Lögberg - 16.08.1923, Side 1

Það er til myndasmiðui
í borginni
W. W. KOBSON
Athugifi nýja staðinn.
KENNEDÍ.3L0G. 317 Partage Ave. M5t Eaton
öi)bcr q.
SPEiRS-PARNELL BAKiNGCO.
ábyrgjast yður
fulla vigt, beztu vörur fyr-
ir lœgsta verð aem verið
getur. R E Y N IÐ Þ AÐI
TALSIMI: N6617 ■ WINNIPEG
35. ARGANGUR
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 1(>. AGÚST 1923
NÚMER 32
CANADA.
Ó Canada, á bernskulifsins braut,
þú bjarta, djúpa, hlýja fósturskaut,
frá þínu hjarta þrumar tímans mál
með þrótt og fjör og von í hverja sál.
Og hvar er styrk og stærri hvöt aS fá,
en strauminn þínum nægta-lindum frá,
og hvar er land, sem lofar fegri tíð
og launar betur æfidagsins stríð ?
Þó sértu ung við alheims sögu brunn,
er öllum heimi risa-för þin kunn;
hver dagleið þín er heillar aldar haf
til hinrta, sem að auöfian minna gaf.
Þvi lagði margur leið að þinni strönd
og ljúft þú öllum réttir vinar hönd;
og hver, sem gaf þér mátt sinn, hug og mál,
við móðurborð ei sat að tómri skál.
Þitt skaut oss hlúði .langa, farna leið
og lýsti vonum frumherjanna sfceiS.
Vér hétum því, i hverri sókn og vörn
að hlýða þér sem trúlynd fósturbörn.
Vort lán og strið á skjöldinn þinn er skráð,
við skjólið þitt er vorra niðja ráð.
Og því skal ávalt unna þér af dygð,
þú átt vor hjörtu, menning, dáð og trygð.
Með islenzkt þrek og þol i sát og hönd
i þínu frelsi mimin voru lönd.
Nú breiðir laufin frumbyggjánna fræ,
i frjórri sveit og reisulegum bæ.
Af feðra jörð vér fluttum dýran sjóð,
hið forna, göfga, trygga víkings blóð.
Það erfðafé við alda dögg og sól
sé aöalsmerki þinurn veldisstól.
M. Markússon.
Áætlað er að hveitiuppskera i
Canada á ári Iþví sem nú er að
líða, muni nema 382, 514,000
mæla.
Bretland.
Innanríkisráðgjafi Breta, Rt.
Hon. W. C. Bridgeman, hefir lýst
yfir því, að Alexander Campbell
Mason, sá er dæmdur var nýlega
til hengingar fyrir að hafa myrt
Jacob Dickey, bifreiðarstjóra,
hafi verið náðaður, það er að
segja dauðadóminum breytt í æfi-
fangé’.si.
Utanríkisráðgjafi Breta, Curr
zon lávarður, afhenti franska
sendiherranum síðastliðinn
mánudag álit stjórnarinnar
brez'ku í sambandi við Ruhrmálin
og skaðabótakröfurnar. Telur ut-
anríkisráðgjafinn stjórn Breta
vera sammá'la um það atriði áð
landrán Frakka í Ruhr héruðun-
um, ríði í beinan bág við orð og
anda friðarsamninganna í Ver
sölum og þaf af leiðandi líti
stjórnin á þenna lið deilunnar,
svipuðum augum og Þjóðverjar-
Leggur Curzon lávarður á það
afarstranga áherzlu, að Bretar
geti með engu móti frrlist á til-
tæki Frakka í Ruhr da'lnum, með
því að flest virðist benda til, að
þeir beinlínis hafi ásett sér að
innlima lendur þessar. Kveðst
hann þeirrar skoðunar ennfremur,
að heppilegasta leiðin út úr ó-
L
Helztu Viðburðir Síðustu Viku.
Canada.
f að blaðinu Deloraine Times. Lög-
i mannsstarfi gengdi hann jöfnum
! 1 ' . . höndum.
Hon. A. B. Copp, mætti yni Hinn látni dómari hafði alla
hónd sambandsstjórnaiinnar, Vi jafna mikinn áhuga á opinberum
útför Hardings forseta- málum. Bauð ihann sig fram
til fylkisþings 1903 og til sam
Látinn er nýlega hér í borginni: bandsþings árið eftir, en beið
'lægra hlut í i bæði skiftin Frjáls
Dr. Gordon Bell gerlafræðingur,
einn af bezt metnu borgurum
iManitobafylkis. Blóðeitrun varð
lækninum að bana. Dr. Bell var
fæddur að Pémbroke, Ont., hinn
22 dag maimánaðar árið 1863
Naut hann mentunar, að loknu
barnaskólanámi við Toronto há-
skólann og ilæknaskólann í Mani-
toba. Árin 1890 til 1893, dvaldi
lynda flokknum fylgdi hann að
málum alla æfi. Dómar embætt-
ið hlaut hann í tíð Laurier stjórn-
arinnar.
Sir William Edgar Nichols,
forseti Spillers Milling and Ass-
ociated Industries Ltd. er á leið
hingað frá Englandi og ætlar að
Dr. Bell í Brandon, sem umsjón-j beimsækja stærstu borgirnar
armaður geðveikrahælisins þar i
bænum. Því næst tók hann að
leggja þar stund á augna, eyma,
nef eg hálslækningar, en gekk
innan fárra ára í þjónustu fylk-
isstjórnar, sem gerlafrœðingur,
kendi hann auk þess fræði þau við
Manitoba háskólann. Sem vis-
indamaður og borgari, naut Dr-
Bell frábærrar hylli, enda var
hann víðkunnur að drengskap og
sa'mviskusiemi. Árið 1897 kvong-
aðist Dr. Bell og gekk að eiga g j’
Miss Grace MacEwan, frá Bran-
don. Eru tvö börn þeirra hj'óna
á lífi, búsett í Winnipeg.
hér, þar á meðal Winnipeg. Fé-
lag það er Sir Nichols veitir for-
stöðu, á eignir upp á $35,000,000
Hygst hann að kynnast með eigir
augum skilyrðum fyrir mylnu
iðnaði í Vestur-Canda, og ef hon-
um svo If-it að stofnsetja þar stór-
kostleg iðnfyrirtæki í þeirri grein.
Sagt er að ifaglstormur hafi
víða skemt akra í grend við Sask-
atoon, Sask., miðvikudaginn hinn
Fimm þúsundir manna frá Eng-
landi komu til Canada í vikunni
sem leið, lil þess að vinna hér um
uppskeru og þreskingar tímann.
peir W. J- Bulman og W. F.
Dutton, meðlimir hinnar nýskip-
uðu nefndar er eftirlit á að hafa
mieð stjórnarvínsölunni í Mani-
toba, eru nýlagðir ,af stað aust-
ur til Québec til þess að kynna
(sér starfrækslu vínsölulaganna
þar í fylkinu.
Samkvæmt nýútkominni skýrelu
innflutningsmála ráðuneytis sam-
bandsstjórnarinnar, hafa sextán
þúsundir nýbyggja flust inn í
landið í siðastliðnum júlímánuði.
Hinn 7. þessa mánaðar lézt í
Ottawa Benjamin Sulte, canadisk-
ur rithöfundur og skáld, 82 ára
að aldri.
Sagt er að vínsölubúðir fylkia-
stjórnarinnar í Manitoba, muni
ekki taka til stafra fyr en um 1.
október næstkcfmandi-
Síðastliðiniv fimtudag Jezt hér
x borginni, George Paterson hér-
aðsréttardómari. Hann var
fæddur i Perth héraðinu í Ontar-
io„ 3. desember, 1827. Gaf hann
sig um hríð eftir að hann fluttist
til Vesturlandsins, við blaða-
^ensku, sem ritstjóri og eigandi
Rt. Hon. David Lloyd Geerge,
fyrrum stjórnarformaður Breta,
kemur að sögn til Quebec, þann
10. október næstkomandi.
'D. G. McKenzie, varaforseti
sameinuðu bændafélaganna í
Manitoba, hefir lýst yfir því,
að fýlki þetta hafi ákveðið að
ganga i ba’*ialag við Saskatche-
wan og Alberta, að því er við-
kemur samvinnusölu á þessa ár?
kornuppskeru.
Hon .J. S. Martin, landbúnað-
arráðgjafi Fergusson’s stjórnar
innar í Ontario, hefir nýverið lýst
yfir því, að stjórnin hafi ákveðið
að gera alt sem í hennar valdi
stendur, til þess að auka fólks-
flutninga frá brezku eyjunum inn
í fylkið.
/
Yfirheyrsla í máli Adelard Dél-
orme prests í Montreal, er sakað-
ur er um að hafa myrt Raoul
hálfbróðir sinn, hefst á ný í nóv-
ember mánuði næstkomandi.
Á árinu 1922 létu 235 manns
líf sitt í Canada af völdum bif-
reiðarslysa. Árið 192Í létust
197 með sama hætti.
J. A. Banfield, eigandi Ban-
fields húsgagnaverzlunarinnar
góðkunnu hér í bænum, hefir
verið tendurkosinn forseti félags-
skapar smásölukaupmanna, —
Retail Merchanta Association, í
Canada.
Hinn nýji forseti Bandaríkj-
anna, Calvin Coolidge, hefir lýst
yfir því, að han nhafi ákveðið að
framfylgja í öllum meginatriðum
stefnu fyrirrennara síiis Warren
G. Hardings í stjórnmálum.
Senator Oscar W. Underwood
frá Alabama, hefir llýst yfir þvi,
að hann hafi ákveðið að leita for-
setaútnefningar af hálfu Demó-
krata fyrir næsta árs kosningar.
M’r. Underwood hefir al’ment ver-
ið álitinn einn af mikflhæfustu
mönnum þess flo'kks á þingi að
undanförnu-
í ræðu, sem Dr. B. L. Scott frá
Pittsburgh, flutti nýlega í félags-
skap þeim, er Christian Citizen-
ship Institute nefnist, lýsti hann
yfir því, að í New York borg væru
um þessar mundir 142 svonefnd-
ir sunnudagaskólar, þar er prédik-
aðar væru æsingar og þjóðflagg
Bandaríkjanna fyrirlitið.
Hvaðanœfa.
Romulu Delsi, ættaður frá
Mexico, en búsettur áð Stanton,
California, er nú svo að segja ný-
verið búinn að eignast fertugasta
og fimta afkvæmið. Gamli mað-
urinn er nú 88 ára að aldri og
hefir kvænst fjórum '.sinnum.
Þegar Delsi var 79 ára eighaðist
hann tvíbura með fjórðu konunni
og núna fyrir rúmum mánuði
dóttur einkar efnílega- Ekki
haben innanríkisráðgjafi.
Rikisbankanum hefir verið
lokað um hríð. Blóðsúthelling-
ar í Berlín, Hamburg og víðar.
Ekki er þessu nýja ráðuneyti spá6
langlífi.
Veikfallið í NovaScotia
,, . er mælt að miki'I ellimörk sjáist á
gongunum væri su, að alþjoðar- . , „ . ..
; gamla manninum enn sem komið
nefnd yrði fengið það til með
ferðar, að rannsaka gjaldþol
hinnar þýzku þjóðar. Úrskurð
skaðabótanefndar þeirrar, er að
undanförnu hefir setið á rökstól-
um, telur þann Breta ekki geta
með nokkru móti aðhylst 'Iengur,
með því að fullsannað sé, að nefnd'
sú dansi eipgöngu eftir filjóð-
pípu Frakka og Belgiumanna
Curaon lavarðui kveður hina
nýju stjórn einhuga um að gera
sig ánæga með stefnu Bonars
Law í skaðabótamálinu, sem sé
þá, að láta sér nægja með það,
að Þjóðverjar greiddu Bretum til-
svarandi upphæð við skuld hinnar
brezku þjóðar við Bandaríkin.
Curzon Uávarður, mælandi fyr-
ir munn Bretastjórnar, kveðst
með engu móti geta séð, að vald-
boð, þó í samræmi væri við Ver-
sala samningana, gæti miðað
til þess, að byggja trausta undir
stöðu undir framtíðarfrið og hail
brigð viðskifti þjóða á milli. “Sá
er ekki tilgangur stjórnarinnar að
losa Þýzkaland undan réttlátum
fégjöldum, er þeim ber að greiða
í skaðabætur. En hvað há slík
gjöld skuli vera, þarf að ákveðast
af óhlutdrægum gjörðardómi
Enda al'lsendis ógerningur að
kveða nokkuð á trm gjaldþol pjóð-
verja eftir því hverjar upphæðir,
að sérhver sú þjóð, er kröfu ber
fram á hendur þeirra, vildi gjarn
an komast yfir.”
Lög þau frá brezka þlnginu, er
banna að unglingum innan átján
ára aldurs sé selt áfengi, hafa nú
hlotið konungs staðfestingu.
0
Bí.
Bandaríkin.
Útför Warren G. Hardings
Bandaríkjaforseta fór fram síð-
astliðinn föstudag í Marion
Ohio rfkinu, bænum, þar sem
Mr. Harding hafði éytt flestum
sínum manndómsárum Húkveðja
var haldin á hei'mili Dr Hardings,
föður' hins látna forseta. Fjöldi
fólks viðsvegar að, kom til að
votta hinum látna þjóðhöfðingja
hin síðustu virðingarmerki. Við
jarðarförina var staddur eftir-
maður Hardings, hinn nýji for-
seti Bandaríkja lýðveldisins, Cal-
vin Coolidge ásamt frú sinni, svo
o gallfelstir ráðgjafarnir, ríkis-
stjórar, dómarar, þingmenn og
margt annað stórmenni. Einnlg
voru viðstaddir sendiherrar og
aðrir fulltrúar erlendra ríkja.
i.Mælt er að samkomulags til-
raunirnar milli kolanámaeigenda
og námamanna, á fundi þeim er
enn stendur yfir í Atlantic City.
sé um þessar mundir í þann veg-
inn að fara út um þúfur. Náma-
eigendur vilja hvorki viðurikenna
isamtök námamanna, né held,ur
verða við kröfum þeirra um
launahækkun-
er.
Communistarnir í þýzka þing-
inu, hafa krafist þess hvað ofan i
annað, að Cuno ríkiskanzlari leggi
niður völd hið bráðasta og bera
honum á 'brýn að það sé honum
og ráðuneyti hans að miklu leyti
að kenna, að ekki hafi tekist enn
að binda enda á Ruhr deiluna.
'fikki er talið lTklegt að Commun-
istum verði mikið ágengt í þessn sömu
efni, því á þingi eru þeir tiltölu-
lega fámennir.
Cuno hefir enn á ný sent út á-
skorun til þjóðarinnar um að
halda fast samarT og slaka ekki á
klónni, að því er Ruhr málin á
hr’ærir, fyr en Frakkar sýni ein-
hvern lit á, að þeir séu ekki með
öllu ófáanlegir til nýrra samkomu
lags tilrauna.
Búist er við að vanfrausts yf-
irlýsing Communista á hendur
Cuno og ráðunejrti hans, muni
snúast upp í traustsyfirlýsingu
um það er yfir lýkur.
Fyrrum ríkiskanzlari pjóð
verja, 'Muller, kvéðst þeirrar skoð
unar, að nú sé rétti tíminn fyrir
Þýzkaland að beiðast inngögnu i
þjóðbandalagið — League of Nat-
ions, án þess þó að dansa í þvl
efni eftir hljóðpípu Breta.
Baron von Rosenberg, utanrík-
is ráðgjafi -Cunostjórnarinnar,
telur þýzku þjóðina beinlínis á-
fram um að ganga inn í þjóð-
bandalagið- “En hvernig getum
vér rutt úr vegi þeim hindrunum,
sem nú eru til fyrirstöðu,” bætir
hann við.
Albert Belgiukonungur, sór
persónulega inn í embætti hinn
nýja hermálaráðgjafa, Forth-
omme.
Þann 7. þ. rri., lagði Christian
Reventlow af st^ð frá Kaupmanna
höfn áleiðis til Canada, sem full-
trúi dönsku stj< rnarinnar, sendur
í þeim tilganj i, að rannsaka
horfur hér i lapdi fyrir innflytj-
endur frá Danipörku.
Hundrað munaðarlausir dreng
ir í Aþenuborg, voru nýlega send-
ir til í'rakklands, og hefir stjórn-
in þar lofast til að koma þeim
fyrir á góðum bændabýlum-
Cuno stjórnin á Þýzkalandi, er
farin frá völdum; ástæðan sú,
að hinn frjálslyndi armur jafnað-
armanna flokksins þverneitaði að
ljá henni lengur fylgi. Taldi
hana of íhaldssama og úrræða
Iausa til að ráða fram úr hinum
ægilega vistaskorti, sem nú þreng-
ir svo mjög að þýzku þjóðinni
Ebert forseti hefir kvatt
Stressemann foringja fólksflokks
ins, til þess að mynda nýtt ráðu-
neyti. Búist við að Hilferding
verði fjáhmálaráðgjafi, en Rheffi
Því hefir opinberlega verið
lýst yfir, að verkfallinu í stá'l-
iðnaðarverksmiðjunum að Sid-
ney, sé nú lokið- Bókstaflega
skilið er þetta rétt, því verka-
ménnirnir hafa aftur tekið upp
vinnu sína. Samt sefm áður, mun
því miður ekki vera hægt að segja
með fullum sanni, að niðurstao-
an hafi orðið að fullu leyti æsxi-
leg. Ástæðurnar, sem komu
mörgum hundruðum fátækra og
lágt launaðra manna á stöðvum
þessum til að leggja niður vinnu,
haldast enn óbreyttar.
pað var enginn uppreistarandi,
sem orsakaði Sidney verkfallið,
heldur var um að ræða beina
sanngirniskröfu af hálfu verka-
manna um dá'litla kauphækkun.
— Að nafninu til vann aðal stál-
iðnarfélagið,—The British Em-
pire Steel Corporation sigur í
deilunni, án þess þó að vera öf-
undsvert af honum.
Það eru ekki öll verkföll sama
eðlis- Stundum er verkföllum
hrint af stað í augnabliks æsingu,
án þess að um nokkra gilda á-
stæðu sé að ræða. Önnur verk-
föl lstafa af knýjandi þörf verka-
manna á viðunanlegri launakjör-
um og vinnuskilyrðtrm. Frá hálfu
verkfallsmanna í Sidney, virðist
lítið athugavert við tiltæki þeirra.
Þeir fóru friðsamlega að öllu;
fóru aðeins fram á tiltölulega
mjög litla hæfkkun launa 'sinna
eða með öðrum orðum það, að
laun þeirra skyldu eigi lægri vera
en samskonar atvinnuveitendur
■I Bandaríkjunúm greiða fyrir
vinnu. Sú krafa sýnist
sngan veginnn ósartngjðrn, en
stáliðnar kónganrir í Sidney litu
öðrum auguvn á málið. Þeir bein-
linis skeltu skolleyrum við hin-
u'm hógværu kröfum þjóna sinna
og þverneituðu öllum samkomu-
lags tilranuum- Féleysi og hung-
ur knúði verkfallsmenn til þess
að taka upp aftur vinnu sína, án
þess að fá nokkra 'minstu ívilnun
frá húsbændum sínum.
Til eru verkföll þeirrar tegund-
ar, að ríkið verður að skerast í
leikinn til verndunar almennum
borgararéttindum. í þessu til-
felli var ekkert slíkt fyrir hendi,
verkfallsmenn gerðu ekki einu
sinni flugu mein. pó var sent
þangað herlið samkvæmt kröfu
stáliðnaðarkónganna, öldungis að
ástæðulausu. Slíkt tiltæki mælt-
ist síður en svo vel fyrir og mun
tvímælalaust leiða tfl þess, að
fyrnast mun síður yfir óánægju-
sárin en ella.
Vegur stálverksmiðjanna i
Sidney^eða eigenda þeirra, þykir
lítt hafa vaxið í viðureign þess-
ari Enda mun það elns Mæmi i
sögu landsins, jað Vinnuveibend-
ur þverneiti þegar í upphafi öll-
um samkomulags tilraunum þjóna
sinna, jafnvel án tillits til þess,
hvort kröfurnar voru sanngjarn-
ar eða ekki.
I nútíðinni.
Einn lítur yfir löngu gengin spor
og Ijúfar mvndir hugans sér þar vaka,
og skilst þá fvrst, aÖ lífs er liðið vor
og langar sárt að liverfa nú til baka.
\
En annar væntir eftir því að s.já
sitt auðnudaga skaut í framtíðinni,
hve indælt lífið veit hann verður þá
og vill því komast fram úr samtíðinni.
En ég—ég elska daginn þann í dag,
hann dyrnar opnar mér að framtíðinni.
í önnum hans eg yrki nú minn brag
og uni himin-glaður samtíðinni.
Jón Runólfsson.
bæru það skýlaust með sér hverj- ureyri, að alt væri orðið fult af
ir hefðu reist þau. Svo ekkl j síld.alla leið inn á Eyjafjörð. Eitt-
lengri athugasemd, en eg vona hvað hefir afíast af henni á Siglu-
að hún verði rétt skilin- fifði og á Isafirði hefir einn bátur
Þau eru iekki .svo fá óskabörn- tengið 6o tunnur. Kennir síldin ó-
in, sem Vestur-íslendmgar eru að venjulega snemma í þetta sinn.
ala upp, og virðast þau gjöra þeim Sláttur er nú alment byrjaSur í
eigi alllítinn sóma í fósturtlaun. EyjafirSi, aS því er sagt var í sím-
pessi óskabörn, sem hér um ræð- tali aS norðan í gær. Óþurkar hafa
ir, virðast mér vera hinar helztu | gengiS undanfarna daga, en gras-
félagsstofnanir þær er Vestur-' spretta er yfirleitt ágæt.
íslendingar hafa með höndum, og Engjn tisindi gergust hér . .
skulu nokkrar þeirra hér upp tald- kaupdeilumálinu. En allan daginn
ar: Hin lúterska íslienkza Ttirþja, stóS mannfjöldi niSur viS skip
Jóns Bjarnasonar skóli, gamal- “Sleipnis”, og bjóst viS einhverju
mennaheimilið Betél, Þjóðrækn- sögulegu. Sagt er aS Sjómanna-
isfélagið og Hið ís'lenzka stú- félagiS hafi haft vörS um þau í
dentafélag. Og svona mætti eí j fyrri nótt og allan gærdag.
til vill halda nokkuð lengra á-í He'sta tJ1 ótflutni er hejld.
fram, en þetta nægir t.l að eyna verzlun Garðars Gíslasonar að láta
nokkur rðk í þessu máli. kaupa uppi j BorgarfirSi þessa
Vssulega ættu slík framfara- dagana.
spor 'að gleðja sérhvern mann. j .
Eg myndaðist við að taka lít- Ju 1 ' , , _ , . „
inn þá í því, þegar Eimskipafe- Slglingar. °S fra Reykjavik
,, * , ,. , , ,, eru nu mjog daufar. Hafa engm
lag ísljend.nga var stofnað Voru. e8a mjö fa erlend ski ko*i8
það 4 Mutir, 100 kronur alls, sem hin s nokkra sí8ustu daga.
eg keypti- Ekki var nu hærra í:
hrygginn reist fyEr mér með j Tpgarinn Ýmir fór frá Hafnar-
slíka þarfa og nauðsynja stofnun, j
að eins vottur samhygðar; en j
þessi fáu strá, ásamt svipuðum j
framlögum annara, hinna efna-
firSi í fyrrinótt á síldveiSar. í
fyrradag höfSu^f? menn af skips-
höfninni gengiS af skipinu, vildu
ekki ráSa sig fyrir kauptaxta út-
, j, , ! gerSarmanna, en hinir voru svo
htlu, hafa þo hluð að aðal upp-mir aS hlíta honum. f staS
vaxandi trenu, se-m nu í dag virð- þeirra. gem af skipinu gengu, feng.
íst hafa vaxið fram yfir vonir og ust f]eiri en aS gátu komist fyrir
borð æskilegan ávöxt.
\ Sem lítilsháttar hluttekningar
vott minn og konu minnar, viljum
við mællast till að foKstöðumenn
Jóns Bjarnasonar skóla vilji
þiggja hina ofangreindu Eim-
skipa félagshluti eins og nú
standa sakir mteð arðmiða þeirra.
pað má virðast að þessi inneign
hafi borið blessunarríkan yl að
rótu’m áminst félags, og þar fyrir
vonumst við til og umfram alt
óskum, að sami ylur haldist
verim hinn nýja verustað.
Lengi standi Jóns Bjarnasonar
skóli og vermi hið Vestur-ís-
lenzka þjóðlíf!”
Eg þakka fyrir þenna h'lýhug
og vona að samskonar hlýhugur
verði að sterkum straum, sem
beri skólann áfram til hei'lla og
ha'mingju.
Látið mig beyra frá yður vinir.
Rúnólfur Marteinsson-
og
Hlýhugur.
Þegar' sú fregn barst út um
bygðir Vestur-ísllendinga, að byrj-
að væri á því að reisa JónsBjama-
sonar skóla heimili, vonast eg til
að hieilum skara manna hafi orð-
ið hlýtt um hjartaræturnar og að
Tnenn séu nú að hugsa um hvern-
ig bezt þeir geti táknað þann yl,
sem þessi fregn færði þeim- Með-
an menn eru að hugsa um það,
vil eg láta þá sjá, hvernig einn
drenglyndur, sannur vinur skól-
ans, í Quill Lake, Sask-, færir í
búning hlýhug sinn til málsins.
Hér fyllgja hans eigin orð:
“Eg finn mér skylt og enda
hugfróun í því að senda fáein
hluttekningarorð í sambandi við
það áform að byggja fyrir Jóns
Bjamasonar skó'la.
Það má á vissan hátt mynda
sér þá tilhugsun, að hinar helztu
félagsstofnanir - Vestur-íslendinga
gætu myndað nokkurskonar minn-
isvarða eftir hið útendaða lífskeið
þeirra hér í þessu landi. pað
ætti að mér finst við, að hin
veglegu hús sem bygð eru, ’hefðu
yfirskrift eða sannanagögn, sem
það kaup.
Þýzkur aðalkonsúll hefir Sigfús
Blöndahl verið skipaður hér i
Reykjavik.
Guðmundur Björnsson landlækn-
ir er nýkominn austan úr Árnes-
sýslu og var að skoða sjúkraskýl-
ið í Laugarási,' sem bygt var upp”
úr Geysishúsinu, er niður var rif-
iS í fyrra og mikiS hefir'veriS um
talaS. Landlæknir.lætur mjög vel
af öllum útbúnaSi og umgengni
þarna. Þar er ungur læknir, Ólaf-
ur Einarsson.
AS Grimsnesbrautinni hefir ver-
iS unniS nú aS undanförnu, en því
vvar hætt nýlega, vegna þess, aS\
menn þar eystra vilja nú breyta
legu hennar, sem áSur hafSi veriS
ákveSinn upp aS Geysi. En nú þyk-
ir mönnum hagkvæmara aS velja
henni nýja leiS frá TorfastöSum,
og þangaS er nú komiS, svo aS
verkinu hefir veriS hætt í bráSina.
ÞorvarSur Gislason, áSur óBals-
bóndijé Fagurhólsmýri i Öræfum,
andaSist á ísafirSi þ. 6. marz síS-
astl. á heimili tengdasonar síns,
Ólafs verzlunarstjóra DavíSssonar
og frú Stefaníu dóttur sinnar,
fullra 83 ára gamall. .
Bílslys i Kömbutn. — 13. þ. m.
var bifreiS frá bifreiSastöS Rvik-
°S gefiS út. Eru flestar tnyrid- ur á leiS austur yfir fjall meS fólk.
irnar frá^ 1840 og þar um bil, og Voru í henni sex manns auk öku-
margar ágætlega fallegar. Eru íj njanns. Þegar austur í Kamba
bókinrri myndir af Snæfellsjökli, | kom og nokkuS niSur eftir {æim,
Almannagjá, Brúará, Heklu, Geys- bilaöi bifreiSin, lét ekki aS stjórn,
ir, Heklugosi, GoSafoss, gömlum Svo aS ætla má aS stýriS hafi bilaS.
bæ, gamalli stofu, jarSarför fyrir Rann þá bifreiSitj út af veginum
100 árum, gamla skautbúningnum og va't um. — AS eins þrent af
°S upphlutsbúningi. Útlendingum; því, sem i henni va*r, tneiddist, og
mun þykja tnikill fengur í aS fá; þykja þaS undur, tveir kvenmenn
þessar myndir, og eins munu ts-j og karlmaSur. Páll Jónsson, fyr-
lendingar hafa gaman af aS sjá verandi verzlunarstjóri. — BifreiS
suma þessa frægu staði. Mynd-j var a eftir þessari, er bilaSi, og
irnar eru prentaSar á Stcnders-; tdk 'þúrj fólkis samstundis tiKbaka
forlagi í Khöfn. Framan viS þær hinga^ tii Reykjavíkur; var þaS
eru nöfn myndanna bæSi á íslenzku fjutt a Landakotsspítala,— GuSm.
og ensku. ; Thoroddsen skoSaöi meiSsIin í gær
Fvrir nokkru varS vart viS haf- °fvkv.aíS Þauekkj muud" vera mjög
sildina fyrir NorSurlandi. Sást alJarlef' eftlr '1V1 sen?„ >a væn
hún vaSa í þéttum torfum á Grims- j hæ^ a* Se.fja um' . f al\ J?nsson
eyjarsundi og jafnvel inrii á Eyja- var meS allmik,S sar a hoffil’ en
fírSi. Reknetabátar eru fyrir æSi !e,S ,vel„ °nuur stu kan haf° fat**
Frá íslancii.
Eftir Lögréttu, 12. júlí—
Gantlar koparstungur frá íslandi
rOld Engravings from Iceland)
heitir smekklegt myndakver. sem
bókaverzlun ísafoldar hefir safn-
tíma fárnir út af tsafiröi, en ekki
er Lmirtugt um, aS þeir hafi aflaS
nokkuS.
\
Um þaS vár getiS í blaSniu i gær
íB úr öSrum axlarlið og fengiS
auk þess sár á annan fótinn. Hin
hafSi haft eymsl í baki, en engan
áverka. — Þeim, sem þarna voru
i bifreiSinni bar saman um þaS, aS
aS hafsíldin væri komin fyrir norS- > slysiS hafi á engan hátt prSiB af
an. í gœr seint var simaS frá Ak- ógætilegri keyrslu bílstjórans.