Lögberg - 17.05.1923, Blaðsíða 1

á
Það er til myndasmiður
í borginni
W. W. ROBSON
Athugiö nýja staöinh-
KENNEDY BLDG. 317 Portage Ave. Mót Eato.
♦
jíHfcef &>
SPEiRS-PARNELL BAKINGCO.
ábyrgjast yður
fulla vigt, beztu vörur fyr-
ir lœgsta verð sem verið
getur. REYNIÐ ÞAÐ!
TALSIM: N6617E - WINNIPEG
Canada.
Hon. W. S. Fielding, ihefir nú
!agt fram fjárlagafrumvarpið
Sambandsþfnginu. Fer það fram
á ndkkra lækkun verndartolla í
ýmsum atriðum. Ekki mun toænda-
flokknum á þingi samt þyikja lækk-
unin ganga nógu langt, (því for-
ingi' þeirra, 'Mr. Robert Forke frá
Brandon, hefir toorið fram breyt-
ingatillögu, sem felur í sér van-
traust á stjórninni.
ingu til forseta af hálfu Demo-
krata flokksihs. Aðrir líklegir ti'l
tignarinnar úr þeim sama flokki
eru taldir þeir William McAdoo,
tengdasonur (Woodjrow Wilson’s
1 og Smith ríkisstjóri í New York.
Af hálfu Republicana flo'kksins,
er fullyrt að Harding forseti verði
útnefndur í einu hljóði.
Talið er nú fullsannað fyrir
nefnd þeirri, er verið hefir að
undanförnu að rannsaka flutnings-
gjöld, bæði með millilandaskipum
og eins þeim, er sigla um vötnin
mi'klu og flytja afurðir bænda til
hafna, að herfileg okursamábyrgð
bafi átt sér stað. Er þess vænst,
að árangurinn verði aá, að þing
og stjórn taki í taumana og ákveði
lögboðinn flutningsgjalda taxta.
Bandaríkin.
Senatpr La Folette, telur til
raunir stjórninnar í þá átt, að fá
Bandaríkin til þes^, að gerast
hluttakandi í alþjóðadómstólnum
— The International Court of
Justice, vera óverjaniegar með
Bretland.
Aftur hefir verið tekið tiil starfa
við að ná gulli því, er sökk í sjóinn
með skipinu Laurentic, þegar
pjóðverjar söktu því 1917. pað
hafði $25,000,000 virði af ómótuðu
gulli njeðferðis, sem átlti að fara
til Bandaríkjanna. í fyrra tókst
köfurum að ná 7,500,000 af þess-
ari upphæð, en þeir urðu að hætta
í byrjun ágústmánaðar s'ökum sjó-
gangs. Nú ihafa þeir aftur tekið
til óspiltra mála, að tína gull-
stengurnar upp af sjávarbotni, þar
sem þær liggja á 120 feta dýpi.
Skipið er brotið nálega í spón,
og verða kafararnir að grafa eftir
gullinu, sem alt er sandi orpið.
* * *
Maður einn í New Hartley í
Norfhumberlandi, var búinn að
vera blindur í 34 ár. í síðuátu
viku var hann að þurka glugga á
húsi sínu, þegar hann fékk sjónina
öllu og ríða beint í bága við yfir- alt í einu. iMóður hans var ráð-
lýstfin vilja þjóðarinnar í 'þessu lagt að fara með hann til augn-
efni. I læknis í New Castle, en hún tók
* þvert fyrir, sagði að Guð hefði
x Lögspekingurinn nafnkunni, I gefið ihonum sjónina, og enginn
Elihu Root, telur Bandaríkjaþjóð- skyldi taka hana frá honum aftur.
inni skylt, að taka þátt í Alþjóða-
dómstólnum og reyna þar með að
útiloka stríð.
* * *
Emerson 'Hough, nafnkunnur
rithöfundur, er nýlátinn að heim-
íli siinu í Chicago, sextíu og sjö
ára að aldri.
* * /*
Yihs Bandaríkja blöð og tíma-
rit, vifrðast þeirrar skoðunar, að
<toi freiðakonungurinn heimsgrægi
Henry Ford muni hljóta útnefn-
Atvinnuleysii á Bretlandi er til-
finnanlegt. í skýrslu, sem hei!-
brygðisnefnd í Peterhead hefir ný-
lega gefið^út, stendur, að veikindi
farii mjög vaxandi á meðal fólks,
sökum skorts á nauðsynlegustu
fæðu i— að tæringarveikum sjúk-
lingum hafi fjölgað íi héraði því,
sem ský’rslan ræðir um, um helm-
ing, og að flestar mæður séu svo
aðþrengdar, að þær geti ekki haft
börn sín á brjósti’.
síðan, að sumt á meðall sönghæfa
fólksins í Selkirk féklk þá hug-
mynd að þar í bænum væru nógir
og nógu góðir söngkraftar ef
hægt væri að ná þeim saman og
æfa þá til þess að láta til sín taka
á söngsamkepni sem haldin er hér
í Winnipeg árlega. Afleiðing-
arnar af því urðu þær að séra
Octavíus Thorláksson, var feng-
inn til þess að mynda og æfa
söngflokkinn og tókst það óvana-
lega vel. Fólkið var ákveðið og
fúst og lagði fram alla krafta
sína frá toyrjun og söngstjórinn
svo lipur og geðþekkur, að alt
féll í Ijúfa löð með honum og
söngflokknum, enda lét hann ekk
ert ógjört til þess að alt gæti
farið sem toezt úr hendi.
Upp úr páskum varð séra Octa
víus að fara suður ti'l Bandaríkj
anna, þar sem hann hefir verið
að Ihalda fyrirlestra í samtoandi
við trútooðsstarf sitt, þar til nú
fyrir skömmu- að ihann kom norð-
ur og toefir ihafið ferðalög um
toygðir falendínga 'í þeim sömu er-
indum. pá tók Mr. Kurth f *á
Winnipeg við að æfa flo!kikinn og
hann stjórnaði honum við kapp-
sönginn 9. þ. m.
í söngflokk þessum eru 15 fs-
lendingar úr söfnuði séra N. S.
Thor.lákssonar í Selkirk og eiga
þeir og alt þetta söngfólk þakkir
skilið fyrir áhuga þann og myn I-
arskap, sem það toefir sýnt í
hessu verki. Á föstudaginn
langa hélt þessi flokkur söngsam-
komu í einni af kirkjum Selk:rk
bæjar, var þar fjölmenni mikið og
mun fæstum af þeim, sem þ;-
voru staddir hafa komið tíl hug-
ar að Selkirk ætti yfir eins mik1-
um söpghæfileikum að ráða eins
og þar kom fram.
Skyldu ekki fsilendingar geta
komið sér- saman um hafa al-ís-
lenzkan söngflokk til þess að taka
þátt í þessari samkepni næst?
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 17. MAÍ 1923
Frá Islandi.
það haldið í kirkju Fyrsta lút.
safnaðar í Winnipeg. Frá því
sem toúið var að auglýsa í Sam-
einingunni að þing byrjaði 21.
júní, varð að toreyta vegna at-
kvæðagreiðslunnar í víntoanns-
málinu. þ. 22.
Siðastliðinn laugardag kom til
toæjarins, Mr. K. Armann frá N.
Dakota og dvaldi hér í toænum
nokkra daga. — Hann' lét vel af
útliti þar syðra yfir.leitt.
17. mars.
Togararnir. Frá Englandi komu
í gær: Baldur, Tryggvi gamli,
Hilmir og auk þess tveir enskir
togarar, Aspasia og St. Denis.
Ætla þeir að leggja upp fiskinn
hér í Reykjavík á vertíðinni.
Björn pórðareon hæstaréttar-
ritari hefir nú, eins og ýmsir ósk-
veiðiskap. En nú Ihefír brugðið . j jörð, og garðyrkjustörf öll unn-
til hins betra og eru nú sagðar ;n j aiian vetur. Vegir svo
miklar líkur fyrir góðum afla þurrir fyrir nok;Kru, að bilum er
austur þar ef s'tillur haldast, ’ . ...
.'1 ^ j s .. . fært um fjdll og sveitir. — Svo
fekst til dæmfs 600 a skip a
Eyrarbalkka í gær og var sagt að niild v^ðrátta sem í vetur er að
svipaðal- aflahorfur væru í hin- vísu sjaldgæf, eins og mikið frost
um verstöðvunum, Þorlákshöfn og^ (yfi(r 20 gr. C.) til lengdar koma
Stokkseyri. aðeins fyrir stöku sinnum. Urn
árið sem leið, orkti gama'll sunik-
| 11.‘ apríl. lenskur toóndi þessar vísur:
tslenzkur maður myrtur á Spáni.
Ekkert getur toetur sannað traust
það, er Thomas Ryan og Co.
Ltd., bera til varnings síns en
það, að þeir skuli bjóðast til að
láta hvern þann, sem a(kki var
ánægður með Ryan Shoes, fá
annað par í staðinn notað
kostnaðarlausu.
Nýlega var íislenzkur maður Krist- Tíðavísur 1922.
inn Benjamínsson, myrtur á Spáni , .*_________, , .
, , J . Arið, sem nu enda fær,
uðu eftir, látið prenta aðalatnðin a þann hatt, að hann var stung- i , . , -
mn með tonif af Spanverja. Lest , , , , , ,
fékk veðratoezta ar það er
eg sem man á Fróni.
að
Albýðubókasafn í varðar land alt, má aétla, að ríkis-
. _ sjóður skerist ekki úr leik um fjár-
Reykjavík. f^miög.
. . | Erlendis er altítt, að auðmenn
ism . apmi. komi á fót toókasöfnum eða leggi
. Á morgun verður opnað bóka- söfn, >þó að íslandi hafi ekki skinið
eafn til afnota toæjartoúum öllum. verið stofnuð. Kunnastur slíkra
hverraiv stéttar sem eru. Er þar
stigið eitt með meiri framfaraspor-
um, sem stigin ihafa verið í þessum
toæ. Á bæjarstjórn Reykjavíkur og
aðriir þeir, sem unnið háfa að
þessu máli, miklar þakkir skildar,
fyrir að hafa komið þessu í verk.
kl. 10 að morgnil til 10 að kveldi,
helga daga kl. 4 til ÍC1 að kveldi.
Safnið er að vísu enn ilítið, eink-
um eru útlendar toækur þar af
skornum sikamti, en úr iþví verður
toætt. í sumar, og mun þá með
haustinu sæmilega birgt að fræði-
toókum og skemtitoókum á höfuð-
tungum álfunnar.
manna er Andrew Carnegie, sem
gefið hefir mörgum þjóðum toóka-
söfn, þó að íslandi ihafi ekki skinið
gott af því. Eru gjafir þessar
komnar í stað hinna fornu sáln-
gjafa, sem tíðkaðar voru um öll
kristin llönd. — Að visu eigum vér
enga auðmenn á toorð við Carnegie
Safnið verður opið virka daga eða Rockefeller, en þó er þess að
vænta, að góðir menn minnist
safnsins annaðhvort með bóka-
gjöfum eða fjárframlögum, eftir
því sem þeir eru menn tiil. — Öll-
um slíkum gjöfum veitir bóka-
vörðurinn, Sigurgeir Friðriksson
j viðtöku, toefir toann numið bóka
■vörslu á alþýðutoókasöfnum utan-
lands, og er mjög sýnt um þess
háttar störf. Hann veitir og allar
Ekki þarf hér að útlista, hver 'ei'ðbeiningar um safn'ið.
gæði pg gagn er að slíku safni Stjórn safnsins s,kipa nú; Pró.
sem þessu bæjarbuum sjálfum. En j fess0r Pálll Eggert ólason (for-
her er einmg um dypra verksvið maður)
að ræða, því að safni þessu er
ætlað að fá það fyrirmyndarsnið
lím tilhögun alla, bókakost
toókanotkun, sem fremst er með
Bogi aðdjunkt Ólafsson
(ritari), Guðm. Kaupm. Ásbjörnss.
(gjaldk.) , Ólafur ritstj. Friðriks-
son og Héðinn skrifstofustj. Valdi-
ie^ marsson. Hefir bæjarstjórnin kos-
oðrum mennmgarþjoðum. Jafn- ið stjórnina, og skulu þrír toæjar-
framt yrði þa safn iþetta miðdepill | funtrúar ei,ga sæti j henni>
safnfer wl1! kerfl' ataanna.bóka- j tveir vera utan bæjarstjórnar.
safna, er Iykja mundu um land alt,
áður en !angt um líður. pangað -------*----
mundu önnur söfn landsins sækja
fræðslu alla um tilihögun og vinnu !
torögð, enda er þegar farið að bóla ;
á því; að svo muni verða. par
en
Söngflokkur Selkirk.
mundu fara frarn sameiginleg inn-
kaup til allra safaanna, þar mundu
safnamenn landsins fá verklega og
bóklega tiilsögn í bókasafnsstarf-
semi, sams konar, sem kostur er
á með öðrum menningarþjóðum.
Safnið hefir fengið toúsnæði á
Skólavörðustíg 3, og er því þar
sæmilega toorgið fyrst um sinn. En
ekki má langt um lfða, til þess er
safnið eignast hús, svo úr garði
t?ei*t, að toæfi iþörfum' þess og bæj- Pessi' söngflokkur Selkirkbúa er
ekki gamall, að eins fjögra
mánaða og sýnir það bezt hvað
hægt er að gjöra, þegar góður
Á öðrum stað í blaðinu er getið
um söngflokk þenna, sem vann
verðltiun þau, (skjöld) sem ríkis-
stjóri M'anitobafylkis hefir gefið
til þess að> utanbæjar söngflokk-
ar keppi um hann við hina ár-
legu söngsamkepni isem haldin er
hér í toorg. En það er þess
vert að fara nolckuð fleiri orðum
um söngflokk þenna, en þar er
gert, bæði söngflokki þessum til
maklegs heiðurs, og sönghæfu
fólki vor á meðal til uppörfunar.
arbúa. Effir áhuga toæjarstjórnar
i þessu mál, má ætLa, að ekki verði
numið við neglur sér um fjárfram-
lög ií þessa átt, en með því að hér vilji og hæfileikar vinna saman
«i um þjóðnytjamáíl að ræða, sem I Það var fyrir fjórum mánuðum
Úr bænum.
Næsta sunnudag (hvítasunnu-
dag) fer fram ferming í Fyrstu
lút. kirkju á Victor St. kl. 11. að
morgni. — Altarisganga að kveld-
inu.
Þegar þér þarfniist rafáhalda
eða aðgerða, skuluð þér fara toeint
til Emil Johnson og Thomas, Cor.
Young and Sargent. par fáið
þér lipra afgreiðslu _ og vandað
verk.
Mr. Leó Daníelsson frá Lundar,
Man., kom< til bæjarins á þriðju-
daginn var og mun dvelja um
vikutípia hér í toænum. — Svo
blaut kvað jörð vera þar um
slóðir, að lítið sem ekkert hefir
verið toyrjað að setja niður í
garða.
Kristinn Pálmason frá Wyn-
yard, var á ferð hér í bænum f
vikunni sem leið.
Mr. Jóseph Jóhannsson frá
Gardar, N. Dak., kom til borgar-
innar seinnipart fyrri viku ví
kynnisför til dóttur 'sinnar og
tengdasonar, Mr. og Mrs. Magnús
Magnússon að 504 Agnes Street.
Mr. Jóhannsson hélt heimleiðis á
þriðjudagskveldið.
Lesið vandlega auglýsinguna
frá Chris. Goodman og J. A. Jó-
hannssyni. pað tekur þá ekki
lengi að koma bifreiðum yðar í
lag, ef eitthvað hefir bilað.
Nýlega fóru nokkrir íslenzkjr
stúde'nt^r suðuu' til Bandaríkj-
anna til þess að dvelja þar í sum-
arfríinu. ,— Á méðal þeirra voru
Haraldur Stephenson Victor St.,
Haraldur Stephensen William
Ave., Grettir Jóihannsson Agnes
St., til Minneapolis og Jón*A.
Bíldfell til Detroit. pangað
voru áður farnir þeir bræður
Háildór og Frank Halldórssynir
og Leonard og Fred Magnússynir.
w.*~
Forseti kirkjufélagsins, séra
N. Steingrímur Thorláksson, hef-
ir ákveðið að kirkjuþing byrji
föstudaginn þ. 15. júní. Verður
Grímur Thomsen.
Öldung eg við arinn lít
endurminnis kynda loga,
hönd er starfsvön hárín hvít,
hulin glóð und augnatooga.
Áður hann á æðri toekk
átti sess við glæstar hirðir;
silfur skart og sæmdir íékk,
sem að toeimur mikils virðir.
pótti og skemtinn æði oft,
er hann flutti á kvöldum sögur
skulfu af hlátri hallarloft.
— Hrutu og titt af vörum toögur
Ekki var þó alt af hlýtt,
öfund henti á veginn grjóti,
skeytti því samt skáldið lítt,
úi erindþ því, sem hann flutti í
Stúdentafélaginu um þjóðhátíð
á pingvöllum. Birtist það í Eim-
reiðinni. — Vakti erindið mjög
athygli á stúdentafundi'num og
hefir félagið s'íðar sett nefnd til
þess að fá athugað í samhengi toæði
þetta mál og ýms önnur í sam-
bandi við Þingvelli'.
iGamalmennahælið Grund. Marg-
ir þingmenn heimsóttu gamal-
mennahælið siðastl. sunnudag, og
leist vél á þá stofnun. Þetta!
gamalmennaheimili er hreinlegt
og vistlegt, og forstöðumönnum
þess til sóma. Gamla fólkið er
ánægt og hafði ekki annað en ó-
blandað lof að segja um vistar-
veruna þarna og ekki' sízt um
stúlkurnar, sem ganga þar um
toeina og hjúkra þeim, sem að-
hlynningar þurfa. Tuttugu og
tvö gamalmenni 'eru nú á hælinu,
þar af fjórir karlmenn, og er Sig-
urður Erlendsson bóksali einn
þeirra, maður, sem kunnur er víða
úm land af toóksalaferðum sínum
en skaut með-Qj'ðabrandi á móti. j á fyrri árum. Hann átti hér eitt
sinn steinhús við Laugaveg og
bjó þar, en gaf það heilsuhælinu
á Vífilstöðum.
hann stuttu eftir að hann
lagið. Hann var kyndari á “Borg,”
og var ættaður sunnan úr Njarð- Janúar á foldu fyrst
víkum.
Bréf frá Islandi.
Jón J. Bíldfell.
Heiðraði herra!
Almenningsbréf frá þér fylgdi
síðapt kominni sendingu Lög-
bergs til mín, og vil eg svara því,
einkum vegna þess, að mér er vel
til þín, eins og annara gamalla
Grafningsmanna, sem flestir eru
frændur mínir, og þú líklega einn-
ig-
festi snjó i hryðjum
útsynnings með toragðið byrat,
er bezta tíð frá miðjum.
Fetorúar, við foldar torihg
fólki helzt til toaga,
oftast var með umhleyping
alla sína daga.
Marz í skauti tolíðu toar,,
toætti heyjaforðann;
síðast eina vi'ku var
veður tovast á norðan.
Apríl kaldur oftast var,
engum þó með toyljum;
þurrafrost og þræSingar
þrátt með toægum kýljum.
Blaðinu tek eg vinsamlega móti, Maí svalur allur eins,
oft með frost um nætur,
gróðrinum til mikils meins
meinlegg spar á wætur.
Annað miklu verra var
hann vissi ey í norðunhöfum,
sem vöggu hans og vonir toar,
þó yæri þar minna af ríkum
gjöfum.
par beið lika mannsins mey,
mátti hann toen'ni aldrei gleyma,
fyrir því hann festi ei
framar yndi — nema heima.
Halur kvaddi hallargöng,
hirð og allar tignir smáði,
og við ástir sögu og söng
síðan undi á feðraláði.
Ekki þakkað verk hans var
að vonum fæstir manninn skildu
og öfundin tojó einnig þar,
aðrir sýnast meira vildu.
Fyrniist óðum mærðarmál
manna þeirra grunt sem vaða,
en seint mun falla á seiðhert stál
sagna-'þulsins Bessastaða.
G.A. —Lögrétta
meðan það kemur; það auglýsir í
um ýmsa menn, ~er eg kannast
við, og fræðir um gang mála þar
vestra, sem oss hér væri annárs ;
toiwelt að fylgast með. En um
t. d. landkosti í Canada er eg
ekkert fýkinn í að fræðast, í
þeirri veru, að hafa áhrif á menn
til flutninga toéðan þangað. Eg
toýst við að hér verði toygð áfram
um sinn, og að engir menn séu
hæfari til að byggja þetta lard
Otto Leval .heitir söngvari frá en einmitt íslendingar. Og hér
Prag í Tjekko-Slovakíu, sem nú komast áfram með atorku
er á leið hingað til lands með | engU siður en víðast’ annarstaðar.
Botníu. Er hann tenor-söngvar^ ivieðan eg var barn og unglingur
toélt eg að sveit sú, er eg ólst upp
og toefir hlotið ágætan orðstír út
í heimi. Hr. Leval ætlar að halda
hér no'kkrar söngsamkomur, mun
í, — eða toérað það, væri toið rýr-
, , .. asta og erfiðasta til afkomu í
hann vera fyrstur utlendra song- landinu>/ og landið hjð 6byggi‘
Fé og hrossum næsta nægt
nælir þó til haga,
allan tímann var og vægt
veður flesta daga.
Júní krapa kálsa með
og kuldaþyrking lengi
jarðargróðrF granda réð,
á görðum helzt og engi.
Júlí nátta færði frost
fram á aukanætur;
síðan toauð hinn bezta kost
toatinn siíðar mætur.
N.
Ágúst góður allur var,
ýmist: frost og rékja,
hentug tíð til heyskapar,
hagkvaam eftirtékja.
vara til þess að koma til íslend- j legasta j heimj> síðar kyntist
ínga og la sei J”'f’ "’la.‘. , eg nokkuð af sjón og reynd 4 September hið sama má
eru allar hor ur a, a a þessu ar ^.6ðjöndum öðrum ástæðum seKÍa gæðaveður.
mum Reykvi mgum g i er]endra I manna þar, og flestum héruðum Rosalaust í réttum fá
a að iheyra til agætra erlendra .g sannfærð-1 rekka jafnan gleður.
söngvara, því auk manns þess, sem ] ’ * . ,. 8 ‘ (
h érhefir verið getið, er í næsta ur um> a' a íslaadi er eins gottað október var ágæt tíð,
bua, eins og annarstaðar, og að eins og bezt má haga
fósturhérað mitt er “hjartað úr
skákiinni,” bezta hérað 'landsins.
Sannaðist á mér sem ungling og
ófróðum iheimaalningi, að:
Minningargjöf til
Kristjanín.
Höfuðborg Noregs, Kristjanía
heldur á komanda árii, 300 ára af-
mæli sitt. pað var 1624, er
K^istján konungur toinn IV. stofn-
getti toorgina á vesturbökkum Ak-
er árinnar. Oslo, toinn forn-
helgi sögustaður, sem liggur að
austanverðu árinnar, var stofnað-
ur af Haraldi Harðráða árið 1050.
L/tilefni af 300 ára hátíðinni,
hafa Norðmenn, hvar helzt sem
þeir eru staddir, komið sér sam-
an um að gefa höfuðborginni h6tt> að 0iiia lheitist £ eldavél í há-
minningar eða heiðursgjöf. Pen-
ingunum skal varið til þess að
byggja tíu heimili á Eketoerg,
þar sem tíu fátækar og sjúkar
mánuði von á finsku söngkonunni j
Sígne Lilieqvist, sem mjög er j
rómuð á Norðurlöndum fyrir frá-
toæra hæfileik^ í sönglist, og svo
síðar ef til vill' finsku sönghetj-
unni Helge Lindberg, báíyton-
söngvara, sem getilð hefir sér svo
góðan orðstír á söngpöllum Evrópu
að hann má teljast meðal fremstu
söngvara álfunnar.
28. mai's.
Frú Kristín Thurnwald, systir
dr. Helga Péturss., lést í Halle
í fyrradag.
Eins dæmi. Til marks um það,
hve afbrigða góð tíðin hefir verið
Norðanlands, siðarii hluta vetra,
má geta þess,' að í einni sveit í
Eyjafirði utanverðum, var farið
að taka mó fyrir rúmri viku síð-
an. Er slíkt gert þar venjulega
siíðast í maí og í toyrjun júmí. Klaki'
var engu meiri í jörð nú í mars-
mánuði en áðúr i júnímánuði.
Fyrir stuttu kom franákur tog-
ari til Vestmannaeyja með 11
menn, er höfðu skaðbrenst á þann
fram að vetri furðu tolíð
en frost .þó nokkra daga.
“pér finst alt ibezt, sem fjærst er,
þér finst alt verst, sem næst er.”
Blöskrunar og bagalaus
bændum landsins öllum
ofurlítill eldur gaus
upp úr Dyngjufjöllum.
Nóvember var toægur, tolýr,
þeldur veðragóður;
úndir vetur toezt hvað býr,
toændum spa>rar fóður.
Desember svo varmur var
vart að fraus á deigju. —
petta vildis-veðrafar N
veíttist Garðarseyju.
En sem þroskuðum manni, að:
“parflaust er það þó að leita
langt í álfum;
vort lán ibý<- i oss sjálfum; —
í vorum reit, — ef vit er nóg.’* —
Og nú eru menn sífelt að vitkast,
þekikingin að aukast, og vona eg
að brátt takist að sjá við þeim á-
föllum, er íslenzkri þjóð ihér að Og það sem af er þessu ári enn
undanförnu hefir mest að hnekki | toetra. Að eins nokkuð skað-
orðið. Norðurskauts ísinn fara viðrasamt í Janúar, og gæftalítið
að fást upplýsingar um fyrir að- við sjóinn þá. Hér má því heita
stoð veður- og strauma-athug- árgæska í öllu, nema peningasök-
ana stöðva á norðurhveli jarðar, um- AnK‘ af þeirri sýki, sem
svo ísárin koma hér síður að ó- 1 ,1>eiin efnum Wair heitm allan,
vörum. Eldgosin er þá eftir hefir ®læðst hin«aS °K þrengir að
sem vogestir, er enn sézt eigi að
fyrirboðil fáist um. En 4 öllum
sumuiA.
Nú hefi
eg ekki toréf þetta
löndum geta áföll hent einstöku
lengra.
i tolaðið,
fengið ókéypis
setaklefanum og rann logandi um
klefann. Tvelr þessara manna
eru taldir i liifshættu.
Hinn 25. mars andaðist að heimili
1 sinu, Klettii í Geiradal, Jón Einar-
! son toóndí. Banamein hans var
fjölskyldur geta
aðhlynning.
TT, . _ . u. ' lungnabólga. >— Á skírdag and-
Hér í Wmmpeg verður haldm i ,
. aðist her.í toænum Gu*ðbrandur
samkoma í þeim tilgangi, að afla Pinnsson( sjómaður, á Bergstaða
fjár í þessu augnamiði. Samkom-
an verður föstudaginn þann 25.
þ. m., í norsku lútersku kinkjunni'
I 9 anríl
á mótum Victor og Wellington j p >.
I Vertioin. Ur verstoðum austan
og hefst kl. 8. að kveldi. par spil-. fjaus er 9Ímas, að fískur sé nú
ar meðal. annars Nordens músik- J kominn nægur á miðin, en sjór
korps, og Det norske Sangkor l verður ekki stundaður vegna
stræti 64, og daginn eftir Jónas
Steinsson trésmíðanemi.
syngur fjórraddaða söngva.
Fyrir minni Kristjaníu mælir
ihinn norski ræðismaður, J. Vill-
ardsen; Dr. B. B. Jónsson flytur
erindi um feðraarf og feðraminn-
ingar. Mr. Johan Norrhagen
leikur á fiðlu, en Mr. Carl Sand-
strörn á cornet. Margt fleira
verður þar til skemtunar og fróð-
leiks. íslendingar fjölmenni?
á samkomu þessa. Inngangs-
eyrir 50 cent. —
gæftaleysis, hvorki 4 porlákshöfn,
Eyranbakka né Stokkseyri. í
Vestmannaeyjum hefir aflf verið
fremur tregur og illar gæftir.
Torgararnir hafa haft fremur
lítinn afla það, sem af er.
10. april.
AflaHítið og nær iþví aflalau t
hefir verið í verstöðunum austar-
fjalls fram að þessu, sakir storma
og ógæfta. HefÍK sjaldan gefið á
sjó og enginn friður verið við
Ef þú vilt nota úr því
n , _ « viavjiu, er það velkomið. Og
. , , g nu er sve omi? frjálslyndisvottur væri það. —
menning her, að ekki þarf að ótt- Með aiúðarkveðju
ast mannfall - og von um að af- Grafarholti 15-4-1923
styrt verði fénaðarfelli — þó eld-
gos með öskufalli komÞ fýrir svo
sem einu sinni á öld. Sam
göngur og aðdræittir eru nú ó-
Björn Bjarnarson.
Vísur.
I.
líkt og fyrrum. Undanfarið
hafa verið ís- og kuldaár noikk-
ur, með rýrum grasvexti, en nú
virðilst í toyrjun góðærakafli nokk-
ur ár, eins og jafnan 'hefir geng-
ið. ísinn safnast þá fyrir í
norðurhafinu. En svo fer
ihann að torotna og reka suður;
kælir þá Golfstrauminn, og lofts-
lagið hér. En nú nær hita sjá-
varstraumurinn hingað með full-
um krafti, og er sterkari en ís-
hafsstraumurinn, og hefir því í
vetur verið heitara hér en á Eng-
landi. petta veltur svona á
ýmsu með tímabilaskiftum.
Síðan mfeð toyrjun ársins 1922
hefir verið árgæska hér frá nátt-
úrunnar hendi. En viðskifta-
lífserviðleikarnir eru alheims böl,
afleiðingar styrjaldaræðisins, er
við oss kemur nokkuð, en þó
minna en margar aðrar þjóðir. —
'Nú eru tún orðin álgræn, sauð- i
gróður í mýrum og annari útjörð
fyrir sumarmál. Enginn kl^ki
(orðaauður íslenzkunnar.)
Kæpir selur, kastar mer,
konan fæðir, ærin toer,
fuglinn verpir, flugan skítur,
fiskur hrygnir, tíkin gýtur.
G. Þ.
Mús álhala to^stur tagl,
hrútur dindil, stélið gagl,
nautið stertinn, rakki rófu,
reyður sporð, en skott á tófu.
þótt eg viti vel, að hnauð
vísu margur betur,
þetta toent á orðaauð
íslenzkunnar getur.
B. B.
II. t
Vorblíðan 1923
(á Islandi).
Nú er ernskær unaðstíð:
yljar jörðu sólin blíð,
flugur suða, fuglar kváka,
fénaðurinn bat’a að taka.
B. B.