Lögberg - 09.08.1900, Side 6

6
LÖOBERG, FIMTU DAGINN 0. ÁGUST 1900.
Islands fréttir.
Rvík, 9. júli 1900.
VeðurblíCa um alt lsod. Hefur
hiti vlða verið að undanförnu undir
20 gr. C., og sumstaðar meiri. Góðar
horfur á grasvexti viðast hvar. Hér
í n&grenninu hefur f>ó verið kvartað
um að tún hafí skemst af kali i vor.
A'lgott útl’t með afla & Austfjörð-
um en beituskortur. Géður afli b®ði
á Eyjafirði og Skagafirði og f>ar með
tal-iverður síldarafli. Sömuleiðis afli
& Húnaflóa. Við ísafjarðardjúp bezti
afli. Hér í Faxaflóa mundi vera góð-
ur afli, ef hann væri stundaður.
—Fjallkonan.
Seyðisfirði, 29. mai 1900.
Tíðarfarið rú sumarlegt og gróði-
arveður, sólskin og skúrir skiftast 6.
Fiskur lítur út fyxir að sé kominn á
djúpmið, pví Færeyingar hlóðu og
kjölbausuðu úti á „Banka“ á föstu-
daginn. I>eir höfðu víst beitu frá
Færeyjum, en Seyðfirðingar vantar
nær alla beitu, og pó sild hafi aflast.
nokkuð i fyrirdrætti siðustu dagana,
pi gleypa Gaiðart-skipin hsna jafn-
óðum, svo Seyðfirðingar fá ekkert, og
er petta eina blessunin! er stafar af
pví félsgi fyrir petta bygðarlag.
Fiskiskipin hafa aflað fremur litið í
siðasta túrnum, enda veöur óstilt og
og beita eigi góð. Af gufuskipunum
mun „Eirikur11 lang bæstur.
Norðar.póstur kom í nótt, sagð,
gróðrarlítið i Héraði. Fult af sild á
Akureyri, dregið par fyrir dag og
nótt.
Seyðisfirði, 9. júní 1900.
Tíðarfarið hið incdælasta á hverjum
degi, sólskin, hitar og gróðrarskúrir.
Fiskur nokkur úti fyrir, en mjög
misjafn, sumir bátar aíla vel, en sumir
fá ekkert.
Seyðisfirði, 19. júni 1900.
Tiðarfar er nú hið inndælasta á degi
hverjum, en pokur miklar úti fyrir og
hafa pær tafið skipin að mun.
Fiskiafli nokkur, er sild fæst, sem
„Elín“ fór njtlega eftir til Eyjafjarð-
ar en Fr. Wathne seldi svo sjávar-
bændum fyrir hæfiljgt verð með
ve.Djulegri hjálpsemi. Fiskurinn er
altaf mjög vænn.
Seyðisfirði, 29. júni 1900.
Tiðarfxr fremur kalt og pokur
miklar.—Grasspretta allgóð, bæði hér
í Fjörðum og nppi í Héraði.
í"iskisfli aftur minkað núna síðustu
dttgacia.
Sey'isfirði, 7. júlí 1900.
Landshöfðinginn er sagður væntan-
legur nú með „Hólum“ til Breiðdals.
t>aðan astli hann sér Breiðdalsheiði
og niður Fagradal, til pess að skoða
pá mjög umprættu leið.
Tíðarfar fremur kalt og pokusamt
hér i fjörðum, svo grassprettu fer nú
lítið fram.
Afli heldur að aukast, og síöustu
dagana hafa fiskigufuskipin flest aflað
mjög vel, pví fiskurinn er altaf svo
afbragðs vænn.—Austri.
DR. CHASE LÆKN-
AR CYLLINIŒD.
Hættulanst — Kvalalaust— S&r-
indalaust — Eina ábyrgsta lækn-
ingin.
Úr pví nær hverjum bæ og porpi
I Canada koma bréf frá mönnum, sem
læknast hafa af hinni preytandi Gyll-
iniæð með pvi að brúka Dr. Chase’s
Ointment.
Mr. F. Stokes, 116 Dunlop Str.,
Barrie, Ont., skrifar: „Eg pjáðist af
lokaðri og iskiandi gylliniæð svo á--
um skifti, og gat ekkert meðal fengið,
sem bætti mér kláð. Ég var með sí-
feldum prautum pangað til vinur minn
sagði mér frá Dr. Chase’a OintmeDt,
sem á svo undraverðan hátt hafði
læknað kunningja hans.
Ég varð albata af einni öskju.
Sem pakklætis vott fyrir hina undra-
verðu lækningu, og til leiðbeiningar
peim, sem pjást eins og ég, sendi ég
yður upplýsingar pessar.
I>egar uppskurður og alt annað
bregzt, pá er yður óhætt að grípa Dr-
Chase’s Ointment í fullri vissu um að
pað lækni yður. Dað hefur engum
brugðist og mun ekki bregðast yður.
60 ceDts askjan I öllum búðum, eða
hjá Edmanson, Bates & Co., Toronto.
íslcnzkur Málafa’rsliiinadiir.
THOMAS H. JOHNSON,
BARKI8TER, SOLICITOR, ETC.
Room 7, Nanton Block,
430 Itlain Street, - WMIPEfi, IflAiVTTOBA.
Telephone 1220. P. O. Box 750.
VCjI//1/4 0/ GETUR FENGIÐ
Al/I/i/(/i/ stöðu við Arnes
South skóla fr& 15. sept. næstkomandi
til 15. desember. Umsækjendur snúi
sér til undirritaðs fyrir 29. Égúst, og
segi hvaða laun peir vilja fá og
hvaða æfingu peir hafa haft við
kenslu.—Jóhannes Magnússon, Sec-
Treas., Arnes, Man.
I. M. Cíeghorn, M D.
LÆKNIR, og IYFIR8ETUMAÐUR, Et
Hefur keypt lyfjabúSina á Baldur og hefur
pvf sjálfur umsjon á öllum meðölum, sem hanr
ætur frá sjer.
EEIZABETH 8T.
BALDUR, - - MAN
P. 8. Islenzkur tdlkur við hendina hve
nær sem hörf eer ist.
Phycisian & Surgeon. 1
Ctskrifaður frá Queens háskólanum í Kingston,
og Toronto háskólanum i Canada.
Skrifstofa f HOTELjGILLESPIE,
CKY8TAL N, D.
Dr. M. Halldorsson,
Stranahan & Hamre lyfjabúð,
Park iver, — fl. Dal^ota.
Er að hirta á hverjum miðvikud.
í Grafton, N. D., frá kl.5—6 e. m.
Stranahan & Hamre,
PARK RIVER, - N. DAK
SELJA ALLSKONAR MEDÖL, BŒKUR
SKRIFFÆRI, SKRAUTMUNI, o.s. frv.
ty Menn geta ntí eins og áðnr skrifað
okkur á íslenzku, þegar þeir vilja fá meðöl
Munið eptir að gefa ntímeríð á glasinu.
Anyono sendlng a eketch and description may
qulckly ascertain our opinion free whether an
invention is probably patentable. Communica-
tlons strictly confldentlal. Handbook on Patents
sent freo. Oldest a«ency for securing patents.
Patents taken throu«h Munn A Co. receive
tpecial notíce, without charge, ln the
Scíentific JTmerican.
A handsomely illustrated weekly. Largest clr-
culation of any scientlflc lournal. Terms, fó a
year; four raonths, fl. Sold by all newsdealers.
MUNN & Co.36,Bro,dw,,New York
Branch Offlce. 636 F St., Waihlogtou, D. C.
REGLUR VID LANDTÖKU.
Af öllum sectionum með jafnri tölu, sem tilheyrasambandsstjórn-
inni I Manitoba og Norðvesturlandinu, nema 8 og 26, geta f jölskyldu-
feður og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekið sjer 160 ekrur fyrir
heimilisrjettarland, pað er að segja, sje landið ekki áður tekið,eða sett
til síðu af stjórninni til viðartekju eða einhvers annars.
INNRITUN.
Menn meiga skrifa sig fyrir landinu á peirri landskrifstofu, sem
næst liggur landinu, sem tekið er. Með leyfi innanrikis-ráðherrans,
eða innflutninga-umboðsmannsins í Winnipeg, geta menn gefið öði-
um umboð til pess að skrifa sig fyrir landi. Innritunargjaldið er flC,
og hafi landið áður verið tekið parf að borga $5 eða $10 umfram fyrir
sjerstakan kostnað, sem pví er samfara.
HEIMILISRÉTTARSKYLDUR.
Samkvæmt nú giidandi lögum verða menn að uppfylia beimilis-
rjettarskyldur sinar með 3 ára ábúð og yrking landsins, og má land-
neminn ekki vera lengur frá landinu en 6 mánuði á ári hverju, án sjer-
staks leyfis frá innanríkis-ráðherranum, ella fyrirgerir hann rjotti sin-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRÉF
ætti að vera gerð strax eptir að 3 árin eru liðin, annaðhvort hjá næsta
umboðsmanni eða hjá peim sem sendur er til pess að skoða hvað unn-
ið hefur verið á landinu. Sex mánuðum áður verður maður pó að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum i Ottawa pað, að
hann ætli sjer að biðja um eignarrjettinn. Biðji maður umboðsmann
pann,‘ sem kemur til að skoða landið, um eignarriett, til pess að taka
af sjer ómak, pá verður hann um leið að afhenda slikum umboðam. $5.
LEIÐBEININGAR.
N/komnir innflytjendur fá, & innílytjenda skrifstofunni í Winni-
peg ? á öllum Dominion Lands skrifstofum innan Mauitoba og Norð-
vestuxlandsin, leiðbeiningar um pað hvar lönd eruótekin, ogallir,sem
á pessum skrifstofum vinna, veitainnflytjendum, kostnaðar laust, leið-
beiningar og hjálp til pess að ná t lönd sem peim eru geðfeld; enn
fremur allar upplýsingar viðvíkjandi timbur, kola og námalöguro All-
ar sllkar reglugjörðir geta peir fengið par gefins, einnig geta menn
fengið reglugjörðina um stjórnarlönd innan járnbrautarbeltisins f
British Columbia, með pví að snúa sjer brjeflega til ritara innanrtkis-
deildarinnar I Ottawa, innflytjenda-umboðsmannsins 1 Winnipeg eða
til einhverra af Dominion Lands umboðsmönnum I Manitobaeða Norð-
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister of the Interior.
N. B.—Auk lands pess, sem menn geta íengið gefins, og átt er við
reglugjörðinni hjer að ofan, pá eru púsnndir ekra af bezta landi,sem
hægt er að’fátil leigu eða kaups hjá járnbrautarfjelögum og /msum
öðrum félögum og einstaklingum.
Islenzkur úrsmiður.
Þórður Jónsson, tírsmiður, selur
alls Konar gnllstáss, smiðar hringa
gerir við tír og klukkur o.s.frv.
Verk vandað og verð sanngjarnt.,
200 ÐXnlzi arfc.—Winnipkg.
Andspænir Manitoba Hotel-rástnnnm.
SEYMOUR HOUSE
Marl^et Square, Winnipeg,
Eitt af beztu veitingahtísum bæjarins
Máltíðir seldar á 25 cents hver, $1.00 á
dag fyrir fæði og gott herbergi. Billiard-
stofa og sérlega vönduð vtnföue og vindl-
ar. Ókeypis keyrsla að og frá járnbrauta-
stöðvunum.
JOHN BAIRD, Eigandi. .
ARINBJORN S. BARDAL
Selur'likkistur’og annast um útfarir
Allur títbtínaður sá bezti.
Enn fremur selur hann’^ai skonar
minnisvarða cg legsteina. *
Heimili: á horninu á ^'e*ePÚ,B0
Ross ave. og Nena str. •3I- »Oo.
OLE SIMONSON,
mælir með sfnu n/ja
Scandioanan Hotel
718 Maih Stkbkt.
Fæði $1.00 á dag.
fANADIAN . . .
^ • • • • PACIFIC R’Y.
TH3 - - -
„Imperial
Limíteú"
The quickest and best equipped train
crossing the continent.
EAST -T -
Via the Great Lakes
by the steamers
.ALBERTA”
„ATHABASKA"
„MANITOBA”
Sailing from Fort William
TUESDAY . . .
FRIDAY and
. . . SUNDAY
öö hou rs from Winnipeg by
way of the Great Lakes.
For full particulars consult nearest
C. P. R. agent or to
C. E. McPHERSON,
G. P. A., WlNNIPIQ.
Wm. Stitt.
Asst. Gen. Pass. Agt.
130
„Hvað segið pér um alt petta, Mitchel?“ sagði
Randolph.
„Nú, pað eru einmitt svona greinar semolla pví
að ég hætti að lesa blöðin“, svaraði Mitchel. ,,Ein’
mitt pessar æsandi ijfsingar af leyndardómsfullum
morðum, pjófnaði og öðrum glæpum. Dví ef maður
les blöðin, verður maður að pola pvflfkar sögur næst-
um á hverjum degi“. «
„Er yður alvara með pað, að petta sérstaks
pjófnaðarmál hafi engin áhrif á yður?“ spurði
Randolph.
„Hvers vegna ætti pað að hafa nokkur áhrif á
mig?“ sagði Mitchel. „Máske pað ætti að hafa áhrif
á mig sökum pess, að ég var á lestinni og varð að
pola að leitað væri á roér eftir skipun aulalegs leyni-
iögreglumanns?“
„Pað er önnur og meiri ástæða til að petta mál
drsgi athygli yðar að sér“, sagði Randoiph. „Hver
sá maður, sem hefur hÍDa minstu ögn af skynsemi og
veit um veðmál yðar, hl/tur að sjá, að pér hafið haft
hér hönd f bagga?“
„1 hverju, pjófnaðinum eða morðinu?“ sagði
Mitchel.
„Guð minn góður, ég veit ekki“, sagði Ran-
dolph. „Við höfum verið beztu vinir ætíð síðan við
hittumst fyrst. Ég hef staðið með yður og borið
traust til yðar, prátt fyrir alt sem fjandmenn yðar
hafa sagt um yður. En nú—“
„Jæja, hvað svo?“ sagði Mitchel,
135
saman við 1/singuna. Að peir fundust, gerir málið
enn vandasamara aftur á ný. Ég var hér um bil
kominn að peirri niðurstöðu,' að gimsteinarnir í hólfi
Mitchels f geymslu-hvelfingunum væru hinir stolnu
gimsteinar, og par eð peir tilheyra Mitchel í raun og
veru, samkvæmt skfrteinum hans og kvittunum, pá
hafi hacn stolið peim frá sjálfum sér til að vinna veð-
mál sitt. Hann stofnaði sér ekki í neina hættu með
pessu, pvf að pótt hægt hefði orðið að sanna sök á
hann, pá hefði ekki orðið hægt að dæma hann í
fangelsi fyrir petta; en hann hefði tapað veðfé sínu.
Nú er annað samkerfi af gimsteinum fundið, og pað
eru auðsjáanlega hinir stolnu steinar. Pað var auð-
séð, að Mr. Mitcnel varð forviða pegar hann sá
skrána, er ég hafði fundið. Ég er sannfærður um,
að hann vissi ekki, að pessi skrá var tij. Af pví
leiðir, að pað getur einnig vel átt sér stað, að hann
hafi ekkert vitað um petta annað samkerfi af gim-
steinum. Ef pvf er pannig varið pá má vel vera að
pað, að pjófnaðurinn var framinn sömu nóttina sem
veðmálið var gert, hafi einungis verið tilv’ljun.
Hann segir, að hin myrta kona hafi haft fé út með
bótunum um uppljóstranir, og að hann hafi fengið
henni utanáskrift til gimsteinakaupmanns síns f París.
Getur ekki verið, að hann hafi keypt gimsteina-
samkerfi sitt einmitt að pessum kaupmanni, og getur
ekki verið, að konan hafi stolið hinu samkerfinu ný-
lega og komið með pað hingað til landsins? £>að er
enginn vafi á að pið er nauðsynlegt, að leita pennan
134
hugað um að komast á lestina, en svo dró hana sig
til baka síðasta augnablikið. Ég varð að herma petta
eftir honum hvað eftir annað við hinn enda vagnanna,
en loks stökk hann upp í lest nokkra rétt pegar
gæzlumaðurinn lokaði hliðinu, sem ég var við“.
„Var petta á 42. stræti?“ sagði Barnes.
„Já“, sagði Wilson. „Hann fór með lestinnr
sem gengur inn á leið“.
„Veitti hann yður eftirtekt á nokkurn hátt?“
sagði Barnes.
„Ég b/st við að hann hafi gert pað“, aagði Wil-
son; „en ongum hefði dottið í hug, að hann gerði
pað. Hann virtist ekki hafa minstu hugmynd um,
að houum væri veitt eftirför, hvað pað snerti að hafa
gætur á mér.
„Ég áfelli yður alls ekki“, sagði Barnes. „Far-
íð aftur á hótel hans og g rið yður bezta til. Látið
mig um alt hitt. Ég skal komast eftir, hvert hann er
að fara á pessu leyndardómsfulla ferðalagi sfnu“.
Síðan fór Wilson sfna leið, en Barnes sat eft-
ir og hugsaði hér um bil sem fylgir með sjálfum sór:
„Dað er auðséð, að Wilson sér ekki við Mitchel.
Dað væri gaman að vita, hvort hann hefur nokkurt
sérstakt augnamið með pessum blindingsleik; eða
að hann er einungis bending til mfn um, að pað sé
ekki hægt að fylgja honum eftir pegar hann vill pað
ekbi? Ef hið sfðara á sér stað—jæja, við skulum sjá
til. Látum okkur nú hugsa um pessa gimsteina, sem
fundust f New Haven. Þeir koma algerlega heim og