
hverju heimili mega að gagni
verða. — Allt safnid, ásamt 14 karata
gylltu kart-rasaúri, sem ósvtkin gullþynna
hefir, med lafmagni, verid á sett, kostar
ad eins 9 k). 25 a. franco.
Sendist allt gegn eptirkröfu. — Welt-
versandhaus H. Spingarn, Krakan,
Austurríki, nr. 466. — Sé meira en
eitt safn keypt, fylgir hyerju þeirra al-
ókeypia vindla-kveikir, beztu tegundar,
er hafa má í vasa. — Sé vörunum áfátt
að einhverju leyti, fást peningamir sendir
aptur, áhættulaust.
trTTOMBNSTEDs
amjóriiki «r* bc$t.
___________
ðmjöriikiö fva«
Ofto Mðnsted vr. /
Köuprrwnnahðfn agfiró^wm
' i Oíinmðrku. /Vr *
KOJSÍUNGL. HIRí)-VERK8MIí)JA.
Bræðurnir Cloétta
! mæla með sinum viðurkenndu isSjöltblía.ðe-tegviinclviixi., »em eingöngu éru
I
búnar til úr
RITSTJÓRI OG EIGANDI:
1*
jSkÚLI 1 HORODDSEN.
fínasta Kakaó, Sykri og Vanille.
Enn fremur Kakaópúlveri af 'beiztix tegund. Agætir vitnisburðir
frá efnafræðisrannsóknarstofum.
Prentsraiðja Þjóðvijlans.
162
það v r hún nú að vísu Htið sð hugsa í svipinn, vissi
sig hafa nóg fé, til að geta komizt til Lundúna.
Unga stúlkan sveipaði nú að sér sjalinu, sem bún
hafði fleygt yfir berðar sér, settist á annan bebks-endann.
og hallaði síðan höfðinu upp að veggnum.
Af þreyfcunni Imé hægt svefnmók yfir ’nana, og þó
eigí, nema rétt í svip.
Það var nú runninn dagur, — sólin komin upp,
og gleymdi Mary þá þreytunni, og sorginni, í svip, hrif-
1d af hÍDun-fegurðinni.
Loptið bafði verið fremur svalt yfir nóttma, en r.ú
kom hicinn, er sólin var risin úr rekkju.
Hresstist unga stúlkan nú að mun, er hún andaði
að sér hreÍDU, og evalandi morgunloptinu.
Þegar klukkan var orðin hálf-sex, fór að skapast
flör, og !íf, á járnbrautafstöðinni.
Meðal annar, sem fram hjá Mary gengu, var burðar-
maður nokkur, er kom raulandi, og var í bezta skapi.
Hann nam staðar, er bann sé Mary, og innti hún
hann þá eptir þvi, hvort langt væri þess að bíða, að
járnbrautarlestin kæmi, sem fara ætti til Lundúna.
„Kemur eptir tuttugu mínútur!1* svaraði maðurÍDn.
„Hafið þér keypt fwrseðil ?“
Mary hristí höfuðið, og kíóraði maðurinn sér þá ögn
bak við eyrað.
„Réttast þá, að eg útvegi yður hann! Annars er
skrífstofan, þar sem farseðlarnir eru eeldin, enn eigi opn-
uð, þar sem eigi er búist við þvi, að neinn fari svona
snemma! Engu að síður skal eg þó útvega yður seðilinn!
Á hann að vera fyrir aðra leiðina að eins?“
168
Litlu siðar kom hann aptur með seðilinn, og Mary
þakkaði honum, og brosti.
En er eimreiðin var komio ti! járnbrautarstöðvanna,
sté Mary inn í þriðjaflokks vagn, eem enginn var í, og
hnypraði s:g þar í einu horninu.
Þegar að járnbrautarlefitin var lokc þotin af st.að,
var Mary að mun léttara um hjartaræturnar, en verið
hafði.
Járnabrutarlestin nam hvergi staðar, fyr od komið
var að brautarstöðvunum, sem eru rétt fyrir utan Lund-
unaborg.
Litlu síðar þaut lestin siðan inn í heimsborgina
miklu, og vissi Mary þá sízt. hvað þar myndi á daga
bannar drífa.
XYI.
Þó að frú Barminstor væri í íllu skapi, hafði hún
þó farið á fætur um vanaiogan fótaferðar tíma.
Lola hafði og — þrátt fyrir gimsteina hvarfið —
sofið ágætlega. og eigi vakr.að, fyr en herbergisstúlkan
kom inn, og vakti kana.
Henni hafði alls eigi þótt skemmtilegt að eiga orða-
stað við frú Barminstor.
Urn fruna mátti segja, að hún hefði nú munninn
fyrir neðan nefið.
Ingu síður þóttist Lola þó hafa öll trompin í bendi
sér, og eigi hvað síst, er hún heyrði fréttirnar, sem her-
bergiastúlkan hafði að færa.