Lögberg - 09.08.1900, Qupperneq 3
LÖQBKRQ, PI&ÍM.TCTDA.GINÍÍ 9.ÁGUST 1900.
3
Islands fréttir.
Rvík, 30. júní 1900.
Þessir 17 latínuskólalærisveinar út-
skrifast í drg (f»eir 6 utanskóla, sem
Stjörnumerktir eru): Eink. Stig.
1. RögnvaldurÁg.Ólafsson* Lág.105
2. Páll Sveinsson......... I. 102
3. Jón Jónsson (frá Herru)* I. 95
4. Sveinn Bjðrnsson...... I. 94
5. Lárus Féldsteð......... I. 93
6. Páll Jónsson........... I. 92
7. Páll Egilsson.......... I. 92
8. Adolph Wendel.......... I. 88
9. Lárus Halldórsson..... I. 87
10. Sigurjón Markússon ... I. 85
11. Guðm. Þorsteinsson.... I. 84
12. Jón Stefánsson*........ I. 84
13. Ásgeir Ásgeirsson* .... II. 83
14. VernharðurJóhannsson* II. 81
15. Jón H. ísleifsson*....II. 75
16. Björn Magnússon.......II, 67
17. Stefán Björnsaon......II. 63
■—Þetta mun vera í fyrsta sinn, sem
utanskólasveinn fær ágætiseinkunn
hér frá skólanum; hann var í skóla
fiður upp í 4. bekk.
Embættisprófí við læknaskólann
hér lauk í fyrra dag cand. Chr.Schier-
beck (Öræfajöku)fari), með I. eink-
unn, 186 stigum, eftir £ árs nám hér;
hafði stundað áður læknisfræði við
Khafnarháskóla. Mun hugsa til að
ílendast hér.
Dáin 29. f. m. úr influenza, háöldr-
uð merkiskona, Ingibjörg Oddsdóttir
4 Hóli 1 Garðahverfi, föðursystir séra
Magnússar á Prestbakka á Síðu, en
ekkja merkisbóndans Vigfúsar Hjörts-
sonar. í Hliðsnesi bjuggu pau hjón
full 30 ár blómlegu rausnarbúi.
—-Dáin 5. p. m. öldruð ekkja Guðrún
Jónsdóttir, móðir veggjörðastjóra
Sigurgeirs Gíslasonar; góð kona og
grandvör.
Rvík, 4. júlf 1900.
Tveir merkismenn hafa látist f f. m
í Njarðvíkum:—Sigfús Jónsson bóndi
f Nýjabæ, 12. f.m., 37 ára gamall; dó
úr lungnabólgu, eftir infl., frá konu
og 3 börnum. — Hinn var Árni Páls-
son, barnakennar á Akri, 46 ára gam
«11, lézt 27. f. m. sömul., úr lungna
bólgu, frá konu og 10 börnum. Hann
bjó áður í Narfakoti og gerði £>ar
töluverðar jarðabætur, en var sfðan
barnakennari hreppsins 6 ár og vann
fyrir fjölskyldu sinni af mestu alúð
og elju, en við m:kla fátækt og örð-
ugleika; hafði mikinn áhuga á fram-
förum og var mlkill greindarmaður
og vel að sér. Bindindisfrömuður
war hann ötull og eindreginn.
Áu:erískt skemtiskip kom hingað í
nótt, Niágara, 1,600 smál. að stærð,
kemur frá New York en kom við á
Frakklandi og 1 Leith; ætlar héðan
til Noregs. Eigandi og formaður
fararinn. er Howard Gould, sonur auð
mannsins nafntogaða Jay heit.'Gould.
Kona hans er með honum og 2—3
kunningjar.
Akureyri veitt af konungi 8. f. m.
séra Geir Sæmundasyni á Hjaltastað,
og sömuleiðis Útskálar s. d. settum
presti par Friðrik Hallgrf mssyni. —
Mælifell í Skagafirði veitt af lands-
höfðingja 13. f. m. eéra Sigfúsi Jóns-
syni f Hvammi i Laxárdal.
Herra biskupinn, Hallgrfmur Sveins-
son, lagði á stað héðan f gær með
gufuskipinu Ceres norður á Akureyri
til yfirreiðar um Eyjafjarðarpróf ÍBts-
dæmi og nokkuð af Skagafirði. Er
væntanlegur heim aftur 22. ágúst
með sama skipi. Með honum fór
skrifari hans, Ólafur Rósenkranz.
Rvík, 7. júlí 1900.
Af Eskifirði er ísafold skrifað 30. f.
mán.:—„Hinn 9. þ. mán. kom ,Heim-
dallur* hingað með tvo botnverpinga,
annan þýzkan, Dueren að nafni, frá
Bremen, B. B. 20), en hinn enskan
,Admiral‘ frá Grimsby (G. Y. 1168);
hann átti ekki eftir nema ^ stund til
að fylla sig upp að pilfari; en hann
hafði fiskað lítið. I>eir voru sektaðir
um 1,000 kr. hvor, og afli tg veiðar-
færi upptæk.—Sfðan var þeim lagt
sfnum við hvora bryggju, bjá C. D
Tulinius konstl og Jóni kaupm.Magn
ússyni, til að afEerma pá. Það var á
laugardag sfðdegis 9. júnf. Um miðj-
an dag á sunnudaginn var pýzki botn-
verpingurinn ferðbúinn, en hinn kl.
3 nóttina eftir. Þótti það vasklega
að verið, enda eru járnbrautir upp
eftir báðum bryggjunum. Aflinn var
seldur á mánudaginn, komst í 600 kr
en veiðarfærin (vörpurnar) geymd.
Skrifað er að austan, að efnið í
Lagarfljótsbrúna sé komið á Eski-
fjörð og hefur konsúll C. D. Tulinius
tekið að sér flutning á pví upp á
Hérað, um Fagradal; hann ætlar að
aka pvf gegn um dalinn og hefur lát
ið ryðja veg í þvf skyni, akbraut, eft-
ir honum öllum. Yið riðum hann
nokkrir 29. maf — segir sá sem petta
skrifar — og var hann pá allur runn-
inn; en ekki sást um pað leyti nema
á hæstu vörður á Fjarðarheiði (Seyð
isfjarðar), og 11. júnf var ekki komin
par upp nema stöku varða. Hún
verður líklegast runnin seint f næsta
mánuði (júnf), af pvf að nú er steyp;-
rigning dag hvern.
Maður druknaði f f. m. á Búðum í
Fáskrúðsfirdi, Elís Þórðarson að nafni,
smiður par hjá Tul nius, hálf-fertug-
ur að aldri. Hann var að gera við
festarsmugu á geymsluskipi, er lá
par við bryggjuna mannlaust, og
haldið að hann hafi dottið í sjóinn
pegar hann ætlaði að stfga upp á
skipið frá fjöl peirri, er hann sat á við
aðgerðina; en enginn maður viðstadd-
ur og hann ósyndur. „Hann var
mesti reglumaður og pjóðhagasmiður
elskaður og virtur af öllum, sem
iektu hann. Hann hafðt flutt sig til
Fráskrúðsfjarðar í vor frá Vattarnesi
við Reyðarfjörð. Hann lætur eftir
sig konu og 3 börn og gamla foreldra
á lífi.‘‘
Jónsmessumorgun fanst örendur á
Berufjarðarskarð1’ Lárus Guðmunds-
son, fyrrum bóndi í Papey; hafði lagst
til svefns og vaknaði eigi aftur. Hann
var um sextugt rg lætur eftir sig
ekkju; auðugur maður, sem kallað er.
Hrossaskip kom hér í vikunni frá
ieim Zöllner og Vídalín og fór aftur
fyrrakveld með um 600 hesta, er
gefnar höfðu verið fyrir 40—65 kr.,
Árnessýslu og Rangárvallas. mest.
Beztu horfur um nýjan fjármarkað
fyrir fslenzkt fé og hann mjög góðan,
á Frakklandi; eftir pvf sem konsúll
Dana f Dunkerque, helztu innflutn-
ingshöfninni á Norðurfrakklandi, hef-
ur skrifað nýlega ráðgjafanum fyrir
Island. Þar hefur bannað verið í
vor aðflutni gui á fé á fæti frá Argen-
tina í Suður-Ameríku, vegna munn-
og klaufa-veiki, er par gengur, og
segir konsúllinn, að fyrir pvf hafi
hækkað verð á fé á skömmu bragði
um 40 prct, svo að gott útlit sé fyrir
fé frá íslandi og Noregi. Segir að
11—12 fjórðunga sauðir á fæti seljist
á 60 franka, sama sem 42—43 kr.
Tollur mun vera á aðfluttu sauðfé til
Frakklands, líklega nál. 10 kr.; en
aldrei mundi annar kostnaður veiða
svo hár, að ekki fengist heldur yfir
en undir 20 kr. fyrir væna sauði að
kostnaði öllum frádregnum.—Mega
nú fslenzkir bændur biðja fyrir sér,
að peir Zöllner og Vídalín sölsi ekki
undir sig pessi viðskifti, og fari eins
með og peir gerðu við Belgíu-mark-
aðinn hér um árið.—Isafold.
VARID YDDR A CATARRH-SMYRSLUM,
kvtkíipilfur er í, af því ad k\ lk isilfrld sljrtfgar á._
anlega tilflnninguna og eydlleggur ulla líkamsbygg-
inguna þegar {>að fer i gegnum slímhimnuna. Slik
meðOI skildi enginn nota nema samkvæmt læknis
ráði, því það tjrtn, sem þau orsska, er tíu sinnum
meira en gagntð. sem þau miigulega gcctu gert
Hall’s Catarrh Cure, sem F. J. Chenoy & Co., Toledo,
“>ad er
1» gœtu c*
--------------,------- -------- & Co., Tole
Ohio, býr til. er ekki blandad kvikasilfM, o* |>ad
innvortis-meðal, hefur bví bein ahrif á blodið
Blímhimnma. |>egar pér kaupid Hall»s Catnrrh
Cure þá fulluissi* yður um a<3 bér fáið þad ósvikið.
þad er notad sem innvortis medal og F. J, Cheney &
Co, Toledo, O , býr þad til.
Selt í lyfjabúdum fyrir 76c
Halls Family Pills eru þwrbeztu.
CAVEATS, TRADE MARKS,
COPYRICHTS AND DESIGNS.
Send your bnsiness direct to WashiiiKton,
saves time, costs less, better service.
My offlce close to TT. 8. Patent Offlce. FREE prelimln-
ary examlnationa made. Atty’s fee not dne nntil patent
is secured. PERSONAL ATTENTION GIVEN—19 YEAR8
ACTTJAL EXPERIENCE. Book "How to obtain Patenta,”
etc., aent free. Patents procured through E. G. Siggers
recelve special notice, without charge, in the
INVENTIVE AGE
illuatrated monthly—Eleventh year—terma, $1. a year.
E.G.SIGG[RS,Em^K:
Til loka þessa mánaðar gcf cg
io prct. afslátt móti pening-
um út í hönd af öllum
Skófatnaði og öllu
Leirtaui og allri
Qlasvöru.
Jl. Jwkvickson,
/♦s
ás
/*>
/i>
é
/is
/*>
é
/i>
/♦>
i
?
/i>
/*>
é
é
/*>
/*>
/i>
é
/!S
*
E. H. Bergman,
GARDAR, N. D.
Komið, sjáið, og sannfærist um,
verzla hér.
að það borgar sig að
Ég sel enn þá beztu Castor maskínu olíu fyrir 25c. gal-
onið, sem aðrir selja fyrir 35 til 40c. galonið. Einnig sel ég
beztu Jackson hey-kvísl fyrir 35c. sem aðrir selja á 45c, og
gef ótal önnur kjörkaup lík þessu.
Líka hef ég sérstaka deild í búðinni þar sem ég sel ým-
islegt af álnavöru, skótaui og járnvöru fyrir hálfvirði.
Ég skal ábyrgjast öllum góð kaup, hvort heldur það er
fyrir peninga út í hönd eða upp á lán.
I viðbót við alt þetta, gef ég eftirfylgjandi prísa: $5, $3
og $2 þeim þremur mönnum eða konum, sem gera uiesta
verzlun við mig fyrir peninga út 1 hönd, til 1. okt.; og þéim
þremur mönnum eða konum, sem koma lengst að og^aaupa
upp á tíu dollara í peninguin, gef ég $3, $2 og $1 í peningum.
Gardar, N. D.
E. H.i Bergman,
AINEWDEPARTURE
,HEHHflESEÖ®30HtiHGHSSHHBHHHHHHHEffi». JSF*?? 'fck
A Radical Change in Marketing Melhods
as Applied to Sewing Machines.
An oriyr'nal plaw nnder whieh you can obtain
easier terrrts and Tetter value in the ouicnase of
i'imnannn«vn»b « MnxrwwnKaaMia.
the world famous “White” Sewing Machiue than
ever before offered.
Write for our elegant H-T catslogne and detailed particulars. How
we can save you money in the purchase of a high-grade sewing mncbine
ar.d the easý 'ternis *c7 paymer.t vro can oífer, either dir- ct fron.
factory or through our regular authorized agents. This is an oppor-
tunity you cannot afford to pass. You know the “White,” you know
its rnanufacturers. Therefore, a d.jtailcá d.:script'on of the machire aud'
its construc.iou is unnecessary. If you have an old machine to exchange
we can offer most liberal terms. Write to-day. Address in full.
WfllTE SEWIING MACBINE COMPANV, (Dep’t A.) Clcvelanfl, OSíl©.
Til sölu hjá W. Grundy & Co., Winnipeg, Man.
181
„Jæja, ég veit ekki hvað ég á að hugsa um þessa
hluti“, sagði Randolph. „Þér veðjuðuð við mig, að
þér skylduð fremja glæp. Nokkrum klukkustundum
Síðar er þjófnaður framinn, og litla síðar er framið
morð einmitt t húsinu sem Remsens mæðgurnar búa
1. Það er kunnugt—það er önnur frásögn um þetta
mál í öðru blaði, sem ég hef—það er kunnugt, að
þér voruð í leiguherbergja-húsinu fullan klukkuttma
eftir kl. 11.30 sama kvöldið, og á meðan þér voruð
þar, heyröust konu-hljóð úr herbergjunum sem morð-
iö var framið í og sem líkið fanst t. Svo hafa þeir
nú fundið gimsteinana, og nafn yðar er á veskinu“.
„Nafn konunnar, meinið þér“, sagði Mitchel.
i)Ég held, að blaðið hafi komist að þeirri niðurstöðu,
«ð það væri nafn hennar“.
„Já, það er satt“, sagði Randolph. „Ég mundi
ekki eftir þvt. Auðvitað var það nafn hennar, en
eins og þér sjáið, þá er alt á ruglingi fyrir mér og
ég I geðshræringu. Ég kom hingað t þvt augna-
miði, að biðja yður að segja blátt áfram að þér hafið,
enga hlutdeild átt í þessu máli“.
„Það er mér ómögulegt að gera“, sagði Mitchel.
„Neitið þér að gera það?“ sagði Randolpb.
„Þér viljið ekki halda þvi fram, að þér séuð saklaus?
l>á játið þér I raun og veru að þér séuð sekur!“
„Nei, það geri ég alls ekki“, sagði Mitchel.
„Ég hvorki játa né neita nokkrum hlut í þessu máli.
Munið þér eftir veðmáli okkar? Ég sagði yður, ein-
mitt þegar við gerðum það, að þetta hættu-tlmabil
Í38
„Ég má til að taka fram í fyrir yður“, sagði
Barues, „og minna yður á, að hvað sem þér kunnið
að segja mér, þá gerið þér það af eigin hvöt og óbeð-
ið, og að ef þér sakfellið sjálfann yður að einhverju
leyti, þá verður framburður yðar notaður á móti yður“.
„Ég þakka yður fyrir viðvöranina“, sagði Rand-
olph; „en ég er hingað kominn til þess að ég verði
ekki sakfeldur. Það, sem ég ætla að segja yður, er
1 stuttu máli þetta". Síðan skyrði hann Barnes eins
rétt og hann gat frá öllum atvikum í sambandi við
veðmál hans og Mitchels. Mr. Barnes blyddi á sögu
Randolphs eins og hann hefði aldrei fyr heyrt neitt
af þessu. Haun jafnvel skrifaöi niður á blað ýms at-
riði, eina og hann ætlaði sér að hafa það sér til minn-
is síðar. Þegar Randolph hafði lokið sögu sinni
sagði Barnes:
„Þetta er afar-uadraverð saga, Mr. Randolph.
Það er mjög erfitt að trúa því, að annar eins maður
og Mr. Mitchel, sem vissulega litur út fyrir að vera
prúðmenni, skyldi takast á hendur að gerast glæpa-
maður, einungis I þvl skyni að vinna peningaupphæð
i veðmáli. Þér hljótið að hafa hugsað um þetta efni,
og ef Svo er, hljótið þór að hafa einhverja skýringu
að gefa um það. Hafið þér nokkuð á móti, að segja
mér skýringu yðar?“
„Mér er mesta ánægja í að gera það“, sagði
Randolph með miklum áhuga. Honum þótti í raun-
inni mjög vænt um vin sinn, Mitchel, og þess vegna
var skýring hans þannig, að hún var nokkur afsökun
127
athygli“, sagði Mitchel og eettist i hinn þægilegastíQ
brikastól sinn, en Randolph settist í annan, án þestf
að fara úr yfirfrakkanum. Síðan tók hann dagblað
upp úr vasa sínutn og las úr því það sem fylgir:
„Rannsóknin út af líki hinnar óþektu konu, sem
fanst myrt i leiguherbergja-húsinu á 30. stræti, hélt
áfram t gær á skriistofu dauðsfalla-rannsóknarana.
Mr. BarnftS, hinn alkunni leynilögreglumaður, bar
það fyrir réttinum, að hann hefði verið á hraðlestinni
frá Boston þegar gimsteinunum var stolið; að hann
hefði talað við konuna, sem stolið var frá; að húa
hefði sagt honum að hún héti Rose Mitchel, og að
hún hefði mælt mót með þeim þar sem hún átti heirna;
að hann hefði komið þangað á tilteknum tíma, kl. 9
að morgni hins 3. des., og fundið hana þá liggjandi t
rekkju sinni, skorna á háls. Framburður leynilög-
rcglumannsins leiddi eitt sérlega merkilegt atriði í
ljós, það nefnilega, að nafn konunnar hefði af yfir-
lögðu ráði verið skorið úr hverri einustu spjör kon.
unnar. Þetta bendir ef til vill í þá átt, að nafnið
Rose Mitchel hafi ekki verið hið sanna nafn kon-
unnar.
„Læknarnir, sem gerðu likskoðuuína, lýsa yfir
þvi sem áliti sínu, að ráðist hafi verið á konuna f
svefni; að öðrum kosti hefði blóðpollarnir verið fleiri
Og stærri, því bæði lifæðin og blóðæðin þar bjá hefðt
verið skornar sundur. Þeir álíta, að morðinginn hafi
notað vanalegan vasahnif til að drepa konuna, því að
j>ótt undin sé djúp, þá sé húu ekki mjög stór um sig.