Lögberg - 05.04.1923, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN
5. APRÍL 1923
Öln. 8

, — — : S5SSS5SSSSSSSSSS2SSSSS2SS8SSSS2SSS2SSS8S2SSSSSSS2SS8 Sérstök deild í bi&ðinu SSS8SS2SSSSSSSSSSSSSSSSSS8SSSSSSSSSSSSSS2SSSSSSSSSSS s Ó L SKIN SSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS J Fyrir börn og unglinga ofo*o#o*o#ofo#o#o»o#f/#o#o*o*o«o*o»o*ooo#o«o*o*r>*< ••o* •oooooooooooooooooooooooooooooooouooocéooooooooooooo
Gjörðu eitthvað, vertu eitthvað.
pegar öll kurl koma til grafar, verður ekki
annað sagt, en að hin gamla móðir jörð, sé sæmi-
iegai góður dvalastaður. ]?ar engu minna af brosi
en tárum, ánægjudagar í stað áhyggjustunda.
Venjulegast finnið þér að lokum það, sem þér
leituðuð að í einlægni. Stundum hlotnast yður
það ef til vill í öðru formi, en samt mun tilgang
inum alla jafna vera náð.
Verið ekki of harðir í dótnum um heiminn.
Plestir af oss starblína á afleiðinguna, án þess að
grafast fyrir um orsökina. Vér gleymum því of oft
að það sem imaðurinn sáir, mun hann og uppskera.
Fræið gefur af sér sömu tegundar gróður.
Ef þér sáið þistli, getið iþér ekki með nokkr i
móti ætlast til að rós spretti þar í staðinn. pér eign -
ist aldrei það, er þér ekki verðskuldið.
Stöku sinnum getur svo sýnst, sem forsjóá-.
inni fátist á einhvem hátt bókfærslan. En yfirleitt
færir hún bækur sínar með nákvægnni og ruglast
sjaldan í dálkunum.
Vér imisbjóðum kröftum vorum í því traust,
að skottulæknirinn eða leyndaríyfjasalinn endumýji
iífsþrótt vorn.
Vér misbjóðum hinum helgustu forréttindum,
sem lífið hefir veitt oss og hefnum oss á samfélag-
inu fyrir það að það viill ekki endurnýja vernd sína
oss til handa, eftir að vér höfum brugðist iþví.
Vér bregðumst trausti annara manna og neit-
iim því svo ofan í kaupið, að vinir vorir hafi nokk-
um rétt til sjálfsvemdunar.
Vér eyðum í gáleiysi fjársjóðum upplýsinga*--
innar þar til þekking vor er að þrotum komin.
Vér köstum oss fyrirhyggjulaust út í hring-
iðuna, án þess að hugsa hið allra minsta um skil-
yrðin til landtöku.
Vér ráðumst í fyritæki, sem vér erum ekki
menn fyrir og reynum svo að skella skuldinni á aðra
og Iátum sem oss hafi ávalt lióst verið að þau væri
óframkvæmanleg. Vér þykjumst vera bvgginga-
meistarar, þótt vér höfulm aldrei nent að afla oss
fvrstu undirstöðu til þekkingar í þeim efnum.
Veröldin er krök af stefnuveiluim mönnum, sem
kenna kringuímstæðunum um allar sínar ófarir
— mönnum, sem ekki kunna að gera greinarmun á
hringlandaskap og framkvæmdarbre'k. Pér rekið
yður ávalt og allstaðar á óánægð, viljalítil vesal-
menni, er skella skuldinni á saimfélagið og fvrir-
komulag þess. Enginn andlega heill maður, efast
nokkru sinni um nákvæmni metaskála réttvísinnar.
Hvernig lífsáfonnum yðar reiðir af er að mes1 u
leyti undir yður sjálfum kotmið. Sínum augum lít-
ar hver á silfrið. Ilvert einasta viðfangsefni er
margbrotið, hversu auðvelt, sem það í flyrstu kann
að virðast.
Að finna sjálfan sig og læra að beita kröftum
sínum rétt, er örðugra en margur hyggur. Lifs-
baráttan er stöðugt að taka nýj-um og nýjum mynd-
breytingum. þessvegna er um að gera fyrir yður
að vaka á verði, svo fremi að, þér ekki eigið að
dragast aftur úr. það stendur öldungis á sama
hver þér eruð og hvaða stöðu þér gegnið. Tilveran
krefst af yður starfs árið út og árið inn, og nema
því aðeins, að þér látið heilbrigða dómgreind ávalfc
skipa öndvegið, er fátt líklegra en það, að hlutskifti
yðar verði eyði/mörk auðnuleysisins.
Sá, sem beðið hefir ósigur á heiðarlegan hátt á
sér ávalt viðreisnarvon. Hann hefir ávalt á sína
hlið réttinn til að byrja á nýjan leik.
Ef til vill sýnast öll sund lokin, þar sem nú eruð
þér. En því má ekki gleyma, að veröldin er víðáttu-
mikil og stendur opin þeim, “er þorði að koma og
reyna.”
Gerið reikningsskil við sjálfa yður. Ef yður
skortir kjark til þess að horfast í augu við sjalfa yð-
ur, hvemig getið þér þá ætlast til að öðrum falli and-
lit yðar í geð.
-0-
TíU LÍFSREGLUR FYRIR UNGA MENN.
1. Elskaðu af öllu -hjarta alt, sem þú finnur að
er -þér til góðs, en forðastu hið gagnstæða eins og
heitan eld.
2. Varastu að segja nokkuð um aðra menn, nema
það, sem þú vilt að þeir segi uim þig, því “oft má
satt kyrt liggja”.
3. Farðu snemma að hátta og snemma á fætur.
“Morgunstund ber gull í mund”.
4. Eigðu ekki marga vini, en gerðu alt sem þú
getur fyrir sanna vini þína. Legðu lífið í sölurnar
fyrir þó, ef á þarf að halda.
'5. Vertu aldrei iðjulaus. Ef þú hefir ekkert
handa á milli, þá starfaðu með heilanum, þér og
öðrum til gagns.
6. Sparaðu hvem eyri, sem1 þú getur, án þess að
að gera þér eða öðrum með því skömm eða skaða.
7. Hjálpaðu af ítrasta megni þeim, sem bágt eiga,
— bæði í orði o-g verki.
8. Haltu öllu þínu í röð og reglu.
9. Innrættu æskulýðnum alt, sem þér hefir reynst
vel sjálfnm, en varaðu hann við því gagnstæða.
10. Neyttu aldrei áfengra drykkja né tóbaks.
þúfurnar í Kúamónum. pað var stórþýfður gras-
mór, einvaldsríki snarrótarpuntarins og þá í tveggja
ára sinu. par stóðu þeir porsteinn og börðust um
bjórvotir — og áttu von á morgunimatnum í hverri
stundu.
FLENGING.
Pað var föstudagur í seinni hluta ágústmán-
aðar.
Húðarigning hafði verið daginn áður. Og enn
var úrkoman svo mikil, að varla var “hundi út sig-
andi”. Engin rakstrarkona fór út fyrir dyrastaf
hannl dag. En þeir, sem á harðvelli þurftu að
heyja, lofuðu Guð fyrir slátturekjuna.
porsteinn í Hvammi hafði farið í býti um morg-
unmn, ásamt vinnumanni siínum, og ætlaði að skafa
Sigga litla gekk niður götuna frá Hvammi
og bar vætufötu í annari hendinni en böggul í hinni.
Hún hljóp við fót. Sigríður húsfrey^ja hafði orðið
seint fyrir með matinn og hafði skipað Siggu að
flýta sér. |
Sigga litla var1 tíu ára gömul, lítil eftir aldri,
mögur og fölleit. Hún var dóttir Jóns í Hólagerði,
bláfátæks barnamanns, en móðir hennar var farin
að heilsu. Veturinn áður hafði Jón orðið fyrir því
óhappi að missa kú, þá einu, sem hann átti. Og þ >•
hafði Sigríður í Hvammi tekið nöfnu sína til sín í
guðsþakkaskyni.
Niður í Kúamóinn lá hlemmigata, djúp og tíð-
farinn. Nú var hún blaut og sleip af rigningunni.
pað hallaði undan fæti vestur að Kálfaholt-
inu. Sigga hljóp niður götuna. Er neðst kom í
brekkuna rann h-ún í s-pori og féll kvdliflöt.
Sigga flýtti sér á fætur. Kjólgarmurinn
hennar var löðrandi af for úr götunni. En hún
fékk annað að hugsa um en að verka hann. Hún
hafði Imist fötuna þegar hún datt og nú flóði væt-
an um götubarminn.
Sigga litla stóð fyrst augnabli'k agndofa og
horfði á vætuna. Svo fór hún að -gráta.
Hvað átti hún að gera?
Fyrst datt 'henni í hug að fara heim og sækja
vætu aftur. En þá mundi hún eftir hversu fram-
orðið var orðið. porsteinn mundi líklega fara að
senda eftir matnum. ef hann kæimi ekki fljótlega.
En hún átti stutta leið ófama.
Hún tók upp fötuna og böggulinn og hélt á-
fram með hálfum hug.
“Hvað ósköp kemurðu seint með matinn,
barn”, sagði porsteinn þegar hún kom til þeirra
“Eg hélt þó að ekki væri veður til að du-nda núna”.
porsteinn tók við fötunni og bögglinum. Hon-
ulm þótti fatan nokkuð létt og tók lokið af. —
“Hvað er þetta, stelpa? Hvar er vætan?
Eigum við ekki að fá annað en að sleikja innan
fötuna?”
“Eg — eg datt og — og misti niður vætuna”,
stamaði Siggja með tárin í augunum.
“pað þætti víst trúlegt eða hitt þó heldur að
þú gætir ekkir ekki borið matarskreistu á engi án
þess að hella öl-lu saman niður. Snáfaðu nú undir
sins heim og sæktu vætu h'anda okkur aftur. Og
reyndu nú að standa á löp-punum.”
Sigga tók við fötunni og sneri heim á leið, nið-
urlút og grátandi. Hún var orðin gegnblaut á
baki og handleggjum og varð að ganga hart til að
halda á sér hita.
Pegar hún kom heim, hitti hún Sigríði í búri.
“Jæja, tetrið mitt, þú ert þá komin. Hvaða
ósköp hafa piltarnir verið fljótir að borða. En þvi
komstu ekki með diskinn og klútinn fyrst þú fórst
að bíða eftir fötunni? — En hvað er þetta! Hvern-
ig hefirðu farið að gera kjóíinn þinn svona foru-gan
stelpa ?
“Eg — eg datt og misti vætuna niður, og por-
steinn — ”
“Hvað segirðu? “Heltirðu niðu allri ^ætunni.
Ekki nema það þó. pað er iþokkalegt að fara
svona með bl-essaðan matinn!
“pað er svo ósköp sleipt í götunni og eg — ”
“Eg ságði það áður en þú fórst af stað, að þú
skyldir ekki fara götuna. En það er efns og vant
er, þú getur aldrei gegnt neinu sem þér er sagt.
Piltamir verða víst vel á sig komnir í dag að fá
ekki nema bitakörtuna. En því skal eg lofa þér,
að ekki skaltu komast hjá flengingu þegar porsteinn
keimur heim í dag.”
“porsteinn bað -mig að sækja í fötuna aftur.”
“Hvaða mjólk ætti eg svo sem að hafa til þess
að senda vætu oft á dag á engið? Hann ætti best
að vita það sjálfur, hvað mjólkurrík eg er. petta
litla sem af gekk í morgun er nú komið undir suðu
í grautarpottinum. peir verða að komast af með
bitann, að iminsta kosti þangað til eg sendi þeim
hádegiskaffið. Farðu nú og sæktu kýmar suður
fyrir Gerðis'hólana. pað er það eina sem þú get-
ur gert nokkurnveginn skammlaust.”
Sigga litla fór út í illviðrið. Úrkomunni var
nú heldur að slota og dálítið að greiða úr skýpi-
þykninu í ölium áttum. Kúnum hafði verið hleypt
út á túnið um morguninn. Nú tók Sigga litla þær
og rak eins og fyrir hana var lagt, en það var leið
s-em svaraði stekkjargöngu.
pegar -hún kom heim aftur frá kúgarekstrin-
um, var Guðrún vinnukona farin með hádegiskaff-
ið.
porsteinn kom heim til miðdegisverðar og
heldun með fyrra móti svo maturinn var ekki til-
búinn. i
“Hvaða ósköp kemurðu snemrna, góði minn.
Eg hefi matinn ekki alveg til,” sagði Sigríður þeg-
ar hann kom í búrið.
“Eg var orðinn sæmilega matarþurfi, eins cg
nærri má geta að vera vætulaus.”
“Já, eg lofaði stelpugegsninu því, að hún
skyldi ekki sleppa v-ið hýðingu. Farðu nú með
ihana út í fjós og flengdu hana svo að hún muni
eftir næstu daga, á meðan eg er að skamta.”
porsteinn var vanur að fara að vilja konu
sinnar, enda áttu þau skap allvel saman, og nú
kallaði hann á Siggu litlu og fór með hana út í
fjós.
“Eg ætla að viba það, hróið mitt, hvort vönd-
urinn gæti ekki kent þér að fara svolítið gætilegar,
svo þú eyðileggir ekki matinn aftur næstu dagana.”
Sigga litla leit upp á porstein og tárin blik-
uðu í dökkgráu augunum. Svo horfði hún niður
á gólfið og sagði ekki neitt.
porsteinn tók vönd, sem lá á vegglægju í fjós-
inu og not-aður hafði verið til að sópa kýrnar vetur-
inn áður. Síðan leysti hann ofan um Siggu og lét
hana taka út refsinguna eins og honum þótti þurfa.
Hann skildi við Siggu grátandi og illa til reika
á fjóströðinni og fór inn og tók til matar síns með
bes-tu lyst.
pegar porsteinn var farinn, stóð Sigga litla á
fætur og lagaði á sér fötin. Síðan lagðist hún upp
í stall og grét með miklum ekka.
“Elsku mamma mín! pig grunar víst ekki
hvað mér líður illa. pú hefir ekki vitað hvað þú
sagðir, þegar þú varst að lýsa því fyrir mér, hvað
mér imundi líða vel hjá nöfnu minni.”
pegar Guðrún vinnukona lét kýmar inn um
kvöldið, fann hún Siggu litlu sofandi í stallinum.
Bakhluti hennar var stokkbólginn eftir flenging-
una.
K. Aðalst. Sigmundsson.
VORSöNGUR.
Flýgur sunnan með flughröðum vindum
fagra vorið með hækkandi log,
yfir heiðum og hrynjandi lindum
hella fjöllin í dimmbláan vog. :,:
Losnar sjórinn og landið úr böndum,
lífsafl streymir í dynjandi foss;
sólin réttir að sjónum koss :
svanir lyftast á blikvængjum þöhdum;
og vordögg vætir alt,
og vorsól kætir alt,
hún örfar lífsins andardrátt
við í s 1 a n d s hjartaslátt.
L. Th.
•— Heimilisblaðið.
Frofessional Cards

DR. B. J. BRANDSON
21«-220 MF.DICAIj ARTS RIjDG.
Cor. Graliam aiul Kennedy Sts.
Plione: A-7007
Office tlmar: 2—3
IleimiU: 776 Victor St.
Plione: A-7122
Winnipeg, Manitoba
DR. O. BJORNSON
210-220 MEDICAIj»ARTS BIjDG.
Cor. Gráhani and Itennedy Sts.
Plione: A-7067
Office ttmar: 2—3
IletmiU: 764 Victor St.
Phone: A-7586
Winnipeg, Manítoba
DR. B. H. OLSON
216-220 MFDICATj ARTS BIjDG.
Cor. Graliam and Kennedy Sts.
Plione: A-7067
ViStalstmi: 11—12 og 1—5.30
Hehnili: 723 Alverstone St.
Winnipog, Manitoba
DR J. STEFANSSON
216-220 MEDICAIj ARTS BIjDG.
Cor. Graham and Iíénnedy Sts.
Stundar augna, eyrna, nef og
kverka sjúkdóma.—Er a8 hitta
kl. 10-12 f.h. og 2-5 e.h.
Talsími: A-3521. IleimiH: 627
McMillan Ave. Tals. F-2601
GLAÐLYNDI.
Glaðlyndi er dýrmætur fjársjóður; það eykúr
hvervetna glaðværð og dregur úr sérhverri móðgun
og gremju, svo að mótlæti og erfiðleikar verða létt-
bærir og æfidagarnir verða sem skemtiferð “um
fagrar sólskinsgrundir”.
Er það mögutegt, að iþetta sé alt glaðlyndinu að
þakka ? Já, vissulega. En eg á lík-a við annað og
meira með glaðlyndi, en gáska og uppgerðarglens
gárun-ganna, som oft eru þunglyndir á milli, eða til-
gerðarkæti heimboðsgestanna, sem venjulega endar
með önuglyndi.
Nei, — m-eð sönnu glaðlyndi á eg við lífsgleði,
sem er svo rótgróin, að -hún endist aflla m-annsæfir.a,
óhögguð af mótbyr örlaganna. Slíkt glaðlyndi hef-
ir söpm áhrif á lífið, sem eikin á eyðimörkinni, er
veitir hinum þretvtta og þyrsta veg faranda bæði
endurnæring og sválandi skjól gegn sólarhitanum.
— já, það er eins og uppsprettulækur á öræfum, sem
óaflátanlega sprettur upp úr undirdjúpunum, - 4
sem allir geta ausið, án þess vatnið minki.
Glaðlyndið sprettur sömuleiðis upp í hinu hulda
hugardjúpi. Margir gæfumenn hafa inndrukkið
það með móðurmjólkinni, en allir geta öðlast það.
GlaSlyndur getur aðeins sá veriðj sem skoðar
lífið frá björtu hliðinni; en það -getur maður þvi að
eins, að maður þekki tilgang lífsins og gildi þess.
Maður verður að hafa fundið undirstöðuna, sem i!il
tilveran hvílir á, og hið mikla allsherjar-lögmál, sem
alt iíf þráir eftir að öðlast. — Mjaður verður, með
öðrum orðum, að hafa starfað sig áfram til óbilan-
legrar lífsskoðunar og aflið sér þeirrar heimspeirí,
er ekkert fær haggað, svo að hann finni öruggar
grundvöll undir fótum sér.
Sá, sem svo að segja hangir í lausu lofti og
fahnar eftir fótfestu, eða sá, er lætur berast með
straumnum í hugsunarleysi, hann getur ekki öðlast
hina sönnu gleði.
Hvorki guðleysinginn né hólds-hyggjumaði.r
inn geta verið hamingjusamir til lengdar, og þar af
leiðandi heldur ekki haft hið sanna glaðlyndi.
pað getur aðeins sá verið, sem veit:
1. að Guð er til — og a§ Guð er góður.
2. að maðurinn er guðlegs eðlis (“skapaður í Guðs
miynd”) og ódauðlegur.
3. að heiiminum er stjórnað eftir guðdómlegum
og réttlátum lögum.
Á þessum óhagganlega grundvelli, sem engin
vísindi hafa orkað að kollvarpa, getur maður svo
'bygt framvegis:
1. Guð, sem er góður og seim hefir ^kapað alt og
stjómar öllu, hefir þannig tilgang —. og til-
gangurinn er fullkomnun.
2. Maðurinn, sem er frá Guði, verður að læra að
skilja þennan tilgang pg hið óbreytanlega lög-
mál, sem öllu stjórnar.
3. pegar maðurinn með alvarlegri ástundun, h.T-
ir öðlast skilning á þessu, getur hann sjálfur
orðið samverkamaður Guðs til þess að full-
komna þenna tilgang.
pegar maðurinn hefir náð svo langt, að hann
getur sagt: “takmarkið er, töflur að vera, letraðar
Tetri Guðs”, þá opnast fyrir honum eilíft líf í gleð-
inni.
Algerlega öruggur og hjartanlega ánægður, I
með stöðugri ástundam til að efla samúð og méð-'
aumkvun með öðrum, keppir slíkur maður að.sln.ií
eilífa og dýrðlega takmarki. Hann miðlar öðrum1
óaflátanlega af upp sprettulind gæfunnar, og bætir 1
þannig úr böli heimsins og græðir sorgarsár með-
bræðra sinna. «
Jafnvel kvíðinn fyrir dauðanum hverfur. Dauð-
inn verður aðeins hlið, sem opmar fyrir sálarsjón
vorri fegurri og auðugri tilveru.
Sanmlega segi eg yður: Sá er sæll, sem er glað- j
lyndur í þessari merkingu orðsins.
DR. B. M. HALLDORSSON
401 Boyd Buildtng
Cor. Portage Ave. og Edmonton
Stundar sérstaklega berklasýki
og aSra lungnasjúkdðma. Er aS
finna á skrifstofunni kl. 11—12
f.h. og 2—4 e.h. Sími: A-3521.
Heimili: 4 6 Allotvay Ave. Tal-
slmi: B-3158.
DR. A. BLONDAL
818 Somerset Bldg.
Stundar aérstaklega kvenna cg
barna sjúkdóma.
Er að hitta frá kl. 10—12 f. h.
3 til 5 e. h.
Talsími A 4927
Heimili 806 Victnr vStr.
Sími A 8180.
DR. AUSTMANN
848 Somerset Blk.
Viðtalstími 7,30 — 8,30 e. h.
Ileimili Suite 4 Marie Apts,
Alverstone St.
Sími: j\2737. Res N8885
DR. J. OLSON
Tannlæknir
216-220 MEDICAIj ARTS BIjDG.
Cor. Grahain and Kennedy Sts.
Talsími A 3521
Heimili: Tal-s. Sh.3217
J. G. SNÆDAL
Tannlæknir
614 Somerset Block
Cor. Portage Ave. og Donald St.
Tálsími: A-8889
Vér leggjnni sérstaka áberzlu á að
selja nieöul ei'tir forskriltum bi kna.
11 in l>e/.tu lyf, seni luegt er nð fá eru
notuð eingöngi'. • ]>cgar |>ér komið
með forskrliftum til vor megið |>jer
vera viss um að fá rétt I>að sem larkn-
iriun tekur til.
COfjCDEUGlI & co.,
Xotre Datne and Slierbrooke
Phones: X-7659—7650
Giftingaleyfisbréf seld
Munið Símanúmerið A 6483
og pantið meðöl yðar hjá oss. —
Semlum Pantanir samstundis. Vér
afgreiBum forskriftir með sam-
vizkusemi og vörugæði eru éyggj-
andi, enda höfum vér margra ára
lærdómsrlka reynslu að baki. —
Allar tegundir lyfja, vindlar, Is-
rjðmi, sretlndi. ritföng, tðbak o. fl.
McBURNEY’S Drug Store
Cor Arlington og Notre Dame Ave
J. J. SWANSON & CO.
Verzla með fasteignir. Sjá
um leigu á húsum. Annast
lán, eldsábyrgð o. fl.
808 Paris Bldg.
Phones. A-6349—A-6310
Eggjasalinn: pað er stríðinu að kenna, bamið
gott, hvað eggin eru dýr.
Ella: En hvemig fara hænsnin að vita að stríð-
ið er?
Giftinga og . i
Jarðarfara- plom
með litlum fyrirvara
Birch hlómsali
616 Portage Ave. Tals. 720
S*r IOHN 2 RIN<3 3
THOMAS H. JOHNSON
og
H. A. BERGMANN
ísl. lögfræðingar
Skrlfstofa: Rooni 811 McArtbur
Building, Portage Ave.
P. O. Box 1656
Phones: A-6849 og A-6840
Vv. J. IjINDjVIj, J. II. LINDAL
B. STEFAN8SON
Islen/klr lögfræðingar
3 Home Investinent Bullding
468 Main Street. Tals.: A 4963
peir hafa einnig skrilstofur að
Lundar, Riverton, Glmli og Piney
og eru þar aG hitta a eftirfylgj-
andi tímum:
Lundar: annan hvern miðvikudag
Riverton: Eyrsta fimtudag.
Gimliá Fyrsta miSvtkudag
Piney: þriðja föstudag
1 hverjum mánuði.
ARNI ANDERSON
ísl. lögmaður
í félagi við E. P. Garland
Skrifst.: 801 Electric Rail-
way Chambers
Talsími: A - 219 7
A. G. EGGERTSSON LL.B.
ísl. lögfræð;ngur
Hefir rétt til að flytja mál
bæði í Man. og Sask.
Skrifstofa: Wrynyard, Sask.
Phone: Garry 2616
Jerkinsi hoeCo.
PRENTUN
komið með prentun yðar til
The Columbia Press
Ltda Wiliiam&Shcrbrooke
Vér geymum reiðhjól yfir
veturinn og gerum þau eins
og ný ef þess er óskað. Allar
tegundir af skautum búnar
til samkvæmt pöntun. Áreið-
anlegt verk. Lipur afgreiðsla.
EMPIRE CYCLE CO.
641 Notre Dame Ave.
ralsímar:
Slvi’tfstofa:
lieiinili: ...
N-622&
A-7998
HALLDÓR SIGURDSSON
General Contractor
808 Great West. Perm. Loan
Bldg. 356 Main St.
JOSEPH TAVLOR
LÖGTAK8MAÐUR
HolmiHstals.: St. Jobn 1844
Skrlfstof U-Tals.: A #557
Takur lögtaki bæSi hO»aJatru«kulA%
veðskuldir, vlxlaskuldir. AfgrdPlr A‘<
sem «8 lögum lýtur.
Skrltstofa 255 Mn!n S(w«
Verkstofu Tais.: Heiina Tals.:
A-8383 V-93S4
G. L. STEPHENSON
Plumber •
AUskonar rafmagnsáiúild. svo sem
straujárn víra. allar tegunilir nf
glösuin og nflvaka (batteries)
Verkstofa: 676 Home St.
“DUBOIS” LIMITED.
V18 litum, hreinsum. og krullum
fjaðrir. — Föt af öllum gerðuqri
hreinsuC og lituS.— Gluggablæj-
ur, Gðlfteppi, Rúmteppi lireine-
uð eftir nýjustu tlzku.
Pöntunum Utan af landi sjer-
stakur gaumur gefinn.
Tals. A-3703 276 H:\rgrave St.
B. J. LINDAL. eigandi