Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 14.06.1913, Qupperneq 2

91
fullan lœkinn, ef damka stjómin fœri art
skipa undiímönnum sinum act brjóta skýr
og skýlaus lagafyrmœli á okkur Islendm
ingum.
En hvað sem því líðnr og hver sem
SÖkina á, þá verður stjórnin að heijast
handa. Hún verður að fá málið skýrt.
Verður að kreíjast þess, að þessi
<lanski ofláti víki úr stöðu sinni og
sjúliðsráðneytið danska biðji oss af-
sökunar.
Minna nægir ekki.
Nú sjáum við til!
En livað gera íslendingar?
Þar er svarið heldur ekki nema eitt.
Og þarl ekki aot eins í orcti heldur líka i
vei ki. Enginn íslenzkur maður niá fram-
ar draga danskan fána á stöng.
Við höfum horft á hann nógu lengi.
Og ofan á slikt ofbeldisverk á hann ekki
að þolast. Felli menn sig ekki við blá-
hvíta fánann, þá þurfa þeir ekki að draga
upp nokkurn fána.
Einkum vœntum véi þess act Stjómai-
rádidt og alþingi sjái nú sóma sinn og
hœtti ad r>eifa dannebi og. Það hvílir eng-
in laga skylda á þessum stofnunum tíl
þess að fiagga — og því skyldu þau þá
ganga í broddi fylkingar þeirra manna,
sem vilja særa tilfinningar allra góðra
Islendinea.
Þvi það hlýtur dannebrog á íslensk-
um húsum alltaf að gera — emkum ept-
ir það, sem nú er skeð.
S.
Sveinn Valdimar Sveinsson.
Þann 1. þ. m. andaðist Sveinn Valdi-
mar Sveinsson stud. med. hér í bænum.
Hann fæddist 22. ág. 1887. Varð stúdent
vorið 1907 með 1. eink. og sigldi þá fyrst
til Hafnar. Þar tók hann próf i heim-
speki vorið 1908 með ágætiseink., en fór
svo heim aptur og stundaði læknisfræði.
Hafði hann tekið fyrri hluta læknaprófs
með mjög góðum vitnisburði, og var hann
nú byrjaður á fullnaðarprófinu. Hann
hafði átt eitthvað bágt með svefn síðustu
næturnar, og mæltist til þess eitt kvöldið,
að ekki yrðí haft hátt í næstu herbergj-
um, með því að bann ætti að ganga undir
próf að morgni, og þyrfti því að sofa
vel. En um morguninn varð hann eigi
vakinn. Komu til læKnarnir. kennarar
hans, og gekk þessu allan daginn og nótt-
ina eptir, að hann lá meðvitundarlaus,
unz hann leið út af eins og ljós, k3. milli
7 og 8 um morguninn. Seinna var líkið
krufið, og sannaðist þá það, sem lækn-
arnir höfðu ætlað, að banameimð hafði
verið heilablóðfall.
Sveinn heitinn var manna vinsælastur
meðal félaga sinna, enda gleðimaður og
félagslyndur. Sömuleiðis höfðu kennarar
ÞJOÐVIL'JINN
XXVII, 24.
hans hið bezta álit á honum, bæði fyrir
námsgáfur og aðra góða hæfileika, sem
lækni er betra að hafa, en missa. Er
! það harmur mikill þegar góðum manns
efnum er þannig burtu kippt þegar að
því er komið, að vinna sem mest gagn,
sjálfum sér og öðrum. En sárast má þó
svíða þeim nánustu ásbvinum hans, er
glæsilegastar vonirnar höt’ðu reist a fram-
tíð þessa gáfaða og góða drengs.
Jarðarför Sveins heitins fór fram mánu-
daginn 9. þ. m., og var mjög fjöLmenn.
Haraldur Níelsson prófessor flutti hús-
kveðju á heimili nins látna, síra Bjarni
Jónsson nokkur kveðjuorð í háskólanum
og sira Jóhann Þorkelsson líkræðuna í
kirkjunni. Þrjú kvæði höfðu verið ort,
og birtist eitt þeirra á öðrum stað hér í
I blaðinu.
A.
Símskeyti
svo hljóðandi barst „Þjóðv.“ frá ísa-
firði 12. þ. m.:
„Stórstúkuþingið hót’st í gær með guðs-
þjónustu hér í kirkjunni. Sigtt yggui Gt-ud-
laugsson predikaði. 25 fulltrúar mættir
og ýmsir stórstúkumenn fleiri væntan-
legir. Helmingur fulltrúanna frá Reykja-
vík. ísfirðingar höfðu góðan undirbún-
ing og hóldu 9. [júní] Stórstúkunni sam-
sæti. Útbreiðslufund 10. [júní]. Fjöl-
menni. 7 ræðumenn. Indiidi Einarsson
stjórnar þinginu. Stór-Templar fjarver-
andi. Aðal-starfið enn í neíndum. Blíð-
viðri komið eptir kuldastoima. Almenn
ánægja.
Bladfr egnanefnd «.
Sveiim V. Sveinsson
förunaut aldrei fær
fríðan neinn.
Svo langt sem augað sór
sólskinið fylgir þér;
kveðjuna blærinn ber
blíður og hreinn.
Hóldum við hóp á leið.
Hvergi sá ský.
Vængjanna vonin beið,
víðsýni ný.
Prýðu þér fltigin löng
Premstum i vor og söng. —
Lýkur nú Líkaböng
laginu því.
Blessi’ eptir bjartan dag
bólið þitt kært,
viknandi vina lag,
vorheiðið skært.
ÆsLia, með létta lund,
liðin í sætan blund,
sofnuð á sólskinsstund,
sofðu nú vært.
Þ. E.
Dönsku leikendnrnir
hafa sýnt hér í seinustu viku leikritið
„Drengurinn minn“ (Min egen Dreng),
sem mun mörgum kunnur, vegna þess,
að Leikfélag Reykjavikur hefir sýnt Liann
fyrir nokkrum árum. Leikhúsið var troð-
fullt á sunnudaginn var, enda fór allt
prýðisvel úr hendi. Ekki spillti það held-
ur, að inn í leikinn voru fléttaðar gam-
anvísur eptir Ingimund um seinustu við-
burðina hér í bænum, sem spaugilegir
hafa þótt (Altl í grænum sjó o. fl.)
ZZZZ Á mánudagiiin kemur út tvö-
t’alt bliið af „Þjóðviljanum“.
stud. med.
Kveðja frá nemendum Iæknadeildar
háskólans.
Lag: Hærra minn guð til þín.
Sviplega sveitin þín
safnast nú hér;
saknaðarljóðin sín
syngur hiin þér:
Minning um manndómsspor,
minning um dug- og þor.
Ljóðið um von og vor
viðkvæðið er.
Bjartasta brosið á
bræðranna fjöld
augans, sem ekki sá
óför né kvöld;
æsku sem aldrei veik,
yndið úr hverjum leik;
arfinn, sem aldrei sveik
óvelktan skjöld.
Nú lýsir morgun mær
mynd þína, Sveinn,
Furðuverk nútmans.
100 skrautgripir, allir úr hreinu amer-
ísku gull-„double“, fyrir að eins
kr. 9,25. 10 ára ábgyrgð.
1 ljómaudi fallegt, þuunt 14 kar.
gulí-„double“ anker-Jiings karl-
manns-vaHaúr,sem gengur 3d tíma,
ábyrgzt að gangi rétt í 4 ár, 1
fyrirt >ks leður-mappa 1 tvöídld
karlmanns-úrfesti, 1 skrautaskja
mi'ð manchettu-, flibba- og brjóst-
hnöppum með patent-lásum, 1 fing-
nrgull, 1 s'ipsnaela, 1 kvenn-brjóst-
nál (síðasta nvjung), 1 hvítt perlu-
band, 1 fyrrrtaks va-la-ritföng, 1
fyrirtaks vasa-spogill f hulstri, 80
gagnsmunir ívrir bvert beimili.
Allt, safnið, með 14 kar.
gylltu karlmaiins-iii'i, sem
með ratmagni er húðað með hreinu
gulli. kostar að eins kr. 9,25 heimsent.
Sendist n eð nóstkrö'u. — Weltversandhaus H.
Spingarn, lirakan, Ostrig. \r. llb). — Peim, er
kr.upir meira en 1 s:»fn. verður sendur ókeypis
rneð hyerju safni 1 ágsetur vasa-vindlakveikjari.
Seu vörurnar ekki að óakum, verða pepingarnir
sendir nptnr: þess vegna er eugin áhætta.
RITSTJÓRI OG EIGANDI:
^KULI 'J' HORO'DDSEN.
Prantsmiðja Þjóðviljaas.