Lögberg - 06.12.1923, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTIJDAGINN
6. DESEMBER 1923.
Bls. 1
Til 10 ára stúdenta
vorið 1913.
Þeir af stúdentiím frá 1913,
sem höfðu tækifæri til þess, komu
saman í Reykjavík seint í júní í
vor, og fóru skemtiför til ping-
valla. Þeir sem ekki gátu kom-
ið, 'höfðu verið beðnir að senda
“proxy”, það er minningarorð á
mótið. Eftirfarandi línur eru
“proxy” frá einu'm þeirra. Kom
það of seint til þess að hægt væri
að lesa það upp á mótinu, og birt-
ist því “bræðrunum” á þenna
hátt. Virðist það ekki illa viðeig-
andi.þar sem nýtt ilíf hefir nú ný-
lega færst í umræðurnar um
Grænlandsmálið.
Bræður!
1. Skip, fiski og siglingar eru fá innlendan 'markað fyrir fram-
Get því 'miður ekki komið til
mótsins í efnislegum skilningi,
en sendi nokkur orð.
Á æfimorgni þjóðar vorrar
fundu feður vorir Grænland og
námu það. peir fundu aust-
urströnd Norður-Ameríku og
reistu þar bygð. Skip íslenzkra
landkönnuða, kaupmanna og land-
námsmanna plægðu fiskiauðug-
ustu 'höf heivnsims við vestur-
rönd Golfstraumsins. Tignbúið
hálendi Grænlands og iskógklædd-
ar strendur Vínilands blöstu við
þeim. ónumin kostalönd, eig-
endalaus auðlegð og lífsmöguleik-
ar, sem töilur fá ekki taiið, féllu
Islendingum í skaut.
Snæbjörn goði, Eiríkur rauði,
Bjarni Herjúlfsson, Leifur Ei-
ríksson , porfinnur Karlsefni og
fleiri stórræðamenn, gáfu íslend*
ingum nýjan. hei'm. peir opn-
uðu fslendingum möguleika til að
eigna isér auðugustu og beztu
lönd, sem til eru á þessari jörð,
breiðæst út yfir heiminn og auk-
ast og margfaldast og verða vold-
ug heimsþjóð og brautryðjandi i
heimsmenndngunni. Engin furða,
að margt væri talað um landa-
leit og landafræði í höfuðstöð
þessara stórviðburða, Eystribygð.
'En hversu hafa íslendingar virt
þessa leiðtoga.
íslendingar skildu ekki sinn
vitjumartíma, þegar þeir voru
kallaðir til að verða 'heimsþjóð og
hafa aldrei skilið síðan. Þeir
tóku þessum stórviðburðum, stór-
gjöfum líkt og hundur, sem boðin
er heM kaka. — Enn í dag eru ís-
lendingar skilningslausir á þýð-
ingu þessara stórviðburða; í hug-
skoti þeirra standa þeir enn sem
óskrifað blað. —
Stórbændur þóttust þá sem nú,
hafa nóg viðfangsefni heima við,
að líta eftir hjúum sinum, verka-
lýð, og við að níða, rægja
og vega hver annam í hagsmuna
skyni. Jú rétt, þjóð sem gerir
sig ánægða með að flétta reipi
úr sandi, getur alt af haft nóg
viðfangsefni heima. — Þeir
drektu stórlyndi feðrann<a og
hneptu þjóðina í andans höft
þröngsýni, kotungslundar og imn-
byrðiaþrætu.Vegna þessara háu
hugsjóna og veglegu viðfangsefna
nurlarans, hafa leiðtogar'nir aldr-
ei getað (sint því, að isnúa sér út
á við og hefja þjóðina upp. ís-
lendingar á Grænlandi voru
drepnir vopnlausir, áaii þess þeim
væri rétt hjálparhönd. Vín-
land í 'málmhöfgu bergi Græn-
landis og Vínland hinumegin við
hafið var þar með týnt. Hlut-
skifti þessarar ræktarlausu þjóð-
ar varð að berjast vonlausri lífs-
baráttu á nöktum og einangruðum
basaltkletti norður við heim-
iskautsbaug. — Fólkið sem með
réttu hefði átt að nema ný lönd,
aukast og 'margfdldast og breiða
íslenzkan kynstofn og íslenzka
tungu út yfir heiminn og gera ís-
lendinga að voldugri heimsþjóð,
hneig merglaust úr hor á hús-
gangsstöðinnj á mannfellisárun-
unum, veslaðist árlega upp og dó
úr eymd og sulti eða af.leiðingum
þeirra i— eða hefir vegna kyrk-
''ngsinis og kringumstæðanna ald-
rei fæðst.
íslendimgar eru einasta þjóð
NorðUrálfunnar, sem ekki hefi
fjölgað síðustu 800 ár. óhamingja
heimtesólarinnar hvílir yfir þess-
ari þjóð, unz hún vaknar til með-
vitundar uir köllun símia, að auk-
ast og margfaldast sem land-
náms’ jóð.
Þetta lifandi þjóðlík með, dauða-
dóm sögunnar yfir höfði sér, er
emnj í almætti á meðal vor, og legst
með öllum blýþunga ómensku
sinnar og ódygða á móti því, að
íslendingar verði aftur stórhuga
og auðug landná'msþjóð.
Vímland er fallið annari fram-
sýnni þjóð f skaut. Nýju löndin
fyllast óðum af landnámsmönn-
uni'. — En Grænland er af ein-
skærri tilviljun (einokunnd) ó-
numið enn og bíður nýrra land-
námsmanna.
Menn 'munu mæla að endurnám
Grænlands isé metnaðaratriði
fyrir íslendinga, en eg lít hér að
eins á málið sem atvinnu-póli-
tíska nauðsyn.
líf íslands. Grænland getur
fullnægt þörf vorri á koltrm og
rekstursafli handa skipum um ó-
fyrinsjáanlega tíð, isvo íslendimg-
ar geti orðið óháð siglinga þjóð,
í stað þess sem nú er, að eiga
þetta fjöregg í' höndum annara
þjóða.
2. Eftir að vertíðin við Suð\
urland er úti i maímánuði og veó-
ur eru orðin svo skapleg, að
greiðfært og hættulítið er að
stumda isjó, er uppgripaaflinn við
ísland búinn. — En fyrst í júnd
eða seinna er sjórinn við Ný-
fundnaland, Grænland og Labra-
dor orðinn svo heitur, að þorsk-
urinn getur byrjað að 'hrygna
þar. pegar vetrarvertíðin við
ísland er á enda, hefist á þessum
vestrænu miðu'm ágætasta upp-
gripavertíð heimsirjs, bæði hvað
fiskisæld og veðurblíðu snertir og
stendur fram á vetur. — Við Ný-
fundnaland og Labrador er veiðin
nær eingöngu þorskur, en við
Grænland uppgrip af flötum fisk-
um og sækja Nýfundnalands-
menn mikið flyðruveiðar í salt á
seglskipum yfir til Grænlands
meðan vertíðin stendur sem hæst
heima hjá þeim.
Leiðin frá Eystribygð yfir á
miðin við Labrador og Nýfundna-
land er að eins V\,—Vi af leið-
inni frá Reykjavík, enda skemmra
en Bandaríkjamenn sækja til Ný-
fundnalands og útlend fiskiskip
frá Norðurálfuhöfnum sækja til
íslands.
Þótt íslendingar fengju nokkru
lengra að sækja 'miðin á miðin við
Nýfundnaland frá höfn í Eystri-
bygð, en Nýfundnalandsmenn
sjálfir, mundu þeir eiga að bínu
leyti skemmra að sækja á miðin
við Grænland og álíka langt á
miðin við Labrador. En það
sem vegur 'meira en upp á móti
mismun í vegalengd er það að ls-
lendingar hafa betri skip en Ný-
fundnalandsmenn, að þeir mundu
hafa sáródýr grænlenzk kol til út-
gerðarinnar og það sem mestu
skiftir: peir gætu verið út
af fyrir sig þar og komist hjá að
kenna Nýfundnalandsmönnum
hana út frá sér.
Neyðin knýr hér að dyrum, því
menn þur.fa ekki að hugsa sér að
3—4 mánaða vetrarafli geti borið
botnvörpuútgerðina uppi í meðal-
árum eða lakari árum. Tíma-
bilið 1909—1914 voru ágætis ár.
Hins vegar 'mundu íslendingar
með landnámi Grænlands verða
langbezt setta fiskiþjóðin við At-
lantshafið.
3. Bjartasta draumvon íslend-
inga er að verða stóriðnaðar-
þjóð. Vatnsafl íslands gæti ef
til vil'I snúið öllum verksmiðju-
hjólum Norðurálfunnar. Gæti
vatnsaflið notast á þenna hátt,
væri það miljarða auðlegð. En
ógæfa íslands er, að það er olá-
snautt af efnivörum. Það er sam-
an runninn basalt klettur, þar
sem heldur ekki er von málm-
funda eða dýrra steiniefna svo
neinu nemi. — Þess vegna leika
fossarnir vinnulausir og þes's
vegna liggja sjálfgerðar hafnir
landsinis þvínær ónotaðar.
Á Grænlandi er mikil gnógt
allskonar mál'ma, sérstaklega mik-
ii járnlög og kol til að hreinsa
leiðsluna. )— pess vegna Isegjum
vð landnámssinnar: Við viljunt
nema Grænland og láta það græða
ísland.
5. Fyrverandi forsætisráð-
herra Dana J. C. Christensen
sagði eitt sinn: ,‘Grönland er de
Danskes Vindue ud mod den store
Verden” o. s. frv. Islausar Golf-
straumsvermdar hafnir vestur-
strandar Grnæ’ands í fárra tuga
mílna fjarlægð Ibeint á 'móti
mynni Hudsonsflóans eru sjálf-
kjörnar sjóverzlunarhafnir, Norð-
ur- og Vestur-Canada, þar tseVn um
engar aðrar ísl'ausar hafnir er að
ræða nær, en sunnan við St.
Lawrensflóa. pegar skógar-
lönd og sléttur Canada austan
Klettafjal’a eitt sinn byggjast,
fer allur þungavöruflutningur frá
og til þei sara landa, • er e>-u álika
stór og öil Norðurálfa, gegnum
'Hudsonsund í þá 2—3 mánuði
sem það er fært iskipu’m. Af víð-
áttu og auðlegð þessara landa
getum við gert okkur hugmynd um
stærð og veldi heimsverzlunar og
siglingaborganna á vesturströnd
Grænlands. Hver svegna geta
ísTendingar ekki unt sjálfum sér
að mega endurreisa bygðir sínar
á þessari strönd, sem eitt sinn
var íslenek? Hvers vegna eru
þeir svo andstæðir því að 'mega
sjálfir fá möguleka til þess að
leggja undir sig sig heimsverzl-
un Hudsonsflóa landanna smátt
og smátt eftir því sem þau byggj-
ast? Hvers vegna getur ís-
lenzka þjóðin ekki unnað sjálfri
sér neinnra bætta náttúru skil-
yrða að búa við, né neinna mögu-
leika til að verða stór og auðug
þjóð? i—
— Þótt vík skilji mú vini vænti
eg að við og flestir íslenzkir og
sannir háskólamenn séum sa'm-
huga og í einlægri andans nálægð
um það, að Grænland beri að
nema aftur í bróðurhug við Dani.
Eg er útlagi ykkar þjóðfélags,
rægður fyrir erlendu'mi þjóðum
og ákærður fyrir erlendu'm ríkj-
um af hálfu volaðra leiðtoga þess.
— En eg vona að af línum þessum
sjáið þið einlægni mína og and-
lega nálægð. — 30. júní kl. 12 á
miðnætti Reykjavíkurtíð tæmi eg
í tæru lindarvatni skál ykkar og
vornæturdýrðar heimskautsland-
anna.
Jón Dúason.
—Víisir.
'i n>M
F»rt$t
In
Bvtry
Ham*.
ár að völdum og er það al'menti Nefnd manna, sem að undan-
viðurkent, að á þeim tiltölulega förnu hefir að kynna Sér ásig-
stutta tíma, hafi hagur þjóðar-
innar blómgast Isvo mjög, að nú
sé Czecho-Slovakia eitt affara-
sælasta ríkið í Norðurálfunni.
málminn.
par er yfirdrifið af
Mannabein fundin.
J. dagblaðinu Vísi var fyrir
skömtmu getið um, að fundist
hefðu í sumar bein af manni
Hallmundarhrauni, skamt frá
hellinum Víðgelmi. Bóndinn í
Fljótstungu hefir nú sent forn-
'minjaverði svolátandi skýrslu
um fundinn, og ósikað eftir, að
'hún yrði einnig birt í Morgun-
blaðinu og Lögréttu:
í hrauninu örskamt frá FljóLs-
tungu í Hvítársíðu, er að allra á
liti sem séð hafa, fegursti hellir-
inn á landi hér, “Víðgelmir”. Eg
ætla mér ekki í stuttri blaða-
grein« að endurtaka lýsingu af
honum; það hefir áður verið gert
af hr. fornmenjaverði Matthíasi
Þórðarsyni í Reykjavík, og af
undirrituðum. Skal það eitt
“Meðalið sem
þú andar inn”
PEPS eru hirr bezta
vernd, er þér get-
iS fengiS gegn háls-, \
brjóst og lungna sjúk-
dómum i svona veöíi.
pér aCeins stjpgiS upp
I munnlnn einni Peps-
plötu* og látiS hana svo
leysast upp. Hinn heil-
næmi eimur þrfstir sér
inn I lungna pipur, og
hverja taug og heldur
önd'unarfærum I réttu
asigkomulagi. þannig
læknast þegar hinir
sáru blettir fljótlega
og kvef og hósti ieggja
ó flótta.
Peps eru gerileySandi ókoypls
og verka tafarlaust. — rcyiuilu-
þær eySa flúgerlum, skerfur
lækna alls konar háls- fæet tajá
og kverka mein. Inni- Peps Co.
halda engin skaSsemd- Toronlo.
ar lyf. Brú fyrirtak sé lilaS
handa börnum. — 50e þetta
askjan allsstaSar. nefnt.
komulag landbúnaðarina í Ulster,
hefir komist að þeirri niður-
stöðu, að búnaðurinn sér þar víða
í því kalda ko«Ii, að honum sé ekki
viðbjargandi og leggur jafnfra'mt
til, að stjómin beiti sér fyrir að
koma þar á fót nýjum iðn fyrir-
tækjum, svo fólkinu verði ge -t
kleyft að framfleyta lífinu.
t/fiei/aj//ed /or
ÍIIRöilIsCtlRI
Bretar og Frakkar.
Franska þjóðin hefir strangt
tekið miklu betri ástæður til pess,
að greiða sMðsskuldir sínar en
Bretar. Þó eru hinir síðar-
nefndu stöðugt að borga. Mis-
munurinn milli þessara þjóða
liggur eir.ikum og sérílagi í því,
að stjórnin á Englandi hefir pen-
ingana, þó almenningur hafi þá
ekki, en á Frakklandi, er nóg u'm
fé manna á milli, þó stjórnin hafi
næista takmarikaðan gjaldeyri
Með öðrum orðum, franska stjórn-
in vill ekki leggja aukna skatta
á þjóðir.a til þess að grynna á
stríðsskuldunum. En það er
einmitt það, sem brezka stjórnin
gerir. Frakkar tvilja ekki
greiða nokkurri þjóð grænan tú-
skilding, fyr en þeir hafi getað
innheimt upphæð þá, er þeir
reikna Þjóðverjum til skuldar.
Brezka stjórnin er hvergi nærri
vonlaus um, að fá eitthvað út úr
pjóðverjum með tíð og tima. En
hvort sem hún fær það nokkurn-
tíma eða aldrei, er 'hún jafn stað-
ráðin í að halda áfram að greiðu)
löigmætar skuldir sínar eins fyrir
því. Þess vegna er brezxa
stjórnin í raun og veru/'betur
stödd en sú franska og á hægra
með að halda gjáldmiðli áínum í
betra horfi, þótt franskur almenn-
ingur hafi langtum meira eyðslu-
fé undir herkli, en viðgengst um
brezka alþýðu. — Los Angeles
Times.
Meira Brauð
Betra Brauð
Ódýrasla og heilnæmasta fœðan er brauð-
ið, ef það er réttilega tilbúið.
Það sem vér höfum kappkostað, hefir ávalt
verið það, að láta vörugæðin ganga á undan
öllu öðru; þessvegna hafa brauð vor hlotið
þá einróma viðurkenningu, sem raun er á.
Efnisgœðin á undan nafninu,
hefir ávalt verið kjörorð vort
Canada Bread Company Limited
P0RTAGE & BURNELL, WINNIPEG, MAN.
TaUími B 2017
inum. í öðru lagi er það hugs-
anlegt, að þetta hafi verið einn
af Surtshellisbúum; þess skal
getið, að höfuðkúpan var af stór-
um manni og Jaxlar mjög sterk-
legir; lærleggurinn var 18 þuml.
unigar á lengd.
Fljótbtungu, 80. sept 1925.
Jón Pálsson.
—Vísir.
Forsetinn í Czecho-
Slovakia.
Frá Engiandi.
Fjöi’.skylda ein að Leigh, Lan-!
cashire, hafði sökum fátæktar og;
vandræða neyðst til að búa í j
kjállara hú8s nokkurs, er heil-
brigðisráð bæjarins hafði talið ó-
hæft til íbúðar. Vatnið í kjall-
aranum var tólf þumlunga djúpt
og hafðist fjölskyldan við á röft-
um og flekum. Fjögur börnin
dóu úr lungnabólgu, en konan og
yngsta barnið liggur fyrir dauð-
ans dyru'm. Hið opinbera kvað
hafa tekið mál þetta til rannsókn-
ar.
efnivörum har»da íslenzku fossun- í tekið fra'm, að þar eru bein af
um til að vinna úr um allar yfir-j stórgripum og sauðkindum (þó að
isjáanlegar tíðir. Það sem| eins liítill vottur), sem sýnir að
vantar er að sameina þetta tvent,
efnvörurnar og aflið, 'með því að
gera Grænland aftur að hluta úrí
ættjörð vorri. par með er ís-j sonur minn, nú bóndi í
land orðið náttúiruauðugt fram- tungu, annam helli, hér
þar hefir maður búið og fundist
hefir bæli harus.
• Á síðastl. vetri fann Bergþór
Fljóts-
um bil
tíðarland, sjálfgefið stóriðnaðar- 200 föðmum vestar í 'hruninu. par
iand, kjörið til auðs, alsnægta og hetfii* einnig búið 'maður, og er
menningar. Með flámi náttúru- Þar nokkuð af beinum og litlar
auðæfa Grænlands er isnauðum
basalthólma íslendinga breytt í
auðugt land.
4. Stórfiski og stóriðnaðar-
borgir á íslanidi mundu gera kröfu
til margaukinnar ræktunar lands-
ims. í stað þess að afurðir
leifar af skógarberki. Likindi
eru til, að beinjn í báðum hellun-
um séu frá sama tíma.
Sunnudaginn 16. þ. m. fóru 2
menn frá Reykholti, Páll Einars-
son prests Pálssonar og Eggert V
Briem, að skoða^ þessa hella og
bænda eru nú fluttar út og verða' u,/n ’leið að leita að fleirum á | við Kins College.
að keppa við afurðir betri landa| >essu svæði. Fundu þeir þá hanni þó sjónar
á hei'.-nsmarkaðinum, mundi mark-
aður ísleiizíku borganna gleypa
þetta alt og miklu meira til. Verð-
ið á íslenzku landbúnaðar af-
urðunum mundi stíga geypilega,
margfaldast þegar að því ræki
að flytja þyrfti hingað inn erlend-
ar landbúmaðarvörur, svo sem
kjöt og mjólk, því íslenzkar vörur
yrðu aldrei seldar itndir því
verði se’.n erlendar vörur mundu
kosta hingað fluttar, heldur
hærra. Verðhækkunin mundi
gera jarðræktina að gróðafyrir-
tæki og stór landflæmi yrðu
íæktuð upp. Jarðarverðið mundi
hækka og bændastéttin aukaist.
en
litla holu unidir hraunkletti ein-
um mitt á milli hellanna; þar á
litlum stalli, hér um bi’l 1 meter
niður, fundu þeir lærlegg af
manni. Fyrir neðan stalinn e.
hellisskúti og þrömigur gangur
niður. Fundu þeir hauskúpu og
Iitlar leyfar af öðrum beinu'm.
Bftir ti'lmælum iséra Einars í
Reykholti fórum við þrír að ranr.-
saka þetta og fundum ekkert
fleira af beinum nema einn hand-
legg, eitt rif og nokkrar tennur.
Þetta alt var látið í kassa og graf-
ið í Reykholtskirkjugarði 25. þ.
m. Ekki er 'hægt að segja 'með
viS’SU, fra hvaða tima þesisi bein
á Grænlandi eru einnig ág"t eru> sennilega frá 14. eða 15. öld,
landbúnaðarhéruð sem bjóða sig
ókeypis unga fólkinu í sveitun-
um, sem vantar jarðnæði nú í
bráð.
Einasti möguleikinn til þess að
landbunaður geti orðið bjargvæn-
leg atvinna í jafn morðlægu og ill-
viðrasömu iandi og íslandi, er að
eða hver maður þessi var. Mann*
verður fyrst fyrir að geta sér
þesa til, að þetta sé maðurinn,
aem bjó í nefndum hellum, og hafl
verið veginn undir klettunum,
sem ho'an er við og svo skotið
þanna niður á höfuðið dauðum og
rutt að grjóti sem er á gjáarbotn-
Dr. Thomas G. Masaiyk, forseti
Czetího-ST.ovakiu lýðveldilsina, er
fæddur í smábænum Hodokin í
Moravíu, 1850, sonur fátæks
vagnstjóra. Uppháflega hafði
honu’m verið áætlað, að nema ein-
hverja handiðn, en með því að r
drengurin^n var isnemma ibók-
hneigður, leyfði faðir hans hon-
um að ganga á skóla og ,búa sig
undir kennarastöðu. Lauk hann
prófi við háskólanm í Vínarborg
1879, með ágætis vitnisburði og
flutti þar að því loknu fyrirlestra
við þann háskóla um hríð. Árið
1882, var hann skipaður prófess-i
or í heimspeki við þá hinn ný- j
stofnaða, háskóla þeirra Czec- j
hanna í Prague. Hafði hann
djúp óhrif á 'sálarlíf stúdenta, |
bæði hvað viðko*m stjórnmálum,
samfélagsmálum og trúmálum.
Dr. Thomas G. Masaryk, var kos-
inn til þjóðþingsins í Austurríki
1891, hafði hann þá starfað 'mik-
ið að þjóðernislegum samtökum,
meðal þjóðflokks sínn og gerðist
sjálfkjörinn leiðtogi hinnar nýju
sjálfstæðisstefnu, sem óðfluga
ruddi sér til rúms í Bohemiu.
Dr. Masaryk 'hafði ávailt verið
andvígur öllufm tilraunum Aust-
urríkisstjórnar í þá átt, að færa
út kvíar á Balkanskaganum. Af
þeirri ástæðu leit stjórnán hann
ávalt tortrygnis augum og þegar
ófriðurinn braust út 1914 fór Dr.
Masaryk úr landi. Hélt hann
þá til Lundúna og var gerður
I prófessor í slavneskum fræðum
Aldrei misti
á stjórnmálum
þjóðflokks síns, heldur starfaði
að því leynt og ljóst í samráði við
vin sinn Dr. Benes, að nýtt Czec-
ho-Slovakiu lýðveldi yrði sett á
fót.
Meðan Masaryk hafðist við á
Englandi, var fjölskylda hans
ofsótt á allar lundir í Prague og
sjálfur var hann tvi'svar dæmdur
til dauða í austurrískum herrétti.
Að tilstuðlun hans söfnuðu
Czecho-Slovakar nokkrum her-
deildum, er tóku þátt í orustum
á hlið bandaþjóðanna.
Eftir að stjóranarbyltingin fór
fra'm á Rússlandi 1917 og Soviet
stjórnin Scom til valda, hélt Dr.
Masaryk þangað í þei'm tilgangi,
að losa allmargt af herliði sam-
bandsþjóðarmanna sinna, er þar
sat í gæzlu, undan ánauðarokinu
rúissneska.
Við stofnun lýðveldisins í Czec-
ho-SIovakiu, var Dr. Masaryk
kjörinn til forseta af einhuga
þjóð. Hefir hann nú setið fimm
Maður nokkur A. B. H. Spears
að nafni hefir boðið sveitarstjórn-
inni í Renfrewshire á Skotlandi,
tiu þúsundir sterlingspunda til
styrktar mönnum, er enga at-
vinnu hafa haft síðan í október
1922.
Sendið
oss
yðar
RJ0MA
Og vtrid vissir
um ••••••
Sanna vigt
Rétta flokkun
24 kl.stunda þjónustu
og ánœgju.
EGG Vér borgum peninga út í hönd fyrir glæný egg
Canadfan Packing Co.
Stofnselt 1852
WINNIPEG, CANADA
LlraUeá
Víggirðið yður nú
Gegn hinni skyndilegu veðurbreytingu, sem hefir
trvflandi áhrif á taugakerfið.
HLýTT einn daginn, kalt hinn. Hlýtt
og þurt innanhúss, kalt og rakt
úti. Hin snöggu veðrabrigði hafa
ávalt feykilega veikjandi áhrif á lífsmátt-
inn. Ef að fólk á að geta notið fyllilega
ávaxta sumarsælunnar, þá er nauðsynlegt
að víggirða sjálfan sig gegn hinni snöggu
veðurbreytingu.
Hið frjálsa loft, hin ljúfa og heil-
næma fæða, er fólk notar á sumrin, auðg-
ar blóðið og styrkir taugarnar.
Hvernig þér eigið að vernda ávöxtu
sumarhressingarinnar, er nú mesta við-
fangsefnið, er fyrir yður liggur.
pað borgar sig fyrir alla að halda
heilsunni og þá er ekkert betra en Dr.
Chase’s taugafæða, eða Nerve Food.
Ef þér eruð lasburða, þá hjálpar það
meðal yður. En það er miklu auðveldara
að vemda heilsuna, en fá hana að nýju.
Sjúkdómar og gerlar, skaða ekki Iflc-
ama, sem nægilega er hraustur til þess að
verjast þeim—líkama, sem nóg hefir af
kjammiídu blóði.
f stað þess að verða herfang kvefs,
köldu og smitandi sjúkdóma, finnið þér
að mátturinn er á yðar hlið og að þér
eruð herra yðar heilsu.
Viggirðið yður gegn áhyggjum, því
enginn skapaður hlutur er háskalegri fyr-
ir taugakerfið.
Byrjið í dag að safna kröftum, svo
þér getið barist til sigurs 1 hretviðrunum.
pér munuð ekki þurfa að fylgja ráðlegg-
ingu þessari lengi, áður en þér hafið sann-
færst um gildi hennar og finnið nýjan
mátt í hveri taug.
Dr. Chase’s Nerve Food
FVrlr inn ! blóðið öll þau ofnt er nauðsynlng tru til þcss nð linltla góðri ticiLsu ojj starfskröftum.
50 cont askjan, fiest hjá öltuni lyfsölum eða Kdmanson, Bates and Oo., Ud, Toronto.