Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 16.09.1913, Blaðsíða 3

XXVII., 42.-43.
þjoð.vil;jiiNN.
163
Nishnij Novgorod árið 1869, af fátækum
foreldrum, og missti foreldra sína er hann
var 9 ára, eða stóð þá einmana, og for-
eldralaus, uppi í heiminum, og hafði þá
ofan af fj^rir sér á ýmsa vegu (sem vika-
drengur, ávaxtasaii o. fl. o. fl.), en sneri
1892—’95 að skáldsagnagjörð, og hefir
síðan samið eigi all-fáar skáldsögur, er
mjög mikið hefir þótt til koma. — Lýsir
hann einkum skuggahliðum lifsins, og
öreiga-lífinu.
Fremur hefir rússneska stjórnin litið
Gorlá hornauga, og sat hann í fangelsi
1906—1906, talinn viðriðinn ýms bylt-
ingaráð.
Hann slapp þó úr fangelsinu, en hefir
síðan farið landfiótta, þ. e. hafst við í
öðrum rikjum, enda mun honum það óefað
hollast, eins og ástandið er á Rússlandi.
Kosningar eru nýlega um garð gengn-
ar i stórfurstadæminu Finnland.
I>ar eru jafnaðarmenn lang-fjölmenn-
asti þingflokkurinn, og voru 90 úr þeirra
hóp kosnir á þing, en af Gamal-Finnum
38, og af Ung-Finnum 29. — Fá náði
og sænski fiokkurinn 26 þingsætum, en
bænda-flokkurinn 28.
Fmnar eiga, sem kunnugt er, mjög
í vök að verjast gegn Eússum, þar sem
rússneska stjórnin leyfir sér, hvað eptir
annað að traðka stjórnarskrá þeirra o. fl.
Hvað skyldi sá dagurinn heita, er
Finnar fá Julls þjóðarsjálfstæðis'að njóta?
Eins og horfurnar eru í heiminum
um þessar mundir, — smáþjóðirnar hví-
vetna neyddar til að lúta valdi hinna
máttar-meira —, sýnist það enn geta átt
langt í land.
Og þó er eigi að vita, hvað orðið
getur, og það áður en þessi öldin er
hálfnuð.
Bandaríkin.
Atta konur voru nýlega skipaðar lög-
regluþjónar í borginni Chieago.
Aðallega kvað þeim vera ætlað það
verk, að gefa auga börnum og ungling-
um, sem í lystigörðum borgarinnar eru.
Mun þess og sízt vanþörfin, þar sem
barna-rán hefir eigi verið alóþekkt í
heiminum.
Með því að ýmsir af þegnum Banda-
ríkjanna, er stóreignir eiga í Mexico hafa
orðið að flýja land, vegna sífelldra innan-
lands-óeyrða, hefir lliZ.son, forseti Banda-
manna, nýlega hótað Huerta, lýðveldis-
isforseta Mexicomanna, ófriði, ef eigi sé
friði komið á innan rikis.
Bandamenn höfðu og þegar, er síðast
fréttist, kvatt sendiherra sinn heim frá
Mexico, og una Mexicomenn þvi illa, að
Bandamenn skuli eigi vilja leika við sig
sendiherra-leikinn,*) eins og við aðrar
þjóðir.
Sum blöð í Bandaríkjunum hafa og
vakið máls á því, að réttast sé, að Banda-
menn slái eign sinni á norð-vestur-hér-
uðin í Mexico.
*) Kveðið svo að orði, með því að Hfið, þ.
e. ÖJI afakipti mannanna hverir af öðrum, eetti
í raun og veru — þótt annað sé tiðum — eigi
að vera nema sem leikur góðra barna.J
Sulzer, ríkisstfóri í New-Yorkríkinu,
hefir um hríð átt í vök að verjast.
Hann er sagður vinur 11 ilson’s for-
seta, og hafa viljað hreinsa embættisstétt-
ina, og bægt þvi fylgismönnum eða verk-
færum „Tammany“-kosningaiélagsins frá
embættum.
En þessu hefir félagið reiðzt ákafiega,
og því neytt þess, að það hefir afl at-
kvæða í fulltrúadeild þingsins í Nev-
Yorkríkiriu, og látið það álykta ákæru
gegn honum, — gefur honum að sök,
að hann hafi heimildarlaust gripið til
einhvers fjár í kosninga skyni.
Áður en svo langt kom, hafði félagið
þó boðið honum grið, eða fullar sættir,
ef hann léti það ráða, þ. e. skipaði þá
eina í embættin, er það gæti fellt sig við.
Afskaplegir hitar í Missouri og í Kan-
sas 8. ág. þ. á., — 471/2 stig á Celsíus
í skugganum.
Venezuela.
Þar hefir Castro, fyrverandi forseti,
hafið uppreisn, og náð á sitt vald borg-
inni Coro.
Lét hann síðan taka embættismenn-
ina þar af lífi, en skipaði sínum fylgi-
fiskum aptur í embættin.
Oefað ætlar hann sér, með niðings-
hátterni þessu, að fæla menn frá mót-
spyrnu gegn sér.
31
Ashley gekk nú upp á akipstjórnarpallinn, og sá
skipherrann ganga þar fram og aptur, með vasa-úrið í
höndinni.
„Hvat erum við nú staddir?u spurði lœknirinn.
„Jeg gizka á, að við séum í námnnda við „vitr-
ingana þrjá“, sem svo eru nefndiru, svaraði skipherrann,
og þó því likast, sem væri hann í vafa.
„Annars bjóst eg nú reyndar við greiðförnum sjó“,
mælti skipherrann enn fremur, „unz vér sæjum
vitann á „Jungfrúnniu. — En eg hefi látið stýra ögn til
suðvesturs, og ættum við því brátt að fara fram hjá
„svarta duflinu“, sem er í grennd við fyrsta „vitringinn11,
hinna „þriggjau. — Annars leiðin hér afar-hættuleg, og
þori eg því eigi, að fara fram hjá einu hafnar-merki, án
þess að lita á sjóuppdráttinn".
„Halló! Hvað kemur þarna!“ kallaði skipherrann
nú enofremur.
„í>að er eyja hér fram undan!“ svaraði hásetinn, er
gát var ætlað á öllu slíku að hafa.
Skipherra kallaði þá þegar: „Aptur á bak, með
fullum krapti.
Skipið tók þá og þegar afar-hart viðbragð aptur
á bak.
„Stöðvið!“ kallaði skipherrann, og lá gufufleytan
þá nær jafnharðan grafkyr, í freyðandi sæ-löðrinu.
Á að giaka hálfum kílómetra fram undan skipinu
sá Ashley nú og mjög lága eyju, og ótal smá-sker, eða
grynningar, umhverfis hana.
„Það var lán, að vér notuðum þó 1 jósiö!“ mælti
skipherrann. „Meinið, að vita nú eigi, hvaða eyja þetta er!
Jeg minnist þess eigi, að eg hafí nokkiu sinni séð hana!“
„ Vitringarriir þrír“.
Eptir
Arthur Irain
(Sagan lauslega þýdd.)
I.
Dr. Ashley sat að morgunverði, er þjónn hans gerði
bonum aðvart um það, að einhver óskaði simtals við hann.
„Halló!“ kallaði hann, erhann var kominn að simanum.
„Ert þú það, Ashley?“ var svarað í fjarska, og var
málrómurinn dimmur, og því líkast, sem manninum veitti
hálf-örðugt að tala.
„Jeg er Tom Alexander!u var en fremur sagt. „Dreng-
urinn minn hefur fengið garnabólgu, og skurðlækni vant-
ar — Dr. Freemont, læknirinn okkar, segir, að drengnum
sé dauðinn vís, ef ekki náist i þig. — Heyrirðu, hvað
eg segi?u
„Já!“ svaraði læknirinn, og varð nú hálfu ellilegri,
en áður. >
„Auðvitað kem eg þegar! mælti hann enn fremur.
„En þú býrð úti í eyjum, og þangað eru meira, en 26
kílómetrar frá bænum, sem næstur er. — Það gengur