Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 04.09.1913, Blaðsíða 6

158
ÞJ.OÐVILJINN.’
XXVII, 40.-41.
Um endilangt Island.
Hamri í Ha,íni*ríir*ði. Þaðan skrifar Oddur Al. Bjarnason: Eg
er 47 ára gamall og hefi nm iuörg ár þjáðet af magakvillum, meltingarþrautum og
nýrr&veiki. Eg hefi leitað margra lækna en árangur enginn orðið. En þegar eg
nó er búinu að taha inn úr 5 flöskum af hinum heimsfræga Kína-lífs-elexír, finn
eg, að mér hefir batnað til muna. Eg votta bittergerðarmanninum mitt innilegasta
þakklæti.
Djórsárholti. Siqriður Jónsdöttir frá Þjórsárholti, sem nú er komin
til Reykjavikur, ritar þannig: Eptir að eg frá barr.æskn hafði þjáðst at langvarandi
hægðaleysi og andarteppu, reyndt eg að lokum hinn alkunna Kína-lífs-elexir og laið
mér eptir það betur en nokkuru sinni áður á æfi minni, sem nú or orðin 60 ár.
JRe.yHja.vil5. Guðbjörq Hansdóttir, Kárastíg 8, skrifar: Mér hefir i 2
ár liðið mjög ílla af brjóstþyngslum og taugaveiklun, en eptir að hafa notað 4 flösk-
ur af Kína-lífs-elexír líður mér rniklu betur og vil eg því eigi án- þessa góða bitt-
ers vera.
IVjálsstöðum í Húnavatnssýslu. Steinqrímur Jónatansson skrifar þaðan:
Eg þjáðist tvö ár af ílikynjuðum magakvilla og gat ekki orðið albata. Eg íeyndi
þá nokkrar flöskur af hinum alkunna Kina-lífs-elrxir og fór eptir það sibatnandi.
Eg vil nú ekki án hans vera og ræð öllum, sem þjást af sams koaar kvillum, að
reyna þenna ágæta bitter.
SimÞakoti á Eyrarbakka. Þaðan skrifar Jóhanna Sveinsdóttir: Eg er
43 ára og hefi um 14 ár þjáðst af nýrnaveiki og þítr af leiðandi veiklun. Af mörgum.
meðölmn, sem eg hefi reynt, hefir mér langbezt batnað af Kína-lífs-elexir.
Reýiijavili. Halldör Jónsson í Hlíðarhúsum sbrifar þaðan: Fimmtán
ár hefi eg notað hinn heimsfræga Kína-lífs-elexír við lystarleysi og magakvefi og
hefi jafnan orðið sem nýr maður eptir að hafa tekið bitterinn inn.
Hinn eini ekta Kina-líís-elexir kostai' að eins 2 krönur
flaskan og fæst hvarvetna á íslandi — Hann er að eins ekta frá
Waldemar Petersen, Frederikshavn, Kdbenhavn.
Or landhagsskýrslunam.
L.
í lok ársins 1910 voru byggingarnar
hér á landi, sem hér segir:
a, Torfbæir............... 5354
b, Timburhús.............. 4488
c, Steinhús og steinbæir . . 371
Alls: 10,218
Steinsteypuhúsimum fer nú, sem betur
fer, óðum fjölgandi.
Timburhúsin eru talin að kosta alla
20 millj. króna.
Af timburhúsunum, sem fyr ergetið,
voru:
a, í Reykjavík................963
b, - hinum kaupstöðunum . 645
c, - kauptúnum (tuttugu og
tveim að tölu .... 1197
d, - sveitum og smáverslun-
arstöðum................1683
Alls: 4488
Anð 1912 var tala kirknanna hér á
landi alls 277.
Kirkjurnar voru:
a, steinkirkjur...................22
b, timburkirkjur.................247
o, torfkirkjur.................... 8
Til samanburðar má geta þess, að árið
1863 voru kirkjurnar alls 297 að tölu,
— þar af stemkirkjur að ems 3, timb-
urkirkjur 107, og torfkirkjurnar 187.
Bent er á það í landhagsskýrslunum,
að vel færi á því, að vér íslendingar fær-
um að dæmi Amarikumanna, er nota
kirkjubygginguna einnig til skólahalds, og
jafn vel sem samkomuhús, þ. e. kjallar-
ann undir kirkjunni sjálfri.
Væri það eigi lítill sparnaður,—bæri
síg mun betur, en að byggja þrjú húsin,
sitt í hverju skyni.
Væntanlega athuga menn bendingar
þessar hér á iandi, þar sem við verður
komið, t. d. er kirkja er byggð að nýju.
II.
Tala þeirra, er lausafé tíunduðu hér
á landi árið 1911, var alls: 10,966, þ. e.
6,676 bændur, og 4390 menn búlausir.
Alls voru framteljendurnir greint ár
316 fleiri en árið áður.
f
Arið 1911 var nautpeningurinn hér
á landi (kýr, naut, kvígur, uxar og kálf-
ar) alls 25,982 að tölu, og er það 356
færra, en árið áður.
Brestur þá nær 10 þús. á það, að
nautpeningurinn sé eins mikill, eins og
árið 1703, því að þá var hann alls: 35,800,
— tjöldinn þá mun meiri, en nokkru
sinni síðar.
Sauðpeningurinn hér á landi á hinn
bóginn að miklum mun meiri en í byrj-
um átjándu aldarinnar:
1703 að eins 278,000 en
1911 . . . 878,282
Tala geitfjár hér á landi var árið 1911
alls 671, en var í byrjun yfirstandandi
aldar (1901 —1905) talið að hafa verið
að meðaltali hvert árið: 369.
Því er því auðsjáanlega nokkuð að
f]ölga, þó að hægt fari.
Hrossa-eign landsmanna er árið 1911
talin alls 43,879, og er það mun meira,
en á 18. og 19. öldinni var, en þó færra
en í byrjun yfirstandandi aldar, — hefir
orðið hæðst 46,200, að því er landhage-
skýrslurnar greina.
T'- Það sem landbúnaðunnn hér á landi
hefir undir höndum (ábýlin og skepn-
urnar) telja landhagsskýrslurnar hafa árið
1911 numið alls að peningaverði 27 millj.
915 þús. króna.
Við téða upphæð bætast svo: húsin,
eða bæirnir (með útihúsum öllum), sem
og áhöld og amkoð, og búshlutir ýmis
konar.
Mótorkútter brennur.
Menn bjargast..
Mótorkútter, „August“ að nafni, eign Brill-
ouin’s konsúls, brann ný skeð, og skipið þá statt
út undan Öiafsvik.
Skipverjar komust allir lífs af.
Alþjóða-fundur var haldinn í Briissek
höfuðborg Belga, seint í júlí þ. á.
Á fundinum mættu fulltrúar 35 ríkja.
Verkefni fundarins var: Að ræða
um verndun barna, þ. e. gegn of mikilli
áreynzlu við óhollan atvinnurekstur o. fl
Stórt og veglegt gufuskip hefir „sam-
einaða gufuskipafélagið“ nýlega látið
smíða sér í Helsingjaeyri.
Skipið er 290 fet á lengd og nær 43,
fet á breidd.
Nafn skipsins er „A. P. Bernstorff11,
þ. e. heitið eptir dauska stjórnmálamann-
inum Bernstoiff greifa (f 1797), er hófst
til æðstu metorða og valda í Lanmörku,
eptir fall og líflát Stiuense’s, og síðan.
var lengstum lífið og sálin í stjórninni
i Danmörku, til dánardægurs.
Skipinu er ætlað, að vera í förum
milli bæjanna Esbjærg á Jótlandi og
Parkeston á Englandi.