Lögberg - 15.03.1923, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FLMTUDAGINN
MARCH 15. 1923.
Bl*. 7
I
Batnar eftir níu ára
þjáningar.
Manitoba maður finnur leyndar- {
dóm heilbrigðinnar í Dodd’s
Kidney Pills.
Mr. P. R.Bossino vill láta alla
vita um, hve vel Dodd’s Kid-
ney Pills reyndust honum.
La Broquerie, Man 12. march.
(Einkafregn). “Áður en eg fór að
nota Dodd’s Kidney Pills, var eg
orðinn svo veiklaður, að eg í
sannleika sagt naut hvorki svefrts
né matar, en er nú orðinn al-
heill.” pannig segist Mr. P Jl.
Bossino fr.
‘*E3g hafði þjáðst í níu ár og
reynt fjölda meðala, en ait kom
fyrir ekki. Að lokum reyndi
eg Dodd’s Kidney Pills og þá vai
ekki lengi að skifta um. Nú get
eg stundað öll mín störf, ár þess
að finna minstu vitund til þreytu.’
Ef þér hafið eigi notnð Dodds
Kidney Pills þá spyrjið nágranna
yðar um gildi þeirra.
Dánarfregn.
Ipann 24. febrúar s. 1. andaðist a
heimili sínu í nánd við Marker-!
ville, húsfrú Guðbjörg Lilja John-
son. Dóttir Kristins Kristinsson-
ar (OhVistinnsson), bónda að
Markerville, Alta, og konu hans,
Sigurlaugar Guðmundsdóttur,
Stefánssonar .(IStephanson).
Fædd 28. marz 1884 að Mountain
N. Dak. >— Fluttist barn að aldri
með foreldrum sínum vestur til
Alberta. — Giftist 1907, Jóhanni
S. Bjarnasyni, Johnson. — pau
hafa eignast 4 börn, sem öll lifa
og eru ihin mannvænlegustu.
Farnaðist þeim búnaðurinn vel
meðan þau nutu sameiginlegra
krafta, en hún var sjaldan heil-
brigð 3 síðustu árin og þá löngum
undir læknis-hendi, en rúmföst
síðustu 8 mánuði æfinnar, enda
sjónlaus með öllu.
Guðbjörg sál var skarpgáfuð
og trúrækin kona, ástrík eigin-
kona og umhyggjusöm móðir.
íHún dó, eins og hún hafði lif-
að, umkringd ástarörmum for-
eldra, eiginmanns og barna. En
fjölmargir frændur, venzlamenn
og vinir fylgdu henni þá fárra
faðma leið, sem liggur frá bænum
hennar til grafar í dánareit ætta>-
innar.
“Sælir eru hjartahreinir, því
þeir munu Guð sjá.”
3.-3.-’23 P. H.
Eymundur G. Jackson.
Fæddur 16. júní 1878,
Dáinn 31. okótber 1922.
Eymundur Jackson var fæddur
á 'Hámundarstöðum í Vopnafirði
í Norður-Múlasýslu, 16. júní 1878.
Foreldrar hans eru þau hjó’iin
Guðvaldur Jónsson (Jadisen) og
Kristin porgrímsdóttir.
Allan sinn búskap á Islandi
bjuggu þau á óðalsjörð sinni. Há-
mundarstöðum, og þaðan fluttu
þau til Amerdku, árið 1888. Var
Eymundur heitinn þá 10 ára gam-
all. G^iðvaldur nam land í ís-
lenzku bygðinni í North Dakota,
um þrjár mílur suður af Akra P.
O., og bjó Jar til 1859. pað
land) var mjög erfitt að vi"na og
er mér það enn í minni hvað
‘Eyji’’ litli var röskur og viljug-
ur til allra verka og snúninga.
Árið 1899 fluttu þeir feðgar
Guðvaldur og Eymundur til
Rosau Co., Minn., og námu lönd
þar, og voru þar, þar til árið 1907
að þeir fluttu í Vatnabygð í Sask..
og tóku lönd skamt frá Elfros,
og reistu bú þar. Var þá Ey-
mundur að mestu leyti tekinn ið
bústjórn, og kom þá brátt í Ijós,
að þar var efni í einn af allra
bestu bændum bygðarinnar.
Með einstakri fyrirhyggju og
óbilandi viljaþreki og dugnaði,
var hann búinn að koma sér upp
einu af allra bestu heimilum í
þessari stóru bygð.
Eymundur Jackson var einn af
allra bestu bændum í þessari
bygð að öllu leyti. Hann var dug-
legur með afbrygðum og svo hag-
sýnn og verklaginn að fáir munu
vera það til jafns við hann. pað
mátti svo heita, að hann legði
gjörva ihönd á hvað sem væri,
enda bera afllir hlutir á heimil-
inu vott um hagleik hans.
Hann var félagslyntur meira
en alment gerist, það mun ekkert
þarflegt félag hafa verið stofn-
að þar í grendinni, sem hann ekki
tilheyrði, og það ekki aðeins í orði
heldur í verki, því hann lagði fram
af óhlutdrægni og iheilum hug,
vinnu og peninga til eflingar
félagsmálum Elfros bygðar.
Árið 1911 giftist Eymundur
heitinn, Ingibjörgu dóttur Eiríks
Sumarliðasonar í Winnipeg, er
það mjög vólgefin og myndarleg
kona, unnust þau hjón hugástum,
og voru mjög samihent um alt, sem
var til eflingar heimili, nágrenni
og bygð í iheild sinni. Var þeim
hjónum fjögra barna auðið; sér-
lega myndarleg og góð börn.
Eymundur heitinn var meira en
meðal maður á vöxt, snar og lið-
■legur í öllum hreyfingum.
Skemtilegur í tali og öllu viðmóti.
pað var stór skaði fyrir bygðina
og nágrennið að missa hann úr
félagsilífi sínu.
En það er óbætanlegt tjón fyr-
ir heimilið, ekkjuna og börnin sem
urðu að sjá á bak ástríkum og
umhyggjusömum eiginmanni og
föður, og foreldrarnir öldnuðu og
systkynin, öll trega sáran.
En huggun er það öllum vinum
og vandamönnum, að hann var
góður maður; hann vildi ekki
vamm sitt vita í nokkrum hlut.
“Deyr fé, deyja frændur, deyr
sjálfur et sama, en orðstýr aldrei
deyr, hver sér góðan getur.”
Jarðarförin fór fram frá heim-
ili hans 3. nóvember, að viðstödd-
um mörgum hundruðum manna
og sást þá greinilega, hvað hann
var vinsæll í lifandi lífi. pví
það mátti svo heita, að þar væri
öll bygðin vestan frá Kandahar
og austur til Foam Lake, dkki
einasta íslendingar, heldur ann-
ara þjóða fólk líka. Séra Har-
aldur Sigmar, prestur safnaðar-
ins hélt húskveðju á heimilinu
bæði á íslenzku og ensku með
sinni vanalegu viðkvæmni og
hluttekningu. Einnig sagði hann
nokkur orð við gröfina og jós
hann moldu. pá talaði enskur
prestur, og þar næst fór fram
greptrunar athöfn Freemúrara
og voru þar viðstaddar Freemúr-
ara-deildir úr öllum nærliggjandi
bæjum, til að heiðra útför síns
látna bróður, er það áhrifa mikil
og viðkunnanleg athöfn.
Ekkjan og ástvinirnir allir
þakka af alhug öllum, sem á einn
eða annan hátt sýndu þeim, og
Eymundi heitnum hluttekningu
sína.
Farðu vel vinur! þú grófst ekki
þitt pund í jörðu, heldur ávaxt-
aðir það dyggilega, og þú byrgð-
ir ekki þitt Ijós undir mælikeri;
og þú hefir safnað þér fjársjóð á
ihimnum, sem hvorki mölur né
ryð fær grandað. •
Vertu sæll á meðan!
Vinur.
Vínbannsmálið
Framhald frá 2. bls.
skylt við vínnautn, er þessi
skýrsla:
Áflog, 1914, 6,491; 1921 3,281
Misþyrmingar á skepnum, 1914,
1,858, 1921 585.
Flakk (Vagrancy), 1914, 15,263,
1921, 5,561.
Ljótur munnsöfnuður og guð-
last, 1914, 753, 1921 340.
Saurlifnaður á óskírlífis hús-
um, 1914, 4,953, 1921, 3,095.
Lauslæti iðjuleysi, óspektir,
1914, 9,065, 1921, 6,353.
Samtals glæpir á árinu 1914, 38,-
383; en á árinu 1921, 19,225.
Eftirtéktavert er það og, að
tala þeirra, sem vitstola urðu,
var 1914, 662, en 1921, 354. Er
kunnugt, hversu iðuglega vín-
nautn veldur brjálsemi.
pess má geta til samaniburðar,
að í Manitobafylki voru árið 1914
alls 6,193 sakfeldir fyrir of-
drykkju (þá var vínsala í al-
gleymingi), en árið 1921 voru
1,429 sakféldir fyrir þann glæp
(þá var vínbann).
í British Columbia var vín-
bannsárið, 1918, 778 dæmdir fyr-
ir drykkjuskap, en árið 1921, þi
stjórnarverzlun stendur sem hæst,
2,379.
Vinbannsárið (1918) stóðu þrjú
hegningarhúsin (af fimm) í
British Columbia tóm) og ta'a
fanga var 845. En á fyrsta ár'
eftir að bannlögin voru úr gildi
numin og stjórnar brennivínið
kom til sögunnar, fyltust hegn-
ingarhúsin og tala fanga færðLt
upp í 1,809 i— óx um 164 per ceit
á fyrsta ári. Og fyrsta árið
sem stjórnar sölulögin gilltu í B.
C., urðu 1,989 sekir um ibrot á
þeim lögum sjálfum í Vancouver
borg einni saman.
Myndi þetta ekki nægja til að
sanna, hvert óvit það er, að ætla
að glæpum fjölgi með bannlög-
um?
All-sterk rök þykjumst vér nú
hafa fært fyrir því, að mótbárur
andbanninga styðjist ekki við
staðreyndir og eiga enga samleið
með sannleikanum.
Áður en vér skiljumst við þetta
mál, verðum vér að drepa á tvær
PANTIÐ NÚ OG VERIÐ VISS-
IR UM AÐ FA BIFREIÐ MEÐ
PESSU VERÐI.
Runabout - - $405
Touring - - - - $445
Coupe - - $695
Sedan - - $785
Chassis - - $315
Truck Chassis - - $495
F.O.B. FORD, ONT., GOVERNMENT
SALES TAX EXTRA
Starting nnd Electric Llbbting Stand-
nrd Equlpmcnt on Sedan amd Coupo.
pér eruð aS hugsa um að kaupa bífreið.
pér eruð ekki hárvissir um hvaða tegund.
pér viljið fá að heyra álit annara bifreiðaeigenda.
pað hefir verið gaumgæfileg niðurstaða fjörutíu og sjö bifreiðakaup-
enda af hverju hundraði, að kaupa Ford bifreið. Af hinum fimtiu og þrem
voru aðeins sextán er keyptu einhverja bifreiðategund. Fjörutíu og sjö
menn til samans, hafa að jafnaði gleggri dómgreind en sextán.
Og eftir nákvæmlega yfirvegun, komust þeir að þeirri niðurstöðu, að
kaupa Ford bifreið. pessir menn voru á við og dreif milli Halifax og Van-
couver og þörfnuðust eins og aðrir flutningstækja fyrir sjálfa sig óg vörur
sínar.
JTeir keyptu Ford bifreiðar.
Alyktun þeirra var bygð á eftirgreindum ástæðum: —
Upprunalega verðið lágt.
Einstakir hlutar til aðgerðar, ódýrir.
Allstaðar greiður gengur að því öllu, er til aðgerðar þarf.
Ljós meðvitund um það, að eiga aðgang að 3,000 stöðum — Service
Stations i beinni línu milli Halifax og Vancouver, með svo sem mílu millibili.
Fullvissa um, að verð bifreiðarinnar sjálfrar og þeirra hluta, er til
aðgerðar þarf, er eins lágt og sanngjarn og frekast má verða-
Hið einróma álit fjörutíu og sjö bifreiðakaupenda af hverju hundi-
aði, um að kaupa Ford bifreið, ætti að vera yður nægileg hvöt að eignast
eina slika.
Verð á Touring bifreið, er $445 — flutningsgjald og stjórnarskattur
að auki.
Og þér getið fengið hana gegn mánaðarafborgunum.
FORD MOTOR COMPANY OF CANADA, LIMITED, FORD, ONTARIO
gildar ástæður fyrir því, að oss
virðist það fyrirkomulag, sem nú
vill Hófdrykkju-sambandið fá í
lög leitt i Manitoba, með öllu ó-
tækt.
1. pað myndi vaida margskon-
ar stjórnfarsiegri siðspiiiing, ef 1
fylkisstjórnin gerðist brennivíns-
kaupmaður. Engin takmörk
eru því sett, hversu víðtæk sú
verzlun yrði. Ef á annað borð
er farið að verzla með vínið,
þá er sanngjarnt, að vínsölubúð-
irnar séu sem flestar, svo allir
fái notiö hlunnindanna jafnt.
Stjórnin yrði að hafa í þjónustu
sinni fjölda manns, sem annaðist
um brennivínssólu og brennivíns-
flutning. Hún og þjónar henn-
ar yrðu að meira eða minna
lleyti á bandi ölgerðarmanna og
brennivínsfélaga. pað er marg-
endurtekin staðreynd, að hverri
stjórn er ólán búið, sem mök hef-
ir við brennivínsvaldið. Brenni-
víns-valdið er nógu lengi búið
að kúga þing og þjóð í Ameríku,
þó ekki leggi borgarar Manitoba-
fylkis stjórn sína að brjósti þess
með atkvæðum sánum.
2. Taki fylkið að verzla með
brennivín, þá er hver einasti
borgari fylkisins með því orðinn
vínsali og meðeigandi í vínverzl-
un, hvort sem honum líkar betur
eða ver. Nú er það víst, .ð
mesti fjöldi borgara skoðar þið
virðingu sinni ósamboðið að fást
við vínsölu og telur slíka verzlun
ósæmilega. Fjölda margir borg-
arar geta ekki með góðri sam-
vizku átt hlut í þeirri verzlun.
Hér væri því um samvizku-kúgun
að ræða. Nú er samvizkufrelsi
undirstaða allra mannréttinda.
Hvert lýðfrjálst land lætur sig
það mestu skifta, að ekkert ve M
til þess að særa samvizku þegna
sinna. Að kúga fjölda fólks út
í vínverzlun með bolmagni ac-
kvæða, er ódæðisverk. - pá me^
f-erð láta frjálsibornir menn ekki
bjóða sér. B. B. J.
—Sameiningin.
Frá íslandi.
Á Sandi druknuðu 5 menn við
björgunartiílraunir í ofsaveðrinu
um síðustu helgi.
Hlutabréf íslandsbanka eru nú
seld á 39 kr. hvert 100 kr. bréf á
kauphöllinni í Kaupmannahöfn.
Gamanleikur, “Spanskar næt-
ur”, hafa verið leikinn undanafr-
ið. Fjallar um a'lt og alla, stjórn-
málalíf o. s. frv. Leikurinn fór
ágætlega úr hendi.
Mrs. A. Daniels var
heilsulaus.
Toronto kona, gersamlega heilsu
laus, er nú alheil og hefir
þyngst inn 16 pund. við
að nota Tanlac.
Innbrot hafa verið framin ný-
lega, bæði á Hotel Island og í
kjallarann hjá danska sendiherr-
anum. Ekkert hefir orðið upp-
víst.
Isfisksalan til Engiands hefir
gengið ágætlega undanfarið.
Embætti. Séra Sigurður Norr-
land á Bergþórshvoli hefir fengið
veitingu fyrir Tjörn á Vatnsnesi.
Kristján Arinbjarnarson og Árni
Helgason sækja um Blönduós-
Iæknishérað, Helgi Jónasosn, Kari
Magnússon og Árni Helgason um
Hólmavíkurhérað og Jón Bene-
I diktsson um Nauteyrarhérað.
Mrs. Ada Daniels, 29 First
Ave., Toronto, Ont., segist hafa
þyngst um 16 pund við að nota
Tanlac. Vifll láta sem allra
flest fólk í Canada vita um þetta
fræga meðal.
“Áður en eg fór að nota Tan-
lac,” segir hún, “var heilsu minni
illa komið. Eg var syö þungt
haldin af vöðvabólgu, i að eg
fékk stundum hvorki hrært legg
né lið. Matarlystin var sama
sem engin, eg þembdist öft svo
upp af gasi, að eg gat tæpast
náð andanum. Taugarnar í
hinu aumlegasta ástandi og
stundum kom mér ekki þlúndur á
brá, nótt eftir nótt. pannig
kvaldist eg að meiru eða minna
leyti í full tvö ár. En;:«sftir að
Tahlac kom til sögunnái*,, tók
skjótt alt að breytast til hin>
betra. Hefi eg nú þyngst um
16 pund og nýt hinnar beztu
heilsu. Er það einlæg ósk mín,
ls' að sem flestum megi auðnást að
vita um meðal þetta, og' njóta
góðs af þvi.
Tanlac fæst hjá öllum áþyggi
legum lyfsölum. Meira en S
mlijón flöskur seldar.
Áður en fólk lærði að þekkja
Zam-Buk, þjáðust margir af
gylliniað og hófðu ekkert við-
þol. Margir komust í það
horf að þeir g-»ðu sér litla
eða enga von um bata.
En Zam-Buk smyrslin, sem
unnin eru úr frægustu lækn-
ingajurtum, eru fljót að græða
og draga úr bóig,unni. Við
frostbólgu, brunasárum, hrufl-
um og ihörunds sprungum, er
Zam-flBuk bezta roeðalið.
Gengið. Menn óttast að
lenska krónan lækki. Telur ls-
landsbanki sig tiln^ydda.n, að selja
sitt nýfengna lán dýru verði.
Landsbankinn hefir ekki viljað
lækka krónuna. Kaaber ibanka-
! stjóri hefir barist hart fyrir því
I að sett yrði til bráðabirgða út-
flutningsnefnd til að selja allan
íslenzkan fisk. Telur hann þetla
eina ráðið til að varna lækkuri
krónunnar og ógurlegu fjárhags
hruni í landinu. Útgerðarmenn
eru að tilstuðlun Landsbankan?
að ræða málið. Munu margir
tregir vegna eldri aðstöðu. En
allir hugsandi menn sjá voðann.
Fiskverzlunin mestöll í höndum
útlendinga, fiskurinn liggur í
haugum óseldur. Eyðileggjandi
samkepni á markaðinum og skipu-
lagslaust framboð. Hallæri í
sumum sjávarsveitum nú þegar,
og mjög ískyggilegar horfur.
Hugsanlegt að þetta mál ^taldi
stjórnarskiftum í vetur. Ef fá-
einir útlendir fiskbraskarar ráða stjórn prentaranna sjálfra. Fjór-
þinginu og kjósendum, þá eiga h af fimm 1 stjórn prentemiðju-
þeirra trúnaðarmenn líka að fara j eigendafélagsins eru í prentara-
með landstjórnina. félaginu og þrír af fimm i samn-
---------- I ínganefnd prentara eru prent-
Kaupdeila mflli prentsmiðjueig- | tmiðjueigendur. pó hafa þessir
enda og prentara stendur yfir í aðilar ekki fengist til að talast
Reykjavík. — Lágmaijkskaup j við um málið síðan allra fyrstu
prentara fyrir stríðið var 1040 kr. | daga mánaðarins og iþykjast heist
á ári. En síðastliðið ár, var það ekki geta talast við. — Kaup-
5200 kr. í ársbyrjun 1922 var i samningum við aðra verkamenn,
skipuð nefnd til þess að ákveða sjómenn o. s. frv. er enn ólokið.
kaupið. Sátu í nefndinni þrír i úrslit prentarasamninganna mun
fulltifúar frá hveinjum aðila: hafa áhrif á þá og á kaupgjaldíð
prentsmiðjueigendum, prenturum alment á þessu ári.
og helstu viðskiftamönnum prent- i ---------
; smiðjanna. Nefndin starfaði af Tofte bankastjóri lætur af
[ kappi og náðist samkomulag um 1 bankastjórn um næstu mánaða-
Þér getið læknað
kviðslit yðar.
Capt. Collings mun senda
yður ókeypis upplýsingar
um þá aðferð er hann
læknaði sig með. j
Púsundir kvitSslitins fólks. karla ost
kvenna. munu faena yfir þvt. -,ð Cant.
Collines, er var ós.iá,lfb.1ar(ta ok viC
rúmið árum saman. sökum kviðslits
beereia mesrin. sendir nú ókeypls upp-
lÝsinKar um aðferð Þá. er hann beknaði
sie með.
Sendið að elns nafn yðar o*r belmilis-
famr til Capt. W. A. Coilinas. Inc.. Bnx
323H, Watertown, N. Y., pað kostar
yður ekki cenit. Hundruð hafa lseknast
við Þessa ókeypis upplýsineru.
“Eg hafði lengi þjáðst geysi-
lega af gylliniæð”, segir Mr.
Jas Ruddy, að KiMaloe, On'.
“Eg eyddi miklum peningum
til þess að reyna að lækna mig,
eh ai' Vom fyrir ekki. Loks-
ins tók eg að nota Zam-Buk og
þá fór mér undireins að batna.
Eftir að hafa notað Zam-Buk
um hríð Iæknaðist eg gersam-
það á hvern hátt reikna ætti út
dýrtíðaruppbótina og er tekið til-
lit til miklu fleiri atriða en við
útreikning á dýrtíðaruppbót em-
j bættismanna, t. d. hinnar háu
húsaleigu. En þá var hitt eftir,
að finna við hvaða launahæð ætti
ÍOo. tu. I f»» $1» ail Mm
TEN ÐAY
Rheumatism Cure
«1.75 Jar
Cures all aclies and Palus.
HINDU-REMEDIES
PROP. C.
448 I.osian Ave.
WINNIPEG, MAN.
mót. 'Hefur bankaráðið ákveðið
að borga þonum við burtförina
70 þúsund krónur danskar, þ. e.
nálægt 80' þús. kr. íslenzkar. Fuli-
yrt er að Guðmundur Björnsson
landlæknir og Jakob Möller rit-
stjóri hafi greitt atkvæði gegn
að miða. Fulltrúar prentsmiðja j þessari fjárgreiðslu. pað voru
og viðskiftamanna buðu þau boð atkvæði Sigurðar Eggerz forsæt-
að hækka þann grundvöil úr 104*5 isráðherra og Bjarna Jónssonar
kr. á ári, sem hann þá var, upp frá Vogi, sem réðu þessum úr-
í 1400 kr. á ári og miða dýrtíðar j slitum með dönsku atkvæðunum.
uppbótina yið það. pau boð bjóða
prentsmiðjumar enn. En prentar-
arnir vilja ekki ganga að því.
peir heimta að grundvöllurinn
verðf 1800 kr. á ári. Samkvæmt
boði prentsmiðjanna myndu laun
prentara í ár lækka um ca. 19%
Mun það alstaðar mælast fyrir á
einn veg.
Fullvíst má telja að yfirleitt
hafi kaupfélögin sem í Samband-
inu eru og Sambandið sjálft mink-
að skuldir á árinu sem leið. pessi
úr lágmarkinu 5200 kr. sem nú er. úrslit eru fyrst og fremst að
Petta er aðalatriðið sem á nulli j þakka spamaði bændastéttarinn-
ber. — Enn má geta þess, að auk j ar og góðu verzlunarskipulagi.
þess sem prentsmiðjurnar bjóða Og úr því þessi varð útkomac á
þannig miklu ríflegri dýrtíðarupp- j þessu ári er góð von um að bænd-
bót en embættismenn fá, og bjéð: ur séu komnir yfir örðugasta
að hækka launagrundvöllinn fyrir hjallann.
stríðið svo mjög sem sagt var, þá ; --------
hafa laun prentara enn verið Guðmundur Sigurðsson kaup-
hækkuð sem svarar um 12% á félagsstjróri Vestur-Húnvetningn
þessu tímabili, því að daglegi fynverandi lézt nýlega á Landa-
vinnutíminn var 9 tímar 1914, en kotsspítalanum hér í bænum. Var
er nú 8 timar. Hið menki'legast‘ nýkominn suður að leita sér lækn-
við deilu þessa er þó það, að. á inga. Hannes Jónsson frá Und-
i miklu leyti eru prentararnir að j irfelli tók við forstöðu félagsin3
berjast við sjálfa sig. Tvær að- um síðustu áramót.
alprentsmiðjurnar af fjórum hlíta — Tíminn.
“ROSEDALE” Drumheller’s Bestu
LUMP -OG- ELDAVJELA
STÆFD
EGG
STOVE
NUT
SCREENED
Phone B 62
PPERS
CITY
$18.50
Tonnid
MEIRI HITI—MINNI KOSTNADUR
THOS. JACKSON & SONS