Lögberg - 26.01.1905, Blaðsíða 2

LÖGBEFG, FIMTUDAGINN 26, JANÚAR 1905.
Erindi Jóns kínverja
heim
í SaH Francisco á lögmaður
•nokfair hcíiua. sextugur að aldri,
auðugur aí> té, vcl metinn maður,
sem niikid hefir umleikis. Hann er
••kvongaður, en hafði til skamms
tíma. ]>]<»! nokkurn kínverskan,
sc«n amiaðíst öll heimilisstörtin fyr-
ir hann. Kinverja þennan kallaði
hanrt Jón.
ífuntán. ár $amfleytt var Jón bú-
inu að vent t l»jt>tiustu lögmanns-
ius. Var hann orðinn honum svo
Itandgetigiun, og vissi orðið svo vel
hvemig hústxVnda hans var geð-
Jr-kkast að heimilisstjórnin gengi,
að ktgmaðuriim var hættur að
jntría að gcfa iKjnunt neinar íyrir-
skiranir i þá átt. F.f lögmatminuni
t. d. datt i lutg að bjóða einhverjum
kunuingjnm situun að liorða hjá sér
kveldverð, þá þurfti hann ekki
meira fyrir að ltafa en að eins að
scgja jóai h\-að tnargir gestirnir
yrðu. Jóni vxssí uákvæmlega hvern-
'ig lögmaðurinn >tldi láta taka á
móti þeim, hvaða tegund af mat og
viní harru ætti að framreiða o. s.
frv. Jón var bæöi matreiðslumað-
nr lcjgmaitnstns. sendisveinn, varð-
ntaður hans og vinur. Jón sá vel og
ir.dkvæmlega urn það, að etigir ó-
hohnir gestir röskuðu ró lögmanns-
irts á þeim thna tlagsins, sem hann
vissi að hoaum var geðfeldast að
vera i ró og ttæði heima og vinna
að verki kölluuar sinttar, eða hvíla
stg eftir tttutið starf.
F,f einhverrar attkahjálpar þurfti
við á heimilútu, þá annarist Jón
nm að útvega tuann til jtess, samdi
við hann sjáltur og borgaði reikn-
ingitm. Sama ,ar að segja um
aðrar keimilLsþartir. Jón hafði það
alt i sitmi hendi og naut hins fylsta
lrausts hústjóttda síns, enda hafði
hana aldvei brugðist því trausti í
öll þessi ár. <jg þeitn aldrei borið
neitt á milli.
Jón vakti húsbónda sinn á
hverjutn morgtti þegar klukkan sló
sjík. Baðvatnið lians var þá tilbúið
•g mátoíega heitt, og þegar hann
k<im úr haðherberginu aftur lágu
totin liaus nýlnirstuð t röð og reglu
á stól við rúmstolckinn. Skórnir
stóðu undir rúminu, nýburstaðir og
gljáandi eins og spegilgler. Þegar
U«gmafl»xiuu svo var búinn að
klæfla sig gekk Itann inn í borðstoí-
nna, og þmr beið morgunverðurinn
ltans á borðinu, glóðheitur og ný-
tilhúitm. óegar löginaðurinn svo
var tilhúinn til þess að fara út og á
-krifstofuna sina, stóð Jón í gang-
huun tneð y&rfrakkaim hans, hatt-
ittn og statum. \ æri rigning eða
iití út fyrir rigningu.þá fékk Jón
honurn ætiá regtthlíf í.stað stafs-
hts, opnaði svo hústlyrnar, og læsti
þeim jjegar lijgntaðurinn' var farinn
ut. 1» egar luuut svo kom heim á
kveldin. var Jón ætið við hendina
til þess að ljúka upp fyrir honum
»g taka við y&rhöfninni hans.
Svona hatði nú heámilislífið ver-
íð i Jjnitán ár, án hinnar minstu til-
breytingar. Jón bað aldrei um írí,
eða einu situti svo mikið sem að
vera eina kvekistund að heiman.
Oft íiðu svp dagar, og jafnvel vik-
ur, að Jóu og húsbóndi hans ekki
íölnðu samau citt einasta orð. Þess
þuríti ekki með. Hver skildi ann-
an svo vel, og vissi um hver annars
þarfir, að öll orð wru onauðsynleg.
ijogjnaðuriun hafði, eins og geta
jiu nærri. hinar mestu mætur á
jþessum þjóni smum. Hann galt
hunum eitt hundrað dollara í kaup
á Hiáuuði, og bauð houum stundum,
þar að auki, ýmsar vingjafir.til þess
að votta hoaum nteð Jþví hvað vel
htnum féEs við hann. En jafnan
var það árangurslaust. Jón þáði
aldrei neitt annað eða meira en bið
ákveðna kaup sitt.
Þá kom það nú fyrir. aldrei
þessu vant, einn morgun á meðan
Jón var að hella kaffinu í bollann
handa húsbónda sínum, að hann
rattf þögnina og mælti:
„Eg ætla að fara úr vistinni i
næstu viku."
Lögmaðurinn brosti dálít'ið, en
svaraði engu.
„í næstu viku fer eg,“ sagði Jón,
dálitið hærra. „Eg er búinn að ráða
annan mann hingað í staðinn
minn."
Lögmaðurinn hæt'ti við hálf-
drttkkið kaffið. Hann leit við Jóni,
og sá að honurn var fttll alvara.
„Svo þú ætlar úr vistinni," sagði
nú'lögmaðurinn. ...Vláske eg liorgi
þér ekki nógu mikið kaup. Máske
Sanders læknir, sem hér kentur
stundum, hafi komist að því, hvað
góður og skyldurækinn þjónn þú
ert, og hafi nú boðið þér betri kjör ?
Yertu nú ekki að neinum heimsku-
pörum, Jón! Eg skal hækka við
þig kaupið og borga þér hundrað
og fimtíu dollara um mánuðinn."
„Eg fer í næstu viku. Eg fer heim
til Kína," sagði þjónninn í ákveðn-
um rónt.
„Er það svo að skilja," mælti
lögmaðurinn. „Þú ætlar líklega
heim til þess að gifta þig. Látum
það gott heita. Þú getur komið
hingað með konuna þína. Þú þarft
ekki að vera lengur en tvo mánuði
í íerðinni. Eg hefi ekkert á móti
þvi. Þú getur komið með konuna
þína nteð þér. Það er nóg verk
lianda tveimur að annast um hér á
heimilinu. Eg skal sjá um að út-
vega þér vegabréf, svo i»ú mætir
engum farartálma. ‘
„F.g fer heim til Kína i næstu
viku; eg þarf ekkert vegabréf; eg
kem aldrei aftur," sagði Jón rnjög
alvörugefinn.
„Það veit hamingjan að þú skalt
ekki fara eitt einasta fet, ef svo er á
statt," sagði lögmaðurinn.
„Það veit hammgjan að eg skal
fara", svaraði Jón.
Það var í fyrsta sinni, i öll þessi
ár, sem þeir höfðu saman verið. að
Jón stóð svona upp í hárinu á hús-
bónda sínum.
Lögmaðurinn hugsaði sig um,
stundarkorn, og mælti svo: „Jón,
eg bið þig íyrirgefningar! Eg
gætti ekki að hvað eg var að segja.
Þú ert írj&ls maður. En segöu ntér
eitt. Hvað hefi eg gert á móti þér
svo þú þurfir að rjúka svona í
burtu frá mér, fyrirvaralaust ? Eg
vil fá að vita það.“
,,Eg vil ekki segja þér það. Þú
færir þá að hlæja, hæðast að mér“,
sagði Jón.
„Eg skal ekki gera það.“
„Jú, vist gerir þú það.“
„En eg fullvissa þig um, að eg
skal ekki gera það.“
„Jæja þá. Eg fer heim 'til Kína
til þess að deyja.“
„Hvaða bull. Eg held þú getir
eins dáið hér. Hefi eg kannske ekki
skuldbundið mig til að senda hk
þitt heim til Kína, ef þú deyr á
undan mér?“
„Að fjórurft vikum og tveimur
dögum liðnum verð eg dauður,“
svaraði Jón þurlega.
„Hvernig víkur þvi við?“
„Bróðir minn, sem heima er i
Kína, er nú í fangelsi. Hann er
tuttugu og sex ára gamall. Eg er
fimtugur'. Hann á konu og börn.
i Kína er það löglegt, að hver sem
er getur tekið að sér að líða hegn-
ingu fvrir annars afbrot, ef hann
að eins er af sömu ætt og afbrota-
maðurinn. Eg fer því til Kína.
Eg gef bróður mínum peningana
niína. Hann skal fá að lifa bjá
konunni sinni og börnunum sinum.
Eg ætla að deyja.fyrir hann.“
Daginn eftir kom nýr kínverskur
þjónn í hús lögmannsins, og Jón
«agði honum fyiu vcrkum, statur
og rólegur, eins og ekkert væri um !
i að vera.
Næsta morgun snemma fór Jón, j
og kvaddi ekki húsbónda sinn. ;
Hann komst heim í átthagana, og j
var hálshöggvinn þar eins og hann
hafði til ætlast.
Bróðir hans var því næst látinn i
laus.
Alt er með sönnt röð og reglu og
áður var á heimili lögmannsins. En j
stundum ber það þó við, að þegar
lögmaðurinn kallar á nvja þjóninn j
sinn, að hann segir „Jón," i staðinn j
fyrir „Sam“, setn er nafn hans. i
Það er þá ekki laust við að lögmað-
urinn fái dálítinn sting í lijartað,
þcgar þctta kemur fyrir, en aldrei j
minnist hann á Jón gamla þar fyr- I
ir utan. — Pionccr Prcss.
Hættulegt kvef.
Inflúenza, lungnabólga og tæring
eru afleiðingarnar ef kv'efið er
vanrækt. Komið iveg fyrir
liættuna með því að halda blóð-
inu í giíðu ásigkomulagi.
Þungt kvef reynir mjög á lung-
un, veikir brjóstið, eyðileggur
matarlystina og veldur lnigsýki.
Fölt og veikbygt fólk, sem skortir j
nægilega mikið blóð, fær oft kvef. j
Lungun eru veik fyrir þegar hjart- |
að ekki getur sent þeim nægar
birgðir af blóði til að auka mót-
stcðuaflið. Þá kemur kvefið og
lióstinn og veikir þau og reynir
enn meira. Kvefið getur breyzt
i lungnahimnubólgu, inflúenzu,
tæringu eða lungnabólgu, og sjúk-
dóminum leiðir manninn í gröf-
ina. Alt óhraust fólk ætti að nota
Dr. Williams’ Pink Pills. Hið
mikla, rauða blóð, sem þær búa til,
styrkir lijartað, og fylljr lttngun
með heilnæmu blóði, svo sjúk-
linginum verður aftur lieill heilsu.
\lrs. Jane A. Kennedy, Douglas-
town, Que., er sterkt vitni um
ágæti Dr. Williams’ Pink Pills
gegn framannefndum Jijúkdóm- \
um. Hún segir: „Systir niín, sem
er heilsutæp, fékk mjög þungt
kvef þegar hún var um sautján
ára að aldri. Viö reyndum mörg
meðul við liana, en henni fór ávalt
hnignandi og við vorum mjög
j hrædd um að lntfi mundi fá tær-
ingu. Eg fór oft á fætur á næt-
urnar, þegar hún fékk hóstahvið-
urnar, til þess að gæta að hvort
hrákinn væri blóðlitaður. Um
þetta leyti réði vinkona mín
mér mjög alvarlega til þess að
i.ita systir niína reyna Dr. Wil-
j liams’ Pink Pills. Þegar hún var
' búinn að taka þær inn einn mán-
j aðar tíma var hún næstum orðin
’ albata. Hún heldur nú áfram að
: hruka pillurnar, við og við, og er
j hress og heilbrigð, Eg get því ó-
i hikað mælt ineð þessum pillum
j iianda veikluðum mönnum.”
Dr. Williams’ Pink Pills eru á-
jreiðanlegt meðal við öllum blóð ög
j taugasjúkdómum, t. d. blóðleysi,
þróttleusi, lungnaveiki, tuagaó-
slyrk, gigt, St. Vitus dansi, slaga-
veiki, og öhum kvenlegum sjúk-
domum. Gætið nákvæmlega að
því, að þér fáið hinar réttu pillur,
með fullri áritun: „Dr. Williams’
1 mk Pills for Pale People" á um-
búðunum um hverjar öskjur. Seld-
ar hjá öllum Iyfsölum, eða sendar
með pósti, á 50C. askjan, eða sex
óskjur fyrir $2.50, ef skrifað er
beint til „The Dr. Williams’ Medi-
cine Co., Brockville, Ont."
Hlustarverkur
Bezta ráöið til þess að lækna
hlustarverk er að hella nokkur-
um dropum af 7 Monks Oil í
bómull og stingainn í hlustina.
Á bakvið eyrað skal bera á
volga ‘Cmmmmm
7 Monks Oil.
BELL ORC2EL °S
Einka-agentar
Vlinnipeg Piano & Organ Co.
Manitoba Hall, 295 Portage ave,
Dr. W. Clarence Morden,
tannlœknir
Cor. Logan ave. og Main st.
620>á Main st. - - ’Phone135.
Plate vvork og tennur dregnar úr
og fyltar fyrir sanngjarot verð.
Alt verk vel gert.
Vestur að
KYRRAHAFI,
Fyrirlestur
fluttur í Tjaldbúðinni
fimtudag 19. Janúar 1905
kl. 8 að kveldi
af Séra Friðrik J. Bergmann,
Sungið á undan og eftir
Inngangur 25 cts,
Fríar veitingar.
glRAY & glDER.
UPHLLSTERERS,
CABINET FITTERS
OC CARPET FITTERS
UájjT’ Við h< fum til vandaðasta
ef'ni n.K vinnt úr.
Ka’'’ð upp Phone 2897
Á næstu fjóruin vikum
ætlum við að losa okkur við
50,000 dollaja virði af hús-
búnaði. Verðið 'færum við
niður um 10—50 prct.
Af því við flyljum okkur í
nýja búð núna með haust-
inu ætlum Við að selja allar
vörurnar, sem við nú höfum
til, með óvanalega miklum
afslætti. Við ætlum okkur
að byrja í nýju búðinni með
alveg nýjum vörum af beztu
tegund, scjm fáanleg er.
Allar ósamstæðar húsbún-
aðartegundir seldarlangt fyr-
ir neðan innkaupsverð.
10, 15, 20 33 og 50
prct. afsláttur riæstu fjórar
vikurnar.
Alt með niðursettu verði
Scott Furniture Co.
276 MAIN STR.
Farbréfa skrifstofa að 391 Main
st.—Rétt hjá Bank of Com-
merce.— Teleph. 1446.
Fram og aftur
til ýmsra staða
í Ontario jgíi’”
um St. Paul og Chicago og ýmsra
staða í Quebec, Montreal og vest-
ur.—Tiltölulega lág fargjöld til
stöðva fyrir austan Mbntreal og
lágfargjöld til
Norðurálfunnar.
frá 28. Nóv. til 31. Des. aðeins í
þrjá mánuði, kostur á að fá tím-
ann framlengdan fyrir litla auka-
borgun.—Tíu dagleiðir áfram og
fimtán til baka.
Northern Pacific er eina járn-
brautarfélagið sem lætur Pullman
svefnvagna ganga frá Wpg dag-
lega kl. 1.45 e.m.
Tryggið yður rúmklefa og leitið
applýsinga hjá
fí Cree/man, H. Swinfo'd,
Ticket Ag«nt, 391 ITfaluíU., GenAgent

*
-£■
MÍltOU, STD
LYFSALI
H. E. CLOSE
prófgeDginn lyfsali.
Allskonar lyf og Patent tneðul. Rit-
föng&c.—Læknisforskriftum nákvæm-
n gaurour gefinn,
Eyðið ekki
vetrarmánuðunnm
til ónýtis. Lærid eittlivað þarnc
Það hjálpav yður til þess að ná í betri
stöðu og komast áfr«m Komið og
tínnið.okkur. eða skrifið til
GEI»TRAL
BUSINESS COLLECE
WlNNlPKG. MaN.
Biðjið nm leiðarvísir ..B". þar fáið þér
! allar upplýsingar um dag.skólann. Ef
þév óskið að fá eitthvað að vita um
■ Kveldskólann þá getið þér fengið litla
bók sem útskýrir fyrtr yður ætlunar-
verkhans. V ið höfum aðsetur i Matv
Block Cor. William & King, ré t
bak við Union Bank.
WOOD & HAWKINS, Principals.
IVT, F’avilson,
660 Ross Ave.,
selur
Giftingalej’flsbréf
Thos. H. Johnson,
íslenzkur Iðgfræðingur og mála-
færsluraaður.
Skrifstofa: Room 33 Canada Life
Block. suðaustur horui Portage
Ave. & Main st
TTtanáskrtft: P. O. box 1861,
TVlefón 4á3. Winnipeg. Manitoba
ORKAR
MORRIS PIANO
Tónninn og tiltíiininginer I.-amJeitt
á hærra stig og með meiri list en á nokk-
uru öðru. Þau eru seld með góðum
kjörvm og ábyrgst um óákveðinn tima.
Það ætti að vera á hverju heimili.
S L BARROCLOUGH & Co.
228 Portage ave. Winnipeg.
/
4fUuúí) cftii L*
jp — þvi að — Pflflu’Q Rnnnínn • ■
Diiiiy úDyyyiijy heldur húsunum heitom’ og varnar kulda. um og verðskrá til apapiJii Skrifið eftir sýnishorn
TEES & PERSSE, LTD.
{tGENTS, WINNIPEG.
Tom Stedman’s
sem selur hálfu ódýrara.
Viö höfum leðurskó, flókaskó,
moccasins og rubbers, koffort og
töskur. Allskonar verð.
KARLMANNA-SKÓR frá $i.oo
KVEN-SKÓR.....frá 0.75
BARNA-SKÓR.....frá 0.15
KARLM. MOCCASINS.. 1.35
Sama verð fyrir alla.
497-99 Alexander Ave.
Beint á móti Isabel st.
FA RIÐ ekki niður áMain
str, e: tir kóm og stígvélum
F ARIÐ TIL
Winnipeg Picture Frame Factory, :AIe«flder *
Komið og skoðið hjá okkur
myndirnar og myndaramm-
ana. Ymislegt nýtt.
Munið eftir staðnum:
495 ALEXANDER AYENUE.
Phone 2789.
Við höldum áfram að selja
Jluötnr T A skemtt-
^ feríiir
~ m® 28. NOVEMBER 1904
Sölunni haldið áfram þangað til 31. Des. 1904. Farbréfin gilda í
þrjá mánuöi.
VELJA MA UM LEIÐIR með C. N. brautinni til Austur-Canada,
um St. Paul og Chicago. Farangur merktur alla leið ,,in Bond“,
Engin tollskoðun.—Skrifstofur í Winnipeg: City Ticket Office, Cor.
Portage & Main, Phone 1066.—Dep. Tick.Office, Water st. Ph. 2826