Lögberg - 17.05.1923, Blaðsíða 3

LÖGBETKG, FIMTUDAGINN 17. MAÍ 1923.
BU. 3
Sérstök deild í blað inu
£?S?£S£SSSSS2SSSS82SSSSS2SSSSS2SSS2SSSSS2S2SSSSSSSS8
SÓLSKIN
Fyrir börn og unglinga
SSSSSSSSSSSSSSSSSSSS3SSSSSSSSSSSSSS3SSSSSSSSSSSSSSSS
-t
Professional Cards
Áhrif leiksiná.
“Getur iþú ekki komið með mér til bæjar í dag,
frú mín góð,” spyr hr. Kerúlf konu sína við morg-
unverðinn. “Eg hefi í svo mörgu að snúast í
bænum og vildi því að þú gætir annast um kaup
á því er þú þarfnast fyrir jólin.” Ef eg get flýtt fyr-
ir þér í nokkru, skal eg ekki láta standa á mér með að
fara. Eg vona líka að eg fái bréf frá dóttur okkar
í dag, og yrði eg önug við þig ef þú gleymdir að fara
á pósthúsið, svo það í öllu falli lyftir undir með að
eg verð viljug að fara,” svarar kona hans. Eftir
litla stund eru þau á hraðri ferð eftir veginum til
kaupstaðarins í fagurri kerru er tveir 'hvítir hest-
ar draga léttilega og bergmála hófaskellirnir í
klettunum er vegurinn liggur meðfram. Slík fe>'5
er holl líkamanum og dregur sálina inn á ný drauma-
lönd, þar sem er ríkjandi friður, og gleðisöngvar
heyrast frá leiðandi ástvinum, sem njóta lífsins í
friði. með hjörtun full af þakklæti til hins góða, sem
framleiddi lífið og öl'l þess breytilegu skilyrði, sem
eru lærdómsrík ef við gefum gaum að og rpynum
að nota iþau réttilega.
“J7að er þó ekki sem mér finst að það sé vín-
lykt af þér bóndi minn,” talar frú Kerúlf við mann
sinn, iþegar þau í kveldgolunni aka léttilega út frá
bænum áleiðis til búgarðsins.
“Nú frú, ef þú ert þar rétt, er það að eins
lítil dagbreyting og er eg ekki síður skemtilegur
fylgisveinn. J?að getur verið að þú farir rétt með,
því eg mætti dag 'hinum unga presti hr. Leonard,
og þar eð leið mín lá fram! hjá skrifstofu föður
hans, þekkir gamli maðurinn mig í gegnum glugg-
ann og þegar hann sá að við héldum áfram kemur
hann út og biður okkur að stansa, hann tekur í
hönd mér og leiðír mig til stofu1 og ræddumst við
iþar við um stund. Litlu á eftir kemur sonur
hans til okkar og skipar þá faðir thans honum að
færa sér tvö staup og rauðavínsflösku er hann vís-
ar til, drakk eg tvö glös af þessum gómsæta dryklc,
slíkt hið sama gjörði sýslumaður og kvaddi eg þar-
næst, iþví eg bjóst við að þú myndir vera undir það
ferðbúin, og hér er eg nú með þér og þú með mér
víst er eg glaður yfir vel unnu dagsverki, en
hvað er með þig, ertu óánægð?”
“Nei, svo langt frá,” svarar konat hans. “Dag-
urinn varð okkur til gagns og gleði og 'hér er eg
með tvö bréf frá dóttur okkar og eru tvær myndir
af henni í öðru.”
“Ja, hvað er að tama,” svarar herra Kerúlf.
“Hvernig líður henni kvartar hún ekki um fótaveiki
í korkfætinum ?”
“Nei, síður en svo, henni Hður ágætlega vel,
eg skal lesa fyrir þig part af bréfinu, ef þú ekur
hægt á meðan.”
“Hér er nokkur partur þess.” — “Elskaða móð-
ir! þittí langa og góða bréf gladdi mig mikið, án
iþess hefði mér leiðst um jólin og setið með ólund
og heimþrá upp í svefnherbergi mínu, en nú hefi
eg þitt góða brétf til að lesa og finst mér eg því vera
hjá þér, mér liður upp á iþað allra bezta, er eg get
á kosið og gleðst yfir ykkar vellíðan. Eg sendi
þér nú tvær myndir af mér og ef þú átt svo góða
vinkonu, að þú getir unt henni myndar af dóttur
þinni, þá máttu gefa þeirri konu myndina í jóla-
gjöf.” Til föður og móður með beztu jólaóskum.
— Díana.
“pökk fyrir, þetta er alt gott, en hver góða ná-
grannalkonan á að verða eigandi myndarinnar,”
spyr hr. Kerúlf.
“J?að kom að eins ein kona til að kveðja Dí-
önu áður en hún fór, og Díana veit að eg á enga
kærri vinkonu, en af vissum ástæðum vill hún ekki
tilgreina konuna. En við skulum fara ytfirum til
frú Sverris, iþér þykir gaman að sjá hestana hans
Geirs, og eg veit þeim líkar að sjá okkur koma. Eg
veit) þú kemur með mér. um jólin.” ____
“Já, það líklegast' verður tilfellið. Annars
verð eg einbúi og það Hkar mér ekki, yfir jólin
hvað sízt.” —
En hvað er að, eru þær ekki vel sáttar, frú
hverris og Díana; því iheldurðu, að hún geri það af
ásettu ráði, að nefna ekki nafn hennar, ef hún hefði
ætlað henni mjyndina.
“ó, víst eru þær sáttar. Díana er ekki ósátt
við neinn; en hver einn heldur sinni skoðun. — Tím-
inn leiðir það í ljós, að þú skilur ástæðurnar fyrir
þessu. Díana er orðin vel mentuð og fer vel með
sínar gáfur og skoðar lífið nánara en flestir hennar
líkar. Hún ber mikla virðingu fyrir listum öllum,
og vill að þeir, sem hún gefur sitt athygli, séu hin-
um meiri; hún hefur stóra sál í hraustum líkama.
Hér getum við ekki verið með í jóla-gleðinni.
Jólasveinarnir fara ótal krókaleiðir, en við verðum
að h-alda beint í áttina, og nema kvergi staðar. Ljós
gleðinnar þarf að endast lengur, en að Jólaborðinu.
Pað verður að fylgja okkur alla daga — alt að lend-
ingarstaðnum, og svo þurfum vér að glæða til svo
það veiti byrtu á meðan við komum oss fyrir og
njótum gæðanna.
Skýflókar vetrarins ^ru nú að hverfa fyrir komu
vorsins; fiðrildin eru vöknuð úr dvalanum og setj-
ast á nýútsprungin blómin.
Svalan er komin, þar sem hún hafði hreiðrið
sitt, næstliðið sumar. Hún sést nú vera með lengra
strá og þætti, sem hún tínir með nefinu úr rusl-hrúg-
unum í kring, og flýgur með það undir húsþakið,
oéT byrjar á byggingu fyrir sumar-dvölina, en ekki
heyrast nein högg; alt er það hljótt, þó vel sé unn-
ið.
• “Hvar ertu, frú mín”, kallar herra Kerúlf til
honu sinnar. — “Hér eru komnir höfuðprestar og
inir skrift lærðu, og hér er bréf er hans hátign
færir okkur.
Hvað er nú um að vera, hver færir þér þettað
bréf?”
“J?að er frá Díönu”, svarar frú Kerúlf.
“Herra Leonard er hér úti. Hann var við póst-
afgreiðslu í dag, og af því sunnudagur er að morgni.
vildi hann við fengjum bréfið, svo það ekki þyrfti
að liggja fram í næstu viku. — J?að var vel gjört af
presti, að gera sér ferð með það”.
“Svo sannarlega var það vel gjört”, svarar
kona hans, “og þú lætur hann koma inn, hann heim-
sækir okkur ekki svo oft. Eg ætla að láta ykkur
drekka súkkulaði; þú tefur fyrir honum litla stund,
því honum er ekki lagið að halda um kyrt lengi.”
“J?að verður enginn hasti á presti í kveld”,
svarar herra Kerúlf, um leið og hann fer út og fylg-
ir presti til stofu, er þeir svo ræddu og neyttu vel-
gerðar hinnar umh|yggjusömu húsmóður.
pegar prestur fór, kvaðst hann sjá etftir, hvað
hann hafi lengi látið það ógjört að koma á slíkt
heimili.
“Hvað segir Díana í bréfinu, líður henni vel
spyr herra Kerúlf, þegar þau eru aftur ein.
“Henni líður vel”, svarar kona hans, — “lestu
bréfið! — pað hljóðar svo: —
Elskaða móðir!
petta er nú seinasta vikan mín við skólann þetta
vor, og eg er glöð að meiga fara heim. Eg ætla að
koma með skipi; nafn þess er “Couburn, svo þið
getið fengið að heyra hvenær það kemur. Eg elska
sjóloftið, og ætla að njóta þess á leiðinni, eftir hið
þreytandi bæjarloft, sem mér er farið að leiðast. Eg
vona að faðir minn hafi ástæðu til að koma sjálfur
og sækja mig, því þegar hann situr við stýrið er eg
óhrædd — hinum yngri hættir oft við að kollsigla
sig, eða rekast á blindskerin. — Sjáumst bráðlega.
Díana.
“Svo litla rósin okkar vill mig helst, gamlan og
feyskin stofn, sem allar greinar eru dottnar af
— verði sem hún vill, ekki er henni ilt of gott”, segir
herra Kerúlf glaðlega við konu sína.
“Já, eg trúi iþér best sjálfum með hana heim.
Pú getur alveg eins fengið dreng ef þig vantar þann
dag, til að vinna á akrinum,” svarar kona hans.
“Ó-nei, eg læt ’vinnuhestana hvíla sig þann eina
dag, þeir eru þreyttir og þurfa þess með”, svarar
bóndi1 — “en eg þarf snemma að morgni til bæjar
með geiturnar. Verzlunarfélagið flytur fé út til
Geiteyjar á morgun eftir miðjan dag, og fæ eg flutt
geitur mínar þar með; þær verða feitar og lömbin
vaxa fljótara, heldur en ganga hér með stórgripun-
um, og þar með skemma þær hagan fyrir mjólkur-
kúnum.”
Eyja þessi liggur framundan búgarði herra Ker-
úlfs. — T?t til hennar, eru taldar tvær mílur enskar.
Hún er talin tvær mílur að stærð á hvern veg, engin
bygð er í þessari ey, en þangað er fluttur fénaður og
látið ganga! þar sumar og vetur, eftir hvers vilja.
Nokkur aldintré eru ræktuð þar, og girðing gerð í
kring svo féð ekki nái til að skemma trén né ávexti
þeirra.
Framundan bústað herra Kerúlfs, skerst lítill
vogur inn í landið, og eru allháir klettar báðu megin.
f vík þessari, var ekki allsjaldan glaumur og gleði.
pegar heitt var á sumrin, og hátt var í sjó, komu
allir sem kunnu að synda þar til að lauga líkaman
og þreyta sund, og kenna öðrum. Var það hin mesta
skemtun fyrir böm og gamalmenni, að koma og sjá
æskulýðinn, ættfingja og vini, þar saman komið.
Margur góður sundmaður háði þarna kappsund á
milli klettanna, en þegar vindurinn sendi hafölduna
upp að klettunum, mátti' hver og einn víkja undan
leik hennar.
“Sjaldan hefi eg fundið til jafn-innilegrar á-
nægju, sem nú”, talar Díana til móður sinnar, þegar
hún stígur niður úr kerrunni, og móðirirj er til stað-
ar að fagna henni. Alt er í fullkomnri fegurð, og
þá hið heilnæma loft, sem eg er orðin svo þyrst eftir.
ó kvað eg er glöð, að sjá þig móðir, svona vel út-
Htandi. Eg lít ellilegri út en þú, finst þér ekki?
Mér sýnist þá Hta mjög vel út, og er það gleðilegt
eftir alla þá hörmung er þú leiðst næstliðið ár, og
vera svo búin að afkasta öUu því, sem þú ert búin
síðan, en við megum nú vera glöð tfyrst þú ert aftur
heil heimkomin.
“pið ætlið þó ekki að svelta mig í hel!” kallar
herra Krúif, eftir að hann hefur gengið til stofu
og setið góða stund við að lesa nýustu fréttir dag-
blaðsins. — “pið eruð nú mettar af fegurð lands-
ins, en eg verð æ svengri, eftir því sem eg lát á hana
því það er svo mikið erfiði að halda henni við.
“Ó, besti faðir minn, eg er að ná hér í ost og
fransbrauð, sem eg hef meðferðis — vertu rólegur”,
kallar Díana.
“Eigum við ekki að vera með í fjölmenninu
næsta sunnudag, og fara til! messu”, spyr Gei|
móður sína. pað verður eflaust mannmargt. Herra
Leonard tekur böm til fermingar, en hinn fyrver-
andi prestur ræðir um eitthvert sérstakt áhugamál.”
“pað vil eg gjaman”, svarah móðir hans. pað
verður eflaust þar margt gott til að 'heyra og sjá.
petta eru Hka fyrstu böm, sem herra Leonard ferm-
ir, og er vel við eigandi að vera þar viðstaddur. Hann
er að sögn góður kennimaður, og er það gott fyrir
æskulýðinn, og við hin eldri höfum aldrei of mikið
af heilbrigðu^n fræðum — þeirra er ætíð þörf.”
Herra Leonard rækir vel sín störf, en í raun og
veru er hann ekki í réttum sessi hvað preststöðu
snertir. — Hann hefir sagt mér, að prestur gæti
hann ekki verið, því það þyrtfti skáldskapargáfu tii
að frambera góðar ræður, en það væri honum ekki
gefið, og að kenna ungdóminum, kvað hann hina
mestu þvingun. Eg varð að gera að vilja móður
minnar í þessu efni, voru orð hans, en heldur hefði
eg kosið að hafa mitt frelsi, og taka mér kærari
stöðu. Og eg býst við, að hann hafi í hyggju, að
segja af sér preststöðunni.”
“pað yrði honum ekki til góðs að hætta við
preststöðuna”, svarar móðir Geirs, “því hann er
^nn ungur og ekki víst, að hann tæki stöðu, er hon-
um þénaði í betur.
“pað verður fjölment við kirkju í dag, fyrst á
að ferma börnin”, talar frú Kerúíf til bónda síns
við morgunkaftfifo.
“Ó-já, og ekki verður veðrið heldur til að hindra
það. Eg læt Díönu keyra í litlu kerrunni, við get-
um ekki verið iþrjú í okkar kerru, enda þýðir það
ekki, fyrst nógir hestar eru til.
“Díana ætlar ekki til kirkju í dag”, svarar kona
hans, “hún kveðst fara næsta sunnudag, hún er líka
nú ekki búin að tilreiða föt á sig, eftir því sem henni
fellur, svo við förum bara tvö ein”.
“pettað svona, ekki nema vera fatalaus, því lét
Rún mig ekki vita um það”, svarar bóndi.
“pað er nú langt frá, að hún sé fátæk af fötum,
en hún vill koma fyrir almenningssjónir eins og
hún hefur ákvarðað. pað er líka annað meðfram,
sem hún er ekki undirbúin fyrir í dag, svo við látum
hana sjálfráða.
Messugjörðin þennan dag, var tílkomu mikil, og
fór vel fram í alla staði. Herra Leonard í sínum
fagurskrúða, vár sérlega prúðmannlegur og fram-
kvæmdi sín störf með mestu lipurð, og einarðlegri
framkomu.
DR. B. J. BRANDSON
216-220 MEDICAIi ARTS BIiDG.
Cor. Graham and Kennedy Sts.
Phone: A-70G7
Office tlmar: 2—3
Heimili: 776 Vlctor St.
Phone: A-7122
Winnipeg, Manitoba
DR. O. BJORNSON
216-220 MEDICAIi ARTS BHDG.
Cor. Graham and Kennedy Sts.
Phone: A-7067
Office tlmar: 2—3
Heimili: 764 Victor St.
Phone: A-7586
Winnipeg, Manitoba
Herra sýslumaðurinn, faðir hins unga prests,
var nokkurskonar stjórnari þessari miklu samkomu
og messugjörð. Hann, stórmennið, þungur undir
sínum feita líkama, var sem ungur drengur, fljótur
og stimamjúkur við alla. IHann setti öll litlu börnin
í nánd við hin eldri, sem nú áttu að fermast. Svo
þau næðu sem best athygli á því, sem fram fór,
Konunum vísaði hann í sérstök sæti í nálægð bam-
anna. Karlmönnum valdi hann sæti til annarar
handar, og gerði hann því almennan hjónaskilnað
þennan dag, og þótti mörgum sínum sælu tilfinning-
um misboðið og það án fyrirvara — í Guðs húsi.
“Er dóttir þín ekki enn komin heim”, spyr frú
Sverris herra Kerúlf, eftir messu. “Eg sá hana ekki
í kirkjunni.”
“Ó-jú,” svarar herra Kerúlf, “en hún var ferð-
lúin, og ekki vel undir kirkjuferð búin í dag, henni
líður vel, og er sælleg og ánægð yfir að vera kom-
flf heim á gamla sveitakotið.
“Segið henni frá mér, að hún megi eiga von á
— og það bráðlega, að eg ónáði hana, því mér er
sannarlega farið að lengja eftir að tala við hana.”
“pökk fyrir, frú Sverris”, talar frú Kerúlf, “þú
veist þú ert okkur ætíð velkomin.”
Hver einn hraðaði ferð sinni iheim frá kirkju-
st'aðnum. Heit kveldsólin sendi hverjum einum
heitan kveðjukoss, því nú var hennar tími bráðlega
kominn, til að vekja blóm og sofandi mannfólk í
öðrum löndum,. og þau dýr merkurinnar, er værð
næturinnar njóta, hér var húnl búin að ljúka sinu
dagsverki, þennan dag, og hné svo tignarleg
— elskuð af öllum niður á bak við þögular en ó-
kyrlátar haföldur.
“Díana”! kallar frú Kerúlf, þegar hún er kom-
in heim, og gengur inn í húsið. “Diana”! — og
enginn gegnir. “Hvar er stúlkan? Hún er máske
út í sólbyrginu”, þangað gengur frú Kerúlf, en þar
er heldur engin; en hekludúkur, sem hún var langt
búin með, lá þar á sætinu, og var nálin í lykkjunni.
ó, hún er auðvitað farin að mjólka, talar frú Ker-
úlf við sjálfa sig, eg verð að flýta mér og hafa bún-
ingskifti, og hjálpa henni. Hún hraðar sér þvi inn
og klæðist sínum hverdagsfötum. Kveikir eld og
sefur vatnsketil iyfir. Kemur þá herra Kerúlf
heim til að skifta um föt, “er Díana farin að mjólka,
eg sé hana ekki við húsið.”
“Díana farin að mjólka,” svarar bóndi hennar
undrandi, “auðvitað ekki; kýrnar eru út í haga, og
eikki sá eg hana við fjósin. Hún hlýtur að vera
hér í kring. pað er ekki hennar vani að vera ganga
út mikið. Eg verð að fara og Ieita að henni”, svaf-
ar húsfreyja.” ,
Dagurinn leið undir, fyrir skuggum næturinnar,
Tunglið, fult og sællegt rann upp á heiðan himininn,
Romið úr langri leið yfir Alusturlönd — en ekki Jcom
Díana heim. * í
Foreldrarnir, gerðu að vanda, heimilisstörfin,
hugsuðu að dóttir þeirra kæmi með hverri mínút-
unni, en þegar tíminn leið, fóru þau að verða óróleg
pau gengu, bæði út á brautina, koma þá tveir menn
T ijörugum hestum, og ^stansa þeir, þegar þeir sjá |
TTl þeirra hjóna koma. par er kominn herra Leon-
ard og hans meðreiðarsveinn.
“Gott kvöld, kæru hjón!” talar prestur, “við
erum að njóta kvöldgolunnar, eftir hita dagsins.
“Við erum glöð að mæta ykkur, vinir,” gegnir
herra Kerúlf, en við erum hrygg í huga, það hefur
DR. B. H. OLSON
216-220 MEDICAIi ARTS BIjDG.
Cor. Grabam and Kennedy Sts.
Phone: A-7067
ViCtalstmi: 11—12 og 1—5.30
Hchnili: 723 Alverstone St.
Winnipeg, Manitoba
DR J. STEFANSSON
216-220 MEDICAD ARTS BIiDG.
Cor. Grahant and Kennedy Sts.
Stundar augna, eyrna, nef og
kverka sjúkdóma.—Er að hitta
kl. 10-12 f.h. og 2-5 e.h.
Talsími: A-3521. Heimill: 627
McMillan Ave. Thls. F-2691
DR. B. M. HALLDORSSON
401 Boyd Buildlng
Cor. Portage Ave. og Edmonton
Stundar sérstaklega berklasýkl
og aðra lungnasjúkdóma. Er a5
finna á skrifstofunni kl. 11—12
f.h. og 2>—4 e.h. Sírni: A-3521.
Heimili: 46 Alloway Ave. Tal-
slmi: B-3158.
DR. A. BLONDAL
818 Somerset Bldg.
Stundar aérstaklega kvenna eg
barna sjúkdóma.
Er að hitta frá kl. 10—12 f. h.
3 til 5 e. h.
Talaími A 4927
Heiadli 806 Vlcter Bfer.
Sknl A 8180.
DR AUSTMANN
848 Somerset Blk.
Viðtalstími 7,30 — 8,30 e. h.
Heimili Suite 4 Marie Apts,
Alverstone St.
Sími: A2737. Res N8885
DR. J. OLSON
Tannlæknir
216-220 MEDIOAIi ARTS BLDG.
Cor. Graham and Kennedy Sts.
Talsími A 8521
Heimili: Tals. Sh. 3217

J. G. SNÆDAL
Tannlæknir
614 Somerset Block
Cor. Portage Ave. og Donald St.
Talsími: A-8889
THOMAS H. JOHNSON
og
H. A. BERGMANN
ísl. lögfræðingar
Skrifstofa: Room 811 McArthar
Building. Portage Ave.
P. O. Box 1656
Pliones: A-6849 og A-6849
W. J. LINDAh. J. H. LIND.AL
B. STEFANSSON
Islenzkir lögfraeSingar
3 Home Inveetiuent Bullding
468 Main Street. Tals.: A 4963
Jeir hafa einnig skrifstofur aS
Lundar, Riverton, Gimli og Piney
og eru þar a8 hltta á eftirfylgj-
andi tlmum:
Lundar: annan hvern mlSvlkudafl.
Rivertou: Fyrsta fimtudag.
Gimliá Fyrsta mtSvikudag
Piney: þriSja föstudag
1 hverjum m&nuSi.
Vér leggjum scrstaka áherzlu á að
selja meðul eftir forskriftuin lækna.
Hhi beztu lyf, sein hiegt er að fá eru
notuð cingöngn. . pegar þér komið
með forskrliftum til vor megið þjer
vera viss um að fá rétt það sem lækn-
eitthvað sérlegt komið fyrir dóttir okkar, við finn-1 lriiui teknr tu.
um hana ekki. v
“Hvað er að tama”, svarar prestur, “hún hlitur
að vera hjá nágrönnunum. Við skulum fara og við
hljótum að frétta af henni”.
iMennirnir þjóta svo á burt, en hin angurværu
hjón ganga heim, og vilja bíða með ró eftlr geð-
feldri fregn.
pað er komið fast að miðnætti, og enginn fregn
berst af hinni týndu stúlku. Leitarmennirnir komb
án þess að fá nokkra vitneskju um hvar hennar
verustaður nú er.
“pað er helst útlit fyrir, að dóttir ykkar hafi
verið numin í burt,” talar prestur til iþeirra hjóna.
“Ekki get eg trúað því,” svarar frú Kerúlf, “en
við höfum ekki aðgætt meðfram sjónum, máske
hún hafi farið að sinda og ipeiðst, eða eitthvað hafi
| komið fyrir haná.”
“Er nokkur bátur hér nærindis, sem hún gætS
komið á flot,” s<pyr prestur. ( v
COLCLEUGH & CO.,
Notre Dame and Sherbrooke
Phones: N-7659—7650
Glftingaleyfisbréf seld
Munið Símanúmerið A 6483
og pantiS meSöl yðar hjá oss. —
Sendum Pantanir samstundis. Vér
afgreiSum forskriftir meS sam-
vizkusemi og vörugæði eru óyggj-
andi, enda höfum vér margra ára
lærdómsrlka reynslu aS baki. —
Allar tegundir lyfja, vindlar, Is-
rjóml, sætindi, ritföng, tóbak o. fl.
McBURNEY’S Drug Store
Cor Arllngton og Notre Dame Ave
SITT AF HVERJU.
J. J. SWANSON & CO.
Verzla með fasteignir. Sjá
um leigu á húsum. Annast
lán, eldsábyrgð o. fl.
808 Paris Bldg.
Phones. A-6349—A-6310
Konur segja um karlmenn: — Hægra er að
finna saumnál í sátu en kanna vogu karlmanna i
kvennamiáilum.
Um konur hefir þetta verið kveðið: —
Hægra’ er að passa hundrað flær á hörðu skinni
en píkur tvær á palli inni.
Giftinga og . ió
Jarðarfara- plom
með litlum {yrirvarn
Birch hlómsali
616 Portage Ave. Tal*. B720
ST IOHN 2 RING 3
ARNI ANDERSON
ísl. lögmaður
í félagi við E. P. Garland
Skrifst.: 801 Electric Rail-
way öhambers
Talsíml: A-2197
A. G. EGGERTSSON LL.B.
ísl. lögfræWngur
Hefir rétt til að flytja mál
bæði í Man. og Sask.
Skrifstofa: Wynyard, Sask.
Phooo: Garxy M14
JenkinsShoeCo.
§89 Notre Dame
Avenue
A. 8. Bardal
841 Sh.rbrooke 8t.
Selur Ifkkiatur og innut um útfarir.
Allur útbúnaður »á bezti. En»fr«n-
ur aelur bnnn alakonar minniavarOn
og legateion.
Bkrtfst. tmiabml N úeM
lielmlUa talalml M MM
PRENTUN
komið með prentun yðar til
The Columbia Press
Ltd. Wllllam & Sh.rbrook*
Vór geymum reiðhjól yfir
veturinn og gerum þau eins
og ný ef þess er óskað. Allar
tegundir af skautum búnar
til samkvæmt pöntun. Áreið-
anlegt verk. Lipur afgreiðsla.
EMPIRE CYCLE CO.
641 Notre Dame Ave.
ralsímar:
Skrlfstofa: ...... N-6225
Hclmill: ...! .... A-7996
HALLDÓR SIGURDSSON
General Contractor
808 Great West. Perm. Loan
Bldg. 356 Main St.
JOSEPH TAVLOR
LÖGTAKBUAÐUR
Uehulltstala.: St. Jofan 1644
Skrifstof u-Tals.: A 6667
T.kur lögtaki bæSl húaaletfluekulflfl
veðakuldlr, víxkuakuldlr. AlgrfitStr M
sem aC lögum lýtur.
SkrUetofa 255 Heln
Verkstofu Tals.: Helma Tals.:
A-8383 A-9384
G. L. STEPHENSON
Plumber
Allskonar rafmattiisáhöld, svo sem
straujáru víra. allar tegimdlr af
glöstmi og aflvaka (batterlee)
Verkstofa: 676 Home St.
“DUBOIS” LIMITED.
ViB litum, hreinsum og kruUum
fjaSrir. — Föt af öllum gerSum
hreinsuS og lituS.— Gluggablæj-
ur, Gólftepfci, Rúmteppi hreine-
uS eftir nýjustu tlzku.
Pöntunum utan af landi sjer-
stakur gaumur gefinn.
Tals. A-S76S 276 Hargrave St.
B. J. LINDAiL, eigandi