Lögberg - 12.04.1900, Blaðsíða 3

LÖGBERG, EIMTUDAGINN 12 APRÍ 1000.
7
"fús Bergmann.
sem reyndist honum ágætis kona,
lifir mann sinn og er nú á 65. úri.
pess var getið í síðasta L
ið Sigfás Bergmann.'búksali
.öerberffi,
ar. hefði lttist úr lungnabUguj á
Leimili sínu 29. f. m. Sigfús heit
inn var fæddur í Garðsvík, á Sval-
harðsströnd við Eyiafjörð, 1. júnt'
1832. Voru foreldrar hans merkis-
hjónin Jónas Sigfússon Bergmann
°g Valgerður Eiríksdóttir. í æsku
s»mi aflaði hann sér meiri þekking-
ar en þá var títt meðal nngra manna
Wí hann var mjög fyrir bjkiua
Refinn, þó aldrei nyti hann neinnar
skólagöngu. Hanti giftist þórunni
Jónsdóttir Halldórssonar, bónda að
Y tra- Laugnlandi í Staðarbygð í
hyjafirði, sumarið 1859 og reisti bú
^ Byðra-Laugalandi sama ár; bjuggu
Wu hjónin þar í sex ár.' þaðan
öuttu þau að Eyrarlandi við Akur-
eyri, og vmru þar í tvö ár; þaðan að
Kroppi í Hrafnagilshrepp, og voru
Wr eitt ár. þaðan fluttú þau að
hagraskógi í Möðruvallasókn; og
V(>ru þar í níu ár; þaðan að Kamb-
hóli^ og vorn þar í tvö ár; og svo að
Auðbrekku og vorU þar þrjú ár.
Arið 1882 fluttu þau þaðan til Ame-
ríku og settust að meðal skyld-
Wlks hans á Gardar, sem á undan
var komið, og þar námu þau land.
l>eim hjónum varð 12 barna auðið;
ftf þeim. dóu fjögur í æsku og ein
dóttir fullorðin, en sjö eru á lífi.
Bigfús heitinn gegndi hrepp'-tjóra-
etörfum ár eftir ár bæði í öngul-
staða- og Arnarneshreppum og fór-
ust þau störf einkar vel úr hendi,
eins og öll opinber störf, sem honum
voru á hendur falin, enda þótti hann
ætíð prýði þess mannfélags, sem
hann var í. Hann var einstaklega
gætirin maður og svo stiltur, að oft
mátti ekki sjá, hvort honum líkaði
hetur eða ver; hann var prýðilega
hygginn, svo fjöldi manna leituðu
til hans ráða bæði fyrr og síðar.
í'ljótt eftir að hann kom hingað
vestur, byrjaði hann bókaverzlun
þá, er hann hefur rekið utn langan
tíma með dugnaði og stakri reglu-
8emi. Las hann hér um bil alt, sem
prentað var á íslenzku, og var manna
fróðastur um kosti íslenzkra bóka.
Börn þeirra, sem nú eru á 1 fi, eru
þessi: Jón S. Bergmann, sem nú er
vestur við Kyrrahaf; Sigríður, gift
Jóni Hallgrímssyni; María, gift
Hallgrfmi Thorlacius, (sem báðir eru
^aendur á Gardar); Sigfús S. Berg-
mann, bóndi að Morden, Manitoba;
Elísabet, gift Árna H. Helgasyni;
Kristfn, gift Stefáni Breiðfjörð, og
•lónas S. Bergmann, sem nú tekur
við bókaverzlun föður síns. Kona
Sigfúsar heitins, þórunn Jónsdóttir,
Greiða-sala.
Bezta gisti- o" tfreiðasölu-húsið á
meðal Islendinga í YVinnipeg er 605
Ross ave., þriðju dyr austan við búð
Mr. Árna Friðrikssonar. Gott fæði,
gott húsrúm, gott hesthús og fjós.
Ált selt með mjög sanngjörnu verði
Tekið á móti ferðamönnum og hest-
um á hvaða tfma sólarhringsins sem
er.—Munið eftir staðnum:
605 Ross Ave.
Sv. SvEINSSON.
KENNAR!
GETUR FENG
ið 6 mSmaöa stöðu
við Franklín-skóla frá 1. maí næstk
Verður að hafa tekið kennara-próf og
verður einnig að geta kent söogfrseði
Umsækjandi lofi undirskrifuðum að
vita bvar og hvað lengi hann hefur
kent og hvað hfttt kaup hann fer fraro
á að fk um almanaksmíiuuðinn. — D
MACAULKY,Sec.-Trea8,Clarkleigh,Mati
Takið ef!ir!
Breyting 4 ferða-Sætlun vegna
snjóleysis.
Ég flyt fólk og flutning 4 milli Sel
kirk og Nýja íslands í vetur, og er
ferða-4ætlun mín 4 þessa leið:
Verð 4 vagnstöðvnnum í Selkirk 4
hverju föstudagskveldi og tek þar é
móti ferðafólki frá Winoipeg; fer frá
Se'.kirk kl. 7 4 laugardagsmorgna; frft
Gimli 4 sunuudagsroorgna norður til
tlnausa (oj/ aila leið til íslendinga
fljóts, ef fólk æskirþess); legg af stað
til baka fr4 Huausum (eða íslendinga-
fljóti) 4 mánudagsmorgna; frá Gimli
4 þriðjudagsmorgna og kem til Sel-
kirk sama dag.
Ég hef tvo sleða 4 ferðinni, annan
fyrir fólk og hinn fyrir flutmng, f>eg-
ar nokkuð er að flytja.
Eg hef upphitað „Box“ og ágæt-
an útbúnað 1 alla staði, og ég ábyrgist
að eDgiun drykkjuskapur eða óregla
verði um hönd haft 4 sleðanum.
Gísli Gíslason.
Selkirk, Mar.
Nýtt—aveg uýtt. — Auk allia
þeirra hhinninda, sem óháða skógbúa-
félagið (Independent, Order of For-
esters) hefur jafnan veitt meðlimum
síaum, byrjaði það við lok siðastliðins
febrúarmán. (þ.4.) að gefa nýjum og
eldri félagsmönnum slnum, körlum
og konum, kost 4 nýjum hlunnind-
um, sem engin önnur „brœðra“• né
lífsábyrgðar-/óföpl hafa nokkru sinni
veitt, með t-ömu kjörum.
Spyrjið embætt'smenn stúkunnar
,.ísafoldar“ og e > bættismenn kvenn-
I stúkunnar „Fjallkonan“ hér í bænum
! eftir þessari nyung. Hún ætti að J
vera öllum kunn.
Dp. M. Halldopsson,
Stranahan & Hamre lyfjabúð,
Park river, — fb Dal^ota.
Er að hiítft á hverjum miðvikud.
í Grafton, N. D., frá kl.5—6 e. m.
I. M. Cleghorn, M. D.,
LÆKNIR, og 'YFIR8ETUMAÐUR. Et.
Mefur keypt lyfjabtxðina á Ealdur r«r hefur
þvt sjalfur umsjon á ollum meðölum, s m ':im
ætur frá sjer.
EEIZABETH 8T.
BALDUR, - - MAN
P. 8. Islenzkur túlkur við hendina hve
n«r sem börf (rerist.
MANITOBA.
fjekk Fyestu Veeðlaun (gullmeda-
u) fyrir hveiti 4 malarasýningunni ,
tem haldin var í Lundúnaborg 1892*
■>g var hveiti úr öllum heiminum sym
þar. En Manitoba e' ekki að eins
hið bezta hveitiland í het»íi, beldur er
þar einnig það bezta kvikfjátrræktar-
land, sem auðið er að fá.
Ma'nitoba er hið hentugasu
svæði fyrir út.flytjendur að setjast af
i, því. bæði er þar enn mikið af ótekc
am löndum, sem fást gefins, og upp
vaxandi blómlegir bæir, bar sem go<.
fyrir karla cg konur að fá ',*"innu
í Manitoba eru hin miklu , p
flskisælu veiðivötn, sem íldrai bregð
ast.
í Manitoba eru járnt rautirmik)
ar og markaðir góðir.
í Manitoba eru ágætir frlskóla*
hvervetna fyrir æskulýðinn.
í bæjunum Wiunipeg, Brandor
og Selkirk og fleiri bæjum munu
vera samtals um 4000 íslendingar
— í nýlendunum: Argyle, Pipestone
Nyja-íslandi, Álptavatn*1 ^hoal Lakf
Narrows og vesturströnd Manitob
vatns, munu vera samtals um 400
íslendingar. í öðrum stöðum í fyli-
inu er ætlað að sjeu 600 íslondingar
f Manitoba eiga þvf heima um 860'
íslendingar, sem eigi munu iðras
þess að vera þangað komnir. í Man'
toba er rúm fyrir mörgum sínnan
annað eins. Auk þess eru í Norð
vestur Tetritoriunum og British Cc
lumbia að minnsta kosti uro 1400 íf
endingar.
íslenzkur umboðsm. ætíð reiðt,
búinn að leiðbeina ísl. innflytjenduno
Skrifið eptir nýjustu upplýsing
m. bókum, kortum, (allt ókeypis).
Minister •( Agriculture & Immirgation
WlNNIl’NO, Manitoba
EDDY’S
HUS-, HKOSSA-, GOLF- OO ÖTO*
BUSTA
Deir eudast BETUR en nokkrir aðrir, sem boðnir eru, og viðttrkendit if
öllum, Sem brúka þá, vera öllum öðrumUietri.
REGLUR VII) LANDTÖKU.
Af öllum sectionum með jafnri tölu, sem t.ilheyra sambandst tiórn-
inni í Manitobaog Norðvesturlandinu, neroa 8 og 26, geta fjðls'tyldu-
feður og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekið sjer 160 ekrur fyttir
heimilisrjettarland, það er að segja, sje landsð ekki áður tekið,e"vt satt
til síðu af stjórninni til viðartekju eða einhvers annars.
INNRITUN.
Menn meiga skrifa sig fvrir landinu 4 þeirri landskrifstofu, teir,
næst liggur landinu, sem tekið er. Með leyfi innanríkis-rfeðherrans
eða innflutninga-umboðsmannsins í Winnipeg, geta menn geftð
um umboð til þess að skrifa sig fvir landi. InnrituDargjaldið er %IC,
og hafi landið ftður verið tekið þu.rf að borga $5 eða $10 umfram íyiix
sjerstakan kostnað, seru því er samfara.
UEIMILISRJETTARSKYLDUR.
Samkvæmt nú gildandi lögurn verða menn að uppfylla heinrilis
rjéttarskyldur sínar með 3 ára ábúð og yrkitig landsins, og má land
neminn ekki vera lengur frá landinu en 6 mánuði 4 ári hverju, án sjer-
staks leyfis frá innanríkis-ráðherranum, ella fyrirgerir hann rjetti sín-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRJF
ætti að vera gerð strax eptir að 3 árin eru liðin, annaðhvort hjá næsta
umboðsmauni eða hjá þeim sem sendur er til þess að skoða hvað unn-
ið hefur verið á landtnu. Sex mánuðutn áður verður maður þó að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum í Ottawa þ»ð, að
hann ætli sjer að biðja um eignarrjettinn. Biðji roaður umboðsmann
þann, sem kemur til að skoða landið, um eignarrjett, til þess »ð taka
af sjer óroak, þá verður hann um leið að afhendaslíkum umboðam. $6.
1 EIÐBEININGAR.
Nykomnir innflytjendur fá, á innflytjenda skrifstofunni í Winni-
peg > á öilum Doroinion Lands skrifstofum innan Mauitoba og Norð-
vestm “idsin, leiðbeiningar um það hvar lönd eru ótekin, og allir,som
á þesnum skrifstofum vinna, veita ínnflytjendum, kostnaðar laust, lfcið-
beiningar og bj&lp til þess að ná 1 lönd setn þeim eru geðfeld; enn
fremur allar upplýsingar viðvfkjandi timbur, kola og námalögum. All-
ar slíkar reglugjörðir geta þeir fengið þar gefius, einnig geta menrt
fengið reglugjörðina um stjórnarlönd innan járnbrautarbeltisics f
Britisb Columbia, með þvl að snúa sjer brjeflega til ritara innanrlkis-
deildarinnar í Ottawa, innflytjenda-umboðsmannsins í Winnipeg eða
til einhverra af Dominion Lands umboðsmönnum 1 Manitoba eða Norð-
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister of the ítiterior.
N. B.—Auk lands þess, sem menn geta íengið gefins, kv. -r við
reglugjörðinni hjer að ofan, þá eru þúsnndir ekra af Lmsta l«ndi,sem
hægt “r að fátil leigu eða kaups hjá járnbrautarfjslögum og yrosuro
öðrum félögum og einstaklingum.
44Í1
^tasðuna gat ég sjálfur fuad.ð. Ég komst að niður-
®töðu minni, og horfði aftur á Denuy.
„Leyfið mér að óska yður til hamingju“, sagði
^enny háðslega.
Maðurinn er undarleg skepna. Ég (og aðrir
^nn) hef ef til vill hugsað um það áður. Ég ætla
^ér ekki að gera neina afsökan fyrir það. Dví
^ira sem óg kynnist sjálfum roér og vinum mínum,
Þ^ss sannfærðari verð ég um þt Dnan sannleika. Hér
Eaföi ég nú einmitt öðlast það, sem ég hafðl æskt
eftir og vonað að ég öðlaðist, hina einu miklu gjöf,
8em ég hafði beðið forsjónina um, hina einu blessun,
Bem örlög mín neituðu mér um. Hér hafði ég nú
fengiö frelsi mitt—hið himinborna frelsi! En samt
sem áður sagði ég vissulega við DenDy, sem svar til
^smingju-óskar hans:
>.Fari stúlkan bansett! Hún er búin að svlkja
ö.ig!“ Qg ^g sagði þetta með talsverðri gremju.
Kapteinninn, sem vsr að læra enska tungu í frí-
tímum sínum, spurði nú með pyðlegu viðmóti:
))Fyrirgefið mér, kæri Wheatley lávarður, eu
Lvað þyðir þetta orð—,svikið‘?“-
„Dyöing orðsins ,svikið‘?“ át Denny eftir kap-
teininum. „Hann vill fá að vita þyðing orÖ9Íns
>«vikið‘, Charley“.
Ég horfði frá einum þeirra til annars, og sagði
síðan:
„Ég held, að það sé bezt, að ég fari og spyrji
rmg fyrir um það“, og svo lagði ég á stað fram að
45(1
guð hefur verið oss m>ög góður, og lávarðurinn
tninn er mjög góður“.
Eg leit á hana; Hnnar hennar voru aftur volar
af tárum; á meðan ég borfði á hane, féll tár af augum
henrar. Ég sagði blíðlega við hana:
„Þetta skal verða siðasta tárið, Phroso, þar til
við skiljum aftur“.
Hár hósti fyrir fra man húsið truflaði okkur nú.
Ég gekk þá fyrir hornið, og benti Phroso að fylgja
mér eftir; ég er firæddur um, að sami afsökunar svip-
urinn h&fi verið á mér, sem vanur er að vera á mönn-
um undir samkyns kringumstæðum. Ég hitti Denny
og kapteininn fyrir utan húsdyrnar.
„Ætlið þér að koma ofan að jaktinni, Charley?“
sagði Denny við mig.
„Ég—já, ég ætla að koma að fáum mínútum
liðnum“, svaraði ég.
„Á ég að blða eftir yður?“ sagði Denny.
„Ó, ég byst við að ég rati þangað sjálfur“,
sagði ég.
Denny hló og greip í höad mína; r-íðan gekk
hann' til Phroso. Ég veit nú samt ekki hvað hann
saoði við hana, því í sömu andránni suatt kapteinn-
inn öxl mína, til að vekja athygli mitt á sér.
„Ég bið forl&ts11, sagði hann, „en þér sögðuð
mér aldrei hvað þetta orð þyddi“.
„Hvaða orð, kæri kspteinn minn?“ spurði óg-
„Nú, oiðið sem þér viðhöfðuð út af bréfi befðar-
mærinnar til Mr. Swinton’s—um hvað hún hefðigert
við yður“, sagði kapteinninn.
445
einhvern veginn miklu verraveJfna þess, að þess
frétt skyldi koroa þramur dögum eftir að hann hef ir
hlotið »ð fá bréfið frá henni mömmu. Matrma segir,
að það geri í run og veru engan mismurt, otr að cf
bréf hennar hafi verið viturlegt, þá geti þessi hræ? -
lega fregn ekki breytt því. Ég byst við að hú/t
geri það ekki í raun og varu, en hún virði* t smtt gera
það, eða er ekki svo? Ó, skrifið roér strax aftur og
segið mér, að hann hafi ekki verið mjög ófarsæll út
af því á meðan hann lá í þessari hræðilegu hitasótt.
Hérna er nú stór klessa—af því ég er að gráta! Ég
veit að þór álituð, að mér hefði ekki þótt neitt vænt
um hp.nn, en roér þótti það samt—þó tkki (eins og
mamma segir) í einu tiíliti, í rsuninni. Ilaldið þér
að hann hafi fyrirgefið mér? Það raundi verða miuu
bani, ef ég ímyDd&ði mér, að hann hefði ekki gert
það. Skrifið roér fljót'. Ég byst við, að þér flytjið
veslings kæra Charley heira til Eaglands? Gerið
svo vel að segja mér, að hann hnfi ekki hugsað mjög
ilt um mig. Mamma lætur einlæga hluttakhing i
sína f Ijósi ásamt mér—yðar allra. einlægust, Beat-
rice Kennett Hipgrave. P. S.—Mr. Benneít Hxm-
lyn er einmitt nybúinn að heimsækja raig; hann er
óttalega sorgbitinn út af veslings kæra Charley. Ég
hugsa ætið ura haun sem Charley ennþá, eitts og þór
vitið. Skrifið mér“.
t>að varð nokknr f>ögn. Og svo sagði Denny
með h&ðslegri röddu:
„Að hugsað er ennþá uni ntann scin ,.Charley“,
er, J egar nlt kemur til &lls, uokkurs vitði".