Lögberg - 12.10.1905, Page 1

Byssur
og skotfæri. Takið yður frídag til þess að skjóta
andir og andarunga. Við höfum vopnin sem
með þarf. Við höfum fáeinar byssur til leigu
og skotfæri til sölu.
Anderson & Thomae,
Hardware & Sporting Goods.
638Main Str. Telepitone 335,
Steinolí uofnar,
í kveldkulinu er þægilegt að geta haft hlýtt '
herberginu sínu. Til þess að geta notið þeirra
þæginda ættuð þér að kaupa hjá okkur steinol-
íuofn. Verð $5 00 og þar yfir,
Anderscn & Thomas,
Hardware & Sporting Goods.
533 Main Str. Telephone 338.
18 AR.
Winnipeg, Man.. Fimtudaginn, 12. Október 1905.
NR. 41
Fréttir.
Maður nokkur ,A .Saginaw að
nafni, frá Detroit í Michigan-ríki,
kom þangað til bæjarins aftur í
vikunni sem leið eftir tveggja ára
burtuveru. Hefir hann verið á
J>eim tima að koma á fót vélum til
l>ess að vinna með gullnámu er
hann hefir fundið norðarlega í
Ontario. Tuttugu þúsund dollara
virði í gullklumpum hafði hann
rneðferðis,er hann kom til Detrqit,
og' lét hið bezta } fir auðæfum þeim
er í námunni væru falin.
Sir Wm. Mulock, póstmálaráð-
gjafi, hefir tekið sér fvrir hendur,
að gera heyrnar- og' málleysingj-
um mögulegt að vinna fyrir sér, á
þann hátt, að veita þeim atvinnu
við að lesa sundur bréf á pósthús-
unum í Canada. Öllum lieyrnar-
og málleysingjum, sem eru innan
þrjátíu ára að aldri og hafa næga
þekkingu til þess að geta leyst af
hendi starf þetta, er bént á að
senda umsóknir um atvinnu þessa
til póstmálastjómarinnar.
Indíána Ikjfðinginn Little Bear.
og fylgismenn hans, nálægt þ rj ú
lntndruð Cree-Jndíánar, sem hafst
hafa við i Montana, siðan Indiána
uppreistin var hér í Canada fyrir
tuttugu árum síðan, hafa nú gefið
sig Dominion-stjórninni á vald og
biðjast þess að mega flytja sig til
Canada aftur. Sökum langvar-
andi þurka norðan til i Montana,
þar sem þeir hafa veri.ð á. reiki að
undaníörnu, segjast þeir ekki geta
haldist þar við. Kvarta þeir yfir,
að bæði börn þeirra og gripir falli
unnvörpum, og bíða þeir nú við
Onion Lake., Can., eftir svari
stjórnarinnar.
Bezta vita-fyrirkomulag í heimi
verður það fyrirkomulag er sjó-
niáladeild Canada-stjórnar nú hef-
ir með höndum og byrj,að var á að
Fram með St.Lawrence fljótinu, á
Fram meö St. Lawrencé fljótinu
Atlanzbafs-ströndinni verða reistir
þéttir og aflmiklir vitar, og við
Cape Race á Newfoundland verð-
ur reistur viti, er hefir svo mikið
ljósmagn, að viö hann geta að eins
fáir vitar jafnast af þeim, sem nu
eru til.
Fyrsta skipið af selaveiðaflotan-
um, sem í sumar hefir stundað
veiðar í Behringssundinu frá Vict-
oria, B. C., er nú komið hejm aft-
ur með góða véiði. Segja skip-
verjar að öll þau selaveiðaskip þar
nyrðra, sem þeir höfðu frétt af,
hafi aflað vel, og að öllu samtöldu
verði þessi vertíð- betri en; gerst
hefir i nokur ár undanfarið.' Veör-
áttu segja þeir fremur góða í
norðurhöfunum siöastliðið sumar
og fá slys viljað til. Skip þetta
hafði sjö hundruð tuttugu og þrjú
selskinn meðferöis. Rllefu skip
önnur, sem skiþverjar höfðu haft
fregnir af, sögðu þeir að mundu
hafa yfir sex þúsund selskinn eftir
vertiðiua.
í bænum Nanaimo i Brit. Col.
varð vart við töluverða jarð-
skjálfta fyrra laugardag. Komu
þar tveir snöggir kippir, með litlu
millibili, og brotnuðu víða rúður i
húsum og reykháfar hrtindu niður.
Annað tjón varð ekki að svo telj-
andi sé.
Eldsvoði allmikill varð í Minne-
apolis,Minn., um helgina sem leið.
Stór og mikil harðvörubúð brann
þar til kaldra kola og ýmsar bygg-
ingar í grendinni urðu íyrir all-
miklum skemdum,
Stórflóð og stormviðri gerðu
allmikil landbrot á vesturströnd
Englands um síðastliðin ntánaða-
mót. Kvað á sumum stöðum svo
mikið að landbrotinu, að hús og
heimili manna eru í hættu stödd,
og á sumum stöðum hafa menn
jaínvel ekki þorað að eiga undir
að haldást lengur . við en flúið á
burtu. Landbrotið á vesturströnd
inni kvað stórum vera að fara í
vöxt ár frá ári.
Bankaþjófnaður var framinn í
Iíensel, N. D., aðfaránótt síðastl.
sunnudags, og stolið þar rúmum
þrjátíu og fimrn þúsundum doll-
ara. Ávísanir og verðbréf, miklu
meira virði en peningaupphæð
þessi, höfðu þjófarnir rifiö og tætt
i sundur, og hirtu ekki annað en
peningana, sem fyrir hendi voru.
Ekki náðust þjófarnir og engan
grun hafa menn unr hverjir þeir
séu eða hvaðan komnir.þó aðferð-
in sem þeir hafa haft til þess að
sprengja upp peningaskáp bank-
ans þyki 'benda á, að engir sérlegir
viðvaningar hafi verið þar að
verki.
í bænum Hástings i Nebraska
vildi það til fyrir skömmu siöan.
að ungur maður nokkur, sem var
staddur við líkbörur móður sinnar
dró upp hjá sér skammbyssu og
skaut á systur sina, bróður sinn'og
mág, sem voru þar með honum.
Er svo sagt, aö systkinin muni
deyja úr sárum þeim er þau urðu
fyrir. Orsökin til þessa óhápþa-
verks er sagt að sé margra ára
gamalt ósamkómulag skyldmenn-
anna.
Kona nokkur á bóndabæ skanit j
frá Souris, Mán., dó hörmulegum j
dauðdaga um helgina sem leið. j
Konan var ein heima með tveimur |
börnum sínum kornungum er slvs- {
ið vildi til. Hafði konan farið út ■
í mylnuhús til þess að gæta að því
að alt væri þar í lagi, en af óvar-
kárni komiö svo nálægt mylnu-
möndlinum aö hár hiennar vafðist
utan um hann og hún marðist til j
dauðs.
_-----o------
Samningarnir
milli Sz'ía og NorSmanna.
Um aðal innihakl samninganna
sem Svíar og Norðmenn gerðu
með sér i Karlstad vita menn nú,
og er það á þá leiö, sem hér fer
á eítir. En áður en samningarriir
verða bindandi fyrir bæði ríkin
verða þeir að vera viðurkendir
af rildsdeginum sænska og stór-
þinginu norska.
Samningarnir eru innifaldir í
fimm kapitulum og er hverjum
kapitula skift í fleiri og færri
greinir.
Fyrsti kapitulinn, sem skift er í
átta greinir, ræðir um gerðardóma ’
í ágreiningsmálum landanna. Þar
er það ákveðið, að bæði löndin
(Sviþjóð og Noregurý, skuli
hera þau ágreiningsmál, er fyrir
kunna að koma á milli ríkjanna,
undir gerðardómstólinn í Hague,
og er nánara ákveðið hverri teg-
und ágreiningsmála skuli þangað j
skotiö. Ágreining, sem verða
kann út af þvi, hverja þýðingU
skuli leggja í ýms atriði samning-
anria og framkvæmd þeirra viövikj
andi aðskilnaði ríkjanna skal þó
ékki leggja uridir úrskurð gerðar-
dómsins. Enn fremur er ákveðið
hverjir það séu, sem sæti skuli
geta átt í gerðardómi, hver skjöl
sé skylt að leggja fram þar o. s.
frv. Ákvæðið um gerðardóminn
skal standa í tíu ár frá því samn-
ingarnir eru undirritaðir. Síöan
má endurnýja það fyrir næstu tíu
ár, hafi samningunum ekki verið
sagt upp af öðrum hvorum máls-
aðila. , þegar átta ár eru liíin frá
því þeir voru undirritaöir og sam-
þyktir.
í öðrum kapitula samninganna
er ákvæði um friðhelga landspildu
og er þeim kapitula skift í níu
greinir. Til þess að tryggja frið-
inn milli landanna er svo ákveðið,
að heggja megin landamæranua
skuli vera ákveðin landspilda, er
jafnan sé friðhelg, og engan her-
búnað megi hafa á, ef til ófriðar
kemur milli ríkjanna. Yopnað
herlið má heldur ekki hafa þar aö-
setur öðruvísi en ef nauðsyn kref-
ur að senda það þangað til að
gæta réttar og reglu. Liggi járn-
braut yfir landspildu þessa, geta
bæði rikin notað hana til þess að
flytja herlið. Landvarnarskylda
hvílir jafnt á ibúum þessarar land
spildu og öðrum landsmönnum, en
burtu þaðan verða þeir að flvtja ;
sig jafnskjótt og þeir eru skráðir
til herþjónustu og mega ekki flytja
þangað aftur fyr en landvarnar-
skyldan er af höndum int. Yirki,
flotahafnir eða vopnabúr má ekki
halda áfram að nota né byggja að
nýju, innan takmajka landspildu
þessarar. Þetta ákvæði má þó
fella burtu um stundarsakir ef
bæði ríkín eiga sameiginlegum ó-
vin að verjast, eða annað hvort
þeirra á í ófriði við einhverja aöra
útlendin,ga.
Þau virki, sem nú eru innan íak
marka landspildunnar, skulu lögi .
niður. Sérstakir samningar skulu i
gerðir um á hve^n hátt’og að hv«: i
rriiklu leyti virkin skuli lögð niður.
Skulu þeir samningar hafa sama:
gildi Og aðalsamningarnir, en
hvað eina þar nákvæmlega tekD
íram, sem ari þcsSu lýlur. Itiním :
átta mánáðá frá því samningamir
eru staðfestir á niðurlagning virkj j
anria að vera komin í framkvæmd, i
og skulu þrir herforingjar, er
hvorki séu norskir né sænskir.hafa
á hendi forstööu og fvrirsögn
þeirrar athafnar. Noregur og.
Svíþjóð velja sinn herforingjann ;
hvort, og þeir svo aftur í samcin-
ingu þriðja herforingjann. Geti
þeir ekki komið sér .saman um aö'.
kjósa þenna oddamann, skal for-
setinn í Sviss veljaEann.
t öðrum kapitula samninganna
eru ákvæði um beitiland fyrir,
hreindýrahjarðir Lapplendinga.
Ertt þar sett föst ákvæöi um þaö
að heimila Lapplendingunt beiti-
lönd i Noregi þangað til árið 1917.
Nokkuru áðttr en sá tkni rennttr
út, skal enn á ný gera aðra samn-
inga ttm þetta atriöi, eða endur-
nýja þá gömlu. Ágreiningur, sem
verða kann út af þessu atriði, skal
jafnaöur nteð gerðardómi.
Fjórði kapitulinn er ttm verzl-
unárviðskifti ríkjanna. Hvort
ríkið tim sig skuldbindur sig til að
leggja ekki neinar hindranir í veg-
inn fyrir út- eða innflutning á
vontm, með tolli. Skyldi annað
hvort ríkiff lenda í ófriði viö ein-
hverja óviðkomandi þjóð, ertt all-
ii flutningar á vopnum og herbún-
aði bannafiir. Margar nákvæmar
reglttr ertt settar um innflutning
og útflutning og eiga þær, cins og
önnur ákvæði samningsins þesstt
viðvikjandi, að standa í þrjátiu ár,
frá 1. Janúar 1906 að telja. Skal
þá endurnýja samningana til jafn-
langs tíma nema annaö hvort
landanna hafi sagt þeim upp áfiur,
með fimm ára fyrirvara.
I fimta kapitulanum eru sérstök
ákvæfii sett vifivikjandi sameigin-
leguni vatnaleifium innanlands:
Þau ákvæði skulu gilda í næstu
finitíu ár pema uppsögn.mcö fimm
ára fyrirvara, koini frá öðruhvoru
ríkinu.
Þetta eru aöaldrættimir í samn-
ingunum. Ekki er annaö sjáan-
leg en afi á þessari undirstööu
megi byggja varanlegan og ákjós-
anlegan sáttmála á milli ríkjanna,
enda hafa engin alvarleg mótmæli
komið fram gegn nemum af atrið-
tinum í samningumim, hvorki af
hendi Norðmanna né Svia. Sér-
staklega má segja það hvað Svía
snertir. í Noregi eru sumir ekki
alls kostar ánægðir með afi leggja
niður virkin á landamærunum, en
öll merkustu blöð Norðmanna ert
eindregið á því máli.aö sendimenn
þeirra og sanmingsaðilar ekki hafi
gengið að neinu oðru en því er
sjálísagt var og óhjákvæmlega
nauðsynlegt ef iriðinum skyldi
haldið.
Næsta málifi á dagskrá hjá Norð-
mönnttm verfiur nú það að korna
sér saman urn stjórnaríyrirk'omu-
lagið framvegis. Margar líkttr
þykja benda á. að talsveröur meiri
liltiti þjóðarinnar vilji halda á-
fratn konungsveldinu ogþað fyrir-
komulag rnundi verða ofan á ef
til almennrar atkvæðagreiðslu
væri gengið. Fari svo, eru öll lik-
indi til þess, að Karl prinz, sonttr
Kristjáns IX. Danakonungs, verði
konungur í Noregi.
-------o------
Vér 02 Danir.
Kafli úr ritg. i N.l.
Eítir Matth. Jochumsson.
Þetta er orðið of langt mál i
einit blaði og hlýt eg að stytta
þann kafla sem eftir er.
Því meir sem bönd vor losn-
uðu um miðja öldina sem leið,
eftir því óx meira viðskiftalíf
vort við Danl og aðrar þjóðir. En
þótt þetta megi kynlegt sýnast, þá
'■ar ekkert eðlilegra. Þaö er sjálfs
forræðisandi þjóðanna, sem ávalt
vaknar með þess konar hreyfing-
um. Hvert þjóðlíf ntyndar vík eða
vog frá hafiriu; meðan þar er lá-
deyða og straumleysi sýnist alt
vera að morna og þorna, en ef
ný skeikja kemur, stortnar og
straumföll, lifnar yfir öllu, enda
sýnist þá oft sem tvennar verði
öfgarnar. Stríðar leysingar eftir
lariga vetur er annað dæntið: alt
ætlar um koll að keyrast, en þá
vita menn þó að vorið er í nánd.
Yort nýja sjálfsforræði svaf lengi,
í lniga þjóðarinnar og þegar svo
klukkau sló og sjálfsmeðvitundin
byrjaöi að kenna sín var að vísti
óráSið ríkt í fyrstu — eða er því
ekki enn lokið? — en alt tók að
endurskapast: nýjar þrár fæðast,
httgsjónir, kröfur, Öfl og aðferðir.
Hið forna líðveldi liföi í djúpinu,
en skilyrJtín voru gleymd ásamt
fyrirkomulaginu, enda var öldin
oröin öll önnur, að minsta kosti
út á við. En hvað kemur þiessi
breyting þjóðlífs vors í líðveldis-
áttina — hvað kemtir hún vifi að-
skiftum vor og'Dana, eða hvernig
skyldu þau við þá breyting; hafa
aukist og magnast? Ástæður þess
heima fyrir, heldur við hóflauáar
siglingar að landinu og ásókn liins
mikla mammons-dreka nútímans,
sem kallast auðsmagn (kapítal/,
Agirnd eykst með ,eyri hverjttm,
segir máltækið, og aldrei hefir
saga vors kyns sannað það betur.
Líðvaldið, það er hið mentaöa
þjóðræði á 'þar við illan blámann
að berjast, enda má ekkert stjórn-
arfyrirkomulag, nema reynflain
ein dttga lengi og til hlítar í því
efni. Yerzlunin sjálf er og ekki
nema liðttr í hinum nýju viðskijt-
um og atvinnustríði þjóðanna.
Verð eg að hlattpa yfir öll þatt
mál.en benda í lok þessarar löngtt
greinar á tvenskonar áhrif frá
Danmörku, sem mjög hafa haft
áhrif á oss og vora sögu,og frem-
ur þegar alls er gætt i góða stefnu.
Það eru þá hin bóklegu, sem fvrst
þarf að sjá og meta rétt. Þar hafa
áhrifin verið mikil og rík á báðar
síður. Það ertt fornbækur vorar,
sem eru hin fyrsta og mestp rót
vors nýja þjóðlífs og flest mikil-
menni Dana hafa játað að þar
eigi einnig hin nýja þjófimenning
Danmérkur, og þó sérstaklega
hinn norræni þáttur liennar, ein-
hverja sina sterkustu hvöt. En
hins vegar vil eg hér einkum
nefna áhrif danskra bókmenta og
mentastrauma á oss. Sizt er hinu ,
að neita, að þar hefir oss stundum j
orðið auðlærðust hin lakari cíansk-!
; an, og oftlega höfum vér blekkjast!
1 látið, tekið sora fyrir silfur og!
dcpenderaQ af því, sem minst sat j
á oss eða sómdi. En hin betri á- j
hrifin urðu nær æfmlega efri. Af
mentabrunni Dana drukku margir
vorir beztu mettn margan góðan
teig — ekki sizt þcir, sem menn-
»rig Qg gæfu bártt til þess að forö- |
ast ríjinn og hleypidóma* höfuð- ,
staðarins, en leita hinna göfugubtu
linda í landinu. Þangað sóttu
þroska sinn þeir Guðbrandur og
Oddur, Brynjólfttr, Jón Yídalín
og Finnur Jónsson biskupar; þar
nániu þ,eir vísindin Arni Magnús-
son, Skúli fógeti, Jón Eiríksson,
Eggert og Bjarni Pálsson, Hann-
es Finnssön, Sveinn Pálsson og
Magnús Stephensen, svo eg nefni
ekki vora yngri menn. En þar
varð nýi skáldskapurinn til, þar
Fjölnir og þar vor nvja sjálfsfor-
ræðisbarátta. Sttmar framfarir
tökum vér í arf aí Dönum eöa að
þeirra dæmi. Eða hvcr er sú vertt-
lega framfara- og umbóta hugsjón
landa vorra síðan . fyrir siðabóc
Lúters, að hafist ha.fi fyrst hér
heima ? Eg man enga, scm alls-
herjarþýðingtt færöi íandinu. Hitt
er satt, afi faar slíkar hugsjónir
hafa verið Dönttm eingöngfa að
þakka, heldur því að þær mættu
íslendingum í Danmörku efia
dönskum ritum; enda kunnum vér
þá stundum fljótar að skynja óg
nielta sumt, sem utan frá kont, en
blindað attgu vor. Mín skoðun er
sú, að það hafi sú stefna verið,sem
setti lýðftielsis-smiðshöggið á við-
skifti vor og Dana. Því þaö er
sami flokkurinn, sem mest vann aB
þingræði Dana, því sem nú er, og
ræður sem stendur lögttm Dan-
merkttr og lofum. Lýðháskóla-
menn Dana og þeirra sinnar er sá
flokkur, s.em einn ann oss fullra
sérréttinda í ríkiny. í þcim flokki
höfum vér átt, eigum og getumá-
valt átt vora traustustu vini á
Norðurlöndum. En þetta mál er
mikltt Utnfangsmeira en eg fái JxtS
skýrt til hlítar hér.
Ráð væri að íslenzkir þingmem*
færi að dæmi Englendinga og
I'rakka og gerði sendiniefndir á
fund danskra vildismanna, lýðhá-
sícóla og stjórnvitringa; og svo a5
Danir geröi hið santa. Þá mundtt
óðara sjást þess einhver ný og hlý
merki-—ef ekki á sól og stjörn-
um, þá í blöðum vorum, almenn-
ingisáliti og ýmsum innbyrðis-við-
skiftum vorum og Dana.
I>að er í blóðinu.
liggja djúpt: menn hlaupa ekki í: Danir, fyrir þá sök að alþýða vor
hendingskasti frá áhrifttm og lög- ; var hetur bóklæs og bókttm vön
uín liðinna tíma. Föst og trygg ’ ' '
viðskifti við önnur lönd en Dan-
en þeirra. A eg þar einkttm við
bókalestur og náin alls konar fróð-
mörku áttum vér ekki, en nú juk-i leiksmola'r lék og það orð á, að ó-
ust 0g margfölduöuist þarfir vor-; víða væri alþýða betur að sér í al-
ar og kröfur.. Hvað átti að gera: ; menntim fróðleik, en hér á landi;
alt va,r btmdnara _en sýndist.' var það þö áöur en skólamál hóf-
Verzlunin varfi laus (á pappírn- j ust. Þafi að svo mikill hluti þjóð-
um) á hálfnaðri öldinni, en sat' ar týnir ekki niður listinni aö lesa
föst fyrir þatt lengi eftir: lögin' á bækur, það flýtir ótrúlega fyrir
náfiu ekki til „selstöðunnar“, því: þeim mentagróðfi, sem hinir nýju
eignarréttur og vani stóð fyrir,; skólar hafa á prjónunum. Þjóð-
enda bæði kunnáttu- og getulcysi irnar ertt samvafin. langgæð og
vor sjálfra. Nú fyrst eftir hálfa lífsseig vera, sem lifa meira á lið-
öld eru viðskiftin búin að fá; inni tíö, en flesta grunar.
frjálsari hendur. En samt hefir: Síðast nefni eg lýðháskólana
þörfin og dáðin hjá vorri vakn- j dönsku. Það er stofnun.sem nokk-
andi þjóð — með sjálfráðri eða' urir vorra gáfuð'ustii manna hafa
ósjálfráðri aðstoð Dana hinsvegar . fyrir skemstu reynt að lýsa (þeir
— aukist svo mjög, aö umsetning! Jón sagnfr., séra Þórh. Bjarnar-
vor við Dani hefir tifaldast á þess- • son, mag. Guöm. Finnbogason)
ari hálfu öld. Einokunar og skulda En þeim hefir gleymst að benda á
verzlunin «er bráðum úr sögunni. hina djúpu þjóðernislegu þýðingu
Nú er annað stríð að fæfast nær,, þess flokks fyrir oss fslendinga.
ekki við siglingarleysi, eða örbirgð Pólitíkin hefir þar sem endranær
Dr. Williams’ Pink Pills útrýma
gigtar-eitrinu.
Gigtin á rót sína í blóðinu, —
allir læknar munu segja yður það.
Ekkert getur læknað hana, setn .
ekki hefir álirif á blóðið. Það er
heimskuleg tíma og peningaeyðsla
að vera að reyna að lækna gigt
meö áburðum, bökstrum eða neinu
því meðali ,sem að eins verkar. á
hörundið. Að vera að nudda slík-
um meöulum inri 1 hörundið gerir
að eins ilt verra. Bezta og einasta
ráðið til að lækna gig t er þaö
*að útrýma gigtareitrinu úr blóðinu
með þvi að nota Dr. Williams’
Pink Pills. Þær búa til nýtt blóö-
og nýja blóðið þvær burtu úr lík-
amanttm öll óhreinindi, liðkar hin
stirðu liðamót, lækna gigtina og
veita sjúklingnpm fróun og heilsu
bót. Mrs. Jos. Perron, Les Ebou-
lements, Que., segir: „Eg var
veilc af gigt næstum því í tuttugu
og fimm ár. Eg eyddi mikluni
peningum í ábttrð og inntökur, en
árangurslaust.þangað til eg fór aö
brúka Dr. Williams’ Pink Pills.
Stundum var eg svo stirð, að cg
gat varla hrært legg eða lið.
Sjúkdómurinn ágerðist og var aö
lokum farinn að leggjast á hjart-
að. Eg fór að fá kvalir í hjarta-
stað og var stundum nærri því
meövitundarlaus. Eg var orðin
svo veikburöa og leið svo mikið
að eg var farin að álíta mig ó-
læknandi. Þá barst mér i hendur
bæklingur um Dr. Williams’ Pink
Pills og var þar tekð fram að þær
lækmtðu gigt. Eg fór nú að reyna
þær, og eftir þtjrir vikur varð eg
vör við að þær höfðu góð áhrif á
mig. Verkurinn fyrir hjartanu
hvarf og kvalirnar linuðu smátt
og smátt. Eg fór að eiga hægra
með að hreyfa mig en áður til
margra ára. Eg ték enn inn pill-
ttrnar við og viö, því eg veit að
þafi er nauðsynlegt að halda blóð-
inu í góðtt ásigkomulagi."
Af þvi að Dr.' Williams’ Pink
Pills búa til nýtt blóð eru þær fær-
ar um aö lækna aðra eins sjúk-
dóma og gigt, blóðleysi, melting-
arlevsi, nýrnaveiki, bakverk, höf-
nðverk og síðugting, taugaveiklun
og hörundskvilla auk ýmsra þeirra-.
sjúkdóma, sem stúlkur þjást af ól
vaxtarskeiði. En að eins hinar
réttu pillur geta þetta og gætið
því. vel að því að fult nafn: „Dr.
Williams’ Pink Pills for Pale
People“ sé prentað á umbúðiman
um hverja öskju. Seldar hjá öll-
um lyfsölum eða sendar með pósti
á 50C. askjan eða 8ex ösikjur fyrir
$2.50, ef skrifað er beint til „The
Dr. Williams’ Medicine C., Brock-
ville. Ont.“