Lögberg - 21.08.1889, Side 4

BARNAVAGNAR FYRIR INNKAUFSVERD
Komiö og sjáið oliUar gjafverd á bókum, skrautvörum, leikfóngum o. s. frv.
ALEX. TAYLOR.
472 MAIN STR.
UR BÆNUM
---0(3--
GRENDINNI.
Afrúðið er að ieita saniskota hjá al-
menriingi til |>ess að reisa Novquay
lieitnum minnisvarða. Til Jess að sam-
skotin skuli verða sem almennust er
ekki ætlazt til að neinn gefl meira til
þeiira en $1,00.
Mr. Prendergast, fylkisritarinn, full-
trúi Frakka í stjórninni, hefur sagt af
sjer sökum ráðagerða stjórnarinnar i, um
að afnema frönskuna og tvö.'alda skóla-
fyrirkomulagið hjer í fylkinu.
íslenzki söfnuðurinn hjer í bænum
heldur fund í kirkjunni annað kveld
(fimmtudag) á venjulegum tíma.
Oss láðist að setja nafn sjera Fi-iðriks
Tiergmnnns undir greinina „Dómar Heims-
kringlu“ í síðasta. blaði voru. Áfram-
hald af feim greinum kemur í næsta
blaði.
Sjera Fr. Bergmann kom aptur lír
Dakota-ferð sinni a mánudaginn var.
Eitt slysið vildi enn til í síðustu viku
meðal landa suður í Dakota, en fregn-
in um það cr enn mjög ófullkomin.
Einhver íslendingur á Sandhæðunum
(nafn lians hefur ekki frjetzt) var að
ílytja hús með nokkrum hjerlendum
mÖDAum, og beið á einhvern hátt bráð-
an bana við (>að verk.
Síðustu frjettir úr íslenzku nýlend-
nnni í Dnkota segja að talsvert hafi bet-
ur rætzt úr fyrir löndum |>ar syðra með
uppskeruna heldur en áhoifðist ekki
all.s fyrir iöngu.
Jlalldóra GuJmundsdóttir, kona talsvert
fekkt hjer í bænum, meðal annars að minnsta
kosti af cinni ritgcrð f llcimskrinrln, strauk
lijer um daginn >>.i uir yfir landamærin. Yms-
ir höfðu lánað henni, sumir allmikið fje,
og sitja eptir með sárt ennjð.
Kæru i.andsmenn!
Aliir (>jer sem hafið fengið Boðsbrjef-
ið að voru fyrirhugaða blaði, óskum
vjer að gerið svo vel að senda oss |>að
sem allra fyrst að unnt er, með árit-
uðum nöfnutn kaupendanna.
Með vinsemd og virðingu.
8. B. Jónssoti & Co.
FRJETTIR FRA ISLANÐI.
(Eptir Fjallkonunni.)
—sot -
Reykjnmk 22. jiilí 1888.
Veðurblíðan helzt allt afhin sama;
stöðugir |>ufkar og raiklir hitar. Af aust-
urlandi er kvartað yfir offurkum, og
sje )>ar rýrari grasvöxtur fyrir (>á sök.
Heyskapur gengur mjög greiðlega
og nýting verður góð; sumstaðar búið
að hirða tún, í byrjun júlímán. jafnvel
búið að liirða tún í stöku stað, enda
var heyskápur allstaðar byrjaður óvana-
lega snemma.
Aflabrögð allmikil á austurlandi.
Segir svo í brjefi af Seyðisfirði: „Afli
nýtist að visu ekki öðrum en )>eim sem
krækling hafa, en J>eir eru fáir; lítið
vart við sild. Færeyingar fylla hjer alla
fjörðu; róa (>eir helzt, á vegnm hinna
færeysku fjelaga, er hjer hafa stöðyar
(Normal-kompani og Föringafjelag) og
Wathnes kaupmanns; eru peir miður
vinsælir af innlendum fiskimönnum enda
óvægnir keppinautar.
Verzlun er víða með fjörugasta
móti, og kaupmönnum fjölgar nú óðum.
Á Seyðisfirði verða t. d. í ár 12 — 14
verzlanir. í brjefi að austan er þess getið
að Otto Wathne kom í júnílok upp í
ósinn, enn varð frá að hverfa í þetta
sinn vegna grynninga, kannaði þó dýpið
í fljótinu og var það hvergi minna en
3 áln. er hálffjarað var. Ætlar hann nú
að láta smiða flatbotnaðan gufubát (lijól-
bát) til að fara upp í fljótið, og gera
Iljeraðsmenn sjer góðar vonir um, að
þar verði verzlunarstaður þeirra.
Lausn frá prestskap fjekk 11.
þ. m. sjera Benedikt Kristjánsson frá
Múla, fjrr. próf. Suður-Þingeyinga, sem
sem setztur er að hjer í Reykjavík.
Druknan? 12. júlí hvarf af Akra-
nesskaga maður geðveikur, að nafni
Sigurður Jónsson, á íertugsaldri; haldið
að hann hafi drekkt sjer.
Þingsályktunartillögur þessar
eru samþyktar og afgreiddar frá þinginu:
1. Áskorun til ráðgjafans um, að mæld-
ur verði upp Ilúnnflói, og uppsigling á
Ilvaminsfjörð sem fyrst, svo og hafnar-
stæði þau, er þar kynnu að þykja hent-
ust, einkum við Bor’Seyri, Vestliðaeyri
og Búðardal. Frá efri deild. 2. Áskorun
til ráðgjafans um, að gera allt sem í
haus valdi stendur til (>ass, að tollmunur
sá, sem spillir fyrir íslenzkum saltfiski
á markaðinuin á Spáni, og sem undan-
farin ár hefir valdið landsbúum stórkost-
legu fjárrjóni, verði sem allrafyrst af-
numinn. 3. Áskorun frá n. d. um að
sjá svo um að kostnaður af heimflutn-
ingi skipverja af gufuskipinu Miaca árið
1888, sem greiddur var úr jnrðarbóka-
sjóði, verði endurgoldinn úr rikissjóði, og
að sarnn. milli Danm. og Svíaríkis Noregs
10. ág. 1883 ekki eptirleiðis leggi neina
byrði á landssjóð.
L ö g a f g r e i d d af þ i n g i n u. 1.
um bann gegn eptirstæling peninga og
peningaseðla; .2. um bann gegn botn-
vörpuveiðum; 3. viðaukalög við lög 9.
jan ’80 um breyting á tilskipun um sveit-
arstjórn á íslandi er hljóða svo:
Niðurjöfnun sú eptir efnum og ástæð-
um, er ræðir um í 1. gr. í lögum 9.
janúr 1880, um breyting á tilskipun um
sveitnrstjórn á íslandi 4. maí 1872, nær
til allra þeirra manna, er hafa fast að-
setur í hreppnum. Þeir skulu greiða
þar fullt gjald eptir öllum efnahag sín-
um, nema þeir á gjaldárinu liafi líka
liaft fast aðsetur annarstaðar; sje svo,
má ekki leggja liæiTa gjald á þá, en
samsvari þeim tíma, er þeir hafa haft
fast. aðsetur í hreppnum. Fast aðsetur
í hreppnum skemmri tíma en 4 mánuði
kemur ekki til greina. Sömuleiðis má
leggja gjnld á ábúð á jörðu eða jarð-
arliluta og á fastar verzlanir og aðrar
arðsamar stofnanir og fyrirtæki í hreppn-
um, er sjeu rekin að minnsta kosti 4
mánuði af gjakjárinu, þótt eigendur þeirra
hafi þar eigi fast aðsetur. Á þessa stofna
skal leggja gjald, er samsvari útsvarinu
eptir efnum og ástaiidi, eptir því er
hæfa þykir eptir árlegri veltu og arði,
án þess að tillit sje haft til annara tekja
eða eigna þess, sem í hlut á.
TREHERNE, M A N.
9. dcjvst, 1889.
Nú er þá uppskeran byrjuð, og er hún
mjög góð hjá flestum — það er að segja
liveiti og bygg, en hafrar ekki eins góð-
ir. Bændur hjer vonast eptir að fá 25
til 28 bushel (að meðaltali) af ekrunni.
Siðan bændur byrjuðu að slá akrana
(sem var þ. 5. þ. m.) hafa margir af þeim
kvartað um vinnumannaleysi, og óskað
eptir að fá íslendinga. Vil jeg því hekl-
ur eggja landa mína, sem komið hafa
heiman að á þessu sumri, og sem ekki
eru orðnir vistráðnir, að koma hingað
til Treherne, og munu þeir (>á fljótt fá
vist. Ef landar vildu hallast að þessu, er
óhæt.t fyrir 4 eða 5 að koma. Það er mjög
þjettbýlt lijer í kring, og bændur flestir
við góð efni, en uppskeni-horfur góðar;
því er vonandi að engin vandræði verði
að ná út kaupinu. Þeir bjóða 15 dollara
fyrir fyrsta mánuðinn, þeim mönnum, sem
ekki kunna málið, og 20 dollara fyrir
annan mánuðinn.
J. Arnason.
Herra ritstjóri.
Gerið svo vel og Ijáið leiðrjetting þess-
ari rúm í Lðgbergi,
í fyrirlestri um ameríkanskar bók-
menntir, sem prentaður var í vetur í
Lögbergi, getur sjera Friðrik Bergmann
þess, að jeg liafi dvalið einn k 1 u k k-
utíma í London og farið svo til Is-
lands til að halda þar fyrirlestur um
hana. Þetta cr ekki rjett liermt. Jeg
dvaldi einmitt 15 daga í London, og
geri jeg )>ví ráð fyrir, að jeg hafi að
minsta kosti varið 120 tímum til að
skoða s 0 f n h e n n a r og s t ó r v i r k i
Eru þö ótaldir allir þeir tímar, sem jeg
síðan hef varið til að lesa bækur þrer
og kort, sem jeg á bæði um London í
heild sinni og eins um ýmsa sjerstaka
hluti í lienni. Bækur þessar eru samdar
af Englendingum sjálfum. Herra Fr.
Bergmann hefur því farið heldur fljót-
fœrnislegum orðum um ferð mína, og
óska jeg lionum, að honum verði ekki
sama fljótfœrni á þegar hann semur
,,kirkjuleg varnarrit“ eða „kritík um ís-
land eða íslendinga“.
Guðmundur Iljaltason’
Fltitnitigiir á ís|<Mi<|jngiim.
I Seattle-blaSinu Evening l’ress stóð þessi
makalausa grein, sem hjer fer á eptir, þ.
5. þ. m. :
Einmitt um þetta leyti er verið að ræða
þá fyrirætlun, að flytja alla ibúa íslands,
7500 sálir, og koma þeirn iyrir á byggileg-
ustu pörtunum af Alaska. Sagt er, aff
of fl e w Y o r k,
Höfuðstóll yfir.................................$3.000.000
Varasjóður yfir................................. 2.000.000
Ábyrgðaríje hjá stjórninni...................... 350.000
Selur lifsábyrgð fyrir minna verð en helminginn af því sem liún kostar hjá
venjulegum lífsábyrgðarfjelögum og gefur út betri lífsábyógðarskj
Lífsábyrgðin er ómótmælanleg frá fjelagsins hálfu og getur ekki tapazt. Við hana
er bumlinn ágóði, sem borgast i peningum eptir 15 ár, eða gengur upp i
lífsábyrgðargjaklið frá þeirn tima. Hœsta -verð fyrir $1000 lífsábyrgð neð
ofannefndum skilmálum eru:
Aldur 25 - - 13.70 Aldur 35 - - 14.93 Aldur 45 - - 17.90 Aldur 55 - 32.45
„ 30.-14.24 „ 40--10.17 „ 50 -- 21.37 ,, 00 - 43.70
Allar upplýsingar fást hjá
A. R- McNichol, forstöðum.
17 McIntyrk Bi.ock, Winnitf.g
eða hjá G. M. ThoVlSOTl auka-agent. GlMLI P. O., Man.
NÝ HARDYÖEUBÚD.
Slcead. Ss
322 zcÆ^urnsr street,
(Rjett að segja andsp. br. stöðv. N. P. A M.)
S T Ó R S A L A o g S M Á S A L A.
—-—— Miklar vel valdar vörubyrgðir.-
IIAR1»VARA, MaL, «L í A, 43LER «. S. Frv.
Matroidslustór, Pjrttnr- Kopar- Granit- og Galvanisjorud Aliöld.
Ýmiskonar húshúnadur. Sjorstakiosía hardvara.
A'ýjar vörur os nýtt verd.
Joiin S. Skead. Chas W. Graham.
rnirgir þeirra sjeu fúsir á að flytjast þang-
að, sem loptslag er þægilegra, eða jarðveg-
urinn að minnsta kosti frjósamari. J>eir
hugsa sjer ekki að flytja til Oregon, J;ar
sem allt yrði svo ólíkt því sem þeir hafa
áður vanizt, helclur til lands, sem liggur
nálega á sömu breiddargráðu eins og Alaska.
Málið er mjög svo merkilegt, þar sem
hjer er um það að ræða, að flytja á burt
heilt mannfjelag, gamla, fræga og menntaða
þjóð. Vissir mjög málsmetandi menn veita
þessu máli öflugt fylgi.
Sagt er að Platt, scnator frá Connecticut
hafi lofað að standast kostnaðinn við að ís-
lenzkur prestur semji um þetta mál. Agætt
hjerað nálægt hinu mikla Yukon fljóti, skógi
vaxið og frjósamt, er íslendingum ætlað
sem þcirra nýja heimkynni, ef samþykki
íslenzka Jángsins og dönsku stjórnarinnar
getur fengizt.
[ísland er eyja, sem komið hefur úr hafl
af eldsumbrotum, og var áður þolanlega
frjósöm og þjettbyggð. En á síðari árum
befur fjallið Hekla og önnur eldfjöll þar
allt af verið að gjósa, og bújarðirnar hafa
farið 1 kaf undir hraunleðjuna, svo að þjóðinni
hefur að eins orðið forðað frá hungursdauða
með gjöfum dönsku stjórnarinnar, sem hef-
nr sent matvæli. Fjöldi landsmanna hefur
flutt til Bandaríkjnnna og Canada, og það
er þessi slatti, sem eptir er, sem hugsað
er að flytja til Alaska.j
Undirritaður óskar að vita hvar Hafiiði
Árnason frá Bessastööum i Strandasýslu
er niður kominn. Hann kom að lieiman
í fyria og fór til Selkirk.
Jöii Arnason.
Treherne P. «.
Man.
Vandaðasta og ódýrasta gnll- og úr-
smíði í bænum gerir
(6 n ti j o n % h o m «t s,
h:í Mc llennott Str., West.
Næstu dyr við kjötverzlun
hr. G. Borgfjörðs.
The new book entitled „Johnstovvu
Flood,“ pubiished by H. S. Goodspeed &
Co., of New York, is perliaps tlie latest
work out, yet wo do not feel ourselves
amiss in pronouncing it aiso tlie best.
It contains a most graphic and vivid
narration of that wondetful disaster, the
story of which will not grow old for
many a long year. When the first news
of the Johnstown disaster cnme, every-
body disbelieved that so horrible a story
could be true. But each day brought
fresh horrors to tlie public notice, till
it was universally remarked that for once
the first account liad not been exagger-
ated, hut even underestimated.This i-t
so rarely the case that it is a fact worthy
of notice in the history of journalism
Everywhere throughout the country the
hcart beat of sympathy, and kindness
showed itself in the most generous con-
trihutions, which soon rolled up into
millíons. Evcn tlie Chicago firo failed
to stir tip the same passionato f<>llo-n-fcl‘I-
ing, because there, although the loss of
property was great, that of life was
eomparatively smali. AVe caunot but be-
lieve it will be long ere this profound
interest sinks into indifference. This
permanent record will he welcomcd by
tho people of the land, North, South
East and West, and wherever people can
read. Tlie author seems to have taken
pains in writing an accurate as well a&
dramatic story, aud the whole thing is
preseuted with a vigor and life likeness
which brings it home to every heart.
Mr. Ferris has studied the whole matter
witli great. care, and serves it to tlie
pulilic in admirable style. The book is
well made, and has forty-eight handsome
iliustrations and 522 pages. We believe
that any one who has an opportunity
sliould seize the chance to purcliase tliis
thrilling work. Agents are wanted. H.
S. Goodspeed & Co. pay all the duty.
8
„Getur verið, Miss Smithers; getur verið“, hjelt hinn
minn mikli maður áfram. „Þjer verðið, sannast að
segja, að fyrirgefa mjer, þó að jeg sje ekki gagnkunn-
ugur yðar einkamálum. Annars lief jeg komizt að því
af reynslunni, að peningasakir flestra, sem eru að fást
við að skrifa bækur, eru.í dálitlu ólagi“.
Ágústa kipptist við óþolinmóðlega; Mr. Meeson stóð
þunglamalega tipp af stól sínum, gekk að stórum jáin-
skáp, sem var þar nærri, og dró út úr honum bunka
af samningum. Hann leit á þá, hvern eptir annan, þang-
að til liann fann þann sem liann var nð leita að.
„Iljer er samningurinn“, sagði hann; „skoðum nú
t'B í!*» j(sg liugsaði (að — útgáfurjettur 50 pund, hálft
andvirði þýðingarrjettarins, og [>að tii skiiið, að þjer
sjeuð skvidug til að hjóða okkur útgáfurjettinn að
hverri bók, sem þjer kunnið að rita nrestu 5 árin fyrir
7 af hundraði af ágóðaniim, eða peninga-upphæð, sem
í hœsta lagi sje 100 pund fyrir liverja bók. Nú, Miss
Smitliers, livað segið |>jer svo? Þjer skrifuðuð undir
|etta af frjálsum vilja. Það vill nú svo til, að við
höfum fengið mikinn ágóða af bók yðar; mjer þykir
fannast að segja ekkert fyrir nð segja yður, að frá
Ameríku höfum við fengið eins mikið fyrir útgáfurjett-
ínn þar, eins og við borguðum yður; eu það er engin
ústæða fyrir yður til að koma og hiðja um rneiri pen-
inga en þjer hafið samið um. í öBu minu viðskiptalífl
hef jeg aldrei heyrt getið um aunnð eins; aldrei“! og
hann þngnaöi við, og hvessti enn einu sinni alvarlega
augun á hnna.
„Að ininrista kosti ætti jeg [ó að fá eitthvað fyrir
þýðingarrjettinn — jog sá í blaðinu, að það átti að leggja
bókina út á frönsku og þýzku“, sagSi Ágústa ístöðu-
Jeysislega.
ö
„Ói já, vitaskuld — Eustace, gerðu svo vel að koma
fyrir mig við klukkuna".
Ungi maðurinn gerði það, og inn kom hár, þung-
iyndislegur skrifari.
„Nr. 18“, öskraði Mr. Meeson í þeim sjerstaklega
ástúðlega tón, sem liann talaði í við starfsmenn sína,
„skrifið upp reikninginn l'yrir þýðingu bókarinnar Aheiti
Jemímu, og fyliið út ávísun fyrir því sem höfundin-
am her“.
Nr. 18 livarf eins og þunn, sorgmœdd vofa, og Alr.
Meeson ávarpaði enn einu sinni stúlkuna, sem fyrir
framan liann sat. „Ef þjer þurfið á peningum að haldn,
Miss Smithers11, sagði hann, „þá ættuð þjer heldur að
skrifa aðra bók fyrir okkur. Jeg œtla ekki að ncita
því, að bókin yðar hafi verið góð — ef til vill lieldur
djúphugsuð, og ekki alveg nógu rjetttrúnaðarleg en.ltúu
var samt góð. Jeg reyndi hana sjálfur, þegar hún kom
út - sem jeg geri ekki opt — og jeg sá, að það vat-gott
að selja hana, og þjer sjáið, að mjer skjátlaðist ekki.
Jeg held, |>að seljist viðstöðulaust 20 þúsund af Aheiti
Jemimu — hjer er reikningurinn“.
Um Jeið og haun sagði þetta, lagði vofulegi skrif-
arinn failega strj’kaðan pappírsmiða og óundirskrifaða
ávísttn á skrifborðið fyrir framan húsbónda sinn; svo
hrosti hann draugalega og hvarf.
Mr. ,Meeson leit á reikninginn, skrifaði undir ávísun-
ina, og rjetti Ágvístu hvorttveggja. Hún fór að lesa
re.ikninginn, og var liann þannig:
Ágiistíi Siiiitliers í reikningi tið Tlresoii & Co.
t s. d*
Fyrir sölu á rjettinum til að þýða Aheiti
Jetmimu á frönsku............................ 7 0 0
I) £ merkir pund sterling, s. m. sliilfing, og d. m. pence. 12 pence
eru I hverjum shilling, 20 sliillings i liverju puudi, og hvert pund er
qjer nm bil $ 1,80.
12
aptur. Jeg hef vitað það gera annað eitis áður — það
er einn eða tveir þarna niðri“, og hann rak þttmal-
flngurinn í þá áttina sem 25 kúguðu rithöfundarnir sátu
líkastir itjerum, hver í sínum klefa, og unnu sitt verk
í álnatali, „sem ijetu l*kt þessu. En þeir hafa nógu
liljótt unt sig nú — þoir sýna ekki mikið dramb nú
Jeg veit (tvernig á að fara með þess liáttar — hálfa
borgun, og langar hrekur—)>að er aðferðin. Þessi stúlka
verður okkur fimmtún liundruð punda virði ú ári.
llvað heldur þú um þetta ungi maður?
(>að var komiuu skrítilegur fyrirlitningar- og reiði-
svipur á góðlátlega andlitið á bróðursyni hans— og hann
svuraði:
„Jeg held, þú ættir að skammasj |>in!“
II. KAPÍTULI.
Ifvernig Eustace var gerður arflavs.
Nú varð þögn — voðaieg l>ögn. Eldingin var komin
út úr skýinu, en þrumttliljóðið, sem heyrði henni til,
var enn ekki skollið á eyrunum. Mr. Meeson sat með
galopinn munninn. Svo tók liann ávisunina, sem Ágústa
liafði fleygt á borðið og böglaði hana hægt saman í
hendi sjer.
„Hvað sagðirðu, ungi maður?“, sngði liann loksins
með kuldalegum, harðneskjuiegum málrómi.
„.Teg sagði, þú ættir að skammast þín“, svaraði
bróðursonur hans, og bar sig karlmannlega; „og meira
að segja, það var mxil hjartans sannfœring“.
„Ó! Viltu nú gera svo vel og skýra nákvæmlega,
hvers vegna þú sagðir þettn, og hvers vegna það var
þín hjartans sannfæring?“
„Það var mín hjartans sannfrering", svaraði bróður-
sonur hans, og talaði í fullum, sterkum rótr.i, „af ]>ví