Lögberg - 22.11.1923, Blaðsíða 2

Bls. 2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN
22 NÓVEMBER 1923
Lífið lítt bœrilegt
sökum Dyspepsia.
Heilsa og hamingja koma meS
“Fruit-a-tives.”
Búið til úr bezta jurtasafa.
"Fruit-a-tives, hið dásamlega
lyf, unnið úr epla, appelsínu,
fíkju og sveskju safa, þekkja
engan sinn líka í þessu landi.
“Fruit-a-tives hafa komið
hundruðum til heilsu, er þjáðst
hafa af stýflu, magnleysi og
dyspepsia.
Mr. rankFrank Hajl að Wye-
vale, Ont., segir: “Eg keypti
öskju af “Fruit-a-tives” og byrj-
aði að nota það. Mér fór strax
að batna. Hafði eg þó lengi
þjáðst af Dypepsia og stíflu.”
COc. hyikið, 6 fyrir $2,50, reynslu-
okerfur 25c. Hjá öllum lyfsölum
eða beint frá Fruit-a-tives Limi-
ted, Ottawa, Ont.
Uppástunga Smuts ráð-
gjafa.
Hinn nafnkunni stjórnarformað-
ur Suður Afrfku, General Smuts,
átti upþtökin að því, að kvatt
skyldi til alþjóðamóts í þeim til-
gangi, að rann'saka gjaldþol
Þjóðverja og reyna þar með að
komast að viðunanlegum meðal-
vegi út úr skaðabóta öngþveit-
inu. Allar þær þjóðir er í ó-
friðnum 'mikla tóku þátt á hlið
samherja, að meðtöldum Banda-
ríkjunum, hafa fallist á þessa
uppástungu og talið 'hana 'spor í
rétta átt. Jafnvel Frakkland
virtist í fyrstu ekkert hafa við
hana að athuga. En hvað hefir
komið á daginn síðan? Stjórnar-
formaður Frakka Poincare, hefir
sett þau skilyrði fyrir þáttöku í
slíku alþjóðamóti, sem Banda-
ríkjastjórn, telur sér ókleift að
ganga að og jafnvel Bretland
Mka. í svari til Hughes, utan-
ríkisráðgjafa Bandaríkjanna, seg
ir Poincare: “Sé um það að ræði,
að hrófla að einhverju leyti við
niðurstöðu Versalasa'mninganna
telur franska þjóðin 'sér ekki fært,
að vera þar með að verki.”
Bandaríkjastjórn telur tilgans-
laust, að kveðja til alþjóðafund-
ar, sttn og rétt er, ef Frakkar
vilja ekki einu sinni hlusta á
málamiðlun. Væri slíkt mót
undir þeim kringumstæðum, ekki
annað en hlægilegur skrípaleik-
ur.
Vera má að kröfur Frakka, sé
á nokkrum rökum bygðar, því þeir
urðu vitanlega einna harðast
leiknir í 'stríðinu. En eins og
sakir standa, getur það þó að
•mirsta koui verið álitar ái, hve
viturleg einangrunar og sjálf-
byrgingsstefna þeirra sé, — hvort
hún sé ekki stórskaðleg og geti ef
til vill, komið þeim sjálfum í koll,
Heimurinn þarfnast friðar,
engin ein sérstök þjóð heldur all-
ar þjóðir, að ‘meðtöldu mFrölckum.
Frakkland er einn meðlimur í
þjóðafjölskyldunni. Auðvitað
töpuðu Frakkar miklu og hafa
að sjálfsögðu u*m sárt að binda,
— land þeirra er enn ógróin
jörð. iEn var þeim Jíka ekki
lagt liðsinni, þegar mest reyndi
á, er verðskuldar viðurkenningu?
Eiga þeir einir að hagnast, en
allar sambandsþjóðir þeirra að
tapa? Hafa ekki beztu menn
Breta lýst yfir því, að hernám
Frakka í Ruhr héruðunum væri
ólöglegt og í beinni mótsögn við
orð og anda Versalasamning
anna? Jú! Er ekki Bandaríkja-
stjórnin eitthvað á svipaðri skoð-
un? Jú! Voru þfeð ekki
einmitt þessar þjóðir, er hlupu
undir bagga með Frökku'm, þegar
land þeirra var í hættu, sökum
\ firgangs hervaldshöfðingjanna
þýzKu? Jm bað verða líkast
tii ekki mikið skiftar skoðanir.
Hafa þes'sar þjóðii* þá engan
minsta rétt til þess, að hlutast
eitthvað til um erindaskipun og ör
yggi heimsins að loknum ófriði,
Neitun við slíkri spurningu, gæti
tæpast talist réttlát.
Vera má að Frakkar sjái að
aér, og gangi hleypidómalaust til
sa'mninga, en líkurnar til þess
eru því miður ekki sterkar, eins
og sakir standa.
I>ú gerir enga til-
raun út t blflinn
með bví aB nota
itment viS Eczema
og öSrum höðsjökdúmum, Pað
græðir undir eins alt besskonar. Ein
askja til reynslu af Dr. Chase's Oint-
ment send frí gegn 2c frímerki. ef
nafn bessa blaös er nefnt. 60c. askj-
an t ölium lyfjabúCum, eöa frS. Ed- I
*»nsoD. M'ites & Co.. Ltd.. Toronto.
ECZCMI
Dr. Chase’s Oi
Ríkisstjóri “Jack” C.
Walton í Oklahoma.
Stjórnmálin í Oklohoma, hafa
vakið eftirtekt um þvera og endi-
langa Ameríku, í sambandi við
viðureign ríkisstjórans þar
“Jack,” C. Waltons við Ku Klux
Klan félagið
Jack C. Walton er útskrifaður í
vísindum frá háskólanum í St.
Louis. Til Oklohoma kom hann
árið 1913 og setti þar á stofn
verkfræði-skrifstofu. Fjórum
árum eftir að hann kom til Oklo-
hama réðst sá bær í að breyta
vatns og saurrennu fyrirkomu-
lagi bæjarins, og var Wálton
fenginn til þess að standa fyrir
þvi verki, og leysti hann það verk
svo vel af hendi, að hann fékk al-
menningslof fyrir og varð það til
þess að hrinda honum út í þá’..t-
töku í al'mennum málum.
Næst sótti hann um borgar-
stjóraembættið í Oklahoma og var
kosinn með miklum atkvæða mun.
Svo hélt hann áfram stig af
stigi, unz hann var orðinn ríkis-
'stjóri.
pessi velgengni Waltons á ekki
rót sína að rekja til stjórnmála-
snildar eða yfirburða hæfileika
hans. því sagt er um hann,
að vinir hans séu ekki fleiri en
I axarsköftin í stjórnmálunum, og
ef það er satt, þá á það rót sína
að rekja til lyndiseinkenna
mannsins, sem eru frekja og fljót-
færni. pað er 'sagt að þegar
um einhver stór vandamál er að
ræða, þá sé það siður hans og að
ferð að ráða fra*m úr þeirn á
augnablikinu og ráðast svo á mót-
stöðumenn sína með allri þeirri
frekju og afli, 'sem hann á yfir að
ráða og á þann hátt ganga fravn
af þeim og brjóta alla mótspyrnu
undir sig. Walton er enginn
stjórnfræðingur, eða bókfræði-
maður og við það kannast hann
sjálfur. Meira að segja, það er
sagt um hann, að hann hafi aldrei
á æfi sinni lesið eina einustu bók,
sem bókvnentalegs eðlis getur tal-
ist en hann hefir reynslu og þekk-
ing á lífinu öðrum mönnum frem-
ur. Hann þekkir fólkið sér-
'staklega fátækara fólkið, raunir
þess og erfiðleika og hann elsk-
ar það, og er það. að sjálfsögðu
lykillinn að velgengni hans.
Það er viðkvæði í Oklohovna
þegar einhver hefir ratað í vand-
ræði, og er að leita sér hjálpar:
“Farðu og sjáðu Walton, eg er
viss um að hann hjálpar þér, ef
hann getur og það eftirtölulaust”.
Það er á allra vitorði, að það
er auðveldara fyrir móðir, að fá
uppgjöf saka fyrir mann sinn hjá
Walton ríkisstjóra, heldur en
fyrir bezta vin hans að fá hjá hon-
um embætti. Það er opinbert
leyndarmál, að hann getur ekki
neitað um hjálp, þegar fátæktin
er annarsvegar, ef það er á hans
valdi að hjálpa.
Sjálfsagt er meðlíðanin, með
þeivn sem bágt eiga, sterkasta afl-
ið í. lífi Waltons. Skömmu eft-
ir að hann tók við ríkisstjóra em-
bættinu lét hann það boð Út
ganga, að meðan að hann væri
ríkisstjóri skyldi hver sá, er til
lífláts væri dæmdur verða náðac-
ur. Út af þeirri yfirlýsingu
varð hann fyrir megnustu árás
frá hendi blaðamanna og fjölda
leiðandi manna í ríkinu, en hann
sat fastur við sinn keip, og það
var ekki að eins að hann sæti
fastur við sinn keip, heldur flt-
aði hann Harding forseta bréf og
fór þess á leit í því, að hann gæfi
lausa alla menn sem til fanga
hefðu verið teknir á stríðsárun-
um. Við það tiltæki risu blaða-
mennirnir upp aftur og básúnuðu
það, 'sem þeir nefndu “afglöp”, og
þegar fréttaritarar blaðanna
ko’mu til hans í sambandi við það
mál, dro hann bréfið upp úr vasa
sínum, fleygði því á skrifborðið
og sagði: “Grenjið þið nú.”
Hluttekning hans með verka-
fólki og leiguliðum ríkisins
hefir verið nærri átakanleg: “Eg
get ekki gefið þeim öllum vinnu,”
hefir hann verið vanur að segja
“og umbætur í stjórnmálum eru
svo seinfara. Hvað á eg að
gjöra.” En hann hefir gjört
mikið, bygt vöruhús, leitt lög í
gildi sem banna óeðlileg samtök,
skipað nefnd til þess að annast
um sölu á afurðum og lögleitt
ýms hlunnindi sevn samvinnufé-
lögum er ómetanlegt gagn að.
Kosninga aðferð Waltons var
no'kkuð einkennileg. pegar hann
var að ferðast á milli bændanna
og verkafólksins var hann klædd-
ur eins og verkam. í strigabuxum
með stráhatt barðastóran á höfði
og í verkaskyrtu. A undan sér
sendi hann hljóðfæraflokk, sem
kom svona hálfum klukkutíma á
undan honum til fundastaðanna,
og spilaði á meðan fólkið var að
safnast saman, pegar Walton
kom fór flokkurinn undir eins á
stað fil næsta bæjar og svo koil
af kolli.
Eitt af því, sem hann lofaði
kjó'sendum sínum, var, að ef hann
yrði kosinn skyldi þess kosninga
sigurs verða minst á eftirminnan-
legan hátt, þegar hann tæki við
embættinu og það enti hann.
Undir eins og víst var orðið að
hann hefði náð kosningu var
byrjað á að undirbúa veizlu, sem
haldin var í janúar, þegar Walton
var settur inn í embættið, og er
sagt að 200,000 manns hafi setið
þar til borðs. Til veizlu þe'ssar-
ar sem aðallega var kostuð af
verzlunarmönnum í Oklahoma, en
að nokkru leyti úr öðrum pörtum
ríkisins, var vistum .safnað að,
sem hér segir: 100,000 brauðum,
kjöt af 560 stprgripum, 5000'
hænsnum, 1000 kalkúnum og eft-
ir því af öðrum matartegundum,
og 3000' þjóna þurfti til þess að
ganga um beina.
Pólitiskir óvinir Waltons líta á
hann sem pólitiskan hræsnara og
hæfileikalítinn mann, sem sé tól í
höndunum á mönnum, sem völdin
hafi á bak við tjöldin. En vin-
ir hans segja að hann sé sannur
lýðfrel'sisvinur og berjist fyrir því
og áhugamálum sínum einarðlega
og opinskátt eins og Roosevelt
forseti. En að hjarta hans sé
eins viðkvæmt og hjarta Lincolns
var. —
Fransisco Villa.
Flestar þjóðir eiga sínar ræn-
ingjasögur. Það var á þeim
tímum þegar löndin voru lítt bygð
og þeir gátu falist í skógum og
víðáttumiklum óbygðum.
Allir kannast við söguna af
Rob Roy, útlegumanninum enska,
se'm þó hann rændi, bar göfugt
hjarta í brjósti. Eða söguna af
Jessie James bræðrunum í Ame-
riku, sem allir sem ríkir voru
höfðu ástæðu til þess að óttast og
margir fengu að kenna á. En
jafnvel í sögu þeirra kemur fram
veglyndi, sem sýnir að þeir hafa
ekki verið með öllu tilfinninga-
laus þrælmenni.
Á vorum dögum er fátt um
ræningja í hinum vestlægari lönd-
um í sama skilningi og lagður er
í rán þeirra Rob Roy eða Jessie
James. Ræningjar nútímans,
sem því ver er helst til mikið af,
ganga í sauðarklæðum og glefsa
í hæla manna og framkvæma verk
sín flest í húmi næturinnar.
Þó er einn maður nýlega hníg-
inn til moldar, sem er undantekn-
ing frá þeirri leyniaðferð og það
er Francisco Villa, hinn nafn-
kunni, eða alræmdi ræningi og
stigamaður í Mexico.
Við og við höfum við séð frétt-
ir S blöðunum af hryðjuverkum
'hans, en heildarsaga þess manns
hefir enn ekki komið fyrir al-
menningssjónir, enda mun hún
ekki girnileg til fróðleiks, þó hún
geti verið spennandi að lesa.
Francisco Villa var fæddur í
smáþorpinu Rio Grandi í Durango
héraðinu í Mexico 4. október 1877.
Foreldrar hans voru Mexjkanar
og stunduðu landbúnað í smáum
stíl. Hann ólst upp hjá for-
eldrum sínum án þess að njóta
nokkurrar mentunar og er ekki
getið um að neitt einkennilegt
hafi komið fyrir hann, til 18 ára
aldurs, þá vó hann sitt fyrsta
víg, og hefir ekki en í dag verið
hægtað komast fyrir það sanna
í því máli. — Sjálfur sagði hann,
að hann hefði átt að verja sóma
sinn. En samt var þrengt svo
mjög að honum út af þvi morði,
að hann varð að flýja frá æsku-
stöðvum sínum og til Duranga-
borgar, og þá líka lagðist hann út
og hóf ránsferðir sínar.
Frá 1897 og þar til árið 1909
stal hann nautgripum og hestum
í suður Chihuahua, Parol, Satevo,
Balleza, og Zaragoza í félagi við
hina ásælnustu útilegumenn, sem
í þeim héruðum voru. Aðferð
þeirra var a ðfara í hóp á stærstu
hjarðbúin hvert eftir annað, taKa
nautgripi og hesta svo hundruð-
um skifti og reka þá í næstu, hér-
uð, stundum svo hundruðum
mílna skifti, og selja þá þar til
manna, sem þaulæfðir voru í að
verzla með stolna vöru.
ótal klaganir komu til réttar-
ins í Chihuahua um þessar aðfar-
ir Villa, og margar atrennur
voru gerðar að því að ná honum,
en þeim tókst það aldrei, sökum
þess að hann þekti hvern einasta
slóða og leynistaði í Chihuahua
og nærliggjandi héruðum og kom
sú þekking á landinu sér vel fyrir
hann síðar þegar hann gekk í lið
með Madero í uppreisninni gegn
Carranza stjórninni.
Árið 1909 gjörði Villa áhlaup
á búgarð einn sérstakan, nálægt
Allenda og myrti tvo menn,
nokkru síðar gjörði hann annað á
sérstakan búgarð í Suður Chihua-
hua. Stjórnir beggja þessara
fylkja gjörðu út leiðangur á
hendur ViIIa fyrir þær ránsferðir.
en þótt þeir leituðu um fjöll og
BlueRibbon
COFFEE
Just as good as the
Tea
Aflátsbón.
Try It,
dali, tókst þeim
hann.
Árið eftir gekk hann í lið
Maderosinnum i uppreisninni
gegn Carranza stjórninni. Gjörði
hann þá samning við umboðs-
ekki að finna j illi og gat ekki borgað setuliði
sínu í Chihuahua, svo Villa tókst
með að ná þar yfirhönd og reka Hu
erta herinn á flótta og varð etu-
valdsherra yfir fy’.kinu.
Sigur þann og ástand ríkis
mann Maderos, Abraham Gonza- hersins færði Villa sér í nyt, með
les, að ganga í lið með þeim upp: því að leggja uhdir sig San And-
á þá skilmála, að hann safnaði; res og Casas, Grandes og taka
undir sitt merki öllum atkvæðis- fjölda af atkvæðamestu borgurum
meiri ræningjaforingjum og fengi j þeirra fylkja, jafnt vini sem ö-
sjálfur uppgjöf saka ef þeir vini og lífláta. En þeim ósköp-
um ga thann ekki lengi haldið á-
fram, sem betur fór. Hann beið
ósigur fyrir Obregon hershöfð-
ingja, sem nú er forseti Mexico
ríkisins og varð að flýja aftur til
ynnu, og upp úr því fór Villa að
gefa sig við stjórnmálum.
í Madero uppreisninni varð
Villa lítið ágengt. Hann hafði
frá 3—400 hermenn á sínu valdi
Mönnum er enn í fersku ‘minni
uppþotið, sem varð þegar Alex-
ander Meiklejohn, forstöðumaður
Amherst háskólans lét af embætti,
eða öl'lu heldur varð að láta af
embætti fyrir, ræðu 'þá, er hann
flutti þegar skólanum var sagt
upp. Útí efni þeirrar ræðu
er ekki til neins að fara að þessu j ast skjótt upp, eftir að þau koma á
sinni. Það hefir áður verið
gjört í íslenzku blöðunum og mun
lesendum þeirra enn í fersku
minni. En það se'm ver vildum
benda á í þessu sambandi er rit-
gerð ein eftir Doktor Meiklejohn,
sem birtist í Century Magazine og
er nokkurskonar aflátsbón, eða
“apologia”. Aðal kjarni rit-
gerðar þessarar, sem eru spurn-
ingar, sem doktorinn setur fram
og svör hans við þeivn og hljóða
þau þannig:
“Erum vér kennararnir ábyrgð-
arfullir til stúdentanna? Vissu-
lega ekki.
Við berum ábyrgð á btúdent-
um, en eru'm ekki andsvarlegir til
þeirra.
Erum við ábyrgðarfullir til
foreldra nemendanna? Svarið
við þessari spurningu verður líka
að vera neitandi, en samt
eins ákveðið.
og það mesta sem hann vann sér chihua-hua. Samt var haan
ekki vonlaus um að geta náð yfir-
til frægðar, var að 'myrða Santia-
go Mestes, auðugan kaupmanfi og
slá eign sinni á eigur hans.
Eftir að Madero uppreisninni
var lokið og herinn leystur upp,
lét ríkisstjóri Madero það boð út
ganga, að hver sá sem veitt hefði
honum að málum og gengið lið
með hersveitum hans skyldi fá að
launum 50 pesos, og þeir skyldu
koma til Chihuahua borgarinnar
og veita því móttöku. Villa fór
þangað, og fékk borgað tvöfalt
•meira en honum bar, auk þess
gaf Madero forseti honum 25,COO ]eyjj
pesos, 'með því skilyrði að hann
léti af ránsferðum og tæki upp
heiðarlega atvinnu.
hönd í viðureign sinni við Carr-
anza herfylkingarnar á þeim
stöðvum og í þeirri von hélt hann
til Sonora vneð það sem eftir var
af liði sínu, en beið þar líka al-
gj'örðan ósigur. Hefir hann
víst skilið,. eftir þá ‘viðureign, að
sól velgengni sinnar væri að 'síga
til viðar, því eftir að hann kopi
heim til sín aftur gaf hann öllum
liðsmönnum heimfarar-
Ekk gat hann sa'mt sætt
sig við að halda lengi kyrru fyr-
ir. Seint í marz 1916 boðar
hann aftur á 'sinn fund 150 af
traustustu fylgismönnum sínum,
og gjörði með þeim áhlaup á Col-
umbus, og er sún ránsferð öllum
í fersku minni.
Carranza stjórnin
sinum
Villa tók við fénu og kvaðst
mundu uppfylla skilmálana, sem
því fylgdu, settist hann því að í
Chihuahua borginni og tók að
stunda kjötverzlun, og hafðist
mikið að, ekki að eins í þeirri
■borg, heldur keypti hann kjötbúð- menn >sína til þess
ir víðsvegar útum alt það fylki.
En ekki leið á löngu áður en hann
fór að verða óánægður með arð-
inn af þessum verzlunuvn sínum.
Arðurinn var sama og ekki neitt
í augum Villa. Hann var orð-
inn vanur að hafa stórfé á milli
handa og ná því bæði fljótt cg
með lítilli fyrirhöfn. Tók hann
því það ráð upp til þess að auka
inntektir 'sínar, að hætta að
kaupa kjötið, en fór sjálfur útj þorði aldrei að berjast við þá og
fyrir borgina og tók það af naut- urðu þeir frá að hverfa án þess
gripahjörðum bænda-, >sem hann j að ná honum, þó nærri lægi einu
þurfti á að halda, slátraði og seldi sinni, þegar að hann lá særður í
síðan í kjötbúðum sínum. Bændur j hellisskúta tólf fet frá, þar sem
urðu brátt óánægðir með þessa á-j þeir voru að leita að honum. pað
sem eftir var af sumrinu 1916
hafðist Villa við í óbygðum, með
hermenn Carranza stjórnarinnar
á hælum sér, en sá sér þó ekkert
færi á þeim, undir ára’mótin tókst
honum að leiða þá í gildru, sem
þeir gátu ekki komist úr og yfir-
vjnna þá.
sendi her-
að stemma
stigu fyrir Villa norður á bóg-
inn en þeim tókst það ekki. Hann
slapp hvað eftir annað úr greipum
þeirra eins og 'sleipur áll og lék
sér svo við þá eins og tóa við
lömb. En erfiðara átti hann
með að veita viðnám þegar Banda-
ríkin .sendu Pershing hershöfð
ingja með lið til höfuðs honum,
því hann hörfaði undan Banda-
ríkjamönnum suður á bóginn og
gengni Villa og báru 'sig upp við-
yfirvöldin undan henni. Sögðu
að það væri nógu bölvað að þurfa
að tapa gripum sínu'm bótalaust,
þó að þeir þyrftu ekki að kaupa
kjötið af þeim aftur dýru verði.
Þetta eins og gefur að skilja jók
mjög á óvinsældir hans — svo
mjög, að þegar Orozco uppreisn-
in hófst í marz 1912, varð hann að
flýja. En áður en hann yfir-
gaf Chihuahua, safnaði hann að
sér öllum þeim mönnum, sem
hann gat fengið sér til fylgdar og
hélt með það lið sitt til Parrol
fylkisins og kvaðst þar vera ko*m-
inn 'sem stuðningsmaður Madero.
En hann kom þangað félítill og
án þess að hafa nokkrar vistir
fyrir liðsmenn sína, sem voru
300 að tölu. Tók hann þá það
ráð að neyða fé út úr auðugum
kaupmönnum og bændum og lét og brenna í þeim
komst hann á þann hátt yfir 200,- aldraða kon ulifandi.
000 pesos, sem hann sagðist þurfa lét hann brenna tvær konur, móð-
til þess, að standa straum af ur og dóttur ásamt fornvini sínum
mönnum sínum. i á báli. Áöðruim stað 'lét hann
1 iqiq ,ri1 , ,, , brenna á báli og hrinda ofan i
• „, „ , , vatnsbrunn þrjatiu og fimm kon-
Z 2rV*'I ■ °;,VM “n um'f>'rir Þaa að ei„ hermanns-
*<>»* á hann. En fí ,ar
Eftir þann 'sigur fór hann aftur
til Chihuahua og náði þar völdum
enn á ný.
Á árunum 1917 og 1918 framdi
Villa mest af sínum hryllileg-
ustu níðingsverkum og er tala
þeirra há og grimd þeirra ægileg.
Þegar hann var staddur í Jeme-
nize skaut hann sjálfur konu
Miquel Gonzales fornvinar ‘síns
og velgjörðamanns, fyrir það, að
einhver hafði sagt honum að hún
ætlaði að drepa hann á eitri. Hann
sama bæ
í Balleza
og þar kærður um ótal glæpi og ,
. , „ . . * , . farið að þrengja svo að honum
a meðal annars fyrir að hafa ____________. ,. , .. . .
, , ... '_ að,hann virtist ekki eiga neinar
stolið þessum 200,000 pesos, sem ,, .. ,
, *• . . ’ ' utgongu dyr.
hann solsaði undir sig a meðan j
Eruð þér klinn-
ugur Peps. Pcps er
vísindaleg efna- samsctn-
ing, sú bezta við liósta,
lcvefi, brjóst og lungnapípu sjúk-
dóinum.
1 ‘eps innilialda viss efni, sem leys-
tiinguna. og þrýslta sér út í allar æðar
og pípur. Er þar í raun og vem um
að ræða hellnæina gufu, sem sniýgur
út í hvem krók og kj-ma.
Með öðrnm orðum, þar sein enginn
vökvl getur komist, kemst Peps guf-
an greiðlega og læknar og græöir ú
svipstundu.
ÓKEYPIS THj REYNSDtl—Klippið
út þessa auglýsingu og skrifið ú. hana
nafn og dagsetning blaðsins. Lútið
fylgja lc. frímerki fjTir sendingu til
baka). Verður yður þú sendur ó-
keypis rej’nsluskerfur. Iljú öllum lyf-
sölum og í búðuin. 50 cont askjan.
P«ps
að hann var í Parrol. En áður
en búið var að rannaka mál hans,
strauk hann úr fangelsinu og fór;
ti! EI Paso 1 Texas.
ekki
þeim sem fyrir honum vakir í
þessu máli, þar segir hann: “það
eru tvö sambönd sem mentamað-
urinn eða kennarinn finnur til og
viðurkenn:r og ábyrð á.
Hið fyrra og veigaminna er
samband hans við aðra menta-
menn og kennara — annara sem
eru að leita sannleikans.
Hin síðari og meiri ábyrgð, sem
hann finnur til og viðurkennir, er
gagnvart sannleikanum sjálf-
um. í þessum tveimur er held
eg svarið að finna, að svo miklu
leyti. sem þessu spur-s'máli voru
verður svarað.”
Um þessa útskýring Doktors-
ins á málinu hafa orðið allmiklar
umræður í blöðum og tímaritum,
og láta menn mismunandi 'mein-
um við þá andsvarlegir til henn-j ifg3)' í 1 jósi gagnvart henni. Eitt
ar þess vegna? pað er ein af
mestu vegsemdum kirkjunnar, að
við erum það ekki’
Erum við ábyrgðarfullir gagn-
vart fólkinu? aldeilis ek'ki. Við
erum andsvai’legir fyrir því sem
alþýðunni er fyri rbeztu, en við
erum ekiki háðir dómsákvæði
hennar um sína eigin hagsmuni.
Erum við andsvarlegir til
þeirra sem styrkja skólana með
fé? Vissulega ekki.
Erum við andsvarlegir til kirkj-
unnar? Þegar ræða er um
æðri mentun yfirleitt, þá er
kirkjan okkar bezti vinur. Er-
Erum við andsvarlegir til skóla-
stjórnar? Lagalega erum við það,
en í ákveðnari skilningi erum við
það ekki. Ef fyrir kemur, eins
og það hefir gjört, að kennarar
eru kallaðir heim fyrir skólaráð-
ið til þess að svara fyrir kenning-
ar sínar og kenslu, þá er tíð upp-
reistarinnar komin. 1 þeim
skilningi erum við ekki andsvar-
legir til skólaráðsins. En er-
•m við ekki andsvartegir til r'"
isins? Það gefur okkur laga-
vernd og vald. Má það því ekki
dæma verk vor? Vissulega ekki,
nema í mjög takmörkuðum skiln-
ingi.”
Ekki finst Dr. Meiklejohh, að
kennarar séu ábyrgðarfullir til
sjálfra sín eingöngu sökum þess,
að þeirra ábyrgð fylgi annarleg
sambönd, og í vanalegri merkingu
þá geti menn ekki verið ábyrgðar-
fullir til sín sjálfra.
í eftirfylgjandi kafla kemst
Doktorinn inn að brennipunkti
blaðið “The Brooklyn Eagle kemst
þannig að orði:
“Það liggur í augum uppi, að
hvorki foreldrar, skólastjórnir
eða þeir sem fé leggja til skól-
anna muni hyllast þessa skoð-
un. Ættu menn að aðhýllast hana?
Vér höldum ekki. Það mundi
auðsjáanlega þurka í burtu á-
byrgð foreldranna, sem er óhjá-
kvæmileg, ábyrgðartilfinningu,
þeirra se'm leggja skólum fé til,
sem ekki ber að fyrirlíta og á-
byrgðartilfinningu skólastjórn-
anna, sem er óumflýjanleg, ef
nokkrar skólastjórnir eiga að vera
til.
Háskóla forsetar koma og há-
skólaforsetar fara. En hin
andlega móðir (alma mater) held-
ur áfram að lifa. Tilvera 'henn-
ar er margbrotin — efnaleg I
byggingum hennar, verkfærum og
vélum, andleg í því að móta laða og
leiða huga nemendanna og sið-
ferðileg 1 því að skapa Karakter.
Enginn einn maður launaður, eða
án launa getur verið heill há-
jkóli.”
Sendið
oss
yðar
RJ0MA
Og verid vissir c
um....... oanna vigt
Rétta flokkun
24 kl.stunda þjónustu
og ánœgiu.
EGG Vér borgum peninga út í hönd fyrir glæný egg
Canadian Packing Co.
Stofnsett 1852
WINNIPEG, CANADA
Limited
Hann leitaði til
Bandaríkjastjórnarinnar, en fékk
enga áheyrn. En svo kom Hu-
erta uppreisnin gegn Carranza
stjórninni 192C', og notaði hann
hana til þess að ganga á hönd
Um þetta leyti ,stóð slagurinn á Huerta með alla sína fylgifiska,
'milli þeirra Madero og Huerta, sem gaf honum upp sakir og
og eins og menn muna bar Huerta keypti bújörð mikla í Parrol fylk-
sigur úr býtum í þeirri viðureign, inu og gaf honum fyrir sig og
en Madero var tekinn af lífi, eða menn sína og tók hann að stunda j |
féll fyrir Huerta. Villa undi i þar gripa og jarðrækt. En ekki |
illa meðferðinni á vini sínum, j entist hann lengi við það starf. I
og fór því enn á ný til Chihua-1 Fjandmenn hans voru orðnir |
hua, og tókst að safna að sér margir og þeir tóku sig saman og
mönnum, sem óánægðir voru með j veittu honum aðför sem reið hon- J:
Huerta stjórnina, og það vildi1 um að fullu og kom sú hefnd þó j:
honum þá líka til happs að Hu- j fra'm síðar en við mátti búast.
iimrammaiöösmjsœmmmmmntumm1
erta stjórnin var í fjárþröng mik-!
KUNNGJÖRI HIN NÝJU
Minehead Kol
Beztu kolin, sem onnin eru úr rótum fjallanna
LlTIL ASKA, ENGINN ÚRGANGUR, EKKERT GJALL
Gefa mikinn hita, reynast 12,000 B.T.U. pr. pund. Endast eins og harðkol.
Beztu kol til heimanotkunar í Vesturlandinu
Reynið tonn af Minehead og sannfærist.
Þau spara yður bæði tíma og peninga.
Double Screened Lump . . $14.75
Furnace Lump.............$13.50
Nut Pea..................$10.50
Halliday Bros. Ltd.
Phones: A 5337-8, N »872, B 4242