Lögberg - 16.06.1927, Side 1

40 ARGANGUR |
Heiztu heims-fréttir
Canada.
Seint í vikunrii sem leið urðu
þeir hræðilegu viðburðir í Winni-
peg, að kona og unglings stúlka
voru myrtar, og veit enn enginn
orsök til, eða hver valdur er að
þessum vóðaglæpum. Blöðin eru
full af fr.éttum um þetta, eins og
við má búast, en lítið er hægt af
þeim fréttum að sjá með vissu,
annað en það, að lík þessara
tveggja kvenna fundust ^itt á
hvorum stað, annað á föstudags-
kvöldið, ,hitt á sunnnudaginn.
Bæði líkin fundust inni í svefn-
herbergjum, þar sem þau höfðu
verið látin undir rúm og voru
með svipuðum ummerkjum. Kon-
an, sem myrt var, hét Mrs. Emily
Patterson, og átti heima að 100
River Ave. í Elmwood, og þar var
glæpurinn framinn. Hafði hún
síðari hluta dagsins verið ein í
húsinu, að því er menn bezt vita.
maður hennar í vinnu, en tvö lítil
börn þeirra úti að leika sér, ekki
langt frá húsinu. Þegar maður-
'inn kom 'heim frá vinnu sinni,
fann hann ekki konuna, en seint
um kvöldið fann hann lík hennar
undir rúminu í svefnherbergi
þeirra hjóna. Þessi kona var inn-
an við þrítugs aldur.
Unga stúlkan hét Lola Cowan,
rétt 14 ára gömul, og átti heima
að 3 University Place hjá for-
eldrum sínum. Hún gekk á barna-
skóla og var þar síðast um kl. 4
á fimtudaginn í vikunni sem leið.
Hún kom ekki heim til sín um
kvöldið og enginn vissi hvað af
henni var orðið, fyr en lík hennar
fanst á sunnudaginn í húsi á
Smith Str., og segja læknarnir,
að hún hafi þá ver ið dáin fyrir
nokkrum dægrum. í ihúsi þessu
búa gömul hjón, Mr. og Mrs Hill,
og leigja þau nokkur herbergi i
húsinu. Um miðja vikuna kom
til þeirra ókunnur maður og
leigði þar herbergi. Þóttist hann
litla eða enga peninga hafa og
gerði litla og óljósa grein fyrir
sjálfum sér. Var hann þarna að
eins eina eða tvær nætur og hvarf
svo og enginn vissi hvað af hon-
um varð, en það var í hans her-
bergi, sem stúlkan fanst. Hefir
sterkur grunur fallið á þennan ó-
ku.nna mann, en hann hefir enn
ekk'i fundist, og enn (á miðviku-
dag) hefir enginn verið tekinn
fastur út af þessu. Hefir þetta
slegið töluverðum ótta yfir Win-
nipegbúa, því líklegt þykir, að
sami maðurinn sé valdur að báð-
um þessum morðum og ekki all-
ólíklegt, að hann haldi þessu á-
fram, ef hann verður ekki hand-
samaður.
* * *
Það lítur ekki út fyrir, að Rúss-
ar ætli sér að hætta viðskiftum
við Canada, eins og marg(ir héldu
að verða mundi, þegar Canada-
stjórnin sagði Upp þeim verzlun-
arsamningum, sem verið hafa í
gildi milli þessara þjóða. Nú
eru þeir að kaupa 4,000 hesta frá
British Columbia og verða þeir
sendir frá Montreal um h'inn 1.
júlí áleiðis til Rússlands.
* * *
Sir Hugh John Macdonald, lög-
regludómari í Winnipeg, fékk ný-
lega svo ilt fótarmein, að taka
varð af ihonum annan fótinn og
hefir hann legið á Almenna spít-
alanum í Winnipeg, en sagt er að
honum líði eins vel og frekast er
hægt að vonast eftir. Hann er
nú 77 ára gamall.
* * *
1 síðustu viku júlímánaðar ætl-
ar Dunning ráðherra að takast
ferð á hendur norður að Hudsons
flóa, með fríðu föruneyti. Er
þar á meðal Mr. Palmer, verk-
fræðingurinn enski, sem fenginn
hefir verið til að rannsaka hafn-
arstæðin við Nelson og Churchill
og nokkrir fleiri menn. Koma
þeir til Winnipeg og fara svo til
The Pas og þaðan norður járn-
brautina eins langt eins og hún
nær og svo á bát eftir Nelson-
ánni ofan að sjó. Ramsay Mac-
Donald, fyrrum stjórnarformaður
á Englandi, hefir látið í Ijós, að
sig langaði tll að vera með í
þessari' för, ef hann gæti mögu-
lega komið því við að koma hér
vestur um það leyti, sem hann
virðist ekki telja mikil vankvæði
á, ef heilsan leyfi, en hún hefir
ekki verið sterk síðan í vor, að
hann, var á ferð í Bandaríkjunum.
Bændur í Canada, sérstaklega í
austurhluta landsins, þeir sem
búa nærri landamærunum, selja
Bandarikjamönnum mikið \ af
mjólk og rjóma, svo tugum milj.
dala nemur árlega. Þótti fyrir
skömmu heldur illa á 'horfast að
þessi verzlun gæti haldið áfram,
því Bandaríkjamönnum fellur bet-
ur að selja vörur til annara þjóða
en að kaupa þær, og mun flestum
þjóðum vera þannig farið, og
hafði stjórnin samið strangar
reglur fyrir innflutningi mjólk-
ur, sem mundu hafa gert Canada-
bændum mjög erfitt fyrtr með
þessi viðskifti, ef til fullra fram-
kvæmda hefði komið. En nú hef-
ir stjórriinni í Canada hepnast að
semja svo við Bandaríkjastjórn-
ina um þetta mál, að mjólkursal-
an getur að miklu leyti 'haldið á-
fram og er álitið að 75% af mjólk-
urbændum í Canada geti fullnægt
þeim kröfum, sem í raun og veru
verða gerðar í þessum viðskiftum.
Bandaríkin.
Detroit er mesta bílaborg í
heimi. Þar er Ford og þar eru
margir aðrir bílasmiðir. En eft-
ir því sem bílum fjölgar, fækkar
hestunum. Það er 'haft eftir De-
troit manni, sem kom til Manhat-
tan nýlega, að hann hefði ekki séð
hest í tuttugu ár. En það er ekki
að eins í Detroit, sem hestunum
er að fækka, heldur einnig í
óðrum borgum og yfirleitt í
Bandaríkjunum, líka hjá bænd-
unum. Síðan 1920 hefir hestum
fækkað í landinu um 17 af hundr-
aði, og það er búist við, að á
næstu fimm árum fækki þeim um
30 til 40 af hundraði. Þetta þykir
búnaðarmáladeild stjórnarinnar í
Washington töluvert iskyggilegt
vegna þess, að til ýmsar vinnu
séu hestar miklu hentugri heldur
en bílar og aðrar slíkar vélar.
• * •
Blöð og tímarit í Bandaríkjun-
um segja eins nákvæmlega frá
öllum athöfnum forsetans dag frá
degi, eins og blöð í Norðurálfunni
segja frá gerðum konunga og
annara þjóðhöfðingja sinna
landa. Allir lesandi menn geta
hæglega fengið að vita, hvað for-
setinn og fjölskylda hans er að
géra alla daga vikunnar. Nú er
það sumarfrí forsetans, það ,sem
hann ætlar að taka sér í sumar,
sem blöðin skýra einna nákvæm-
ast frá. í sumar ætlar hann að
j vera í Soutlj Dakota, svo sem 30
klukkustunda ferð með járnbraut
vesturtfrá Chicago. Þar er há-
lendi mikið, sem Indíánarnir köll-
uðu Paha Sapa (Blökku hæðirn-
ar). Einu sinrii var þetta land-
svæði úthlutað Indíánum. en svo
fanst þar gull 1874, og þá urðu
rauðskinnarnir að hafa sig þaðan
burtu fljótlega. Þá kom þangað
fjöldi manna, sem óvíða áttu frið-
land og sakaðir voru um margs-
konar lagabrot og var fé sett til
höfuðs sumra þeirra. Nú er þang-
að mikill ferðamannastraumur,
því landið liggur hátt og þar er
útsýni fagurt. Þetta landsvæði
kalla Bandaríkjamenn Black Hills
og þar er Custer Park, 125,000
ekrur af skógland'i, sem alt til-
heyrir South Dakota. Ríkið á þar
einnig gistiskála með eitthvað
30 herbergjum. Það hús hefir nú
alt verið sópað og prýtt, því þar
á forsetinn að halda til og bans
föruneyti. En dálítið útibú ætl-
ar hann að hafa í Rapid City, sem
er 32 mílur burtu, og þangað fer
hann til að gegna einhverjum af
embætt'isskyldum sínum við og
við. ■ Þar verða blaðamennirnir,
sem sitja um forsetann,. að vera,
og eru ekki ánægðir, því þeir
halda að það sé svalara og skemti-
legra í Custer Park. Forsetinn
ætlar að hvíla sig frá 13. júní til
15. september.
*■ * *
James W. Gerard, fyrverandi
sendih. Bandaríkjanna á Þýzka-
landi, hefir verið kosinn formað-
ur nefndar einnar í Bandaríkjun-
um, sem hefir tek'ið sér það fyrir
hendur, að safna hundrað og
fimtíu þúsund dölum handa mæðr-
um þeirra Oharles Nungesser og
Francois Coli, flugmannanna, sem
ætluðu að fljúga frá Paris til
New York, en sem ekki hafa kom-
ið fram og sem vafalaust hafa
farist einhvers staðar á leiðinni.
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 16. JÚNÍ 1927
NÚMER 24
Læknaskólaprófin.
Vorprófin við læknaskólann í
Winnipeg, eru nú orðin kunn,
og eru þar að finna nöfn þessara
íslendinga:
Fjórða ár:
Guðmundur Paulson.
Einar H. Eiríksson.
Peter B. Guttormsson.
Þriðja ár:
S. Thordarson,
Wilfred H. Thorléifson.
Annað ár:
Brandur T. H. MarteinsSon.
Frank H. Peterson.
Þeirra, sem í þetta sinn hafa
lokið fúllnaðarprófi við skólann,
hefir verið áður getið hér í blað-
SIR JOHN A. MACDONALD
Canada’s First Premier, whose term of office began shortly after
Confederation, the 60th anniversary of which is being
observed this year.
Hinn 7. þ.m. dó í St. Cloud,
Minn., Charles A. Gilman, 94 ára
að aldri. Hann var um eitt skeið
ríkisstjóri í Minnesota og hafði
gegnt opinberum störfum um
langan aldur. Hann var fyrst
skipaður embættismaður stjórn-
arinnar 1861 af þáverandi forseta
Bandaríkjanna, Abraham L'incoln.
Mr. Hoover telst svo til, að það
séu um 700,000 manna, sem fyrir
tjóni hafi orðið a.f völdum vatns-
flóðanna miklu 1 Bandaríkjunum
nú í vor, og þar af þurfi um 600
þús. hjálpar við og geti þó vel
verið, að þeir verði fleiri áður en
lýkur. Talið er, að flóðin hafi
valdið miklu tjóni í sjö ríkjum, en
langmestu í Arkansas, Mississippi
og Louisiana. Hin ríkin eru Mis-
souri, Tennessee, Kentucky og
Illinois. Síðustu fréttir segja, að
taugaveiki mikil gangi nú á ýms-
um stöðum, þar sem flóðið fór
yfir, og er veikin talin bein af-
leiðing þeirra, og er enn langt
frá, að séð sé fyrir endann á öllu
því tjóni, sem af þessu afskap-
lega vatnsflóði leiðir. En bót er
það í mál'i, að Bandaríkin eru
flestum eða öllum ríkjum betur
fær um að hjálpa sínu fólki, þeg-
ar í nauðir rekur, og þau gera
það.
Hvaðanœfa.
Sendiherra Rússa, á Póllandi,
Peter Voikoff, var skotinn til
bana á járnbrautarstöð i Warsaw
snemma í vikunni sem leið, þar
sem hann var á gangi með A. P.
Rosengolz, fyrverandi embættis-
manni Rússastjórnar í London,
en sem var staddur í Warsaw á
le'ið til Rússlands. Sá sem verkið
vann, er nítján ára gamall rúss-
r.eskur stúdent, Boris Kowceda
að ^iafni. Er hann talinn vinur
keisarasinna og álitið, að þetta
verk hafi unnið verið til að hefna
Nikulásar Rússakeisara og fjöl-
skyldu hans, því það þykjast menn
vita með vissu, að Voikoff hafi
verið mikið við það riðinn, þegar
sú fjölskylda var af dögum ráðin.
Rússar eru afar reiðir út af
þessu og kenna stjórninni í War-
saw um morðið, en henni finst
það engu tali taka og það því síð-
ur, sem maðurinn er verkið vann
var ekki einu sinni Pólverji, held-
ur að eins staddur þar. Töluverð
br.éfaskifti á milli stjórnanna í
Rússlandi og Póllandi hafa orðið
út af þessu og ekki sem vinsam-..
legust af Rússa hálfu, en vonandi
dregur þetta þó ekki til alvar-
legra vandræða eða víðtækra.
0r bœnum.
Hingað komu til borgarinnar frá
íslandi, síðastliðið mánudags-
kveld, þeir herrar Halldór Kyljan
Laxness, Páll Jónsson, ættaður
úr Hrútafirði, og Svéinbjörn
Gunnnarsson, frá Ketilsstöðum í
Hjaltastaðaþinghá. Hreptu þeir
góða ferð og voru að eins sextán
daga á leiðinni.
Frá íslandi.
Stjórnarskrárbreyting samþykt.
Þing rofið.—Kosningar 9. júlí.
Höfuðbreytingar þær, er gert
e" ráð fyrir í frumvarpi því til
breytingar á stjórnarskránni, er
Alþingi hefir nú samþykt, eru
þessar:
1. Reglulegt þing skal háð ann-
að hvort ár og fjárhagstímabilið
verði 2 ár. Aukaþing skal kvatt
saman ef meiri 'hluti þingm.
hvorrar deildar krefst þess.
2. Kosningarréttur og kjör-
gengi til landkjðrs verði bund-
ið við 30 ára aldúr (í stað 35 ára
aldurs, eins og nú er).
3. Kjörtímabil landkjörinna
þingmanna verði 4 ár, eða jafn-
langt og kjörtímabil annara þing-
manna. (Nú er kjörtímabil land-
kjörinna þingmanna 8 ár.). Þing-
rof ná'i til landkjörinna þing-
manna. (Nú nær þingrof að eins
til þeirra þm., sem kosnir eru í
einstökum kjördæmum).
4. Landkjör fari fram sam-
tímis alrpennum kosningum.
5. Á hverjum þeim lista, er
kemur manni að við landkjör, ná
allir hinir menn listans kosningu
sem varamenn.
6. Varamenn skulu kosnir fyr-
ir þingmenn Reykvíkinga, á sama
hátt og við landkjör.—Vörður.
Páll Zóphónía^son skólastjódi
í Hólum hefir tekið að sér að
annast naut^ripasýningar fyrjr
Búnaðarfélag íslands fyrrihluta
sumars. Sýnirigarnar verða
haldnar á Norðijrlandi í þetta
sinn.
Próf í íslenzkupi fræðum hafa
lþkið héir við háskðlann: Sig-
urður ISkúlason læknis í Skál-
holti í Biskupstungum, og Þor-
kell Jóhannesson bónda á Syðra-
Fjalli í Aðalreykjadal. En í
forspjallsvísindum: Gísl'i Guð-
mundsson stud. mag. með I. á-
gætis eirik.,, fig Vilborg Áítna-
dóttir með II. betri eink.
Víða að af landinu' berast
fregnir um faraldur í fé, staf-
and(i Vitar^tega fyrst (pg frmest
af hröktum heyjum.
Vetrarvertíðin hefir orðið all-
misjöfn, heldur í rýrara lagi í
mjög góð við Faxaflóa.
Eldur kom upp í húsinu nr. 78
við Laugaveg aðfaranótt mið-
vikudags í þessari viku. Tókst
slökkviliðinu fljótlega að slökkva
eldinn og bjarga húsinu, þó að
mjög væri skemt af bruna og
vatni. En maður sá, er bjó í
herbergi því, þar sem eldurinn
kom upp, fórst þar inni og mun
hafa kafnað í Reyknum; það var
þýzkur maður, sem hér hefir dval-
ist um hríð, Rudolf Köster að
nafni, og hefir starfað að því að
búa til fisk- og kjötfars.
Tvo togara, þýzkan annan, en
hinn enskan, hafa Óðinn og Þór
tekið að ólöglegum véiðum í
landhelgi, sinn hvor. Báðir voru
sektaðir.—Tíminn.
Þarft verk.
Eitt hið allra vandaðasta tíma-
rit Bandaríkjanna, Current His-
tory, flutti í siðastliðnum maí-
mánuði, harla fróðlega ritgerð
eftir ungfrú Thórstínu Jackson,
með fyrirsögninni “Iceland in
1927.” Hefir greinin inni að
halda alLítarlegt yfirlit, yfir hag
hinnar íslenzku þjóðar í yfir-
standandi tíð, ásamt glöggri lýs-
ingu á staðháttum, atVinnumálum
og menning landsbúa í heild.
Ritgerð þessari fylgir ágæt mynd
af hinum bráðsnjalla og einarð-
lega forsætisráðgjafa íslands, hr.
Jóni Þorlákssyni.
Ungfrú Jackson, er að vinna
þjóð vorri stórnþarft verk, með
því að kynna ísland og íslenzka
menning, meðal hinnar fjölmennu
og voldugu Bandaríkjaþjóðar, og
hún hefir það fram yfir marga
aðra, er um íslenzk mál rita í er-
lend blöð eða tímarit, að hún tal-
ar af þekkingu og með óblandinni
sannleiksást. Er ritgerð sú, sem
hér er gerð að umtalsefni, talandi
vottur um hvorttveggja.
Ungfrú Jackson er alt af öðru
hvoru að flytja fyrirlestra um
ísland og íslenzkt þjóðerni í stór-
borgunum syðra, og hefir í hví-
vetna getið sér hinn bezta orð-
stír, efti^ blaðafregnum að dæma.
INGIMAR INGALDSON,
þingmannsefni Bracken-flokksins
í Gimli-kjördæmi.
Ingimar Ingaldson, er sonur
þeirra góðkunnu hjóna, Tryggva
Ingjaldssonar og Hólmfríðar
Jónsdóttur, að Árborg, Man. Er
Ingimar fæddur að Akra, í North
Dakota, þann 4. apríl 1888, en
fluttist með foreldrum sínum til
Nýja íslands, árið 1901. Ólst
hann þar upp og varð snemma
hinn efnilegasti maður. Nám
stundaði hann við landbúnaðar-
skóla Manitoba-fylkis. Sveitar-
skrifara embætti í Bifröst gegndi
Ingimar um tíu ára skeið, en hef-
ir jafnframt undanfarin átta ár,
gegnt forstjórastarfi við rjóma-
búið í Árborg, og að aúk verið
skrifari og féhirðir Arborg Co-
operative Association, og fram-
kvæmdarstjóri stofnunar þeirrar
á annað ár.
Þann 22. júlí 1913, kvæntist
Ingimar og gekk að eiga ungfrú
Violet, dóttur þeirra Mr. og Mrs.
C. Paulson, er nú dvelja í Mikley.
Ingimar er dugnaðarmaður hinn
mesti og prúður í framgöngu, sem
hann á kyn til. Hefir hann starf-
að mikið í þágu bændasamtak-
anna og gefið sig mjög að sam-
vinnu fyrirtækjum.
GtSLI SIGMUNDSSON,
Þingmannsefni thaldsmanna
í Gimli-kjördæmi.
Við fylkiskosningar þær í Mani-
toba, er nú fara í hönd, býður sig
fram af hálfu íhaldsflokksins í
Gimli-kjördæmi, Mr. Gísli Sig-
mundsson, kaupmaður að Hnaus-
um. Er hann fæddur á Seyðis-
firði í Norðurmúlasýslu á Islandi,
árið 1880, en fluttist hingað til
lands með foreldrum sínum 1892.
Hefir fjölskyldan dvalið á stöðv-
um þessum jafnan síðan. Verzl-
un hefir Gísli stundað síðan 1911,
um hríð fýrir eigin reikning, en
frá 1916 í félagi við Svein kaup-
mann T'horvaldsson.
Árið 1911 kvæntist Gísli og
gekk að eiga ungfrú Ólöfu Daní-
elsdóttur, Daníelssonar úr
Hnausabygð. Eiga þau hjón sjö
mannvænleg börn á lífi.
Síðastliðin sjö ár hefir Gísli
átt sæti í stjórn Bifröst-sveitar
og getið sér í hvívetna hinn bezta
orðstír. Er hann snyrtimenni í
umgengni, skemtinn í viðræðum
og drengur góður.
Bracken og brennivítiið
'Brackenflokkurinn — sem nú
ei kallaður — var upphaflega
bændaflokkurinn eða framsókn-
arflokkurinn.
Eins og öllum er ljóst, sem með
stjórnmálum fylgjast, er eitt að-
al atriðið í stefnuskrá þess flokks
algert vínsölubann.
Því var ’haldið fram í opin-
berri ræðu hér á Lundar nýlega,
að Brackenstjórnin hefði erft nú-
verandi vínsölulög, og þvi orðið
að staðfesta þau samkvæmt fyr-
'irmælum fólksins.
Þetta er algerlega rangt og
villandi. Brackenstjórnin kom til
valda í ágúst 1922. Hefði hún
viljað standa við stefnu flokks-
ins, þá hefði hún vitanlega sam-
ið, samþykt og lögleitt algert vín-
sölumann á næsta þingi eftir að
hún var kosin,, alveg eins og l'ib-
eralstjórnin lögleiddi þá vín-
bannsstefnu, sem hún hafði lof-
að, þegar hún tók við völdum af
Roblin.
En í stað þess að standa við
stefnu sína, lét Bracken tafar-
laust að óskum brennivínsvalds-
ins og lofaði því að láta greiða
atkvæði — ekki með vínbanni,
heldur með vínsölu, með því skil-
yrð'i. að sjálf stjórnin yrði aðal-
vínsalinn. Þetta var samþykt
með 3.875 atkvæða meiri hluta.
Svo sporviljugúr þjónn brenni-
vínsvaldsins var Brackenstjórnin,
að fyrsta verk hennar var það, að
láta þessa atkvæðagreiðslu fara
fram, og svo bráðlát var hún, að
hún gat ekki beðið næsta reglu-
legs þings, heldur kallaði hún
saman aukaþing til þess að geðj-
ast þessu sama valdi og geta sem
fyrst komið á brennivínssölunn'i.
Þetta var árið 1923 — einu ári
eftir að Brackenstjórnin komst til
valda.
Brennivínslögin í Manitoba eru
því lausaleiksbarn Brackenstjórn-
arinnar. Faðir þess er brenni-
vínssalinn í Manitoba.
Lögin voru sett í gildi; þrír há-
Herbert Henry Wright
þingmannsefni frjálslynda flokks-
ins í Emerson kjördæmi.
________________ Mr. Wright er fæddur að Eug-
oVínnðir aflenia Falls í Ontario fylki, árið
launaðir menn \ { . 188o en fiuttist með foreldrum
stjornmn: t,l . aj' hta eftar, ^ {il Emergán
héraðsins
vínsölunni og su veiz un \< j tveimur árum síðar, og hefir átt
in af a e i. I þar heimili jafnan siðan, að und-
Sú hlið laganna, sem að ein- j anteknum tveim árum, er hann
hverju leyti átti að draga úr, dvaldi í Saskatoon. Býr hann nú
drykkjuskap eða óreglu, var van-jsl5rhúi að Ridgeýille. Mr. Wright
rækt svo, að fram úr hófi keyrði. hlaut barnaskólamentun í Emer-
Fyrir opnum augum'stjórnaúinn- son’ en gefck síðan á Wesley Col-
ar, í sjálfum höfuðstað fylkisins, jege \ Winnipeg. Hann var einn
er opinberlega selt áfengi svo að hinna fyrstu Manitobamanna, er
segja á hverju horni og hornanna, ínnrituðust í canadiska herinn,
á milli, beint í bága við lögin, og ega þann 6. ágúst 1914, og hélt
ekkert til þess gért að stemma austur um haf með 27. herdeild-
stigu fyrir af hálfu stjórnarinn- ■ inn;. Særðist hann tvisvar. í
ar_ j fyrra skiftið í orustunni við Kem-
Bænarskrá kom fram að nýju inel, en siðar við St. Eloi. Lá
frá brennivinsmönnum, þar sem | hann um hríð ,á sjúkrahúsi, en
þeir æskja enn þá takmarkalaus- hvarf heim aftur til Canada 1917.
ari áfengissölu. önnur bænar-J Ekki undi hann sér þó lengi
skrá kom fram frá bannvinum og heima, heldur lagði brátt af stað
bindindismönnum um það, að j aftur til vígvalla og dvaldi á
sinna ekki hinni bænarskránni. j,Frakklandi þar til vopnahlé var
Bannmenn álitu ekki tíma til þess j samið.
kominn að biðja um vínbannslög, j
en töldu nóg að því gert að selja
áfengi, þótt ekki væri lengra far-
*ið í þá átt.
Það komst upp, að bænarskrá
brennivínsmanna var fölsuð; i
sambandi við hana sannaðist
samsæri, meinsæri, mútur og svik.
Við bænarskrá bannmanna fanst
ekkert rangt né athugavert.
j Auglýslng um stefnuskrá Mr.
Wrigþt’s er birt á öðrum stað hér
| i blaðinu, og ber hún það ótví-
rætt með sér, að maðurinn er
I sannur framfaramaður, er láta
myndi mikið til sin taka á þingi.
Þó nokkuð af íslendingum eiga
heima í Emerson kjördæmi, svo
sem að Piney, og er þess að
.—c - — ------„ vænta, að þeir láti Mr. iWright í
Undir þessum kringumstæðum j té auan -þann stuðning, er þeir
ooviacrI ejga yfjj. ag ráða.
var stjórninni engin önnur ærleg
aðferð opin en sú, að sinna ekkl
bænarskrá brennivínsmanna
og þá leiddi það af sjálfu sér, að
hin bænarskráin var óþörf. Með
því hefði málinu átt að vera
lokið.
En hvað skeður? í stað þess
að vera óthlutdræg, skipar Brack-
enstjórnin sér í lið brennivíns-|
þess.
Eg var stadriur sem fulltrúi á
'i f jölmennu bindindismannaþingi
nýlega í Knoxkirkjunrii í Winni-
peg. Voru þar nálega allir prest-
ar bæiarins, auk fjölda annara
enstjórnin sér i Hö brenmvlns-j aiðbótamanna og kvenna. Var það
| valdsins enn a ny og undir merk. álit þeirra> að hér væri
jþess. Til þess að geðjast þvi, um hnúta búið af Bracken.
jvaldi, þrengir hún nú kjósendumj rn.nn. að brennivín9Vaidið
jtil þess að greiða atkvæði um 3 bæði tögi Qg hagidir> en
i fukna áfengissolu og stilar þann- j bindindismenn stæðu uPPi varn-
■ ig atkvæðaseðlana, að bmdmdis- , . , ,
: menn verða annaðhvort að greiða j
j atkvæði með áfengissölu eða1 “Við héldum, að Brackenstjórn-
j greiða alls ekki atkvæði, heldur in væri vinveitt okkur bindindis-
' láta brennivínsvaldið eitt fjalla fólkinu”, sagði ein kona, sem þar
| um málið. i var fulltrúi, “en það sannast hér
Þetta er áreiðanlega versta sem víðar, að þörf er að biðja guð
I gerræði og mesta ranglæti, sem að vernda sig fyrir vinum sínum.
j bindindismenn hafa verið beittir Við árásum óvinanna erum við
j nokkurn tíma, í nokkru landi, af
J.nokkurri stjórn. Enda mega gömlu
i flokkarnir njóta þess sannmælis,
j að þeir neituðu báðir með öllu að
j gerast samsekir stjórninni í þessu
fremur búin.”
Allir sannir bannvinir og bind-
indismenn hljóta að greiða at-
kvæði á móti Bracken og fulltrú-
um hans.