Lögberg - 16.02.1905, Blaðsíða 4
LOGBERG, PIMTUDAGINN 6t. FEBRÚAR 1905.
er Refiö út hvern fimtudag af Thb LögberQ
Printing & Publishing Co.. (löggilt), aö
Cor. William Ave., og NenaSt. Winnipeg,
Man.—Kostar $2.00 um áriö (á íslandi 6
kr.) Borgist fyrirfram. Einstök nr. 5 cts.
Published evety Thursday by the Log-
berg Printing and Publishing Co. (Incorpor
ated), at Cor. William Avenue & Netfa St.(
Winnipeg, Man.—Subscription price $2.00
per year, payable in advance. Single
copies 5 cts.
J A.
M, PAULSON, Bdltor,
BLONDAL, Bus. Munuger,
Auglísingar. — Smá-auglýsingat { eitt
skifti 25 cent fyrir 1 þml. Á. stærri auglýs-
ingnra um lengri tíma, afslá*'- 'r
"V
t . a .* 11 . ataupeuaa . eiðuf ■jrxt
i' oaa SKriftega og geta um fyrverandi bú-
taö jafnframt.
Utanáskrift til afgreiðslustofu blaðsins er:.
rne I.ÖGUKHG PKINTINQ A PUBL. Co
P.O, BoxlSð., Winnlpeg, M«n.
Telephone 211.
Utanáskrift til rítstjórans er:
Kdltor l.Ogherg,
P.O. Boxl30, tvinnlpeg, Man.
Samkvæmt landslögum er uppsögn kaup-
anda á blaði ógild nema hann sé skuldlaus
þegar hann segir upp.-Ef kaupandi, sem
er i skuld við blaiið. flytur vistferlum án
þjss að tilkynna heimilisskiftin, þá er það
fyrir dómstólunum álitin sýnileg söntvnn
fyrir prettvíslegura tilgangi.
Taugaveikin og heil-
brigöis-ástandiö í Wpg.
Taugaveikin, sem að undanfömu
hefir geisað í suðurhluta bæjarins,
htfir leitt til þess, að sóttnæmis og
heilbrigðisfræðingar hafa verið
fengnir til að takast hingað ferð á
hendur, reyna að komast fyrir upp-
tök sýkinnar og gefa bendirtgar er
gætu orðið til að útrýma henni og
verjast henni framvegis betur en
hingað til. Aðalmaðurinn, sem til
þessa starfa hefir verið fenginn, er
prófessor Edwin Jordan frá Chi-
cago. ííann dvaldi nokkura daga
hér í bænum til þcss að kynnast á-
standinu og hefir nú satnið na-
kvæma skýrsltt yfir’álit sitt ög nið-
urstöðu og aflient hana bæjar-
stjóminni. Skýrslan er eínkar ná-
kvæm og ber það með sér, að pró-
fessorinn skilur ttl hlitár pað sfcni
hann fer ineð, og náðieggin^r Jláfis j
um af 29, sem sami mjólkursalinn
seldi mjólk í, voru taugaveikir
sjúklingar, og þó var mjólkin flóuð
í fjórum húsum af þessum 29.
Mjólkursalar segir hann, að engu
síður geti flutt sóttkveikjuna þó
engin tugaveiki sé á lieitnilum
þeirra og þeir ekkt meðtækilegir
fyrir hana,
Ráðleggingar Iians til bæjar-
stjórnarinnar erti í fimm liðum og
eru þær þessar.
1. Að til þess að koma i veg fyr-
ir afsýkirtg hafi bæjarlæknirinn fult
vald og peningaráð til þcss að ein-
angra sjúklingana, sótthreinsa og
gera allar aðrar ráðstafanir, sem
hann álítur við eiga til þess að
varna útbreiðslu veikinnar. Af
hverjum sjúklingi stafar öðrum
mönnum hætta og er þvt nauðsyn-
legt að skýra heilbrigðisnefndinni
tafarlaust frá því þegar einhver
tekur veikina.
2. I»ar sem saurrentiur eru í göt-
unura ætti sem allra fyrst að láta
leiða pípur inn í húsin, húseigend-
um að vera gert það að skyldu. Þar
sem slíku ekki verður við komið
ætti sóttkveikjudrep að vera iðti-
lega látið i kararatm. Fað er skilj-
anlegt, segir prófessórinn, að ekki
er holt fyrir almcnning að láta
taugaveikissjúklingana liggja i hús-
um þar sem engar saurrennupípur
eru. Enn fremur bendir liann á,
að opnum úthýsum ætti að rýma
burtu úr bænum.
3. Mjólkurílát ætti alls ekki að
fara með inn t hús þar sem tauga-
veiki gengur; ekki heldur ætti nein
mjólkurílát að flytja burtu úr þeim.
Á það verður aldrei of mikil áherzla
taugaveiki á árinu, en samkvæmt j fylgja nauðsynlegum varúðarregl-
skýrslum bæjarskrifarans til akur-j um nema bæjarbúar allir séu sam-
yrkjtimáladeildar fylkisstjómarinn- j taka í því. Þess vegna álítuin vér
ar eru dauðsföllin 167 cða 34 fleiri. : nauðsyn til Iiera að gefa íslending-
Og sennilega hafa dauðsföllin verið j um í Winnipeg kost á að sjá út-
enn þá fleiri. j drátt þann úr skýrslu próf. Jord-
Aftan við skýrslu sína bætir pró- ans, sem birtur er hér að ofan.
fessórinn rcglugjörð yfir meðferð j Ekki er óliklegt, að vatnið úr
taugaveikra manna, ' scm viðtekin j Assiniboine-ánni, sem öðruhvoru
hcfir verið og fylgt er á Þjjzkalandi hefir verið hleypt inn í vatMppipur
og er hún til muna strangari en
reglur þær, sem hér tlðkast.
óamkvæmt reglugjörð þessari
ber að skýra heilbrigðisnefnd og
lögreglustjóm frá því ef einhver
veikist af tugaveiki eða deyr úr
henni, eða grunur hvilir á að veik-
ina hafi; og flytji hinn sjúki úr ein-
um stað í annan, þá skal cinnig frá
þvi skýrt.
Þar er svo til ætlast, að hinir
veiku séu cinangraðir og einflig
þeir sem grunur hvilir á að
tekið Itafi veikina. Finnist sótt-
kveikjuefnið í ósjúkunt mönnum,
þá skal með þá farið eins og sjúkl-
inga.
Verði þri ekki við komið að ein-
angra sjúklinga á heimilum þeirra
þá skal flytja þá í viðeigandi
sjúkrahús, einkum búi sjúklingur-
inn í hótelum, fangclsum, skóla-
byggingum, iðnaðar eða verxlunar-
húsutn, þar sem mörg böm em eða
i litlu og loftillu húsnæði. Ekki
lögð að líta nákvæmlega eftir því
þegar taugaveiki gengur, hvaðan j verða að fylgja fyrirsettum reglum
tvennar rannsóknir á vikufresti
sýna, að sjúklingurinn er laus við
sóttkveikjuefnið.
Ekki er svo til ætlast, að sjúkl-
ingar séu fluttir í almennum fólks-
flutningavögnum ncma þeir séu
vandlega sótthreinsaðir eftir á.
Þeir sem sjúklingana stunda
mjólk er keypt í þeim húsum og
hverjir aðrir kaupa mjólk úr sama
stað.
4. Prívat brunnar gera örðugra
að líta eftir drykkjarvatni bæjar-
ins heldur en ef vatnið er alt tekið
úr, somu uppspfettumtm. Slíkum
útbreiðslu sýk-
til þess að varna
innar.
Þeir scm úr tangaveiki deyja
skulu ekki færðir jhr fötiun þeim,
sem
bæjarins, eigi meiri eða minni þátt
í hinni óvanalega skæðu taugaveiki,
sem hér hefir gengið nú að undan-
förnu. Á þvi verður vonandi bráð-
lun bót ráðin, svo úr Jæirri átt \ærð-
ur ckki framvegis neitt að óttast.
Þangað til algerlega verður við
það vatn hætt eru menn ámintir um
að sjóða alt neyzluvatn, drekka ekki
vatnið úr pípunum án þess að sjóða
það.
En það stafar hætta af fleiru en
Assiniboine-vatninu. Taugaveiki
og aðrir sóttnæmir sjúkdómar geta
æfinlega upp komið á heimilum
manna þegar minst varir án þess
neinum óþrifnaði eða óvarkárni sé
um að kenna. En þá kemur sá
mikli vandi að láta ekki veikina
breiðast út til annarra innan lieimil-
isins eða utan þess. Og til þess að
koma í veg fyrir slíkt er nauðsyn-
legt að byrja mcð því að tilkynna
heilbrigðisncfndinni eins fljótt og
því verður við komið hvaða veiki
FrásOgn tveggja rússneskra
verkamanna.
Framh. frá 3. bls.
aður þeirra er hinn alka ódýrasti
og mikið af honum keypt garnalt.
V erkamenn eru í engum sokkum,
en nota drusluvefjur i sokka stað.
Ogiftir verka menn leigja sér horn
1 í tvíherbergja-húsum og borga þeir
íyrir það 2 til 3 rúblur á mánu&i.
ódýr gistihús eru til, en þangað
flykkjast venjulega flækingar, sem
lega tilkynt lökregluliðinu það
kveldið áður hvað á seiði væri, þyi
að undir eins og út kom vorum við
umkringdir af lögregluþjónum og
kósökkutn. Þannig var okkur
haldið þar til um kveldið. Enginn
kom út til þess að hafa tal af okk-
ur og vita hvað um væri að vera.
En ókunni maðurinn lét dæluna
ganga við okkur um pólitíska á-
standið á Rússlandi.
Undir kveld kom Enquist (bæj-
a Russlandi ganga undir nafninu arfógetinn) til okkar og bað okkur
bcrfætta fylkingin.“ | að fara heim. Þá heimtuðum við
Og svo kemur drykkjuskapurinn Iiærra kaup og styttri vinnutíma.
til þess að gera heimilisböl verka-
mannanna enn þá átakanlegra.
Verkamönnunum er borgað kaupið
á hálfsmánaðar fresti, og þá ganga
Bæjarfógetinn hét okkur hjálp
sinni, og um klukkan sex lögðum
við á stað frá verksmiðjunni og
gengum um bæinn, 10,000 rnamis í
skal einangrun upphafin fyr en ^ komin upp í húsinu, eða hvaða
þcir rakleiðis frá verksmiðjunum á prósessíu. Margir frá stjómarverk-
, drykkjustofumar og eyða mestu a£ smiðjunum slógust í förina með
kaupinu fyrir brennivín. Svo neyð- { okkur. Sumir okkar báru rauða
ast þeir til að fá lán hjá verk- fána. Z. gekk fremstur með rauð-
smiðjustjóminni og geta aldrei los- an fána. Við hÓguðum okkur frið-
að sig úr þeim skuldum. í Nikoia- samlega, enda amaðist lögreglulið-
yev eru um 10,000 flækinga. Flest- ið ekkert við okkur. Klukkan 10
ir þeirra eru úr flokki verkamanna tun kveldið fór hver heim til sín.
og bænda — menn sem hafa alger-j Næsta morgun klukkan 7 komu
lega ofurseh sig víninu og iagst í ( verkfallsmenn saman aftur. En-
ofdrykkju. Á meðal þeirra em þó quist, lógreglustjórinn og fleiri em-
einnig rtkra manna og jafnvel að- j bættismenn komu til móts við þá,
alsmanna-synir. Dag og dag vinna og voru átta fulltrúar frá hverri
flækingar þessir við upp og fram-! smiðju kjömir til þess að bera fram
skipun og fá fyrir það 50 kópeks kröfur verkamannanna.
(25 cents). Bæði hjá bæjarstjóm- Þá, eins og daginn áður, hirtu
inni og hjá prívatmönnum má víða verkgefendumir ekki um að gera
veiki maður heldur það sé. Að
hlýða fyrirskipun þeirri getur orðið
sjúklingpium til góðs ekki síður en
öðrum.
Á það er bent, enda er það vel
skiljanlegt, að erfitt sé að fyrir-
byggja útbreiðslu taugaveikinnar
og annarra sjúkdóma þegar ekki
sé vatnsveiting og saurrennupípur í
húsunum, og því cr til þess ráðið,
að húseigendur séu skyldaðir til
þess að leiða pípur í hús sín þar
og þykt Iag af sagi, eða einhverju
brunnum ættí því að fækka jafnóð-
tim og rið rvcrður komið. |>#ö .æjti j öðrU( sem \ sig tcktir afrensli, látíð
,að vei-á liatmig om.'húið, a‘V.steifs-1_4. tósU?bolniniK ...
____r ________,,u u _________ 4Ueim Canadíat! I acific... ■ járn-.j Ájj(ur fatnaður og öll áhöld,
mundu óefað Ieiða' til mikils'góðs | Lrallta‘‘íclakrsllis < gV\ mmpeg strætr Lhverju. nafni sem nefnast.sem sjúkl-
. iiLi 4-.í,iai-uí— næðu alls 1
sem þvi verður við komið. Slíkt er
þeir deyja í, og líkin ekki; vJtaulega bráðnauðsynlegt, ekki sízt
þvegin heldur tafarlaust kistulögð , j j)ar sem bygðin er þétt.
líkkisttirnar skulu vera loftheldar j jrn þcssu Verður ekkí til leiðar
. 1 , , . .iffe-jarnitrautafelágstn.s
ef þetm yrot fvlgt, scm buast ina 1 ,, , . . .
fckki,..i. það vatn fíl drykkjar
úngarnír nota, skal þvost sér og
?eni i vjj.tKy^ga. gýtthreiBSást.
ícilt 'cr ur Ass niliome-ánm éða , A1Hr, hjúkra
. f kattðánní." Rfeynslá annarra hæja-
við að verði að.^vtS'tnikln'íeýti'spm
,þvi verður við kofniÓ.
Prófessorihn-tgerir ::öréin tyrir , ., .. .
þvf nw» WlMB./aMíiBxetíiÆJf ífjffi'.Ö*$£'4W*r-i
. .. • tr Seii TeHtar mm .bn trnrroi h#*r' ekk'i
veikist af taugáveiktnni og 4eyi tir
henni í Winnipeg en í öðrum bæj-
um í Ameríku óg 'Norðurálfunni.
Kennir hatin þetta shortnings og
irýék jfestar úpp þá frotfia þær'ékki
að tilætluðútu uotum. En vert að
taka það enn [Á einu sinrú frant, að
þó eklci nema eínn maðhr veikist af
umgengnis afsýkirvg,' gamaldag^ hvi a'^ órekka óheilnæmt vatn þá
kömrutn, vöntnn á saurrenmt píp- SGhjX sýkin breiðst út frá honum til
um í húsum, injólkinm og yatmnu f a"narra( °S Þa« jafnveksvo hundr-
úr Asslniboine-ánni
Árið 1904 veiktust'1,276 mantis
uðum skifti. Vatn úr Assiniboine-
ánni skyldi nota eins litið og mögu-
í Winnipeg af taugaveikinni, og ’ega verður við komið.
samkvæmt skýrslu heilbrigðis-
nefndarinnar voru dauðsföllin 19.-
74 af hverjutn tíu þúsund bæjarbú-
um og er það afskaplega hátt.
5. Maður ætti að vera ráðinn, er
hefði algerlega á hendi eftirlit og
utnráð yfir meðferð sóttnæmra
sjúkdóma og vald til þess að láta
hinum
' sjúku-eða á annan hátt umgangast
þá, verða að ganga undir hinar á-
krveðnu sótthreinsunarreglur.
Börn á heimilum, þar sem tauga-
veiki gengur, skulu ekki á skóla
ganga; enn fremur skal varast að
láta þau utngangast önnur born á
strætum úti. Komi taugaveiki upp
í skóla, þá getur verið rétt og nauð-
synlegt að loka skólanum um
kveðinn tínta.
Ráðlegt getur verið að banna
Eftir skýrslunni að dæma er ekki f>rlSÍa ^ákvæmlcga ðííum reglum. I
um sóttnæmi taugaveikinnar að ef- sem hann setur og álítur við eiga. j
ast. Prófessórinn heldur því fram, ll<1<hl cr fratn tekið, að maður sá
að nreð því að hósta eða hnerra út Þuró a<* vera læknir, en til þess er
i loftið geti sjúklingarnir flutt veik- ættast. aö hann sé vel að sér i heil-
ina. Húsflugur geta og borið hana órigðisreglum og hafi haft þess
mann frá manni og hús frá húsi
mjólkursölum, sem selja mjólk í
taugaveikisplássunum, að selja
mjólk í húsum þar sem veikin ekki
gengur.
komið nema húseigendur kannist
sjálfir við þörfina og ’fáist tií að
innleiða áminstar umhætftr af fús-
um og frjálstim vitja. Dæjárstjörn-
in hefir sem sé 'ekki vald til þésó að
skylda rnenn til að hafa váthfeveft-
ingu og saurrenntt'ptþúr' t húsum
ttema á vissu svæði út frá Main
s,treet, norður að Aberdeen ave., og
meðfram Portáge avénué éestur að
Young street;' á flesfúm stöðum í
bænum geta menn þannig haldið
við gamla fyrirkornulágið,'ef þeim
svo sýnist, hvað sem bæjarstjómin
segir.
Saurrennupipur bg vatnsveiting
er nú í fjölda mörgum strætum
a' bæjarins og það langt út; en til-
tölulega fáir nota það nema jafnóð-
um og ný hús eru bygð.
Afarnauðsynlegt telur hann að
sótthreinsa ekki einasta rúmföt og
allan fatnað, sem sjúklingar nota,
heldur einnig ílát öil og hvað ann-
að, sem sjúklingurinn, eða sá, sem
konar starfa áður á hendi
Sainkvæmt skýrslum heilbrigðis-
nefndarinnar hafa 1,276 manns í
Winnipeg sýkst af taugaveiki á ár-
inu sem leið ; og við rannsókn próf.
'Jordans komst hann eftir því, að
honum þjónar, snertir. Hann kemst hér og þar voru sjúklingar, sem
að þeirri niðurstöðu, að þar sem
tveir eða fleiri hafa veikst í húsi
hér í bænum í vetur, þar hafi menn
tekið veikina hver af öðrum.
Þá álítur hann hætt við því, að
Af þessu, sem hér að ofan er
sagt, geta menn séð, að taugaveik-
in er talin sóttnæmari en ráðstafan-
ir læknanna hér að undanfömu
hafa gefið mönnum ástæðu til að
ímynda sér. Og af skýrslu pró-
fessórsins sér maður það einnig
svart á hvítu, að fleiri hafa tiltölu-
lega orðið taugaveikinni að bráð í
Winnipcg heldur en í stórbæjunum
í Ameríku og Norðurálfunni. Á
þessu þarf nauðsynlega að verða
bót ráðin og það undir eins, og
mundi slíkt fást ef samvizkusam-
lega væri fylgt bendingum prófess-
fá að liggja inni yfir nóttina fyrir 3 mönnunum nein tilboð eða komast
til 5 kópeks (iý£ til 2j4 c.) ; en eftir hvað þeim þætti. Mennimir
staðir þeir em svo óþrifalegir, að vildu þá ekki heldur gera þeim nein
þangað fer enginn verkamaður tilboð, heldur snem sér að fulltrú-
hvað fátækur sem hann er. Hinn um stjórnarinnar. Þetta er hið
mikla grúa heimilislausra flækinga í vanalega við allan verkamanna og
Nikolayev og öllum stórbæjum á verkgefenda ágreining á Rússlandi.
Rússlandi er vöntun hagfræðislegs Ekki einasta er á stjómina litið sem
fyrirkomulags í landinu um að æðsta valdið, heldur eina valdið sem
kenna og margendurteknu hallæri, mannfélagið viðurkennir.
sem leiðir til þess, að heilar byg(T- j Enquist sýndist vera verkamönn-
irnar flosna upp og fólkið kemst á' unum hlyntur. Að minsta kosti
vergang. | lofaði hann þvi á ný að rannsaka
• f vt-i 1 ,, ' ástandið og gera eitthvað fyrir
j I Ntkolayev eru yfir 5,000 putur,; s 6 1
: og hefir frá þeim útbreiðst ógurleg ohlcur'
sýki á meöal verkamannanna, en þó ^1^ 1 einu var sTeint- Ein-
einkttm á meöal flækinganna. | hver verkfallsmannanna hafði fleygt
Þvt nær helmingur verkaíýðsins steininum og ætlað að láta hanii
'er Ólæs, og með því þar' ertt engir koma 1 hinl( mÍö& syo il,r*mda 1ÖS'
frískÖlar, þá aktst börnín ;upp , reglustjóra, eti sjeimúnn lenti í En-
''iotbu fáfræðinni. TvÖ leikhus erú \ 1uist' Ilann hafði siS tafarlaust á
Nikoiayev, en verkalýðurimv sækir..hurt' °g< lÖgregluliðið og kósakk-
þaiúekki. Cirkus Yfimleika' dg, arnir iíóku'T>egár til að dreifa úr
dýrasýning) kemúf þatígáð ætíð monnunUiri' Nálægt 1,500 verk-
um páskaleytið og er það . ejina íúDsmönnpm var varpað i fangelsi ;
skemtunin sem verkamenn 1 hafa 5P6 þeirra voru sendir í útlegð til
Höngun til að sækja. Að öðru léyti'^ fjarltggiandt hæja, en 1,000 voru
liggur aðal skemtun þeirra í því sviftir vinnuréttindum og vcgabréf
að drekka brennivín og hcfja árás- Þetrra Þanntg nr garöi gerð,að þeir
ii gegn Gyðingum hvc nær sem §atu enga vinnu fengið við neina
í tækifæri býðst.sérstaklega um pásk- verksmiðju innan rússncska keis-
ana, þegar áfengir drykkir og of-
aradæmisins. Fimm menn meidd-
stækiskenningar prestanna “hafa ust til dauðs undir fótúm hestanna
fylt þá dýfslegu æði.
heilbrigðisnefndin ekki hafði feng-
ið að vita um. Tala sjúklinganna
yrði því vafalaust langtum hærri ef
i öll kurl kæmu til grafar. Skýrslur
yfir dauðsföll úr taugaveikinni eru j órsins. En þó bæjarstjórnin væri
mjólkursalar flytji sýkina inn í hús- einnig ónákvæmar. Sést það á því, j öll af vilja gerð, og enn fremur
jn í mjólkinni. Við rannsókn hans jað samkvæmt skýrslu heilbrigðis- | heilbrigðisnefndin og læknamtr, þá
hér rak hann sig á það, að í 14 hús- nefndarinnar hafa 133 dáið ur verður því aldrei við komið að
Á því
hefir bæjarstjórnin rcynt að ráða
bót samkvæmt áskorun heilbrigðis-
nefndarinnar, og á síðasta fylkis-
þinginu bað hún um þannig lagaða
breytingu á stjórnarskrá Winnipeg-
bæjar, að hún ('bæjarstjórnin) fengi
vald til að gera húseigendum það
að skyldu, með hæfilegum og sann-
gjömum fyrirvara, að leggja vatns
I og saurrennupípur inn í húsin. En
Roblin-stjórnin, sem Winnipeg-
bær hefir aldrei haft sérlega mikið
gott af að segja, lét sér sæma að
neita um breytinguna, og er óséð
hvað mikið íbúar Winnipeg-bæjar
eiga eftir að hafa ilt af þeirri mein-
bægni fylkisstjómarinnar.En úrþví
svo fór, þá er brýnt fyrir öllum,
scm hús eiga, að nota vatnsleiðsl-
una eins fljótt og því verður við
komið.
Svona er nú ástandið í Nikolay-
ev og öllutn öðrum verksmiðjubæj-
scm kósakkarnir riðu.
Þriðja daginn voru ekki eftir
nema 8,000 manns af 25,000; og
um á Rússlandi, scm eg hefi komíð s->ötta' daSinu var verkfallið alger-
í. Og eg hefi kornið í þá marga, lc^a hælt tlt<>ur-
því eg hefi víða ferðast sem um- j Eg var handtekinn þriðja dag-
boðsmaður föður rníns, sem hefir inn og mér fært það að sök, að eg
umfangsmikla verzlun. Skelfileg hefði borið rauðan fárta. En mál
fátækt er á heimilum flestra verka- mitt varð enn óálitlegra þegar lög-
manna. En samt þorir enginn aö bönnuð skjöl fundust í vösum mín-
bera sig upp undan þvi eða kvarta. um. 1 fjóra daga var eg geymdur
1 Júnímánuði fyrir ári síðanbætt- í fangelsi i Nikolayev, og á hverj-
ist við nýr verkamaður, sem eng-' um degi varð eg að sæta strangri
inn okkar þekti eða kannaðist neitt yfirheyrslu frá hendi embættis-
við. Á meðan hvíld varð um miðj- manna stjórnarinnar. Að þeim
an daginn og um kveldið átti hann tíma liðnum ráku hermenn mig í
tal við verkamennina. Þótt hann ó- hópi sakamanna til Astrakhan ,þar
kunnugur væri þá var honum kunn- setn eg átti að dvelja í fjögur ár
ugt alt ástandið þar í verksmiðj- undir strangri lögreglugæzlu. Á
unum og hann eggjaði okkur á að Ieiðinni var mér harðbannað að
gera skrúfu og biðja (im styttri tala við fangana sem við hlið mér
rinnutíma og hærra kaup. Klukk- gengu. Til matar höfðum við lítið
an ellefu næsta morgun var blásið í annað en svartabrauð og vatn.
lúður og lögðu þá allir frá sér verk- Stöku sinnum var okkur borin kál
færi sin. Undir forustu nýja verka- eða betu-súpa og mátti sjá í henrú
mannsins gengum við allir út í nóg af ýmiskonar pöddum og orm-
garðinn. Spæjarar höfðu augsýni- i rnn.