Lögberg - 19.04.1923, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 19. APRÍL 1923.
Sls. 6
Credit Extended to Reliable People at Banfield’s \
Laugardagurinn verður Stóri Dagurinn
fyrir
Barna-
Xerrur

T

Kjá
BANFIELO’S
Ferskt loft og ein okkar nýmóð-
ins barnskerra kemur barninu
yðar til að byrja að tala. Vegna
hins lága verðs og þægilegu skil-
mála ættuð þér að nota tækifær-
ið að kaupa barnskerruna.
BAiRNS KERRA.
Litur sem filabein, hólk handföng, skotvagna tög-
leöursgjar'öir á hjólunum, sæti klætt ÍICÍi UA
gáruklæSi, bak er færa má til....'.......ípjO.UU
$7.50 út í hönd, $1.85 ú vikn.
BARNS ' KERRA ÚR TRJE
Grá aÖ (ft, handfang úr tré, 12-þuml hjél meö tóg-
leöursgjör?, púöaö sæti, bak og .CíCO CA
fcliðar. Veröiö er..... ................|«pDZ.DU
$7.50 út í hönd og $1.85 ú viku.
LJETTIVAGN
Kumfy .grind, fallega ofin úr tágum, meS togleöurs-
gjörtS á hjólum, skygni er leggja má 7C
niöur, púÖatS sæti, bak og hliöar .......«J)Dð. I D
$3.50 út í hönd og $1.45*ú viku.
BARNS KERRA.
Litur sem fílabein og royal blátt, meÖ togieöurs gjörð
á hjólum, fallega oíin grind og hetta, púö- OQ 7C
að sæti, bak og hliðar ....-.............. D»/. ( D
$3.50 út í hönd og $1.45 ú viku. «
BARNÍS KERRA.
Brún tágar kerra, tágar hetta er færa má til; pú'Ö-
aö sæti, rent handfang, togleöurs gjörö QC
hjðlum og bakiö á hjörum..............«P“U«»!D
$3.00 út í liönd og $1.25 ú viku.
BARNS KERRA.
Litur grár eöa fllabeins, púöaö bak, sæti og hliöar,
12-þuml. hjói meö togleöurs gjöröum, boga-Ol 0|“
hetta úr leðurltking.... ...............fa D
$3.00 út í hönd og $1.25 ú viku.
SULKY KERRA
Litur brúnn. færslu-bak, 10-þuml. hjól með togleð-
urs gjörðum, hándföng l "7 CQ
leggjast saman ................ ....... X I »D V
$2.00 út í liönd og $1.00 ú vikn.
BARNSKERRA ÖR TRJE
Litur hvtttur og grænn, hetta úr leðurltking, hjól
12 þuml. meö togleöurs gjöröum. Oi QC
$3.00 út í hönd og $1.25 ú viku.
llanfield's Búðin opin
stefna: mg JHh m jrMæÍ^m frú
Ábyrgst að gera
nicnn únægða VPÍH fflf mt mm tm W 8.30 f. h. tU
cða pen- Roli&blo Homo FVtrnhrtvar^ 6 e. h.
Inguni skilað aftur STHEíT - PHONE116667 Hvem dag
"A MIGHTY FRIENDLY STORE T0 DEAL WITH'
urnar veiddi ihann héra í soginu
svo vjð höfðum gnægð af kjöti til
matar.
Já, Guð launi þeim og blessi öll
þeirra störf eins og allra góðra
ung.linga sem vilja sem fyrst læra
að hjálpa sér sjálf og þar eð
öðrum líka, þess vegna er það, að
ef eg mætti ráða fyrir börnin mín
með framtíðina, að niðurlagðri
allri upphefðar laungun, að eg
held eg myndi lang helst óska að
þau öll eignuðust kóngsríki — ó-
breytt og sjálfstætt bændalíf, því
þá væri eg viss um, að þau ynnu
fyrir lífbrauði sínu á heiðarleg-
an hátt og gætu Híka alið upp
nýtar manneskur fyrir mann-
félagið..
iHvar fengi svo sem kóngurinn
sjálfur, eða nokkur annar brauð
ef enginn fengist til þess að
gegna bóndastöðunni?
Nei, bóndinn fyrst og síðast all-
ir hinir milliliðir, sumir þarfir
og aðrir óþarfir á eftir. Landið
er alt of lítið bygt og notað, því
þá ekki að leggja þurfamönnum
talsvert meira fé til að búa út á
landi, eij, að ganga 6 mánuði iðju-
lausir í bæjunum og ala svo upp
meira og meira af vesalingum sem
aldrei fá nóg að borða og ekkert
tjl að gera?
Og að encfing.u tek eg aftur
upp orð Fr. Guðmlundssqnar: “Að
álit og mannvirðingar verðskulda
menn hvergi (betur en við iland-
búnaðarstöðuna, ef hún er rækt
með alúð og samviskusemi.”
Tileinka eg svo þessi. fáu orð
þeim, sem 'kynnu að vilja byrja
ibúskap með 5 kýr út á landi, eins
og við gerðum. |
Hugleiðingar út af grein
Fr. Guðmundssonar.
Eftir gamla konu.
pegar eg mjeðtók Lögberg 3.
marz, hittist svo á að flúin var að
grassa í okkur, samt fórum við ai
forvitnast í póstinn og það sem eg
fyrst rakst á í Lögbergi, var grein-
in hans Fr. Guðmundssonar, og
næstu daga á eftir var eg löt að
vinna, svo eg fór að rissa þessar
línur í flónsku minni, þó eg sé
vanari að sitja við rokkinn minn
eða standa tvið stóna, heldur en
sitja við skrifborðið, eins og viá
flest allar bænda konur.
pað er þó sannarlega satt, að
til þess á maður að lesa blöð og
bækur, að maður hugsi og tali um
það sér til dægrastyttingar, sem
í þeim r á eftir.
Heima á gamja landinu var þaá
regla í föðurgarði í mínu ung-
dæmi, að hver einasta blaðagrjin
sem lesin var, var tekin lið fyrir
lið og rætt um það til fróðleika og
skemtunar, sem hún hafði að
geyma.
En í þessari grein ‘hans Fr
Guðmundss. er meir en rétt un.
einstaklings yfirvegun að ræða,
nefniiega þessi istyrkveiting, sem
ihann talar um, að Manitobaþing-
ið hafi samþykt með meiri hluta
atkvæða. pað er reglulega ísjá-
arvert áhyggjuefni öllum, sem
vilja reyna að bjarga sér og sín-
um á heiðarlegan hátt, að ala upp
íeti og ósjálfstæði hjá hinum, sem
kæringarminni eru. pað eina, sem
mér þykr að hjá honum, og það
er, að mér skilst að hann vera
bæjarmaður, ög þess vegna ekki
nógu kunnugur erfiðleikum sem
byrjun búskapar út á landi hefir
í för með sér; hann virðist bera
svo gott skynbragð á það mál, sem
er að ræða, því ávalt er -hægra
um að tala'en í að komast.
Uppástunga ihans er stórheiðarleg
gagnvart þessum þurfamönnum
í bænum. Nóg or blessað Jandið,
sem bíður eftir starfandi höndum
til að framleiða. pví yfirleitt er,
held eg óhætt að segja, að hver
maður mieð fulla heilsu, þó hann
hefði fleiri en fjögur börn, getur
undantekningar lítið haft næ^i-
legt ti.l fæði-s og klæðis ef allir
nenna að vinna,_ jafnóðum og
börnin vaxa.
pessi grein Fr. Guðmundssonar
festist mér svo mjög í minni, áf
því að höfuðstóllinn, sem hann tal-
ar um að 'byrja búið með', er svo
óþektur því, sem við með sjö í
fjölskyjdu byrjuðum með hér á
landinu okkar fyrir tuttugu ár-
un*. og annað hitt, að besti kost-
urinn við að búa út á -landi virð-
ist honum alveg hafa gleymst að
uuunast á, sem er að börnin fá þar
jnikið hollara uppeldi, bæði and-
e^á og likamlega en í Ibæjunum
<*£ €r það þýðingarmesta atriðið
íyrir framtíðina og þjóðfélagið.
Bg hefi oft hugsað um byrjun-
ina okkar hérna, og við nákvæm-
legustu yfirvegun komist að þeirri
niðurstöðu, að það sé mest börn-
unum#okkar að þakka næst GuCj,
að við náðum þo/lan.legu efnalegu
sjálfstæði og búum nu lí góðu húsi
við nægileg efni til fæðis og klæð-
is á skuldlausu landi. ötul og góð
'börn ala sig að miklu leyti upp
sjálf og annast hvert annað ef þau
eru út á landinu, en það geta ekki
bæjarbörnin eins.
Við hjónin komum hingað frá
íslandi með fimm foörn, tvo drengi
og þrjár stúlkur, sængurfatnað
í fimm rúm og góðan og hlýjan
fatnað fyrir alla, sem entist éitt
til tvö ár. Svo var keypt ejtt rúm
stæði, éldavól og nauðsynlegustu
áhöld til matreiðslu. Þegar þessu
var lokið þá áttum við eftir eina
$100,00, og fyrir þá urðum við að
kaupa foústofninn til að lifa á.
Við keyptum tvær kýr nýbornar
á $80,00 og ein var oldcur gefin,
svo 'tók hann til láns' 2’ kýr fyrir
$60,00, og svo líka uxa þar að
Jáni á $70,00, sem svo feðgarnir
heyuðu með um .sumiarið fyrir
þessum búpeningsstofni. Við
bjuggum hjá venslafólki okkar
yfir sumartíman, sem alt gerði
sem það gat til að greiða götu
okkar endurgjaJdislaust. Þrjár
kindur og ein íhæna, með 6 ungum
voru á fyrsta árinu. Þetta var þá
allur bústofninn og á honum
hvíldi $155,CO skuld, sem borgast
átti við getu, sem eg enn ekki hefi
hugmynd um nær hefði orðið ef
drengirnir okkar tveir, elstir barn-
anna, hefðu efcki verið til hjálpar
á ýmsa vegu. Sá eldri þá 14 ára,
hinn yngri 11. Um haustið flutt-
um við á Jandið fyrsta vetradag í
svo lítinn bjálkakofa, að eg vil
sem minnst um hann tala, sem
bóndi minn var búinn að koma
upp fyrir þaustið, me© þó ein-
hverri ihjáJp vensla manna okk-
ar. Ekkert timburgolf var ' í
honum, svo eg þurfti eltki að erf-
iða við að þvo gólfin í tvö ár, en
hvernig mér hefir í huganum lið-
ið þar stundum, að fara úr góðu
stóru timburhúsi á íslandi, geta
þeir einir getið sér til, sem hafa
vanist einu og öðru í lífnu. “En
á misjöfnu dáfna (börtiin foest.”
Jæja, þárna bjuggum við í. 3 ár
við góða heiJsu, varla að það kæmi
kvef og aldrei flú. Svo smá-
stækkuðum við býlð og á öðru ár-
inu bættist okkur þniðji sonur-
inn, sem er nú orðinn duglegur
piltur. pegar kaldast var þarín
vetur þá hélaði í kringum rúmið
okkar, og þá komu sannarlega að
góðu íslenzku sængurfötin okkar
að góðu liði. Engin voru þá út-
gjöldin, óDíkt því sem nú -er. Hér
var þá enginn skó’li, sem við gæt-
um náð til nema í 5 niílnat fjar-
lægð svo eldri drengurinn fýr í
vinnumensku fyrstu árin, og hafði
$100,00 um árið. pessa peninga
lánaði hann svo pabba sínum upp
í skuldirnar Sg fyrstu hrossin sem
keypt voru. Hinn yngri var altaf
heima til hjálpar. En hvernig
hefði farið ef þeir hefðu gengið
á skóla, eins og átt hefði að vera?
En þarna voru allir að vinna
og veitti ekki af. Bóndi minn er
góður smiður og gat því vel sett
sjálfur upp foyggingarnar me.'i
bræðrunum, sem sóttu allan við
langar leiðir til myllu*. Svo
spann eg og prjónaði mest allan
nærfatnað og öll plugg, og saum-
aði upp á börnin upp úr gömlum
fötum, sem mér voru gefin, af
góðgjörðasömu fólki eða þá keypt
í “Secound Hand” búðum, því
heimilis peningana varð að hafa
til fæðis og verkfærakaupa og
ýmiskona þarfá.
Litlu stúlkurnar mínar hjálp-
uðu mér mikið við ullar vinnuna,
kembdu og tvinnuðu, og enn bætt-
ust tvö í blessaðan hópinn þá var
eg oft svo lasinn að eg þöldi ekki
að stíga rokkinn, svo þær gerðu
það'fyrir mig, þá gátum við haldið
áfram að spinna, því ekki dugði að
gefast upp. En þyngst af öllu lá
á mér í þá dagana, að geta ekki
látið börnin fara á skóla. pað
vár verra en heima á íslandi, þar
gat maðúr altaf fengið umgangs
kennara á hverjum vetri í 6 til 8
vikur, en svo loks eftir nokkur ár
fcom skóli í tveggja mílna fjar-
lægð, svo stúlkurnar og yngri
börnin hafa notið hans, en bless-
aðir eldri drengirnir aldrei, ekk-
ert nema vinna og hjálpa, Samt
geta þeir vel lesið ensku og kom-
ist í gegn sjálfir lí viðskiftalíf-
inu sem dugar.
í þrjú ár höfðum við svo bara
þessar 5 kýr með góðum árangri.
pá viJdi okkur þau höpp til, að
einn góður venslamaður okkar
var að setja upp verzlun, og þurfEl
að selja nokkuð af gripastofn sín-
um. Hann seldi okkur 4 kýr að
hausti til á eina $100,00. AllaÝ
geldar, én áttu að bera með vor-
inu eins og ,var regla í þessari
bygð fyrst lengi, þá var tíara hugs-
að um að hafa mjólk á borðið áð
vetrinum til, en í seinni tíð hafa
menn reynt að hafa sem mest af
haustJbærum og með því móti gef-
ur kýrin næstum tvöfalt meira af
sér yfir árið.
pessi kúakaup hjálpaði oldkur
mikið áfram og áttu að foorgast
á árinu, þá var nú smjör pundiö
aðeins 15c að sumrinu og 25c að
vetrinum. pætíi lágt verð núna.
Við komuna varð ált af að selja
jafnóðum upp í ýmislegt, sem
kaupa þurfti, og að öUu leyti varð
að halda mjög sparlega á. En það
var ósvikin nýmjólk, sem börnin
höfðu með mjölmatnum, en ekci
svart te eða folönduð mjólk, eins
og í foæjunum. pau voru ánægo
uxu og dufnuðu og1 hjálpuðu á
ýmsan hátt hvert eftir sínuril
aldri. Svo alt hröklaðist foýsna
vel í gegn, þrátt fyrir margskyns
óhöpp á gripunx
Drengurinn okkar sem heima
var sótti fisk í vatnið á vorin, seim
dugði yfir sumarið. Og á vet-
Hvað’ haldið þið cánadisku } fróðlegt að vita hver árangurinn
bændur, að þið munchið heyja hefir orðið.
fyrir mörgum hundruð gripa með Eftir grein 1^ G- j, a<5 <jæma,
orfi og ljá eða með sömu hey- L á lhafa mjög mikiar .breytingar
skaparaðferð^g brukuð ájb-; orðið heima & þessu 35 ára tíma.
i bili siiðan eg fór þaðan, t. d. vissi
} eg ekki til að korn væri forúkað til
land? Svarið verður kannske
Við heyjuðum ekki fyrir mörgum
hundruð gripum á íslandi, held-
ur: nei. En sumir ykkar heyjuðu
fyrir nokkur hundruð sauðfjár,
auk nokkra ihrossa og nautgripa,
þegar eg var á íslandi (fyrir 35
árum síðan), var sá talinn meðal
bóndi í efri hluta Árnessýslu,
er átti um 300 sauðfjár, 10 naut-
gripi og 20 hross.
Eg veit að margir bændur í
Canada eiga stærra foú, en það
eiga líka margir minni.
pað er satt að margur fór af
íslandi frá rýrum kjörum, og ef
til vill er foerra G.-J. einn þeirra.
Sumir þeirra hafa komist í góð
efni í Canada, et» vel að merkja
með súrum,sveita, og eg hygg að
frumbýlingsár flestra þeirra hafi
verið litlir sældardagar, og sult
og seyru verða alt of margir
vestanhafs að líða.
Lítið yfir hérlendu dagblöðin
yfir árið 1921, þar má sjá ftegn-
ir af því að fjölskyldufeður hafa
ráðið skylduliði sínu og sjálfum
sér bana af harðrétti. Einhleypt
fólk hefur ráðið sér bana af sömu
orsök. Húsbrot og þjóðvega-rán
hafa verið framin út af fjár-
skepnufóðurs, þess þurAi ekki
með í þá daga, heyið var svo kjarn-
gott og jörð að.sama skapi'þegar
í beitihaga náðist, sem var á hverj-
um vetri meira og minna, og leit-
un hygg eg á þeim stöðum í Can-
ada, þar sem foæta má sauðfé án
gjafar, eða er nokkurt hey til í
Canada sem jafnast á við islenzku
töðuna? Vy.Nú þarf einn bóndi á
íslandi 8000 króna virði af mjöi-
mat handa búpeningi sínum á ei i-
um vetri, og þar sem þar við bæt-
ist að. hver 200 pd. voru “560—70
kr. Ef þetta er satt, þá er eng-
in furða þó nærri höggvi gjaldþror.
gufuvélina, það má líka gjöra það
á íslandi. v “Mishæðir,” þar hygg
eg að hagurinn á metaskálinni yrði
íslands meginn. Eg hefi farið
um, Mundi ekki .efnahag Cana- yfir Klettafjöllin eftir Canada
diskra bænda hnigna, ættu þeir við „ , . , ,.
, , , Kyrrahafsbrautinni að likindum
snk verzlunarkjor að bua, en þvi , . ,. , . , ,
, , , „ ,, ,, „ f , lengri veg en yfir þvert Island, og
þa ekki að raða bot a þessu ? þvi , . ., . . , . . ,
,, . . K hvergi veit eg meiri klvngur a al-
ekki að setja ploginn í gramosa- , , ,
, ,,. , ,i, , ... , . fáravegum Islands, en þar sem su
holtin og sa ífþau hofrum, byggi , * , , .. ,
. „ , , , . braut fer yfir. “Fátt að flytja í
og rug, og allar þessar kornteg- , . .,
,. , , , f ' mannlausu landi? Hvernig veit
undir mundu a ollum arum geta , ., , „ , ,
. í , “ T G. J. að Island er manntlaust? hefir
sprottið a íslandi, hvað sem G. J.
hann rannaakað það til hlítar?
“Skallagrímur hafði rauðblástur
mikinn” (sbr. Egilssögu) hvar
fékk hann járnið? Það voru lengi
...... , _ deildar skoðanir um það hvort
þröng, eldcert slíkt 'íiefur nokkurn atur e tlr arra a,ra ^elTn l' járnbraut milli Nýja íslnads og
Eg hefi ekki við hendma skýrslu Winnipeg mundi sigi og
um það hvað margir hafa farið til þeir §em \ móti því mæltu hofðu
Islands með því augnamiði að seti-
kann um það að segjá. *
Hr. G. J. heldur því fram, að
flestir þeirra sem til ísilands 'hafi
farið héðan að vestan ihafi komið
Austur og vestur.
■Háttvirti ritstjóri Lögbergs!
Mig lapgar til að biðja þig um
rúm <í þínu heiðraða blaði fyrir
fáeinar hugleiðfngar um “Hitt og
þetta, á víð og dreif,” eftir hinn
sjötuga öldung, G. J. ritað 31. ja ..
1923, og sem foyrtist í Lögbergi
1. marz.
Það er ekki tilganur minn með
Unum þessum, að blanda mér
inn í deilumál höfundar -við Hr.
AxeJ Thorsteinson, eg hygg hann
einfærann að svara fyrir sig
þyki 'honum það ómaJcsiins vert,
en sökum þess, að mér finnst
herra G. J. anda kaldara til ís
lands í skrifi sínu, heldur en
jafnvel nokkur Norðurpóls-vindur.
liefur enn um það land farið.
Andvari sá vekur mér gremju í
huga, vona eg því að enginn telji
mig lakari borgar vestrænna
bygða, þótt biðji eg mér hljóðs á
því þingi.
IHöf. telur réttast, að menn
forðist allan samanburð á Is-
landi og Canada, sú staðhæfing
foefur ’heyrst mörgum sinnum fyr.
Og mun að nokkru leyti rétt, þeg-
ar að ræða er um gæði eins eða
annars lands. pá er svo margt,
sem þar getur komið til greina,
og mörgum hættir til að blanda
saihán landi og þjóð, má vel
vera áð það sé rétt.
pað sem mestu varðar högum
lands og þjóða er: 1) Hvernig
stjórnað er. 2) pekking, dugnaður
Og fjármargn íbúanna. 3) Kostir
til lands og sjávar, veðráttufar
og loftslag.
Fjærri mér bé það, að halda því
fram, að fram að þessum tíma
standi fsland jöfnum fótum Cana-
da í þessum atriðum.
Danir héldu íslandi í heljar-
greipum, harðstjórnar og kúgun-
ar svo öldum skifti, alt fram á
síðari hluta síðastliðinnar aldar.
Á sama tíima nýtur Canada lýð-
frelsis á hæsta stigi.
Sem bein afleiðing kúgunar-
innar lamast dugnaður íslend-
inga, þekking þeirra verður tak-
mörkuð og það sem verra «r trú
þeirra á “mátt og megin” glatast
og fjármagn þeirra verður út-
Jendum járnklóm og okruðum að
bráð, og síðast en elcki sízt, þjóð-
in fámenn (aðeins 70 til 96 þús-
undir),það væri barnaskapur að
halda því fram, að slíkt land þoli
samanburð við land, sem telur í-
búa svo miljónum skiftir, með
þekking, dugnað og fjármagn á
hæðsta stigi.
En þegar kemur til þriðja at-
riðisins, sem að ofan er skráð,
getur orðið dálítið álitamál hvort
ekki megi finna landskosti á ís-
landi, eins góða og í CaPada.
“Ef menn villdi ísland,
eins með fara og Holland,
held eg varla Holland
hálfu betra en ís'land”, kvað
eitt af okkar síðus;fci} aldar skáld-
um.
Mér er ekki vel kunnugt um
hvað miklar tilraunir hafa verið
gjörðar til kornræktar á íslandi,
En heyrt hef eg greindan og skil-
ríkan Canada-fslend(inig, sem til
íslands hefur farið á síðasta ald-
arfjórðungi, eegja, að á íslandi
hefði foann séð hafra-akur eins
góðan þeim foezta sem foann
hefði séð hér.
tima þekst á íslandi. — Guði sé
ilof! * i
Herra G. J. kveðst vera kominn
á sjötugs aldur, og verið vestan
hafs næstum einn þriðja æfi sinn-
ar. Mig undrar stórlega hvað
framúrskarandi illa honum hefur
tekist að læra hérlendan hugs-
unarhátt og framsóknaranda.
Hann sannarlega .trúir ekki iþessu
gullfagra spakmæli: “Settu mark-
ið foátt”, því hann segir: —
“Manni getur stundupi orðið
hált á að skoða sig meiri mann en
reynslan sýnir að hann sé.”
Nú vil eg spyrja hr. G. J. hvað
hefir gjört Vesturheims þjóðirn-
ar norðan og sunnan að öndvegis
þjóðum heimsins, mitt svar er,
þeirra ótakmarkaða sjálfstraust,
það sem mest héfir hnekt is-
lenzkri framþróun er volæðis-
hugsun, sem komið hefir f.am
hjá alt of mörgum svartsýnis-
náttuglum, áem ekkert sjá nýti-
legt hjá landi og þjö.ð og alt áuta
ómögulegt. — Slikar uglur eiga
skilið óþökk a|llra góðra drengi v.
Hefir hr.' G. J. rannsakað svo
fossafl fslands, að hann geti dæmt
það Jítilsvirði, gengið í foerhögg við
aðra góða drengi, sem um mál
þetta hafa fjallað, svo mikið er
Víst að alveg ný fougsun kemur
fraru í ritgjörð G. J. sem foann á
víst aleinn nefnil. þessi: “Eg hefði
haldið að það væri meiri partur af
fsjandg elfum, sem liggur í dá'
á vetrum eins og híðbjörn’nn hjá,
okkur, og mundi fyrirhöfn dð
foalda þeim vakandi með fullu
fjöri.” Já, fyr má nú rota en
dauðrota, eru nokkur dæmi þess
að beljandi fossar á íslandi foafi
frosið, og ekki einungis frc^sið
heldur botnfrosið.
Tekjulindir eru á fsilandi engu
síður en í Canada og þarf enginn
neinn sjónauka til að sjá þær,
nema sá skm setur upp svo svört
bölsýnis gleraugu að hann verður
starblindur. Hversu mörgum
miljónum króna og jafnvel doll-
ara virði er ekki ausið úr sjónum
af fiski við strendur íslands ár-
lega. Einu sinni var eg til dæm-
is á skipi, þar seip 16 menn drógu
2800 af þorsk á einum degi á færi.
petta var í Selvogi í Árnessýslu
fyrir 40 árum síðan. pá má
nefna fílatekju og æðarvarp, sem
eru arðsamar margt ár á sumum
stöðum á fslandi. Veit hr. G. J.
nokkurstaðar af þeim tekjugrein-
um i Canada?
Hr. G. J. gjörir mjög mikið úr
því hvað tíðarfarið <sé kalt á ís-
landi, að sér hafi verið sagt að
varla hafi komið frostlaus nótt
sumarið 1919, og gefur í skyn að
svo 'hafi verið í fleiri ár hvort eft-
ir annað. Á'n þess að eg ætli
mér»að rengja þessa staðhæfingu,
ætla eg að geta þess, að aldrei
kom svo kalt sumhr á Suðurlandi
í þau 20 ár, sem eg var- þar.’ En
foitt get eg sagt að fyrir kom, að
snjór félJ þar ekki til muna fyr en
i desem'ber, og mörg snjólahs jól
Jifði eg þar. í Canada var eg
16 ár (Manitoba), engan þeirra
vetra man eg þar snjólausan frá
nóvember til marz. Snjóhríðar-
bylji sá eg é íslandi en engar.
verri en suma í Manitoba, frpst er
stundum á veturnar á íslandi, en
hvergi nærri eins hart og í Mani-
tofoa, enda hefi eg foeyrt hr. Vilh.
Stefánsson Jandkönnunarmanninn
fræga segja, að hvergi hefði foann
fundið meira frost en í Manitofoa.
'1 skopi segir hr. G. J., að með
glerhvelfingum megi á íslandi
rækta ávexti, samkyns þeim, sem
vaxa í Califomiu, foefir foann gjört
tilraun til að rækta þá í Canada,
án glerhvelfinga? ef svo er væri
aat þar að, en marga þekki eg þar
sem að vestan hafa flutt og ura
sér vell heima á fslandi.
pá er enn eitt atriði í ritgjörð
hr. G. J., sem er vert að athuga,
járnbrautarmálið, það er máJ sem
ekki er í fljótu bragði foægt að
dæma um að órannsökuðu máli
hvort járnbraut muni borga sig á
fáum fyrstu áratugum. Og mað- fslendingar hafi átt hlut að máli,
þá ástæðu fram að færa, að sú
braut foefði ekki nóg að flytja.
Einn af þeim sem fyrstur ritaði
um það mál var hr. Stefán B. Jóns-
son, sem eg hygg a ðniú sé á ís-
landi, hann mælti með forautinni
en fékk að launum háðglósur og
ekkert annað. Eg hygg að B. L.
Baldwinson, Sveinn Thorvaldsson,
Gestur Oddleifsson og fleiri góðir
ur sem búinn er að vera jafnlengi
vestan hafs og G. J., ætti að vita
betur en að slá slikum staðhæfing-
um og hann gjörir út í loftið. Sá
maður sem hér hefir verið um síð-
astliðna áratugi vestan hafs og
veitt nokkra eftirtekt þeim mátlum,
sem 'liafa verið á dagskrá Canada
þjóðarinnar, ætti að vita að járn-
brautarmálið hefir verið umfangs-
mesta mál landsins. Hvað mundi
Canada vera komið langt á fram-
fara brautinni ef meiri hluti þjóð-
arinnar hefði verið bölsýnsmenn
eins og G. J. um það leyti sem Can-
ada Kyrrahafsbrautin var að kom-
ast ^ framkvæmd, það voru til á
þeim árum menri, sem álitú það
fífldirfsku og jafnvel veðjuðu stór-
fé um að það mundi elcki komast
fram, en stranda á miðri leið, en
framtakssamir mann unnu ötul-
lega að verki þvi, þó erfiðleikar
væru miklir, og þó veðráttan væri
breytileg, engt^ síður en á íslandi
og snjókyngi engu minna, þá bara
settu þeir snjópíóginn framan á
að það fyrirtæki komst i fram-
kvæmd. Sþyrjið Ný-lsfíendinga
hvort brautin hafi ekki nóg að
flytja. En það er ein ástæða og
ef til vill sú sterkasta, hvað fólkið
er fátt í landinu, úr )íví þarf að
bæta með auknum atvinnugreinum
og ræktun landsins, en þar eru
ýmsir þrepskijldir í vegi, þjóðin er
smá og vantar starfskrafta, en til
þess að bæta úr því verður að snúa
sér til erlendra þjóða, en íslend-
ingum er svo farið, að þeir eiga
einn hlut, sem þeim er dýrmætari
en alt annað, og það er þjóðernið,
þess vegna er þeim óljúft að flytja
mikið af annara þjóða fólki inn í
landið, því þá er þjóðernið á hættu.
Þess vegna er það helzt Vestur-ís-,
lendingar sem hjálpað gætu ef
vildu, en þess er tæplega að vænta.
Sjálfsagt tel egi að rafmagnsbraut
væri heppilegust evo fremi að
gjcfrjlegt væri að leggja járnbraut
á fslandi.
Þorgils Asmundsson.
Oásamleg “BLUEBIRD Þvottavél
hjá Jluböon’ö pap Companp
$7.50
út í hönd og $10,50á manuði
að öllu samantöldu
Að eins tíu vélar með þessum kostakjörum og fylgja
eftirgreindar vörur ókeypis með:
ÓKEYPIS J?VOTTAV ÖRUR:—
10 pakkar af I.ux 5 puiul Sal Súpa.
10 stykki Fels Naptha súpa. 3 puuda pakki af Sopade
10 stykki Sun Light Soap. 6 punda baukur af Silver Gloss
10 pund Electric Washing Chips Starch.
—Hundruð af heimilum telja “Bluebird” þvottavélina >á
alufullkomnustu, bæði í útliti og að gæðum. pér getið
eignast eina fyrir að eins $7.50 út í hönd og
minna en $2.50 á viku.
BLUEBIRD—THE ARISTOCRAT AMONG ALL
ELECTRIC CLOTHES WASHERS.
» Verðið á “Bluebird” er $157.50.'
—Komið inn í harðvörudeild vora og leyfið oss að sýna
yður hvernig þessi vél vinnur, áður en þér afráðið nokkuð.
Gleymið því ekki, að ábyrgð Hudson’s Bay félagsins, fylgir
hverri einustu af þessum þvottavélum.
priðja gólf í Hudson’s Bay.
Œi)t Pap Companp
Winnipeg.