Lögberg - 04.10.1923, Blaðsíða 2
Bls. 2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN
4. OKTÓBER 1923
Ein 50c askja kom
henni tii heilsu.
Harðlífi sem varaði svo árum.
skifti læknaðist af “Fruit-a-
tives.”
Hið undursamlega safameðal
Hver sá sem er iheilsulítill, eða
þjáist af höfuðverk, eða hefir
enga löngun til að lifa, mun lesa
VVolfer, East ship Harbor, N. S.
Mrs. de Wolfe segir meðal Irin-
ars: “í mörg ár þjáðist eg af
harð’.ífi og höfuðverk og mér leið
illa yfir höfuð. Engin meðöl
virtifst hjálpa. pá fór eg að
reyna Fruit-atives” og afleiðir.g-
með fögnuði bréf Mrs. Martha de
arnar voru hinar beztu og eftir
eina öskju varð eg eins og ný
manneskja.
50c. askjan, 6 fyrir $2,50, reyns.u-
skerfur 25c. — Fæst hjá öllum
lyfsöium eða beint frá Frui a-
tíves Limited, Ottawa, Ont.
einatt grundvöllurinn fyrir skoð-
un annara.
pessa gætir ljóslega í kristi-
legri starfsemi. Það er alls ekki
nauðsynlegt að fara heim á heim-
ilið til ’þess að 'kynnast kristilegu
ástandi þess. Sendi það ung-
Iinga í sunnudagaskólann, bera
þeir greinilega vitnisburð um á-
stand þess. Hvort heldur að
um áhuga eða áhugaleysi er að
ræða, kemur það. greinilega í ljós
á þann hátt. pað er heimilið,
sem leggur grundvöllinn hjá ung-
lingunum í þeim málum eins og
flestum öðrum.
í þessu tilliti “fylgir eitthvað
öllum,” annaðhvort gott eða vont-
Hver einstaklingur hefir sín á-
hrif sér fylgjandi , hvar sem
hann fer. Einstaklingarnir
gera heildina, og almennings á-
hrifin fara þar eftir — allir eru
að sá. Spurningin sem liggur
fyrir hverjum sérstökum er þissi:
Hverju er eg að sá?
/ s. s. c.
Sáning.
Það er ef til vill ótímabært
umtalsefni að tala u'm sáning um
þenna tíma árs, þegar náttúran
er í þarn veginn að búast til
hvíldar og meðan hæst stendur
að hirða afurðirne/r, sem fallið
hafa mönnum í skaut á liðnu
sumri. Og þó virðist tíð til að
minnast á sáning jafnvel nú, því
til er sáning, sem stendur yfir
allan ársins hring. Þeirri sán-
ing er aldrei lokið, fyrir einum
eða neinum, fyr en við daganna
énda- pað eru einstaklings á-!
lirif manna á hvern annan. Slíkl
áhrif eru frækorn að því leyti
sfc‘m þau fæða af sér ný áhrif tW
góðs eða ills, sem eiga sér iðug-
iega langan aldur hjá mönnum og
málefnum,
“Söngurinn óg örin,” fá iðulega
staofestu hjá þeim , sem veita
þeim viðtöku, en það er örin, sem
veldur skaða sú er hneit við
hjartað.
Eg minnist atvifcs er skeði
fyrir mörgum áru'm: Við sát-
um til borðs nokkrir saman, og
fór þá einn í hópnum að segja
sögu miður sæmilega. Oft síð-
an hefir mér dottið þessi saga í
hug, en þótt mér sé létt ^ð hrinda
henni úr huganum, finn eg til
ritstjóra Bjarma, að þeir felli
þetta atriði úr.
En prestinum í Wynyard, séra
Friðrik Friðrikssyni vildi eg syst-
uriegast benda á það, að það1
eykur honum hvorki þrótt í lífs-
stríðinu né mannvirðinga út á
Sigurður sál- var mesti myndar
maður; all-stór veti og vel vax-
inn. Hann var 'mjög góður og
vandaður drengur í alla staði, og
naut mikilla vinsælda bæði í
heimahögum og þar sem hann
bjó sáðustú árin. Voru því
við, að bera ókunnugt fólk brígsl-j margir er einlæglega söknuðu
um, sem hann vet ekfci hvort það
hefir verðskuldað eða ekki.
Leslie, Sask. 21 sept. 1923
Rannveig K- G. Sigbjörnsson.
rangt mál, vil eg biðja ritstjóra
Lögbergs að gjöra svo vel og 'ljá
rúm skýringu 'minni.
Séra Halldór Jónsson þjónaði
jslenzkum söfnuði, hér í Leslie,
sem nefnir sig Jóns söfnuð. Eftir
nokfcurra ára starf sagði séra
Iíalldór söfnuðuninum upp þjón-
ustu sinni. Til þess kom hann
inn á safnaðarfund 13. dag jan-
úar 1922. Ekki greindi prestar
ástæður, en sagði sem svo, ef eg
man rétt: “Það er af ýmsum
ástæðum fjárhagslegum og öðru-
vísi.” Alt var með friði og ró-
st'md þarna, bæði af prestsins
hálfu og fundarmanna, og eftir a*
prestur hafði gefið nokkrar
skýrslur yfir embættisverk sín á
umliðna árjnu, gekk hann af
orfcti talsvert, en fremur var það á
fárra vitund og sízt kom henni til
hugar að ota því nð almenningi
gegnum blöðin. ’
Þessi góða íslenzka kona, trý-
rækin og trygglynd, ástrífc kona
og móðir, kendi krankleika á sum-
ardaginn fyrsta 1920. Hjálpar-
laust gekk hún til rekkju, talaði
við mann sinn og yngstu dóttur,
en sköm'mu síðar var hún liðin
— eins og ljós deyr.
Við útförina þann 25. apríl,
þjónaði ensfcur prestur frá Gull
Lake, en áður las eiginmaðurinn
íslenzka hugvekju og vers úr
sálmabókinni yfir líki sinnar ást-
ríku konu, og voru 6 börn þeirra
viðstödd. —
pegar endurminningarnar um
kærleikann, kostina og missinn
vitja fornvinar míns og barna
hans, bið eg að á þeim rætist
það, sem sfcáldið (<D- S.) kvað um
móður sína:
“Þá græddi það sárin og sefaði'
tárin
að syngja og hugsa um þig.”
A- s- ,
------/4. ^
Sigríður Finnbogadóttir
Sigurðsson.
Þann i. júlí 1923 andaðist að
heimili sínu í Eyford-bygð í Norð-
ur Dakota, húsfreyjan Sigríður
Finnbogadóttir, kona Jóhanns Sig-
riöur Fauison bUsett hér í —*®* maður verið skírður og urðssonar. Höfðu þau hjón verið
Blaine Biörg ándaðist hér fyrir fermdur og var meðlimur í þeim I !)Ufctt.Kar ,* b.ygö>-1ÍaSíaeL4° a.r’ og
Blame, Bjorg andaðjst her fynr, ^ ^ ^ ; hefir her þv. orð,ð skarð 1 þann
I hopinn, sem oðum er að þynnast—
Blessuð sé 'minning hins látna, * * ' "
og guð blessi syrgjandi ástvini
hans.
Jóel Stefáusson.
Fæddur 25. desember 1848
Dáinn 18. júlí 1923.
Joel Steinsson andaðist í Bla-
in, W'ashington, U. S- A. 18. júlí
1923 eftir fjögra mánaða legu.
Banamein hans var taugagigt.
Hann var fæddur í Norðui'múla-
sýslu á íslandi á jóladaginn (25.
des.) 1848. Ekki er mér kunn-
ugt um kringumstæður hans á
hans, er hið sviplega fráfall hans
bar að höndum; en mest harma
hann þó móðirin og systkynin. Og
vinir og kunningjar hins látna
fundu sárt til með þeim og
finna enn til með þeim. En þrátt
fyrir söknuðinn °g sársaukann
hafa .þau fundið huggun í drotni.
Lík hins látna var flut^ frá
Yorfcton til Kandahar, og fór þar
fra'm kveðjuathöfn sem séra H.
Sigmar stýrði í kirkju Augustin-
safnaðar, sem hinn látni hafði
stöðugt sótt síðan hann flutti til
Kandahar. Við athöfn þessa
var fjölmenni, og var þar fólk af
ýmsum þjóflokkum, sem býr í
bænum og grendinni- Við kveðju-
athöfn þessa kom mjög greinilega
uppvaxtarárum hans, að öðru en. __
því, að hann eins og svo margir ' bæði vinsældir hisn látna,
íslendingar var alinn upp við fá- ÞaS hvf fólki hafði fundist til
tækt. Til Ameríku fluttist Joel í um hi® eviplega og sorglega slys,
sem leiddi hinn unga og vel látna
Að gefnu tilefnL
Af því eg er hrædd um, að eg
hafi, þó óviljandi sé, orðið orsök í __ II JllBBli______________-
því, a ðsaklaus maður er borinn systir Hjörieifs heitins Stefáns- hins látna tH Baldur, Man. og
þeim sökum, að hann fari með : sonar, sem um mörg ár bjó hér ; jarðsungið af séra Friðrifc Hall-
_ a. í 1 .11 ' j. _r' í __ . . .... crt*í m oairrtí -f n lri r-1/ ín £
sálugi árið 1884 og settist að í |
NorðurDafcota, og giftist á sama
ári Björgu Stefánsdóttur, sem var
mann til bana.
þessa var líkið
Eftir athöfn
flutt af bróður
Blaine, annar bróðir hennar er
’Stefán Stefánsson 'í Norðfirði á|
grímssyni frá kirkju Frelsissafn-
aðar í Argylebygð, miðvikudag-
íslandi og systir hennar er Sig- inn 24. janúar- par hafði hinn
ríður Paulson, búsett hér í unk*
nokkrum áru'm-
Hingað vestur fluttu þau Joel;
og Björg frá Dakota árið 1889 og|
settust að á land nálægt Bísch.
Bay níu nríílur fyTir sunnan j
Blaine. Landið var vaxið stór-
um skógi og að því lá engi
braut, og þessvegna erfiðleikar
miklir, en ekki hræddist hann þá.!
Hann ruddj skóginn og reisti þar!
bygð og 'bú. Munu þau hafa
verið með fyrstu íslenzku braut-
ryðjendunum hér, og mun Björg
hafa fylgt frumherjanum vel og
hetjulega á þeim áru'm. par
H S.
2 Ingibjörg Friðriksdóttir
Stefánsson.
Fædd 8. okt 1858,
Dáin 22. apr. 1920-
Vér Vestur-íslendingar ritum
langar æfisögur o.g ættartölur við
lát vina vorra. Heima láta
sjálfsögðu getið í kirfcjuþingstíð-
indunum að prestur hefði sagt
lausu kalli sínu, og þar með sagt,
að vegna fátæktar hefðu söfnuð-
ir hér ekki getað haldið prest. Eg
vissi að þetta var ranghermi og
undi því illa. Eins og áður er
þess að hún hefir verið mér til j get*ó var hjá þessum söfnuði
meins, en alls ekki til góðs. Saga' hvorki talað fjármál eða anr.-
þessi var.3ögð í grandleysi og’ a®’ Þvi prestur sagði upp stöð-
hugsunarleysi, en hefði hún ekkijunni’ en heiddi ekki um launa-
fundi. Umsamin gjöld voru þjuggu þau í 28 ár eða þar til, menn sér oftast nægja stuttorða
honum greidd í tækan tima- Siím- * " .................
arið eftir (1922) var þess að'
síðan.
árið 1918 að .Toel sálugi brá búi, tilkynningu um dauðsfall ástvin-
°g flutti til Blaine, og bjó þar; arins_ í þetta sinn verður þeirri
reguhni fremur fylgt. Engin
Joel sálugi var einn af þessum forfeðrasigrá né æfisaga verður
rólegu og stiltu mönnum, sern af mér skrásett. En tryggur
minnir mann á klett sem stendur æskuvin og næsti granni á vaxtar-
óhagganlegur og veltir af sér öll- árum okkar beggja, Jóhann
um öldum. Hann var ávalt glað- Stefánsson frá Enniskoti, ekkju-
ur í viðmóti, tryggur vinur, áreið-i maðurinn, á hér í hlut, og þegar
anlegur í öllum viðsfciftum ! andlát Ingibjargar, konu hans
Hann var greindur vel cíg trú-1, - *
verið sögð við þetta tækifæri,!
maður að eðlisfari. pó hann
tilheyrði ekki söfnuði var hann
þeim málum hlyntur og óhætt er
hækkun. Mér fanst því, og
•mundi eg ekki þurfa að etja kappi! ^inst enn> búskapurinn kunni j að segja, að hann dó í friði við
við áhrif hennar.
Það er sagt, að þeim pílum,
sem leynilega fljúga sé ómögu-
legt að verjast; virðist það spurs-
að ganga sfcrikkjótt fyrir mörgumjguð sinn 0g alla menn.
í erfðaskrá sinni segir hann
svo fyrir, að eignum sínum skuli
af okkur hér, þá megi vel launa
prest sæmilega, á því svæðl sem'
séra H. J. þjónaði, ef ekki vant-
mál hvort ekki lífcist pílum þessum að! einingu og áhuga' Þetta var
ill áhrif nrXa /,„ „0rVa i ÞV1 'likast að vesæl móðir mælir
vammir upp í barni sínu. Lengi
ill áhrif orða og verka
Ung’ingsárin eru aðal þroska
tímabil mannsins. Viðkvæmi
unglinganna líkist mjallhvítu
spjaldi, sem er vandgey'mt svo
það ekki saurgist, því ef það einu-
sinni saurgast, verður það ekki
gert hreint nema með miklum
ætlaði eg að gera athugasemd við
þessa fátæktarfregn, en þa{
drógst fyrir mér og gley'mdist,
þar til Bjarmi flutti Jiana, tekna
ur sama blaði. pá sendi eg
Bjarma línu og sagði
bar að höndúnl, gat eg ekki orðið
við þeirri ósk hans söfcum fjar-
lægðar að vera viðstaddur útför-
ina.
Œskusporin áttum við öll í
Víðidalnu'm. Við Jóhann vorum
oft daglega saman. Frá þei'm
_ , . . fögru og kæru heimahögum lá
yanð til framfærslu_emstæðings-1 lejðin vegtur um haf_ Ti, Norður
Verið vissir í yðar sök!
Með því að nota áreiðanlegar vörur eins og
Electro Gasoline, Buffalo English Motor
Oil, Special Transmíss;on Lubricant
66
Best by Every Test”
Seldar í vorum átta “Service Stations” í Winnipeg
No. 1—Á horni Portage Ave. og Maryland Street,
No. 2—Á Suður Main St., gegnt Union Depot.
3— McDermot og Rorie Sts., gegnt Grain Exchane.
4— Á horni Portage Ave. og Kennedy St.
5— Á horni Rupert og King, bak við McLaren Hotel
6— Á horni Osborne og Stradbrooke St.
7— Á horni Main St. og Stella Ave.
8— Á horni Portage Ave. og Strathcona St.
Einnig í Moose .Taw, Saskatoon, Sask., og LethbrCdge, Alta.
Prairie City Oil Company Limited
PHONE: A-6341 601—6 SOMERSET BUILDING
No.
No.
No.
No.
No.
No.
konu se-m hafði aðstoðað hann Dakota komu þamhjónin 188g par
siðustu ann, en að henm and- bjuggu >au um 24 -ra ^ ^
aðri, skuli eigurnar ef nokkrari
, , s L, , Canada fluttu þau 1912 og settust
yrðu afgangs, ganga til gamal-
menna hei'milisins Betel. Sýn-
A , 1 þetta væri mishermi og óskaði að
erfið.smunum og verður tæptega hann lagfærði lþað; Það er nú
gert jafn hvítt á ný. Þessi a
hrif þekfcja víst allir af eigin
reynd, sem komnir eru til vits
og ára- Það er vandalaust að
sjá af látbragði og orðum ung-
linganna> hverju umhverfi þeir
venjast. Orð þeirra er bergmál
af hversdagsræðu þeirra eldri,
se'm þeir umgangast.
Ekki er hægt að gera sér fulla
alveg auðséð, að ritstjórinn hefir
miskilið það að nokkru, en það var
nú ekfci Ijóst fyr en nú fyrir fáum
dögum Eg rak augun í orðið
Leslie, í einn/ ritsmíð séra Frið-
riks Friðrikssonar, í sumar 0g las
þá fáeinar línur síðast í grein-
inni, þar tm hann tailar um' að
sá sem hafi skrifað Leslie frétt-
ina, .hafi líklega ekki vitað, að ó-
ir þetta hugarfar mannsins betur
en nokkuð, sem eg get skrifað. Við
sem þekt höfum Joel sáluga í síð-
honum að astliðin 21 ár, finnum að við höf-
um mist góðan íslending og góð-
an dreng. — Lengi lifi minning
hans.
Blaine, Wash- Sept 20. 1923
Andrew Danielson.
grein fyrir því hve ósæmilegurj heiðarlegri ástæður ti ^ j
munnsofnuður kemur illu tilLwáe„kt. Eg skildi strax að
var í “dúsunni barnsins”,
en hugsaði að prestur þessi vseri
en fátækt
leiðar í lífi manna, einkum þeirraj eitthvað
yngri. Það fer ekki hjá því, að
þangað ma oft rekja upptök.n að; að leita sér lækninga með . &ð
7T SUhU,gS'ikasta hnútuni að ókunnum; lét
að °* þaí ÞVÍ eiga si* >á’ >nnn seni
að það sfculi vera mogulegt aðj það sendi. Eg ,ag mik].g
hrinda mónnum á vecr sDÍllincrar ? ~ 1*1 . .
_ " i 1 vor um það leyti að setningin
og lasta með m.ðun^sæm.Iegum; kom út f Bjarema, er hnullungnum
kæruleysisorðum- Og þó er baðí /,,.u „x , - , , , ,. K um
ekki, að blaðið hafði
einmitt hættan í hvert sinn aðj hagaðorðum öðruvísi,
menn lata sér sl.k orð um munn; meinti að gegja frá
fara.
Hættan stafar ekki að eins af
daglegu tali, heldur Hka af blöð-'
um og bókum um ósæmileg efni. I
en eg
Grein er
kom hér út í Lögbergi á döguii-
um, ásamt atviki er eg rak mig
á persónulega, kom mér til að
leita uppi apríl heftið af Bjarma,
Sigurður Bárðarson.
Fæddur_8. febrúar 1890
.Dáinn 21 janúar 1923.
pað hefir dregist lengur en
átti að vera að minnast Sigurðarj ^unSu-
sál. Bárðarsonar, sem andaðist í
Yorkton, Sask. í janúarmánuði
síðastliðnum.
Andlát Sigurðar sál- bar að á
sviplegan og sörglegan hátt.
Hann átti járnsmi ju á Kanda-
har, Sask. og starfrækti hana
sjálfur. Um hádegi laugar-
daginn 20. janúar var hann einn
í smiðjunni og var að setja olíu í
vél sem hann notaði þar; eldur
að í grend við Gull Lake, Sask.
Dvöldu þau þar hjá elzta syni sín-
um síðustu samvistar-árin-
Snauð komu þau Jóhann og
Ingibjörg að heiman. Börn
fæddumst þelm 9 og komust 7
þeirra upp. En fyrir frábæra
elju komust þau í góð efni og
veittu börnum sínpm ágætt upp-
eldi. Bezt man eg eftir elzta
syni þeirra Friðrifc, sem nú er
myndar bóndi við Gull Lake.
Ingibjörg sál. var andrík kona.
j Henni var ekki nóg að komast af
með barnahópinn. Henni fanst
ávalt nauðsynin mesta, að kenna
| þeim kristna trú og íslenzka
Hjá henni var áherzlan
á þessu. Hún fann glögt að
j aðal móðursfcyldan er uppeldis-
j skyldan, —að sálarþarfir barn-
anna má ekki vanrækja í landi
hinna ytri alsnægta. Börnum sín-
um kendi hún sjálf að lesa og
skrifa ísienzku. Eg á bréf frá
barni hennar á góðri íslenzku.
Mig stórfurðar á því, hvað miklu
1 Þess 1 móðir — og nokkurar
hennar lífcar ,— koma í verk
hóp kynslóöarinnar fyrstu, sem
settist hér að og bar hita og þunga
dagsins í nýlendustríSinu.
Sigríður var fædd 12. okt. 1851,
í Miðfirði í húnavatnssýslu. For-
eldrar hennar voru þau Finnbogi
Oddsson og kona hans Guðfinna
Samsonardóttir. Kann eg ekki að
greina frá heimilishag þeirra nán-
ar. Á hvítasunnudag 1873 giftist
Sigríður Jóhanni Sigurðssyni frá
Flatnefsstöðum. Er hann bróðir
Ólafar Sigurðardóttur skáldkonu,
og Jobs Sigurðssonar í Mouse Riv-
er-bygð. Voru þau Jóhann og Sig-
ríður fyrstu 10 hjúskaparár sín
heima á ættjörðinni, en fluttu sig
til Ameríku 1883, frá Ásbjarnar-
stöðum í Tjarnarsókn á Vatnsnesi.
Komu þau til Pembina í Norður-
Dakota 4. sept. sama ár. Dvöldu
þau þar einungis örstutt og fluttu
um haustiö til Jobs bróður Jq-
hanns, sem þegar var búsettur í
bygðinni, sem síðar var kend við
Eyford. Voru þau þar um vetur-
inn, en á næsta vori fluttu þau á
heimilisréttarland sitt þar í næsta
nágrenni, og bjuggu þar ætíö
síðan.
Átta börn eignuðust þau Sigríð-
ur og Jóhann. Eru af þeim ein-
ungis tvær dætur á lífi: Anna, gift
innlendum manni, Pat. Paul að
nafni, hefir síðustu árin verið
heima hjá foreldrum sínum ásamt
man:il sínum; Margrét, gift Pat.
Flanigan, innlendum manni, er
vestur við Kyrrahaf; Sigriður,
gift Martin Hoban, dó fyrir mörg-
um árum, en sonur hennar Leó
hefir verið uppalinn af Önnu móð-
ursystur sinni og afa sínum og
ömmu; Lína Jakobina, dó á full-
orðinsaldri, og Ingvar 14 ára.
Einnig ólst upp hjá þeim Sigríði
og Jóhanni, Valtýr, sonur Mar-
gréttar dóttur þeirra, af fyrra
/hjónabandi.
Er af þessu auðsætt, að sorg og
söknuður vitjaði þessa heimilis í
ríkum mæli. Þar við bættist lang-
varandi heilsuleysi Sigriðar heit,
Fram undir 30 ár vissi hún hvaö
það var, að vera helst aldrei heil-
brigö, og stundum svo sárþjáð, að
henni var ekki ætlað líf. En þrátt
fyrir mótlæti og raunir heimilis-
ins, varð sá, er að garði bar, fyrir
glaölegu viðmóti þeirra hjóna og
þeirri gestrisni, sem gleðst yfir
vinarkorrfl. og vill gleöja vinina,
sem koma. Sjúkdómskross Sig-
ríðar leituðust vinirnir við að gera
léttbærari með nákvæmri um-
hyggju og lækningatilraunum, en
þrátt fyrir alla viðleitni í þá átt,
hvildi hann á lifi hennar alt til
dauöa. En þessi reynsla gerði
hana eflaust viðkvæmari fyrir böli
annara, því meö þeim, sem bágt
áttu, fann hún ætíð til, og vildi úr
kjörum þeirra bæta, ef það var á
hennar valdi. ^
Frumbyggjasagana í nýlendulif-
inu hér vestra átti viðast sömu
einkenni, . Erfiðleikar voru nógir,
en með dugnaði, ráðdeild og spar-
semi tókst víða að ná sjálfstæðis-
takmarkinu. Svo var það um
þessi hjón. Þau sigruðu erfiðleik-
ana, urðu að vísu aldrei í tölu
hinna efnuöu, en sáu fyrir sér og
sínum, og voru veitandi en ekki
þiggjandi út á við. *■
Sigríður var lítil kona vexti,
en hún var þó þrautseigari en
margir, er virðast eiga meiri manni
að má. Hún var hneigð til bóka
og las dönsku eða norsku jöfnum
höndum og islenzku. Hún var
trygg í garð vina sinna og þeim
ttiálefnum, er henni lágu á hjarta.
Hún vildi halda fast við kristin-
dóm sinn, eins og henni hafði ver-
ið innrættur hann í æsku, og gekst
lítið fyrir þvi að tolla i tízku í
þeim efnum. Annars var lif henn-
ar að mestu bundið við heimilið,
og átti heilsubilun hennar þátt í
því. En svo mun það líka hafa
veriö sá reiturinn, sem henni var
kærastur. — Sigríður átti einn
bróður á lífi, Finnboga Finnboga-
son í Ámesbygð í Nýja íslandi.
Jarðarförin fór fram 3. júlí frá
heimilinu. Likræða var flutt 1
Eyford kirkju, og svo var jarð-
sett í reitnum þar fast við, þar sem
ástvinir hinnar látnu hvíla. Marg-
ir vinir og nágrannar sýndu hlut-
tekningu með návist sinni.
K. K. Ó.
The American Scandinavian
Foundation hefir sent Lögbergi
til umsagnar Sæmundar Eddu í
enskri þýðingu, eftir Henry Ad-
ams Bellows, sem félag það hefir
gefið út nýlega. Pappír, prentun
og allur frágangur er hinn prýði-
legasti. Vér höfum ekki enn
haft tíma til þess að athuga inni-
haldið, en gjörum það við fyrsta
tækifæri. Bókin kostar $4.00.
__________ ______ r__ y ______ 1 verk a
komst að olíunni og sprengdi me®an aðrir ey a æfinni í úrtöl-
samstundis olíudunkinn í höndum ur. °? ancivaraieysi hvað snertir
hans svo eldurinn fór um hann ristln 6m og: Wóðerni.
allan. Hann hljóp út að leita •.Nekkru fyrir andlát sitt reit
, , , |-------ff' cvjz/ii iicuiu ai isiarma ser hjálpar, en enginn var þá rétt "^1 inrg börnum sínum bréf á
rní á ' r CrU a #en£ar’ °g eru í bar fann eg þessa setningu: “Þe3s n*rri, en er mannhjálp kom og n^ars a®“ bréf er prent-
RJOMI
Styðjið heimaiðnað með því að styrkja vðar
eigið félag og fá fult verð fyrir framleiðsl-
una.
Hafið hugfast, að samvinnu markaðurinn er
eini framfaravegurinn að því er landúnaðinn
snertir. Látið ekki glepja yður sjónir, farið
að fordæmi annara þjóða, sem hafa sannað, að
samvínnumarkaðs aðferðin er sú eina, er
skapar gott verð á mjólkurafurðum.
SENDIÐ RJóMANN TIL
Tlio Maniíoba Co-opera(ive Dairies
LiMiTKD
eldurinn varð slöktur í fötum
að nafnlaust í desemberblaði
nu á ný farnar að skjóta uppj skal * J
höfðinu í íslenzkum bókmentu'm. alls ekki af f v a' ,a var y, ........... . ' ‘ Sameiningarinnar 1921 f bví
al,s af fjrskorti, sem Leslie bans, var hann svo skaðbrunninn , »*«nnnar 1. 1 því
það ætti enginn að afla sér slíkr- söfnuður sagði
ar bófcar sem hefir það efni, að| Eg'iartaka^það^'stýrfSm
hafa sp.hand. ahr.f a yngri eða með þesaum ,ínum, að þetta hlýT-
peir yngri mynda sér skoðun á
mönnum og málefnum af umræð-
um hinna eldri.
áhrifa alla æfi hjá mörgu'm. Það
er fjallað með hleypidómum um
menn og stéttir, og verður það
n I I P M Hvi a8 b.ast af
U II L L blæSandi og bólg-
I * i i li innl gylI!niæ8?
■ UppskurCur önauB-
synleg-ur. pvl Dr.
Chaae’s Ointment hjálpar þér strax.
«0 cent hylkitt hjá lyfsölum eSa tr&
Edmanson, Bates & Co., Llmited,
Toronto. Reynsluskerfur sendur 6-
kev-'ls, ef nafn bessa b.afcs er tiltek-
IP og 2 cent frlmerki sent.
ur að vera tilkomið af misskiln-
ingi ritstjóra Bjarma á orðum
. . mínum og hefir mér orðið það ó-
Kennir þe.rra viljandi að segja svo klaufalega
morÐ'u'.-n be* frá> því hefð]. ftg haft tilhneigin?u
að skrökva urn þetta 'mál, þá var
fremur heimskulegt, að eg efcki
ta’li U'm ófyrirleytið, að byrja að
segja órétt til um atvik er skeði
í svo margra votta viðurvist, sem
séra Halldór sagði fram uppsögn
sína. Eg vil því biðja alla h'lut-
að eigendur velvirðingar á mis-
skilningi þessum, sem eg óviljandi
hefi ollað, °g það eru vinsamleg
ti.’mæli mín, til þeirra sem kunna
að eiga í einhverjum erjum við
að til dauða leiddi. Sa'mdægurs V!kur hÚn ,að ’mnnaóarleysi sinna
var hann fluttur á sjúkrahús í
Yorfcton, Sask, en andaðist þar
morguninn eftir (sunnudaginn
21. janúar)-
Sigurður sál. fæddist í Argyle
byg í (Manitoba 8. febr. 1890, og
var því nærri 33 ára er hann
lézt. Foreldrar hans voru Sig-
mundur Bárðarson, sem lengi bjó
eigin æskuára, vitnar í sögur vor-
ar, sálma og guðsorðabækur, en
varar við ginningum nútíðarlífs-
ins- pessi nýárskveðja er fögur
hugvekja, flutt af lifandi móður-
kærleika sem andvarpar: “Mörg
tár hefi eg felt af að sjá gjáliífið,
einfcum síðan eg kom til Canada.”
Þeir sem eiga þetta Sameining-
í Rauðanesi í Bogarhreppi í Mýr’a-' ar'biað. æRu að lesa aftur þessa
sýslu á íslandi, og seinni fconai móður kveðju sem vott þess hvern-
hans Helga Eiríksdóttir. Föðuri^ ísieHzkar alþýðukonur, er fóru
sinn misti Sigurður þegar hann Á mis viS bað sem hér er nefnt
var 12 ára að aldri, en ólst upp; uPPlýsin2. geta hugsað og skrif-
hjá móður sinni til fullorðins að’ hvernig menning og mann
ára. Var hann nýlega búinn að k°stir móðurjarðarinnar hafa
kaupa járnsmiðjuna í Kandahar r«nnið þeim í merg og blóð, vib
og hafði starfrækt hana með góð- ®rö'uff aefikjör.
um árangri. Ljóðhög var Ingibjörg og
Haraldur Jóhannsson
Við lága, kyrra lciðið þitt,
ó, ljúfi sonur minn,
eg hneigi þreytta hjartað mitt
og huggun bliða finn.
í djúpri þögn við harmsins húm
er heilög minning þín,
hér kyssi eg þitt kalda rúm,
og kraftur guðs n.ér skin.
Þin æskubraut var hrein og heið,
um hraðfleygt stundar bil;
] ar hugði eg um haustsins skeið
að hljóta styrk og yl.
Því dimdi, þegar dundi flóð
á dauðans köldu leið,
og ein 3 braut eg eftir^tóð
í andans hrygð og neyðj
En þó mér æfin andi kalt
og örlög sliti bond,
þú lifir sæll, það er mér alt,
i okkar föður hönd.
Vort líf er eins og litið blóm,
er lýsti dagsins sól,
unz hretið kom með dauðans dóm
og duftið kalt það fól.
Svo grær úr moldu geisla-rós
og gleymd er tímans neyð,
þá allir sjást við æðra ljós
um eilíft þroskaskeið.
Fyrir hönd Mrs. Soffíu Jóhanns-
son, móður hins látna.
M. Markússon.
CHOOUMY
CflLP TROUBLES
CHILDREN at school and at play, frequently
exchange caps and clothing, and in this way
contract ringworm, scald-head, scalp sores, and other
distressing skin humors. Harassed mothers will find
the Zam-Buk treatment both preventive and curative
ln these prevalent troubles.
Shampoo achild’s scalpwith Zam-Buk Medicinal Soap
to keep the skin and hair healthy. Where the red itchy
spots, patches or eruptions, have already appeared apply
Zam-Buk without delay. This powerful antiseptic balm
soothes and purifies the tissue, kills off the disease para-
sites, and ensures speedy growth of new healthy skin.
Mrs. E. Webiter, 519, Seigneurs Streot, says :—“ My little girl got scalp
disease at school. Bad gatherings and sores formed all over her head, and
we feared she would lose all her hair. It was pitiable to see her. Fortunately
we tried Zam-Buk, and a few days treatmant withithis magical herbal
balm effected splendid improvement. The sores soon began to heal and we
continued the Zam-Buk treatment until the last trace of disease had gone."
Zam-Buk 50c. box, is equally good íor ulcers, bad legs, piles, varicosesores,
poisoned wounds, abscesses, boils, cold-sores, etc. FRaE SAMPLE BOX of
Zom-Buk is ektainabls by sending 1o. stnmp to Zam-Buk Co., Toronto.