Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 10.05.1913, Blaðsíða 3

XXVIL, 18.—19.
ÞJOÐVILJINN.
71
Utlönd.
—O—
Danmörk.
f 12. febrúar þ. á. andaðist Sylotc,
l&ndþingismaður og birkidóman á Frið-
riksbergi. — Hann var systur-sonur Nelle-
mann’s beitms, — rammur hægrimaður,
•g þótti harður, og óvæginn við sak-
borninga, eigi hvað sízt, eða þá aðallega
im þær mundir, er Estrups-valdið beitti
vinstrimenn hörðustu tökunum.
Sylow var fæddur 11. ágúst 1849.
11. febr. þ. á. hófst í Kaupmannahöfn
fundur jafnaðarmanna („söcialista"), og
■óttu hann 400 kjörnir fulltrúar jafnaðar-
*ianna í Danmörku.
I grennd við borgina Eönne á Borg-
undarhólmi (Bornholm) var nýlega reist-
ur bautasteinn all-mikill, til minningar
T*m það, er eyjarskeggjar brutust undan
Svíum «eint á árinu 1658, — drápu land-
stjóra þeirra þar, Ptinzenskjöld að nafni.
Bautasteinninn er reistur á sjávar-
hamrinum, er hann kvað hafa staðið á,
•r hann var skotinn, og hét sá Jens Ko-
fod, er forystu eyjarskeggja hafði.
Aður stóð þar og steinn nokkur, er
á var letrað ártalið 1658.
Noregur.
í>að slys varð þar í öndverðum febrú-
ar þ. á., að fjórir helztu hafnsögumenn-
irnir, er beina skipum ieið inn Kristianíu-
fjörðinn, drukknuðu, — í afskapa roki og
sjógangi, er þá var.
Þeir létu alls eptir sig 18 börn, er
innan fermingaraldurs voru.
Alþjóða skauta-kapphlaup var í önd-
verðum Jebr. þ. á. haldið í grennd við
Kristianíu, þar sem Frogner nefnist; —
en þar er almennur skemmtigarður Krist-
ianíubiia, og fagurt útsýni yfir Kristianíu-
fjörðinn, og sækir þangað því árlega
mesti sægur innlendra og útlendra ferða-
manna.
Reynt var þar 1500 metra hraðhlaup,
og sigraði Nbrðmaður nokkur, Oscar Mat-
hiesen að nafni, en í 5000 metrá hrað-
hlaupinu rússneskur maður, Ipolitow að
nafni.
Áhorfendurnir kvað hafa verið álls
um 25 þús. að tölu, þar á meðal norsku
konungshjónin, IJákon og Maud.
Finnland.
Þing Finna — landdagurinn, sem
svo er nefnt — liófst 3. febr. þ. á.
Þar var jafnaðarmaður, Tokoi að nafni,
kosinn þingforseti, með því að hinir þmg-
flokkarnir, Ung-Finnar og Gamal-Finnar,
gátu eigi komið sér saman, og stafaði
það af því, að SrÁnhu/bud, er áður hafði
verið þingforseti, áskildi sér rétt til þess,
yrði hann kosinn, að halda ræður, lands-
réttindum Finnlands til varnar. — En
það þótti eigi hyggilegt, eins og á stend-
ur, — þótti mundu geta valdið þingrofi
tafarlaust.
Tokoi er sagður fyrsti jafnaðarmað-
urinn, er þingforseti hefir orðið.
Bretland.
Miklum tíðindum þykir það sæta, að
sagt er, að Bretar og Þjóðverjar hafi nú
nýlega komið sér saman um það, að
hlaupa eigi lengur í kapp hvorir við
aði’a, að því er aukningu herskipaflotans
snertir, en láta hlutfallið vera sem 16
gegn 10, þ. e. brezki flotinn æ þeim mun
stærri eða öflugri.
Nýlega hefir h«rmálaráðherra Breta
lagt. fyrir þingið frumvár]) þess efnis, að
kastalavörðum skuli skylt, að skjóta á
loptför, er eigi lendi tafarlaust, ef þeim
er skipað, séu þáu í grennd við kastala,
eða önnur lík varúarvifki.
Tilefnið kvað vera það, að menn eru
hræddir um, að þýzk loptför hafi aflað
sér upplýsinga um varnarvirki á Bret-
landi, eða ætlað að gera það.
Þýzkaland.
1 þorpinu Mrotchew, í grenn við Pos-
en, urðu nýlega 20 eldsvoðar á að eins
6 vikum.
Þótti þetta. sem von var, ærið grun-
samt, og var þvi leynilögreglumaður send-
ur þangað, t.il að grennslast eptir, hvað
valda myndi.
Niðurstaðan varð sú, að sjö af helztu
borgurum þorpsins voru settir í varðhald,
— taldir hafa kveikt í húsunum, til þess
að hafa fé af brunabótafélögunum.
Borgir á Prússlandi hafa nýlega lagt
fram fé, og gefið Vilhjálmi, þýzka krón-
prinsinum, og Ciciliu, fni hans, fjölda
silfurmuna, alls yfir tvö þúsund, að mælter.
192
JitDÍDguna. sem leiptrað hafði í augum Patriek’s. — og
keyrði nöpru bituryrðin, sem liðið höfðu honum af vöruin.
Hún hefli getað aagt frá öllu, sem var, og leitt af
sér allan grun!
En hun hafði kosið. — að liða, og þ#gja.
Þeirri gleði, *ð hata biargað Patrick, gatþóeDginD
vsipt hana!
Það var og eina huggunin hennar í mótlætinu!
Nú víkur sögunni að Hugo Douglas*.
Hún kveið því ná eigi lengur, að Patrick geDgi
sár úr greipum, og ásetti sér þvi, að hypja aig nú brott
frá herragarðinum, — féll dvölin þar, sem aakir stóðu,
engan vegÍDn aem beat.
,Það skal verða fyrsta verkið mitt, að losna við
kerlÍDgarskrmkkuna“, hmgsaði hÚD, er henni varð litið út
um gluggaDD,, og sá frú Barminater vera á gaDgi úti í
garðinum.
„Jeg held mig og vita ráð til þes»“, hugsaði hún
enn fremur. „Láti eg hana renna grun í, að eg viti, að
hún býr yfii leyndarmáli, sem ekki má koma»t upp, býst
eg ekki við, að mér verði vandræði úr henni! Viti
nokkur, hver maðurinD var, sem drukknaðí, þá veit móð
ir Patri«k’» það! Hvað þar býr undÍJ, l»t eg að visu
ósagt, en eg vík nú samt sð því, og bý*t þá við, að i
henni sljákki ro*tinm. — Húd veit, hvað mér ér sára*t,
og taki eg eigi til minna ráða, vðrður hún hér kyr, þótt
eigi aé til annar*, þá þó cil þeas, að geta angrað mig,
•g kvalið“.
181
Frú B»rrnin»ter at.undi, — skildi oigi vel hvað LoL
fór, er hún vék að ssmkomulagi bennar og Patrik’s.
Henni hafði aldrei geðjast Lolm Dyson, eða lunderni
henuar og jafnan talið hana »yoi sínum i alla staði ó-
samboðna.
Frúnni hafði þvi geðjast vel að kuldanum og fyrir-
litninguDni, er hún sá skina út úr Patriek, er Lola fór að
nýju að draga sig eptir hoDum.
En nú þóttist hún, bæði á »vip Lolu, og af orðum
kennar, geta ráðið, að eitthvað væri á seiði.
Hún átti þvi um hríð í nokkurri baráttu við ajálfa
sig, og svaraði engu, un* hún náði sér þó avo, að hún
gat látið, »em hún hofði eigi heyrt það, er Lola vék að
Patrick.
T&1 hennar laut þvi aðeins að M*ry.
,Mér þykir leítt“, svaraði hún, „að heyra yður enn
fara svo hörðum orðum um ungu stúlkua, sem sannarlega
á heimtingu á fullri virðingu allra“.
„Jeg sagði yður það þegar i gæakveldi“, mælti hún
enn fremur, „al hversu svívirðilegar aðdróttanir, sem
stúlkan yðar ber á Mary, þi verður þó enginn til þe»s,
hvorki hér á heimilinu, né i nágrenninu, að leggja nokk-
urn trúnað á þ»r, eða ímynda »ér, að hmn »é á nokkurn
hátt við glæpinn riðin“.
^En“, mælti frúin enn fremur, og kimdi fremur
óviðkunnanlega nef til vill eigið þér örðugt með, að
imynda yður, að til geti verið jafn göfuglynd stúlka, eÍD»
Mary er, af því að þér kynntu*t sliku eigi að jafnaði“.
Lola beit saman vörunum, og mælti, all-æ»t:
„Þér talið mjög fallega! En þar sem það er al-
kunnugt hér i nágrenninu, að þér þé hafið að mun haft