Lögberg - 10.01.1894, Síða 3

LÖGBERG, MIÐVIKUDAGINN 10. JANÚAR 1894.
3
OLESIMONSON
uiælir uieð stnu uyjs
Scaudmaviao Ilotcl
710 Main Str.
Fæði #1,00 á dag.
Odyrasla Lifsaltyrgd!
BALDWIN & BLONDAL.
i^OSMYN LArMlLIH.
207 6th. Ave. N. Winnipeg.
Taka allskonar ljósmyndir, stækka og
endurbæta gamlar myndir og mála
þær ef óskað er með Water color,
Crsyon eða Indiaink.
Rafurmagsslæksisga stofnun.
Prófessor W. Berjrman læknar
með rafurmairni o^r nuddi. Til ráð-
færslu er Dr. D’Eschabault ein sjer-
stök yrrein Professorsins er að nema
burtu ýms 1/ti, á andliti, hálsi, hand-
lejrjrjum o<r öðrum líkamspörtum, svo
sem móðurmerki, bár, hrukkur, frekn-
ur o. 11. Kvennfólk ætti að reyna
hann. Telephone 557.
Association of New York.
Assf.ssment Svstem.
Tryegir lif karla og kvenna fj’rir
allt að helmingi lægra verð og með
betri sKÍl niálum en nokkurt anuað jafti
áreiðanlegt fjelag í hei inum.
Þeir, sem tryggja lí' sitt í fjelaginti,
eru eigendur þess, ráða (»ví að <> 1111 leyti
og njóta alls ágóða, bví hlutabrjefa höf
uðstóll er engiun. Fjelagtð getur því
ekki komizt í hendur fárra maniia, er
hafl )>að fyrir fjeþúfu fyrir sjáífa sig og
ef til vill eyðileggi það.
Fjeiagið er innbyrðis (mutnal) lífsá
byrgðarfjelag, og hið langstærsta og öfl
ugusta at þeirri tegtmd ( veröldinni.
Ekkert fjelag i heiminum hefui
fengið jafnmikinn viðgang á jafnstutt
um tíma. Það var stofnað 1881,enhef
ur nú yflr
Si tiv þvxnnd mtðlimi
er hafa til samans lífsáhyrirðir úpp á
meir en tvö hundruð og þrjátíu milljónir
dollnra.
Fjelagið hefur síðan það byrjaði borg
að ekkjum og erfingjum dáinna meðlima
yfir 14% mitljónir dollara
Árið sem leið (1892) tók fjelagið
nýjar lífsábyrgðir upp á liöugwr IIO rnillj
ónir dollarn, en borgaði út santa ár erf
ingjum dáinna meðlima $2,705,000,00.
Varasjóðuv fjelagsins, sem nú ej
orðinn nál. 3)4 milljón dollara, skiptis’
milli meðlima á vissum tímabilum.
í fjelagið hafa gengið yflr 370 /*-
lendingar er hafa til samans tekið lifs
ábyrgðir upp á meír en $000,000.
Upplýsingar um fjelagið eru nú til
prentaðar á íslenzku.
W. II. l’aulson
Wmnipeg, Mai
General agent
fyrir Man, N. W. Terr., B. Col. etc.
A. R. McNICíIOL, Molntyre Block,
Winnipeg. Manager í Manitoba, Norð-
vesturlandinu og British
DAN SULLIVAN,
S E L U R
Áfenga drykki, vín, Beer, Ö1 og Porter
má- og stór-kaupum.
East Grand Forks,
Minnesota.
♦
£
♦
♦
~tit
tu
♦ *
♦
♦
♦
♦
♦
♦
♦
:
♦
♦
— N V T T —
KOSTABOD
— FRÁ —
LÖGBERGI.
|
I
Nýir kaupendur að nœsta árgangi LÖG-
BERGS geta fengið það sem eptir er af þessum
árgangi
fyrir alls ekkert
X ef þeir senda andvirði blaðsins, $2.00, jafnframt
^ pöntuninni.
Auk þess fá þeir sögurnar:
MYRTUR í VAGNI,
HEDRI,
ALLAN QUATERMAIN,
í ÖRVÆNTING
eg svo söguna
QUARITCH OFURSTI
þegar hún verður fullprentuð.
♦
♦
♦
♦
♦
▼
l
:
Tilboð þetta á að eins við áskrifendur hier
í álfu.
Tlie Lögbjg Print. & Publ. Co.
Jatolt llnliiiidiT
Eigandi
“Wincr“ ölgerdahussiiis
EaST CR/yj D FOFtKS, - NilNJL
Aðal-agent fyrir
“EXPORT BEER“
VAL. BLATZ’S.
Hann býr einnig til hið nafnfræg>
CRESCEXT SI.ILT EXTI. A U
Selur allar tegundir af áfengura drykkj
um bæði 1 smá- og stórskaupum. Eii i
ig fínasta Kentucky- og Austurtylkj
Rúg-“Wisky“. sent í forsigluðum pöþ'
um hvert sem vera skal. Sjerstök un
u veittöll u m Dakota pöntnnnin.
Rísið upp og fylgið mannþyrpingunni til
• GREAT ALLIANCE BUDARINNAR, ft
MILTOIM, - N. DAKOTA.
r>ar munið þjer fá að sjá þær mestu og fullkomnustu vörubyrgðir, af beztu
vörum sem til eru 1 N. Dakota. t>ar eð innkaupamnðar vor, er ný-
kominn að austan frá stóru mörkuðunum pá höfum vjer nú, sökum
peningaskortsius og bágindanna, keypt fyrir 50c. dollars virðið
allar vörutegundir. Vörurnar eru nú á búðarborðum vor-
um, merktar svo lágt að allir munu verða forviða sem
sjá það. Bíðið ekki pangað til lítið er eptir af
vörunum, og komið að morgninum ef hægt
er til að komast hjá ösinui.
KELLY MERGANTILE GO
VlNIR Fátæklingsins.
MILTON,............... NORTH DAKO.
20 cents ai tíoílarnum.
Hangað til pann 20. október seljum við karlmanna og drengja fatnað
20 pr. c. afslætti fyrir peninga út í liönd.
Komið sem fyrst meðan úr nógu er að velja.
Við leyfum oss eintiig «ð minna alla sem skulda okkur, á, að vera búni
að borga okkur fyrir fyrsta nóv. 1898, pví epth pans dag gefum við allar
skuldir til lögmanna til innkt'llunar.
CUDMUNDSON BROS. & HANSON,
CANTON, • - N. DAKOTA.
Fire & Marine Insurance, stofnsett 1879.
Guardian of England höfuðstóll..........$37,000.000
City of London, London, England, höfuðstóll 10,000,000
Iðal-umboð fytir Manitoba, North West Terretory og Hritish Colvmbim
Northwest Fire Insurance Co., höfuðstóll.. .. $500,000
Tnsurance Co. of N. America, Philadelphia U.S. 8,700,000
Skrifstofur 375 og 377 Main Steet, - Winnipep.
MANITOBA
MIKLA KORN- OG KVIKFJAR-FYLKID
hefur innan sinna endimarka
H E I M I L I H \ N D A ÖLLUM.
Manitoba tekur örskjótum framförum, eins og sjá má af því aö:
Vriö 1890 var sá* S 1,082,794 ekrur Áriö 1890 var hveiti sáð í 746,058 ekrur
1891 var sáð í 1 49,781 ekrur Árið 1891 var hveiti sáö í 916,664 ekrur
Viðbót - - . 266,987 ekrur V 6t - - - - 170,C06 ekrur
Þessar tölur eru mælskari en no • -ur orð, og benda Ijóslega á þá dásam
ru framför sem hefur átt sjer stað. ÍKKERT „BOOM“, en áreiðanleg og
heilsusamleg framför.
HESTAR, NAUTPENINCUR n SAUDFJE
þrífst dásamlega á næringarmikla sljattu-grasinu, og um allt fylkið
stunda bændur kvikfjárrækt ásamt kornyrkjunni.
ÓKEYPIS HEIMILISRJETTARLQND í pörtum af Manitoba.
ODYR JARNBRAUTARLOJI D —$3,00 til $10,00 ekran. 10 ára borgunarfrestur.
JARDIR MED UMBCTUM til 8ölu eða leigu hjá einstökum mönnum og fje
— ■ — _ lögum, fyrir lágt verð og með auðveldum borgun
> > arskilmálum.
NU ER TIMINN til að öðlast heimili S þessu aðdáanlega frjósama fylki. Mann-
fjöldi streymir óðum inn og lönd hækka árlega í verði í
öllum pörtum Manitoba er nú
GÓDUR IHARK4DIJR. JÁ!>'M RAITLR, h RI J R CG 8KÓIAR
og flest þægiudi löngu bygg,'ra landa.
pEN’IBT3R c> r 2T. 1 mörgum pörturn fylkisins er auðvelt að
““““““““—— ávaxta peninga sína S verksmiðjum og öðr-
um viðskipta fyrirtækjum.
Skriflð eptir nýjustu upplýsingum, nýjum Bókum, Kortum &c. (allt ókeypis)
HON. THOS. GREENWAY,
Minister ef Agriculture & Immigration.
e“a WiNNIPEC, MANIT0BA.
The Manitoba Immigration Agenry,
30’ York St, T0R0NT0.
537
I
skoprómi. „Mr. Ccssey veit, að pað er eitt af f>eim
atriðum, sem bezt er að beita til að sannfæra okkur,
kvennfólkið. Jeg býst við, að ef trúlofun okkar
væri endurnýjuð, þá mundi fyrst og fremst verða
hætt við pá ofsókn, sem faðir minn hefur orðið fyrir
af málarærslumönnum yðar?“
„Já, aljrerlega“.
„Og ef trúlofun okkar verður ekki endurnýjuð,
J>á verði gengið eptir peningunum ?“
„Málafærslumenn minir ráðleggja mjer að gera
|>að,“ sagði hann ólundarlega; „en skoðið pjer til,ída,
fijjr getið sett hverja skilmála, sem þjer viljið, við-
víkjandi peningunum. Hjónabandið er, pegar allt
kemur til alls, ekki annað en kaupmáli, og jeg ætla
ekki að þrefa um verðið“.
„En hvað yður ferst göfugmannlega“, Iijelt ída
áfram í sama beizka rómnum, og gerðist faðir hcnnar
órólegur við kaldhæðnina, sem lá i rödd hennar, pví
að hann skildi betur skap hennar heldur en biðillinn.
„Mjer þykir fyrir J ví, að jeg skuli ekki geta virt
göfuglyndi yðar meira en jeg ger*- J>*ð er að
minnsta kosti i niínu valdi, að borga yður eins og
pjer eigið skilið. Jeg get pá ekki lengur liikað
mig við Jretta, lieldur segi það eitt skipti fyrir öll—“
Og nú steinþagnaði hún og starði á glerhurðina
eins og bún sæi vofu. En faðir hennar og Edward
Cossey tóku eptir, hvert húa horfði, og þeir sáu J>að
ernú skal greina: Quaritch ofursti og Georg komu
upp riðið. Báðir voru fölir og þreytulegir, en
536
á vegginn andspænis sjer, hóstaði mjög og ræskti
sig, ocr tók svo til orða á J>essa leið:
„Mjer skilst, Mr. Cossey, sem J>jer munið hafa
komið til f>ess að heyra fullnaðar-úrskurð dótt.r
minnar viðvikjandi bónorðinu, sem f>j“r liafið tvíveg-
is hafið. Auðvitað er J>etta mjög þýðingarmikið
mál, mjög |>yðingarmikið, og jeg dirfist ekki að láta
einu sinni sýnast svo, sem jeg taki fram fyrir hendur
hennar. £>ess vegna ætla jeg athugasemdalaust að
að lofa dóttur minni að tala fyrir sig sjálfa.“
„Gefið þjer mjer eitt augnablik áður en hún
gerir það“. tók Cossey fram i, og þótti honum ekk-
ert vasulcga áhorfast, þar sem annar eins fskulda-
svipur var á andlitinu á fdu. .,Jeg er kominn til að
endurnýja tilboð mitt, og fá að heyra það fullnaðar-
svar, sem mjer verður gefið, og jeg bið Miss de la
Molle að hugleiða, hve innilegar og einlægar hljóta
að vera þær tilfinningar, sem staðizt hafa ö.l þau af-
svör, sem jeg hef fengið. Jeg veit, eða að minnsta
kosti óttast jeg, að Miss de la Molle muni ekki hafa
til mín svo hlýjar tilfinningar, sem jeg mundi óska,
en jeg vona, að breyting verði á því með tímanum;
að minnsta kosti er jeg fús á að hætta á það. Að
því er peningana snertir, þá endurtek jeg tilboð það
sem jeg hef þegar komið með-------“
„Heyrið þjer, jeg mundi ekki tala of mikið um
það, ef jeg væri í yðar sporum“, tók gósseigandinn
fram í óJ>olinmóðlega.
„Ó, hvers vegna ekki?“ sagði Ida i biturlegum
533
andlitið á ídu, og faðir hennar var einskis vísari.
„Jeg skil þig ekki til fulls,“ sagði hann; „það
er þó vanalega liiið svo á, sem slíkt sje samfagn-
aðar efni.“
En hvað sein hann hefði kunnað að geta sagt,
og hvað sem hann hefði kunnað að geta talið sjer trú
um, þá skyldi hann að meira eða minna leyti, hvað
þetta hljóð þýddi. Hann gat ekki annað en vitað,
að það var síðasta liróp sálar, sem brotin var á bak
aptur. í lijarta sínu gerði hann sjer grein fyrir þvi
J>á, þó’t hann gerði sjer aldrei fyrr grein fyrirþvi til
fulls, að dóttir hans hafði andstyggð á þessu fyrir-
htigaða hjónabandi, og samvizkan ásakaði hann harð-
lega. Og þó — og þó — þetta voru ekki nema
konu-duttlungar — duttlungar, sem fljótt mundu
líða burt! Hún mundi sætta sig við það sera óhjá-
kvæmilegt er, eins og konur gera að öllum jafnaði,
hjelt hann, og þegar börnin hennar kæmu, mundi
hún venjast við sorg sína, og raunir hennar mundu
gleymast við hlátur þeirra. Og ef svona skyldi nú
ekki fara — jæja, það var þá ekki að ræða J>ar um
anriað en líf einnar konu, og að hinu leytinu var til-
vera ættar hans í voða, og vaggan, sem hún hafði
dafnað í hverja öldina eptir aðra. Átti allt þetta að
vera komið undir heilaköstum einnar stúlku? Nei!
Einstaklingurinn varð að leggja sig f sölurnar.
Svona var röksemdaleiðsla lians. Og svona
ir.undi verða röksemdaleiðsla okkar flestra á Iians
aldri o" í hans sporum; og hver voit, nema við befð*