Lögberg - 26.07.1900, Blaðsíða 3
LOUfiBRU, FIM.ftTUDAUIN.N' 26.JQLÍ lt)0J.
3
Islands fréttir.
Reykjavik, 22. júní 1900.
Majnnalát.— Hinn 9.f>. m. andaði&t
Lórunn Jónfdóttir (frá M/rarbúsum
Sigurðssonar) kona Lórðar bónda
Jönssonar í Ráðagerði á Seltjarnar-
nesi, 49. ári gömul, g&fuð kora og
gerfileg.—Hinn 15, J>. m. andaðist í
Rngey merkiskonan Guðrún Póturs-
dóttir(6ðalsbónda í Engey Guðmunds-
sonar) ekkja Kristins Magnússonar,
er lengi bjó sæmdarbúi I Engey, 82
ára gömul. — N/dáinn er og Jón
Arnason bóndi í Alviðru í Ölfus, mið-
sldra maður, greindur og vel látinn.
Hann dó úr lungnabólgu, er hann
fékk upp úr inflúenzu; hafði farið las-
ÍDn að ferja fólk yfir 3ogið og orðið
þá innkulsa af vosbúð við flutninginn.
Rvík, 29. júni 1900.
Veðubblíða óvenjulega mikil og
hitar hafa ve.rið.mestallan júnimánuð,
oftast 12—18 stig á C. i skugganum.
í uppsreitum Árnessýslu voru t. d.
2l gr. á R (= 26 gr. & C.) í skuggan-
um 13. p. m., og er f>að mjög sjald-
gæfur hiti um petta leyti árs, og verð-
ur örsjaldan jafnheitt í júlímánuði,
sem pó er að jafnaði heitasti m&nuður-
ÍDn hér.
Mannalát.—Hinn 24. p. mrandaðist
hér í bænum ungfrú Ingibjörg Briem,
einkadóttir séra Eiriks Briems presta-
skólakennara, 25 ára gömul (f. 27.
mai 1875) góð stúlka og gáfuð og hin
mannvænlegasta, en veiktist af
lungnatæringu fyrir 3 árum, og dvaldi
þvi sér til heilsubótir á sunDanverðu
Englandi snmarið 1898, og veturinn
eftir suður í Mentone við Miðjarðar-
haf, en fékk enga bðt meina sinna,
svo pegar inflúenzan bættist við I vor,
Var lífskraftuurinn á þrotum,
í gær andaðist hér i bænum Markús
Finnbogi Bjarnason forstöðumaður
st/rimannaskólans, rúmlega fimtugur
að aldri (fæddur 23. nóv. 1849).
Faðir hans var Bjarhi bóndi í Baul-
húsum i Arnarfirði Símonarson frá
Hynjanda Sigurðssonar úr Eyjafirði
Gunnarssonar, en systir Símonar var
Valgerðu'r móðir Carls Ludvigs Mohrs,
er prestur var í . Danmörku, Móðir
Markúsar var Sigríður Markúsdóttir
prests & Álptamýri Þórðarsonar stú-
deuts í Vigri Ólafssonar lögsagnara á
Eyri i Seyðisfirði vestra, og er sú ætt
kunn. Systir Þórðar stúdents var
Ingibjörg föðurmóðir Jóns Sigurðs-
sonar.—Markús heit, kom um tvitugs-
aldur suður til Reykjavíkur með föð-
urbróður sinum Sigurði skipstjóra
Snorrasyni, komst pá I kynni við G.
Zoega útvegsbónda (siðar kaupmann)
og fyrir hans tilstilli fór hann að læra
stýrimannafræði hjá Eir’ki Briem, er
þá var biskupsskrifari, og reiknings-
fróður vel. Leysti hann það próf
vel af hendi 1873, en varð 8 árum
síðar að gaDga aftur undir stýrimanna-1
próf í Danmörku til að öðlast rétt til
hafskipa-formennsku. Þá tók hann
og próf í farmannalögvísi og verzlun-
arfræði & mjög st-ttunr tíma og fór
litlu siðar að veita fcér tilsögn í stýri-
mannafræði með dálitlum fj&rstyrk
frá alþingi, urz stýrimannaskólinn
var loks stofnaður með lögum 1890,
og varð Markí s forstöðumaður hans
og aðalkennari 1891. Hefur skólinn
siðan n&ð mi .lum viðgangi undir
stjórn hans, og elju hans og praut-
seigju er pað mjög að pakka, að
kensla pessi er komin I svo gott
horf, sem hún er komin. Var Markús
heitinn mjög samvizkusamur og dug-
legur kennari og ástsæll af 'lærisvein-
um sinum. Eru ýrnsar framfarir i
sjómennsku vorri á síðari árum hon-
um að pakka. Lagði hann á sig mik-
ið erfiði jafnan, og var pó oftast mjög
óhraustur til hcilsu, er ágerðist síð-
ustu árÍD. Hann var kvæntur Björgu
JÓDsdóttur, bróðurdóttur séra Magn-
úsar í Laufási, og eiga pau einn son,
Sigurjón að nafni, er nú pessa dag-
ana útskrifaðist úr lærða skólanum.
Rvík, 3. júlí 1900.
Hæstarkttakdóm ur er nú upp-
kveðinn I Nilssonsmálinu, og Nilsson
Jæmdur í 2 áta beturunaarhússvinnu^
en yfirréttardómurinn gagnvart Holm-
greea og Rugaard staðfestur. Svo á
Nilsson að greiða ísl. landssjóðnum
3,000 kr. og danska rikissjóðuum 200
kr., eins og ákveðið var i yfirrétti.
En auk pess á hann að gjalda Hann-
esi Hafstein 748 kr. 25 a. i skaðabæt-
ur, og til ekknanna, er mistu menn
sína á Dýrafirði 3,600 ti annarar og
1,100 kr. til hinnar. Og pá er dómn-
um er fullnægt á að visa Nilsson úr
landi burt. Munu flestir telja mála-
lok pessi hin heppilegustu og mak-
legustu fyrir spillvirki pað, er fram-
íð var á Dýrafirði næstliðið haust.
Nýdáin er merkiskonan Guðrún.
Ólafsdóttir, kona Guðmundar bónda
Bárðarsonar á Kollafjarðarnesi, vönd-
uð kona og vel látin.—Þfóðólfur.
Ég hefj tekið að mór að
selja ALEXANDRA CREAM
S I IARATOR, óska eftir
að sem flestir vildu gefa^mér
tækifæri. Einnig sel ég Money
Maker“ Prjónavólar.
G. Sveinsson.
195 Princess St. Winnipeg
Dr. G. F. BUSH, L. D.S.
TANNLÆKNIR.
Tennur fylltar og dregnar út &n sárs
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
527 Maix St.
Islenzkur ársmiðar.
Þórður Jónsson, úrsmiður, selui
alls aonar gnllstáss, smíðar firinga
gerir við úr og klukkur o.s.frv.
Verk vandað og verð sanngjarnt.
280 TWnixi —Winnipbg.
Andspænir Mauitoba Hotal-rÚAtnnam.
SEYMOUR HOUSE
Marl^et Square, Winnipeg.
fiitt af beztu veitingafiúsuni bæjarins
Máltíðir seldar á 25 cents fiver. $1.00 á
dag fyrir fæði og gott fierbergi, Billiard-
stoia og sérlega vónduð aínfóug og vindl
ar. Ókeypis neyrsia að og frá Járnbrauta-
• stöðvunum.
JOHN BAIRD, Eigandi.
ARiNBJORN S. BARDAL
Belur'líkkistur'og annast um útfaru
Ailur útbúnaður sá bezti.
Enn fremur selur fiann.ta. . konsi
minnisvarða cg legsteina. „
Ueimili: á fiorninu á jJ( reÍ2£2írtlf
Ross ave. og Nena str. úUO. -6
Fyrir 6 mánuðum
tok Canadian Dai-
ry Supply Co. að sór
De Laval Skilvindu-soluna
í Manitoba og N
W. T. þótt mikilli
mötspyrnu ma-tti
og hlyti að keppa við vélar, sem boðnar voru fyrir hvað sem fékst,
þ& eru yfirburðir
“Alpha Baby” Skilvinduhnaíi
vidurkendlr og «annajir mcd vottordum fjöldans,
scm brúkar hana.
Fair Home Farm, Aawell,Man.,10. növ. 1899.
The Canadian Dairy Supply Co.. Winnipeg, Man.
Herrar mínir —Meö því eg þarfnaðist rjómaskilviudu siðastl. vor «‘W
þá fékk ég mór fyrst ;,Mikadoí‘-skilvindu frá Manitoba Produce-félag-
inu og reyndist hún vel í fáeina daga, svo kom eitthvert ólag á hana
og afréð eg þá að reyna .,Melotte ‘-skilvinduna, en iiún reyndist lítiði£21í
betur og reyndi ég þá eina af yðar skiívindum, sem hefur reynzt. ágæt- .^“1
lega vel. Hún næröllum rjómanum, er mjög létt og þægilegra að halda í H
henni hreinni heldur en nokkrum hinna. Eg vil ráða fólki til þess að
taka De-Lava-skilvindurnar langt fram yfir allar aðrar; sem ég hef
revnt. Yðar einlægur.
WM, DARWOOD
Mr, Arni Eggcrtsson er aðal-umboðsmaður Canadian Dairv SuprLY-félags-
ins á meðal íslendlnga og ferðast um allar íslenzku nýlendurnar í vetur og vor,
Christian Johnson á Baldur er umboðsmaður vor í Argyle-bygð.
THE cánadian dairy supply co.,
236 KING ST., WINNIPEG.
Alexandra
Rjoma-Skilvindan
Verð 50.00. og þar yfir.
Hagnaðurinn af 6 kúm sé Rjómaskilvind ibrúk-
uð jafnast á við hagnaðinn af 8 kúm án benn. áu
þess að meta neitt hæ^ðarauka og tiinasparnað.
Biðjið nm verðskrá á íslenzku og Vet-oröa. afskif
tir er sýna hAaðmikið betri okkar skilvinduc
eru en nokkrar aðrar á markaðnum.
R. A. Lister & Co., Ltd.
232 King Str., Winnipeg.
EDDY’S
ftNnVBBWRTUS
A Radical Change in Marketing Methods
as Applied to Sewing Machir.es.
An originoi pla.l under which you can obiain
easier teriris“ncL botter value in the purcfiase of
Macfiine tliau
the world fainous “White” tíewing
ever ficfore offercd.
Write for our elegaut II T cataiógue and detailed particulars. IIoiv
we cau save you tnoney in tfie purchase of a higfi-grade sewing machine
aud the easy térr.i'aVóV payment we can oíler, eitlnr dircct froin
factory or through our reguici authorized agcnts. Tfiis is an oppor-
tunity you cannot afford to pass. Yo'j knov/ tho »‘^{1116,’* you know
Its manufacturers. Tfierefore, a deluíitd dcscn^tion oi tlie ruachine aíu!
íts construc.ion is unnecessary. If you have au old macbiue to exchange
we can offer most liberal tcrins, Write to-day. Address in full.
op’t A.) Clevelðnd, Ohlo.
WHITE SEWING MACHINE COMPANY, (D
Til sölu hjá
W. Crundy & Co.,
Winnipeg, Man.
HUS-, HROSSA-, GOLP. OG STO-
BUSTA
Deir endast BETUR en nokkrir aðrir, semjboðnir eru, og eru viðurke ulii af
öllum, sem brúka pá, vera öllum öðrum’betri.
Dp, M. C. Ckk,
T^JSrJSTT.
Dregur tennur .kvalalaust.
Gerir við tennur og selur
falskar tennur. Alt verk
mjög vandað og verð sann-
gjarnt.';
Offick: 5 3 2AIV| AI N|ST R E E T,'
yiir Craigs-búðinni,
I. M. Cleghopfl, M ).
LÆKNIR, og 'YFIR8ETUMAÐUU, Et
Hefur keypt lyfjabáCina á Baldur og hefur
því sjálfur umsjon á öllum meðölum, sem hann
setur frá sjer.
EiSIZABETH 8rt.
BALOUR, - - MAN
P. 8. Islenzkur túlkur við hendina hva
nær sem törf ger iat.
107
hlotið að þekkja meira en nafn hennar til f>ess, að
gefa þessu dauða líki nafn“.
„Dér hafið algerlega rótt fyrir yður i þcssu, Mr.
Barnes“, sagði Mitchel; „ég hl^t að hafa einnig f>ekt
andlit hennar. Á sama h&tt f>ekki ég bæði nafn og
a'dlit leikkonunnar Lillian Russell. Setjum svo að
^g bæri um, að lík, sem fy ídist, væri 1 k hennar;
hiundi f>að sanna, að ég hefði verið henni persónu-
lega kunnugur?“
„Auðvitað ekki“, sagði Bames; „en J>ér getið
ekki staðhæft, að þér hafið f>ekt f.essa konu á sama
tátt og f>ér þekkið Lillian Russell, f>ví J>essi kona
Var ekki opinberlega kunn, eins og hin“.
„Hvernig vitið f>ér f>að?“ sagði Mitchel.
„Jæja f>á, v. r hún J>að?“ sagði Barnes.
„Það er önnur spurning, og ég neita að svara
tenni, að minsta kosti i vitna-viðurvist“, sagði Mit-
ehel. „Ef f>ér viljið verða mér samferða til hótels
^dns, J>& skal ég gera mitt bezta til að skýra fyrir
yÖur hvernig á f>ví stendur, að éggat sagt um, hvaða
f>etta er, &n f>ess að hafa verið persónulega kunn-
Ugur konunni sjálfri“.
„Auðvitað skal ég fara með yður“, sagði Barnes,
»því f>ér megið til að gefa skyringu yfir þetta“. Gg
Blðan lögðu þeir Barnes og Mitchel á stað til samaus
^r& húsinu.
t>eir gengu yfir 5. avenue, og niður eftir þeirri
R*'tu yfir nokkur stræti, þegjandi. Mr. Mitchel var
v&filaust aO bugsa um kriugumstæðuruar, scm hauu
114
reiðum höndum. En eftir að ég hafði hoyrt sögu
hennar breytti ég skoðun minni. Ég sá að með viss-
um skjölum, er hún hafði og sem hún hikaði sér ekki
við að s/na mér, gat hún breitt út hneykslis-sögu
nokkra, er gat einiuitt haft þær afleiðÍDgar sem hún
svo kæulega hafði spið. Ég meina, að það kynni að
slitna upp úr trúlofun jiinni. Eins og eðlilegt var,
vildi ég komast hjá því. Þegar ég sagði konunni,
að hún gæti fsngið peuingana með því að koma aftur
til mln næsta kvöld, varð hún bálvoad. Hún sagði,
að ég hefði dregið hana á tálar og ætlaði mér nú að
fá hana lögregluuni I hendur, o. s. frv. Ég sá því,
að ég varð að semja við hana tafarlaust, og gerði það
á þann hátt er fylgir: Ég undirgekst, að iáta hana
þá strax fá næga peninga til þess að komast til Ev-
rópu, og að láta hana hafa viðbótina í gimsteinum14.
„1 gimsteinum“, hr.'paði Barnes forviða.
„J&, I gimsteinum“, sagði Mitchel. „Þér eruð
forviða; en það kemur til af því, að þér þekkið ekki
hinn sétstöku kreddu mtna. Ég er gimsteina-safnari.
Ég & hálfrar miljónar dollara virði af gimsteinum I
þessari geymslu-hvelfingu. Þannig var það, að þótt
óg hefði enga þvíllka upphæð sem tíu þúsund dollara
I peningum, þá gat ég hæglega l&tið konuna hafa
þrjá demants-hringa, og gerði það líka; og svo fékk
ég henni bréf til gimsteina kaupmanns I París, er
mundi k&upa þá að henni. Dannig losn&ði ég við
konuna, og það var partur af samningi okk&r að hún
skyldi aldrei koma aftur til Ameríku11.
103
Mr. Mitchel linoigði sig samsinnandi, en frans G
maðurinn fylgdi leynilögreglumanninum eftir ini f
herbergið, og þjónninn lokaði hurðinni á oftir þein .
Ekkert var að sjá I herberginu utan borðið með ii *<.
inu &, þvl læknarnir höfðu falið sig I öðru herbei J
inn af þessu. Mr. Barnes stalnæmdist skamlf-iv
líkinu og horfði bara stöðugt á Mr. Thiuret, sem aft-
ur á móti horfði með mestu eftirtekt á llk hirnai.
myfctu kouu. Eu enginn vöðvi hreiíði sigá Thaureta
og ' ngin minsla geðshræring lyfsti sér hjá honum>
Mr. Barnes beið við; en það leit ekki út fyrir að neiit
ó' auslegt roundi ske; Barnes var samt ákveðinn I að
Thauret skyldi t&ka fyr til m&ls, til þess að hann
gæti dregið einhverjar ályktanir af orðam hans.
Hann þagði þvl eins og steinn. Þannig liðu tvæe
mínútur, sem virtust vera heill mannsaldur, og þ&
gerði franski maðurinn leynilögreglumanninn roglu-
lega forviða. Hann leit sem sé beint framan I Barneí
og sagði með allra rólegustu röddu:
„Hvernig komust þér að því, að ég er læknir?“
»Ég skii yður ekki“, sagði Mr. Barnes, þvl haun
vissi ekki hvert hinn var að fara.
„Mr. Barnes“, sagði Thauret, „þér fóruð moS
mig inn I þetta herbergi og sögðust æt‘a að sj>yrj v
inig oinnar spurningar. Degar ég kom inn I herber
ið og sá þetta lík, þá vissi ég strax að þessi spurniog,
sem þér létust ætla að spyrja mig, var tómur fyrir-
s’áttur. Égfór að brjóta heilann um, til hvers þéiy
hefðuð komið uicð mig hór iun, og á meðan óg va|