Lögberg - 13.07.1905, Blaðsíða 4

4
LOGBERG FIMTUDAGINN 13 JÚLÍ 1905
JJögbcrg
•er f;efið út hvero fimtudag af The Lögberg j
pRINTING & PtJBLlSHING Co.. (löggílt), að J
Cor. William Ave., og Neaa St. Winaipeg, ]
Maa.—Koatar S2.00 um árið (á Islandi 6 j
(ÍKr. Borgist fyrirfram. Einstök nr. 5 cts. I
Pubiished every Thursday by the Lög- j
Oerg Printing aád Publishing Co. (Incorpor- j
ated), at Cor. William Avenue & Nena St.,
Winaipeg, Man —Subscription price $2.00
per year, payable in advance. ftíngle .
iCopies 5 cts.
1
M PACLSON, Edttor,
,1 / 3LOÍÍT)\L, Bus.Manager. !
vsingar.—Smá-auglýsingar í eitt
H , 5 cent fyrir 1 þml. A staerri auglýs- 1
am lengri t.mx, afsláttur eftir sam- ,
.* «. Katípínúd w--ðar að *il- |
,, 11, iKriflega og geta :c fyrrerandi bú-
lút v. ínlxamt.
ÍJtanáskrift til afgreiðslustofu blaðsins er:
rt-a LÖGBERG PRthTING 4 PUtlL. Co
P.O. Box 13d.. Wianipeg, Man.
Telephone 221.
Utanáskrift til ritstjórans er:
Edltor l.Ogherg,
P o; B »x 130, Wínnlþeg, Man
Samkvæmt landslögum er uppsögn kaup-
anda á blaði ógild nema haun sé skuldlaus
þegar hann segir upp.-Ef kaupandi, sem
er í skuld við blaðið. flytur vistferlum án .
þess að tilkynna heimilisskiftin, þl er það
fyrir dómstólunum álitin sýnileg sönnun j
íyrir prettvíslegum tilgangi.
Kirkjuþingið
Minneota.
11.
Prestamir séra N. Steingrímur
Thork'tksson og séra Jón Bjarna-
son fluttu fvrilestra á kirkjuþing-
inu og þótti sérlega ntikið til
þxeirra beggja koma. Hinn fyr- |
nefndi kallivðj fvrirlestur sinn:
„Um merkjalínur.*' guðlegar og
mannlegar, eðlilegaí og óeðlilegar, j
kristilegar og ókristilegar merkja-
dínur : hv'ernig spillingin og van-
.trúin reynir að færa eftir eigin
jrektþn'itta merkjalínur þær sem!
jruð hefir i oröi sínu sett kristnum
mönnum til að fara eftir. ,,Helgi
,íiinn magri” var nafnið sem hinn
siðar nefndi gaf fyrirlestri sínum.
Var þar meal annars fram á það
isýnt, hvað kristindómi íslenzku
þjóðarinnar austan hafs og vestan
nú á tímum svipaði mikiö til
kristni gumla eyfirzka landnáms-
mannfcins. Báðir fyrirlestrarnir"j
—ásamt Jiingtíðindunum, þing- j
vetningarræðunni (fluttri af séra |
Friðrik J.Bergmann og innleiðslu-l
ræðu til almennrar umræðu um j
dómsdag sem flutt var af séra j
Friðrik Hallgrímssyni) — verða:
brákðum gefnir út á prent á kostn-1
að kirkjufélagsins. Rit það á. aö |
seljast á 50 cents og fær vonandi1
mikla útbreiðslu innan safnað-
anna. Á það að nokkuru leyti að
koma í staö Áldamótanna, sem nú j
.cru luett að koma út. — í umræð- j
imum um dómsdag tóku leikmenn j
cðlilega svo að segja engan þátt,!
og vafasamt hvort skilningur!
þdrra á þeim mikla leyndardómi
hefir til muna glæðst við það sem
,jim hann var rætt.
Flcsta dagana meðan á þinginu
stóð rigndi meira og rrrinna og
varð því hvorki bæjarbúum né
'fiirrám aðkomnu þingið jafn á- j
r?ægj ulegt og það mundi annars
■ fiafa orðið. l>ó bætti það stórum
ur. aö bærinn cr vel ræstur og.
góðar langstéttir nieðfram hverri
götu, svo nálega engin for var
rigningunni samfara. Minneota'
■ e- smábær, íbúatalan etthvað um j
eitt jþúsund, cn hann er snotur og
skemtilegur og ber vott um mikla t
iramtakssemi og veliiðan. Ekki
v.t bærinn bygður íslendingum
eiisum, en helztu íramtaksmenn-
rnur
'St :óFj
eru
:n er Is
íslendingar, og b;
ur.
iæjai
V íitilS o
saurrennupípur liggja ne,anjarð-
sr um bæinn, helztu göturnar eru
mölbornar og gangstéttirnar sum- 1
ítaðar úr steyptum steini. Bæði
verzlunaf og íbúðarhús eiga ís- !
kndingar þar, sem taka fram þH
er menn eiga að venjast í jaín j
litlum bæ. Eitt vikublað er gefið ]
út í bænum á ensku—Minneota
Mascot—og er útgefandinn og!
ritstjórinn ungur og ötull íslend-
mgur, Gunnar 1». Björnsson. sem
emnig er póstmeistari bæjarins og
íekur ótfauðan þátt í öllum bæjaí
>g county-málum: auk þess er
hann forset St. Páls-safna’ar og
góður liðsmaður' í öllum málum
fslendinga. Meðan á kirkjuþing-
inu stóð lét hann blnð sitt flytja
villnákvæmt ágrip af kirkjusogn
\ éstur-íslendinga og starfi kirkju ;
félagsins frá þvi það var stofna.ð
fyrir tuttugu árum síðan' þar með
fylgdu myndir af öllum prestun-
tun og féhirði kirkjufélagsins,
herra Jóni A. Blöndal. Og í j
næsta blaði birtist mynd af prest- j
um, þingmönnum og öðrum. tekin
mni i kirkju St. Pálssafnaðar, og !
. firlit yfir starf þingsins. Mynd
þá var Mr. Björnson svo góður j
cð senda Lögbergi, en óvíst að j
hægt verði að nota hana.
Allir kirkjuþingsmenn létu hið j
' uezta yfir viðtökunum og meðferð-
mni á sér hjá Minneota-mönnum
og undu sér þar mætavel þrátt
tvrir regnið. Minneota-menn og j
annars Minnesota-íslendingar yfir j
höfuð eru gestrisnir og frábærlega 1
viðfeldnir; gersamlega laúsir við
allan þann hégómlega og leiðin-j
lega slátt sem kemur á suma j
menn við það að veröa Bandaríkja
borgarar. Og það er mjög vafa- j
samt, hvort íslenzk tunga er nokk-,
urs staðar í meiri heiðri höfð í j
bygöum íslendinga vestan hafs j
heldur en i Minnesota-bygðinni
islenzktt, og það meðal yngra
fólksins, sem svo mikið og alment
hefir notað skóla landsins. Yið
GustavusAdolphus College, skamt
þaðan, byrjar nú að öllúm líkind-
um kcnsla í íslenzku á næsta
hausti og má mikið vera ef hún
ekki verður almennara notuð af
íslenzkum nemendum við þann
skóla helclur en hún hefir hingað
til verið notuð við Wesley College
af nemendunum þar.
í. lok kirkjuþingsins hélt Vest-
urheimssöfnuður í Lyon county I
kirkjuþingsmöníium og öðrumj
gestum veizlu níu rnílur norðaust-j
ur frá Minneota á heimili Sig-
björns S. Hofteig. V oru þar sett
upp borð úti í fögrum skógi, sem
vlr. Hofteig hefir sjálfur plantað,
og allir ínögulegir réttir fram-1
bornir. Fjöldi fólks var Jijir sam- ;
an kominn og hugöu menn gott til
skemtana, en áður en allir voru j
staðnir upp undan borðurti skall á j
steypiregn svo menn foröuðu ser
hver sem betur gat, heim í húsið
og heyhlöðu mikla skamt frá hús-1
inu. Uppstytta nokkur varð síðar
unt daginn og var tínii sá notaflur;
tt! ræfiuhalda; voru þar kailaðir
fram allir prestarnir og tveir;
leikmenn — annar Jieirra til aðj
mæla fyrir minni prestanna og
liinn fyrir minni Canada. Is- j
lenzku bændurnir i hinni svo-,
nefndu Austurbygð.þar sem heim-1
bovðið var. cru víst allir efnaðir ogi
margir þeirra sterkefnaöir. Hvergu
í bygðum Islendinga er akuryrkju j
iand í jafn háu verði eins og þar
og húsakynnin yfirlcitt betri og [
iikmannlegri en í nokkurri ínn-
: rri bygð. í>egar tslendingar j
settnst þar fyrst að fyrir tæpuni j
þrjátíu árum si’an, þá var gras-
sléttan alisnakin, hvergi skógar-
hrisla að sjá nema meðfram iítiLIi
á ('Ycliow Medicine ánni j, sem
liggur í bugðum eftir bygðinni og
er til mikiliar sveitarprýði. En
undir, eins á fyrstu árunum byrj-
c.ðu nýlendumenn trjápiöntun, svo
11Ú eru risnir þar upp liávaxnir j komnað aðferð sma
skógarrunnar hjá húsum manna I hefði alment traust.
og ví 'a fogur skögarbelti með
fram öókrunum. Aö fegurð. ef
t-kki að landkostum. ber því Aust-
því að hún yrði fullkomin; .þó má
pcss geta, að eitin hinna vitrustu
< g beztu drengja hinnar ísienzku
þjóðar, Jón yfirdóntari Jensson,
i;élt alt af fast fratn, að bíða ætti
( ftir því, að Marconi gæti fuil-
svo, að hun
urbygð í Minnespta af öllr.tn
bygðuin islendinga vestan itaís,og j
að framtakssemi standa bæiidufnir j
þar engum íslenzkum bæridum að 1
1 v' *
hjá Mr. j
A,ðal ágreiningurinn í málinu
var sá, lengi fram eftir, hvar sæ-
síminn ætti að liggja i land. Ýms-
ir Réykvíkirigar héldu því fast
fram, að ekki væri gjörlegt annað
en láta sæsímann liggja i land í
Reykjavilc, e.’a þár nálægt. En
jiðrir héidu þivi fram, að réttara
, . . , . . , — m 1 vaen að hann- lægi t -iand á Aust-
br.k1.-7-A samkornunni hja Mr.i fjörðlim og yfir land til Reykja.
Hofteig bjuggust leikmennirnir ; víkur, Jn í med því væ’ri trygging
irá Winnipeg við því a,ð etnhverj- ; fengm fyrir þyí, að sirninn yrði
um þeirra gæfist kostur á áð l^gður tafarlaust yfir landið og
leggja fáeút.orð í beig. ekki í-1^ f haidi atvinnuveg-
■" , ‘ T , úm landsins 1 heild stum. og me,ð
væn nema ttl þess að dast með ])Vj fengist trygging fyrir álit-
nokkvrnm orðum aö bygðinni, legum stýrk frá St. N. féíaginu til
þakka VesturheÍBissöí»uði fyrir: að leggja Iandsímann, og auk þess
höfðinglegt heimboð og þann ; vær* hættuminna að leggja sæsínt-
hlýja bróðurhug, sem-hann, ásamt j jnn_ æð 'anui á^Austfjörðum, o_-
hinúm Minnesota - söfnuðunum,
sýndi Fyrsta lút. söfnuði í Winni-
peg‘ þegar lcirkjan hans brann í
vetur sent leið. En 'enginn Winni-
peg leikmannanna fékk þá æru.—
Meðan á kirkjuþinginu stóð (mið-
vikud. 28. Júní) voru gefin samatt
reyndist það við nákvæmari ranu
sóknir rétt að vera. Af þessttm
ágreiningi hygg eg að sé sprottin
gremja sumra heima yfir því að
það varð ofan á að leggja þráðinn
td Austfjarða og þieir séu þvt
elcki óhlutdrægir þegar um það er
að ræða, hvort ráðgjafinn Itafi áu
með að setnja við annaö félag en
í hjónaband í kirkju St. Pálssafn- ! Marconi-félagið. Sum andstæð-
a'ar Roy C. Donehower, teiegraf- j ingabiöð stjórnarinnar ganga svo
isti frá Montevdeo, og ungfrú 1 að teija þjóðinrii trú um, zjð
Tltora Rose Dalmann, dóttir G.! Þ.a® !s= verf ,að stofna henni ‘ fe
, ... | glætrafyrirtæki, sem au,ðsjaanleg3
\. Dalmanns kaupmanns 1 Mmne-1 setji þjoðina á höfuðið, með þvi
að kosta ritsíma yfir landiö og við-
halda honum. Blaðið Ingólfttr
vitnar í dænti Norðmanna, að þeir
hafi icostað svo miklu til sam-
gangna og hraðfrétta, að það
L;orgi stg ei, og þjóðin sé að lenda
ota.
Smágreinar
frá Jóni frá Sleðbrjót.
II.
Nokkkar athugasemdir um rit- 1 Stórskuidir; skattarnir þyngis/
SÍMAMAL ÍSLANDS.
og fólkið flýi landið fyrir það.
I>etta vopn bítur nú ætúð vel á al-
j þýðu manna. En nokkuð virðist
I>að er nýkomið hingaö vestur j mer það lauslega hugsað af jafn
rit eftir Jón Ólafsson um ritsíma- gáfuðum og góðum drengjum,
málið.Það er varnarrit fyrir ráð-! scm a<1 í,ví bla/Ii standa, að kasta
gjafann um aðgjörðir hans í rit- því. franl' aö samgöngubætur og
ntsimalagning borgi sig ei. Það
9lmanial,nu‘ cr öllum kunnugt að þjóðfélög.
Ritstjori Logbergs hefir sent j cl<ki sízt þau, sent óþrosku.ð eru,
mér rit Jietta, og óskað þess að verða að ko^ta árlega miklu fé úr
eg segði mína skoðun um efni ríkissjóði til samgöngubóta, póst-
þess af því eg væri kunnugri I11a!a c>» , ritsdagninga, fram yfir
rekstri máls bess sem um er að arsíekíur af tcssu eru í
retcstri rnals þess, sem um er ap nkissj()ðimii einkum fvrst j stað
ræða heldur en flestir aðrir hér.
En því miður, er eg ekki fær
t:I {xisa starfa.
Rit Jóns Ólafssonar er ,sámið
með santa skýrleik og glÖggsæi,
sem einkennir alt, sem J. Ól. ritar.
Rithöfúndarhæfileiicar J. Ól. eru
En þrátt fyrir það þó útgjöldin til
þessara framfara séu miklum mun
meiri en árlegar tekjtir í ríkissjóðK
iim, getur það verið stór-gróða-
fvrirtæki fyrir þjóðfélagið í heild
sinni ef það hefir þau áhrif að
au.ka og gera vissari arðinn af
tðnaði, atvinnu og verzlun þjóð-
ofar mínu lofi, og fram að þeirn j lélagsins. Og það dirfist víst eng-.
tima ér eg þekti til máls þessa til nin,ar'! sPa l'vl ý* sannfæringu, að
1 r. r 1 l'ritsimi ntundi eigi koma íslandi tll
hlitar, fram að arinu D303. er! .. , ? , 11
... , ,, | storgagns, bæði 1 verzlun og at-
saga malsms sogð rett og hlut-! vinnuvegum. Auk 1h;ss erS það
drægnislaust hjá J. Ól. mjög hæpið að benda í sambandi
En til aið feila rökstuddan dónt
um .sekt eða sýknun ■ráðgjafaivs i
Jtessu máli þarf sá, er um það
við þetta á ríkisskttldir Norð-
manna, því allir, sent nolckuð hafa
fyigt með því, sem gerist í utn-j
, heiminum, vita.að Norðmenn hafa
ritar, að þekKja ut 1 æsar ttmræð- „„.l,n
1 J unaantarm ar rleygt ut miljon eft-
ur og alla meðíerð málsins á alþ. jr niiljón króna í herkostnað til
1903. Það þeklci eg því miður að vera viðbúnir friðslitum . við
ekki. Hefi eigi séð alþ.t. fyrir Evía, og mætti efiaust nteð miklu
það ár, og auk þess á eg sam- l,1eiri retti ,tclÍa l>a<,5an stafa rílcis-
, , , , . ! slculdabyrði jK'irra að milclunt
merkt við flesta landa mma 1 þvt, u 1
að mig skortir Jxeklcing á ritsíma- j Eg hefi viljað vekja athygli
lagning til Jtess að geta sta’hæft j vestur-íslenzkra lesenda á þessum
hver aðferðin til að koma á hrað- j Mriði til þess að þeir athug-
fréttasamahndi er ódýrust og bag- I ,: ''u l>au a‘ ur en þcir fella dóm í
fcklust.
Það sem eg segi um þetta ntál
máli þessu.
Þess er eg fullviss, aö II. I laf- j
stein hefði fengið jxikk og lof
verða því sundurlausar athuga- hann getað komið á samn
sentdtr u,n yms atnft a maíinu. ingi 1>dm, seni nn cr ,rðn,, árið!
sent ef til vill gætu orðnð td þass
1002, þvi þa var ei Marconi að-!
fcrðin búin að ná svo niiklti
trausti hjá meirihluta þjóðarinnar I
, , , , . að á henni jnætti einni bvggjaiuli.1
íslenzku tynr aðjjerðtr En á a]þ. iyo3 virðist íraustið á j
lienni hafa farið vaxandi.
að beina huga manna hér vestan
hafs ti! að skqða málið sem ná-
kvæmast áður cn þeir fella dóm á
stjórnina
liennar í málinu.
Alt fram að þeint tíma er eg fór
En þó finst mér ástæður Jóns j
fiá íslandí var það eitt heitasta Ólafssonar hafa við mikið að
spursmá! þings og þjóðar að fá ! Uvðjast er hann vill sanna það, að
liraðfréttasamband milli íslands Jjingið hafi viljað aöhvllast Álar-
og útlanda. sem allra fyrst.—FraiJi ; coni-félagið ef það væri orðið tært
áriiiu 1902 voru það að, eino um, að' koma á hraðfréttasam-
t * 1 < hinna merkari manna sem 1 bandt frá íslandi til annarra landa
1. jí u svo sterka trú á Marconi- j og j fir ísland, með viðunanlegum i
aoferTnni, að Jfeir álitu gjörlegt kiörurn, fyrir árslok 190;. En
< rt bíJa með rttsímalagningu eftir gæti þaö ei boöið viðunanlega
samuinga um það, ætti að halda
áfram í sömu áttina og áður að
semja við St. N. félagið. Þannig
finst mér rétt skilin ályktun þings-
ins eins og hún cr orðuð. Eri
eins og eg hefi áður sagt: Alt
veltur á því, með sekt og sýknun !
ráðgjáfans, hvort sleginn hefir
verið sá varnagli, í umneounum á
aiþ. 1903. sem óhetmili ráðgjafan-
um að semja við annað félag en
Marconi-félagið. Hafi svo verið,
Iicfir ráðgjafinn gert rangt að
semja við Stóra Norræna félagið.
En sé það ekki, og þingið iiafi
ætlast tii þess að hann semdi vi.ð
St. N. félagið, •ef MarCörif-félagið
gæti eklci gert viðunandi tilboð,
þá á hann þökk og heiður skilið j
fyrir dugnað sinn.
J. Öl. segir, áð Einar Hjörleifs-1
son, sem eittn merkasti maður
mótflokksins, liafi séð tilboð Mar-
com-félagsin og álitið það með
öliu óaðgengilegt. Mótflokkur
st'jórnáririnar segir það hafi verið
pukrað • nteð tilboðið og enginn
fengið að sjá nenta rangfærðan
utdrátt ur þvi.—Hér segir anuar
klipt, en hinn skorið, og örðugt
fyrir okkur, sem fjærri stöndum,
að átta okkur á hvað rétt er,-
En hafi það verið meining
þingsins 1903, að haldið væri á-
fram að semja við St. N. félagið,
tt ekki fengist þiegar viðunandi
tilboð frá Marconi-félaginu, og
hafi þmð verið sama áhugamál
þingsins og áður að hrinda málinu
sem ailra fljótast áfram.og ef báð-
ir flokkar og allir óhlutdrxgir
ntenn hljóta að vþðurkenna, að
tilboðin, sem þ á komu frá Marc.-
fél., hafi verið óaðgengileg, þá er
það þingsins sök. en ekki ríðgjaf-
ans. ef nú konia fram viðunandi
tilboð frá Marconi-fél., sem það
treysti sér ekki a>) gcra í fyrra, en
sem nú er ekki hægt a,ð ganga að
af þvi aðrir santningar eru gerðir.
Því ráðgjafinn er ekki annað en
íramkvæmdarstjóri þings og
þjóðar í þessu máli. Það, eru
þessi aðal atriði, sem sekt eða
sýkna ráðgjafans veltur á. Þajð
cru þau, sem íslenzku blaðétjójr-
arnir og íslenzkir blaðalesendur
vestan hafs þurfa að fá nákvæmar
upplýsingar um iii ur en þeir
mynda sér fasta skoðun um þetta
mál.
Og i*ið að eins er tilgangur
minn með þessum línum, að vekja
athygli á þessum aðalatriðum, en
tkki að leggja neinn dóm á málið
í heild sinni.
\ æntanlega sýnir meðfer.ð alþ.
í sumar á máli þessu hvemig í þvi
l!'ggur»
Rabbit Point, Man., Can.,
27. Júní 1905.
Ohio-ríki, Toledo-bæ, í
Lucas County. 1
Frank J. Dheney eiðfestir. að hann séeldri elg
andinn ao verzluninni. sem þekt er með nafninu
F. J- Cheney Sc Co.. í borgmni Toledo ( áður
nefndu 'county og ríki, og að þessi verzlun
borgi EITT HUNDRAÐ DOLLARA fyrir hvert
ernasta Katarrh tilfelli er eigi læknast ineð því
a5 brúka Halls Cat-arrh Cure.
FRANK J. CHENEY.
Undirskrifað og eiðfest framaii fyrit mér 6. des-
eraber x8g6. A. W. Gleason.
t— , Notary Public
Halls Catarrh Cure er tekið inn og verkar bein
ms a blóðið og slímhimnurnar i lfkamanum. Skrifí
riet f gtirins vociorðum
Hví skyldu menn
borga háa leigu inn í bænum.með-
an hægt er aS fá land örskamt frá
bænum fyrir gjafviröi ?
Eg hefi til sölu land í St. James
6 mílur frá pésthúsinu, fram meS
Portage avenue sporvagnabraut-.
sem menn geta eignast meö $10
niöurborgun og $5 á mánuöt.
Ekran aö eins $150. Land þetta
er ágætt til garöræktar. Spor-
vagnar flytja menn alla leið.
H. B. Barrison dCo.
Bakers Biock. 470 Main st.
WlNNIPEG.
N.B.—Skrifstofa mín er í sant-
bandi viö skrifstofu landayö-
ar, Páls M. Clemens, bygg-
ingarmeistara.
!
Gleymið því ekki að þér getið
fengið keypt alt sem þér þurfiö
af leirvöru, glervöru, járn og tin-
vöru að 572 Notre Dame, Cor.
Langside st. Afarlágt verð gegn
peningaborgun út í hönd. Komið
og skoðið og sparið yður óþarfa
ferðaiag í aðrar búðir. Muniö
eftir staðnum.
S. CODDARD.
572 Notre Dame, Car. Langside.
UPPBOÐSSALA
á hús búnaði fatnaSi, leirvöru o, s. frv.,
laugardaginn hinn 8. Júlímán., kl. 2 e. h.
og á
fasteign,
sama dag, kl. 7.30 síðdegis. að
Win n i peg Auction Room
228 Atexander A ve.
Hús, búgarðar og aðrir munir seldir.
bæSi í bæjum og til sveita.
W. J. Battley.
Löggiltur uppboðshaldari.
I.okuðum tilboðum stíluðum til undir-
ritaðs og kölluð ..Teaderfor Additions & c.
Post Office, Calgary " verður veitt móttaka
hér á skrifstof nni þangað til á mánudag
7. Ágúst igo5 að þeim degi meðtöldum,
um viðbót og breytingar á póst og toll-
húsbyggingunum í Calgary.N. W. T., sam-
kvæmt uppdráttum og skýrslum sem eru
til sýnis hjá“Department of Public Works,
OtUwa, Ont.. og áskrifstofu Paul Paradis,
Esq.. Resident Engineer, Galgary, Alta.
Þeir, sem tilboðætlaað senda. ern hér
með látnir vita, að þau verða ekki tekin
ill greýia nema þau séu gerð á þar til ætluð
evðublöð og iindirrituO með bjtjðandaas
rétta nafni.
> Hverju tilboði verður að fylgja viðnrkend
bankaávísun, á löglegan banka, stýluð til
,,the Honorable the .1/inister of Public
W orks" er hljóði upp á sem svarar tíu af
hundraði af uppha'ð tilboðsins. Bjóðandi
fyrirgerir tilkalli til þess ef hann neitar að
vinua verkiðeftir að honum liefir verið veitt
það, eða fullgcr!r það ekki, samkvæmt
samningi.'Sé tilboðinu hafnað, þá verður
ávísnnin endursend.
Stjórnardeildin skulJbindur sig ekki til
að taka Iægsta tilboði né neinu þeirra.
Samkvæmt skipun
Frkd Gélinas.
Secreiaryand Acting Depnty .Vinister.
Drpaitment of Public Works.
Ottawa 5. JúH 1905
Fréttablöð, sem birta þessa auglýsingu
án beimildar frástjírninni fá enga Dorgun
fyrir slíkt.
LOKUÐUM tilboðum stíluðum til undir-
skrifaðs og kólluð: "Tenderfor Sup-
plying Coal for the Dominion Buildings,’'
verður veitt móttaka hér á skrifstofunni
þangað til á þriðjudaginn, hinn 8. Ágúst
1905 að þeim degi meðtöldum, um að leggja
til kol tii stjórnarbygginganna hér 1 landinu
Sundurliðuð skýrsla um hvað mikið þarf
og eyðublöð untjir tilboðin fást hér á skrif-
stofunni ef um er beðið.
Þeir sem tilboð ætla að senda, eru hér
með látnir vita, að þau verða ekki tekin til
greina nema þati séu gerð á hin prentuðu
eyðubloð og undirrituð með bjóðandans
rétta nafni.
Hverju tilboði verður að fylgja viður-
kend bankaávísun, á löglegan banka, stíluð
til: ,.the Honourable the Minister of Pnb-
IicWorks,‘‘ er hljóði upp á sem svarar tíu
af hundraði af upphæð tilboðsins. Bjóð-
andi fyrirgerir tilkalli til þess ef hann neit-
ar að vinna verkið eftir að honum hefir
verið veitt það, eða fullgerir það ekki. sam-
kvæmt samningi. Sé tilboðinu hafnað, þá
verður ávísunin endursend.
Stjórnardeildin skuldbindur sig ekki til
að taka lægsta boði eða neinu peirra.
Samkvæmt skipun
FRED GÉLINAS
Secretary
Department of Pnblic Works.
Ottawa. 26. Júní 1905.
Frettablöð sem birta þassa augiýsingu
án heimildar frá stjórninni fá enga borgun
fyrir slíkt