Lögberg - 05.05.1927, Blaðsíða 7
LÖGBBRG, FIMTUDAGINN 5. MAl 1927.
Bla. 7
Hafði nýrnaveiki
árum saman
M. J. Anderson Reyndi Dodd’s
Kidney Pills.
Þessi Maður Hefir Ekki Fundið
Til Veikinnar Síðan.
Battle Creek, Sask., 2. maí —
(einkaskeyti)—
í öllum sveitum Canada er ein-
hver, sem dáist að Dodd’s Kidney
Pills. Þær hafa læknað fólk af
nýrnaveiki um alt þetta mikla
land í 35 ár. Það er þeirra hlut-
verk. Þær lækna að eins nýrun
og þau veikindi, sem frá þeim
stafa. Af því meðalið læknar
slíka sjúkleika, er það nú svo
afar vinsælt. Lesið það sem Mr.
James Anderson hefir um það
að segja: “í mörg ár Iþjáðist eg
af nýrnaveiki, sem ekki gat batn-
að fyr en eg fékk Dodd’s Kidney
Pills. Síðan eg fór að nota þær,
hefi eg ekki fundið til veikinnar
og hefi þær æfinlega við hend-
ina.”
Dodd’s Kidney Pills hreinsa
blóðið af óhollum efnum og blóð-
ið flytur öllum hlutum líkamans
líf og fjör.
Ef þú hefir fundið til lasleika,
sem stafar frá nýrunum, þá gerir
þú alt sem hægt til að varna því
að hann magnist. Eini áreiðan-
legi vegurinn er að nota Dodd’s
Kidney Pills strax í dag.
Ranghermi.
Það er ekki oft sem eg sé Heims-
kringlu, en þá sjaldan að það ber
við, finn eg jafnan einhverja á
vexti þar, sem sanna hvers eðlis
það tré er.
Einhver G. A. er að skrifa í
blaðið, 16. marz 1927, um breyti-
þróunarkenninguna, eða öllu held-
ur um mótþróann i Bandaríkjunum
gegn henni, og segir þá þessa frétt
um leið:
“Annar fundamentalisti, George
iMcCready Price að nafni, hefir
lýst mikilli vanþóknun yfir jarð-
fræðisrannsóknum, sökum þess að
þær stylðji Ibreytiþróunárkenning-
una.”
Þetta eru bein ósannindi, sem
höfundur nefndrar greinar ekki
getur varið. Eg kannast vel við
(kenningu Dr. Ptice. Hann er
sjálfur jarSfræSingur og hefir
gert það aS lífsstarfi sínu aS ferS-
ast um heim allan í jarSfræSis-
rannsóknum. Hann hefir veriS aS
ferðast nýlega í Alpafjöllunum, og
eg hefi lesiS mjög viturlega grein
eftir hann um þær rannsóknir sín-
ar, þar sem hann gerir rökstuddar
athugasemdir viS hinar kátlegu á-
gizkanir vantrúuSu jarSfræSing-
anna.
Dr. Price hefir aldrei lýst van-
þóíknun sinni yfir jarSfræSisrann-
sóknum, en hann hefir hrakið
meistaralega, bæSi í ræSu og riti
margar ágiskanir og staShæfingar
vantrúuSu jarSfræSinganna, og
lýst vanþóknun sinni yfir þeim.
Þetta er sannleikurinn.
En látum nú menn hafa mis-
munandi skoSanir um alla hluti.
ÞaS hefir löngum viSgengist, en að
nota bein ósannindi til þess aS
varpa skugga á skoðana andstæS-
inga sína, verSur æfinlega aS álít-
ast óheiSarleg vörn.
Pétur SigurSsson.
GeðofsL
Getir þú ekki stjórnað geðsmun-
um þínum sjálfur, þá getur einhver
annar, sem er nógu sterkur, gert
það fyrir þig.
Setjum svo aS þér verSi þaS á
að stiga á hrífunai sem liggur úti í
garSinum meS tindana upp og
setjum svo aS þú gerir það þannig
aS hrífuskaftiS reisist upp og lendi
beint í andlitinu á þér. Þér gremst
þetta aS sjálfsögSu, hversu föst-
úm eSa lausum tökum siSfágunin
Icann aS hafa náö á þér. En ef þú
ert vel siSaSur maSur eSa svona
líkt og fólk er flest, þá mundi þér
Bezta Meðalið Til Að
Ná Aftur Tapaðri Heilsu.
Taugaslekkja og óstyrkir vöðv-
ar og önnur veiklun aðal líffær-
anna, er bein aflieðing þess, að
blóðið er ekki heilbrigt, eða þá að
maður hefir lagt of mikið á sig
þar með ofboðið taugum og
vöðvum, t. d. með ónógum svefni,
snöggri breytingu, eða þá að ell-
in er að færast yfir mann. Við
þessu er ekkert eins gott og Nuga-
Tone, þetta ágæta heilsulyf, sem
hefir bjálpað (þúsundum manna
til að ná aftur heilsu sinni, þeg-
ar ekkert annað hefir dugað.
f 35 ár hefir Nuga-Tone reynst
margfaldlega þess virði, sem það
kostar, þegar um þann lasleika
er að ræða, sem stafar af því, að
líkaminn er orðinn slitinn og
þreyttur. Allir lyfsalar selia þér
þetta meðal með þeim skilningi.
að skila aftur peningunum. ef
meðalið reynist ekki fullkomlega
eins vel og því er lýst. Fáðu þér
flosku strax í dag og reyndu
sjálfur ágæti þess. Neitaðu eft-
irlíkineu, vertu viss um að fá
Nuga-Tone.
verða það fyrst aíS taka hrífuna og
hengja hana þar sem hún á að
vera; en ef skapsmunirnir eru ó-
tamdir og óviðráðanlegir, þá er
hefnigirni þinni ekki fullnægt fyr
en þú hefir brotiS hrífuna og kast-
að brotunum eins langt í burtu eins
og þú getur komið þeim.
Það er auðskilið að náttúran
hefir lagt manninum til skap, því
hann þarf á því að halda. Reiðin
er nokkurskonar trylling, sem veld-
ur því að jafnvel hinn veiki gleym-
ir eyðileggingunni, sársaukanum
og veikleikanum. Það er nauðsyn-
legt að gleyma þessu þegar maður
verður að berjast fyrir lifi sínu,
eða mat sínum.
Það er engum vafa bundið, að
geðofsinn var manninum nauðsyn-
legur, þegar maSurinn var viltur
eða hálf-viltur, en nú er öðru máli
að gegna. Nú er vargaskapurinn
bara til óþæginda og leiðinda og
álíka gagnlegur eins og botnlang-
inn.
Börnin hafa miikið skap, og þau
nota það óspart, þegar þau læra af
reynslunni að það dugar þeim vel
til að fá það sem þau vilja. Haldi
þau því við, þegar þau eldast og
þroskast, á er þaö vegna þess að
þau finna að þarna eiga þau inn-
stæðu sem gefur þeim arð í því um-
hverfi sem þau lifa í. Börn leggja
vanalega niður geðofsann þegar
þau komast að því að þau vinna
ekkert með honum og hann er þeim
bara byrði.
Sama má segja um fullorðna.
Hafi fullorðinn maður þessa ó-
stjórnlegu skapsmuni, þá er það af
því, að hann hefir ekki verið svo
lánsamur, að nokkur hafi orðið til
þess, meðan tími var til, að láta
hann finna á áþreifanlegan hátt að
þetta gæti hann ekki komist upp
með Enginn hefir “tekið niður í
honum rostann.”
Einu sinni sá eg geðofsann í al-
gleymingi. Maðurinn, sem eg á við,
var að reyna að koma loki á oliu-
könnu, en það gekk illa og lokið
féll ekki. Kastaði hann þá könnunni
þar sem hann stóð og trampaði á
henni þangað til hún var orðin al-
veg ónýt.
Þessi m'aður drap einu sinni
hvolp í reiði sinni og í annað sinn
kastaði hann skó í konuna sína, en
hann gat haldið sér í skefjum þeg-
ar það var nauðsynlegt, og hann
gerði það einu sinni þegar stór og
sterkur, bláeygður maður hrakti
hann út að veginum og hótaði að
gefa honum eftirminnilega ráðn-
ingu, ef hann hreyfði sig eða opn-
aði munninn til að segja nokkurt
orð. Þótt geðofsi þinn sé erfðafé,
þá er það engin afsökun og enn
síður nokkuð til að þykjast af.
Nærri altaf ber hann 'vott um hug-
Ieysi. Þú hefðir ekki það geðslag
nú, ef þú hefðir ekki haldið því við
og þroskað það, á þeim árum, þeg-
ar lund þín var að mótast. Og þú
þroskaðir það ekki, með því að
beita ofstopanum við þá, sem voru
sterkari en þú sjálfur. Ef þú hefð-
ir reynt það, þá hefði það verið
brotið niður, og ef til vill hefði
eitthvað af tönnunum í munninum
á þér brotnað um leið. Þú beittir
því þar á móti við þá, sem voru
þér veikbygðari, og þroskaðir þar
með i sjálfum þér, eitthvað sem ó-
mögulega á það skilið að vera talið
gott og göfugt.
Þrátt fyrir geðofsann ert þú ekki
æfinlega hættulegur maður. Þú ert
skaðlaus gagnvart manni, sem er
sterkari en þú og hefir auk þess
gott barefli við hendina, en hús-
munirnir geta vel orðið fyrir
skakkafalli af þínum völdum. Þú
ert líklegur til að sparka í stólana
af mestu grimd og kasta bókinni út
um gluggann ef þér fellur illa við
annaðhvort. Enginn skyldi hræðast
geðofsann. Hlann tilheyrir langoft-
ast þeim sem svala geði sínu á stól-
um og öðrum dauðum hlutum.
R. Q-
Skáldið frá Sandi.
Þú, Háloga helga strönd,
átt heiðríkjukveldin . skír,
og svalgeim og segulbönd '
og sólnæturtjöldin hýr.
— Ber skin yfir skúralönd
þinn skáldfrægðarljómi dýr.
Um Bjarmalands bragafjall
skín bál — yíir dal og hvál.
Þar óðvaldur Islands snjall
til eldrauna fægði mál.
Þar sauð hann úr síum gjall,
þar svarf hann hið hvassa stál,
Hann þeysir á risareið,
sá riddari’, um héruð vor
á bragfáki listaleið
með lofstír og vald og þor
'og magnar það mesta skeið,
og markar þau dýpstu spor.
Vér heilsum þeim geysta gand
og gunnreifa drotni taums,
sem undir sig leggur land
með ljósvaldi sagnaflaums —
og græðir upp grjót og s a n d
við gullýrur ljóðastraums.
Vér hlustum á hörpusöng,
sem hríðgöll í freraslóð,
sem fossdyn í fjallaþröng,
ROBIN HOOD FLOUR
Mjölið er malað úr allra
bezta hveiti, sem er sað-
samt og styrkir vöðvana.
Húsmæður hafa líka reynt
það, að þetta mjöl er allra
bezta tegund, rétt eins og
peningaábyrgðin segir.
sem fallbrim við klettahlóð,
sem blæsúg við bjarkagöng,
sem barnsgrát — og dánaróð.
Þeim söngvara’ um sónarmið,
þeim svan upp við hljómaborð,
þeim fluggamm um fræðisvið
skal fagnað um þvera storð.
Hann þarf ekki varptóls við,
svo víðfleygt er hvert hans orð.
I vígfimri víkingsmund
hans vigur er íslenzkt mál.
Það ljómar sem logi um grund
og leiftrar sem norrænt stál.
— því hvessir það hetjulund,
— því heykir það kveitusál.
Hann miðar til marks af list
og mundar sinn boga’ af snild
0g hæfir jafnt inst sem yzt
til ádeilu’ og lofs — að vild.
—Hann brýtur hvern kalinn
kvist,
en kjarnmennin tekur gild.
Þú listjöfur ljóðs í sal
og lávarður spekimáls —
þinn hróður æ hefjast skal
sem háfjall úr röstum áls.
— Þótt lofuðungar látri’ í val,
þú lifir og vakir frjúls.
Stefnn Sigurðsson.
—Lesb. Mbl.
Staða mín.
er elzta staða mannfélagsins.
Mín staða er sú staða mannfé-
lagsins, sem mér fellur bezt og
sem eg vildi helzt skipa, sú að
vera móðir og húfreyja. Þegar
fólkið er að vorkenna mér að
gegna húmóðurstörfunum, sem
mörgum finst að hljóti að vera
erfið, ófrjálsleg og leiðinleg, þá
brosi eg bara að þeim, því það er
svo langt frá því, að mér falli þau
illa. Þau eru ekki nærri því eins
þreytandi eða leiðinleg, eins og
að sitja við ritvélina allan dag-
inn, dag eftir dag og viku eftir
viku. Eg gerði þetta í sjö ár
samfleytt, áður en eg giftist. 0
Maðurinn minn er verkamaður.
Við eigum eitt barn og við erum
að kaupa hús.
Það er Imitt hlutskifti, að
kaupa alt til heimilisins. Eg lít
eftir útgjöldunum og gegni því
vandasama verki, að láta litlar
tekjur endast til að mæta miklum
útgjöldum, og við erum siþátt og
smátt að vinna sigur á óvininum,
fátæktinni. Það er mitt verk að
þvo þvottinn og slétta hann, mat-
reiða, sauma og halda húsinu
hreinu, og einnig að hirða um
garðinn að mestu leyti.
Er þetta ekki leiðinlegt? Er
það ekki mesti þrældómur? Nei.
I*að liggur ekki nærri. Mat-
reiðslan þarf stöðugrar aðgæzlu;
það þarf að líta eftír því, að mat-
urinn brenni ekki í ofninum og
að það sjóði ekki upp úr pottinum
0g eg hefi ánægju af að hafa
sterkar og stöðugar gætur á
þessu.
Verði eg þreytt á því að vera
inni, þá fer eg út í garðinn og
slæ grasflötinn með litlu sláttu-
vélinni, eða hreinsa arfa og ann-
að illgresi úr garðinum. Stund-
um fer eg út bara til að njóta
ilmsins af blómunum og svo að
tala við nágrannakonurnar hinu
megin við girðinguna.
Mér fellur þessi vinna meðal
annars vegna þess, að eg get
hagað henni að miklu leyti eftir
mínu eigin höfði. Eg ræð mér
s.iálf og þarf ekki að gera neinum
húsbónda eða verkstjóra grein
fyrir því, hvernig eg ver tíman-
um. Eg er minn eiginn herra,
sem kallað er.
Áður en eg giftist, vann eg sjálf
fyrir eins miklum peningum, eins
og maðurinn minn vinnur fyrir
nú. Eg átti fallega loðkápu og
eg sótti leikhúsin óspart, en ekki
vildi eg skifta um og fá aftur þá
stöðu, sem eg hafði, en láta af
hendi þá, sem eg hefi nú. Mér
líkar að þjarka dálýtið við mat-
salana um verðið á kartöflunum,
kjötinu og eggjunum- og öðru
slíku. Þegar eg finn að það hef-
ir þann árangur, að eg hefi um
mánaðamótin dálítinn afgang af
þeim peningum, sem ætlaðir voru
til áð kaupa mat fyrir, þá skilst
mér, að eg sé töluverður hag-
fræðingur og að mér hafi hepn-
ast að nota þá hæfileika mér og
mínum til gagns.
Að eiga þægilegt og laglegt
t
t
t
t
T
t
x
t
t
♦>
um
Biðjið
RIEDLE’S
BJÓR
LAGER
t
t
t
♦1«
Og
STOUT
t
t
t
t
t
i
t
t
T
V
t
t
♦>
The Riedle Brewery
| Stadacona & Talbot, - Winnipeg %
T
t
♦>
Phone 57241
X
t
♦>
heimili, með fallegum grasfleti
og blómagarði, og að eiga ein-
hvern, sem kallar mann mömmu
og sem elskar mann og annast,
þegar maður er sjálfur orðinn
gamall, það eru þau lífsins gæði.
er eg vildi helzt kjósa.
W. B. B.
Eg vil verða vitavörður
Eg er alls ekki óánægður með
það verk, sem eg hefi á hendi.
sem er í því fólgið, að passa hóp
af hæsnum, hjálpa til við hús-
verk og að vinna við bókasafn
þorpsins, þar sem eg á heima. En
það er mjög algbngt, að menn
láti sig dreyma um eitthvert
starf, sem þá langar til að vinna
og sem þeim finst að sé öllu öðru
starfi göfugra og ánægjulegra,
og það verk, sem eg hefi látið
mig dreyma um, er að verða vita-
vörður.
Eg vildi, að minn viti væri á
einhv^rri óbygðri og eyðilegri
sjávarströnd. Eg mundi hvorki
hræðast brimhljóðið ^né sjávar-
rótið og héldur ekki einveruna.
Eg mundi þvert á móti hafa
mikla ánægju af að horfa á þann
stórkostlega hrikaleik náttúrunn-
ar, sem þar fer fram. Þá mundi
það ekki síður veita mér mikla á-
nægju, að finna til þess, að það
væri eg, sem bæri alla ábyrgðina
á því, að minn viti varpaði stöð-
ugt skæru og björtu ljósi út í
myrkrið og storminn.
Þá mundi eg enn fremur hafa
mikla ánægju af því, að athuga
veðrabrigðin. Eg hefi í nokkur
ár unnið að veðurathugunum fyr-
ir stjórn Bandaríkjanna, og það
hefir komið mér til að veita veðr-
inu nákvæma eftirtekt, athuga
það og gera mér grein fyrir því
dags daglega.
Miklu heldur vildi .eg hafa ein-
hverja manneskju hjá mér, stund-
um að minsta kosti. Eg skyldi á-
reiðganlega hafa nokkra ketti
mér til skemtunar. Töluvert mik-
ið af bókum og tímaritum yrði eg
að hafa hjá mér 0g fá alt af við
og við eitthvað nýtt af því tagi.
Eg skil, að þetta verk er tölu-
vert örðugra, heldur en þáð í
fljótu bragði virðist vera, en eg
vildi engu síður vinna verkið fyr-
ir þá skuld. Trúr vitavörður get-
ur unnið fyrir þjóðfélagið, sem
bezt hann getur og að hann er
að hjálpa sjómanninum, sem oft
er í svo miklum háska staddur.
G. H.
Ný uppgötvun.
Ungur, danskur stúdent, Seot
Iversen að nafni, er í þann veg-
inn að verða heimsfrægur fyrir
stórfeldar umbætur, sem hann
hefir gert á bifreiðum. Sérfræð-
ingar telja þessar umbætur svo
mikils virði, að þær muni á
skömmum tíma gerbreyta fyrir-
komulagi bifreiðanna og gera
þær haldbetri og margfalt ódýr-
ari en hingað til hefir verið.
ýms stærstu bifreiðafélög
heimsins hafa boðið honum milj-
ónir króna fyrir einkaleyfi á upp-
götvununum, en hann hefir ekki
tekið neinu boði enn.
Uppgötvanir Iversens skiftast í
þrent. í fyrsta lagi hefir hann
fundið nýjar fjaðrir. Hristing-
urinn á bifreiðunum með þessum
fjöðrum, verður miklu minni en
með gamla laginu og miklu minna
reynir á bifreiðina á vondum
vegi. Og fjaðrirnar eru þannig
úr garði gerðar, að jafnt reynir
á þær allar, en ekki mest á þær
lengstu eins og nú. Enginn nún-
ingur er á milli fjaðra blaðanna
innbyrðis, og þarf því ekki að
bera á þær.
Þá hefir Iversen smíðað nýjan
hemil. Með honum er hægt að
stöðva fcifreiðina á margfáilt
styttra færi en með þeim heml-
um, sem nú eru notaðir, og er
hinum nýja hemli miklu síður
hætt vjð bilun.
Loks hefir hann smíðað nýjan
hrejTil (<motor) fyrir bifreiðar.
Iversen segir, að gallinn á þeim
hreyflum, sem nú eru notaðir, sé
sá, að breyting bensínsins í þeim
sé ekki nógu fullkomin. Oft
komi fljótandi bensín inn í “cyl-
inderinn” og þynni áburðinn, sem
þar er fyrir svo að bullan skemm-
ist. Hann hefir því gert nýja
dælu, sem hann setur í samband
við hreyfilinn og framleiðir hún
um 1100 atm. þrýsting, svo að
eimurinn verður afar fingerður,
hver dropi að eins 1-3. úr rúm-
millimeter. Hreyfillinn sjálfur
er að öðru leyti mjög líkur Diesel-
vél. Hann er miklu aflmeiri en
þeir, sem nú eru notaðir, eða um
120 hestöfl. Með svo sterlíri vél
.þurfa engin “gear”-skifti að vera
á bifreiðinni, en hraðinn tempr-
aður með bensínsgjöfinni ein-
göngu.
Stúdent þessi er að eins 21 árs
gamall, og er nemandi á “Poly-
teknisk Læreanstalt” í Kaup-
mannahöfn. Er hann talinn frá-
bær hugvitsmaður og hefir auk
þess, sem hér er nefnt, gert ýms-
ar merkilegar uppgötvanir og
hefir aðrar í smíðum. Bifreiða-
smiðja ein í ítaliu er nú að smíða
bifreið eftir fyrirsögn hans og á
hún að sýna hvers virði uppgötv-
anir Iversens verði í framkvæmd-
inni. Vill hann eigi binda sig
neinu bifreiðafélagi né selja upp-
götvanir sínar fyr en reynsla er
fengin fyrir því, hvernig þessi
bifreið gefst.—Vísir.
Þrjátin ára afmæli.
Þrjátíu ár eru liðin á þessum
vetri siðan Leikfélag Reykjavíkur
var stofnað. Verður það á enga
vog vegið hve mikla ánægju og
menningu það hefir fært bæjarbú-
um og þeim er til bæjarins hafa
komiíS. v 'vv
I þessari viku mintist félagið af-
mælisins með sýningu leikrita
fjögur kvöjd i röð, og var sýnt sitt
leikritið í hvert sinnið^; Æfintýri,
Afturgöngur Ibsens, Þrettánda
kvöld eftir Shákespeare, og Á Út-
leið. Hefir það aldrei verið gjört
hér fyr að leika fjögur löng leik-
rit, hvern daginn eftir annan og
Grœðsla
með því að nota Zam-Buk
gefur daglega undursamelg-
an árangur. Reynið það við
öllum skurðum og sárum. Og
ykkur mun furða á afleiðing-
unum. — Græðslu krafturinn
kemur frá plöntu-vö'kva, sem
kemst inn í höruudið, og um-
myndar það. Þetta
Grœðandi
lyf græðir innan frá og eyðir
meinsemdum, er liggja djúpt
í hörundið eða undir því Það
eyðir verkjum og ónotum og
dregur alla óhollustu út úr
sárum og skurfum. Zam-Buk
er jurta sefni, sem græðir
sár náttúrlegan hátt. r—5
Zam-Buk
Ver rotnun
og ætti því að vera hið fyrsta
sem notað er við sár. Hvort
sem er um að ræða skurði,
bruna, mar eða annað því um
líkt, þá græðir Zam-Buk það
fljótlega. Að bera það á dag-
lega kemur í veg fyrir að
nokkuð ilt verði úr slíku.
50c. askjan hjá lyfsölum.
ber hinn gleðijegasta vott um auk-
inn þrótt Leikfélagsins og hinn
mesta dugnað. Hafa sýningarnar
og yfirleitt verið bæði félaginu og
einstökum leikendum til sóma. En
fyrir hinn unga leikstjóra, Indriða
Wjbage, sem jafnframt er einn að-
alleikandinn öll kvöldin, eru þessi
leikkvöld þó einkum til sóma; ber
það af hve mikinn áhuga hann
hefir sýnt við þetta starf og að
verðleikum létu áhorfendur honum
í té hina mestu samúð. Mun það
vera samhuga ósk bæjarbúa, að
Leikfélagi Reykjavíkur megi sem
best farnast. Hefir það og vafa-
laust aldrei fyr átt á að skipa jafn-
mörgum og góðum kröftum og nú.
—Tíminn.
“Alkohol úrelt svikalyf” heitir
bæklingur, sem Jónas læknir Krist-
jánsson hefir þýtt úr ensku. Er
ritið eftir amérískan vísindamann,
og ræðst hann á þá kenningu að
vínandi sé styrkjandi fyrir líkam-
ann og telur, aS læknar eigi að
leiða almenning frá þeirri villu.
Hin Eina Hydro
Steam Heated
i WINNIPEG
Þar sem þér getið fengið bílinn yðar þveginn, það er að segja hreinsaðannogolíubor-
inn á örstuttum tíma, meðan þér standið við, ef svo býður við að horfa, eða vér send-
um áreiðanlegan bílstjóra eftir bíl yðar og sendum yður hann til baka, á þeim tíma
er þér æskið, Alt verk leyst af hendi af aulvönum sérfræðingum. Þessi bifreiða
þvottastöð vor er á hentugumstað í miðbænum, á móti King cg Rupert Street.
Praipie City Oil Co. Ltd.
Laundry Phone N 8666
Head Office Plione A 6341