Lögberg - 20.02.1889, Blaðsíða 4
UR BÆNUM
OO
GRENNDINNI-
Merkasta atriðiö, sem komið hefur
fram á fylkis|inginn síðan síðasta hlað
Lögbtrgii kom út, cr l>reyting á samn-
ingum stjórnnrinnar við Nortlicrn Paci-
flc fjelagiö. Aðalbreytingarnar eru í
stuttu máli |essnr: Þar scm fylkið átti
áður nð ábyrgjast fjelnginu 5 prCt. leigu
af $6,4C0 á hverja mílu (252 mílur) í
25 ár, ).á á )að nú nð gefa fjelnginu
$ 1,750 styrk á liverja mílu, og
$ 1,500 á hverja mílu af brnut þeirri,
sem liggur til Souris (80 mílur), í stað
f css að ábyrgjast leigur af $ 5,000 á
hverja mílu af þei'rri braut. Brýrnar,
sem fjelagið átti að leggja fyrir $40,000
hvora, á )>að nú að leggja fyrir $36,000.
Eptir |.essnm nýja samningi á )>ví fylk-
ið nð greiða fjelaginu samtals $ 633,000.
Eptir fyrri samningnum hefði fylkið
ef til vill, og enda nð öllum likindum,
(>urft að greiða fjelaginu 1)^ millíón
doilara.
Þessari breyting hefur, eins og nærri
mi geta, verið tekið með rníklum
fögnuði. En mjög liefur menn greint
á um, hvérnig á henni sta-ði. Free Prrss
hefur lialdið því fram, að )>etta væii
því að )akka, að blaðið liefði veitt fj'rra
samningnum svo öfluga mótspyrnu, Og
ráðherrarnir hafl sjeð sitt óvænna. Frá
(>eirri lilið hefur )>essi breyting verið
notuð sem nýtt œsingar-efni gegn stjórn-
inni, og |>ví lialdið fram, að )>ar sem
)essi breyting hafi verið fáanieg nú, )>á
liggi í augum uppi nð mögulegt liefði
verjð nð komast að betri samningum í
fyrstu en þeim, sem stjórnin gekk )>á
aö. Aptur á móti er )>ví haldið fram af
hálfu stjórnarsinnn, að í fyrra samningn-
um hafi að ýmsu leyti verið svo mikil
bönd lögð á stjórn fjelagsins af fylkis-
ins iiálfu, að fjelagið liafl komizt að
r iun um að breyting yrði að komast á,
og )>að hafi unnið l>að til að færa kröf-
ur sínar svona mikið mður. Þeir segja
að |>að hafi einmitt verið fjelagið,
sem liafi beðið um breytinguna, og benda
jafnfraint n, að stjórninni liefði verið
ómögulegt að fá snmningunum lireytt,
nema fjeiagið liei'ði sjeð sjer einlivern
slæg i )>ví. Stjórnarsinuar virðast yflr
höfuð gera grein fyrir mállnu á senni-
legan og líklegan liátt. En hvernig sem
í þessari breytingu kanu að liggja, l>á
er )að víst að stjórnin hefur nú komi/.t
sð samningum um )ctta járnbrautarmál,
sem allir iáta i ijósi ánægju sína með.
Bænarskrá iiggur fyrir fylkis)>inginu um
löggilding á Srlkirk Knstern & Wettern
liailvny Corrf.ant/. Það fjelag ætlar að
leggja braut frá norðvestur-horninu á
fylkinu, eptir dalnum milli Duck- og
Biding- fjallanna, milli Dauphin-vatnsins
og (.rengslunna í Manitoba-vatninu; )að-
an eptir gömlu C. P. It. línunni og til
Selkirk. Þar á brautin að liggja yflr
Hauöá og svo beint til suðaustur-horns-
ins á fylkinu að Skógavatni.
Einn af merkustu borgurum þessa
bæjar, C. Brydget, landrommistioner
Hudsonsflóa fjelagsins, varð bráðkvadd-
ur á spítalanum hjer í bænum á laugar-
daginn var. Ilann var heiðurs-fjármála-
ritari spítalans, var vanur að koma þang-
að á hverjum laugardegi, og í þetta
skipti komst hann Jaðan ekki iifandi.
Brydges átti mikinn þátt i sögu þessa
fylkis, og meðal hans mestu og beztu
verka mun það verða talið, sem hann
vann fyrir sjúkrahús þessa bæjar; um
það ijet liann sjer jafnan einkar um-
liugaS. Biydges var fæddur 1827 í Lond-
on á Englandi.
Þ. 14. þ. m. andaðist í sjúkrahúsinu
hjer í bænum Einnr Júntton frá Ilróð-
nýjarstöðum í Laxárdal í Dalasýslu. Ilann
var fæddur 16. apríl 1820, og flutti til
Ameríku ánð 1874. Jarðarför lians fór
fram frá íslenzku kirkjunni á föstudag-
inn var, og var fjölmenn. Einar heit-
inn var prýðilega greindur maður og
einkar vel látinn af öllum, sem liann
þekktu.
Mikill eldur kom upp í Brandon |>.
13. þ. m., svn að um stund óttuðust
menn að mikill hluti bæjarins mundi
brenna. Tjónið er talið um $ 50,000.
Helzta húsið, sem brann, var stórhýsi,
sem frímúrararnir áttu.
Árni Friðriksson liefur tekið á móti
$11.75 til samskotanna til Jóns Olafs-
sonar. Ilr. Friðsteinn Sigurðsson hefur
safnað því fje við Islendingafljót i Nýja
íslandi.
Frá lierra Árna Guðmundssj'pi, Wash.
Island, Wis., höfum vjer fengið $5,00
til samskotanna lianda Jóni Ólafssyni.
Ilann hefur safnað þeim peningum með-
al landa í nágrenninu.
Hr. Jónas Kr. Jónasson, Ilallson P. O.
Dak., hefur sent oss $1,85 ttl samskot-
anna til Jóns Ólafssonar í viðbót við
það sem liann liefur áður sent.
Ilr. Guðbrandur Erlindsson, Ilallson P.
O. Dak., liefur sent oss $0,50 til Jóns
Ólafssonar samskotanna.
Frá herra Sigurði Magnússyni höfum
vjer fengið $7.00 til samskotanna hanila
Jóni Ólafssyni. Ilann liefrr safnað því
fje umhverfis Garðar P. O., Pemb. Co.
D. T. Herra S. M. biður oss jafnframt
að geta þess. að af þeim peningura, scm
lir. Sigf. Bergmann sendi oss, og sem
getið er um í síðnsta. lilaði, hafl liann
safnað $17.70 ásamt þeim herrum Grimi
Þórðarsyni, Davið Jónssyni og Steinólfl
Grimssyni.
Frá frjettaritara Lögbergs
í A ryyle-nýlendunni 14. febri/ar 1S89.
Bindindisfjelagið hjelt skemmtisamkomu
{ ej’stra skólahúsi byggðarinnar þ. 11.
þ. m. Það var nllgóð skemtan, ein bezta
samkoma, sem hjer liefur verið haldin;
auk annara skemtana var leikið ritið
Box og Cox. Hreinn á góði af samkom-
onni varð um $20,00.
Lárus Jóhannsson postuli hefur verið
að ferðast lijer um byggðina að undan-
förnu; hann boðaði til guðsþjónustu-
samkomu í báðum skólahúsum nýlend-
unnar á sunnudaginn var. í vestara
skólahúsinu kom saman æði-margt fólk,
sem hlýddi á prjedikan postulans, og er
margt kátlegt liaft eptir lionum þar.
Þennan sama dag var lestrarsamkoma í
eystra skólaliusinu, og var margt fólk
saman komið. Eptir að þeirri samkomu
var lokið, var hinkrað við eptir post-
ulanum, sem kom eptir litla stund, en
fyrir tilstilli tveggja leiðandi manna
safnaðarins gengu allir, er viðstaddir
voru, burt, og skildu postulann einan
eptir í húsinu. Hann lijelt síðan mjög
sneiptur á stað til Glenboro, og þar hef-
ur liann haldið til síðan, og er að flytja
fyrirlestra þar í bænum. Hann hefur
nú boðað á ný til guðsþjónustu-samkomu
í skólahúsunum næsta sunnudag, en svo
liefur verið búið um, að skóiahúsin
verði ckki ljeð til þeirrar samkomu, og
búizt er við að eitthvað verði sögulegt
þann dag, cf postulinn hefur sig ekki
á burt tafarlaust.
ÚR ÁLPTAVATNS-NÝLENDUNNI.
Frd frjettaritara Lbgbergt í tuðurbyggð
nýlendunnar.
Clarkleigli P. O. 7. febr. 1889.
Iljeðan er fátt að frjetta, nema all-
góða liðan nýlendubúa. Heilsufar liefur
vcrið og er liið liezta yfir liöfuð að
tala, og er )>nð dýrmætt.
Tíð hefur verið og er lijer ágæt, það
sem af er vetrinum; nokkuð frosthart
þessa fyrirfarandi daga, en bjart og hcið-
skýrt veður að kalla má dag eptir dag.
í dag mjög frostmilt.
Svo leið þetta blessað síðasta ár, að
ekki fengum við að ejá þá góðu braut,
Iludsonsflóa brautina, lagða hjer fram
Ujá nýlendu okkar. Margur bnfði þó
gert sjer von um að hún mundi koma
fram lijá eða yfir þvera nýlenduna fyrir
lok síðasta árs; því að, eins og menn
niuuu kannast við, var byrjað á lienni
fyrir meir en tveimur árum síðan, og
þegar landar fluttu liingað út í fyrra,
fullyrti Mr. Sutherland, forstöðun.nður
lirautarinnar, að liún ætti að lialda á-
fram, viðstöðulaust fyrst um sinn, vest-
ur að St. Laurent við Manitobavatn að
minnsta kosti. llonum hefur illa skjátl-
azt þar, þvl enn iiggur brautin í sama
dvalanum, sem hún var lögð í, þegar
endað var við þessar 42 mílur, sem fje-
Inginu tókst að ljúka við. Ilvað lengi
|>að verður, er oss óljóst, en vonandi er
að það fjelag fari nú að rakna úr rot-
inu aptur, og halda brautinni áfram, svo
þessi stúfur, sem búinn er, liggi ekki 1
svona arðlaus og rotni smámsaman nið-
ur, eptir því sem lopt og vatn verkar á
liann. Því að slíkt væri sannarlega sárt
fyrir nærliggjandi hjeruð, sem ríður
svo óumræðilega mikið á að fá braut-
ina. Og jafnframt því, sem það væri
ómetanlegt tjón fyrir bændur og nær-
og fjærliggjandi hjei-uð, ef brautin ligg-
ur lengi í þessum dvala, þá er það sjer-
9tök smán fyrir þetta fjelag, að liafa
byrjað á verkinu, og láta svo sjálft sig
speglast i augum almennings í því aö
komast ekki lcngra. Fjelagið hefur að
líkindum verið myndað af mönnum, sem
liöfðu svipuð peningaráð eins og Bell-
mann gamli, sænska skáldið, sein kom
í gafllausum buxunum til brúðkaupsins.
Þó að þessi braut sje nú ekki lengra
komin enn, þá vonum við samt að
hún færist lengia, áður en langt um
líður, og höfum við nýlendubúar )>á
betra tækifæri en að undanförnu til að
fá vinnu. Því að nú munu flestir af
okkur vera svo undirbúnir að geta farið
nokkurn tima af sumrinu í vinnu, ef
luín býðst, og þess heldur, sem liún er
nær nýlendunni. Það er líka mikil þörf
á að vinna fáist nú vor á meðal, því
allir munu liafa eytt þeim peningum,
sem )>eir höfðu, þegar þeir komu hing-
að, bæði til að lifa af og til ýmislegra
lieimilisþarfa, sem nýbyggjrralífið út-
heimtir, og sem eru margar og miklar-
Þeir sem tóku hjer lönd í fyrra, hafa
flestir komið upp allgóðum liúsum.
Alls eru nú hjer í þessari byggð 9 hús,
som íslendingar eiga; 3 hafa ekki lokið
við hús sín, en liafa unnið á löndunum,
og byrjað að viða að liúsavið. Einn
hefur ánafnað sjer land, en ekkert unn-
ið á því emn, og er það 13. lotið, sem
Islendingar liafa numið í þessari byggð.
Alls eru hjer í byggð vorri 60 ís-
lenzkar sálir, og þar að auki eru nokkr-
ir í vinnu, sem eiga heimiii sín hjer.
Fjögur börn liafa fæðzt hjer síðan í
fyrra, og eru þau öll óskírð enn þá,
nenia skemmri-skírn, þvi íslenzkur prest-
ur er lijer ekki nær en í Winnipeg, og
er )>ví lítið um messuhöld lijá oss lijer.
Á siðasta gamlárskvöld var haldinn
kvölilsöngur lijer í byggðinni í liúsi
Iliuiik.s lánsaonar. Horm Olofnv Tl>or-
lacius stóð fyrir kvöldsöngnum og flutti
ræðu. Kvöldsöngurinn var allvel sóttur
og fór prýðilega vel fram.
Hjer í Posen hefur aukizt æði-mikið
byggðin í sumar nf enskum mönnum,
sem hingað liafa flutt. Allir hafa þeir
byrjað á griparækt, því landið er hjer
svo vel lagað fyrir heyskap og beit er
lijer hin bezta fyrir gripi. Mikið er
lijer af góðu gripalandi, sem enu er ó-
numið, og ættu íslendingar, sem meir
eru gefnir fyrir griparækt en hveitirækt
að ná sjer lijer i lönd áður en enskir
menn taka þau öll.
Borizt hefur oss fregu um, að fjöldi
retli að flytja hingað að vori af cnsku-
mælandi Bandaríkjamönnum, í því skyni
að stunda griparækt eingöngu. Land-
umsjónnrmaður frá Winnipeg, er ferð-
aðist lijer um nýlenduna fyrir skömmu,
sagði þessar frjettir.
Viti nokkur um utanáskript til Guð-
lagar Sveinsdóttnr frá. Iiirkjubóli í Fá-
skrúðsfirði í Suðurmúlasýslu, sem frjetzt
hefur að muni vera gipt og búa ein-
livers staðar nálægt Boston, þá geri
hann svo vel að láta mig vita um hana.
Mrs. Anna Sveinsdóttir Mýrdal.
Gardar P. O. Pembina Co.
D. T., U. S.
Með f>ví að Lárus Jóhannsson
veit af eigin reynd, að Krists náðar-
boðskapur er kraptur guðs til sálu-
hjálpar sjerliverjum, sem trúir, pá
prjedikar hann ræðu pess efnis snnnu-
dagskvOldið þess 24. p. m. í missí-
(íiis kirkjunni á Kate Str. í Winni-
peg. Guðspjónustan byrjar kl. 7
e. ni.
NY
LJEREPT
!N ý 1 i e r e p t
CHEAPSIDE
578 & 580 MAIN ST.
Nýkomin
200 STYKKI AF LJEREPTUM
meS litum, sem aldrei liafa sjezt
áður, mjög skrautleg.
SJERSTÖK KAUP; .25 STTKKI
fyrir 10 cents yardiS, mjög vönd-
uð, láta ekki litinn.
NY CRETONS
Aðeins 15c. yardið. /Skoðið þess-
ar vörur; það borgar sig.
þegar þjer gangið í búðir, þá
komið fyrst til Cheapside, því
hjer getið þjer komizt að kjör-
kaupuin, sem hvergi bjóðast ann-
ars staðar. Komið með vini yðar
með yður, því við óskum að gera
corn flpQ+.n n?S T'östnm viSslkiptn.-
vinum.
Banfiold & McKiefliaii.
JARDARFAKIR.
I Homið AMain & Mahket str.
I Líkkistur og allt, sem til jarð-
B arfara parf,
ÓDÝRAST í BCENUM.
J«g geri mjer inesta f*r um, að
allt geti farið sein b*zt fram
við jarðarfanr.
Ttltphont Jfr. 413.
Opið dag og Mótt.
M. IIIKJUIOS.
344
ingur, ög var ekki sjerlega tilkomumikill. Auk
pessara hluta, sein jeg hef nefnt, höfðum við
auðvitað bissur okkar, en bæði var lítið um púð-
ur og kúlur, og svo gat ekkert gagn orðið að
bissunum, ef til návígis kæmi; við ljetuin því
burðarmennina koma með pær á eptir ókkur.
Jafnskjótt og við höfðum húið okkur, gleyy>t-
um við I okkur einhvern mat ( inesta flýti, og
lögðum svo af stað til þess að vit.a, hverm'g
gengi. Á einutn stað á fletinum ofan á fjallinu
rar dálítill kofi úr móleitutn steini, og var hann
notaður bæði sem aðalstöðvar hersins og sem
njósnar-turn. Iljer hittum við Infadoos umkringd-
an af herflokki sínum, Grámönnunnm, sem vafa-
laust var fegursti flokkurinn í liði Kúkúananna,
sami llokkurinn, sem við höfðum fvrst sjeð í
þorpinu á endimörkuin landsins. I pessum her-
flokk voru nú 8500 inanns, og var hann þar til vara;
mennirnir lágu I grasinu í hópum og horfðu á
lið konungsins, scm Jaumaðist út úr I.oo f löng-
um röðum, líkum mauraröðum. Dessar raðir virt-
ust aldrei ætla að taka enda — prjár voru pær í
allt, og i hverri peirra voru að tninnsta kosti 11
eða 12 púsnndir manna.
Jafnskjótt og liðið var komið út úr bænum
var prí fylkt. I>á hjelt einn hlutinn af pví til
hægri handar, annar til vinstri handar, og sá
priðji hjolt til móts við okkur í hægðum sínum.
845
„Já já“, sagði Infadoos, „peir ætla að ráðast
á okkur frá þremur hliðum í eina“.
Detta voru fremur alvarlegar frjettir fyrir
okkur, pví að víða mátti á okkur ráða, par sein
hæðin var að minnsta kosti hálfa aðra mílu uni-
máls, og okkur var árlðandi að halda liði okkar,
sem tiltölulega var lítið, svo inikið sainan á ein-
um stað, sem mögulegt var. En okkur var ó-
inögulegt að ráða pví sjálíir, hvernig ráðið skyldi
verða á okkur, og þess vegna urðum við að gera
pað bezta úr pvi, sem við gátum; við ljetum
pví pað lioð út ganga til hinna ýmsu herflokka að
búast við að taka á móti áhlaupum á hverjuin
staðnutn fyrir sig.
A'III.. kapítuii.
Á h 1 a u p i ð.
Hægt og hægt liðu pessir herflokkar áfram,
og án pess sjeð yrði að þeim lægi það allra
niiunsta á, nje að peim væri það allra minesta
órótt. Degar aðalflokkurinn, sá sein hjelt beint
til móts við okkar, átti hjer um bil 250 faðma
eptir til okkar, pá nam hann staðar hinumegin
við endann á aflangri flöt, seni lá upp að hæð-
inni, til pess að hinir flokkarnir skyldu fá tíma
til að kornast aptur fyrir vígi okkar; það var
töluvert líkt skeifu í laginu, og endarnir sneru
að bænum Loo. Enginn vafi ljek á pví að peir
348
segi pað sem sönnun um, hve lítið við htigSiiiil
um aðra, pegar dramb okkar eða álit er hinu-
megin—jeg var nógu villidýrslegur til þess að
finna til fagnaðar við pá sjón.
Herflokkar okkar horfðu á petta snilldarverk,
og ráku upp fagnaðaróp mikið út af pví að
töfrar hins hvíta inanns sikyldu pannig koma fram;
þeir tóku petta sem fyrirboða pess að við mund-
utn bera hærra hlut. Dar á móti fór lið pað að
riðlast, sem rnaður pessi var foringi fyrir—því að,
eins og við síðar komumst að raun um, höfðum
við getið rjett til, að hann var foringinn. Sir
Henry og Good tóku nú sínar liissur, og fóru
að skjóta; Good skaut jafut og þjett á saman
þjappaða múginn, sem fyrir framan hann var,
með Winehester-tvíldeypu, og jeg skaut líka
einu eða tveimur skotum; að svo miklu leyti,
sein við gátum dæmt um árangurinn, drápum
við eitthvað 8 eða 10 menn in'ni í fylkingunum.
Rjett pegar við hættum að skjóta, heyrðist
áleiiírdar hæírra inegin við okkur kliður, sem
ekki vissi á neitt gott. Svo Tieyrðist svipaður
kliður vinstra meginn við okkur. Hinar trær
herdeildirnar voru að ráða á okkur.
Degar kliðurinn heyrðist, greiddi mannpyrp-
ingin, sem fyrir framan okkur stóð dálítið úr
sjer, og færðist nær hæðinni eptir grasfletimun
á hægu brokki, og á leiðinni sungu peir eitthvaði
uieð djúpri rödd. Við hjeldum áfram jafnt og