Lögberg - 29.09.1910, Blaðsíða 3

LÖGBERG. FIMTUDAGINN 29. SEPTEMBER 1910.
Tóbak—Vísindaleg Meðferð Þess
TILREIÐSLAN. TóbakiO er jurt og «ins og allar jurtir þar£ ati tilreiOa
— það svo menn geti aeytt þess. Það er alveg eins mik'
ill munur á hæfilega tilreiddu tóbaki og ÓVERKUÐU tóbaki KKYDDUÐU,
eins og á vel soðnum mat og hálf soðnum mat. Mulningaraðferðin, eða ,,til-
reiðslan" er jafn þýðingarmikil fyrir tóbakið og suðan er fyrir matinn eða ólg-
an fyrir vínið.
Tóbaksduft (neftóbalO er vísindalega tilreitt tó-
bak mönnum til notkunar. Hvers vettna tóbaksmenn
vilja heldur Kaupmannahafnar tóbaksdtift en
atJrar tegundir munntóbaks.
Það er tilreitt tóbak í hreinustu mynd.—Það hefir betri keim. Það held-
ur keimnum og styrkleikanum. —Það er sparnaður að því. því að það endist
lengur.—Það vekur enga eftirtekt, það er ekki tuggið, heldur einungis látiö
liggja í munninum (milli neðri vararinnar og tanngarðsins). -Það skilur eftir
þægilegan, hreinan og svalandi keim. Það er tóbak vísindalega tilreitt mönn-
um til notkunar.
TRYGGING FYRIR GÆÐUM OG HREINLEIK.
Kaupmannahafnar munntóbaksduft ei búið til úr hinum beztu tóbaksblóöum,
gömlum, sterkum og bragðgóðum, og þar við er einungis bætt slíkum efnum,
sem finnast í sjálfum tóbaksblöðunum, og öldungis hreinum ilmseyðum. Muln-
ingar-aðferðin varðveitir hið góða í tóbakinu, en skilur úr beiskjuna og sýruna,
sem er í hinum náttúrlegu tóbabsblöðum.
VIÐVÖRUN Taklð mjög lítinn skamt af Kaupmannahafnar tóbaksdufti,
,.i,. 11 ■ 1 - ■—*- annars er hætt við, að þér haldið það sé of sterkt.
Kaupmannahafnar munntóbaksduft er litlar agnir af hreinu. sterku munn-
tóbakl; því gefur það frásér auðveldar og í ríkulegri mæli styrkleik tóbaksins
heldur en tóbaksblöð eða illa skorið tóbak, alveg eins og vel maiað kaffi gefur
auðveldar og ríkulegar frá ér styrkleikann heldur en illa malaökaffi eða kaffi-
baunir.
KAUPMANNAHAFNAR TÓBAKSDUFT
er Bezta Munntóbak
í Heimi.
NATIONAL SNUFF COMPANY, LTD
900 St. Antoine Street, Montreal.
Líbería.
Stórveldin hafa á síðari tímum
haft töluverS afskifti af svert-
ingjalandinu Líberíu á vestur-
strönd Afríku. Þar er nú oröin
peningaþurS svo mikil og óeiröir,
að (stórveldin þykjast eigi annab
mega en skerast í leikinn. Banda-
ríkin hafa um hríC veritS a« hugsa
sér aíS taka lýíSveldiiS undir vernd
arvæng sinn gegn því aíS þeim sé
leyft aS hafa þar kolastötS.
LýöveldiiS Líbería var stofnaö
sakir þrælaverzlunarinnar, etSa
eiginlega til aö útvega svörtum
frelsingjum hæli í Afríku. AritS
1816 var félag myndati í Wash-
ington, sem gekst fyrir þvi að út-
vega svörtum frelsingjum frá
Bandaríkjum varanlegt og vitSun-
anlegt hæli i Afríku. Félag þetta
fékk samiiS svo um vitS ýmsa höfiS-
ingja í Afríku, aC þeim var veitt
umráS yfir landflæmi allmiklu á
Efri Gineu ströndinni. ÞangalS
var fjöldi svartra frelsingja flutt-
ur frá Bandaríkjum. Fóru sumir
þeirra mjög nautSugir þangatS.
RikitS Líbería var stofnatS 25.
Apríl 1822, en regluleg stjórnar-
skipun komst þar þó eigi á fyr en
26. Júlí 1847. Þá var ríkitS al-
gerlega sjálfstætt og fékk vitSur-
kenningu þess hjá stórveldunum.
ÁriiS 1865 var svo á litið, sem öll
ströndin frá Sierra Leone til San
Padro fljótsins lægi innan landa-
mæra TJberíu.
Nú eru i Líberíu um tvær milj-
ónir manna, og eru þó að eins 18,-
000 af þeim siíSatSir menn. Líber-
ía éFrelsingjalandJ var lýtSvelditf
nefnt, fyrst og fremst vegna
þess, a?5 þab átti atS veríSa hæli
frelsingja og í annan statS af því
aö rikið var stofnað til þess afi
afnema þrælaverzlun í Afriktí.
En hinum innfæddu, sem teljast
til hinna svonefndu- Krú-svcrt-
ingjaflokka, var illa vitS þessa aiS-
komu-svertingja sem fluttir voru
þar á land metS vernd amerískra
herskipa. Þeir 'vildu ólmir halda
áfram þrælaverzluninni, því atS
hún var mjög aríSvænleg hinum
ríkari mönnum þeirra á meiSaí; en
þó töldust Krú-svertingjarnir
þegnar Líberíu-stjómar fyrst fram
an af.
ÁrifS 1885 tóku stórveldin í Ev-
rópu atS svipast um eftir löndum í
vestanvertSri Afriku. LögíSu Frakk
ar þá undir sig landiíS vestan viö
Gullströndina og var þar í um 60
mílna sneiíS af strandlengju Líber-
íu lýtSveldisins. Stjórnin þar neit-
atSi þessum tiltekjum Frakka og
beiddi Englendinga og Bandarikja-
menn hjálpar. Fór svo fyrir for-
göngu þeirra, atS Frakkar lofutSu
atS leggja ekki lönd undir sig nema
aB Cavally-fljótinu, og vitSurkenna
atS Líberíustjórn bæri mikill hluti
■’ands þar upp frá ströndunum. En
og voldugir til þess að forræSi Lib-
eriustjórnar nætSi yfir þá, og því
svældu Frakkar undir sig ætSi mik-
inn hluta þess lands er þeir höftSú
vitSurkent átSur aS heyrði undir Líb-
eriu. ÞaS var ekki fyr en árib
1907 aíS loks komst fastur samn-
ingur á um landamærin.
SííSastliíSin þrjú ár hafa stötSug-
ar innanlandsóeirbir veritS í Liber-
Krú-svertingjar og Grebo-
íu.
svertingjar hafa legitS i stötSugum
ófriði vit5 Liberíustjórn. BátSir
þessir þjótSflokkar hafa um sítSast-
litSin þrjátíu ár rekitS artSvænlega
pukurverzlun viö gufuskip frá
Evrópu, sem komu þar atS strönd-
inni. Þar fengu svertingjar ódýrt
brennivín. byssur og skotfæri.
Þessu pukra þeir inn í landitS og
selja þeim þjótSflokkum, sem eiga
i ófritSi vitS Frakka og Englend-
inga. Krú-þjóSflokkurinn er sagtS
ur afar drykkfeldur og Evrópu-
þjótSirnar hafa oft ámælt Líberíu-
stjðrn fyrir atS hafa ekki ítarlegt
eftirlit meö áfengissölu þar í lanld-
inu.
Loks gat Líberiustjórn ekki leitt
það lengur hjá sér. Hún keypti
fallbyssubát og kom á allskipu-
legri tollgæzlu. iMinkaiSi þá puk-
ursala þessi allmikið.
T.ábería er óheilnæmt land. ÞatS
er vatnaland mikitS og kvíslast um
þaiS fjöldi fljóta, en fæst þeirra
skipgeng. AfurtSir landsins eru
helzt pálmaolía ,pálmahnetur, syk-
ur, kaffi, engifer, hútSir og fíla-
bein. Gufuskip frá Englandi og
Þýzkalandi fara reglubundnar
fertSir til Monrovia, höfutSborgar
landsins, og fleiri hafna.
Stjórnarskipun í Líberíu er metS
amerísku snitSi. Þar er þing í tveim
deildum. í ífri deildinni eru átta
þingmenn, en þrettán í netSri
deild. Efri deildar þingfmenn eru
kosnir til fjögra ára. en neðri deild
ar til tveggja. Stjórnarformab-
urinn er valinn til tveggja ára.
HerlitS er þar ekkert. t höfutSborg-
inni Monrovia eru um fimm þús-
undir íbúa.
koma me?S sér til námanna til þess
aö hann fengi metS eigin augum
aS sjá hversu lífi námafólksins
væri háttatS ,en þess ætti hann bezt
kost metS því aö komasta inn i
námurnar dularklæddur og án
þess verkalýiSurinn þekti hann.
Stúlkurnar , er fyr voru nefnd-
ar, voru fúsar til atS Ijá ofurstan-
um atSstotS sina' til þess atS komast
inn í námurnar án þess aS hann
þektist. Þær voru ort5nar svo
kunnugar þar að námafólkitS vissi
ekki annatS en atS þær væru þar í
vinnu. ÞatS var atSi rátSi gert, atS
hann skyldi ekki fara um í Phila-
delphia en koma vitS í Scranton og
halda þatSan til Dickson City. Ekki
bar Roosevelt annan dularbúning
en námamannaklæöi ,sem stúlkurn-
ar höftSu útvegatS honum. Þegar
harm kom til Scranton, þar sem
þær áttu atS hitta hann, urtSu þær
alveg hissa á þeim mannfjölda,
sem safnast haftSi saman hjá bif-
reiS hans. Allur Scrantonbær
sýndist um þatS vita, að hann væri
á fertS. Stúlkumar huggutSu sig
samt vitS þatS. atS þatS kynni atS
hafa faritS svo, atS fréttin. he'ftSi
ekki borist til Dickson City, og
reyndist þatS svo. Þær höftSu saint
símatS yfirvöldunum í Dickson City
atS vera viiS öllu búin. Þær vissu
ekki hve vinsamlegar vitSltökur
þær fengju, ef þatS kæmist upp í
hvatSa erindum þær væri. En þatS
var engin ástætSa til aítS kvítSa neinu
og yfirvöldin þurftu ekki atS taka í
taumána. Roosevelt fékk færi á
atS heyra námamennina talast viiS
svo sem þeir voru vanir vitS vinnu
sína. Hann kom í allar verksmitSj-
urnar, mylnurnar og á sum heim-
ili námamannanna sjálfra.
Alt gekk vel, þangatS til rétt
undir þatS atS Roosevelt ætlatSi aft-
ur burtu. Vildi þá svo til, atS hann
rakst á námamannahóp. sem höftSu
lokitS verki sinu, og höftSu þeir
sest nitSur vitS eina götu bæjarins.
Roosevelt og stúlkurnar hans höftSu
til vara gengitS þá gangstéttina
sem fjær var námamönnunum, en
þatS dugtSi ekki
“Hallo, Teddy!’’ öskratSi einn
námamatSurinn eins hátt og hann
gat. Hinir allir tóku undir og
Roosevelt vartS atS gripa til hatts-
ins síns og heilsa upp á pilta þessa.
Þeir reyndu þó ekki at5 þyrpast
utan um hann, og innan skanuns
var hann kominn í bifseitS sína, en
vitS hana haftSi hann skilitS utar-
lega í bænum um morguninn.
Stúlkurnar, sem hjálpatS höftSu
Roosevelt til atS komast í námana,
ru mjög ánægtSar yfir því
hversu héimsóknin hepnatSist, og
hafa menn sítSan kallatS þær í
gamni stúlkurnar hans Roosevelts.
Stúlkumar hans
Roosevelts.
Tvær ungar stúlkur frá Phila-
delphia hafa svo mánutSum skiftir
dvalitS í námabænum Dickson City.
Þær heita Florence Sanville og
Fanny Cockrane. Þær voru ati
kynna sér ástanditS í námunum og
lifnatSarhætti og starfsemi náma-
fólksins einkum kvenmanna, en
kyntust þó starfi karlmanna engu
sitSur. SömuleitSis kyntu, þær sér
skemtanir þær, sem mannfólkitS
átti helzt kost á. Konur þessar
þessar skýrtSu frá því sem þær
höftSu ortSitS vísari í blötSunum, og
las Roosevelt eitthvatS af því skrifi.
Á loftfari yfir Atlanz-
haf.
Hann ásetti sér atS hitta stúlkur
ftinir innfæddu vopu of hergjarnir þessar atS máli og fá þær til atS
Mönnum eru ekki úr minni litSn-
ar loftfara tilraunir Walt Well-
mÁns áleitSis til heimskautsins. Hin
sitSasta fór svo sem flestir höftSu
vitS búist. VitS hana var liætt rétt
um leitS og hún var byrjutS og ætla
menn atS þa?S vertSi sítSasta loftfar-
artilraun Wellmans til nortSur-
skauts. En hann virSist samt ekki
eiga hægt metS atS hætta vitS und
irbúning loftsiglinga, og hann er
ekki fyr kominn heim aftur úr
hinni happalausu SpitzbergenfertS
sinni, en hann lýsir yfir því, atS nú
ætli hann á loftfari yfir Atlanzhaf
Loftfarir Wellmans hafa aflatS
honum lítillar frægtSar hingatS til,
og almenningur hefir undanfaritS
lititS svo á atS allur loftfara útbún-
atSur lians atS þessu hafi veritS
tómt skvaJdur, sem aldrei bæri
neinn árangur.
Samt sem átSiur er ekki ófrótS-
legt atS athuga þann undirbúning
sem Wellman er atS láta gera um
þessar mundir til loftfarar yfir
Atlanzhaf. Fer hann fram i At-
lantic City í N. J. ÞatSan á loft-
faritS America atS hefja loftför
sína yfir Atlanzhaf.
iFar er á háum statS reist loft-
fararskýli mikitS og svífur þar um
inni feiknamikill loftbelgur svip-
atSur vindli atS lögun. Loftbelgur
þessi á atS flytja metS sér loftbát-
inn, og stendur nú sem hæst und-
irbúningur fararinnar.
Fréttaritari nokkur, sem veriiS1
hefir þar atS kynna sér loftfars-
gertSina, hefir lýst öllu er atS henni
lýtur mjög ítarlega og fer hér á
eftir útdráttur úr henni, sem
menn kunna atS hafa gaman af aö
lesa og þatS jafnvel þeir, sem lítinn
trúnatS hafa lagt á loftfarir Weil-
mans.
Loftbelgurinn er svipaiSur vin.Jli
atS lögun, svo sem átSur var -agt
og er mjög hvassyddur i fremri
endann. Hann er 228 feta langur
en 52 fet atS þvermáli, þar sem
hann er digrastur. Hann rújmar
3.457,000 ferfet af gasi, sem er
tólf sinnum léttara en loftitS, og
getur hann þess vegna flotatS á-
samt sínum eigin þunga átján
þúsund' punldnm. Honum er
haldiiS nitSri inni 1 skýlinu meö
þungum sandpokum. Belgurinn
er úr silki og Iwðmullardúkum og
er þrefaldur og alt límt saman og
vegur um 4,800 pund.
Loftbáturinn sjálfur er úr loft-
þynnum og mjög haglega saman
settur. Hann er 156 feta langur
og klæddur vatnáheldu silki. Undir
'bátnum og gasgeymir úr stáli, sjö-
tíu og fimm feta langur og átján
þumlunga djúpur. og er skift
sundur í tíu hólf og tekur hvert
um sig hundratS tuttugu og fimm
gallónur af gasolín. I mitSjum
geymi þessum er stórt op svo að
hægt er atS ganga ofan í hanri og
niður í björgunarbátinn, sem er
þar fyrir netSan.
Sá bátur er gerður i Englanldi
og er hin mesta listasmíð. Hann
er gerður úr mjög þunnum ma-
hoganí skíðum og segldtúk bg er
þrefaldur, og allur koparseymdur.
í honum eru loftheld rými og vista
skápar, með vistir sem nægja eiga
farþegum i heilan mánuð; sömu-
leiðis eru þar loftskeyta verkfæri
og ýmiskonar sjómanna áhöld til
mælinga. Raflýsing á að vera í
oftfarinu. Talsímar verða um
allan loftbátinn og ná sömuleiðis
ofan 1 'b^rgunarbátinn. Þá á þar
og að vera gasolín-ofn og ýms
fleiri þægindi.
En það sem einkennilegast verð-
ur á loftfari þessu e rslóðinn sem
það dregur, en hann er til þess ætl
aður að halda því á réttri hæð frá
sjávarmáli. Þegar sólskin er og
gasið hituar i loftbelgnum, þá
hækkar hann flugið; en til þess að
Jooma í veg fyrir það eru þrjátíu
stál sívalningar festir við slóðann
og fyltir gasolíni. Þegar loftbelg-
urinn hækkar flugið lyftast þessir
sívalningar einn eftir annan upp
úr sjónum þangað til þyngslin eru
orðin svo mikil á loftbelgnum, að
liann hættir að hækka sig. Þegar
dregur fyrir sólina eða kólnar og
þyknar loft falla sívalningarnir
aftur niður í sjóinn og fljóta á
yfirborðinu eins og áður, því að
þá minkar burðarmagn loftbelgs-
ins. Þar að auki má nota ga^olín
úr þessum sívalningum ef á þyrfti
að ihalda og er gizkað á að þeir
muni taka átján hundruð gallónur.
'Tvær gasolínVélar eiga að knýja
áfram loftfarið, og hefir hvor um
sig um áttatiu hesta afl, og þar
að auki er þar minni vél, sem hefir
tíu hesta afl.
Mesti* fjöldi vélfræðinga, flestir
franskir, hafa langa tíma unnið að
smíð þessa loftfars, og gera menn
sér allmiklar vonir um árangur-
inn. Sex manns alls ætla að fara
för þessa. Fyrst skal frægan telja
Walter Wellman, og þar næst yf-
ir verkfræðing hans, Vaniman, og

f The Stuart Machinery Co., Ltd. %
WINNIPEG,
764-766 Main Street.
MANTITOBA.
The
Milwaukee
Concrete
Mixer.
BYGGINGAÚENN!
LeitiO upplýsinga um
verð á vélum af öll-
um tegundura sem
þér þarfuist.
Phones 3870, 3871.
ORÐSENDING TIL KORNYRKJUMANNA!
The Grain Growers, Grain félagJnu er einung-
—-----------------:-------— IS leyft að taka sam-|
anburðar sýmshorn UR VÖGNUM SEM ÞVÍ ERU SENDIR.I
Ef þér viljiB njóta verndar og hagsmuna þeirra, sem
samanburöarogflokkunar deildin veitir, þáverðiöþér
að senda korn yðar til bændafélagsins.
Grain Growers’ Grain Company, Ltd.
Tryggt. AT;T- A>bena bændur geri svo vel að skrifa
oss til 607 Crain Exchange Bldg. Calcarv
manitoba. I
Lögleyft.
litlar tægjur úr einkennisbúningn-
um, sem kúlan hefði slitið mcð sér
og borið inn í sárið, en af þeim
hefði komið blóðeitrun, en hún
varð aðmírálnum að bana. Kúlan
var geymd til minja um hetjuna
góðu og færð Georg konungi hin-
um þriðja, en hann lét setja hana
í safn sitt í Buchingham höllinni
i Lundúnum.
Þegar ensk-japanska sýningin
hófst nú í Lundúnum, fór sýning-
arnefndin þess á leit við Georg
konung fimta, að leyfa það, að kúl-
allsýnt um það verk. Hann vill
gjarnan selja það, sem hann smíð-
ar og skorar oft á verði sína að
selja muni sem hann hefir gert,
cn þeir færast undan því vegna
þess að þeir búast við að hann
kunni að fela eitthvað verðmætt 1
þeim.
Fanginn sér aldrei nokkurt blað
innlent eða erlent og fær engar
fréttir úr umheiminum. Hann
hefir boðið vörðiun sínum ærið fé
an yrði til sýnis á sýningunni, því
að hana höfðu næsta fáir séð nú-, fR leyfa sér að lesa fréttablöð,
lifandi manna. Konungur var |og segja sér hvað um sig væri rætt
lengi tregur til að hætta svo göml- í Evrópu, en þeir hafa lítið gefið
á það.
Ekki kvað hann láta í ljósi neina
um og merkum grip í hættur sýn- j
ingarinnar, en lét þó loks til leiðast.
Kúlan er geymd í afar fögru
eski og streymir múgur manns til j gremju fyfir atferli pólirístóra íó-
að skoða hana nú á hverjum degi. !vjna sinna. en honum liggur mjög
Þykir mönnum mikið til koma að
sjá kúluna og einkennisbúnings-
tægjurnar, sem enn sitja fastar á
henni.
þungt orð til þeirra manna sem
hann hafði gert ýmislegt gott, og
hafið til mannvirðinga, en sneru
Kúlunnar gætir einn maður á i við honum bakinu þegar hamingj-
daginn og er ekki annað verk ætl-; m hvarf frá honum. Að eins
einn
að, en á nóttum er hún lokuð inn í. maíSur hefir or8ie til þess ag sýna
thaustum jarnskáp sem öruggur er I ,• , , , ,,,
fyrir eldi, en ekki þjáfum v.rulega þakklala-
enn fleiri vélarfræðingar, sem ó-
hjákvæmilegt er iheð að hafa til að
stýra loftfarinu.
Yfir verkfræðingur gufuskipa-
félags nokkurs, sem annast flutn-
inga um Atlanzhaf, hefir um hrið
dvalið i Atlantic City til að kynna
sér ráðagerðir WellmanS. Hann
kvað vera orðinn svo hrifinn af
öllu saman, að han nhefir grátbeð-
ið Wellman að lofa sér að vera
með í förinni. Þetta er maður,
sem um þrjátíu ár hefir verið
ferðalagi um Atlanzhaf, og þykist
hann fullviss um að förin muni
hcpnast.
Erú Wellman og dóttir hennar
komu nýskeð til Atlantic City til
að vera viðstaddar þegar lagt
verður af stað í þetta óvanalega
ferðalag.
Kúlan,
sem varð Nelson aðmírál að bana,
er um þessar mundir til sýnis
ensk-japönsku sýningunni í Lund-
únum. Undir eins eftir andlát
Nelsons var kúlan tekin brott úr
sárinti og læknum kom þá saman
um það, að bún hefði ekki beinlínis
orðið aðmirálnum að bana. heldur
Abdul Hamid.
gamli Tyrkja soldáninn. sem var
kvað, una afarilla hag sínum í Sal-
onika, því að þar hefir hann verið
síðan hann veltist úr völdum í
fyrra vor.
Hann er engu óhræddari tun líf
sitt á lystigarði þeim, sem honum
hefir verið fenginn til íbúðar, held-
ur en hann var 1 höll sinni Yildiz
Kiosk.
Hann þorir ekki að láta sjá sig
nokkru sinni út við glugga, því að
liann óttast aö hann kunni þá aiS
verða skotinn. Aldrei fæst hann
a til að fara út úr herbergjum sínum
þrátt fyrir það þó að læknar hans
hafi oft sinnis ámálgað það
hann, að ganga ofurlitið úti syr til
hressingar og heilsu'bótar.
Gamli maðurinn fer aldrei neitt
af miðlofti lystihúbsins, því hann
óttast sprengikúlur í kjallaran-
um, en eldsvoða á efsta loftinu.
Svefnleysi mikið 'sækir á Abdul
Hamid og aldrei þorir hann að af-
klæða sig nú, frekar en meðan
hann var í Konstantinópel. Hann
er orðinn mjög ellilegur, lotinn og
holdskarpur. Hann reikar hljóður
um herbergi sm um nætur þangað
til hann hnígur yfirkominn af
þreytu niöur á legubekk og sofnar
ofurlítið. Á daginn vinnur hann
að trésmiði og er honum orðið
semi. Það var birgðasali einn, sem
hitti hann i fyrra og skifti klæðum
við hann og ætlaði að hjálpa hon-
tun til að komast undan, en það
mishepnaðist svo sem kunnugt er
og soldán varð kendur áður en
hann' kæmist! brott frá Salonica,
og höndlaður og fluttur aftur í
lystigarðinn, og siðan hefir engum
birgðasölum verið leyft að koma
á lystigarðinn þar sem gamli
Tyrkjasoldáninn cr geymdur eins
og fangi.
"Það má treysta því’’, er við-
kvæði, sem öllum þykir gott aö
hevra og þegar þetta er sagt um
við j Chamberlains lyf sem’á við alls-
konar magaveiki (Ohamberlain’s
Colic, Cholera and Diarrhoea
Remedy) þá er það sama sem að
segja. að það læknar ávalt niður-
srang-, blóðkreppu eða innantöktir.
Það er gott inntöku og jafngott
börnulm sem fullorðfnum. Selt
hvervetna.
PELESIER & SON.
721 Forby Sl
Þegar yður vaatar góðan og heilnæman
dryk';, þá fáið hann hjá ass.
Lagrina Bjór Porter og allartegundir
svaladrykkja. öllum pöntuBura nákvaera-
ur gaurnur gefinn