Lögberg - 22.03.1900, Blaðsíða 5

LÖGJBERG, FIMMTUDAGINN 21 MARZ íaOO.
o
bóndanum í þingeyjarsýslu, er vér
birtum í Lögbergi fyrir meira en
ari s'ðan—bréfið var einkum um
pöntunarfélagsskap og félagsskap
til kynbóta á sauðfé.—Vér böfum
birt í Lögbergi fréttir úr Seyðis-
fjarðar-blöðnnum um stofnun
ensk-íslenzka félagsins * Gardar", og
þar eð Mr. Nikuiés Jónsson hefur
góðfúslega leyft oss að birta kafla
úr bréfi frá bróður hans, Mr. Gísla
Jónssyni, er lýsir starfi félagsins
betur en gert hefur verið f nefndum
blöðum, þá birtum vór hann nú.
Bréfið er dags. á Seyðisfirði 4. jan.
1900, og hljóðar kaflinn sem fylgir:
„í alt smnar var ég f bygffiega-
vmnu; ég stóð fyrir að byge’j* 3 hús,
og svo ætlnði ég að eiea nftðugt f
vetur og vinna heima, en pi fékk ég
ekki frið til pess, og má liklega til að
verða við útivinnu í allau vetur. Hór
hefur nefuilega sezt »ð ensk ís’.enzkt
fiskifélag, stórkoftlegt. D»ð hefur
bækistöðu sfna á Búðareyri, par sem
Svendseus-húsið stóð. l>ar er verið
að byggja stórkostlega bryggju,
lfklega hina stærstu á landinu, og var
ég fenginn fyrir formann við bygg-
ingu hennar. Ég hef 40 aura f kaup
utn klukkutfmann; alt er borgað í
penÍDgum á laugardögum. Bryggj-
an er bygð pannig, að niður í botninn
eru reknir tréstaurar (piles), og nær
hún v'st 120 fet út frá landi og er
min8t 150 feta breið. í hana bafa
komið hátt á fjórða hundrað staurar.
og verður pað ekki nærri nóg. Svo
er verið að byggja fshús, sem á að
verða 150 áli ir (300 fet) á nnnan
veginn og 40 filnir á hinn. t>„ð cr
inn í iandi, suður af Langatangaúum;
Þ»r er búið að gera ístjörn, fjarska
stóra; svo á að leggja sporveg paöan
út á Búðareyri, og er áformið að l&ta
vagnana ganga eftir honum ineð raf-
magni, sem á að framleiða með afli
foss eins fyrir innan Fjarðarsel. Svo
er búið »ð byggja bæði fshús og
geymslubús á Búðareyri. Enn frem-
ur á að byggja hús fyrir vélar og
fleira. Fjöldi fólks hefur haft atviuuu
við alt petta starf, og hafa stundum
Verið h&tt á annaö hundrað manns f
vinnu, svo fölk hefur haft mikið gott
af pessari vinnu dú um vetrartímann.
Ým8Ír bór hafa samt horn í sfðu félags
þessa og halda, að það spilli báta-
fiskiveiðunum fyrir almenningi hér,
og það getur nú vel verið, að svo f-iri,
þvf þetti fyrirtæki á að verða rekið í
stórura stýl. Eigendur félsgsins eru
enskir ög hollenzkir auðmenn. Lfðan
ahnennings hér um sveitir er heldur
góð, en fremur eru bfigindi ögð hér
*f suðurfjörðunum, vegna fiski- og
sfldarleysis og þar af leiðandi atvinnu
leysis. Ef þetta „Gardarsfélag41 hefði
•kki verið hér (á Seyðhfirði), þá heföi
lfka orðið erfitt fyrir mörgum hér í
vetur. I>að sem af vetrinum er hefur
mfitt beita n.jttg gott, ekki mikill
snjór, en talsverðar rigningar; fé
hefur varla verrð gefið neitt á Héraði.
....Hingað kotn rýlega frá útlönd-
ura Jón Steffinssou, bróðursonur konu
þinnrr. Hann var, eirs og þú veizt,
í strfðinu & Filipseyjum. Þaðan fór
hann í figúst til J«pan,þaðan til Kfna,
svo til Austur-Indfs, og þaðan f gegn-
um Suez skurðinn til Sp&nar, Frakk-
lnnds og Englands, Kristjanfu og
Kaupmannahafnar, en upp hingað frft
sfðastnefudum stað. Jón heimsótti
okkur. Hann hefur vfst frá mörgu
að segja, eftir að vera þanuig búinn
tð fara þvfnær t kringum hnöttinn,
en hann er annars mjög fátalaður og
hægl&tur. Hann fór upp á Hérað til
móður sinnar, en hvort hann fer aftur
til Ameríku er víst úráðið ennþá“. ..
Seyðisfjiirður er nú orðinn einn
af fjórum helztu bæjum á íslandi, og
eru það aðallega síldarveiðar og
fískiveiðar útlendra manna (Norð-
•manna), sem hafa bygt hann upp.
þetta nýja félag, „Gardar", verður
að líkindum orsök til þess að bærinn
vex enn meira. Vinnulýðnum á
Seyðisfirði má bregða við að fá kaup
sitt útborgað í peningum á hverjum
laugardegi, í staðinn fyrir að verða
að taka það út í uppsprengdum
vörum hjá verkgefanda, eins og
vanalega á sér stað annarsstaðar á
fslandi, og fá varla krónu í pening-
um, hvað mikið sem verkamannin-
um liggur á. það er skaði að bréfs-
höfundurinn getur ekki um hvaða
kaup réttum og sléttum verka-
mönnum er goldið á klukkutimann
og hvað inargar stundir þeir vinna
á dag, en kaupið hlýtur að vera
lágt, þar eð höf. hefur einuDgis 40
aura (um 10 cts) um kl.-stundina
sem formaður bryggjusmíðisins
En, sem sagt, það er munur að fá
kaupið útborgað í pcningum í lok
hverrar viku, að útlendum sið, og
geta keypt nauðsyujar sínar þar
sem þær eru ódýrastar. það er
eftirtektavert, að þrátt fyrir að út-
lent fó hefur bygt Seyðisfjörð upp
og bætt kjör verkalýðsins, þá skuli
ýmsir hafa horn í síðu félagsins.
Vér höfum annars veitt þvf eftir-
tekt að ýmsum, sem rita í blöðin á
ísl., er sórlega ílla við útlent fó í
fyrirtækjum á ísl., en játa þó aB
landsmenn sjálfir hafi ekki fé til að
leggja í stór-fyrirtæki. það væri
auðvitað æskilegra að íslendingar
ættu fóð, sem lagt er í öll stór-fyrir-
tæki á ísl., en úr því þeir eiga ekki
fóð til, er betra að það komi frá út-
löndum, ef landið hefur samt hag
af fyrir tækjunum og fólkinu líður
betur fyrir þau, sem vafalaust
verður.
Jón Stefánsson, sem höf. minn-
ist á, er ungur maður, um 26 ára að
aldri, Hann kom hingað til Amer-
iku þegarjlianu var var um tvítugt,
og dvaldi fyrstu eitt eða tvö arin
hjá ættingjum sínum í nánd við
Hallson í Norður-Dakota þi fór
hann til St. Pau', höfuðstaðar
Minnesota ríkis, og gekk þar á
verzlunarskóla (Business Collage) í
tvö ár, og að því búnu gerðist kann
bókhaldari fj’rir verzlun eina í
Watertown i Suður-Dakota. þegar
í ófriðinn laust milli Bandaríkjanna
og Spánar, bauð hann sig fram til
herþjónustu og gekk í hersveitina
frá Suður-Dakota-ríki, og fór
til Philippine-eyjanna með henni.
Hann var í hverjum bardaga sem
sveit hans var í—þeir voru allmarg-
ir—og gat sér hinn bezta orðst'r
sem hugrakkur og duglegur her-
maðui'. Jón er sonur séra Stefáns
sil. Péturssonar, er var prestur að
Hjaltastað i Norðurmúlasýslu. Hann
hverfur vafalaust hingað vestur
aftur.
Grelða-sala.
Be/.tft gisti- og greiðasölu-húsið á
ineðal íslendinga í Winnipeg er 605
Ro«s ave., þriðju dyr austan við búð
Mr. Árna Friðrikssonar. Gott fæði,
gott húsrúin, gott hcsthús og fjós.
Alt selt með mjög sanngjörnu verði.
Tekið á móti ferðamönnum og hest-
um á hvaða tíina sólarhringsins sem
er.—-Munið eftir staðnum:
605 Ross Ave.
Sv. SvEINSSON.
SKYliSLA
yfir eignir, fólkstal og sd skólahald í kirkjufélaginu í Júní ’99.
Karlmannafatnadur
seldur rneð
Innkaupsverdi.
Við erum ný-búnir að fá mikiar
birgðir ttf allskonar karlmanna-
fatnaði, sem við getum selt með svo
mikluui afslætti frá vanalegu verði,
að yður mun furða á því. Allur
þessi fatnaður verður að seljast í
vetur, áður en vror- og sumar-vörur
koma, vegna plássleysis.
Við bjóðum yður að skoða vör-
urnar og verðið, þó þór þurfið ekk-
ert að kauaa; þór getið þá sagt vin-
um yðar hvort við meinum ekk'
55* 55 3 ‘O æ o < Q O 'Z. z 1 o 1 J2 I * >h pniupaiV r- cc v-h oo io oo n c o ði cc cc o —> o cc»» H CO rji h sr CO ríf CO tJTh CO ú5 O OJíMCD CJ HH rH 1
(N CO O X CJ (M O C ó O IC r* N CD CO N- X L- h (N th —■ »H CM tH N O CO h hCO «h tH s! T*
JHsaui ðiNOO^iu- x —i »c o oxx co »o —« OI CO N (N C 'J' O O NNC CO CM N X H tH
jipuuajp X«(NX»OXO CO CC O 05 X vH XlOCO O X t** ö0 HXir.H^iflf hcon co œ »o nojc co oi^ H »H 1 T-^
jjpuuaj Cír?CONOiCKO HOlXOJCOt^ O t* r* Tf'l'- OJrHOlOJH HH HlCl C -H rH tH 05 8
JJp^JJUUJ "f Þ* O O iO CO O í- ifl CC H Q Ift t- OJOX ö (N—‘X OIOÞ-OIOXlO H t' 2 H IÍ h* iO CC OJ ” lö TT oj rH oj oj 1
jcjuuuaji r? h sjf cc O flí If CO lO rH lO O O CO iHCOt-i •H tH • tH 109
avSsp-Jis CM (N N O Ö t- O 05 r— OJ X OJ Ol t- OJ iO lOiOOJOJOJOJOJ HCOCD^ÍiOifi CO Ifl T* Oé OJCO
PI^S 8 88 888 8 g sH C£> OJ CO CO 8 l- j
OS z 2 O o nSpnfii-H 81500 3500 800 1400 3800 2500 2500 800 2500 2000 1275 1050 1700 5000 4000 700 1800 1 - : 800 »o 1 (M 1 r- CC
•SsijBUV œooos-i"jM'5#íis s uo si o NNOCChCON^hiCsíhOA Ki CC tT OJ HH (M tH rH 10 tH Tt H co
epi^uiBS CJOJ C OJ CÓ h h (N 'í hhXCJtH h h hh h »s o TT 04 s
jjpiujajp - N «5 t*i tfl Q C5 N N C N O t O N t- 2 iC O t- M M O O t- NOœcOiCOHCQCTHXNCa-.Þ.N'ÍOOuCCON^ií'NNH N H H H H (M —«
jjpuuaj NOOiCOQ0HNOiCiOONt-QClQifli5 2?-^í?21 CO tJi CQ O t— »ð -Þ.HCC HWCCHOOCCCO^WCOÞ-t-WÞ-N h H MhN tH h CO HiftHN
< H cc 1 *o ! * § Z ÍH $ Marshall-söfnuðr St. Páls-söfn Lincoln-söfn V estrheimssðfn Garðar-söfn Þingvallasöfn., N.-D.... Víkrsöfn Fjallasöfn jHallson-söfn '. iPétrssðfn j Vídalínssöfn jGrafton-söfn 'Pembina-söfu Fyrsti lút. söfn. í Wpeg.. Fríkirkjusöfn Frelsissöfr. Brandon-söfn Dingvallanýlendu-söfn... Selkirk-söfn Víðinessöfn Árnessöfn Brœðrasöfn Fljótshliðarsöfu Mikleyjarsöfn Melanktonssöfn St. Jóhannesarsöfn 1
HNCO'JGCQþ-XC5C--NCC-*i.'5QNX®CT-N«Hii:cc — HHHHHH-.HHNNNNNNN
Athuqasemdih við skýrsluna. — í Fjallasðfnuði er sunnudagsskóli hald-
iun að eins þegar guðsþjónustur fara þar fram, sem er átta sinnum á ári. í
Vidalins- og Pétrssöfnuðum er sunnudagsskólinn lialdinn i tvennu lagi, en skýrsl
ur sameinaðar. Allar skýrslur vanta frá Viðinessöfnuði, Árnessöfnuði og
Fljótshlíðar söfnuði; tölurnar frá fyrri árum eru látnar standa. Fólksfækkun í
Grafton-söfnuði stafar af burtflutningi úr bœnum. I Vidalínssöfnuði er um 50
manns tilheyrandi söfnuðinum ótalið sökum þess. að það er flutt úr bj-ggðiuni.
Skýrslur um missíónar-starf prestanna hefi og engar feugið, nema frá séra O. V.
Gíslasyni og get því eigi geflð glögga skýrslu um prestsverk þau, er í heild sinn
i hafa unnin verið í nafni kirkjufélagsinS, og sleppi henni því.alveg. — í kirkju
félaginu er einum söfnuði fleira en í fyrra, og 221 sál fleira. Skuldlausar eignir
kirkjufélags-safnaðanna eru $3,025 fram yfir það, sem var í fyrra. Fjórum sunnu-
dagsskólum er nú fieira en á síðasta ári, sex kennurum og 112 nemendum. — Þann
ig vex og þroskast kirkjufélagið ár frá ári. Vðxtr þess er að sönnu hœgfara, en
hann er hollr og eðlilegr.
Minneota, Minn., í Desember 1899.
BJÖRN B. JÓNSSON,
skrifari kirkjufélagsins.
það sem við segjutn.
Eins og að undanförnu verzlum
við með álnavöru, skófatnað, mat-
vöru, Flourfc Feed. o. s. frv. Ailar
okkar vörur seljum við með lægstiv
verði, sumt jafnvel lægra en nokk-
ur annar.
Við höfuin betri spunarokka en
hægt er að fá hvar annars staðar
sem leitað er í landinu.
OLIVER & BYRON,
Selkirk, Manitoba.
Isen/ikur tlrsmiður.
Þórður Jónsson, tírsmiður, selur
alls Kouar gullstáss, smíöar hrin»a
gerir við tír oe klukkur o.s.frv.
Verk vandað og verð sanngjarnt.,
390 Maln. Ht. —WlNMPVO.
AndnoaBDÍr ManitnhH Hntel-rnntnmmi.
Jfanb til...
LTFSALANS f
Crystal, N.-Dak.
pegarpjer viljið fá hvað helzt
sem er af
JJkiiutum,
SHjoMœnun,,...
(Skrautmunum etm
ög} munuð pjer ætlð verða fi-
nægðir’meðjþað, sem pjer fáið,
bæði^hvað verð og gæði snertir.
415
bræddur um, aft henni yrði ekki leyft að dvelja á
eynni; hún mundi olla óánægju par; og viðvfkjandi
kformi mlnu, aS afhenda henni Neopalia ey aftur, þá
fullvissaði hann mig um, að stjórnin mundi ckki svo
núkið sem vilja heyra f>að nefnt á nafn. Ef ég neit-
&ði að hafa eyna, pá yrði einhver drottinhollur maður
^alinn 8em lávarður á eynni, og Phroso flutt I útlegö
þaðan.
„Hvert verður hún flutt?“ spurði ég.
„Satt að segja veit ég það ekki“, svaraði kap-
teinninn. „Dað atriði er einungis smámunir, lávarð-
hr minn, og óg hef ekki ónáðað yfirboðara mlna með
neinum tillögum viðvlkjandi þvl málefni.“
Um leið og kapteinninn sagði þessi síðustu orð,
stóð hann á fætur. Hann hafði sem sé verið að
beimsækja okkur á gufujaktinni, sem ég hafði nú
gert að bústað mfnum samkvæmt ráðleggiogu hans.
Denny, sem sat nálægt okkur og heyrði samtalið, hló
©ínkennilega. £>að kom mikill reiðisvipur á mig við
það. Kapteinninn leit frá einum okkar til annars,
og það skein kurteisleg forvitni út úr honum.
„t>éi takið hlutdeild I kjörum mærinnar?11 sagði
kapteinninn með röddu er sýndi, að undrun barðist
við kurteisina hjá honurn. Denny hló aftur.
„Hlutdeild I kjörum hennar?“ sagði ég gremju-
Wta> „J»ja, ég býst við að svo sé. I>að leit að
minsta kosti út fyrir það þegar ég fór með hana I
gegnum þessi helvfzku göng, eða er ekki svo?“
Eapteinninn brosti afsakandi og gekk fraiu að
418
vitað. Satt að segja breytir það krmgumstæðunum
verulega, kæri lávarður minn. Sem kona yðar verð-
ur hún I alt annari —“
„Hallo!“ hrópaði DenDy og stökk á fætur af
bekknum, sem hann hafði setið ð.
„í alt annari stöðu, vissulega“, héit kapteinninn
áfram sakleysislega. „Vér hefðum þá, ef óg mætti
komast svo að orði, tryggingu fyrir að hún hegðaði
sér vel. Vér hefðum yður þá til að snúa oss að —
það væri mikil trygging, eins og óþarfi er að taka
fram.“
„Kæri kapteinn miun“, sagði ég gremjulega, en
þó I bænarróm, „þér virðist állta að það sé óþarfi að
aegja mér nokkuð. Gerið svo vel að segja mér hvað
skeð hefur, og hver þessi undrunarsamlegi hlutur er,
sem gerir svo mikla breytingu“.
„Ef ég hef af hendingu komist að einhverju sem
átti að vera leyndarmál, þá vil ég sannarlega biðja
afsökunar“, Bigði kapteinninn. „En allir eyjarbúar
vita það auðsjáanlega.“
„En ég er ekki eyjarbúi“, hrópaði ég með vax-
andi gremju.
Kapteinninn settist niður, kveikti I sfgarettu
mjög rólegur og sagði:
„Þ&ð var ef til vill aulaiegt af mér, að mér
skyldi ekki koma það til hjg&r. Hún er auðvitað
mjög fögur mær, en varla, ef mér er leyfilegt að
segja þttð, jiiftiingi yðar hvað stöðu snertir, lávarður
minn“.
411
blaðið, leit slðan til mfn yfir borðið og strauk blaðið
með fingruuum.
„Hann ritaði þetta ekki?“ sagði kapteinninu
sfðan.
“Ég skrifaði þ&ð, eins og þér aáuð“, sagði ég.
„Ef hann hefði lifað, þá heföi hann, eins sann&rlega
og ég lifi, skrifað það. Kapteinn, mér var ætlaður
hnífurinn. Eða hvers vegna hafði hann þennau manr,
hann Demetri, með sér? Hafði Demetri fistæðu ttl
að elska hann, eða hann ástæðu til að treysta
Demetri?“
Kapteinninn stóð þegjaudi og hélt á blaðiuu. Eg
gekk í krÍDgum borðið til hans, lagöi höndina á öxl
hans og sagði:
„Þér vissuð ekkert um réðabrugg Mouraki a
pasja. Það var ekki þannig lagað ráðabrugg, að
hann gæti sagt tyrknesku prúðmenni frá því“.
A þessu augnabliki var káetu- hurðin opnuð og
undirforinginn, sem með okkur hafði verið um morg -
uninn, kom inn og sagði:
»»Ég er búinn að koma lfki hans tignar land-
stjórans inn í káetu hans“.
„Komið með mér sagði kapteinninn: „víð
skulum fara að sjá lfkið, lávarður minn".
Ég fylgði kapteininnum eftir þangað, sem
Mouraki bafði verið lagður. Andlit hans var rólegt,
og það virtist jafnvel vofta fyrir brosi á hinum fölu
vörum hans.
„TrClif' Hr þvl, sem ég hef sag< yður? ‘ sagði cg