Lögberg - 18.10.1923, Blaðsíða 3

L.OGBERG, FIMTUDAGINN
OKTÓBER 18. 1923.
Bl»-
SSSSSS3SSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS&SSS2SSSSSSSSSSS
Sérstök deild í blað inu
S^SSSSSSS2SSSSSSSSSSSSSS8S8SSSS8S88S8S888S8SSSSSS88
SOLSKIN
Cf->♦ ^*o#O*O«O#O#O*O*O»O#O^O#O#O#O*O»O^0«O#P#*^9f
•O*O*O*O«0«0*0«0«0*0«0*0é0*0é0<»0«0*0é04»0*ð«0«0éS<k0é/
Fyrir böm og unglinga
Spekingurinn.
(Niðurl.),
Eftir það gekk .spekingurinn leiðar sinnar
og nam staðar við brúarsporð einn; var hann
dreginn upp, svo ekki varð komist áleiðis. Varð
þar fyrir honum hópur af ungum stúlkum, er
yfir um vildu komast, þá brúnni væri hleypt
niður. Þetta var nú vatn á millu spekingsins.
Virti hann þær nákvæmlega fyrir sér frá hvirfli
til ilja; virtu fáar hann viðtals, en sumar litu til
hans með hæðnisbrosi. — Þeim hefir kannske
ekki litist hann sem bóndalegastur.
“Öuði sé lof!” tók spekingurinn til orða;
“alt hefir hann gjört dásamlega, ekki sízt það,
að skapa ekki lokur fyrir eyrun eins og t. a. m.
augun. Eg þakka líka náttúrunnar herra fyrir
það, að hann t-ilbió opinn farveg fyrir orðið, því
annars er hætt við, að það hefði ekki borist eins
lilega yfir varir mannsins, og nú tjáir ekki ann-
að, elsku stúlkurnar mínar fríðu, en að hlýða
með gaumgæfni á ræðu mína. Gott og vel, eg
ætla nú að kenna ykkur, hvernig þið eigið að
haga ykkur, svo álitlegum piltum geðjist vel að
ykkur, og þó ykkur sýnist eg ekki sem eiguleg-
astur, þá munuð þið sanna, að ráð mín eru þau
beztu, sem nokkur holdlegur maður getur gefið.
Nú, nú, en hvað blessunirnar líta hýrum augum
til mín, en nú er tæpur tíminn,, því brúarskollinn
fer að síga niður, takið því eftir kenning minni.
Þið væruð mesta gersemi, ef þið væruð ekki
svona teprulegar og uppskrúfaðar, eins og þið
ætluðuð að setjast á brúðarbekkinn. Þetta geðj-
ast nú sumum piltakindunum, sem ekki eru sem
gáfaðastir, en hinum þeirra geðjast ekki að því,
því það sem freistar sumra, fælir aðra. Þið eig-
ið að vora mannúðlegar við drengina, en þó með
kurteisi og stillingu. Þið eigið að verja nokliru
af tómstundum ykkar til að nema hluti þá, sem
ykkur yrði að notum, ef þið fyr eða síðar næðuð
inn í hið eftirþreyða hjúskaparlíf, en brúka þær
ekki eingöngu til að fága og strjúka ykkur upp
hátt og lágt og góna í spegilinn. Þið ættuð að
kynna ykkur háttsemi og .skaplyndi biðlanna,
áður en þið látið stundarfró tilhneiginganna
kasta ykkur í arma þeirra til að kæla um hríð
ofurhita heimslystinganna. Gætið þess, elsk-
urnar mínar!” . . .
f þessum svifum var brúnni hleypt niður>
stúlkurnar hlupu yfir um og sín í hverja áttina
með skellihlátrum.
í því bili gengu nokkrir stúdentar handan-
yfir brúna og stefndu fram hjá.
“Verið þið ofurlítið hægir, góðir herrar!”
kallaði spekingurinn. “Eg ber mikla virðingu
fyrir yður, stúdentaí* mínir!”
“Vér erum yðar þénustubúnir vinir,” svör-
uðu stúdentarnir.
“ Hverja ' lærdómsgrein stundið þér, Vinir
mínirf ”
“Vér lesum lögfræði,” var svarið.
“Það er prýðilegt, nóg er að gjöra með lög-
fróða menn. Það eru líka nóg svæði lianda mínn-
isvörðum lögfræðinganna, og þið lítið út fyrir
að vera efnilegir piltar, svo að eftirmynd ykkar
yrði ekki svo óásjáleg á marmarasúlunni. Hlust-
ið til, vinir mínir, eg sé þið takið eftir orðun^
mínum, gott og vel! yður skal heldur ekki skorta
vegleiðslu mína og nytsamlega lærdóma. Horf-
ið á brúna þarna, hún tengir saman síkisbakk-
ana; svona lagaðar eru ótal brýr í heiminum. Þó
eru enn fleiri brýr, sem tengja saman réttlæti og
ranglæti. Þessar brýr eigið þið að mölva burt,
svo sú óvenja verði afnumin, að réttindum og ó-
réttindum sé ruglað saman. Skiljið þið migf
Takið náttúruréttinn til undirstöðu, undir jafn-
rétti og frjálsræði, þá kemur yður hið fyrsta
ljs, o gþá glæðist bráðum þekkingin. Já, það er
nóg svæði og nógir myndasmiðir til í veröldinni,
en að senrja og ljósa lögbók er ekki heigulm hent.
Já, það er ekki hrist fram úr mjórri ermi.”
“Vér skulum láta okkur hugfasta kenningu
yðar, meistari góður! og kunnum yður miklar
þakkir fyrir hana, en vér viljum ráða yður að
leita læknis sem fvrst. Verið þér sælir!”
“Hvað! eg að leita læknis, því það? er eg þá
ekki nógu heilsugóður! Ha! ha! ha! nú skil eg
kredduna. Þið meinið, að eg þurfi líka að fræða
hann á sannleikanum. Jæja! !! !það skal líka
verða gjört! Þegar eg virði þjóðirnar fyrir
mér, þá veit eg ekki hvort heldur eg á að hlæja
eða gráta; varla hundraðasta hvert andlit er
með réttu gleðibragði, en á flestum liinna ennum
hafa ýmsar mannraunir grafið djúpar rúnir;
öfundin hefir skafið burt af andlitum mannanna
glitrósir meðfædds sakleysis og nægjusemi;
holdlegur munaður og girndanautn, hafa atað
ásjónur sumra með andstyggilegum saurfarva.
hafa rotað burtu hina fögru höfuðprýði, hárið,
hafa skekt og heykt fagurskapaða líkami og
breytt þeim í beinagrindur. ó, hve ógæfusöm
ertu, vesæla þjóð, og hve gæfusöm gaztu þó
verið, hefði -------”
Þegar hér var komið í’æðunni, baú þurfa-
mann að brúarendanum. Hann hafði fest augu
ó spekingnum, gekk til hans og sagði: “Einn
skilding, góði herra. Eg er hun^raður og hefi
ekki neitt að nærast á.”
» % /
“Eg hefi ekki peninga hjá mér,” anzaði
spekingurinn, “og eg er sjálfur matlystugur, en
eg get hjálpað þér um góð ráð, margra peninga
virði.”
“Eg j>akka yður fvrir þau. Ætli þau verði
ekki létt í vömbinni?”
“Ertu nú virkilega soltinn? Hefirðu ekki í
allan líðilangan dag getað sargað út móltíð fvrir
vinnu þína? En það mun konra til af því, að þú
liefir ekki haft lag á að leita brauðs í .sveita þíns
andlitis með sómasamlegu móti. Þú sýnist þó
nógu stór og sterkur til að vinna þér brauð.”
“Æ, stritvinna á ekki við kroppinn á mér,
og svo hefi eg ekkert verk lært.”
“Já, nú' skil eg! þú ert letingi, hérna að —
segja.”
“Og það kann nú að vera, að .sumir kalli
mig svo.”
“Það er þá ráð mitt, að þú hypjir þig og
farir að starfa og hafa ofan af fyrir þér á þann
hátt.”
“Já, þetta hefi eg reyndar gjört, en á þann
hátt að þiggja ölmusur, og þessa grein hagfræð-
innar má ekki skorta. Þér sjáið sjálfir, herra
minn, að ef hið kristilega boðorð kærleikans og
ölmusugjörðanna, ætti að nemast burt úr kristi-
legum fræðum, og ef eg og mínir líkar værum
ekki til að viðhalda og hvetja til þessarar skyldu,
hvernig færi þá alt í heiminum, hver ætli æfði þá
framar þetta efsta boðorð kristindómsins, og
hver ætti þá að þiggja ölmusur, ef allir hefðu
nógan auð? Hver ætti þá að hjálpa maurapúk-
unum til að eyða auðæfum þeirra? Þér sjáið af
þessu, að við þurfamennirnir erum mestu þarfa-
gripir og hreint ómissandi í þjóðfélaginu, og í
hverri réttskipaðri landstjórn.”
“Hvar hefir þú lært þessa fræði?” spurði
spekingúrinn. “Guð sé oss næstur, nú eru farnir
að spretta upp meðal vor heimspekilegir betlar-
ar!!! Hvar ætli alt þetta lendi! En eftir á að
hyggja, þú kvartaðir áðan um sult, viltu þá borða
með mér heima? en þú verður að gjöra þér að
góðu baunir og flesk. Fylgdu þá með mér heim.”
“Hvernig víkur þessu við? Þér otið að mér
baunum og fleski, en þykist engan skilding hafa
handa fátækum?”
“Nei, peninga hefi eg ekki.”
“Já, já, en skildingarnir eru lífið og sálin í
mér, en að hinu leytinu segi eg yður hjartans
þökk fyrir lesturinn, og verið nú sælir. ”
“Hann er hreint óbetraður, þessi piltur,”
tautaði spekingurinn við sjálfan sig; “en eg hafði
þó gaman af því, hvað hann var rólegur og kald-
sinna í tali sínu; en hver ætli hann sé, litli paur-
inn, sem kemur þarna, með svörtu bókina undir
hendinni? Eg þyrfti að spjalla við hann. Æ',
mig langar að verða yður samfara, herra minn!
Má eg vera svo djarfur að óska þess?”
“Já, eg leyfi yður það með mestu ánægju.”
“Það mun verða yður líka til sannarlegs sál-
argagns, því á himnum verður gleði yfir hverjum
óguðlegum, ,sem iðrun gjörir. En máske eg gjöri
yður órétt, og hinn góði andi sé allareiðu kominn
yfir yður?”
“Eg skil yður ekki, félagi; hvaða anda mein-
ið þér til?”
“Jú, eg sé að hann er að sönnu kominn, en
hann hefir enn þá ekki komið yfir yður, þér eruð
enn þá í flokki heimsins barna, eða má eg spyrja,
hverjum flokkinum heyrið þér til, herra minn?”
“Eg vonast eftir að verða á síðan í sauða-
hópnum, sem aðskilinn verður frá höfrunum.”
“Já, þetta getur nú skeð, en hvað gamlir
eruð þér, herra minn?”
“Eg er um sjötugt.”
“En hvað er langt síðan andinn kom yfir
yður ? ’ *
“Það er nú hér um bil eitt ár.”
“Já, þessu trúi eg dável!” gegndi heimspek-
ingurinn, “og því þætti mér ekki líklegt, þó yður
þætti mál komið til að kasta ungdómsmvndum
yðar fyrir borð og keppast eftir að ná tryggri
höfn. Þegar eg var unglingur, þekti eg tarf, sem
stangaði alt um koll, var þá tekið til bragðs að
saga hornin af honum, og eftir það varð hann
dauðmeinlaus. Líka þekti eg högna, sem var
bezti veiðiköttur, en alt í einu hætti hann að
væiða, og um leið tapaði liann lystinni á kjöti;
fólk meinti því, að kisi væri farinn að sjá að sér,
en af tilviljun komst það loksins upp, að veslings
Mýs — svo var kisi kallaður — var orðinn hreint
tannlaus. Hafið þér nú ekki skilið mig, gamli^
aulabárður? En hins vegar bið eg yður að taka
ckki illa upp fyrir mér framhleypni mína, og
gjörið mér þá þénustu, að skila kærri kveðju
minni til stéttarbræra yðar. Verið þér nú sæl-
ir, herra minn!”
1 þessum svifum bar lækni þar að. Hafði
hann verið að vitja sjúklings þar skamt frá og
var hann nú tilbúinn að stíga upp í vagn sinn.
“Ó, herra læknir, hrópaði spekingurinn, “þér
hafið allareiðu ritað svo margt lækningablað um
æfina, og margur, sem nú hvílir í rósemd graf-
arinnar, má hátíðlega þakka yður lausn frá
armæðu lífs síns og hörmungum þess, og að þér
hafið svo kærleikslega opnað þeim hlið himn-
anna. En ,segið mér, herra læknir minn, er yður
ekki isman handar að búa til svefnlyf lianda
mannkyninu? því á þessum verstu dögum væri ó-
missandi, að fá að halla sér á eyrað um stund,
t. a. m. svo sem hálfan mannsaldur, og þá mund-
uin við, leikmennirnir, verða miklu frjálsari og
skynsamafi jiegar við vöknuðum aftur, og þið
herrar, embættismenn, yrðuð langtum árvakrari
og skylduræknari í embættisfærzlu yðar, þegar
J>ið væruð búnir svona langan tíma að -velta
fyrir ykkur skyldum ykkar. Sannarlega væri
þetta óskaráð, ekki sízt fyrir ykkur lækna, sem
ekki hafið vit á að lækna kveisusting.”
“Ráð yðar er ekki svo vitlaust,” anzaði
læknirinn, “en lízt yður ekki, góðurinn minn, að
tylla yður hérna á bekkinn í kerrunni, svo við
getum borið ráð okkar saman ftm þetta efni?”
Nú settust þeir báðir upp á kerruna; héit
hún um hríð eftir staðargötunum, unz hún stað-
næmdist fyrir—já, en hvar? rétt fyrir fralnan
vitskertrahúsið, og nú varð veslings spekingur-
inn, nauðugur viljugur, að hætta öllum prédik-
unum og róla inn í klefann ,sinn. Síðan þann
tíma, höfum vér enga ræðu heyrt eftir speking
þenna.
'TIL KRISTS”.
Sem rási fé um hraun og hól,
eins hrekjumst vér um geim.
En hvar er lífsins líkn og skjól,
sem laða vill oss heim?
Til Guðs, er efinn grípur mig,
er girnd mín hjartanleg;
en sagt er: “Hér” og “sjáðu þar
hinn sanna lífsins veg. ”
Til Krists, sem einn er Ijós og líf,
mig langar heim frá sveim,
svo flytji liann mig til föður síns,
í friðarsalinn heim.
Professional Cards
t
-HeimilisblaSiS.
\
Matthías Jocliumsson.
ÓSKIN.
Skamt frá Edinborg á Skotlandi bjó bóndi
einn, sem átti úrtöku skapvarg fyrir konu. Ein-
hverju sinni þegar bóndi kom heim af akri frá
störfum sínum, fann hann kerlingu sína liang-
andi uppi í epltré, sem stóð í dálitlum maturta-
garði nálægt húsinu. Hafði henni sinnast við
karl sinn, áður hann gekk út á akurinn um morg-
uninn, en þóttist ekki hafa náð fullrétti sínum
hjá honum, og kom henni því til hugar að reyna
að hverfa eftir dauðann heim til hans, og vita
hvort hún gæti J)á ekki jafnað á lionurn fornan
og nýjan mótþróa. Tilfelli þetta barst sesm
hraðfregn um sveitina. En þegar bóndi einn,
senj bjó }>ar skamt frá, fékk ‘fréttina að heyra,
brá hann við sem skjótast og fór á fund ekkils-
ins, og bað hann u mfram alt að gjöra gustuk á
sér og hjálpa ,sér um hríslu af eplatrénu; kvaðst
liann ætla að reyna að gróðursetja hana í garð-
holunni sinni heima, “því hver má vita,” sagði
hann, “nema viðlíkt tilfelli geit aðborið á heim-
ili mínu, þá framlíða stundir.”
Á einu ríður mest.
1 kring um árið 1000 e. Kr. lifði á Italíu
munkur að nafni Nilus. Hann var mjög kunnúr
fyrir sitt heilaga íferni. Einu sinni heimsótti
Otto keisari III. (980 til 1002) hann. Þeir áttu
með sér langt samtal um andleg efni, því Otto
ceisara dreymdi fagra drauma, bæði um verald-
lega og kirkjulega siðabót, sem hann ætlaði að
koma í framkvæmd. Að skilnaði bað keisarinn
munkinn að biðja sig einhverrar bónar. Munk-
urinn hugsaði sig ekki lengi um, heldur gekk
til keisarans, lagði hönd sína á brjóst honum og
mælti: “Yðar hátign getur ekki veitt mér neina
kærkomnari bæn en þá, að þér leitið frelsis sálu
yðar á meðan náðartíminn stendur yfir, svo að
hún ekki glatist. ” Keisarinn skildi við munk-
inn með tárin í augunum.—Heimilisbl.
Ekki nema einu sinni.
Læknirinn góði og guðrækni, Jakob Simpson,
segir svo frá: “Þegar eg var unglingur, bjó
maður einn í nágrenni við okkur, sem var alkunn-
ur fvrir örlæti sitt. Ef hann seldi eitthvað af
því, sem hann lét af hendi, þá var liann alt af
vanur að láta eitthvað fram yfir ákveðna þyngd
eða' mál og oft svo að milclu munaði. Kunningi
hans einn hafði lengi veitt þessu eftirtekt og
sagði því einu sinni við hann, að hann hlyti að
stórskaðast á þossum útlátum, því að hann mældi
alt af af sjálfum sér, ef hann léti eitthvað úti
En maðurinn svaraði: “Guð hefir gefið mér
kost á að vera aðeins eimu sinni á ferð í heintin-
um, og þegar sú för er úti, þá get eg ekki snúið
aftur til að leiðrétta yfirsjónir mínar.”—H.bl.
Ekki of seint.
Fyrir stuttu átti kátlegur tilburður sér stað
í svonefndri Pankrazikirkju í Lundúnaborg. 1
sama bili og presturinn ætlaði að lyfta upp liend-
inni og blessa brúðhjónaefni, er hann var að
vígja saman, kiptist brúðguminn hastarlega við,
slepti hönd brúðarinnar og kallaði hátt: “Bíddu
bíddu! Það er enn þá ekki of seint, eg ætla að
sleppa því að gifta mig.” Síðan stökk hann á
dyr, hvarf út í mannþröngina svó enginn vissi
hvað af lionum varð, og hefir aldrei spurzt til
hans síðan. Stúlkurnar geta bezt borið 1 um,
hvernig brúðinni liafi orðið innanbrjósts!!
DR. B. J. BRANDSON
216-220 MF.DICAIv ARTS BU)G.
Cor. Graham and Kennedy Sta.
Phone\A-7067
Offlce tlmar: 2—3
Heimili: 776 Victor St.
Phone: A-7122
Winnípeg, Manitoba
DR. O. BJORNSON
216-22» MEDIOAL ARTS BLDG.
Cor. Graham and Kennedy Sta.
Phone: A-7067
Office tlmar: 2—3
Heimill: 764 Victor St.
Phone: A-7586
Winnipeg, Manitoba
Kímilegt sva-r.
Sendiboði einn frá Norðurlöndum brá keis-
aranum af Marocco um að hann liefði rofið ný-
gjörðan samning einhvern, er gjörður hafði ver-
ið og keisárinn haiði .staðfest. “Hvað,” sagði|
keisari, “er eg nokkuð kristinn, að eg sé skyldur!
til að enda orð mínl”

DR. B. H. OLSON 216-220 MEDICAD ARTS BLDG. Cor. Graham and Kennedy Sts. Phone: A-7067 VietalBtmi: 11—12 og 1—5.30 HehniH: 723 Alrerstone St. Winnipeg, Manitoba

DR J. STEFANSSON 216-220 MEDICAE ARTS BIiDG. Cor. Graham and Kennedy Sts. Stundar augna, eyrna, nef og kverka sjúkdðma.—Er aö hitta kl. 10-12 f.h. og 2-5 e.h. TalsínU: A-3521. Helmlli: 627 McMillan Ave. Tals. F-2691

DR. B. M. HALLDORSSON 401 Boyd Building Oor. Portage Ave. og Edmonton Stundar sérstaklega berkiasýki og aöra lungnasjúkdóma. Er atS íinna ft skrifstofunni kl. 11—12 f.h. og ?—4 e.h. Sími’ A-3521. Heimili: 4 6 Alloway Ave. Tal- slmi: R-3158.

DR. A BLONDAL 818 Somerset Bldg. Stundar sérstaklega kvenna eg barna sjúkdóma. Er aí! hitta frá kl. 10—12 f. h. 3 til 6 e. h. Office Phone N-6410 Heimili 806 Victor S*r. Siml A 8180.

DR. Kr. J. AUSTMANN 848 Somerset Blk. Viðtalstími 7—8 e. h- Heimili 469 Simcoe, Office A-2737. res. B-7288-

DR. J. OLSON Tannlæknir 216-220 MEDICAD ARTS BLiDG. Cor. Grabam and Kennedy Sts. Talsími A 3621 Heimili: Tals. Sh. 8217

J. G. SNÆDAL 0 Tannlæknir 614 Somerset Block Cor. Portage Ave. og Donald St- Talsíml: A-8889
Vér lcggjnm scrstaka álicrzlu á að scija mcðul eftir forskriftum lækna. Hin lieztu lyf, sein liægt er að fá eru notuð eingöngu. . I>egar |>ér kornlð með forskrliftum til vor megið þjer vera viss um að fá rétt það sem lækn- irtnn tekur tU. COIjCIiEUGH & OO., Notre Dame and Sherbrooke Phones: N-7659—7650 Giftingaleyfisbréf seld
Munið Símanúmerið A 6483 ■ og pftntitS meööl yðar hjft oss. — ' Sendið pantanir samstundis. Vér ! afgreiðum forskriftir með sam- vizkusemi og vörugæði eru öyggj- andi, enda höfum vér magrra ára ; lærdðmsríka reynslu aö baki. — ! Aliar tegundir lyf ja,. vindlar, Is- !; rjðmi, sætindi, ritföng, tðbak o. fl. McBURNEY’S Drug Store ! Cor Arlington og Notre Dame Ave
J. J. SWANSON & CO. Verzla með fasteignir. Sjá um leigu á húfíum. Annast lán, eldsábyrgð o. fl. 808 Paris Bldg. Phones. A-6349—A-6310

Giftinga og . , ,
Jarðarfara- pl0111
með litlum fyrirvara
Birch blómsali
616 Portage Ave. Tals. B720
ST >OHN 2 RING 3
THOMAS H. JOHNSON
og
H. A. BERGMANN
ísl. lögfræðingar
Skrifstofa: Roora 811 McArthar
Bnilding, Portage Ave.
P. O. Box 1656
Phones: A-6849 og A-684*
W. J. LiINDAIí, J. H. IiINDAD
B. STEPANSSON
Islenzklr lögfriefiinsrar
S Home Inveetment Bulldinc
468 Main Street. Tals.: A 496«
Pelr hafa einnig Bkrlfatofur a*
Lundar, Riverton, Gimli og Piney
og eru þar aP hltta ft eftirfylgj-
andl tlmum:
Lundar: annan hvern mlBvlkudag
Riverton: Pyrsta fimtudag.
Glmlift FyTBta miBvikudag
Piney: þriBja föstudag
i hverjum mftnutSl
ARNI ANDERSON
ísl. lögmaður
f félagi við E. P. Garland
Skrifst.: 801 Electric Rail- i
way Ohambers
Talsími: A-219V
A G. EGGERTSSON LL.B.
ísl. lögfræð!ngur
Hefir rétt til að flytja mál
bæði í Man. og Sask.
Skrifstofa: Wynyard, Sask.
Phone: Garry 2KH
JenkinsShoeCo.
889 Notre Dam*
Avenue
A. S* Bardal
843 Shorbroekc St.
Selui likkístui og annait um útfarir.
Allur útbúnaSur eft bezti. E.nafrem-
ur aelur hann alakonar minnisvarSe
og legateina.
SkrifBt. talsínal N ftn98
HelntUle mMibI N »667
EINA ÍSLENZKA
Bifreiða-aðgerðarstöðin
í borginni
Hér þarf ekki aö bíSa von úr vitl.
viti. Vinna öll ftbyrgst og leyst af
hendi fljótt og vel.
J. A. Jóhannssom.
644 Burnell Street
F. B-5660. Ats baki Sarg. Fire Hall
-X.
ralsímar:
Skrifstofa:
Ileimtll: ....
N-6225
A-7996
HALLDÓR SIGURDSSON
General Contractor
808 Great West. Perm. Loan
Bldg. 356 Main St.
JOSEPH TAYLOR
LÖOTAKSMAÐU*
HetmlUsUils.: St. John 1844
Skrtfstofu-TtOa.: A KMl
Tekur lögtakl bæíl húaaleiguekuld^
ve'ðskuldir, vlxlcuskuldir. Afgreli'lr ftS
eem a8 lögum lýtur.
BkrUstofa 965 Mnfcn Btiw«
Verkstofu Tals.: Hcima Tals.:
A-8383 A-9384
G. L. STEPHENSON
Plumber
Allskonnr rafmagiisáliöld. svo mn
straujám vira. allnr teptndlr af
glösum og aflvaka (liattcries)
Yerkstofa: 676 Home St.
Phone B-4558 TU tak» 6
, ölitim tímum.
hctianp Auto Transíer Co.
F1 yt ja Húsgögn og Pianos
Annast flðtt og vel um allar teg-
undir flutninga; Jafnt 4 nótt sem
nýtum degi
A. PRUDEN. Eigandi
57? (íherbrooke St. Winnipeg