Lögberg - 08.03.1923, Blaðsíða 2

Bls. 2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 8. MARZ 1923
Sagði honum gœti
aldrei batnað.
“Fruit-a-tives” kom honum
til heilsu.
159 Avenue Pius IX, Montreal.
tslandsvinar Paul 0 •:*
Ihugun Mnverslkra þjóðernis-
einkenna er ekki einungis fræð-
andi fyrir útlendinginn, heldur og
jafnframt toein siðferðisábyrgð,
er hvílir á herðum sérhvers kín-
versks manns, “Afreksverk þau
er sagan geymir, eru áreiðanleg-
asta mælisnúran á 'þjóðernislega
erfðatfjársjóðu. Menningarsaga
kínversku þjóð^rinnar, er sú
lengsta, óslitna keðja slíkrar teg-
undar, sem þekst hefir í víðri ver-
öld. Og ihverju skyldi það ve.-a
að þakka, öðru en hinum dýrmætu
s n.- og
mard:
“ '- i sé þér Pái’ og heiður
mestur .
hjá oss sat aldrei kærri gestur.
Alvaldur greiði æ þinn stig.
ísland skal lengi muna þig.”
‘í þrjú ár þjáðist eg ákaft af Af -því ekkert er í þessu bréfi
Dyspepsia og iheilsufarið yfirleitt mínu, kæri hr. Jóhannsson, sem
var slæmt. Eg leitaði læknis, ekki sjá, sendi eg -o'
er eftir að hafa skoðað mig, sagði >að opið í Lögbergi, ef einhverjir
mér að eg væri ólæknandi. | kunningjar mínir hefðu eim ig
Um þetta leyti ráðlagði vinur ?aman af að lesa það, eins og hefi
minn mér “Frui-a-tives”. Eftir að gaman af að skrifa það. — pó eg
hafa notað tvær öskjur var mér eigi margar kærustur sem egkalla j erfðakostum. Kwang-ti, keisari,
mikið farið að batna. Og nú hef- sv°: a eg ekkert konuefni til að | fann upp áttavitann, löngu áður
ir meða Iþetta læknað mig að skrifa þér um, svo bréfið þarf en nokkurn drejvndi um Grikkland
fullu. Meltingin er nú ágæt og ekki að vera sérlega vel iokað. J eða Rómaborg. Hvert uppfund-
heilsan yfirleitt.” | Bréf sem ekkert hafa þannig með- ingatímabilið öðru merkara, ein-
GASPARD DUBARD ferðis, má jafnvel senda <í opnum kernir sögu hinnar kínversku
umislögum; kærustu se:* konuefni þjóðar. það voru Kínverjar er
50 c. hylkið, 6 fyrir $2,50, reynslu- hefi eg aldrei átt. Eirs og]fundu upp byssupúðrið og sér-
skerfur 25 c. Fæst hjá öllum lyf- skuggasveinn segir um vinina: staka tegund prentunar. petta
sölum, eða hjá Fruit-a-tives “Vini hefi eg aldrei átt”. Og nú á út af fyrir sig bæði sýnir og sann-
Limited, Ottawa. gamalsaldri, get eg satt talandi, ] ar, að Kínverjar eru frumhu'gs-
-------------------------------- gefið þá yfirlýsingu, að ekki hef- j andi menn, og þótt þeir ihefð i
ir no.kkur maður, nokkru sinni, aldrei afrekað annað en það, sern
hvorki karlmaður eða kvennma'- nú var minst á, þá hefðu þeir
ur, svikið mig um nokkurn hlut, ] fullkomlega réttlætt tilveru sín.t
Kæri vínur hr. A. P. Jóhannsson! né í neinu atriði, og gleður mig sú j Greinarhöfundur minnist þess
pogar eg nú sit hér við borðið í meðvitund. í hvre oft að þjóð sinni hafi verið
herberginu mi'nu kæra, og hefi í Lögbergi fyrir nokkru síðan j borin á brýn íhaldssemi og fast-
ekkert að gera nema horfa út á skri'faði eg litla grein um kvenfé- heldni við fornar venjur. pað hef-
blessað sóJskinið , og lofa hugan- lög, og góðverka gildi þeirra. I ir verið fyrir löngu viðurkent að
um að taka myndir af ýmsu þvi par stakk eg uppt á að einn dag- ;hin kínverska fornmenning, hafi
liðna og langt í burtu á genginni ur á ári hverju væri tekinn sem verið stórmerk á margan hátt, en
braut, sóilskinsdagarnir eru oft minningar og skemtidagur um til-1 hitt hefir og ekki sjaldan kling*
beztu dagarnir tiil iþess að taka crðningu kvennfélaga, og starfa 1 við, að þjóðin væri bundin um of
þannig myndir.— ))á er vanalega beirra; hét eg þar á góða og dug- j við fornan frægðarbjarma og
einnig sólskin í sá'lu o<kkar, og það iega drengi, að hrinda því mál-: þess vegna væri hún í vissu-.
Frá Gimli.
Vantar matinn í landið, svo
endiilega að einhverjir verði að
vera svangir? Yfirvegun og
reynsla þverneitar þvi. pað er
því eitthvað rangt við mannfé-
lags skipulagið, sem • þarf að
breyta, svo þetta verði ekki eir.s
tilfin.ia mlegt framvegis, þó nú
sé hjálp óumflýjanleig. Gg orsökin
er auðvitað innifalin i þvl, að þelr
menn sem líða skort í borgum og
bæjum, eru ekki á réttum stað,
ncma um heil'súleysi sé að ræða.
Menn kannast við það, að á r.æst-
liðnum árum er í ræðum og rit-
um barist fyrir þeirri skoðun, að
.-aup verkamanna megi ekki lækka
) ema lítil ;háttar í senn, og þaö
Hutfíllslega við verðlækkun á
’ a'.'ðsynjavörrm, •p.f þeirri ástæðu,
: ð revn’lan £ýn.)' það að engum
minnir okkur á, að við mannann.i efni á laggirnar. En síðan hafa skilningi orðin að nátttrölli, sim' gangi ver að forsorga sitt skyldu-
börn erum guðlegrar ættar, og *veir mjög virðingarverðir menn | dagað hefði uppi, — væri
elskum Ijósið meira en myrkrið, rkrifað mér, að þetta mundi vera 1 öðrum orðum kyrstöðuþjóð.
og því hið góða meira en hið ógjörningur að koma iþví í fram- j Greinarhöfundur neitar
með
vonda.
iþví
, ekki, að þroska þjóðarinnar hafi
íka nokru- bót í máh að varla hriignað um eitt skeið. En hann
1 ’/æmd að svo rtöddu. pað væri
Myndin sem hugur minn var nú
einmitt að taka, var af húsin ) væ 1 :ickkur samkoma eða sam- j fullyrðir að ihvorki verði heim-
þinu á Victor stræti í Winnipeg æti halilið fv0 nu ® tímum, að Speki þeirra né trúarbrögðum
— bæði úti og eftir það að inn er ’ V£3rl lT>>nst kven.ia, á dugnaðj um kent, heldur að eins landa-
komið, — af heimilinu í heild ^irra og. í’ela?s’skaP- Og það fræðislegri einangru.n
sinni, ykikur ihjónunum og öll-
er strax betra en ekki.
Ef við
Á ríkisstjórnar tímabili Han
um drengjunum ykkar, sem eg eitt e!;ki karlrnennirni>'. segjum dcvenr- J ættarinnar 85 fyri.r Kists burð til
sinn var að kenna íslenzku, og f61lkinu lefsyrði og sýnum það í ] 327 e. K. lögðu Kínverjar undir ,iu
svo ávalt síðan allrí vinsamlegri verkl að vl® m<;inUTn hað’ >á munu j sig alt, er þeir girnust í verald-! ijx. kortK
framkomu þ)nn) og ykkar aUra
við mig. — Ymsar fleiri marg-
háttaðar myndir af ýmsu tagi og
ýmsum sfærðum, unaðslegar og
ógurlégar. Nei, sú mynd er að
ons ein, er mér finst ógurlegust.
trauðloga fa’*a að sting:i ^ legum efnum. En hinu má jafn-
upp á því sjálfar, að þeim sé við- j tramt ekki gleyma, að áhugi þeirra
sýnd fyrir dugnað á hinni andlegu menningu var
ur kenning
þeirra, félagsskap og framkvæmd-
ir.
lið en verkamanninum. Hins
vegar fullyrða iðnaðiarstofnanir
og verkveitendur, að vörur og
verklegar framkvæmdir, geti ekk-
ert fallið í verði meðan vinnan er
svona dýlr, — kaupið svo hátt.
Nú er ekki til neins að taka
munninn fullann, og fornvæla
þessum staðhæfingum. Hvort-
tveggja er á rökum bygt.
Hér í Canada stafar hið auma
ástand einungis af því, að þeir
eru elkki á réttum
stað í alsnægta búri okkar bless-
aöa fósturlands. Hver sá mað-
ur sem ekkert hefir til að for-
sorga sig og sína með, annað en
dagleg vinnulaun, hann breytir
og ræður því að eins 'hyggilga,
enigu minni. Er það samkvæmt
j rnannlegu eðli, að hafa hægt um
________f ^ ^f Þu nu verður svo vænn að sig, þegar maður hefir öðlast alt
ng einlægt hefir verið svo ægileg ®k”fa “é.r bráðurn aftur’ aero g' **»a flest> er Þráin Wæs manni í ^ hann Telji sér þar samastaði
í huga mínum, og iafnvel gjört he ” ekkl ge* ienK>> 'len>?>. >a brjost, og hvork) þarf að óttast sem han71 hefir nóg að sýsla ar_
þar meiri áhrif en “stríðið” sjálft, m*ims.tu eittnvað a «*« >»> * yfirgang,- menn eða lamkepni? ið (í krin Verkamenn þurfa afi
með öllum )>ess ógnum. W’ 1*",n * - w*-"* ’“f' “1 K
Yfirvegun.
pað er bréfl >in’u- *~ "*la>fiTt gæti egj
hið einstaka mikilfenglega atvik skrifað fleira> en það eru ekki |
i sögu veráldarinnar, aðfaranótt ícfinle£a I>e7.tu bréfin sem eru |
15. apríl 1912, , egar jötuninn Iðng' Pað er með >au bréfii;
einibúal«ri bö^ili n<r Vnlölvr,Hi ein'S og ræður prestanna. Eftir, v*n eu: nuiuu y™ mu.-|
rrá U1 GrænIand»iökl>um malt >ví aem' ræSan er *yttrl. er hún ! hald vikublaðanna okkar, ef það, gMi að: verðugur er verkamað-
, . ,J ’ mætt' oft kraftmeiri 0B. skillur „ 1 gæfi ekki ástæðu ti'l yfirvegunar jurinn launanna . En hann verður
nafna s.num fia Engl.nd. upp* e£ir h*fX’™ídu™ “"*• daga á eftir. jefnframt að gera sér það skilj-
jomu um « 'J°SI> , ’ ' °f g aS' ágætur og nafnfrægur prestur ái >aS var og ý"1131®^ > seinustu | anle^t. viðurkenna það, að hon-
, . .’ v au n,,n 1 ‘ J0S n6? Fnglandi seeir- “róð ra>ia «riirt blöðunum, sem kemur þvi til leið-' um >er skylda til að vinna hóf-
hirni dru'a igð uim.i; r-,n!í|anc>> segir: Lroð ræða stutt, r ■ ■ -
ísegg.'n slkar 1 sundrr stálbrynj- er
urnar, og sextán hundruð manns, næst • Léleg ræða stutt þar
alt útvtalin börn hinnar ja/ðnesku næ,st-
sjálfsögðu að 'hafa svo há dag-
'laun að þeir ef hyggilega er á-
j haldið Hði aldrei sikort, bVí það
ræri ekki mikils virði inni- j ®tcndur alt a'f í sínu upphaflega
er farinn. pér gjörið svo vel
að loka,” sagði meðhjálparinn um
b?rr”'n»p,, mi- tn þar li ið á ficer- and>-
andi raunalcg'.n hátt. ! ‘‘Herna er Iykillinn prestur
minn, það er enginn eftir þegar eg
I sambandi v>ð þetta skip, eða K
skipshöfn, — dettur mér í hug
önnur skipishöfn, sem er í alla
staði mjög ólík Titanic skipshöfn-
inni, en flyst þó hægfara í sömu
átt; það erum við, sem erum inn-
an borða á þessu skipi, sem heit-
ir Betel.
— róð ia__ T ’ ar að eg skrifa þessar linur. I iega vinnu. aiia virlka daga árs-
Léleg ræða stutt þar! Pessvar fireti« í fréttum af i ina’ ekki. a5alle*a mannfélagsins
Léleg ræða löne- óbol- ^311^01*3 þ>n?>nu að borgarstjóri. °£ rik>sins vegna, heldur fyrst
, 1 S. J. Farmer, sem er jafnframt' °£ fremst sj'álfs síns vegn>a og
þingmaðu'r fyrir Winnipegborg,1 sinna- pað er óheilbrigð sjálf-
hafi borið upp tillögu þess efnis, 'stæ^is meðvitund, að kunna því
að senda beiðni til sambands-
stjórnarinnar um fjárstyrk handa
leið og hann -lagði kyrkjulykilinn I vín,u,Iausum ,y5 1 bænum
á prédikunarstólinn og s. frv. j fylklnu’ að tiliagan hafi verið
Að endingu óska eg þér og öllu j sam>ykt með nále«a öllum at-
þínu heimili til hamingju. Og þá i kvæ5um-
w má ekki gleyma pjóðræknisfé- í Vlð svona frétt verður öllum
Eg hef. aður !ýst ]aginu ykkar> þú ert einn j 'hugsandi mönmim ósjálfrátt, að
ýmsu her innan borðs og læt það sterkur ^ttur { Efr af ] fara að hugsa margt og ýtaríega
nætgja að syo stöddu. Svo er hej]um ,huff> að lþað oi j eftir 8 - um ástandið í landinu, og þeim
bnðja skipshöfn.n, sem aldrei má verða Titanic; (voidu,gur risi)
farast, og sem ollum góðum ^ til ^ að farast á aldri
drengjum er annast um, og erí eins 0,g hinn tni TitanJ
þu þar e.nn framarlega í flokki heidur að þið þj6ðræknismenn>
þeim. herdeild þe.rn, sem ve.t.r sem ein heild, megið ná þeim vexli
henni hjálp og hlíf.
þjóðræknin íslenzka.
um ástandið
sem fullir eru h-leypidóma og ó-
trúar á landkostum hér í Can-
ada, verður sérstakilega mikill
matur úr iþessu ástandi og finst
jafnvel að það vera öllu því verra.
ypjóðræknisfélagiö”, sem að berj- fá reÍ8t rönd við;
pað er ,að verða sv0 atór Qf, mikn rfai sem verst hefir þekst heima á ls-
°* >ið sem að engir enskir íslendingar! landi’ vera fuWkomÍn ímynd ó
ist hraustlega fyrir hinu 'íslenzka
máli og þjóðrækni, þið eruð hinir
hraustu skipverjar. sem að berj-
ist fyrir heill og lífi hinnar ís-
lenzku þjóðrækni. Og ykkar fé-
pess lengur
magaframfærsiunnar og hrepps-
»em við getum haldið í kæra móð- >y,lgsla vandræðanna mestu.
i’rroálið okkar og þjóðræknina, | Aldrei hafi >ó Akureyrarbær eða
því ánægjulegra. og roeiri virðing > Seyðrsfjar-ðar- kaupstaður lent á
fyrir sjálfum okkur, og hjá öðru .)
þjóðum, sem kunna að meta slfkan
;*?• a,dlr r*"T'.fBr *«, ‘kjörgrip, jafnvíl >6 þær marg« i
r... , . * 11 roE ■’• en þo,,u landi ,hafi því miíiur mist
faSi" *■ Bu’.rontafé. tann. En >jWir eifa
enn, eftír langa baráttu l
\ ið ykkur í einni heild, sem þessu landi, og verður þeim ein-
-.ísfélög, segi eg nú það, íægt meiri og meiri dýrgripur.
*.inm (>g Jónas Hallgrímsson sagíi
í bréfi til hins fraki\ .eska vinnr
pér samur J. Briem,
Gimli, 24. febrúar 1923.
Kínverskar dygðir.
landsjóði. En það er alls ekki
erindi mitt að fást við slíkar skoð-
anir, eða gera hér nokkurn sam-
anburð á fslandi og Canada. Eg
hefi verið nógu lengi í Winnipeg
til þess, að hafa tekið eftir ástand-
inu þar á vinnuleysis tímunum,
og ein-s og atvinna var takmörkuð
vel, að þjóðfélagið beinlínis og
óbeinlínis beri ósanngjairna og
rangláta 'byrði, af dií'fsframfærslu
þeirra manna, sem aðgerðalausir
labba á milli nágranna og kunn-
ingja 4 til 6 mánuði af árinu. þó
•hraustir ,séu, og mæta svo dag-
launa kröfum við ársþörfina, þeg-
ar byrjað er að vinna.
Skólarni'r okkar með öllu sínu
skaðlega fyrirkomulagi, 'bættu þó
nokkuð úr skák, ef þeir innrættu
unglingunum strax, þá sjál'fsvirð-
ing og sjálfstæðismeðvitund, að
hanga hvergi þar sem þeim er of-
aukið, en færa sig heldur um
set. —
'Strax lí desember í vetur, gátu
blöðin um það, að talsvert margar
fjölskyldur væru þegar faruar
að biðja um hjálp af bæjarsjóði.
Eg vM taka til dæimis meðal f jöl-
skyldu, foreldra með fjögur börr.
Kaup mannsins er búið, og enga
atvinnu er að fá. Viðunanlegt
fæði ljós og hiti og húsaleiga
fyrir þessa fjölskyldu á einum
mánuði, getur ekki verið minna
en $100, og sú fjölskylda, sem far-
in er að líða 's'kort ií desember
í boi-ginni næstliðið -sumar, þá get
] eg því nærri hvernig ástandið er ] þarfnast að öllum líkindum hjálp
nu- | ar í 4 mánuði, en það er sama og
pað er þv-í ekki meining mín,: $400. pað mun vera sénstakt
U'ð rengja hin ó'bæri-legu vandræði, j )án, ef verkamaðurinn getur
sem -borgarstjórinn og bæjarráðið nokkurntíma endurgoldið þessa
verða að ráða fram úr og svara hjálp.
Kínverskur mentamaður, er fyr>r, en það er vel umhugsunar-i Á þessum tímur er mikið um
nám stundar við Cornell háskól-! v,ert> hvar þetta að lo-kum lendir, það talað að flytja fól-k inn í >aru-
RUt'Ti OK I H K *KIN
er þrft lcvenna oc
farm meR |>ví a» noia Dr. Cbaoe'i
• nunerjA AMnkonar hðSnjúkdömar.
hverfa vl# notkun þesea mcflni*
r*r hAriindið vertíur mjúkt og fagurt.
F«s*t hjfi ðllum lyfsðlum eða frft
Kdmamon, Batea k Co.. Limlted.
Tornnio. Okevpte sýnUihorn ient, ef
hlah hetfe er nefnt.
OrXluise’s
Oinlrncnt
ann, -hefir nýlega ritað greinar-
stúf í tímaritið Journal og Here-
dity, sem gefið er út í 'Washing-
ton, er fram á það fer að sanna,
að Kínverjar eigi yfir að ráða
meiri þjóðernislegum erfðamætti
en fleítar aðrar þjóðir. Greinar-
höfnndur telur marga erlenda
ferðamenn, er þangað hafi komið
til að kynna sér menningar á-
eða hvert ndkkur leið sé út úr ó- :ð og allir þekkja það að landið,
göngunum. Mál þetta snertir týður sig fram óunrið oj kjst.-
alla skattgreiðendur borgarinnar, ríkt, já margfalt meira >and r.n
og einnig óbeinl'ínis alil-a skatt-j > ú þegar er bygt. pví þá ekki að
greiðendur fylkjasambandisins, ■ byrja á útflutningi úr bæjum og
ekki síst ef sambandssjóði þarf borgum út á.landið? Eg viil taka
til að dreifa.
Allir vjta það, að þetta hörmu-
lega -ástand er ekki áður óþekt,
sama dæmið aftur, foreldra með
4 börn. Ekkert er verið að gefa
þessari fjölskyldu, þó hún fái til
eða einsdæmi í Winnipeg, þvi að byrja með einn fjórða úr sec-
að þessari niðurstöðu. Gildi það
þó einfcum um amerisfca menn.
Sá sem hrinda vill einhverju nýti-
legu í framkvæmd, verður fyrst og
fremst að hafa traust á sjálfum
sér og njóta þar að auki samúðar
sem 'bygð sé á heMbrigðum skiln-
ingi frá öðrum.
tand þjóðarinnar, ih-afa komist miður- Pað brennur og víðarlt’on (160 ekrur) af landi fyrir
við í stórbæjum og borgum, og að ein® $10. Fjö-Iskyldan á
hefur jafnt og þétt farið versn-,me>r> -siðferðisilega beimtingu á
andi á nokkrum seinustu árum. j hjálp, þegar hún stígur rétt fr.Dn
En hver er orsök þessa mikla 1 til að hjálpa sér sjálf, og skyn-
meims? Hverju er um að 'kenna? semin krefst þess að henrii sé
Er það ekki alt af fyrsta umhugs- hjálpað. Setjum hana niðnr á
unarefnið, þegar -lækna á óheil- landið með 5 kýr í fullu stand',
brigt ásigkomulag eða ástand. 1 bverja á $30, sem er hátt verð nú'
á dögum. pað er sama sem $150, og
segjum 60 hænsni á $40. pessi
fjölskylda þarf að geta keypt
tim'bur í skúr, sem er 14x15 fet,
með spónþaki. Efnið í þenna
■skúr sem er tvöföld fclæðning með
pappír á milli, utan á grindar-
viði, fcostar $140. Að koma skúrn-
um upp gerir maðurinn sjálfur, og
í vinnuskiftum við nágranna sína.
Skýli yfir kýr og kálfa, sem koma
strax til -sögunnar, og 'hænsni er
algengt að byggja úr torfhnaus-
um, með árefti úr skógarrunn-
um, svona til að byrja með. Far-
gjald fjölskyldunnar út á land,
fer eftir því hvað -langt að ferð-
inni er iheitið, segjum 300 mílur,
það er um $10 á hvern a-f 6 í fjöl-
skyldunni, $60. pá er þessi hjálp
komin upp á $400. pað er sama
upphæð og fjölsky-ldan hlaut a3
fá, til þess að geta lifað af þenna
vetur. En þessi fjölskylda
verður að fá hundrað dollars
meira en eg hefi -gert ráð fyrir,
ef hún fer út á land, til að geta
staðið straum af ýmsum áföllum
sem fyirir geta komið við fluti-
inginn og í byrjun búskaparins,
samt -sem áður eru þessar tvær
•leiðir út úr vandræðunum ól'íkar
eins og hvrítt og svart Á öðrum
stað verður það að vera pjöf sem
illa gengur að leggja til, og á
Hna síðuna meiðir sjáUsvirðing
J iggjandans Á hinuni staðnum
er það lán, sem maðuriiin t ;tur
hæglega borgað vexf: af árlega
5 per cent af .$500. $25 árs-
rentan og þar fyrir utan er mað-
urinn í 9 tilfellum af 10 sjálf-
sagður að geta borgað höfuðstól-
inn á tiltölulega fáum árum út á
landinu, ef ekki vilja sérstök ó-
höpp til, og með þessum ihætti er
sjálfstæðistilfinning mannsins ó-
særð. pað er þýðingaríaus örvíl-
un að fara að berja Iþyí við að
maður með fimm fcýr 'í fjósi og 60
hænsni geti elkki lifað góðu lífi út
á landi hér í Canada, þó hann
(hafi sex manns að .sjá fyrir, pað
þekkjum við bezt, sem alslausir
urðum að byrja, og innvinna okk-
ur fyrstu kúna og fynstu hænuna.
Og hér á bak við liggur það, að
landið er að smábyggjast til hag-
sældar öllu ríkinu. En hvar á
að taka peninga -handa því fólki
isem þannig vildi flytja út á land í
pað liggur í hlutarins eðli, að
enginn færi að flytja sig fyr en
kemur fram á vorið, og veður fer
að hlýna, og þá er að öllum lík-
indum búið að hjálpa nauðþuirfa-
mönnum alt sem þeir þurfa meó
þenna veturinn, og bæjarstjórn-
inn í Winnipeg er í bráðina ley-it
úr öllum vanda. En hún hef-
ir áreiðanlega verið í hörðum
sfcóla, og eg geri ráð fyrir að
hún mundi mikið vilja vinna til,
að þurfa ekki á sama skólann
aftur. Eg held hún gæti ekki
ráðið betur en það, að verja þeim
styrk, sem hún samkvæmt tillögu
sinni á Manitobaþinginu vonar að
íá úr sambandssjóði, — til þess
að styrkja eigulausa verkamenn
með fjölskyldur í Wpg. til að
byrja á landbúnaði, og eg held
meira að segja að tiillaga borgar-
stjórans S. J. Farmer væri mörg-
um sinnum lífclegri til sigurs hjá
sambands ráðuneytinu, ef hún
væri bygð á þeirri grundvallar á-
stæðu, að auka með þvtí landbún-
aðinn.
En fari nú svo að styrkurinn
fáist ekki úr sambandssjóði, þá
samt er bæjarstjórnin að klemma
aftur augun af ótta fyrir bætt-
unni framundan, ef hún ekki
klýfur þrítugan hamarinn til að
útvega og ábyrgjast óhjákvæmi-
legt 'lán, handa hverjum þeim
eigulausum fjölskyldumanni sem í
Winnipeg vslæpist aðgerðarlaus
hálft árið, svo hann geti byrjað
búhoíkur út á landi. Nenia
maðurinn «é alþektur að því, að
geta hvergi séð um sig. pað hafa
að vísu heyrst raddir um það í
blöðunum, að meira mundi verða
um bærilega atvinnu á næsta
sumri í borginni, en nokkur næst-
liðinn ár, en eg get ekki betur
séð, eri að það sé sérstökum vanda
bundið að geta rétt í eyðurnar um
það framtíðar ástand, og fram-
kvæmdarkraft manna á næstu
árum, þegar daglega má búast
við fréttum af upphafi nýnrar víð-
tækrar styrjaldar í heiminum.
Og svo iheld eg að það vanti naum-
ast vinnukraftinn í borginni þó
margir flyttu út þaðan, því það er
alkunnugt að fjöldi manna, úv
mörg hundruð mílna fjaríægð
jafn vel, flytur inn í borgina til
að 'hafa þar atvinnu að einis yfir
sumarmánuðina, ef mikið er að
gera.
Hinsvegar býst eg við að sterk-
asta mótspyrnan gegn híbýlaskift-
um hinna hjálparþurfandi manna,
felist í þeim sjálfum, a<5 þeir vilji
ekki út á land fara. iEn eitthvað
er þó rangt við það. pað er
eins og sln'kum mönnum sé jafn
geðfelt að eiga Mfsþægindi sín og
lífsgleði undir því, að aðrir leggji
þeim til lífsframfærslu. Ef)
svo þarf þó ekfci að vera. Fjö'ldi
BLUE RIBBÖN
TEA
Góðar húsmæður eru varkárar
með að biðja ætið um BLUE RIB-
BON TE. Þœr gera það vegna
þess þær vita að þá fá þær bezta te
sem búið er til og með lœgsta verði
sem hægt er að selja gotttefyrir.
Það er ekkert te í Canada eins
gott ogdrjúgt eins og BLUE RIB-
BON.
I^RiTy FCOU^I'j
96 U«.
”More Bread and Better Bread ”
and Better Pastry too.
USE IT IN ALL Y0UR BAKING
af þeim mönnum sem hanga við
sannkölluð neyðarkjör :í stórbæ-
unum, hafa öldungis ranga hug-
mynd um lífið út á landi, og í
mörgum tilfellum er óhugurinn
við landbúnaðinn konunum aá
kenna.
Nú er það alþekt í heiminum,
að ábrif góðra manna meiga sín
mikils, og að réttun* málstaður,
sannleikurinn hleypidóma og
l skýlulaus, er ávalt líklegur til
sigurs, að öl'lu yfirveguðu.
iMér dettur efcki í hug að halda
því fram, að fyrirhafnar'laust sé
að búa út á landi, en reynslan
sannar það, að öll hyggileg fyrir-
höfn er vel borguð af ríkissjóð.
náttúrunnar bér í Canada, eins og
líka hitt, að ef maður hefir eign-
ast ,góða bók, eða verið heimsótt-
ur af góðum kunningja, og viM
hafa stundarfrið, >— þá sér þó ekki
á, það sígur í kýrnar og hænurn-
ar halda áfram að auka við egg-
in. “Svo margt er sinnið «em
skinnið,” hafa menn sagt að
gamni sínu. En það er sann-
leikur að menn eru misjafnlega
upplagðir, og má næstum þekkja
mennina á því, hvað þeir áforma,
og hvers þeir krefjast af náttúr-
unni, þegar þeir byrja búskapinn
út á lardi. Reyii'slan sýnir það
að engir afturkippir, eða upp-
dráttarsýki á sér. stað í canadisk-
um landbúnaði, ef fajrið er hægt
og hyggilega af stað, og dýr á-
höld ekki keypt örara en efna-
hagurinn leyfir.
Á'lit og mannvirðingu verð-
skulda menn hvergi frekar en í
landbúnaðarstöðunni, og hvar sem
að heiðarlegur bóndi er óyelkom-
inn gestur, þá er undantekningar-
laust eittihvað iranigt við gestgjaf-
ann.
Daglegur þefckingarauki manns-
andans, er 'hvergi haldbetri og
sannari en þar sem þroekun hans
er ihliðstæð Hfsskilyrðum og feg-
urðinni í náttúrunni umhverfLs
mann ipó fslendingar ráði ekki
undirstöðu mála, sem þetta er, þá
er þeim þó ekki bannað að hug-
leiða má-lavexti.
Fr. Guðmundsson.
á naesta sumri hjá Klaksvík. Hef-
ir nú verið kostnaðaráætlun um
þá stöð, en samkvæmt þeirri á-
ætlun á rafmagnið ekki að fcosta
meira en 400 krónur til Ijósa ofr
eldunar á meðail heimili.
/Hér er ekki að einis sá galli á,
að ráfmagnið sé dýrt. Auk þess
eiga Reykvlkingar það alt af yfir
höfði sér, að frost stífli árnar,
eins og fyrir kom í haust, og
veldur slíkt ekki að eins óþæg-
indurn, þegar það kemur fyrir,
heldur'um leið tilfimianlegu tjóni,
við það að vinna fellur niður í
veriksmiðjum sem nota rafur-
magn efcki að eins til ljósa, held-
ur einnig til vélarefcsturs. Er
'þetta svo mikiill ágalli, að talað er
um, a ðóumflýjanlegt muni vera,
að fcoma hér upp móborstöð til
vara. — Ðn væri þá efcki nær a5
vinda að þv.í að virkja eitthva>, af
Soginu? Ef þing oig stjórn vilja
ekki sinna því máli í 'bráð, þá
virðiist það liggja næst, að Reyk-
víkingar og nærsveitirnar austar.-
fjalls og vestain taki það að sér,
og létu það jafnvel ganga fyrir
járnbrautarmálinu.
—Vísir.
Rafmagnið.
Reykvíkingar hafa nú notið raf-
urmagnsins frá 'Elliðaánum í eitt
ár. Rafmagnsnotkunin er orðin
talsvert mikiil í bænum, en það
hamlar mörgum frá að nota það
hve dýrt það er. Með þvi verði
sem er á rafurmagninu hérna er
það dýrara í notkun til suðu og
hitunar en kol og olía. Hér ætti
rafurmagnið að geta verið ódýr-
asti Ijós- Ihita og aflgjafinn. En
Elliðaárstöðin var bygð á dýrasta
tíma og er auk þess of lítil. pó
eru dæmi þess, að minni stöðvar
geta verið ódýrar í notkun til
dæmis má taka, að bóndi einn i
SkaftafeMssýslu kom sér upp raf-
magnsstöð í sumar, og kostaði hún
um 16 þús kr., en framleiðir þó
vafalaust meira en þréfalt það afl
ser.*. hann þarf að nota til ljósa,
suðu og ihitunar. í Færeyjum
er lí ráði að byggja vatnsaflsstöð
Tímabært nálspor
Skjót úrræði eru það eina
sem dugar þegar um nýrna-
sjúkdóma er að ræða.
Vanræktum nýrna sjúkdómi
fylgir löng lest af altefcyns
kvillum, svo sem gigt, bakverk,
Bright’s sjúkdómi og óeðlileg-
um bló&þrýstingi.
í Dr. Ohase’s Kidney-Liver
Pills finnurðu meðal, sem vinn-
ur fljótt og vel.
Mr. C. E. Raymus, Lindale,
Alta., skrifar:
“Eg þjáðist mjög af nýrna-
sjúkdómi árum saman og var
að verða aumingi. Vínur
einn ráðlagði mér Dr. Chase’s
Kidney-Liver Pjlls O'g baiHsi
vegna reyndi eg þær. Eftir
fyrstu öskjuna var mér farið
að batna drjúgum. Alls
notaði eg fimm öskjur og er nú
alheill. Eg get nú með góðri
samvizku mælt með Dr. Chase’s
Kidney-Liver Pills við alla er
líkt stendur á fyrir.”
Dr. Chase’s Kid^ney-Liver
Pills, ein pilla í eirni, 25 askjan,
hjá öllum lyfsölum, eða frá
Edmandson, Bates og Co., Ltd.,
Toronto.