Lögberg - 24.02.1916, Page 6

6
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 24 FEBRÚAR 1916
HEILBRIGÐI.
Ahrif áfettgis á heilsuna. Drykkju-
feður geta taugaveikluS börn.
Læknir at> nafni Bunge, pró-
fessor í he'blrigðisfræSi, hefir gert
ýmsar fræðandi rannsóknir við-
víkjandi áhrifum áfengisnautnar
að því er snertir börn þeirra
manna, er þess neyta. Hann rann-
sakaði 469 börn og safnaði skýrsl-
um viðvíkjandi þeim og feðrum
þeirra. Feðrum þeirra skifti hann
í fjóra flokka; í fyrsta flokki voru
þeir sem drukku stöku sinnum, i
öðrum flokki þeir sem drukku
stöðugt, en í hófi; í þriðja flokki
þeir sem oft drukku og mikið og
í fjórða flokki reglulegir drykkju-
menn. Skýrslurnar sönnuðu að
eftir því sem feðumir drukku
meira, eftir þvi voru fleiri af böm-
um þeirra taugaveikluð og kom
taugaveiklunin fram í slagaveiki,
fábjánaskap, brjálsemi o. fl.
Skýrsla brófessors Bunge er á
þessa leið.
Af 219 bprnum sem áttu feður
sem neyttu áfengis stöku sinnum
voru 2,3% taugaveikluð. Af 130
börnum sem áttu feður er drukku
stöðugt í hófi voru 4,6% tauga-
veikluð. Af 67 börnum sem áttu
feður sem oft drukku og mikið
voru 9°/0 taugaveikluð. Af 53
börnum feðra, sem voru reglulegir
drykkjumenn voru 19% tauga-
veikluð. Þetta bar prófessor
Bunge saman við skýrslur sefn
hann safnaði um böm er áttu bind-
indismenn fyrir feður og fann
hann það að þar vuru tæplega 1 %
taifgaveikluð. Á þessu sést hvilík
synd það er gagnvart börnum sin-
um að neyta áfengis. Jafnvel þótt
í smáum stíl sé.
Vínnautn feðra og heilsuleysi barna
Merkilegum skýrslum safnaði
prófessor Demme í Beme á Sviss-
landi. Fylgdi hann þeirri reglu að
bera saman tvær og tvær fjöl
skyldur, þar sem heimilisfaðirinn
var drykkjumaðuh í öðru tilfellinu
en bindindismaður í hinu. En
þannig valið að allar kringumstæð-
ur að öðru Ieyti væm sem likastar,
samskonar störf sem feðurnir
unnu; samskonar félagsskapur,
samskonar hússakynni o. s. frv.
Aðeins icf böm eða 17,5% af
börnum þeirra feðra' sem áfengis
neyttu voru heilbrigð, en 50 börn
eða 82% af börnum bindindis-
feðranna. Skýrslan er á þessa leið:
61 barn 10 bindindisfeðra. 57 böm 10 drykkjufeðra.
? dóu í æsku
V ♦ * ♦ ♦
2 voru andlega sljó, ekki
♦ -f
2 vom vansköpuð.
-f -f
Enginn kryplingur.
Ekkert slagaveikt.
50 vom heilbrigð.
25 dóu i æsku.
4 ♦ 4- -f -f
f -f -f -f -f
f f f f f
f f f f f
f f f f f
fábjánar.6 vom fábjánar.
f f f f f f
5 voru vansköpuð.
f f f f f
5 voru kryplingar.
f f f f f
5 vom slagaveik.
f f f f f
10 yoru heilbrigð.
-f -f -f -f -f -f -f -f -f -f-f f 4-4-4-
-f -f -f -f -f -f -f V -f -f-f 4 4-4-4
-f -f -f -f -f -f -f -f -f -f
-f -f -f -f -f -f -f •f -f 4-
-f -f -f -f -f -f -f -f -f -f
Samskonar skýrslum var safn-
að viðvikjandi dýrum og tilraunir
gerðar með Jjau. Þannig rann-
sakaði Dr. C. F. Hodge prófessor
við Clarks háskóla. Hann tók tvo
hunda sinn af hvoru kynferði og ól
|>á upp saman, án þess að láta þá
nokkru sinni bragða áfengi. Svo
tók hann aðra tvo hunda, einnig
sinn af livoru kynferði og ól þá
líka upp saman. "En þeim siðari
gaf hann áfengi. Hann byrjaði að
gefa þeim það þegar þeir voru
þriggja mánaða, en gaf þeim al-
drei svo mikið að áhrif sæjust.
Fyrri hundahjónin kallaði hann
Nig og Topsy, en hin síðari Bum
og Tipsy. Dr. Hodge bar saman
stafsþrek þessara tveggja hunda
hjóna og fann hann það út a?
Bum og Tipsy þoldu miklu minna
og Jjreyttust fyr.
Þegar hann bar svo saman
hvolpana sem þessir hundar áttu,
SÖLSKIN.
á það, sandurinn fer undir eins að
renna í gegn, bíðið þangað til liðin
er nákvæmlega klukkutimi, takið
þá efra glasið og takið úr því það
sem eftir er af sandinum, látið
togleðrið yfir stútinn á hinu og
hvolfið því yfir það tóma, þá hafið
þið fengið mátulega mikinn sand
til þess að renna i gegn á klukku-
tíma.
Gætið vel að því að það taki
hvorki meira né minna en klukku-
tima, takið af sandinum eða bætið
við hann, eftir því sem þarf, þang-
að til hann er mátulegur. Svo
J>egar það er búið, þá má festa glös-
in saman á stútunum og hafa tog-
leður plötuna á milli og snúa svo
alt af við, þegar sandurinn er all-
ur runninn úr öðru glasinu í hitt.
Nógur er tíminn.
fLausl. Jiýtt úr ensku).
____ »
Mundi vanur margoft var
mömmu og pabba að svara:
“Nógur timinn ennþá er
eg skal bráðum fara”.
“Vakna, son minn! sólin skín”
sagði faðir Munda:
“Nógur tímínn ennþá er,
enn þá vil eg blunda”.
“Seinn í skólann, Mundi minn”,
mamma hans sagði og stundi:
“Nógur tíminn enn þá er”
altaf svarar Mundi.
Kirkjutiminn kominn er,
klukkur allar hringja.
Seinn varð Mundi og misti því -
margt sem átti að syngja.
“Tíminn liður, fleytan fer,
flýttu þér nú, drengur!”
“Nógur tíminn, óhætt er
enn að bíða lengur.”
Fólk í .hópum bjóst um borð,
burt var skip að fara.
“Nógur tími!” nöldraði’ hann
“næ, ef hleyp eg bara.”
Alt leið fyrri en hann héTt
ýmislegt fékk tafið,
loksins skipið sitt hann sá
sigla út á hafið.
Munda Jjótti þetta slæmt,
þögull burtu lagði' hann.
“Nógur tími enn þá er”
aldrei framar sagði’ hann.
G. H. Hjaltalín.
Cloverdale,B.C., 6. febr 1916.
Kæru Sólskinsbörn.
Eg gleðst af því að eg sé að þið
eruð farin að fjölga, sem skrifið í
Sólskin, og ætla eg að vera í hópn-
um. Eg sé að jafnaldri minn,
Lárus Scheving, hefir skrifað í
síðasta blað. Eg er fæddur aust-
an við Manitobavatn, en fluttist
hingað vestur fimm ára og er nú
orðinn átta ára gamall. Eg byrja
þá að skrifa í blaij, og hugsa eg til
að hafa mikið gaman af því og
sömuleiðis' af því að lesa bréfin
ýkkar. Því með timanum þekkj-
um við hvert annað í gegnum bréf-
in okkar, þó langur vegur sé á
milli. Mikil ánægja má okkur vera
í því að mega skrifa sjálf í blað.
Við getum svo margt skrifað okk-
ur til gamans.
Svo kveð eg ykkur öll, með beztu
óskum til ykkar allra.
Stefán B. Isdal.
Kæri rftstjóri Sólskins.
Eg þakka þér fyrir Sólskinið.
Eg á lítinn bróður sem þykir mest
gaman að “Nonna og fiskinum”,
sem var í Sólskini; kannske það
sé af þvi að hann heitir Nonni.
þá fanst það út að Bum og Tipsy
áttu 15 hvolpa dauða og 8 van-
skapaða. Aðeins 4 af 23 lifðu.
Nig og Topsy, sem ekki neytu á-
fengis, áttu enga dauða hvolpa, 4
voru vanskapaðir og 41 af 45 lifðu.
Af þessn sést það að áhrif áfengis
á foreldrana eru svo að segja ná-
kvæmlega jöfn meðal manna og
dýra, eftir skýrslum Dr. Demme
og Dr. Hodge.
Skýrslan sýnir það sem hér segir.
Heilbrigð afkvæmi sem lifa.
/0 af mönnum
Böm feðra sem drukku .. ..17,5
Böm feðra sem ekki drukku . .82,0
°/o af hundum.
Afkvæmi hunda sem drukku 17,4
Afkv. hunda sem ekki drukku 90,2
Áfengi sljófgar námsgáfur.
Það er viða siður i Evrópulönd-
unum að gefa börnum vin og öl.
Héldu menn lengi vel að það væri
ekki einungis skaðlaust, heldur
bætandi.
Þessi siður fluttist hingað vest-
ur. Félag eitt í Cincinnati, sem
vinnur á móti tæringu (Cincinnati
Tuberculosis Society), gerði rann-
sóknir árið 1912 í fjórum héruðum
og kom það í ljós að á meðal Ung-
verja drukku \2°/0 af börnum öl,
meðal ítala 49%, meðal íra 48%.
IVÍá nærri geta hvílik áhrif Jætta
hefir á heilsu barnanna, þegar þess
er gætt, sem áður hefir verið tekið
fram um áfengisáhrifin.
1 Ungverjalandi var skipuð
nefnd af stjórninni fyrir nokkrum
árum og komst hún að þeirri nið-
urstöðu að meira en yí af þeim
sksólabörnum, sem áfengis neyttu
voru löt og hirðulaus um nám sitt.
20% voru taugaveikluð og óstyrk.
Að minsta kosti 10% voru ónýt að
læra fyrst í kenslustundunum á
morgnana eftir að þau höfðu neytt
víns eða öls með morgunverði.
Læknir í Munich á þýzkalandi
rannsakaði þetta einnig og fann
það út að sljóleiki og skilningsleysi
jókst og næmi og gáfur minkuðu
i réttu hlutfalli við það hversu mík-
ils áfengis nemendurnir neyttu.
Þessi læknir heitir Hecker. í rann-
sóknum hans sannaðist að bindind-
ismenn sköruðu alt af fram úr
þeim sem áfengis neyttu.
Dr. Emmanuel Bayer í Vinar-
borg í Austurriki gerði sams kon-
ar rannsóknir. Fann hann það út
að sum börnin voru óþjál og ill
viðureignar, og kom það í ljós að
þau komu flest frá heimilum þar
sem það var siður að láta þau neyta
áfengis. Hann fékk í lið með sér
kennara í 14 deildum og var ná-
kvæmum skýrslum safnað um 588
nemendur. Þau sem drukku neyttu
annaðhvort víns eða öls eða romms
í tei, og sást það greinilega á skýrsl-
unum hvilík áhrif þetta hafði á
börnin.
Hé*r eru aðalatriðin iir skýrsl-
unni.
Af 588 bömum í 14 deildum i
Vinarborg i Austurriki voru 134
sem ekki neyttu áfengis, aí þeim
'engu 43% hæstu námsmörk, 49%
fengu meðal námsmörk 0g 8 °/0
lægstu mörk.
164 voru börn sem drukku öðru
hvoru. af þeim fengu 34% hæstu
námsmörk, 57% meðal mörk og
9% lægstu mörk.
219 voru.böm sem drukku stöð-
ugt einu sinni á dag; af þeim fengu
29% hæstu námsmörk, 58% með-
al mörk og 13% lægstu mörk.
71 voru börn sem drukku stöð-
ugt tvívegis' á dag; af þeim fengu
25°/0 hæstu námsmörk, 58% meðal
mörk og 17% lægstu mörk.
Af þessu sést það að tala beztu
námsbarna lækkaði eftir því sem
þaú neyttu meira áfengis, en tala
lélegustu námsbarna óx að sama
skapi.
Dr. E. Bayer skólastjóri í.Vín-
arborg safnaði þessum skýrslum
1899.
Merkrar konu minst.
Nýfrétt er hingað frá íslandi lát
merkiskonu, þó það hafi borið við
fyrir meir en misseri. Hún hét Ingi-
gerður Ögmundsdóttir, ættuð frá
Bíldsfelli í Grafningi. Faðir henn-
ar var i fremstu bænda röð að efn-
um og framkvæmdum í búskap og
þangað leituðu bændur gjaforða
sonum sínum, því að þá tíðkaðist
sá höfðingja siður í þeim sveitum,
að foreldrar réðu giftingum barna
sinna. • Ingigerðar fékk Kolbeinn
sonur bóndans að Gölt í Grímsnesi,
hins bezta búmanns, er orðlagður
var fyrir kapp og hug til v'nnu, en
af því má marka heimilisbraginn,
að aldrei lá svo mikið við, að ekki
væri þar hver dagur byrjaður með
lestri og söng. Svo var og hjá for-
eldrum Ingigerðar, frábært kapp
og iðjusemi. Það er eitt meða!
artnars til marks um, hve mikið
fólk lagði að sér í þá daga, að Ög-
mundur bóndi fór til sjóróðra fyrst
framan af búskapar árum sínum,
tók þá kona hans við sauðageymslu,
mokaði, ofan af fyrir þá og stóð
yfir þeim allan daginn, þó bylur
væri; sá vetur varð henni erfiðast-
ur, er hún var þunguð að þessu
starfi, sóttist þá seint að moka of-
an af í djúpum snjó, en sauðirnir
sóttu svo fast á slóðina, að nálega
tróðu þeir hana undir; börnin ann-
aðist amjrfa þeirra og heimilisstörf
eftir mætti með hjálp hinna elztu.
Bíldsfell bóndinn var athafnarmað-
ur til jarðyrkju og hélt börnum
sinum fast til þeirra verka með sér,
að bera grjót úr túni og til allra
annara starfa, og gerðust þau ÖH
tápmikil og afkastamikil til verka.
Ingigerður var elzt systkina sinna
og vandist strax þeirri vinnusemi,
sem hún hélt alla æfi, og með
dugnaði þeirra tveggja gekk svo
við hagur þeirra, að óvíða gerðist
betri í þeim sveitum. Um ákafa
hans er sú saga, er gerðist þegar
hann var af léttasta skeiði, að eitt
sinn á útmánuðunum frétti hann,
að landburður væri á Eyrarbakka; |
hann brá við, fór að heiman það
sama kveld, að loknum gegningum
og kom á Bakkann er menn b;ugg-
ust til róðra: hann gekk að einu
skipinu og beiddist að fá “að
fljóta”; hann fékk það, velkend-
ur maður og stórbóndi og hinn
bezti liðsmaður. Þá voru gæftir
svo góðar, að róið var tvívegis á
hverjum sólarhring og lítið sofið,
og gekk því um hríð. En einn dag
Margt smátt gerir eitt stórt
jafnvel þegar um eldspítur er að raða, þá ættu menn
að hafa augun á smámunum. Viðai tegundin, gæði
brennisteinsins, hversu hægt er að kveikja á þeim
EDDY’S ELDSPlTUR
eru búnar til úr sterkum hrcinum furuviði og svo vel
gerðar að í Jæim kviknar frábærlega vel. Eddys eld-
spítur hafa verið til sölu í sextíu og fimm ár það er því
ekki að undra þó þetta félag kunni að búa til eldspít-
ur. Það er altaf óhætt að reiða sig á vörur sem Eddy
félagið býr til.
H. f. Eimskipaf élag íslands
APALFUNDUR
Aðalfundur hlutafélagsins Eimskipafélags íslands veið-
ur haldinn í Iðnaðarmannahúsinu í Reykjavík, föstudagirin
23. Júní 1916 og hefst kl. 12 á hádegi.
d agsk'rá:
I. Stjórn félagsins skýrir frá hag þess og framkvæmdum á liðnu
starfsári og frá starfstilhöguninni á yf'rstandandi ári og á-
stæðum fyrir henni og leggur fram til úrskurðar endurskoðaða
rekstrarreikninga til 31. desember og efnahagsreikning með at-
hugasemdum endurskoðenda, svörum stjórnarinnar og tillögum
til úrskurðar endurskoðendum.
2. Tekin ákvörðun um tillögur stjórnarinnar um skitingu árs-
arðsins.
3. Tillögur um lagabreytingar.
4. Kosning 3 manna í stj'órn félagsins í stað þeirra, er úr ganga,
samkvæmt hlutkesti.
5. Kosinn endurskoðandi í stað þess er frá fer, samkvæmt hlutkesti,
og einn varaendurskoðandi.
6. Tillögur um aukning hlutafjárins.
7. Heimild til að láta byggja eða kaupa skip.
8. Umræður og atkvæðagreiðsla um önnur mál, sem upp kunna að
verða borin.
Þeir einir geta sótt fundinn, sem hafa aðgöngumiða. Að-
göngumiðar að fundinum verða afhentir hluthöfum og umboðsmönn-
um hluthafa, á skrifstofu félagsins í Reykjavik, eða öðrum stað, sem
auglýstur verður síðar, dagana 19.—21. júní 1916, að báðum dögum
meðtöldum. Menn geta fengið eyðublöð fyrir umboð til að sæxja
fund'nn, hjá hlutafjársöfnurunum um alt land og afgreiðslumönnum
félagsins, svo og á aðalskrifstofu félagsins í Reykjavík. Jafnframt
skal vakin athygli hlutahafa á því, að með því að hluthafaskráin
brann í síðastliðnum aprílmánuði, hefir orðið að semja nýja hluthafa-
skrá. Samkvæmt henni verða afhentir aðgöngumiðar. Þeir, sem
ekki hafa enn gefið stjórninni upplýsingar um nöfn og númer hluta-
bréfa sinna, eru því beðnir að gera það sem fyrst Af sömu ástæðu
þurfa allir, sem fundinn sækja fyrir aðra, að sýna umboð sín á skrif-
stofu félagsins.
Reykjavik, 23. desember 1915.
Stjórn H f. Eimskipafélags Islands.
er að var komið, var afli lítill, en
ferðamaður nýkominn sagði ágæt-
an afla á Álftanesi. Kolbeinn tók
sig upp þegar, gekk suður um nótt-
ina og kom að Hliði það snemma,
að hann fékk tóm til að fá lánaða
“brók” áður en rói$ var. Þar
hélzt landburður um hrið með e'n-
muna gæftum, en þann dag er fisk-
ur var tregur í fyrsta sinn, gekk
Kolbeinn af skipi, lagði af stað
austur yfir heiðar, skemstu leið og
kom heim um morguninn, og þó
staðið-hefði hann i róðrum nálega
svefnlaus um æði langan tíma, og
þess á milli farið langferðir gang-
andi, með furðulegri yfirferð, þá
Vann hann heimilisstorf um daginn
og fór ekki fyr til svefns en aðrir.
Ingigerður var samvalin bónda sín-
um um dugnaðinn. Hún var fjör-
manneskja, viðbragðsfljót og glað-
vær löngurn, viðfeldin og frábær-
lega vinsæl. Svo sagði merkileg |
kona, er var innansveitar með
henni í nálega heilan mannsaldur, |
að Ingigerður væri sú eina kona,
er hún hefði aldrei heyrt neina
manneskju leggja annað en gott til
á bak og engan setja út á, og kvað
svo að orði, að það væri “rart um
ríkis konu”. Hún var svo innrætt, J
að hún vildi öllum gott gera og öll- j
um hjálpa sem eitthvað amaði að, j
Svo mikið var örlæti hennar, að til
var tekið. Eitt er það til dæmis,
að í veizlu nokkurri hitti hún konu,
er hún vildi vel gera, og böfðu báð-
ar sótt langt til, en að ski'naði, er
hún hafði ekki annað handbært,
gaf hún henni sparipilsið af sér,
j og hafði ekki annað utanhafnar en
reiðpilsið á heimleiðinni. Slikt var
örlæti hennar.
Þau Ingigerður eignuðust tvo
sonu, dó annar uppkominn, en
hinn, ögmundur að nafni, býr í
Hjálmholti í Flóa; hjá honum og
konu hansy Ágústu, dóttur Ólafs
smiðs Þormóðssonar er bjó i
Hjálmholti langa æfi, dvöldu þau í
síðastliðin tuttugu ár. Þar andað-
ist Ingigerður snögglega í fyrra
sumar, en Kolbeinn lifir enn, ern
og hraustur í hárri elli.
Svo segja kunnugir, að varla
muni finnast vænni manneskja en
]>essi kona, vorkunsamari né hjálp-
fúsari né önnur er léti annara hagi
meir til sín taka, ef til hennar var
Ieitað. Hún var óhlífin við sj'lfa
sig í skylduverkum og lagði sig alla
fram til að-vinna æfistarfið, en á-
vöxtum iðju sinnar hafði hún yndi
af að verja öðrum til gleði og
hjálpar.
Tvö af systkinum Ingigerðar
lifa hér vestra, Jón Ögmundsson
í Foam Lake, Sask., faðir J. J.
Bíldfells og þeirra bræðra og Mrs.
Elín Scheving að Silver Bay, Man.
Z.
4
Fylkja og sveita-skuldir
í Canada.
Síðustu skýrslur sem safnað hef-
ir verið sýna að fylkin í Canada og
sveitirnar skulda það sem hér seg-
ir.
Beinar skuldir fylkjanna:
Nýja Skotland........$12,615,000
Nýja Brunsvík........ 3,783,000
Quebec..................25,847,000
Ontario ................44,000,000
Manitoba................24,600,000
Saskatchewan............24,687,000
Alberta.................22,810,000
British Columbia . . . .23,643,000
Alls .. . .$182,803,000
Óbeinar skuldir, jámbrauta-
ábyrgðir o. fl.
manna nam $2,179,000. Verzlun-
ar og viðskiftadeild:n greiddi $3,-
003,000 fyrir mjöl sem Canada gaf
Englandi.
Wilson í kjöri aftnr.
Wilson Bandarikja forseti hefir
lýst því yfir að hann ætli sér að
verða aftur í kjöri fyrir forseta við
næstu kosningar.
V
»
8 Ó L S K I N.
Eg ætla að s^gja þér sögu um
leiksystur mína. Hún var þriggja
ára gömul þegar frænka hennar
kom til að heimsækja mömmu
hennar. Hún heitir Fem.
Frænku hennar þótti hún vera
nokkuð óhrein i framan og sagði
við hana: “Ósköp er að sjá andr
litið á Jjér!” Þá svaraði Fern: “ág
get ekki gert að því, það er eina
andlitið sem eg á.”
Ingibjörg Bjarnason, 8 ára.
Cloverdale, B.C., 2. febr. 1916.
Heiðraði ritstjóri Sólskins. •
Eg þakka þéri fyrir að þú lézt
bréfið mitt í Sólskin. Eg er glöð
að vera farin að skrifa í blað, Og
svo þykir mér svo skemtilegt að
lesa öll bréfin frá börnunum og
alt sesm er í Sólskini. En svo ætla
eg að segja þér af honum Tima
gamla. Hann hefir komið hingað
á silfurskónum sínum, sem hann
er á austur i Manitoba um Jætta
Ieyti árs, og hefir hann verið gust-
mikill og Ijótur undir brún, og
hefir okkur börnunum komið það
óvart, þvi hann hafði altaf grænu
sumarskóna sína hér i fyrra vetur.
Eg ætla að láta hér gamla visu,
sem hefir verið kveðin heima um
ættlandið okkar gamla. Hér horfir
likt við< þar sem snjóhvitir fjalla-
toppamir gægjast yfir risavaxinn
skóginn. Hún er svona:
Gluggar frjósa, glerið á
grefur rósir vetur,
falda ljósu fjöllin há
fátt sér hrósar betur.
Með vinsemd og virðingu.
Þórey G. Isdal.
Antler, Sask., 2. febr. 1916.
Kæri ritstjóri Sólskins.
Mig langar til að senda Sólskini
bréf og visu. Eg er átta ára, en
ekki get eg gengið á skóla, því
hann er svo langt í burtu. Eg læri
að lesa og skrifa íslenzku heima.
Karlinn upp á klöppinni
keipabörnin tekur
lemur J>au með löppinni
lúskrar þeim og hrekur.
Margrét Sigríður Davidson.
Heiðraði kæri ritstjóri Lögbergs.
Þakka J>éri fyrir Sólskin. Mér
og systkinum mínum þykir mjög
vænt um það, þegar það kemur.
Því miður les eg enn ekki ís-
lenzkuna, að eg geti lesið það alt
sjálfur, en eg 'hlusta ánægður á
þegar mamma les það fyrir mig,
og klippir hún J>að úr, og ætlar að
safna’því í bók fyrir mig að eiga.
Eg hefi mjög gaman af að hlusta
á sögurnar sem sólskinsbörnin
setja í það, bæði yngri en eg, og á
mínum aldri, svo eg er að hugsa
um að segja dálitla sögu líka.
Okkur er það öllum kunnugt að
fyrsti mánuður ársins, janúar, var
voðalega frostharður. Nokkra
daga af honum var pabbi minn i
burtu, svo eldri bróður minn* og eg
urðum að gjöra útiverkin.
f girðingu kringum fjósið okk-
ar var bæði heystakkur og stakk-
ur af óþresktum höfrum, til fóð-
urs fyrir hestana. Fyrsta daginn,
þegar við komum út til að gefa
hestunufn, þá var hafrastakkurinn
þakinn af smáum snjófuglum, sem
voru að tína sér hafrakorn í litla
munninn. Við lukum við verkin
okkar og ætluðum heim, en þi sá-
um við hvar einn litli fuglinn lá
Nýja Brunsvík.........$ 171,000
Quebec ..................1,280,000
Ontario.................25,221,000
Saskatchewan............36,000,000
Alberta.................42,500,000
British Columbia . . 1.80,332,000
x Alls . . . .$195,104,000
Sveitaskuldir:
Prince Edward eyja . .$ 200,000
Nýja Skotland...........13,653,000
Nýja Brunsvík .. . . .. 4,019,000
Quebec.................126,000,000
Ontario................200,000,000
Manitoba............... 92,500,000
Saskátchewan . . .. .. 45,000,000
Alberta................ 60,000,000
British Coulmbia .. . . 84,000,000
Alls .. . .$625,372,000
Verða því allar þessar skuldir
samtals $1,003,279,000 ('eitt þús-
und og þrjár miljónir, tvö hundruð
sjötíu og níu þúsundir) eöa vfir
heila biljón.
Fyirr utan þetta eru skuldir sam-
bandsstjórnarinnar um $1,000,-
000,000 (þúsund miljónir) og auk
þess járnbrautar ábyrgðir $160,-
000,000. Verða því skuldir Can-
ada alls mikið á þriðja þúsund
miljónir eða nákvæmlega $2,163,-
279,000: Þegar tillit er tekið til
þess að í Canada eru aðeins 8,000,-
000 manns, þá sést hvilik voða
byrði hvílir á ]>jó'ðinni.
Stríðskostnaður.
Skýrsla um kostnað við stríðið
fyrstu 8 mánuðina var lögð fram i
Ottawa þinginu fyrra miðvikudag.
C. P. R. félagið hafði fengið
$1,000,000 fyrir 'flutning á her-
mönnum, Ross byssufélagið $933,-
ooo fyrir byssur til 31. marz 1915.
Voru nýjar byssur seldar upp að
þeim tíma 14,000. Kostnaðpr við
hermannaskálana í Valcartier að
meðtöldum mála til 35,000 her-
Til afhugunar fyrir þá sem ekki
hafa iífsábyrgð.
Hér fara á eftir nokkrar skýrsl-
ur og tölur, sem þeim ætti að þykja
fróðlegt að lesa, sem eki hafa tek-
ið lifs'ábyrgð, en-eru enn nógu
ungir til þess að tryggja líf sitt.
New York Life lífsábyrgðar-
félagið borgaði 9,497 dánarkröfur
1:915;; þar af dóu 281 á fyrsta ári
eftir að þeir tóku ábyrgðina, 406
á öður ári, 1099 milli þriggja og
fjögra, 1,599 5 og 10 og 4660
milli 10 og 12 ára e'ftir aö lífsá-
byrgðin var tekin.
Aðeins 1,452 lifðu 20 ár, eftir að
ábyrgðin var tekin. Það sem læra
má af þessum skýrslum hins
stærsta lífsábyrgðarfélags í heimi
er það að oss auðnast ckki mörgum
að lifa nógu lengi til þess að safna
nægu fé til þess að láta eftir fjöl-
skyldum vorum.
Flestir hugsa sér og ákveða og
hafa jafnvel viljakraft til þess að
vinna og safna fé og eftirláta
þannig börnum sínum sjálfstæði.
En einn óvinur eyðileggur sífelt
fyrirætlanir Jæirra — það er lim-
ínn. l'iminn kemur og stöðvar
vinnu margra manr.a sem hefðu
orðið cins og Camegie, Rocker-
feller eða Wanamaker, ef þeim
hefði enzt aldur og heilsa.
i Iver veit nema að á meöal þess-
ara >;8r skýrteinahafa, serA dóu á
fyrsta iðgjaldsári eða hinna 406,
sem dóu á öðru iðgjaldsárinu, hafi
verið menn, sem hefðu dregið sam-
an offjár ef ]>eir hefðu haft lengri
tímatil.
En tim'nn kom og lokaði bókum
J>eirra og eyðilagði þannig ö!l
þeirra framtíðaráform, hver sem
J>au voru. En tíminn getur ekki
eyðilagt þau áform, sem bygð eru
á lífsábyrgð. Þau áform komast í
framkvæmd altaf 0g æfinlega. Það
er hin e'na stofnun, sem aldrei
getur brugðist meðlimum sínum.
Þýtt úr “Cánadian Insurance”.
\