Lögberg - 18.10.1923, Side 1

Það er til myndasmiður
í borginni
W. W. ROBSON
AthugiC nýja staöinn.
KENNEDY 8LDG. 317 Portage Ave. Mit Eaton

$
Þetta pláss í blaðinu
fæst til kaups.
35. ARGANGUR
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 18. OKTÓBER 1923
NUMER 40

Helztu Víðbnrðir Síðustu Viku.
ur annað frumvarpið út á það, að tengdafaðir Hjalta Jónssonar,
banna “Klansmönnum”, að ganga framkv.stj. — Vísir 18 sept.
með andlitsgrímu á strætum og
Canada.
önnur sættu
skemdum.
meiri og mmm
Járnbrautarráðið í Canada,
hefir lækkað flutningsgjald á
hveiti í Vesturlandinu, um 10
cent á hvern mæli. Hon. Frank
Oliver hinn nýji meðliinur járn-
brautarráðsins, télur lækkun
þesea hvergi nærri fullnægjandi,
því eftir sem áður eigi sér stað
óhæfilegur mismunur á flutn-
inggjaldi korns í austur og vestur
Canada.
Hafnarþjóna og uppskipunar-
manna verkfall, stendur yfir í
Vancouver og Victoria um þessar
mundir og hefir þegar truflað
mjög siglingar og viðskifti. Út-
gerðarmenn og skipaeigendur, á-
saka þjóna sína fyrir að hafa
stofnað til verkfalls þessa, áður
en samkomulaga tilraunir hafi
farið fram. Verkamenn þessir
höfðu krafist nokkurar kauphækk-
unar, en hve mikillar, hafa opin-
berar fregnir enn eigi getið um.
Við aukakosningu þá, sem fyr-
irskipuð hefir verið í Milestone
kjördæminu í ,Saskatchewan,
býður sig fram af hálfu bænda,
Joseph Victor Patterson, að
Herne. Á útnefningarfundin-
um var samþykt, að stofna til
politiskra bændasamtaka líkt og
þegar hefir verið gert í Ontario,
Manitoba og Alberta, með það fyr-
ir augum að sjálfsögðu að berjast
til valda.
Hinn 14. þ. m., brann til kaldra
kola, timburverks'miðja þeirra P.
W. Gardiners and Sons, að Galt,
Ontario. Tjónið skifti hundr-
uðum þúsunda.
|Mælt er að Soviet stjórnin
rússneska, sé í þann veginn að
senda nefnd manna til Canada, í
þeim tilgangi að koma á við
skiftasamningum milli þessara
tveggja þjóða.
gatnamótum, eins og þeir hafa
gert undanfarið.
Sakamál Abbe Adelard Del
orme prests í Montreal, er kærð
ur var fyrir að hafa drepið
hálfbóður sinn Paul Raoul, kem-
ur upp í næsta mánuði. Tilraun-
ir hafa verið gerðar til að draga
málið enn á langinn, en nú hefir
dómsmálastjórinn í Quebec fylki
synjað um frest og verður rann-
sókninni flýtt sem mest að verða
má. Prestur er enn á geðveikra-
hæli og bíður þar dóms og laga.
peir ráðgjafarnir, Hon. Charles
Stewart, innanríkisráðgjafi og
Hon. Motherwell ráðgjafi land-
búnaðarwmálanna, eru báðir á
ferðalagi um Sléttufylkin um
þessar mundir í embættiserindum.
Hveitisölunefndin í Alberta,
er nú komin á laggirnar og farin
að reka verzlun. Fyrsta vagn-
hlassið selt undir þessu nýja
fyrirkomulagi, kom til Calgary
um miðja vikuna sem leið. Reynd-
ist hveitið no. 2 Northern.
Hon. Brodeur, háyfirdómari í
Quebec, hefir verið skipaður fylk-
isstjóri f stað Sir. Charles Fitz-
patrick, er Iét af e’mbætti í þess-
um mánuði.
Pinchot ríkisstjóri í Pensylvan-
ia, hefir látið loka 1,300 gildaskál-
um í Philadelphia, samkvæmt til-
lögum frá yfirumsjónarmanni
vínbannslaganna.
Eignir þær, er Warren G.
Hardihg, hinn nýlega látni for-
seti Bandaríkjanna, lætur eftir
sig, fyrir utan hluti hans í Hard-
ings útgáfufélaginu, nema $486,-
565,64. .......
Á fjölmennri stefnu hinna sam-
einuðu verkamannafélaga í
Bandaríkjunum, er haldin var ný-
lega að Portland í Oregon ríkinu,
var samþykt afar harorð yfirlýs-
ing í garð Industrial Workers of
the World, er telur þann félags-
skap erki óvin ihinna viðurkendu
verkamannasamtaka, The Amer-
ican Federation of Labor. •
Samkvæmt fregnum frá Was-
hington, er utanríkisráðuneyti
Bandaríkjanna í þann veginn, að
búa út nýjan viðskiftasamning
við Þýzkland.
Col. Harvey, sendiherra Banda-
ríkjastjórnar í Lundúnum, hefir
sagt af sér embætti. Gegnir
hann því þó enn um hríð, þar til
eftirmaður hans hefir verið val-
inn. Ástæðan fyrir embættis
afsögninni er talin að vera sú.
Mr. Harvey gæti ekki lengur stað-
ist þau miklu útgjöld, er sendi-
herra tigninni væru samfara.
Sydney Anderson, neðri mál-
stofu þingmaður frá Minnesota
lýsti yfir því, áður en hann lagði
af stað til Washington í fyrri
viku, að hann væri staðráðinn í
að krefjast þess, að innflutnings-
tollur hveitis skyldi ihækkaður úr
30' centum upp í 45 cent á hvern
mæli.
William U. Stocker, 100 ára
gamall bóndi að Easton, Pensyl-
vania, gekk til skrásetningastaðar
ins hinn 6. þ. m. til þess að verða
viss um að nafn sitt félli ekki út
af kjörskránni. Kona hans 91
ára að aldri, var ekki það hress
að hún gæti komið sjálf, en lét
skrásetja sig samkvæmt eiðfestu
vottorði. Gömlu hjónin voru
ekki alveg á því, að láta nóvem-
ber 'kosningarnar næstu afskifta-
lausar. Hafa víst verið óvða
að sitja heima, þegar um slíka at-
burði var að ræða.
Bretland.
Ibúatala Lúndúnaborgar í
nemur rúmum sjö miljónum.
ar,
Neville Chamberlain, fjármála-
ráðgjafi Breta, flutti nýlega
ræðu í Lundúnum um fjárhag
þjóðarinnar og skattamálin.
Kvaðst hann engan veg sjá til
þess að lækka skattana, eins og
isakir stæðu. pjóðin væri solkk-
f nótt andaðist á heimili sínu,
eftir mánaðarlegu, frú Vilborg
V. Bjarnar, kona Theodórs kaup-
manns Bjarnar, 33 ára gömul.
Var !hún myndarkona og vel lát-
in af öllum sem þektu hana.
—Vísir 18. sept.
13. sept andaðist á Landakots-
spítala ekkjan Ragnhildur Magn-
úsdóttir, Biergstaðastræti 52. —
Vísir 20. sept.
en að taka á
Það sorglega slys vildi til 11.
þ. m., að vélbáturinn “Œgir” frá
Bolungarvík fórst með fjórum
mönnum.
in * skuldir> sem yrðu að borgast, Formaðurinn var Guðm. H.
en slíkt yrði að ems gert með ( Guðmundsson> ungur og fengsæll
sköttum. Væriþví ekki umananJ, formaður> lætur eftir sig aldraða
foreldra og unnustu. Hásetar:
Jakob Bárðarson, húsm. Ytri-
Búðum, lætur eftir sig ekkju og
4 börn. Jón Jónsson húsm.
_ , - . Grundum, lætur eftir sig aldraða
Cambridgeshire kjördæmmu und- móður> ekkju Qg 6 börn j ómegð
ír merkjum þess brots frjals- Jón Jóns,gon> ungur og ógiftur.
'Iynda floKksins, er fylgir Lloyd
George að málum.
að ræða að Æinni,
þolinmæðinni.
Mrs. Marcus Dimsdale, systir
Davids greifa, býður sig fram í
Báturinn stundaði rekneta-
veiðar, en veðrið skall á með á-
„ ,, , .,, 1 kafastormi og sjógangi, og hefir
Nathamel Charles Rothschúd, hann að líkindum farist á drift.
sonur lávarðar Rothschild frá
As'hton Wald, réð sér bana síðast-
liðinn föstudag. Hann var 47
ára að aldri, maður stórauðugur.
Yms af leiðandi blöðum Breta,
eru næsta harðorð í garð Bald-
wins stjórnarformanns og Cur-
zons utanríkisráðgjafa fyrir ræð-
ur þeirra á ráðgjafastefnunni, er
stendur yfir i Lundúnum um þess-
ar mundir. pykja ræðurnar helzí
þokukendar og óákveðnar svo sem
í sambandi við Ruhr málin og
skaðabótakröfurnar á hendur
Þjóðverjum.
George H. Wells, rithöfundur-
inni. — Stórir bátar kvörtuðu
mjög undan þessu áhlaupi og
töldu það með hinum verstu veðr-
um. Báturinn var eign Péturs
kaupmanns Oddssonar, og var ó-
vátrygður.
Alt voru þetta duglegir og
efnilegir 'menn, og er sorg mikil
og skaði kveðinn að Bolungarvík
við fráfall þeirra. •— Vísir 19. sept
takmarka eftir föngum.
Aðalkenningarnar sem mest á-
herzlan er lögð á að innræta 'læri-
sveinunum eru: byltingahugur
og afnám allra trúarbragða
í einni kenslubóinni stendur
þetta: “Kenningin um Krist, sem
sem deyr á krossi fyrir syndara,
er svo hlægWeg, að stórfurðu
gegnir að slík hjátrú skuli hafa
náð tökum á verkalýðnum”.
1 kvæði um “fagnaðarerindi
hatursins” er meðal annars þetta:
Komið verkamenn og syngið upp-
reistarsöng, söng um kærleik og
hatur kæríeik til smælingjanna,
en hatur til allra höfðingja.
“Rauðar” spæjarasveitir eru
gerðir út til að ná í unga drengi.
Af innihaldi götuauglýsinga er
þetta gefið tiil smekks: "Trú er
deyfilyf handa þrælum.” Guð
blessi vorn göfuga konung (sem
hefir að Iaunum 171000 kr. um
vikuna).” Guð formæli þrælnu'm
(sem hefir 25 kr. um vikuna).”
Þótt ágreiningur sé milli jafn-
aðarmanna * og hinna róttæku
“rauðu” skóla þá fylgjast þó for-
ingjar beggja að málum. — For-
ingi jafnaðarmanna er reyndat
embættismaður í einni landstjórn-
ardeildinni.
Af tíu boðorðum öreigalýðsins
má nefna þessi:
“Þú mátt ekki vera föðurlands-
vinur”
“pú átt að iðka óeirðir.”
“pú átt að ileggja stund á
stéttabaráttu.”
Þetta er sýnis'horn hins eyð-
andi afls, sem hér er að verki.
Rússland og Austurríki bera óræk
merki um árangur og áhrif kenn-
inganna, þar sem þær ná að kom-
ast í framkvæmd.
(Egv. 15. ág. ’23.
morgni 20. ágúst, voru þeir fé- BARNSLUNDIN.
lagar að sigla fram með eynni,
þegar þeir sáu konu á landi, og
skutu þeir þegar báti fyrir borð, ÍEg man eitt barn. Það mæddist
en þegar að landi dró óð konan út
i sjó á móti þeim. Það var
titt,
þó mikil væru ei sárin.
Eskimóakonan, sem áður er getið. jÞað var svo gott og bljúgt og blítt
Skipstjórinn heilsaði henni með og brosti — í gegnum tárin.
handabandi, en síðan þögðu bæði;
litla stund, þangað til hún spurði, iÞað átti þessa léttu lund,
hvar Crawford væri og félagarisem lamað fengu’ ei sorgir,
hans, en er hún heyrði að þeiríen gat sig bráðum glatt um stund,
væru ekki framkomnir, þá varð i við gáskans “spilaborgir”.
hún yfirkomin af harmi og bað j
skips'tjórann að flytja sig heim tlljÞví yfir grúfði’ oft niðdimm nótt,
móður sinnar í Alaska — Þegar j og nóg var þá um sárin.
hún hafði fengið hressingu l jEn byrja tók það býsna fljótt
skipinu, sagði hún það, sem hún I að brosa í gegnum tárin.
vissi um félaga sína.
Skiftar skoðanir eru um þaðj Hve er, þegar heimsins hjarn
hvers vegna að þeir Crawfordíoss hrell,r’ yf,r ,
lögðu af stað til Síberíu. Telja|að vera e,ns og bl,Clynt barn’
sumir, að vistaskortur hafi knúð sem brosir, - t gegnum tarm.
þá til þess, en Vilhjálmur Stef-'
ánsson telur það ólíklegra, og \ —■Vísir.
finst sennilegra, að aðrar ókunn- •
ar ástæður hafi legið tii þess, eða
þeim hafi leiðst biðin og ætlað
að hitta farandsala, sem mikið er
af um þær mundir árs í Norður-
Síberíu. 'Mennirnir voru vanir
þeir muni hafa farist niður um
is. —Vísir 22. seut.
G. Ó. Fclls.
Allra nýjustu fréttir.
H auðsveipur og hlýðinn flokks-
inn nafnkunm, telur fjárveiting- maður. Hefir beyrst að Bern-
una til hinna fyrirhuguðu her- hard bðndi stefánsson á pverá í
öxnadal muni eiga að verða með-
Hér í sýslunni bjóða gömlu
þingmennirnir sig báðir fram aft-
ur. En nú er fullyrt að mið- Grein þessi álítum vér að eigi
stjórn Framsóknarflokksins ætli erindi til allra foreldra, en ein-
sér að sér að sparka Stefáni í | kanlega í kauptúnum, er hún þvl
Fagraskógi, þykir hann ekki nógu tekin hér eftir Morgunblaðinu.
Nýlega lásum vér hvatningar
skipakvía að Singapore, vera ó-
verjandi með öllu. pjóðin sé
sokkin ofan í hyldýpis skuldafen,
sem örðugt sé að komast upp úr,
og auk þess ríði þetta fyrirtæki
kandídat Einars á Eyrarlandi.
Einnig hefir heyrst, að Klemens
Jónsson ráðherra eigi að verða
fyrir náðinni, og er sagt, að meiri
Ferðamannaland.
Flestum íslendingum kemur
saman um það, að ísland ætti aö
vcra “feröamanna-land”. Þ. e.
land ,sem útlendingar kæmu hund-
ruöum saman eða helzt þúsundum
J. Ramsay Macdonald,
verkamannaflokksins á
landi, hefir nýlega ritað
London Herald, þar seím
forseti
Bret-
grein í
hann
varar þjóð sína við nýjum ófriði,
sem virðist liggja í loftinu. Þótt
hægt fari, þá mun með nokkrum
rétti hægt að segja, að heimurinn
sé að búa sig undir nýtt stríð.
“Eins og nú standa sakir,”
segir Mr. Macdonald, “er verið að
plægja Norðurálfuna undir nýja
sáningu, með öðrum orðum nýtt
saman til að sjá. En lítið er þó j stríð- Eldkveikjurnar eru áva'.t
gert til þess, að þetta geti orðið. á næstu «rösum °* að eins >arf
í beinan bága við orð og anda af- hluti miðstjórnar flokksins
vopnunarstefnunnar
ton
i Washing-
se
Skáldið Rudyard Kipling, hefir
verið gerður að rektor St. And-
rews háskólans.
John Dobbs, bóndi að Nash
ville, Indiana, hafði í ár eina þá
allra mestu uppskeru af “peach-
es”, sem þekst hefir þar í grend-
inni til margra ára. Fjöldi
manna, er ekið hafa í bif-
reiðum á sunnudögum til býl-
isins höfðu farið þess á
leit við búanda, að hann seldi
þeim dálítið bragð af þessum ljúf-
fengu ávöxtum og buðu geypiverð.
En John hummaði það fram af
sér og harðnaði við ihverja plág-
una. “Það eru ekki til nógu marg-
ar bifreiðar í veröldinni, er flutt
gætu til mín það mikla peninga
aðj eg seldi nokkrum manni einn
einasta ávöxt, smáan eða stóran.”
sagði gamli maðurinn og brýndi
raustina um leið.
Hvaðanœfa.
og árnaðarorð til/TIngra Komm-
unista í Reykjavík frá einum
kennaranum við barnaskólann
þar. Er næsta eftirtektavert,
að landstjórnin skuli iláta það óá-
talið að embættis- og sýslana-
menn landsins hvetji menn til ó-
eyrða og uppreisnar gegn þeirri
honum hlyntur, en í henni eigaj þjóðfélagsskipun, er veitir þeim
sæti Jónas frá Hriflu, Magnús J. brauð. ..........
Kristjánsson og Tryggvi Þórhalls- Hér á ísafirði
son tengdasonur Klemensar, og skólanefndarinnar
kvaðu það vera himr tveir Síðar-;væri þyí ekki -r yegi
toldu, er honum fylgi að malum. j gerðu sár
Klemens mun þó enn bá ekki - , . . , .
v,-, „ xi ,, ., hrifa má vænta frá þeim monnum
heyra Framsóknarflokknum til. á , . - . ... .
a t , , a skolann, ef þeir fengju vilja sin-
Óafráðið er ennþá um frambjóð 1 K J J
er meiri hluti
Bolshevikar,
að menn
fyrir, hverra á-
um framgengt.
—Vesturland 19.
sept.
Feykilegur mannfjöldi safnað-
ist saman við komu David Lloyd
George’s hingað til borgarinnar ‘ Það er ekki uppskerubresti
síðastliðinn laugardag. Mættu um að kenna, þó margur Banda-
honum á járnbrautarstöðinni ríkjabóndinn sé á kúpunni,” segir
nokkrir hinna æðstu embættis- senator Borah frá Idaho. "Heldur
manna, svo sem fylkisstjóri, for-
sætisráðgjafi Manitoba og borg-
arstjórinn í Wnnipeg. Fór fram fc
móttökuathöfn í ráðhúsinu. Að skipaðar kornhlöður af hveiti, en
liggur sökin í því hve óhagstæð
0g óviðunandi að markaðskilyrðin
Bóndinn getur átt þétt
endur af hálfu stjórnarandstæð-.
! Hér á Akureyri er allar líkur til I
------- að verði í kjöri Magnús J. Krist-
Stresemann ríkiskanzlari Þjóð- [ jánsson og Björn Líndal lögmað-i
ur. Á Seyðisfirði býður Jóh. j
Jóhannesson sig fram að nýju ogj
á móti honum er sagt að verði
Vilm. læknir Jónson á ísafirði, Alasfca í sumar, til þess að leita
er hann jafnaðarmaður. Á ísa-; að fjórum brezkum þegnum, sem
firði hafa Framsóknarflokkurinn j fóru til Wrangeleyjar í Norður-
og jafnaðarmenn sameinast um íshafi í septembermánuði 1921, til
í Bulgaríu j Harald Guðmundsson bankr.- þess að helga Bretum landið. peir
virðast ekki af baki dottnir. Fyr-! gjaldkera sem frambjóðanda, höfðu haft ársvistir með sér og
ir tæpum þrem vificum voru þeir! hann er jafnaðarmaður og í Vest- gnægð skotvopna, og var svo ráð
verja, hefir verið gerður að nokk-
urskonar alræðismanni. Rit-
frelsi hefir verið takmarkað
mjög og til opinberra fundar-
halda,, þarf stjórnarleyfi. Ástand-
ið úr hófi ískyggilegt.
Co’mmunistarnir
Týndir norðurfarar.
Skip var gert út frá Nome í
vel á veg komnir með að stofna ur3ísafjarðarsýslu gerir sama
þar Soviet stjórn. Sú tilraun' handalagið Kristi|n Guðlaugsson
mishepnaðist samt í það skiftiðj af Húpi út-af örk/nni. Um mót-
En nú er mælt þeir sé byrjaðir á handídata hefir ekki frést í þess
nýjan leik
sín mjög.
og hafi eflt samtök
eru
kveldi flutti hinn frægi stjórn-
'málamaður ræðu « stærsta sam-
samt ekki grænan túsklding í vas-
anum. Góð uppskera gagnar lít-
komustað borgarinnar og var þar ið’ ef kurutegundirnar eru í svo
hvert rúm skipað. Mun fáum gest- la?u verði, að þær borga ekki
um hafa verið fagnað meira hér fyfirhöfnina.
í bæ, en þessum nafnkunna stríðs-
ráðgjafa. Ríkisþingið í Oklahama, kom
saman hinn 11. þ. m. Er búist
við að borin verði fram innan
skams, vantraustsyfirlýsing á
Walton ríkisstjóra, hvort sem
hún fær meiri hluta atkvæða eða
ekki. Ríkisstjóri hefir lagt
fyrir þingið tvö frumvörp, er að
því miða, að veikja eins Ku Klux
Klan félagsskapinn alþekta og
frekast má verða, ef ekki tekst
að útrýma honum með öllu. Geng-
Bandaríkin.
19 manns biðu baha í fárviðri,
er geysaði um Nebraska og vest-
urhéruðin í Iowa, ihinn 29. f. m.
Hús sópuðust víða af grunni, en
• Sendiherraráð Norðurálfunnar,
hefir kafist þess af Grikkjum, að
þeir leggji 50,000,000 lírur inn á
þjóðbankann svissnéska, sem
trygging fyrir skaðabótum þeim,
er þeim var dæmt að greiða ítala-
■stjórn, fyrir morð hinna ítölsku
erindreka, er sæti áttu í landa-
merkjanefnd Albaníu.
Sun Yat Sen, foringi Suður-
Kína, hefir sagt hinum nýkjörna
lýðveldisfoseta, Tsao Kun,
stríð á hendur. Sjötiu þing-
menn hafa mótmælt kosningu for-
setans og telja hann hafa sigrað
með fémútum.
u’m fcjördæmum. f Skagafjarð-
arsýslu bjóða báðir gömlu þing-
mennirnir sig fram aftur, þeir
Magnús Guðmundsson og Jón á
Reynistað, en frambjóðendur á
móti þeim hefir Framsóknar-
flokknum ekki tekist að fá enn-
þá —íslendingurinn 3. ágúst.
Frá Islandi.
13. þ. m. andaðist Guðrún Sig-
valdadóttir Benediktsen að Kúðu-
víkum í Reyfcjarfirði, systir Sess-
elju ljósmóður Sigvaldadóttur,
74 ára gömul, fædd 10. nóv. 1849.
—Vísir 18. sept.
í gær lézt hér í bænum Guð.
mundur Sigurðsson, Stýrimanna-
stig 8, faðir Karls skipstjóra og
Bolshevika spillingin.
“Rauðu” sunnudagaskólamlr.
“Times” — stórblaðið enska
— skýrir nýlega frá fundi einum
1 hinu mifcla enska alþjóðafélagi.
National Citizens Union,” þar sem
frú Asquith vakti athygli á þvf,
hve kappsamlega unnið væri að
eflingu hinna “rauðu” sunnu-
dagaskóla — ('menningarstofnana
ungra Bolshevikinga), og hver
nauðsyn bæri til, að hamla á móti
þeim stofnunum. Er þeim lýst
á þessa leið:
Síðasta áratug hefir skólum
þessum fjölgað um fullan helming
(í England) — úr 97 upp í um
200. Margir þeirra eru jafn-
vel haldnir í húsakynnum hins
opinbera, — byggingu'm sem til-
heyra því borgaralega félagi er
þeir vilja kollvarpa. Slíka
“gestrisni” ætti sannarlega að
fyrir gert að þeirra yrði vitjað í
fyrra sumar. En skip það varð
síðbúið, sem sent var eftir þeim,
og komst ekki alla leið, vegna íss,
og kom heim svo búið. pessir
menn voru úr leiðangri Vilhjálms
Stefánssonar, sem norður fór 1921
og hefir Vilhjálmur varið öllu fé
sínu til að láta leita þeirra. Eru
nú nýkomnar fregnir af þessu
siðara skipi, sem komst að vísu
alla leið, en þó of seint, því að
norðurfararnir voru allir týndir,
og vafalausi) dánir, en með þeim ser
hafði verið Esfcimóakona, sem var
á lífi, og kunni að nokkru leyti
frá tíðindum að segja.
Foringi norðurfaranna hét
Crawford. Hann hafði lagt af
stað í janúar f vetur við þriðja
mann, á hundasleðum, og ætlaði
að komast til Síberíu, en ekkert
hefir spurst til þeirra félaga sið-
an. Er talið víst að þeir hafi
farist, annaðhvort af hungri og
kulda, eða dottið niður um ís, og
það þykir jafnvel sennilegra. En
fjórði maðurinn varð eftir hjá
Eskimóakonunni, og hafði hann
verið veifcur orðinn, er hinir fóru,
en hann dó 22. júní í sumar úr
skyrbjúgi. Ekkert fanst eftir
þá félaga, nema skjal eitt í
flösku, sem þeir höfðu ritað 16.
sept. 1921, þar sem þeir helguðu
landið Bretakonungi.
Donaldson hét skipið, sem sent
var norður í sumar; það var segl-
skúta með lélegri hjálparvél.
Skipstjórinn hét Noice. Að
\ ms önnur lönd hafa miklar tekj-
ur af feramönnum, og er víða mik-
:ð til þess gert, aö hæna þá aö.
Hér er í þeim efnum við marga
erfiðleika að stríða, og líklega
veröur Jæss langt a« bíöa, aS önn-
ur ferðamannalönd þurfi að ótt^st
samkepnina.
En i öðrum skilningi er ÍÁsland
að verða líklega eitthvert mesta
feröamannaland í heimi. Lands-
menn eru sjálfir í einlægum feröa-
lögum út um allan heim. Hefir
þetta ágerst svo mjög síðustu árin,
að furðu sætir. Og sjást á því á-
hrif “gullaldarinnar”, sem stríðinu
fylgdi. Hvert skip, sem héðan
fer til útlanda, sumar eða vetur,
er fult áf farþegum til lengri eða
skemmri dvalar erlendis. Fyrr á
árum þótti það mjög í frásögur
færandi hverjir “sigldu” með milli-
ferðaskipunum, og voru farþeg-
arnir taldir vandlega upp í blöðun-
um. Nú komast blöðin ekíci yfir
það að birta nöfn allra þessara
ferðalanga. Það er þvi venjulega
látið nægja, að segja frá því, að
skipin hafi farið “full af farþeg-
um”, og í mesta lagi eitthvert hrafl
af nöfnum þeirra “helztu.”
Þetta er eins og önnur óhófsemi
okkar Islendinga. Og i raun og
veru er það ekki óhóf af versta
taginu, þó að menn eyði fé til ut-
arifara. Þvi að af því geta menn
að sjálfsögðu haft mikið varanlegt
gagn, auk ánægjunnar. En eins og
högum okkar er nú háttað, þá
verður manni á að spyrja, hvort
við höfum ráð á þessu? Margir
af þessum ferðamönnum hafa
sjálfir nóg cfni til þess að “veita
tiltölulega lítið að koma fyrir til
þess að alt fari í bál. Svo fremi
að brezkur og franskur almenn-
ingur beiti sér ei tafarlaust fyrir
afnám herflónskunnar, getur svo
farið, að þess verði ekki langt að
bíða, að atburðirnir frá 1914, eða
einhverjir þeim helzti svipaðir,
kunni að endurtaka sig þá og þeg-
ar.” —
Sir Percy Scott, flutti ræðu í
Lundúnum hinn 15. þ. m., þar
sem hann fordærmdi brezku stjórn-
ina, fyrir aðgerðir hennar í sam-
bandi við hina fyrirhuguðu her-
skipakví, við Singapore. Taldi
hann það óverjandi með öllu, að
eyða yfir tuttugu miljónum ster-
lingspunda — til slíks fyrirtækis,
er tekið væri tillit til hins stór-
kostlega atvinnuleysis á Bret-
landi.
Fimtíu þúsundir manna, hafa
neyðst til að yfirgefa heimill sín
í Ofclohomaborg , af völdum flóðs.
Scheinemann forseti þjóðbank-
ans rússneska, telur eigi ólíklegt
eins og málum nú sé skipað, að
Soviet stjórnin kunni að fallast
á að greiða skuldir landsins við
aðrar þjóðir, er stofnað var til
fyrir stríðið.
Talið er líklegt að fylkisiþingið
í Manitoba, komi saman síðustu
vikuna í nóvember næstkomandi.
Líklegt er talið, að Hon. Ro-
bert Jacob, þingmaður í Manitoba
fylkisþinginu, fyrir Winnipeg,
muni sækja uvn borgarstjóraem-
bættið á móti núverandi borgar-
stjóra, S. J. Farmer. Hafa Mr.
Jacob borist afar fjölmennar á-
skoranir um að gefa kost á sér.
Úr bænum.
p. 3. þ. m. gaf séra N. Stgr
þetta. Mörgum er nauðsvn-! rrhorlaksSOn saman í hjónaband
legt að ferðast til annara landa
í ýmsum erindagerðum. En
víst er hitt, að fjöldi af þessu
fólki, sem er að fara til annara
landa, ýmist sér til skemtunar eða
tn að “læra’* eitt og annað, ýmist
á eigin kostnað eða með h^lp
vandamanna sinna. hefir hvorki
efni né ástæður til þess. Og eitt
er alveg vist, að landið i heild sinni
hefir ekki efni á þvi. En það hlýt-
ur að vera geysifé, sem nú fer út
úr landinu á þepna hátt. Og allur
sá fjáraustur miðar að þvi, að
spilla gengi íslenzku krónunnar.
ekki síður en kaup á erlendum
variiingi hér heima fvrir.
Eg býst nú ekki við því að hægt
sé að
heima hjá sér, þau Friðrifc Alfred
eins | Eýman og Hildu Joninu Elizabeth
Thorsteinsson, bæði frá Selkirk.
i Á eftir vígslunni var farið heim
i til foreldra brúðgumans, Mr. og
i Mrs. G. G. Eyman, þar sem nán-
ustu ættingjum var boðið ti)
I rausnarlegrar veizlu af forelflrum
l brúðarinnar, Mr. og Mrs. John
Thorsteinsson í Selkirk. Verður
þar framtíðarheimili ungu brúð-
hjónanna að ’minsta kosti fyrst um
sinn.
Samuel Lundal frá Mulvihill og
Jean Amos, voru gefin saman í
hjónaband 10. þ. m. af séra B.
B. Jónssyni, D.D., að heimili hans
hefta þennan “óþarfa” með I hér í borg.
lagaboðum, ef til vill væri ekki
vanþörf á þvi. Ent með þessum
linum vildi eg að eins vekja athvgli
góðra manna á því, að á þessum
tímum er það nokkuð vafasamt hve
niikill frami er að því að “sigla.”
Búi (í Vísi).
W. C. Christopherson frá
Grund, Man., kom til borgarinn-
ar í síðustu viku. Mr. Christop-
herson hefir legið undanfarandi
í taugaveifci, en er nú á góðum
vegi með að ná sér aftur.