Lögberg - 20.09.1923, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN
20. SEPTEMBER 1923.
BLs. 3
COPENHAGEN
M ) 1 (l í k
Búið til úr hin-
um beztu, elstu,
safa - mestu tó-
baks blöðum, er
ábyrgst að vera
algjörlega breint
Hjá öllum tóbakssölum
0p|nhágen#
SNUFK *
Þetta er tóbaks-askjan sem
befir að innibalda beimsin
bezta munntób?k.
RICH IN VITAMINES
Þrekraun.
(Eg ætla, að menn muni yfir-
leitt verða sammála um það, að
ýmsar frásögur um þrekraunir
þær, er forfeður vorir komust í.
og sagt er frá í íslendingasögun-
u'm, hafi orðið unglingunum ís-
lenzku til hvatningar og -stæling-
ar, meðan þeir fengust til að lesa
slíkar sögur og höfðu næði fyrir
þjóðlífs-öngþveitinu tii að lifa sig
inn í þær eða tileinka sér þær.
Eg hygg þó, að ekki yrði ung-
mennum vorum síður drjúgt til
þroska, að safnað yrði þrek-
raunasögum frá síðari tímum og
þær 'birtar í fjöllesnu blaði eða
tímariti. Sá munur er á þrek-
raunasögum hinna fyrri og síðari
tÁna, að frá fornöldinni hafa mest
megnis geymst frásagnir, um
þrekraunir við vopnaviðskifti og
vígaferli, en frá síðari tímum
hljóta að vera til margar sögur
um “'krappan dans” á láði og
legi og Ijómandi framgöngu ein-
stakra manna í baráttunni. Vit-
anlega liggur hin sama hugar-
stefna bak við ailar frásagnirn-
ar, bæði eldri og yngri tíma þrek
raunasögurnar. Sú hugar-
stefna að gefast aldrei upp fyr
en í fulla “hnefana” hefir skapað
vörn Egils í klifinu og eins blás-
ið ófeigi Guðnasyni kjark í brjóst
í Biskayaflóanum. Eigi má
gleyma að benda ungUngunu'm á
þetta, því annars er hætt við, að
sjálfir atburðirnir skyggi á hina
dásamlegu mannslund, sem skap-
ar sjálfa söguna. Minni eg að
eins á, hvernig fór fyrir Matthíasi
og bræðrum hans, þegar þfeir
lúskruðu kálfinum undir nafni
Egils og Vígaglúms!
Einstaka menn hafa í mín eyru
kvartað sáran yfir þ'ví, að ungl-
ingarnir sem nú eru að alast upp,
væru ófúsari að leggja nokkuð á
sig en áður hefði verið. Má vel
vera að nokkuð sé hæft í því.
Gömlu æfintýrin og sögurnar,
sagðar og lesnar, hafa sjálfsagt
haft sín áhrif til skapgerðar
æskulýðsins. Rökkurstundirn-
ar og kvöldvakan á bæjunu'm
hefir að hyggju minni verið eins-
konar námskeið í skapgerðar-
fræði; þá hefir amma gamla, ef
til vi'll verið þar, aðalkennarinn.
Amma gamla og æfintýrin, sam-
vera á heimilunum og sa'mtal um
þjóðleg efni á kvöldum, er nú
tæplega móðins lengur, en önd-
vegið skipar nú kaffihúsalíf,
kvikmyndasýningar, diægurskraf
og útlendar skáldsögur, alténd að
miklu leyti í stærri kauptúnum
ög bæjum landsins, eftir því sem
eg veit bezt. Ef þetta er rétt,
er þá furða þó . á koma snurða?
Breytt aðstaða, breyttir þjóðav-
hættir i— afleiðingin: þjóðar-|
lundernið hlýtur að breytast
s'mámsaman og ef til vill tals-
vert snögglega.
Sárt væri ef svo tækist til að!
fslendingar yrðu ekki með réttu |
jafnan taldir: þéttir á velli og
MAKE PERFECT BREAD
ið, sem við ætluðum að leggja á.
Þá var kominn stormur af norð
vestri, en þrátt fyrir það lögðum
við alla línuna. Frost var lít-
ið um nóttina, en í birtingu herti
veðrið vnjög, og alt af jófet frost-
ið, unz það var orðið tíu™stig um
í hann. pegar komið var niður
á bjargbrúnina, kastaði eg mér
flötum og lét Jóhann halda í fæt-
urnar á ’mér, og þannig náði eg
með mestu herkjubrögðum í Þor-
í stein. Jóhann hafðj dágóða við- *
j spyrnu og var heljarmenni að
burðum, enda dró hann ok\ur
| báða upp, og má það heita vel
gert. En Þorsteinn hafði
j meiðst mjög mikið, og var ófær
j til að ganga að mestu leyti. Okk-
j ur var því einn kostur nauðugur,
að skilja hann eftir, og varð Jó-
j hann eftir hjá honum. Hinsvegar
ætluðum við nafni 'minn að
freista áframhalds og reyna að
komast út í Kálkinn til bæjar, og
áfram héldum við það sem eftir
var næturinnar og fram á hádegi
þriðjudags. En þá var alt upp
barið: hnífur, spýtur, dragpart-
urinn, gómar og neglur. Ógern
legt var að komast lengd sína,
án þess að spora sig í gljána, en
nú voru öll þau sund lokuð. Við
komumst ekki lengra. Við urð-
um að snúa við. Eftir 'mælingu
Magnúsar bónda í Dölum áttum
Allra Hreicust
Ekta Cocoanut olía, frá
mínum eigin gróðrarreit,
er vísindalega blönduð í
Sunlight Soap. það er
[hreinasta og bezta sápan
og sú mest notaða í heimi.
Sunlight Soap þvær ó-
endanlega vel og hefir
engin óhrein efni. Hún
verndar fötin betur en
nokkur önnur sápa.
Kaupið Sunlight.
kvöldið. Við náðum með herkju-
brögðum hálfri línunni, og byrj- vis að eins eftir 16 faðma upp á
j uðum svo að berja 'til lands, en j brúnina.
það skal tekið fram, að lands varj Félaga okkar, þá Jóhann og
hvergi að leita fyr en á Skála- porstein, fundum við á sama stað
nesi. Alt af óx veðrið og hauga- j og við skiidum við þá, og hjá þeim
| brim var komið. Við börðum j settumst við að. Veðrið var
svona allan daginn fram í rökkur, jafn ógurlegt og frost frá 10—18
en það var með 'öllu ódrægt, því
stig nótt og dag. Vegna ofveð-
ursins festi aldrei svo snjó á
hjallanum, sem við höfðumst við
á, að við gætum grafið okkur í
fönn. Rokið var hámslaust, já,
að auk brimsins var veðrið óg-
urlegt. Réðu'm við þá af að
hleypa undan og freista lending'ar
'í svonefndum Vogum, en það
, , , , , . v*. , vissum við állir, að var sama sem alveg vitlaust. Nú tók hungrið
þéttn- 1 lund, þrautgóðir a rauna- að hleypa tn skipsbrots. Eg að sgverfa a8> og þá sótti okkur
un . pa a a þ®11 veiii gegn ve-t ekki f.j að ^ kafi nokkur; svefn einkum þá Jón, nafna minn
um aldirnar, og það eru þeir enn, r XT.^ ., ,
a„' j l€nt fyr eða siðar, aðnr en við, og porstein. Við gengum altaf
hér eina enda bJuggumst við 3afnvel við um gólf nótt og dag, til að halda
61 1 því með sjálfum okkur, að þar ;0kkur vakandi, og höfðum dágóð-
Gat ekki borðað.
Stýfla á rót sína að rekja til
lifrarsjúkdóms. Sölt, olíur og
hin og þessi hægðalyf, geta
aldrei annað gert, en bráða-
byrgðarhjálp. —
Ef þér viljið fyrir alvöru
losna við þessa leið kvilla, þá
er um að gera að vera á verði
og taka fyrir rætur þeirra ein»
skjótt og hugsanlegt er.
Mrs. Alvin Richards, R. R.
No. 1, Seeley’s Bay, Ont., skrif-
ar:
“í tvö ár þjáðist eg mjög af
meltingarleysi og stíflu. Matar-
lystin var sama sem engin og
þegar e gvaknaði á morgnana,
var andardrátturinn sýrður og
óeðlilegur. Eg notaði hin og
þessi hægðarlyf án árangurs.
Loks reyndi eg Dr. Chase’s
Kidney Liver Pills og þær voru
ekki lengi að koma mér aftur
til heilsunnar. Eg get byf
með góðri samvizku mælt með
þessu ágæta meðali við ’hvern
sem líkt stedur á fyrir og mér.
Dr. Chase’s Kidney Liver
Pills, ein pill aí einu, 25 cent
askjan, hjá öllum lyfsölum eða
Edmanson, Bates & Co. Ltd.
Toronto.
vona eg.
Eg ætla að birta
þrekraunasögu. Vona eg að
fleiri fari á eftir, og fús mun
ritstjóri Eimreiðarinnar að ljá
þeim rúm frá hverjum sem þær
koma.
Eftir örstuttan inngang gef eg
sögumanni mínu'm orðið. Eg
ætla að eins að fylgja honum úr
garði með svo litlum upplýsingum
um hann sjálfan.
Jón Sigurðsson, sögumaður
minn, er fæddur 22. sept 1856.
Eigi er mér 'kunnugt um ætt
hans og uppruna að öðru leyti
en því, að hann mun vera Sunn-
lendingur. Á unglingsárum
var hann um skeið á Bessastöðum
hjá Grími Thomsen. Gæti eg
vel trúað, að sú vera hafi ráðið
nokkru um skapgerð Jóns, án þess
að eg geti þó fullyrt nokkuð um
það með rökum. Að sunhan flyt-
ur Jón til Vopnafjarðar og var
um nokkur ár hjá Pétri sá'l. Guð-
johnsen verzlunarstjóra, en það-
an flytur Jón til Seyðisfjarðar og
dvaldi þar lengi. Um síðustu
aldamót flutti hann hingað til
Norðfjarðar og hér býr hann nu.
Eftir sjóhrakning þann er hér
verður frásagt, misti Jón báða
fæturnar. Teknir voru þeir af
honum án þess að hann væri
svæfður, og er mælt, að lítt hafi
Jóni brugðið. Jón hefir látið
gera sér stígvél með vissu lagi,
og snýr hællinn fram, en táin
aftur, þegar hann er kominn í þau.
Því er þannig varið, að knjá'Iið-
ina notar hann sem hæla, en nú
voru fæturnir teknir af um nál.
miðja fótleggi og gengur því sá
hlutinn sem eftir var skilinn út í
skóristina, en leggur stígvélsins
er reimaður um lærið ofan við
knjáliðina. Oftast gengur hann
staflaust, en eðlilega er honum
erfitt um göngulag. Jón stund-
ar sjómensku enn þann dag í
dag og er hann þá 67 ára gamall
og svona fatlaður. Hann á
róðrarbát og útgerð og er sjálfur
formaður. Jafnaðarlega rær
hann nú orðið við annan mann.
Aflasæll hefir hann verið, og sjó
sækir hann engu síður en aðrir,
er heilir ganga til leiks,
Mér er ekki kunnugt um, að
hann hafi nokkurn eyri þegið af
sveit- Eg held mér sé óhætt
að fullyrða, að hann hafi komist
hjálparlaust af fyrir sig og sína.
Nú skalt þá, káeri lesandi, koma
með mér inn til Jóns gamla fóta-
lausa — svo nefndur í daglegu
tali hér — og hlusta á sögu hans.
Nú er hann orðinn hvítur fyrir
hærum á hár og skegg, en augun
eru dökk, kvikleg og skýrleg
Söguna hefi eg ritað upp, en
engu atriði í henni breytt.)
Hrakningasaga
Jóns fótalausa.
Seinustu mánudagsnóttina í
nóv. 1880 lögðum við Jóhan Ring-
sted, ponsteinn Sigurðsson, Jón
Valdemarsson og eg Jón Sigurðs-
sóh, sem allir áttum þá heima á
Seyðisfirði, í fiskiróður undir
Skálanesbjarg. Við ýttum úr vör
um þrjú-ieytið í tvísýnu útliti. Við
rérum með línu á stóru ísienzku
fjögramannafari. Allir vorum
við einhuga um að fara í róður-
inn, þrátt fyrir tvísýnt útlit, og
sóttum útróðurinn kappsamlega,
og segir ekkert af för okkar fyr
en við vorum komnir á fiskimið-
yrði síðaista landtakan okkar | an flöt til að hreyfa okkur á. Sak-
hérna megin. En okkur lentist ir þess, að Þorsteinn þoldi göngu-
vel, þótt ótrúlegt sé fyrir manna- lagið Svo illa, ásótti kuldinn hann
sjónum. Við stóðum allir við mest okkar allra. Steinn allstór
bátinn og ætluðum að kippa hon- var á hjallanum, og undir honum
um upp með næsta ólagi, en þá Var nokkurt skjól. par hvíldum
hvolfdi honum í höndum okkar. við Þorstein og hlúðum að honum
Lentum við þá 3, Jóhann, Þor- eftir föngum þannig, að við sátum
steinn og eg í sjóinn; skohiði mér áveðurs við hann , þegar við
og Jóhanni strax upp, en porsteini þoldum sjálfir við. Eg ska’l ekki
varð það til lífs, að hann festist orðlengja um líðan okkar. Veð-
á línunni aftur úr bátnum, en urhæðin var alt af hin sama og
línan hafði flóknað utan um eina' frostið eins fram á föstudags-
þóftuna. Var þá ekki til þur morgun. Sulturinn var sárast-
þráður á okkur, þessum þrem, og ur á þriðjud. og miðvikudaginn.
var það vondur undirbúningur En enginn okkar mælti þó æðru-
undir komandi daga. Næsta ó- 0rð. Þó var ekki sýnilegt að
lag slengdi bátnum á réttan kjöl, okkur yrði nokkuð til bjargar,
og náðum við í hann. . Gátum fyr en á föstudagsmorguninn- Og
við með harðneskju bjargað hon- á fimtudag bjóst eg ekki við, að
um upp í urðina. Var hann þá við sæjum allir næsta dag. Eg
með tveimur stórum götum og { kveið því mest, að eg myndi verða
engu I — ekki einu sinni með sá, er hina lifði. Og sannast að
línuspottanum, sem varð Þor- segja, ætlaði eg að sjá svo u'm,
steini til lífs. Hans gerðist að eigi yrði langt á milii okkari
heldur ekki lengur þörf. A föstudagsmorguninn um
Að þessu loknu gengum við á fimm-leytið var veðrið farið að
rekann, og fundum þá mastrið og lægja og sérstaklega var farið að
er sú vegalengd taiin fimm sjó-
mílur. Þar náðum við landi
kl. 8. um kvöldið og lentum þar
var fastur í gljána, og sem varla
sjálfir, en sleptum þó bátnum.
Gerðum við vart' við okkur þar í
húsi einu, og urðu menn all-hissa,
því að við vorum löngu haldnir
dauðir. Þar fengum við mjólk
að drekka og svolitia ögn af
brauði. Mér varð ekki meint
af, en hinum leið hálf illa eftir
á. Bát og tvo menn fengum við
léða inn á Qiduna, þangað sem
við áttum heima, og komum við
þangað klukkan 11 e. h-
Norðfirði í maímán. 1923
Vald. V. Snævarr.
—Eimreiðin.
Robin
Hood
Flour
Er alveg eins góður hvort held-
ur notaður fyrir brauð ,
eða pastry

Ovn
"MONEY BACK
ROBIN HOOO FLOUR iS GUAHANTEEO TO GIVE TOU
BETTER SATlSFACTlON TMAN ANV OTMER FLOUR MILLEO
IN CANAOA VOUR DEALER IS AUTHORI2ED TO REFUND
THE FULL PURCMASE PRICE WITH A 10 PCR CtNT PEN
ALTV AOOED IF AFTER TWO BAKINGS VOU ARE NOT
TMOROUGHLY SATISFIED WITM TME FLOUR AND WILL
V RETURN TME UNUSED PORTION TO MIM
ROBIN HOOD MILLS. LIMITED , A
Innifalin í hverjum poka
24 pund og þar yfir.
ROBIN HOOD MILLS LTD
MOOSE JAW, SASK.

Frá Islandi.
seglið, en ekki þanstöngina, eina
ár heila og aðra brotna og stýrið.
Nú var s’kollinn á blindbylur.
Veðurhæðin var afskapleg og
frostið vnikið (10 stig). Eða
alténd fanst okkur það, eins og
við vorum undir búnir. Voru
nú góð ráð dýr, og hvað átti nú
til bragðs að taka? Við urðum
eammála um, að leggja af stað út
í Dalakálk, þótt eigi værum við
draga úr briminu, en frostið var
um 12 stig. Vindstaðan var nú
af norðaustri. Okkur kom þá
saman um, að brölta ofan að
bátnum, og skoða hann. Bát-
urinn var óhreyfður, alveg eins
og við gengum frá (honum. Við
álitum hann engan veginn sjó-
færan, en hins vegar vorum við
allir samhuga um, að betra væri
að drukna, en að kveljast eins
Sendið
oss
yðar
RJOMA
Og verid vissir
um...............
vissir um, hvort leiðin væri fær, og undanfarna daga. Við tróð-
vegna harðfennis og glerhálku. um öllu, sem við gátum fest hönd
Okkur var Ijóst, að leiðin var! á, í götin á bátnum, og ýttum
stórhættuleg, þótt menn hefðu svo á flot í herrans nafni. En
góða hjarnbrodda og broddstafi, bátinn fylti strax af brimólgunni,
og hvað þá heldur okkur, sern og komu'mst við ekki út í það
hvorugt höfðum og vorum auk skiftið- pá vildi okkur það til,
þess sumir í sjóstígvéltfm. Við að útfall var, svo að undan bátn-
bjuggumst við að þurfa að pjakka um flæddi og tæmdist hann þann-
okkur spor í.gljána, sem og varð, ig. Lágum við á meðan í fjör-
og til þess höfðum við ekki ann- unni. Brimið var óðum .að
að en vashníf og part af draginu j lægja, og jafnhliða lygndi. Við
undan bátnum. Smáspýtur fund- J freistuðum þá að ýta í annað sinn
um við í urðinni, og völdum viðj og gekk þá vel. Lögðum við
úr þeim göngustafi. Þannig
útbúnir lögðum við af stað. E\ki
höfðum við langt farið, er por-
steinn misti fótanna og hrapaði,
á að gizka 15—20 faðma. Var
þá ekki annað sýnilegt, en að leið-
Jóhann þá út árar, eða þessa einu
hei’u og brotnu árina. En bátur-
inn fyltist skjótlega, því að hann
hriplak auðvitað. Settum við
þá upp, höfðum brotnu árina fyr-
ir þanstöng og stýrðum með
arlokum drægi fyrir honum. En | hinni, því að! stýrinu kornum við
þegar hann er kominn á blábrún aldrei fyrir, vegna þess að beig1!-
bjargsins, þá gat hann stöðvað i uð voru stýrisjárnin. Nú var orð-
8ifT> — við smástein, er frosinn ið sjólítið, komin tiltölulega hæg
var stærri en svo, að hann hefði j norðaustan gola, en samt var
geta ðfalið hann í 'lófa sínum. | svartur bylur. Bátnum urðum við
Enn voru góð ráð dýr. — Þor-1 altaf að hleypa beint undan, þar
steini varð að bjarga, en mögu-j eð hann var borðstokka fullur- Á
leikarnir voru litlir. Við því reið líf okkar, enda var gæti-
pjökkuðum spor í gljána niður lega stýrt. Svona héldum við ó-
eftir og selfærðum okkur, við Jó- fram inn á Hánefstaðaeyrar og
Kvæðabðk Færeyinga, þriðja
bindi, gefið út af lögþinginu, en
búið til prentunar af Jóannesi
Patursson í Kirkjubæ, er nýkom-
ið út og verður nánar getið siðar-
Hinn 5. þ. m. andaðist merkis-
bóndinn Guðmundur oddviti Þor-
valdsson á Núpum í ölvesi, eftir
langvinnan sjúkdóm. Er heirr.-
ili hans fyrst og fremst og þar
næst héraði hans hin mesta eftir-
ejá að honum.
Halldór Hermannsson prófess
or frá New York, sem dvalið hef-
ir hér lengi í sumar, fór með
“Botníu” í gær til Kaupmanna-
hafnar. Þar dvelur hann fram
yfir næstu áramót, en fer þá
vestur um haf. pað mun þó
vera fullráðið, að hann taki við
forstöðu Árna-Magnússonar-safn-
sins í Khöfn á næsta ári, en næst-
komandi vetur frá nýári, gegnir
hann embætti í New York.
Frá Akureyri var símað í gær,
að þurkur hafi verið undanfar-
andi í Eyjafirði, og mundu nú
flestir bændur vera búnir að hirða
tún sín fyrir nokkru-
pingvalla presturinn, séra Guð-
mundur Einarsson, kvað nú
hafa fengið veitingu kirkjumá!a-
stjórnarinnar fyrir staðnum, en
hann var áður fluttur þangað án
hennar, eftir að söfnuðurinn
hafði kosið hann. Þó kvað veit
ingin hafa verið því skilyrð
bundin, að presturinn yrði að
víkja af etaðnum, ef aðrar, eða
nýjar ráðstafanir yrðu gerðar um
notkun hans eða skipulag. En
Mýtiow- Trni».I.IMJ , trmbur, fjalviður af öllum
^yjar vorubirgmr tegundum, geirettur og als-
konar aðrir strikaðir tiglar, hurðir og gluggar.
Komið og sjáið vörur vorar. Vér erumaetíð glaðir
að sýna þó ekkert sé keypt.
The Empire Sash & Door Co.
LimitAd
HENRY AVE. EAST
WINNIPEG
Sjö áraþjacingar
Höfuðvcrkur og meltingarleysi
lœknað með “Fruit-a-tives’’
Sanna vigt
Rétta flokkun
24 kl.stunda þjónustu
og ánœgju.
EGG Vér borgum peninga út í hönd fyrir glæný egg
Canadian Packing Co.
Stofnsett 1852
WINNIPEG, ' CANADA
Llmited
Verið vissir í yðar sök!
Með því að nota áreiðanlegar vörur eins og
Electro Gasoline, Buffalo English Motor
Oil, Special Transmíssion Lubricant
“Best by Every Test”
Seldar í vorum átta “Service Stations” í Winnipeg
No. 1—Á horni Portage Ave. og Maryland Street.
No. 2—Á Suður Main St., gegnt Union Depot.
No. 3—McDermot og Rorie Sts., gegnt Grain Exchane.
No. 4—Á horni Portage Ave. og Kennedy St.
No. 5—Á horni Rupert og King, bak við McLaren Hotel
No. 6—Á horni Osborne og Stradbrooke St.
No. 7—'Á horni Main St. og Stella Ave.
No. 8—Á horni Portage Ave. og Strathcona St.
Einnig í Moose Jaw, Saskatoon, Sask., og Lethbtídge, Alta.
Prairie City Oil Company Limited
PHONE: A-6341
601—6 SOMERSET BUILDING
Heimsfrægt ávaxtalyf.
Firs o'' þúsundír annara
'ianna gera, reyndi Mr. Albert
Varner frá Buckingham, P. Q.
fjölda meðala, en ekkert þeirra
sýndii t að koma að nckkvu veru-
legu haldi.
Loks ráðlagði vinur minn einn
“Frit-a-tives’ or nú ei eg orðinn
heill heilsi_.
“í sjö ár þjáðist eg af höíuð-
verk og meltingarleysi. Maginn
þandist út af gasólgu og iðug-
lega fék keg velgjuköst. Loks
reyndi eg “Fruit-a-tives” og það
merka ávaxtalyf kom mér til
heilsu.”
50e. hylkið, 6 fyrir $2,50,
reynsluskerfur 25c. Fæst hjá öll-
um lyfsölum eða ibeint frá “Fruit-
a-tives Limited, Ottawa, Ont.
RJÓMI
Styðjið heimaiðnað með því að styrkja yðar
eigið félag og fá fult verð fyrir framleiðsl-
una.
Hafið hugfast, að samvinnu markaðurinn er
eini framfaravegurinn að því er landúnaðinn
snertir. Látið ekki glepja yður sjónir, farið
að fordæmi annara þjóða, sem hafa sannað, að
samTÁnnumarkaðs aðferðin er sú eina, er
skapar gott verð á mjólkurafurðum.
SENDIÐ RJÓMANN TIL
Tho Manitoba Co-operative Dairies
LIMITED
presturinn kvað telja slík skilyrð'
ólögmæt, þar sem brauðið hefði
verið auglýst skilyrðislaust og
kosningin verið lögmæt.
Rjúpur, þær hafa varla sést hér
undanfarin sumur, eftir ffosta-
veturinn 1918, svo að talað hefir
verið um, að þær mundu hafa gcr-
fallið eða flúið land.