Lögberg - 18.08.1927, Blaðsíða 5

LöGBERG, FIMTUDAGINN 18. ÁGÚST 1927.
Bls. 5
Eiríkur Björnsson frá Ljótsstöðum í Vopnafirði og kona hans,
Valborg Jónsdóttir. Lögberg flutti fyrir skömmu mynd af
þeim hjónum, í tilefni af gullbrúðkaupi þeirra. Mynd sú
var hvergi nærri góð, og þess vegna var önnur tekin og nú
birt hér.
þau tækifærí, sem hún hefir að
bjóða heimsins börnum út um
alla víða veröld.
* * *
Eitt aðal skilyrði fyrir því, að
einstaklingurinn fái fyllilega not-
ið sín og náð ákveðnu takmarki í
lífinu, er það, að hann þekki sjálf-
an sig, þekki sinn eigin vanmátt,
og sína galla, um le'ið og hann
þekkir þann mátt, sem hann hefir
andlega og líkamlega til brunns
að bera. ótölulegur fjöldi manna
lifa lífi sínu jafnvel til hárrar
elli, án þess nokkurn tíma að
þekkja sjálfa sig, og margir af
þeim mönnum eru gáfu- og svo
kallaðir mentamenn. Lífsskilyrði
er það því öllum mönnum, sem
meta .manngildi og ákveðið mark
í lífinu, að rannsaka sjálfa sig til
hlítar og skilja sig sjálfa. Svipað
er ástatt með þjóðirnar. Sú þjóð
sem þekkir sjálfa sig, skilur sjálfa
sig og sk'ilur sína köllun, og þjóð-
in sem er á framfara skeiði og
vinnur sigur í kapphlaupi lífsins.
Hver einstaklingur, sem vill
verða sannur borgari síns lands
og vinna ákveðið gagn í sínu
þjóðfélagi, þarf að þekkja sjálfan
síg og hann þarf líka að þekkja
þjóðina sína, sögu hennar og land-
ið, sem hún byggir. Hann þarf
að vera gagnkunnur öllu þessu á-
samt s'iðferðisskyldum kristinna
hugsjóna, til þess að geta náð
háu marki sem maður og borgari.
Canada er landið okkar, föður-
land okkar, og það þurfum við að
þekkja vel og greinilega, það
þurfum við og eigum við að elska,
því það er gott land — frjálst
land, sem fer vel með börnin sín,
og viljum við því nú gera yfirlit
yfir sögu þess og staðháttu.
Canada var, mjög sennilega,
fyrst fundið af íslendingum á 10.
öld, þó bygð festist ekki; en það
er ekki fyr en eftir Ameríkufund
Columbusar, að saga Canada hefst
fyrir alvöru; er það ekki fyr en
nokkuð löngu seinna, sem landið
bygðist að nokkru ráði. Colum-
bus er, að maklegleikum, ódauð-
legur í sögunni. Hann vann
þrekvirki mikið á sviði sögunnar,
því með landafundi hans í Vestur-
heimi hefst nýtt tímabil í sögu
heimsins. Miðaldasögunni lýkur
þar, og nýja sagan hefst. Colum-
bus var brautryðjand'i nýrra
hreyfinga, sem gjörbreyttu heim-
inum smátt og smátt.
Columbus mun hafa komið til
íslands 1477, og því er haldið
fram, að hann muni hafa komist
á snoðir um landafundi íslend-
ingaa á söguöldinni, og er það
sennilegt, kannske, þótt það sé
hreint ekk'i víst; og merkilegt er
það, hafi svo verið, að hann skyldi
ekki leggja leið sína í landarann-
sókn norðar en hann' gerði, eða
nálægt þeim stöðvum, sem ís-
lendingar sigldu yfir hafið. En
sagan sýnist bera vitni um það,
að Columbus hafi með sigllngum
sínum vestur um haf verið að leita
að leiðinni til Indlands. Það gerir
hvort sem er ekkert til, frægð
Columbusar verður hvorki meiri
né minni fyrir það, þó hann hefði
frétt um landafundi íslendinga.
íslendingar fundu landið vafa-
laust, og það er viðurkent, ekki
einungis af íslendingum sjálfum,
heldur viðurkennir allur heimur
það. Veraldarsagan, saga Canada
og alfræðibækur hins mentaða
héims bera því vitni.
Columbus lagði lífið í sölurnar
og spilaði djarft, þegar hann hóf
leiðangur sinn, eins og flestir eða
allir hinir stærri landkönnunar-
menn sögunnar. En þótt hann
bæri ekki mikið úr býtum á með-
an hann lifði, annað en þola
hrakninga og óverðskuldaða illa
meðferð, þá hlaut hann strax við-
urkénningu, sem hann hefir hald-
ið óskertri til þessa dags.
öðru máli var að gegna með
þann mann, sem á sama tíma, á
öðrum stað, vann svipað verk og
Columbus, maðuéinn, sem fyrstur
í nýrri tíð fann meginland Norð-
ur-Ameríku, John Cabol/. Hann
lagði eins mikið eða meira í söl-
urnar, fékk máske minni styrk og
uppörfun til siglinga og landa-
rannsókna, en vann, heiminum þó
eins mikið gagn. Nafni hans hef-
ir aldrei verið haldið eins á lofti
og Columbusar, og hann var um
langan aldur að mestu gleymdur
í sögunni. Þessi merki sjógarpur
sigldi undir merki Hinriks VII.
Englandskonungs vestur um haf
árið 1497, og siéldi með fram
ströndum Labrador, Nýfundna-
lands og Nýja 'Skotlands (Nova
Scotia), og steig á land og fyrst-
ur manna dró við hún brezkan
fána á vestrænni storð. Hann
er því frumherji í sögu Canada,
og nafn hans verðskuldar að rit-
ast með gullnum stöfum á fyrstu
blaðsiðuna í sögu þessa lands.
Og nafn hans á með öllum rétti
að varðveitast í sögunni, jáfn-
hliða nöfnum Leifs Eiríkssonar
og Columbusar.
í kjölfar Cabots komu margir
merkir landkönnunarmenn. Seb-
astian Cabot, sonur hans, hélt á
lofti merki föður síns, kannaði
strendur landsins alla leið frá
Nýja Skotlandi porður í Hudsons-
flóa sundin. En litlar bygðir
festust í landinu framan af, og
var það ekki fyr en hinir frönsku
landkönnunarmenn fóru að láta
til sín taka.
Jacques Cartier, hin víðfræga
sjóhetja, var merkastur þeirra,
er sigldu til landsins á 16. öldinni.
Var það árið 1543, að hann sigldi
vestur um haf í umboði Frans I.
Frakkakonungs, til landarann-
sókna. Sigldi hann gegn um
Fagureyjarsund og upp eftir St.
Lawrence fIjótinu; kannaði Prince
Edward island og New Bruns-
wick. Þá var landið "fugurt og
frítt”, skógar fríðir, gnægð af
berjum og alls konar ávöxtum, ár
og Iækir og ’ stöðuvötn full af
fiski. —
Cartier fór fleiri ferðir til
landsins og flutti til Evrópu
glæsilegar fregnir um þetta
undraland; bar hann landinu
svipaða sögu og Þórólfur smjör
forðum frá íslandi, að “smjör
drypi af hverju strái”. Fólk varð
hrifið af þessu undralandi í
vestrinu, og margir hrifnir af
frelsislöngun og æfintýraþrá, tóku
sig upp og fluttu vestur um haf,
til þess að freista gæfunnar.
Nafntogaður á þessari tíð með-
al þeirra, er til leiðangurs stofn-
var auðugur herramaður frá Pic-
ardy, Luis De Roberval að nafni.
Er merkileg saga þessa æfintýra-
manns. Urðu leiðangursmenn að
þola margvíslegar þrautir, bæði
sökum fyrirhyggjuleysis, sem að
miklu leyti stafaði af þekkingar-
skorti, og einnig af hálfu Rauð-
skinna, sem fyrir voru í landinu.
Var það oft og einatt eins mikið
sök hinna hvítu manna, sem
stundum beittu þrælabrögðum í
garð innbyggjanna.
Nafnfrægir enskir landkönn-
unarmenn, sem til Canada fóru á
sextándu öldinni, voru þeir Sir
Marlin Frobisher, sem kannaði
strendur Labrador árið 1576; Sir
Francis Drake, sem sigldi með-
fram (ströndun^ IBtit. Columbija
1577, og Sir Humphry Gilbert,
sem fór með leiðangur til" Ný-
fundnalands árið 1583, og stofn-
sett'i þar landnám í nafni Eliza-
betar Englandsdrotningar. Þar
við eyjuna eru enn hin frægustu
fiskimið í heimi, sem jafnast á
við hin miklu fiskimið Norð-
manna og íslendinga.
Þegar leið undir lok aldarinnar
fóru Frakkar að færast í aukana,
og merki þeirra var nú haldið á
lofti af Markgr^ifa de| la ,Roche
og 1598 var hann skipaður vísi-
kongur í hinum nýju löndum
Frakka vestan við haf. En nú
kemur maður til sögunnar, sem
merkastur hefir verið talinn i
fyrri tíðar sögu Frakka í hinum
nýja he'imi, og sem ávalt mun
skipa tignarsæti í sögu Canada.
En sá maður var Samuel de
Champlain. Kemur hann til sög-
unnar í byrjun 17. aldar. Champ-
lain var af tignum ættum kominn
og hafði fengið mikinn orðstír
sem hermaður og sjógarpur, og
sökum mannkosta hans, hæfileika
og hugrekkis, þótti hann líklegur
til góðs gengis sem leiðtogi frum-
herjanna í nýlendum Frakka
vestan við haf. Enda reyndist
hann það, því vegur þeirra óx
mjög um hans daga. 1608 lagði
hann grundvöllinn að Quebec-
borg, sem nú þann dag í dag er
ein af merkustu borgum í Canada.
Hann . kannaði landið víða, og
fsnn á ferðum sínum Champlain-
vatnið á landamærum Quebec og
Bandaríkjanna, að mestu sunnan
landamæranna, og skerst það inn
á milli Vermont og New York
ríkja. Er það um 120 mílur á
lengd og ákaflega fagurt.
(Framh.)
Víðinessöfnuður 50 ára gamall.
Sá viðburður var haldinn há-
tiðlegur af söfnuðinum, sunnu-
daginn 7. þ.m. Hátíðin fór fram
í kirkju safnaðarins, sem stendur
við Husavick vagnstöðina. Ef
frá þessu hefði verið sagt áður
én Ijárnbrautin ikom á þessar
stöðvar, hefði þetta verið orðað
nokkuð á annan veg. Hún stend-
ur í Kjalvíkur landi, sem Skafti
heitinn Arason nam í fyrstu. Þeg-
ar hann flutti burt úr Nýja ís-
landi, settist Benedikt bróðir hans
þar að og bjó þar til dauðadags.
Nú býr þar sonur hans Skafti.
Er heimilið nú nokkru austar en
kirkjan; en mér er sagt, að hún
standi þar sem Skafti he'it. bygði
bæinn sinn.
Ekki er þvi haldið fram, að 7.
ág. sé nákvæmlega hinn rétti af-
mælisdagur safnaðarins, en það
vita menn með vissu, að hann varð
til haustið 1877. Einhver óform-
legur félagsskapur um kristin-
dómsmál hefir víst átt sér stað
þar í bygðinni áður, því fólk þess-
arar bygðar sendi, í ágústmánuði,
séra Jóni Bjarnasyni, sem þá átti
heima í Minneapolis, köllun til
þess að gjörast þar fasta-prestur.
Skömmu eftir að hann var kom-
inn norður til Nýja íslands, þetta
sama haust, var boðað til almenns
fundar hjá Jóhanni á Bólstað.
hinn 13. dag nóvembermánaðar.
Þar var afráðið, af5 deila fóllrinu
í Víðines-bygð, sem naut prests-
þjónustu séra Jóns, í tvo sðfnuði.
Var syðri söfnuðurinn nefndur
Steinkirkjusöfnuður, en hinn
nyrðri, sá á Gimli, var nefndur
Bæjar-söfnuður. Steinkirkjusöfn-
uður var síðar nefndur Syðri
Víðiness-söfnuður og nú um mörg
ár, Víðiness-söfnuður, en hann á
ðslitna sögu síðan haustið 1877.
Kirkjan snýr til austurs, og er
halli þaðan nokkur að aðal braut-
inni. Kjalvík blasir við og þar
fyrir austan Winnipegvatn. —
Kirkjan er snotur hið ytra og
innra. 1 henn'i er prédikunar-
stóll, sem einn af frumherjunum
smíðaði. Fer vel á því, að hann
sé varðveittur. Helzta vöntunin
er altari. Vel hefði á því farið,
að söfnuðurinn hefði nú eignast
einhvern hlut í kirkjuna til minn-
ingar um 50 ára afmælið og að
sá hlutur hefði borið áletrun, þar
sem þetta hefði verið tekið fram.
Hátíðar-guðsþjónustan hófst kl.
2 e.h., h'inn umgetna sunnudag.
Henni ptýrði hiemapresturinn, séra
Sigurður ólafsson. Auk hans töl-
uðu þeir prestarnir, séra Rúnólf-
ur Marteinsson, séra N. Stein-
grímur Thorlaksson, og séra Krist-
inn K. Ólafson, forseti k'irkjufé-
Iagsins. Séra Rúnólfur talaði um
sigurbraut kristins manns og
kristins safnaðar, sérstaklega um,
hvað hún kostaði. Séra Stein-
grímur talaði út af guðspjalli
dagsins um nauðsyn þess, að vera
á verði gagnvart þeim, sem af-
vegaleiða og falsa hinn heilsu-
samlega lærdóm kr'istindómsins.
Séra Kristinn talaði út frá júbíl-
ári (fimtugsta) Gyðinganna, um
þann fögnuð, sem fylti hjarta
safnaðarins á þessu afmæli.
Að guðsþjónustunni lokinni var
haldið norður í fundarsal bygðar-
innar, á Steinstaða-landinu. Þar
nutu menn aftur ánægjulegrar
stundar, við ágætar veitingar,
samræður, ræðuhöld og söng. Því
móti stýrði Skafti Arason. Töl-
uðu allir hinir sömu Qg áður, og
auk þeirra séra Björn B. Jónsson,
D.D., Þorvaldur Sveinsson og Jón
skáld Kernested. Séra Rúnólfur
mælti fyrir minni safnaðarins og
rakti nokkur söguatriði. Eftir
því sem hann vissi bezt, höfðu
allir þeir prestar, sem þar höfðu
þjónað, verið ánægðir við Víði-
ness-söfnuð. Tvær konur eru enn
meðlimir safnaðarins, sem gengu
í hann, þegar hann hóf göngu
sína, þær Elín á Steinsstöðum
(Mrs. Thiðriksson, forseti safn-
aðarins) og S'igurvéig í Kjalvík
(Mrs. Arason, ekkja Benedikts
heit. Arasonar). Jón Kernested
talaði fyrir minni frumherjanna.
Bað hann þá, sem þar voru úr
fyrsta hópnum, að fara upp á
pallinn, Það voru þau Mrs.
Thiðriksson og Kjalvíkur-bræður,
Vigfús og| TryggVi Arasyn'ir.
Sagði ræðumaður meðal annars
áhrifamikla sögu af tilorðning
bjálkahússins við Víði-ána, sem
notað var fyrir guðsþjónustur
safnaðarins (og jafnvel notað all-
leng'i sem skólahús), áður en nú-
verandi kirkja var reist.
Þorvaldur Sveinsson talaði fyr-
ir minni prestanna, sem þar höfðu
þjónað, og var það kjarnyrt um-
getning um þá og starf þeirra,
en þeir eru: Jón Bjarnason, Hall-
dór Briem, Magnús J. Skaptason,
Oddur V. Gíslason, Rúnólfur Mar-
teinsson, Carl J. Olson, N. Stein-
grímur Thorláksson og Sigurður
Ólafsson. Óskaði hann þess í
ræðulok, að hann yrði kominn
undir græna torfu áður en núver-
andi prestur færi frá söfnuðin-
um. Minst var á séra Pál heitinn
Þorláksson; þó hann væri aldrei
þjónandi í þessum söfnuði, flutti
hann fyrstu íslenzku guðsþjónust-
una í Nýja Islandi og vann þar
mikið og gott verk.
Þetta er mjög lauslegt hrip um
merkilegan atburð. Væri það ó-
maksins vert að einhver tæki sig
til og gjörði þetta betur. Það er
að eins til einn annar söfnuður
meðal vor, sem á jafnlanga sögu,
Bræðra-söfnuður við Riverton.
Það er mannskaps og menningar-
merki, að forða merkilegum sögu-
atriðum frá sorphaug gleymsk-
unnar. Sögur þessara safnaða
þyrft’i að rita vel.
' Á einu furðaði mig stórkost-
lega, því, að engin manneskja var
þarna viðstödd úr Gimli-söfnuði,
að prestshjónunum einum und-
anskildum.
Kirkjan var samt full af fólki.
Víst er um það, að dagurinn var
þessu safnaðarfólki mjög til á-
nægju.
Viðstaddur.
Prófskýrsla
í Assiniboine Park 1. júlí 68.00
Tilbún'ingur hátíðarhnappa 40.00
Verkal. við skrúðvagn'inn 457.50
Næturgæzla og keyrslulaun
við skrúðvagninn ......... 35.20
Keypt flögg og fatagæzla.... 20.50
Léigðir búningar.......... 114.80
T. Eaton Co., fataefni .... 193.41
Robinson Co., fataefni .... 118.80
Mrs. Ovida Swainson, fata-
efni og vinnulaun 111.60
Árni Thorlacius, fjársöfn-
unarlaun................. 87.00
Nefndarritari og féhirðir,
smávegis kostnaður........ 6.10
$1,301.70
lýsingíl í íslenzku blöðin.”
1 umboði ísl. Þjóðhátíðarnefnd-
arinnar,
B. L. Baldwinson,
ritari og féhirðir.
Inntektir—
Fjártilög íslendinga
Seldir hnappar .....
Seldir fatnaðir ....
1 sjóði.........
$1,149.30
.. 68.90
.. 83.50
.. 26.57
Til Mr. og Mrs. E. Bjamasonar,
á fimtíu ára brúðkaupsafmæli
þéirra 1927.
Við sólbros dags Við sitjum hér
og sjáum glöð til baka;
því nú er margt, sem minnast ber,
þar minningarnar vaka.
Og þeim, sem fyrir bræður, bygð
og börnin margra “heima”,
um langt skeið unnu’ af trú og
trygð,
er tíföld skömm að gleyma.
$1,301.70 i
Þess ber að geta, að herra Th.j
S, Borgfjörð hefir enn þá ekki
sent nefndinni réikning fyrir til-
kostnað við járnsmíðar og eytt
um há-dag æfitíma;
v'ið frumbyggjanna strit og störf
með stórhug til að glíma.
Á þessum stað þið bygðuð bæ, —
og böl þótt nærri gengi, —
með heiðri’ og sóma síðan æ
hér setið, vel og lengi.
efni við skrúðvagninn, og annan
kostnað í því sambandi og sem
talið er sennilegt að nema muni
nær eitt hundrað dollars, en móti
þessu hefir nefndin það sem nú er
í sjóði og ákveðið loforð um $50
gjöf, sem væntanlega verður
Hve mörgum oft þið lögðuð lið,
með líkn við gamla’ og unga,
er sjúkraþeðinn sat h ú n við
og sefaði’ kvala þunga,
en starfs í önnum hlaut þá h a n n
um hús og börn að s'inna,
og í því hreinan fögnuð fann,—
auk fleiri verka sinna.
gre'idd innan fárra mánaða, og
ættu þá þessar tvær upphæðir að
fara langt upp í að borga síðustu
skuldina, sem á nefndinni hvílir.
Á áttunda nefndarfundi dags.
8. júlí s.l., var einróma samþykt
svolátandi tillaga:
“Nefndin telur sér skylt, að
votta hérmeð velþókan sína þeim
1. íþróttafélaginu Sleipnir fyr-
ir sýndar íþrótt'ir í Assiniboine
Park þann 1. júlí s.l.
2. Mrs. Ovidá Swainson fyrir
Og þá skal minnast þess í kvöld,
er þegar að var snúið,
þið hafið nú um hálfa öld
í hjúskap saman búið.
1 sorg og gleði, sæld og þraut,
með samhug veginn, þreyttuð;
og margur gagns og gleði naut
af góðvild þeirri’ er veittuð.
Og félagsmálum vorum víst
þið veittuð aðstoð góða;
þeim góðhug ber að gleyma sízt,
er gjörðuð jafnan b.ioða,
til fylgis hverju’ er fyrir lá.
til fremdar, gagns og sóma.^
Það Drýðir ykkar öldnu brá
með ítrurti sæmdarljóma.
snildarlegan útbúnað þeirra tólf
kvenna, sem þar sýndu þjóðbún-
ing íslenzkra kvenna og sem að
allra dómi hefði hlotið fyrstu
verðlaun, hefðu nokkur verðlaun
verið veitt.
3. Mrs. Th. iS. Borgf jörð og þeim
konum öllum, er með hennn urtinu
Vér þökkum starfið, drenglund,
dygð,
og dugnað reyndan lengi,
til heilla oss ov okkar bygð,
þótt örðugt stundum gengi.
Og hann, er sérhvers þekkir þrá
og þarfir neinum kunnar,
mun ykkur síðar umbun fá,
af auðlegð náðar sinnar.
Magic bökunarduft,
er ávalt það bezta í
kökur og annað katfi-
brauð. það inniheldur
ekkert alum, né nokk-
ur önnur efni, sem
valdið gætu skemd.
hann allra og eins sér þörf
Á þeirra auð hefir þráfalt reynt,
í þjóðar nauð, það vitum beint,
en drottinn bauð þeim ljóst og
leynt
eín líknar veita störf.
Ekki veit eg tölu’ að tjá,
né tíma glögt að minnast á,
sem h ú n bægði sorgum frá
með sínum líknar mátt.
En bóndinn geymdi börn og bú,
blessunin hlaust af þvi sú,
að almenningur æ og nú
þau elska ’ á kristinn hátt.
Jóns Bjarnasonar skóla.
Hér með er sýnt, hvernig nem-
er.dur skólans stóðu s'ig í hinum
opinberu prófum mentamála-
deildarinnar eða háskólans. —
Tölurnar á eftir nöfnunum, ekki
í svigum, sýna einkunnir þær sem
nemendur hafa hlot'ið, en tölurnar
í svigum sýna í hve mörgum náms-
greinum nemendur hafa fallið.
önnur einkunn er sama sem 50—
66 stig; 1B einkunn er sama sem
67 stig eða þar yfir. Nöfn allra
eru birt, hvort sem þeir hafa
gjört vel eða miður.
Grade ix—
Signý Bardal 2 (1).
Herbert Stouffer, 1B.
Polson, Konrad—Gen. Sci. I.
Thorlacius, Thorun—History.
Vopnfjörð Sigurður—History.
að tilbún'ingi 50 fatnaða í forn-
aldar sniði, og sem goðarnir og
fylgismenn þeirra báru í Lög-
réttu á skrúðdrekanum 1. júlí, án
no*kkurs endurgjalds fyrir alla þá
vinnu.
4. öllum þeim, sem með fjár-
rramlögum gerðu þátttöku ís-
lendinga í þjóðhátíðinni mögulega
og sigursæla.
5. Th. Stone, fyrir útvegun sex
hesta með skreyttum aktýgjum,
til að draga vagninn í skrúðför-
inni, alt án nokkurs endurgjalds,
og
6. Vorum íslenzku blöðum, sem
frá upphafi hafa stutt nefndina
af öllum mætti og sem mestan
þáttinn hafa átt í því að gera þátt-
tökuna mögulega.
7. Að ritari komi þessari yfir-
Við sólhvörf lífs við sitjum nú,
það sízt skal hug m'inn græta;
því vægðin drottins, von og trú,
mun vel úr öllu bæta. — •
Og þegar endar aftanskin
á ellidaga sviði,
með Krist sem okkar kærsta vin,
við kveðjum heim í friði. —
B. Thorbergsson.
Lítið erindi,
til Eifíks Bjarnasonar og konu
hans, IQddnýjar Bjarnason.
Oft er gull ei greypt í mund,
þó glói fögur brúðkupsstund;
og þá er viðkvæm vonar lund,
sem vermir geislum strá,
sá er auður sýnu bezt,
sem í von og trú er fest,
það eru bú á bjargi er sézt
að beztan stuðning fá.
Alt, sem bezt er eign til manns,
a Eiríkur og kona hans;
á elsku guðs er enginn stanz,
Börnin þeirra og barna-börn
blómum strá á tima hvörn,
sem þau fá þeim fundið vörn
fyr en storm að ber.
Það er gull og gleðistund
að gleðja s'ig við vina fund,
og hálfrar aldar heiman mund
þá hafa í hjarta sér.
Samhygðina sérhver hér
í sínu hjarta veit eg ber,
gullbrúðhjóna gjöf sú er,
sem getur vakið margt.
Þó á sólu skyggi ský,
skulum ætíð gæta’ að því,
að hinum fagra heimi í
hljótum ljósið bjart.
Þann heilaga friðar fund,
faðir hæða, gef þá stund,
eilífðar í unaðs lund
okkur leið þú inn;
þar vér saman syngjum ljóð,
samtaka, en aldréi móð.
Drott'inn, fyrir þitt dýra blóð,
digtin heyr þú minn.
Guðbj. Suðfjörð.
Grade x—
Bardal, Ósk 2 (2).
Bjarnason, Jón S, 1B.
íEinarson, Halldór F., 2 (2)
Gíslason, Harold, 1B.
Gíslason, Helga 2 (1).
Jóhannsson, Harold, 1B.
Polson, Konrad, 2 (1).
Ransom, John 2 (2).
Thorlacius, Þórun 2 (2)
Thorsteinson, örn 2 (2)
Vopnfjörð, Sigurður, 1B.
Einarson, Margaret—Grammar.
Eggertsson, Sigurður, 2.
Grade xi—
Benjamínsson, Guðný 2 (1).
Gillies, Franklin, 1B.
(•on five subjects written)
Magnusson, Edward, 2 (2).
Olafson, Herman 2 (8).
Paulson, Magnus Theodore, 1B.
Thomsen, Gudrun, 2 (2).
Thorlaksson, Magnus, 2 (2).
Thorwaldson, Lillian, ÍB.
Anderson, Eyjolfur S, 2 (on the
subjects written).
Bjarnason, Halldor — passed in
Literature, Composition, Lat.
Grammar.
Einarson, Margaret—passed in
Composition, Geometry, Chem-
istry, Icel. Grammar.
First Year Arts—
Freeman, Milton, 1B.
Grade Xii—
Johnson, Sigurlaug Saffía.
Marteinsson, Anna.
Reykdal, Mabel (|1).
Thorgrímsson, Heimir (3).
Sigurðsson, Vigdís (?)
Salóme Halldórsson,
skólastjóri.
Skróðfarar skilagrein.
Um leið og íslenzka Þjóðhátíð-
arnefndin sk'ilar hér með af sér
starfi því, sem hún, á almennna
fundinum 2. júní s.l. var kosin til
að framkvæma, til þátttöku Is-
lendinga í 60 ára aldursminningu
Canadaveldis þann 1. júlí s.L,
finnur hún sér skylt að votta
vestur-íslenzkri alþýðu innilega
þökk fyrir þann fjárhagslega og
annan stuðning, sem var svo ör-
látlega veittur, að hún getur nú
auglýst þann jafnaðarreikning,
sem hún lofaði, þegar hún hóf
starf sitt — á þessa leið:
Útgjöld—
Kostnaður viðl alm. fund-
inn 2. júlí s.l.........$ 22.22
Kostn, við íþróttasýningar
- - - er vísindaleg aðferð sem geri
hitað loft öllu öðru hentugra í Can
ada til að hita húsin.
yfSINDIN hafa svo umbætt þessa aðferð, að hún er nú lant
samlega hentugasta aðferðin. óviss uppsetning, hefir sta(
ið þessan aðferð í vegi, en nú er það ekki lengur.
Vér éigum ekkert á hættu lengur með að hita heimili vor.
Nu vita menn nákvæmlega, hvernig á að setja upp þessi hitun-
aráhöld, og það eru fastar reglur fyrir því. McClary’s Sunshine
Furnace, sett upp eftir þessum reglum, tryggir manni nóg af
heitu lofti, nægilegan raka og heilsusamlegan hita, sem aldrei
bregst — “sjötíu stiga hiti í hverju herbergi, hvað kalt sem er.”
McClary’s eru hinir
einu í Canada, sem
tilheyra “National
Warm Air Heating
and Ventilating As-
sociation”, sem er
leiðandi iðnfélag og
sem fylgir fyrnefnd-
um reglum við inn-
setning. Verið viss
um að hitavélarnar
séu rétt upp settar.
Fyllið út og sendið
o s s meðfylgjandi
miða. Vér sendum
yður nafn og utaná-
skrift næsta manns
er selur McClary’s
vörur, og sem á-
byrgist yður að hit-
unarvélarnar sé svo
upp^ settar að þer sé-
uð ánægður með þær
alla æfi.
Nægileg loftrás er það, sem einkennir
McClary’s Sunshine Furnace, svo í þeim
má brenna jafnt linkolum sem harðkol-
um, eða við. Þau blanda kalda loftinu
við kolagasið og breyta því í loga, sem
kemur í veg fyrir sót og ryk og eyðslu.
Með þessu móti hafið þér ávalt nógan
eldivið, þó erfitt kunni að vera að fá
harðkol.
Sendið
pennan
Coupon
The McClary Manufacturing Co.
London, Canada.
Please send me address of Nearest
McClary’s Dealer who installs Sunshine
Furnaces according to Standard Code.
Nlame ..................................
Address ’•...............\..............
Kraarys
SUNSHINE FURNACE
Á það má einnig setja Miles Automatic Furnace Fan, elf óskað er.