Lögberg - 25.08.1927, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 25. ÁGÚST 1927.
Bls. 8.
A^A A^A A^A á^AAAA
♦!♦ Gestur Oddleifsson
f
f ‘
f
f
f S
f
f
♦♦♦
f
f
f
f
f
♦> ~r
í Haga í Geysirbygð.
Vöðvanna afl er frá aldanna sjóði,
Egils, og Grettis og Skarphéðins blóði,
gullið og stálið í táugarnar tvinnað,
tápið og kappið og hugrekkið þrinnað;
eldurinn norræni blossar und brúnum,
birtir oss myndir úr sögunnar túnum.
•Gestur snjall í glæstum “Haga”
gildan spinnur æfiþátt.
Víkings ættar vafurlogi
vermir hugans þor og mátt,
þar sem bóndans bæjar merki
brosir skært við hverri átt.
Ungan vestur aldan bar hann,
ættarlands frá kaldri strönd,
gegft um eldraun útlendingsins
oft var leiðin hörð og vönd;
von og þróttur vann í stríði,
velli hélt, og numdi lönd.
Fyr í æsku fáir knárri
frægra drengja sóttu mót,
fjör og kappið hugann herti
hátt við dagsins öldurót.
Var sem Héðinn röskur reiddi
Rimmugýgi um Markarfljót.
Gleðiskál í solli sve'ina
svinnur drakk hann, ör og frjáls,
norrænt hetju afl og andi
ófst í tök og hljóminn máls,
spunnu gilda, þétta þætti
þróttur, fjör og vilji stáls.
Hvar sem hann á þingum þreytti
þrek og listir svéinum með,
erfðagullið ættar fræga
eflda studdi hönd og geð,
ætíð þó sem ýtur drengur
öðrum mót hann sækja réð.
Nú með fljóði á fríðum garði
framgjörn stjórn er öllu veitt,
æskutiðin ærslaríka
er í reynslu dagsins breytt;
enn er dáð í hönd og hjarta,
hyggjan skörp, og málið beitt.
Geysirbygðin gróðursæla,
gifturík á þroska braut,
frumherjanna tökin traustu
tala gegn um sæld og þraut;
minning þeirra lifir lengi
letruð gulli við þitt skaut.
Þjrgg nú, Sestur, þökk og hylli,
þú i fylgd oss aídrei brast;
frægðu spor í framsókn hverri
frelsis hvöt og þjóðar ást,;
djörfung beitt og drengskaps gildi
djúpt í öllu verki sást.
Lifðu heill við Hagans gæði!
Halla tekur Jéið af brún.
Sveitin fríða blítt þér brosi,
bleikir akrar, slegin tún,
eins og Gunnari’ Fljótshlíð forðum,
feigðin unz þér grefur rún.
M. Markússon.
f
f
f
f
f
f
f
f
f
<♦
f
f
f
f
f
‘f
f
O
Til Sigfúsar Halldórs
frá Höfnum.
Kæri vinur Halldórs!
Ekki skulu óvinir frjálslyndra
hugsana öðlast þá ánægju, að við
skiftumst á persónulegum hnífil-
yrðum, að því er mig snertir;
jafnvel þótt síðasta greln þín tiT
mín sé þannig stíluð, að sumir,
sem hörundssárari eru en eg,
hefðu notað hana sem afsökun
fyrir dynjandi skammagrein.
Eg álít okkur báða miklu skyn-
samari og skilningsbetri en svo,
að við getum ekki rætt almenn
mál án persónulegs kala; og það
þess heldur, sem mér skilst að
skoðanir okkar falli saman í flest-
um efnum.
Þú skipar sömu stöðu nú við
Reimskringlu og eg hafði við
Lögberg. Eg var of frjálslyndur
(liberal) á stríðsárunum til þess
að geta orðið þar til frambúðar,
og var því rekinn.
Þegar þú hefir staðið við stefnu
þína í Heimskringlu um nokkurn
tíma enn, eins ákveðið og eg stóð
við mína stefnu í Lögbergi, þá
býst eg við að fyrir þér liggi
sama gatan, sem eg fékk frá Lög-
bergi. Vinir þín'ir trúa því, að
þú sért svo mikill maður, að sá
tími komi — og það fyr en síðar.
Jæja, hvað sem því líður, skulu
hér gerðar tilraunir til þess að
svara því af grein "þinni, sem ekki
var fyrir utan aðalefn'ið upphaf-
lega:
1. Þótt þú eða aðrir sendi mér
hótanir um minkaðar vinsældir
hjá “Voraldarmönnum”, þá hefir
það alls engin áhrif. Eg hefi aldr-
ei verið þeim þannig buhdinn,
fremur en nokkrum öðrum, að
þeir hafi á mér nokkurn skoðana-
klafa. Þeir menn (ef nokkrir
eru), sem einungis geta verið eða
vilja vera vinir mínir með því
móti, að eg ráðgist um það við
þá, hvaða skoðanir' eg megi hafa
eða flytja, eru mér litils virði.
Þeim er velkomið að vera í friði
í ríki þröngsýn'innar; þar mun
eg ekki troða þá um tær.
2. Eg ber virðingu fyrir þér
sem “progressive” eða bænda-
stefnumanni; því eg trúi að þú
sjálfur sért þar "einlægur. En eg
skil ekki, hvernig þú getur fylgt
Bracken. Mér finst það eins
m'ikil fjarstæða að þú haldir á-
fram að fylgja honum nú, eins og
það hefði verið að eg héldi áfram
að fylgja Norris 1917. Þeir brugð-
ust báðir stefnu sinni; enginn
sannur liberal gat þá haldið á-
fram að fylgja Norris; enginn
sannur bændaflokksmaður getur
nú hald'ið áfram að fylgja
Bracken. Mér finst það sjálfsagt
af þér að kveðja Bracken nú, eins
og það var sjálfsagt af mér að
kveðja Norris þá.
Annað hvort ljúga verkamanna-
foringjarnir í Winnipeg, eða þeir
segja satt. Eff þeir Ijúga, þá er
fáum að trúa. Ef þeir segja satt,
þá hefir Bracken stjórnin verið
afturhaldssömust allra stjórna,
ónýtust allra stjórna, svikulust
allra stjórna og mesta auðvalds-
tól allra stjórna. Þetta er ekkl
minn vitnisburður; eg hefi það
svart á hvítu eftir mæta menn,
sem við þekkjum og virðum báðir
— menn, sem eg trúi að fari ekki
með lýglj.
3. Þú segir, að "progressive”
eða bændaflokkur'inn 1 Manitoba
sé lifandi., Bracken sjálfur segir
annað. Sá, sem hlustaði á tvær
ræður hans um kosningarnar,
hlýtur meðal annars að muna eft-
ir því, að þegar hann var sakað-
ur um að hafa svikið bændastefn-
una, þá neitaði hann þvi, að stjórn
sín yæri nokkurrar sérstakrar
stéttar stjórn eða fremur skyld
að fylgja stefnu einnar stéttar ep
annarar. Þú getur lesið allar
kosninga bókment'ir stjórnarinn-
ar, og ef þú finnur það þar við-
urkent, að Brackenstjórnin sé
bændastjórn,— þá skal eg taka
þina trú í þessu atriði. Bænda-
flokkur og Bracken-flokkur er sitt
hvað. “ólafur pá og ólafur uppá
er ekki það sama,” sagði Jón Ól-
afsson.
4. Þú reynir að halda því fram,
að eg hafi ekk'i verið liberal, þeg-
ar eg stjórnaði “Voröld”. Þar
skjátlast þér. Voröld var stofn-
uð vegna þess, að Lögberg hætti
um tíma að vera liberal, alveg
eins og Heimskringla hefir nú um
tíma hætt að vera conservative.
Eg hætti að fylgja Lögbergi, þeg-
ar það brást liberalstefnunni, al-
veg eins og t. d. Sveinn Thorvalds-
son og Páll Reykdal hættu að
fylgja Heimskrinflu, þegar hún
brást conservative stefnunni.
Hvorttveggja finst mér eðlilegt
og sjálfsagt. Hér skulu talin fá-
ein atriði, af fjöldamörgum, sem
sýna það og sanna, að eg var
liberal alla mína Voraldartíð
a) Fjórða atriðið í stefnuskrá
“Voraldar” var þetta “Voröld
verður óháð frjálslynt blað í
stjórnmálum. Hún fylgir öllu
því, sem með réttu getur talist til
þjóðþrifa og umóta; þar á meðal
hinni svonefndu bændastefnuskrá
dsem Farmer segir að Bracken
hafi fleygt í ruslakörfuna).
b) 9. febrúar 1918, (fyrsta ár
Voraldar) var stofnað nýtt enskt
blað í Winnipeg. Blaðið hét:
“Western Star” og var l'iberal, því
Free Press hafði þá hætt að vera
liberal. í stjórnarnefnd þessa
nýja blaðs voru þessir: N. T. Mc-
millan fasteignasali. Frank Fish-
er lögmaður, J. A. Adamson lög-
maður, J. H. Gíslason ráðsmaður
Voraldar, John Knott formaður
liberal klúbbsins, Horace Chevri-
er kaupmaður, J. 0. Lewis fast-
eignasali og Dr. Sig. Júl. Jóhann-
esson, Hinn síðastnefndi var for-
maður nefndarinnar og J. 0. Lew-
is ritstjóri blaðsins. x
c) Eg var eini íslendingurinn
frá Manitoba, sem kosinn var af
hálfu liberalflokksins til þess að
mæta sem fulltrúi á þjóðþinginu
í Ottawa 1919, þegar hin nýja
stefnuskrá flokksins var samþykt
og W. L. Mackenzie King var kos-
inn leiðtogi. Þar var einn annar
íslendingur, Ásmundur Loftsson
frá Bredenbury, Sask.
d) Frá því eg flutti til Winni-
peg 1914 og þangað til eg flutti
þaðan 1920, var eg alt af í stjórn
liberalflokksins og samtímis í
stjórn verkamannaflokksins; þeir
flokkar unnu alt af saman öðrum
þræði, eins og síðar verður bent á.
5. Þú hefir einhversstaðar feng-
ið þá frétt, að frönsku Indíánarn-
ir hafi átt mestan þáttinn í kosn-
ingu Skúla. Við þurfum ekki að
deila um það; við skulum að eins
láta úrslitin á hverjum kjörstað
skera úr því máli. Á Lundar eru
t. d. flestir íslendingar; þar fékk
Skúli 172, Páll 120 og séra Albert
93. Sannleikurinn er sá, að það
voru aðallega íslendingar og
Skotar, sem kusu Skúla. Fyrir
þessu getur þú fengið óræka
sönnun, ef þér er það áhugamál.
Það, sem okkur aðallega bar á
milli upphaflega, var þetta: Þér
finst enginn stefnu- eða starfs-
munur hjá gömlu flokkunum,
liberals og consevatives. En
Eg hefi dvalið í þesfeu landi
meira en fjórðung aldar og réynt
að fylgjast með. Eg hefi meðal
annars tekið eftir því, sem nú
skal greina:
1. Póliitskir bændaflokkar hafa
risið upp í Canada þrisvar sinn-
um, með mismunandi nöfnum.
Þeir hafa allir myndast, þegar
conservativar hafa verið við völd
— aldrei í stjórnartið liberala.
Fyrir þessu hlýtur að vera ein-
hver ástæða. Mér finst hún hljóti
að vera sú, að undir conservatív-
um hafa bændur og búalýður á-
litið að lengra keyrði úr hófi með
afturhald og þrælatök; þá hafi
þeim fundist þess meiri þörf en
endranær að rísa upp og verja
sig.
2. Þegar liberal stjórn hefir
tekið við, þá hafa allar þessar
bændahreyfingar dofnað, sofnað
eða sálast. Ástæðan finst mér
hljóti að vera sú, að þá þótti
þeirra ekki eins mikil þörf: lib-
eralar voru það nær fólkinu en
conservatívar, að við þéirra stjórn
þótti oftast unandi.
3. öll — eða flest — löggjöf,
sem rýmkað hefir um frelsi al-
þýðunnar eða verið hlynt hag
fólksins, hefir náð fram að ganga
fyrir fulltingi liberala, þrátt fyr-
ir harðsnúna mótstöðu conserva-
tíva. Tcium til dæmis afnám
hins illræmdu klikusambands
(Family Compact), atkvæðarýmk-
un fyrir eignalausa karlmenn, at-
kvæðisrétt kveyna, hlutfallskosn-
ingar, ekknastyrk, skaðabætur til
slasaðra verkamanna, ellistyrk og
margt fleira.
Að öll þessi mál fengu fram-
gang, vita allir að er því að þakka
að Liberalar ýmist börðust fyrir
þeim sem sinum eigin málum, eða
féllust þar á skoðanir annara rót-
tækari manna eða flokka, og unnu
pieð þeim. En conservtivar unnu
á móti þeim öllum, eins lengi og
unt var. Þetta finst mér glögg-
lega sýna og sanna stefnumun
gömlu flokkanna.
4. í hvert skifti, sem um sam-
vinnu annars gamla flokksins hef-
ir verið að ræða við bændur og
verkamenn á móti h'inum gamla
flokknum, þá hefir það æfinlega
verið liberalflokkurinn með bænd-
um eða verkamönnum á móti con-
servatíva flokknum — aldrei á
h'inn veginn. Fyrir þessu hlýtur
að vera einhver ástæða; mér finst
það liggja í augum uppi hver hún
er.
Hér skulu talin örfá dæmi af
fjölda mörgum:
a) Árin 1914 og 1915 var alger
samvinna milli liberala og verka-
manna í Mið-Winnipeg. Þeir út-
nefndu sameiginlega sömu menn-
ína (Johnson og Dixon) á móti
conservhtívum.
b) Árið 1917 unnu liberalar og
verkamenn algerlega saman í
Mið-Winnipeg. Þeir útnefndu i
éiningu Mr. Ward verkamanna-
fulltrúa.
c) Progressives studdu yfirleitt
liberala í Ottawa á meðan þeir
máttu sín mest, en ekki conserva-
tíva. Þe'ir studdu eðlilega þá,
sem stóðu þeim nær að stefnu og
hugsjónum.
d) Bændur í Saskatchewan
heyra svo að segja allir til liber-
alflokknum, en ekki conservatív-
um. Þar er ástæðan sú sama:
liberalar standa þe'im nær.
e) Við síðustu sambandskosn-
ingar voru í Manitoba og víðar
útnefnd sameiginleg þingmanns-
efni fyrir liberala og bændur á
móti conservatívum. Og í Winni-
peg var á sumum stöðum sam-
v'inna milli liberala o|g verka-
manna — ekki milli conservatíva
og verkamanna.
f) Nú stendur yfir stórkostleg-
ur atburður á Englandi. Þar er
barist með hita í þinginu um
breytingu á lávarðadeildinni.
í þeirri baráttu standa liberal-
ar og verkamenn saman að mestu
leyti móti conservatívum. Auð-
vitað er þetta vegna þess, að þar
sem hér eru liberalar nær verka-
mönnum en conservatívar.
g) Á Englandi hefir verka-
mannastjórn veéið við völd með
tilstyrk liberala, þótt það stæði
ekki lengi. Það hefði aldrei get-
að átt sér stað með tilstyrk con-
servatíva — af sömu ástæðum
eðlilega.
í stuttu máli: Samvinna á sér
oft stað, milli liberala og hinna
róttsðcari flokka eða einstaklinga;
svo að segja aldrei milli con-
servatíva og þeirra.
Ástæðan er sú, að þótt nýju
flokkarnir áliti liberala of hæg-
fara og séu ekki ánægðir við þá
eða gerðir þeirra, þá verður að-
alskift'ingin ávalt sú, þegar til al-
vörunnar kemur, að liberalar og
hinhr róttækari flokkarnir eiga
svjipaðan pólitiskan lit, en con-
servativar gagnstæðan.
Conservatívar eru í stórum
minni hluta í raun og veru. Þeirra
eina lífsvon er, hefir verið og
verður að menn, sem framsókn-
arstefnunni fylgja, skiftist í de'ild-
ir og deili sín á meðal, en standi
ekki saman í einni fylkingu.
Tökum til dæmis róttæku flokk-
ana; þeir eyðileggja áhrif sin með
því að berjast innbyrðis: Social-
istar, Communistar, éinskatts-
menn, verkamenn, One Big Uni-
on menn o.s.frv. Allir þessir
flokkar hafa sömu hugsjónir, en
deyða framkvæmdirnar með því
að hárreita hvorir aðra. Væru
allir þess'ir flokkar samvinnandi
o g liberalar með, þá væru con-
servatívar dauðadæmdir.
Eg er fyrir mitt leyti eindreg-
inn samvinnumaður; eg álít t. d.
að þegar þrír voru kirkjuflokk-
arnir meðal íslendinga, þá hafi
sú stefna verið skynsamleg, að
sameina tvo þeirra — eins og gert
var. Og þá sjálfsagt þá, sem
skyldastir voru eða næst hvor
öðrum. Hvers vegna skyldi ekki
sama lögmál ríkja í pólitíkinni?
Á meðal íslendinga mætti nefna
einn mann, sem sömu stefnu hef-
ir haft í stjórnmálum og þá, er eg
hefi hér bent á. Það var Steph-
an G. Stephansson; óefað sjálf-
stæðasti, djúpvitrasti og skiln-
ingsbezti maður þessarar kyn-
slóðar vor á meðal. Hann var alt
af einn okkar allra róttækustu
manna í flestum efnum, en fylgdi
þó stöðugt liberalflokknum, þótt
hann vitanlega væri éindreginn
og opinber jafnaðarmaður. Þetta
var í alla staði eðlilegt frá mínu
sjónrmiði, þó Ólafur Tryggvason
kalli það að fara í gegn um sjálf-
an sig.
Hér eftir sem hingað til mun eg
fylgja framsóknarstefnunum,
hvort sem þær eru kallaðar liber-
al, progressive, labor, socialismi,
communismi eða eitthvað ann-
að. Hér eftir sem hingað til mun
eg neita að fylgja nokkrum leið-
toga, sem algerlega bregst stefnu
sinni eða svíkur hana. Hér eftir
sem hingað til verð eg á ,móti
Heimskringlu í stjórnmálum, þeg-
ar hún flytur afturhaldskenning-
ar eins og á dögum ólafs Tryggva-
sonar, en veiti henni m'itt litla lið
að einhverju leyti þá stundina,
sem hún fellur frá þeirri stefnu
og verður frjálslynd — eins og
hún hefir ver'ið undir þinni
stjórn.
Hvort þú eða aðrir kalla þetta
stefnuleysi, það liggur mér í léttu
rúmi. Flokksfylgi getur enginn
kallað það nema á móti betri
vitund.
Vertu svo blessaður og sæll, þú
svarar hvef ju sem þér þykir sann-
gjarnt —- en eg endurtek það, að
skollanum skal aldrei skemt með
persónulegum skömmum t'il þin
frá mér. Alveg eins og óvinir
frjálslyndra skoðana vilja sjá
liberala og bændur og verkamenn
berast á banaspjótum, eins væri
þeim það ánægja að vita okkur
í innbyrðis ófriði í stað þess að
vinna saman að málum, sem við
báðir unnum.
Þinn einlægur,
Sig. Júl. Jóhannesson.
Vestur-Islendingar.
Samtal við P. E. Anderson.
Á hverju sumri má sjá hér í
bænum við og við útlendingslega
menn, sem bera þó svip og ein-
kenni íslendinga, þegar nánar er
að gætt. Þessir menn líta undar-
lega athugulum augum á alt, sem
fyrir ber, en þó með gleði þess
manns í svipnum, sem kannast við
land og þjóð, þekkir mál og siði
og horfir á þetta alt með skiln-
ing'i og ættartilfinningu.
Þessir menn eru Vestur-íslend-
ingar, mennirnir, sem horfið hafa
af lartdi burt fyrir áratugum, ef
til vill £ unglingsárum, og nú
koma heim til þess að sjá gamla
landið, forna æskuvini, stakka-
skiftin, sem orðið hafa, framfar-
irnar — “því röm er sú taug, sem
rekka dregur ‘föðurtúna til.”
Einn þessara Vestur-lslendinga
er hér staddur nú, Pétur Egils-
son Anderson, ásamt konu sinni,
Vilborgu Jónsdóttur, ættaðri úr
Mýrasýslu, og elztu dóttur sinni.
Er Anderson fæddur á Bakka i
Borgarfirði eystra, sonur Egils
bónda Árnasonar á Bakka. 16 ára
gamall fór hann til Vesturheims,
og hefir aldrei til íslands komið
síðan fyT en nú, og síðan eru 27
ár. Hefir hann dvalið að kalla
má allan tímann í Winriipegborg,
og brotist þar áfram til mikillar
velmegunar, svo að Mbl-.hefir
heyrt eftir kunnugum manni, að
hann muni vera me^ lefnuðustu
íslendingum í Ameríku.
Mbl. hefir hitt Anderson að
máli. Býr hann í Hótel ísland,
meðan hann dvelur hér.
—Þér munuð hafa komið heim
til þess fyrst og fremst, eins og
flestir aðrir íslendingar, að sjá
ættarlandið?
— ó já, mig langaði til að líta
yfir gamlar æskustöðvar, Borgar-
fjörðinn eystra. En þó lagði eg
r.ú dálitla lykkju á le'ið mína yfir
Kafið. Stóðum t. d. ofurlítið við
í London, og svo brugðum við
okkur til Parísar snögga ferð. En
til Austfjarða komum við siðast
í júni og hingað með Esju síðast.
— Hvernig leizt yður á átthag-
ana,
— Vel, svo sem gefur að skilja.
En litlar breyting ar sýndust mér
hafa orðið þar þess'i 27 ár, sem
eg hafði ekki séð þær. En ýmsar
kunna þær samt að vera, þó eg
hafi ekk'i eftir þeim tekið.
— En Reykjavík — hvernig lízt
yður á hana?
— Hér hefi eg aldrei komið fyr
og get þvi ekkert um það sagt,
hve mikil stakkaskiftin hafa orð-
ið hér á þessum tæpum þrem tug-
um ára. En hitt dylst manni ekki,
að framfarirnar Hljóta að vera
miklar, og sjálfsagt hafa þær
hvergi á landinu verið stórstíg-
ari.
— Hvað segið þér um hið vænt-
anlega járnbrautarfyrirtæki hér
sunnanlands?
— Eg þekki landið svo lítið
hér austur um sveitirnar, að eg
get litla hugmynd gert mér um
það. En mér dettur í hug, að
flutningamagn geti trauðla verið
svo mik'ið, að járnbraut svari
kostnaði. Því til þess að járn-
braut beri sig, þarf geysimikla
flutninga. En á hinn bóginn
virðist mér ríkið eiga að kosta
svo tiltölulega l'itlu til járnbraut-
arlagningarinnar, 2 milj. kr., að
vert sé að reyna járnbrautina.
f— Er ekki alt af verið að byggja
járnbrautir og auka við þær?
— Nýjar járnbrautarlínur eru
nú ekki lagðar margar. En alt af
er verið að byggja smáspotta út í
bygðirnar af aðalbrautunum. Og
sýnir það, að ekki telja Ameríku-
menn sig geta ver'ið án járn-
brautanna.
Talið barst að Alþingishátíð-
inni 1930.
— Um hana er mikið talað, seg-
ir Anderson, meðal íslendinga
vestan hafs, og gert ráð fyrir mik-
illi þátttöku hingað he'im. En
hve mikil hún verður, þegar þar
að kemur, er ógerningur að segja
nokkuð ákveðið um. Alla langar
vitanlega heim, en hve margir
geta farið á þeirri stundu, er
annað mál.
— Hvernig er nú hagur fslend-
inga alment vestan hafs?
— Mér v'irðist hann, eftir því,
sem eg hefi litið til hér heima og
kynst kjörum manna, vera yfir-
leitt betri en hér á landi. En það
vil eg taka fram, að það er erf-
iðara fyrir Jslendinga að koma
Hvernig Nuga-Tone Gerir
Líkamann Hraustan.
Nuga-Tone hefir að geyma járn-
efnj, sem gerir blóðið rautt og
heilbrigt. Það hefir einnig phos-
phorus, sem er svo áríðandi til að
gera taugarnar sterkar og stælt-
ar. Auk þess hefir það sex önnur
efni, sem beztu læknar alstaðar
nota til að gera líkamann hraust-
an. Á jafnt við konur og karla.
Nuga-Tone styrkir magann, bæt-
ír matarlystina og hjálpar melt-
ingunni; kemur í veg fyrir gas
og því um líkt í maganum, veitir
endurnærandi svefn og gerir þá,
sem magrir eru, fe'itari og sæl-
legri. Nuga-Tone útrýmir and-
remmu, hreinsar tunguna, læknar
nyrna- og lifrarjsúkdóma, sjúk-
leika í blöðrunni o.s.frv. Það er
bezta meðal, sem menn þekkja fyr-
ir .þá, sem eru orðnir taugaveikl-
aðir og hafa mist meira eða minna
af líkamlegu og andlegu þreki og
áhuga og dugnaði. Þú getur
fengið Nuga-Tone í lyfjabúðinni.
Reyndu það í 20 daga, og ef þú
ert ekki fullkomlega ánægður með
verkanir þess, þá skilaðu aftur
því sem afgangs er til lyfsalans,
og hann fær þér aftur peningana.
Vertu viss um að fá Nuga-Tone.
Eftirlíkingar gera ekki það sem
til er ætlast.
Hæsta verð
fáið þér fyrir
Rjómann
Að hafa stutt að flytja rjómann og hafa hann
altaf óskemdan, þýðir hátt verð. Þess vegna er
mestur ágóðinn í því að selja alllan rjómann til
“Co-Op” stöðvanna, sem næstar yður eru. Þús-
undir manna hafa hagnasi á því—því ekki þér?”
COOPERATIVE
CREAMfRIF5 LTa
Assinibola, Bich Hills, Broadview, Bruno, Bulyea,
Carlyle, Camduff, Cudworth, Empress, .Gravel-
bourg, Humbolt, Indian Head, Invermay, Kelliher,
Kerrobent, Langenburg, Lanigan, Lloydminster,
Maple Creek, Melfort, Melville, Moosomin, Moose
Jaw North Battlefoi-d, Outlook, Oxbow, Preece-
ville Kadville, Kegina, Saskatoon, Shaunavon,
Shelibrook. Swift Current, Tantollon,, Tisdale,
nú vestur og hafa ofan af fyrir
sér eða efnast, heldur en fyrir t.
d. 20 árum. Menn geta að vísn
oftast fengið eitthvað að starfa.
En það er á ýmsan hátt þrengra
um mann og aðstöðuverra en áð-
ur var.
— Hvað eru nú margir íslend-
ingar í Winnipeg?
— Þe'ir eru taldir að vera um
5000. Hafa þeir engan sérstakan
bæjarhluta, en eru dreifðir um
alla borgina.
— En hvað er Winnipegborg
mannmörg?
— íbúarnir eru um 300 þús.,
þegar talin eru með úthverfin.
— Ætlið þér að sjá nokkuð hér
af Suðurlandi?
— Eg skrapp til Þingvalla fyr-
ir stuttu. Og við höfum í hyggju
að fara upp í Borgarfjörð á föstu-
daginn.
Samtalinu lýkur með þvi, að
dóttir Andersons kemur inn í her-
bergið, og heilsar á íslenzku, en
er með enska bók undir hendinni.
Þrátt fyrir alla skólagöngu í
enskum skólum og umgengrii við
enskumælandi fólk, talar hún á-
gætlega íslenzku. En faðir henn-
ar segir hana lakari að lesa ís-
lenzku.
Svo vár sezt að kaffidrykkju.
— Mbl. 22. júlí.
Frá íslandi.
Reykjavík, 17. júlí.
Símtal við Vopnafjörð 16. júlí:
Jón bóndi Stefánsson í Möðrudal
kom til Vopnafjarðar í gær og
skýrði frá því, að nóttina áður
(aðfaranótt 15.) hefði hann verið
á ferð yfir fjöllin, og sá hann þá
allmikinn eld að sjá yfir miðjan
Vatnajökul. Lagði mlikinn reyk
í vestur og eldstólpar sáust mjög
greinilega. — í gær heyrðust
dynkir og skruðningar á Vopna-
firði, seni talið er að stafi frá
eldinum í Vatnajöklí.
Svo sem kunnugt er, eru nú í
sumar 300 ár liðin síðan Tyrkir
fóru ránsferð til lslands. Til
minningar um þenna sorgarat-
burð halda Vestmanneýingar
minnningarhátið í dag. — Hefst
hátíðin með minningarguðsþjón-
ustu í kirkjunni; verður kirkjan
skrýdd. Að lokinni guðsþjónustu
fer söfnuðurinn í kirkjugarðinn,
og verður blómsveigur lagður á
leiði séra ólafs Egilssonar og
sóknarprestur talar yfir leiðinu.
Þaðan verður farið í gamla kirkju-
garðinn, að Kirkjubæ, og blóm-
sveigur lagður á le'iði séra Jóns
Þorste'inssonar píslarvotts. Séra
Jes E. Gíslason heldur þar rðæu;
kl. 8 í kvöld flytur séra J. A. G.
sögulefean fyrirlestur um Tyrkja-
ránið. Við minningarhátíðina
verða sungnir sálmar eftir séra
Jón Þorsteinsson og lúðrasveitin
leikur sorgarlög und'ir skrúð-
göngunni. Fánar verða í hálfa
stöng um allar Eyjar.
Rekjavík 19. júlí.
í gærmorgun átti Mbl. tal við
Grímsstaði á Fjöllum, til þess að
spyrjast fyrir um það, hvort menn
vissu þar nokkuð um eldgosið í
Vatnajökli. — Þaðan hafði aldrei
sézt neitt gos, og sagði stöðvar-
stjórinn þar, að hann vissi ekki
til þess að neitt hefði til þess
sést nema á föstudagsnóttina, er
bóndinn í Möðrudal sá eldstólpa
og reyk yfir miðjum jöklinum,
eins og getið var um í blaðinu í
fyrradag. — Fyrirspurn sendi
Morgunblaðið til Kirkjubæjar-
klausturs. Þar hafði ekkert sézt
eða heyrst af gos'i þessu. — Til
Hornafjarðar hefir Mbl. einnig
síman. En svar var ekki komið
þaðan í gærkveldi.
Fornleifafundurinn að Berg-
þórshvoli.
Reykjavík, 21. júlí.
í gær átti Mbl. símtal við
Matthías Þórðarson. Hann hefir
verið við gröftinn að Bergþórs-
hvoli í rúmlega þrjár vikur.
Hann skrapp upp að Múla í
Landsveit fyrír fáum dögum og
var að koma þaðan ofan að, er
Mbl. simaði til hans.
Fundist hefir forndys nálægt
Múla á Landi, er Matthías fór að
athuga. Þar voru beinagrindur
tveggja manna. Þar fanst spjóts-
oddur einn; annað ekkert mark-
vert.
Frá Bergþórshvoli sagði Matt-
hías að gröfturinn gengi grelð-
lega. Enn er hann ekki kominn
niður að Njálsbrennurústinrii.
Skyrsái mikla hefir hann fund-
ið. Þeir munu yngri en Njáls-
brenna. Fjöldann allan af lömp-
um hefir hann fundið, steinsleggj-
um o. fl. o. fl. Alls sagðist hann
hafa tekið upp um 400 murii, og
vera kominn gegn um margar
gól f skánir.—Mbl.
hefir aukist á árinu um 39 bindi,
25 þeirra voru gefin.—Mbl.
STAKA.
Sönn er dygð á bjargi bygð ,
bætir stygð um feril meina.
En vonbrigði auka hrygð,
oft það trygðin fær að reyna.
Mbl Jón M. Melsted.
'Voh.Í Miss cJke
CjoocL cJhings
DREWBYS
STANDARD
LAGER
-hefir fengið viðurkenningu og haldið
henni f fimtíu ár.
The DREWRYS Limited
Establ/shed 1877
Wlrtnlpog, Phono 57 221
$andanlfáye