Lögberg - 01.03.1900, Blaðsíða 3

LÖOBERtf, FIMMTUDAGINN 1. MARZ 1900.
3
Tillöííur Fliilippine-eyja
ncfndarinuar.
Fyrri helmÍDgurinn af skýrslu
Philippine.eyja nefndarinnar, undir-
ritaBur af Jacob G. Schurman (for-
manni nefndarinnar), George Dewey,
Charles Denby og Dean C. Worchest-
er, er nýlega hefur verið birtur, íhdí-
heldur meðal annars tillögur nefnd-
arinnar um það stjórnarfyrirkomulag,
er hún ftiítur hentugast og bezt fyrir
eyjarnar. Nefndin filítur, að eyjarn-
ar purfi að stncda undir vernd Banda-
rlkjanna, en ekki undir vernd
eins og AguÍDaJdo hefur hugs-
að tér og sem er þannig löguð, að
uppreistar-forÍDgjarnir aettu að hafa
öll söm'i völd og öháðar stjórnir hafa,
en Bandarfkjamenn skyldu f>ó bera
ábyrgðina af f>ví, hverrig f>eir (upp-
reistarforingjarnir) notuðu pessi völd
—sljómarfyrirkomulag er nefndin
talar um sem „ón ögulegt“. Nefndin
leggur tiJ, að eyjarnar séu algerlega
undir vernd Bandaiíkjanna, en vill að
hinu leytinu gefa f>eim mjög svo gott
og frj&lslegt stjórnarfyrirkomulag.
Vér tökum hér upp úr blaðinu „New
York Sun“ (er flutti all ýtarlega rit-
gerð um f>etta efni 2. feb. s. 1.) f>að
helzta, er nefndin leggur til pessu
viðvlkjandi:
„Nefndin hefur með n&kvæmni
yfirvtgað hinar ýmsu tillögur um
stjórnarfyrirkomulagið á eyjunum,
og dregur sérstaklega athygli manna
að peirri spurningu, hvort pær ættu
að vera innilimaðar ( rlkisheildina eða
vera sérstök sambandsrtki út af fyiir
sig. Nefndarmennirnir eru eindregn-
ir & móti f>ví, að pær verði sambands-
rlki, og leggja til að f>eim sé stjórnað
eins og fylki,sem standi undir umsjón
Bandarikjanna, og að landstjórinn sé
skipaður af forsetanum. Skýrslan
nefnir, sem tvö 1 fs nauðsynleg skil-
yrði fyrir að fj&rhagsstjórn eyjanna
sé 1 góðu lagi, að fj&rm&lunum sé
stýrt—ekki til hagsmuna fyrir yfir-
drotnana—heldur einungis eins og
bezt sé fyrir eyjabúa sj&lfa, og að
öllu sé svo fyrirkomið, að eyjarnar
beri sig sj&lfar“.
Um stjórnarfyrirkomulag eyj-
anna farast nefndinni pannig orð:
„Það er alveg óhætt, r&ðlegt og
æskilegt að gefa lbúum eyjanna að
miktu leyti heimastjórn, hvað innlend
m&l snertir. Bæir peirra ættu að
njóta sömu réttinda og hlunninda
8em bæir i fylkjum Bandarikjanna.
Hvað umdæmin snertir f>& filitur
nefndin, að peim ætti að vera skift
niður 1 héruð og að héruðin skyldu
hafa svipað stjórn irfyrirkomulag og
njóta sömu réttinda sem hóruð i fylkj-
um Bandarikjanna. Þessu ríkj
komulagi væri hægt að koma & undir
oins bæði & Luzon og eins Yisayon-
eyjunum. Það mætti ennfremur,
raeð f&um undantekningum, innleiða
petta stjórnarfyrirkomulag 1 fjalla-
bygðunum og f>að mætti enda bvrja
& f>ví & ströndum Mindanao. A Zulu*
eyjunum væri aöðvitað öðru m&li að
gegna par til f>ess pyrfti sérstakan
samning við sold&ninn. Það er auð-
vitað tilgangurinn, að Philippine eyja
menn ráði sj&lfir sinum eigin bæja-
og héraðsm&lum og stjórni peim sam-
kvæmt f>eim lögum, sem sfðar kunna
að verða gerð, að f>eir kjósi sj&lfir
sina embættismenn og að embættis-
menn Bandaitkjanna hlutist ekki til
um |>au m&l að öðru leyti en f>vf, að
pau væru, samkværat hugroynd eyja-
manna sj&lfra, undir yfir umsjón aðal
stjórnar nnar i Manila.
Kjörgengi skyldi vera bundið
einhverju vissu mentaskilyrði cða
efnahags ástandi, eða jsfnvel hvoru-
tveggju. Fyrirkomulagið útheimtir
f&eina embættismenn, sem séu Banda-
rikjamenn og sem séu gædd-
ir góðum hæfileikum, vand&ðir
menn og menn, sem eru polinmóðir
og lægnir í sér að eiga við fólk af
öðrum pjóðum. Vér getum kallað
p& meðr&ðamenn eða umboðsmenn.
Einn slikur umboðsmaður ætti að
nægja fyrir hverja 250,000 ibúa. Það
ætti að vera skylda pessara umboðs-
manna að senda skýrslur & vissum tfm-
um.yfir r&ðsmensku sina,til einhverrar
af stjórnardeildunum i Manila, og p&
helzt til stjórnardeildar innanrikis-
r&ðgjafans. Aðal verk umboðsmann-
anna mundi veiða, að leiðbeina em-
bættismönuunum i bæjunum og hér-
uðunum fjembættisfærslunni. En hið
vardasamasta af starfi peirra mundi
verða pað að lita eftir hvernig skatt
heim&n væri rekin og sj& um að tekj-
unum væri léttilega varið“.
Hinar aðrar tillögur nefndarinnar
eru, eftir pvi sem „New York Sun“
segir fr&, & pesaa leið:
„Það mun óhætt og æskilegt að
gefa Philippine-eyja mönnum meira
frj&lsræði i sj&lfstjórnar-fittina en Jeff-
erson fileit gerlegt að veita fbúunum
i Louisiana. Þeim ætti að vera leyft
að kjósa að minsta kosti neðrideildar
pingmennina i löggjafarpinginu
Helmingurinn af pingmönnum efri
deildarinnar mætti cinnig vera kos
inn af eyjamönnum sj&lfum, en hinn
helmingurinn ætti að vera skipaður
af forseta Bandarikjanna. Land-
stjórinn ætti að hafa takmarkað neit-
unarvald, og hafa rétt til að nema úr
gildi um eins &rs timabil pau lög,
sem sampykt hefðu verið með tveim
priðju atkvæða eftir að hann hefði
synjað peim staðfeatingar. Þetta
stjórnar-fyrirkomulag mundi verða
eins og pað bezta fylkis-stjórnarfyrir
komulag sem viðgengist hefur, og
nefndin r&ðleggur, með alvöru og &-
herzlu, að pað sé tekið upp.
Nefndin ftlftur, að congressinn
(Niðurl. & 6. bls ).
Karliannafatnadiir
seldur með
Innkaupsverdi.
Við eruna ný-búnir að fá miklar
birgðir af allskonar karlmanna-
fatnaði, sem við getuin selt með svo
miklum afslætti frá vanalegu verði,
að yður mun furða á því. Allur
þessi fatnaður verður að seljast i
vetur, áður en vor- og sumar-vörur
koma, vegna plássleysis.
Við bjóðum yður að skoða vör-
urnar og verðið, þó þér þurfið ekk-
ert aö kauaa; þér getið þá sagt vin-
um yðar hvort við meinum ekk;
það sem við segjum.
Eins og að undanförnu verzlum
við með-álnavöru, skófatnað, mat-
vöru, Flour & Feed, o. s. frv. Allar
okkar vörur seljum við með lægsta
verði, sumt jafnvel lægra en nokk-
ur annar.
Við höfum betri spunarokka en
hægt er að fá hvar annars staðar
sem leitað er í landinu.
OLIVER & BYRON,
Selkirk, Manitoba.
„EIMREIDIN“,
eitt fjölbreyttasta og skemtilegasta
timaritiö & fslenzku. Ritgjörðir, mynd
ir, sögur, kvæði. Verð 40 cts. hvert
hefti. Fæst hj& H. S. Bardal, S.
Bergmann, o. fl.
W. J. BAWLF,
SKLUK
in°c Vindla
Æskir eftir við-
skiftum yðar.
158 Exchange Building, Princess Str.
Telefón 1211.
Df. M. Halldorsson,
Stranafian & Hamre lyfjabtíö,
Park Hiver, — fl. OaKota.
Er að hifta ó hverjum miðvikud.
i Grafton, N. D„ fró kl.6—6 e. m.
ARINBJORN S. BARDAL
öelur likkistur og annast um Utfarii
Allur útbúnaöur só bezti.
Enn fremur selur hann ai skoua r
minnisvarða cg legsteina.
497 WILLIAM AVE. T3oe.'°*
Dr, G. F. BUSH, L. D.S.
T ANNLÆKNIk.
Tenn>>r fylltar og dregnar út An s&rs
auka.
Fvrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir fylla tönn 41,00.
527 Mai* St.
BO YEARS’
EXPERIENCE
Patents
Designs
COPYRIGHTS SlC.
Anrone sendlng a sketcb and deecrlptlon may
---------•-*------—whe**-----------
tlons etrlctly
»ent free. Oldest apency for securtng paten
Patents taken throuffh Munn & Co. recelre
tptcial notice% wtthout cnarge, ln the
•tctly confldentlal. I
e. Oldeat acency fo
ts taken through
\otict% wlthout char
Scicmmc Rtnciican.
A handsomely tllustrated weekly. I>arge»t clr-
oulatton of any scienttflc lournal. Termi, $S a
year; four months, $L 8old by all^newsdealers.
MUNN &Co.36,Bro*dw,» ”
Brauch Offlce. <BS F 8U, Washlngton,
NewYork
ilngton, D. C.
Peuingar til leigu
Land til sals...
Undirskrifaður útvegar peninga til
l&ns, gegn veði 1 fasteign, með betri
kjörum en vanalega. Hann hefur
einnig bújarðir til sölu víðsveg&r um
íslendinga-nýlenduna.
S. GUDMUNDSSON,
Notury Pnblir
Mountain, N D.
Stranahan & Hainre,
PARK RIVER, - N. DAK
SELJA ALLSKONAR MEDÖL, BŒKUF
í>KRlFFÆRlt SKRAUTMUNI, o.s. frv.
tW~ Menn geta nú eins og áðnr ekrifa
okkur ó íslenzku, þegar beir vilja f ó me
Munið eptir að gefa númerið af ntgs!
Canadian
Pacific
Railway Co’y
ODYRAR SKEMTIFERDIR
til allra
VCtl'iimtllMl
KYRRAHAFS-STRÖNDINNI,
CALI*F()RN1 A, HAWAll EYJ-
U IV, JAPAN BERMUDA,
OG VESTUR INDIA-EYJ-
UNUM.
Beztu og Fljotustn
Járnbrautalestir til
AUSTURS OG VESTURS
Hin eins járnbraut er flytur beina leiö
til KOOTENEY-
Ferdamannavagnar
með lestunum til Montreal, Toronto,
Vanoouver, Seattle og San Francisco.
CAVEATS, TRADE NIARKS,
COPYRICHTS AND DESICNS.
Seml your businen» direct to Washington,
■aves time, costs less» better service.
My offlce close to U. 8. Patent Offlce. PREE prellmín-
ery ex&min&tlona m&de. Atty’e fee not dae untll p&tent
ia eecared. PERSONAL ATTENTION OIVEN-19 YEAR8
ACTUAL EXPERIENCE. Book “How to obtain P&tenti,”
etc., »ent free. P&tents procared through E. Q. Siggers
receive speci&l notice, without charge, ln the
INVENTIVE ACE
lUustr&ted monthly—Eleventh year—terms, $1. & ye&r.
Late of C. A. Snow & Co.
918 F St., N. W.f
WASHI NGTON, D. C.
'WWW'WW'WWVW
maiiraiea monwuy—tieveni
E. G. SIGGEBSJ
*«/WWWWWVWW&
"VíWW&.^V^.je.'VW&/WWWWV%^^-/&íWV%.1
ANEWDEPHRTlieE
A Radical Change in Marketing Methods
as Applied to Sewing Machines.
An original plan under which vou can obtain
easicr tcrnis anct bcttcr valtte in the nurchase of
worid lanious ‘'Whii.c’’ Sewing Machine than
ever before offeretl.
Write for our elegact II T cctalogne aud detailed particulars. How <
« can save yow rooncy in the purchase of a high-grade sewiug machine )
aud tlie easy lern.s (f paytncat we can ofler, eithcr direct írom p
foctory or tiuough our regular aulhorized ageuís. This is an oppor- O
tuuity you cai-.uot afford to pass. Vou know tbe “Wliite,” you know $
its manufacturers. Therelore, n 'letHiltTÍTk-wri;,tu>n of the n"iachVnc"íinJ U
us coustrue ion is unnecessary. If you have an old machine to e.xchange \
we Can offer most libsra! terms. Write to-day. Address in fu!í.
WHIIE SíWINS MACBIiKC COM?ANY. (Dop't a.) Clevelaod, ðöío. *
Tii söiu^hjá W.LCrundy & Co., WinnipagMau.
877
floti, par sem hann var, en bun iu hann einungis við
hinn b&tinn með reipi. Síðan gengu f>eir upp að
klettunum, og settu sig niður skamt fr& mé>; Demetri
tók upp úr vasa sinum stórt brauðstykki, dró langan
hnif úr skeiðum til að skera brsuðið með, og fór sið-
&n að eta það. Ég horfði til Demetri’s, en hann
forðaðist að lita í augu min og herfði í all&r aðrar
&ttir en þangað, sem ég sat.
Alt í einu stukku hinir þrír menn, sem áttu að
gæta mín, & mig, f>ar sem óg horfði & Demetri. Tveir
sf J>eim gripu sinn utan um hvem handlegg & mér,
&ður en ég gat svo mikið sem hreift mig. Hinn
þriðji stakk hendinni niöur f brjóstvasann & treyju
minni og greip marghleypu mlna. Svo stukku þeir
burt fr& mór og gripu riffla sina, sem þeir höfðu lagt
fr& sér, og miðuðu þeim & mig. Detta skeði svo
•kyndilega, að ég sat eins og maður sem fengið hafði
riag. I>& hrópaði einn af seggjum þessum til Mour-
aki’s og sagði:
„Yðar tign, maður þessi bar hendina að vasa
sinum—að pístólu sinni“.
„Hvað segið þér?“ sagði Mouraki og sneri sér
▼iÖ. ,,Bar hendina að pístólu? Hafði hann þ&
pfstólu?“
Hermaðurinn hélt marghleypu minni upp sem
&fellandi vitni.
„Og reyndi hann að nota pistóluna?“ spurði
Mouraki, eins og hann ræri bæöi hryggur og forviða.
„I>að leit út fyrir það“, svaraði hermaðurjan.
884
„£>að verður vafalaust mjög mikilsverð staðfest-
ing & þeim“, sagði ég.
Landstjórinn gerði engar frekari athugasemdir i
nokkur augnablik. Ég horfði fram hjá honum og
frám bj& hinum fjórum hermönnum—þvf sá, sem
eftir h&fði orðið f b&tnum, var nú kominn til félaga
sinna—til Phroso. Hún hallaði sér upp að stórum
steini og horfði andlitið til himins, en augun voru
aftur. Ég held að það hafi verið liðið yfir h&na, eða
þ& að hún hafí verið h&lf-meðvitundarlaus. Mouraki
tók eftir þvf hvert ég horfði.
„Horfið vel & hana, notið tíma yðar vel“, sagði
hann með grimdarlegri röddu. „£>ér hafið ekki
langan tfma til að gleðja yður við að sjá hana“.
„Ég hef eins langan tfma til þess eins og guði
kann að þóknast að gefa mér ‘, sagði ég. „Hvo ki
þér né ég vitum hvað lengi það kann að verða“.
„Ég get gizkað & það“, sagði Mouraki, og það
kom rólegt bros & andliti hans f staðinn fyrir reiði-
svipinn, sem var & því áður.
„J&, þér getið gizkað & það“, sagði ég.
Hann stóð kyr og horði & mig f nokkur augna-
blik. 3vo sneri hann sér fr& inér og gekk burt.
Um leið og hann gekk fram hjá hermönnunum, sagði
hann eitthvað við þ&. Ég r& að þeir brostu. I>að er
enginn vafi &, að hann hafði útvalið mennina til þess
að vinna þetta verk og að hann gat reitt sig & þ&.
Litla vfkin, sem við vorum í, var umgirt þver-
hnýptura klettum, uema & einum stað. £>ar var mjó
878
„Og hvað varð af Kortes," spurði Mouraki.
„E>eir duttu b&ðir niður í gjána t>l samars“,
svaraði ég.
„Hvað þetta er þó sjónarleikslegt“, sagði Mour-
aki brosandi. „Hvernig stóð &, að þér létuð Kortes
reyna sig við hann fyrst?“
„Yður er óhætt aðtrúa, þvl að það var óviljaud ;
ég hafði engan ásetning í þá &tt, að olla yður vou-
brigðum, pasja“, sagði ég.
„Og þotta eru afdrif þeirra beggja!“ sagði
Mouraki og brosti að hnittni minni.
„I>eir hljóta að vera dauðir báðir“, sagði ég.
„B’yrirgefið mér, pasja, en ég skil ekki leik yð«r.
Við vorum & valdi yðar í húsinu; til hvers er þessi
8krípaleikur? I>?í gerðuð þér ekki pá það, sem ég
býst við að þér gerið nú? ‘
„Kæri lávarður minn“, sagði Mouraki, eftir xð
hafa litið í kringum sig, til að fullvissa sig um að
enginn stæði & hleri, „samningarnir milli stjórnanna
verða að vera haldnir. í gær höfðuð þér ekki frxin-
ið afbrotin, sem mór þykir fyrir að þurfa að segja að
þér hafið nú gert yður sekann f“.
„Afbrotin?-* át ég eftir honum. „Þér skemtið
mér með þessu, pasja“.
„Ég sé ekki eftir að skemta yður“, sagði Mour-
aki. „J&, afbrotin að hj&lpa fanga mfnum—þessm
stúlku—að sleppa burt, og—jæja, dauði Oonstantine’s
e: að minsta kosti m&lefni sem er þess viiði að rann-
sakaþað, cða er ekki svo? I>ór kannist við það? M&Q-