Lögberg - 13.10.1927, Page 1

Canada.
1 Síðustu þrjá daga af vikunni
:sem leið, mintist Manitoba háskól-
3nn rækilega hálfrar aldar afmæl-
is síns, með hátíðahöldum, sem
miikill fjöldi þeirra, sem útskrif-
ast hafa af skólanum fyr og síð-
ar, tóku þátt í . Var mjög gest-
livæmt af “lærðum” mönnum í
Winnipeg þá dagana. Voru marg-
■ar samkomur haldnar bæði af há-
skólnum sjálfum og þeim öðrum
skólum, sem standa í sambandi
wið hann. Er þar sérstaklega að
ininnast afar fjölmennrar sam-
ikomu, sem haldin var í Walker
leikhúsinu á föstudagsmorguninn
ng sæmdi háskólinn þar tíu menn
með því að veita þeim heiðurstit-
ilinn “Doctor of Laws”, (DL.D.),
og voru þeir þessir: Erkibiskup
S. P. Matheson, Rev. Henri Bour-
que, fyrrum rector við St. Boni-
face College; Rev. James Endi-
cott, Rev. John G. Anderson bisk-
up, Hon. John Bracken, forsætis-
ráðherra í Manitoba; Hon. James
Garfield Gardiner, forsætisráð-
herra í Saskatehewan, Hon. D. A.
Macdonald, yfirdómari í Manito-
ba, Hon. James McKay, dómari í
Saskatchewan, Dr. E. W. Mont-
gomery, ráðherra í Manitoba, og
Dr. D. A. Stewart, forstöðumaður
heilsuhælisins í Ninette, Man.
Manitoba háskólinn byrjaði með
að eins 17 stúdentum; nú eru þeir
orðnir fleiri heldur en við nokk-
urn annan háskóla í Canada, að
einum undanskildum. Að undan-
teknum læknaskólanum og búnað-
arskólanum, eru byggingar þær,
sem háskólinn hefir til afnota
enn, mjög ófullkomnar og þess
mikil þörf að komið sé upp nýjum
og myndarlegum háskólabygg-
ingum.
* * *
Landstjóri Canada og frú hans
voru í Winnipeg síðari hluta vik-
unnar sem leið, nema hvað land-
stjórinn fór norður að Manitoba-
vatni til að skjóta fugla. Þau komu
vestan frá .British Columbia, og
eru á heimleið til Ottawa. Þessi
ferð landstjórans er skemtiferð,
en ekki gerð í embættiserindum.
* * *
Syfroide Lapointe, faðir núver-
andi dómsmála^ráðherra, Hon. Er-
nest Lapointe, dó hinn 9. þ.m. að'
St. Eloie, Quebec, 85 ára að aldri.
* * *
Byggingaleyfi, sem tekin hafa
verið út í Winnipeg á þessu ári,
nema nú ....6,900,000, og er búist
við að þau hækki enn um eina
miljón eða meira. óhætt er að
fullyrða að það, sem ógert var
af Hudson Bay byggingunni í árs-
byrjun, hafi kostað að minsta
kosti $1,000,000. Þar að auki
bafa verið bygðar byggingar i ná-
grenni við Winnipeg, svo sem 1
St. Boniface, St. Vital, 'St.*James
og víðar, sem munu kosta um
$1,000,000. Það mun því láta
nærri, að á þessu ári verði í Win-
nipeg og grendinni varið til bygg-
inga sem næst $10,000,000.
* * •
Manitoba Power Co., hefir í
sumar varið ærnu fé til að auka
og endurbæta raforkustöðvar sín-
ar við Winnipegána.. Segir for-
Sú frétt var í blaði éinu í Mont-
real nýlega, að kartafla, sem rækt-
uð var í Riverton, Manitoba, hafi
verið tvö pund og þrettán lóð að
þyngd. Sá sem ræktaði þessa
stóru kartöflu, er nefndur Mr.
Torrie.'
Hvaðanœfa.
Látinn er fyrir skömmu í Stokk-
hólmi, prófessor Svante Arrheni-
us, nafnkunnur eðlisfræðingur, 68
ára að aldri, sá er hlaut Nobels-
verðlaun,, árið 1908. Reit hann
mikið um vísindaleg efni, og ferð-
aðist allmjög erlendis. Flutti
meðal annars fyrirlestra við Ber
keley og Yale háskólana í Banda-
ríkjunum, sem og við Sorbonne
háskólann í París. Var hann tal-
inn í röð allra fremstu vísinda-
frömuða á Norðurlöndum.
* * #
Uppreisnir, bardagar og blóðs-
úthellingar í Mexico eru naumast
annað en vanalegar fréttir þaðan.
Hafa þær fréttir nú borist þaðan
rýlega, að nokkur ríki hafi hafið
uppreisn og orustur hafi átt sér
stað milli uppréisnarmanna og
stjórnarhersins. Fréttirnar eru
mjög óljósar og lætur stjórnin
| svo, sem hún eigi í fullum hönd-
j um við uppreisnarmenn og að
ýmsir leiðtogar þeirra hafi þegar
verið teknir af llfi. Aftur koma
þær fréttir úr öðrum áttum, að
það liggi ekki nærri að uppreisn-
in sé bæld niður og má segja, að
báðar hliðar þykist hafa betur í
þessum viðskiftum.’ Þar* er nú
eins og oft áður verið að berjast
um völdin, og er talið heldur lík-
legra, að stjórnin muni bera hærra
hlut.
* * *
Systir Vilhjálms fyrrverandi
Þýzkalandskeisara, 61 árs að aldri,
er nú í þann veginn að giftast 27
ára gömlum rússneskum stúdent,
og hafa þau nýlega opinberað
trúlofun sína. Frúin var áður
gift, en misti manninn 1916.
* * *
Sex almennar þingkosningar
hafa farið fram í Irlandi á síðast
liðnum sex árum, oar voru hinar
síðustu seint í sum*. Hið ný-
kosna þing mætti hinn 10. þ.m.
Lögðu allir þingmenn nú af sinn
hollustueið til konungsins strax í
þingbyrjun, Eamon de Valera og
hans félagar, eins og aðrir. Létu
þess þó jafnframt getið að það
væri, eftir sínum skilningi, að
eins þýðingarlaus siðvenja.
kosni E. N. Rhodes, stjórnarfor-
maður í Nova Scotia og senator C.
P. Beaubien Á hinn síðarnefndi
vafalaust sérstaklega að líta eftir því
sem fram fer á frönsku.
Webb borgarstjóri bauö gestina
velkomna til Winnipeg og Bracken
stjórnarformaður bauð þeim að
koma og skoða þinghúsið.
Síðari hluta fyrsta dagsins kom
Mr. Meighen á þingið. Var honum
vel fagnað, og þar sem þá stóð svo
á að beðið var eftir nefndaráliti, eða
einhverju af því tægi, þá var Mr.
Meighen strax beðinn að halda
ræðu og gerði hann það og talaði
í nálega klukkutíma. Vék hann þar,
að sinni marg umtöluðu, svo nefndu
Hamilton ræðu, þar sem hann lýsti
yfir því að ef hann væri stjórnar-
formaðut^ mundi hann aldrei senda
menn í stríð, nema fyrst áð fá til
þess samþykki þjóðarinnar. Mr.
Meighen fékk góða áheyrn, en ekki
hafði hann fyr lokið tölu sinni, en
að Hon. Howard Ferguson stjórn-
arformaður frá Ontario reis á fæt-
ur og réðst all-óþyrmilega á Meig-
hen fyrir það, að hann væri enn að
réttlæta þessa óverjandi Hamilton
ræðu sína. En hann komst ekki
langt, áður en svo að segja öll járn
stóðu á honum og hrópað var til
hans af mörgum í einu: “Sestu nið-
ur,” “þegiðu,” “farðu út,” og annað
því um líkt. Þótt Mr. Ferguson
virðist ekki vera neitt veikgeðja
maður eða lítill fyrir sér, þá fór hér
sem oftar, að “enginn má við
margnum” og varð nú forsetinn að
skerast í leikinn og stilla til friðar.
Eftir það gat Mr. Ferguson talað
um stund, en það leyndi sér ekki að
orð hans féllu í ófrjóva jörð á þess-
um fund? og hafði hann litinn sóma
af málinu.
Siðustu fréttir af þessu flokks-
þingi eru þær ,að það hefir útnefnt
sex menn, . sem leiðtoga-efni og
verður kosið um þá þegar þar að
kemur. Þessir menn eru: Hon.
Hugh Guthrie, C- H. Cahan, Hon.
Robert Rogers, Hon. Henry Dray-
ton, Hon. R. B. Bennett og Hon. R.
I. Manion.
Frekari frásagnir af þessu flokks-
þingi, verða að bíða næsta blaðs.—
setja miðstöðvarhitun í skólann
og var unnið að því í sumar.
Brúarfoss fer í þessum mánuði
fyrsta sinni með fryst og kælt
kjöt til Englands, sennilega til
London. Kjötið verður tekið á
Akuryeri, Hvammstanga og í
Reykjavík.
Gullbrúðkaup
Tómasar Jónassonar og Guðrúnar
Jóhannesdóttur, í Riverton.
Bizaar Kvenfélags Fyrsta lút.
safnaðar.
Kvenfélag Fyrsta lút. safnaðar
heldur Bazaar í samkomusal
kirkjunnar, sem byrjaí á þriðju-
dagskveldið hinn 18. þ.m. Verð-
ur sölunni haldið áfram næsta
dag hinn 19., síðari hluta dagsins
og að kveldinu. Félagið hefir
marga eigulega muni til sölu fyr-
ir lítið verð. Einnig verður þar
seldur heimatilbúinn matur af
ýmsu tagi. Veitingar verða þar
einnig til sölu og þar á meðal
skyr og rjómi.
Það skal sérstaklega tekið
__ _ fram, að á einu borðinu verður
seti felagsins Mr McLimont að tiI 8Ölu ýmiskonar prjónafatnað.
það sé ekki vafa bundið, að þess
verði ekki langt að bíða, að Win-
nipeg þurfi á miklu meiri raforku
að halda, heldur en enn sé fyrir
hendi.
Frá 1. janúar til 30. september
hafa 37 menn í Winnipeg verið
fundnir sekir um að keyra bíla
án þess að vera algáðir. Hefir
það töluvert farið í vöxt upp á
síðkastið. Sumir ' af þessum
mönnum hafa verið dæmdir til
fangelsisVistar í 7—30 daga hver,
en flestir verið sektaðir um $50.
Heilbrigðisdeild stjórnarinnar í
Ottawa, er að skipa tuttugu lækna
til að líta eftir heilsufari þess
fólks, sem er í þann veginn að
flytja til Canada. Þessir læknar
eru allir canadiskir og setjast
þeir að í ýmsum borgum í Norð-
urálfunni.
* *
Aukakosningar fara fram, h'inn
17.
ur fyrir yngri og eldri, sem allur
tilheyrir gamalmennaheimilinu
Betel. Verða sjálfsagt margir til
að skoða þann varning og kaupa
hann.
Flokksþing íhaldsmanna
Allsherjar flokksþing í halds-
flokksins í Canada var sett í Winni-
peg á máudagsmorguninn í þessari.
viku, og stendur enn yfir, þegar
þetta er skrifað og því ekki hægt
að skýra frá gerðum þessa mikla
þings í þetta sinn, nema að litlu
leyti, og alls ekki frá því, sem er
aðal verkefni þingsins, en þatS er að
kjósa flokknum nýjan leiðtoga, því
Hon. Hugh Guthrie, spÚi nú gegnir
því starfi, er aðeins kosinn til bráða-
byrgða. Þing þetta er afar fjöl-
ment, um 1500 fulltrúar frá öll-
um fylkjum landsins. Er þar margt
stórmenni þessa lands samankomið
og þár á meðal tveir af fyrverandi
leiðtogum flokksins og forsætisráð-
þ.m., í‘Nelson “kjördæm’inu'”í j ^trumr )fr Sif Robert Borden og
British Columbia fylki, til að kjósa T)' ‘ l. Vr e’S
þar fylkisþingmann 1 staðinn fynr forseti kosinn N. K. Boyd til bráða-
bvrgða meðan verið var að koma
skipulagi á þingið, en síðan voru
Gullbrúðkaup þeirra hjóna, eða
öllu heldur fimtíu og sex ára gift-
ingarminning, fór fram í River-
ton þ. 29. sept. Hófst milli kl. 3
og 4 síðdegis og var fjöldi fólks
viðstatt.
Sveinn kaupm. Thorvaldsson
setti mótið með ræðu, bauð gesti
velkomna og skýrði frá tilefni
samsætisins.
Fór þá næst fram sálmasöng-
ur, biblíulestur og bænargjörð,
er séra Jóhann Bjarnason stýrði.
iLét þá veizlustjóri, Sveinn
Thorvaldsson, næst afhenda gull-
brúðhjónunum heiðursgjafir, er
til hafði verið efnað. Var fyrsta
gjöfin, vönduð stundaklukka, frá
börnum þeirra hjóna; þá næst
prýðilegar gjafir frá barnabörn-
um, og barnabarnabörnum, og loks
gullsjóður álitlegur, frá vinum
og nágrönnum. Fylgdi ræða
hverri gjöf. Fyrstu ræðuna flutti
séra Jóhann Bjarnason, þá næstu
Jóhann Briem, þá þar næstu Thor-
valdur Thorarinsson og þá loks
veizlustjóri sjálfur.
Þegar afhending heiðursgjaf-
anna var lokið og ræðuhöldum,
þeim er þar með fylgdu, fóru fram
veitingar hinar prýð'ilegustu. Sat
fjöldi manns að borðum og var
veitt hið rausnarlegasta. Á með-
an á veitingum stóð spilaði lúðra-
sveit Rivertonbúa, undir stjórn
'• Sigurbjörns kaupm. Sigurðsson-
] ar. Er það ef til vill fremur ó-
Tómas er þráðgreindur, stálminn-
ugur og fróður um margt, en hæg-
ur í fasi og fremur óframgjarn.
Guðrún Jóhannesdóttir kona hans
hefir þótt fyrirmyndar húsfreyja
og manni sínum mjög samboðin.
Þau hjón höfðu í mörg ár gistihús
á eignarjörð sinni, Engimýri við
Jslendingafljót. Var þar oft mann-
kvæmt af gestum, því ferðamanna
straumur var mikill, sérstaklega
á vetrum. Húsakynni voru rúm-
góð og stór og urðu að vera það,
sökum aðsóknar ferðamanna.
Höfðu margir orð á því, hve mik-
ill fyrirmyndar bragur væri á
öllu á Engimýri og hversu hús-
freyjunni þar færi öll hússtjórn
frábærlega vel úr hendi.
Þau Tómas og Guðrún eiga átta
börn, sem öll eru gift og búa við
íslendingafljót. Þau eru: Helga,
kona Thorvaldar Thorarinssonar,
Jónas yngri á Lóni, á annarar
þjóðar konu, Victoriu Flett að
nafn'i; Ingibjörg, maður hennar
Kristján ólafsson; Rannveig, gift
J. P. McLennan; Tómas, á fyrir
konu Helgu Magnússínu, dóttur
Jóns og Guðrúnar Borgfjörð, er
búa í grend við Árborg; Jóhannes,
á fyrir konu Lilju Hólmfríði, dótt-
ur Guðmundar Davíðssonar; Sig-
urbjörg, gift Thos. Doherty, og
Sigurbjörn óskar, á fyrir konu
Láru dóttur Jóns‘og Guðrúnar
Borgfjörð, systur konu Tómasar
bróður síns.
ÖIl fjölskylda þeirra Tómasar
og Guðrúnar er nú sextíu og fjór-
ir manns, að þeim sjálfum með-
töldum, átta börn, fjörutíu og þrjú
barnabörn og ellefu barnabarna
bórn. Var haft orð á því af Sveihi
kaupm. og öðrum, hvað merkilega
vel að þessi stóri hópur hefir
haldið sig saman og lítið dreifst,
því allur þessi skyldmennahópur
er búsettur innan einnar fermílu
í þorpinu Riverton og þar rétt hjá
Munu ef til vill fá dæmi, eða
kannske engin, að jafnstór ætt-
mennahópur sem þessi, sé búsett-
Oliver forsætisráðherra, sem dó í
sumar.
Frá íslandi.
15. þ. m. and^ðist frú Margrét
Jónsdóttir frá Vesturhópshólum á
heimili sonar síns, Jóns Þorláks-
sonar, fyrv. ráðehrra, níutiu og
tveggja ára að aldri.
1
Guðmundur Guðmundsson hér-
aðslæknir í Stykkishólmi, hefir
fengið lausn frá embætti frá 1.
nóv. að telja.
Aðalfundur Leikfélags Reykja-
víkur var haldihn á sunnudaginn
var, og var stjórnin endurkosin:
Indriði Waage formaður, Frið-
finnur Guðjónsson ritari og Borg-
þór Jósefsson gjaldkeri.
Frú Guðlaug AraSon hefir nú
kent í 37 ár í barnaskóla Rvíkur,
en lætur nú af starfinu þar. Hef-
ir bæjarstjórnin samþykt að veita
henni 2000 kr. eftirlaun með dýr-
tíðaruppbót í viðurkenningarskyni
fyrir langt og vel unnið starf.
Frá Stykkishólmi er símað 13.
þ.m.: Indælis tíðarfar, hlýindi og
þurrviðri. — Héðan voru sendir
bátar út á Sand. Voru keyptir þar
10 hvalir. Verð 30 aura kg. spik,
en 12 aura kjöt. Mótorbátur dró
hvalina hingað, hafði 7 aftan í, en
þrír voru skornir upp á Sandi, á
þilfari. — Hey skapur í þann veg-
inn að hætta, þó er stöku maður
að enn þá. Víðast heyjast vel og
nýting góð.
Frá Borgarnesi er eímað 13. þ.
m.: Bezta tíð vikuna sem leið.
IVÍenn eru víðast hættir heyskap,
þó ekki á öllum bæjum. útlit með
uppskeru úr görðum ágætt, bæði
með rófur og kartöflur, og eru
menn farnir að taka upp úr görð-
um. Talsvert hefir verið sent
suður af garðávöxtum, t. d. frá
Hvanneyri. — Heilsufar er gott.
■—Bátur kom hingað með 20 tonn
af hval frá Sandi og eru sveita-
menn að byrgja sig upp. Spik var
selt á 40 aura kg. og kjöt á 12 au.
Þegar stjórnarskiftin urðu, tók
Hallgr. Hallgrímsson magister við
ritstjórn Tímans til bráðabirgða,
eft nú er afráðið að Jónas Þor-
bergsson, ritstjóri Dags, taki við
blaðinu og er hann væntanlegur
hingað suður bráðlega. ÞóróUur
Sigurðsson bóndi í Baldursheimi
verður ritstj. Dags fyrst um sinn.
Landstjórnin hefir ákveðið að
láta setja loftræstingarútbúnað
með rafdælu 1 Mentaskólann, það
verður þá fyrsta opinbera bygg-
irgin í landinu, sem hefir ný-
tízku loftræstingu. Áður hafði
fráfarand'i stjórn ákveðið, að láta
lítið ánægjuefni fyrir hjónin öldr-
uðu, að hafa ástvinahópinn stóra
svo stöðugt og þétt í kringum
sig.
Á milli ræðannna voru sungnir
íslenzkir gamansöngvar og spilaði
Miss Helga ólafsson, dótturdóttir
þeirra gullbrúðhjóna, er spilar á-
gætlega. Salurinn var fagurlega
skreyttur. Alt veizluhaldið fór
fram hið bezta, bæði að stjórn og
að allri tilhögun. Mun samsæti
þetta leiígi verða í minnum þeirra
er þarna komu saman.—(Fréttar.
Lögb.).
venjulegt, að í smáþorpi, eins ogiur sv0 þétt saman, og er það ekki
Riverton er, skuli vera til lúðra-
sveit jafn myndarleg og þaulæfð,
eins og sú, er þeir þorpsbúar þar
hafa haft í mörg ár undanfarin.
Hefir lúðrasveit þessi stundum
farið til annara bæja til að
spila og jafnan hlotið lof fyrir,
Við íslendingadagahald hér norð-
ur frá er hún næstum æfinlega
viðstödd. Virðist það sjálfsagt,
að Rivertonbúar - og aðrir nær-
lend'is kunni að meta listfengi og
kunnáttu lúðrasveitarinnar og
hlynni að hag hennar eftir föng-
um.
Heillaóskaskeyti sendu þau Mr.
og Mr^, Ární Eggertsson í Win-
nipeg. Sömuleiðis þau Mr. og
Mrs. Jóhann Stephanson í Kanda
har, Sask.
Ræður í samsæti þessu fluttu,
auk þeirra Sveins kaupm. Thor-
valdssonar og séra Jóhanns, er
báðir töluðu tvisvar, þau Sig-
tryggur Jónasson, bróðir Tómas-
ar, B. L. Baldwinson, Bjarni
Marteinsson, O. S. Thorgeirsson,
Mrs. Valgerður Sigurðsson, G. J.
Guttormsson, Dr. S. O. Thompson
og Jón S. Pálsson, er las upp
heillaósk í Ijóðum til þeirra
hjóna. Síðasta ræðan í samsæt-
inu var hin seinni tala séra Jó-
hanns. Talaði hann fyrir hönd
þeirra gullbrúðhjóna. Hafði Tóm-
as beðið hann, sökum frændsemi
og góðrar vináttu, að hafa orð fyr-
ir þeim hjónum, og gjörði hann
það, bar fram þakklæti gullbrúð-
hjóna fyrir vinsemd og virðing
þeim sýnda og sömuleiðis fyrir
kostulegar gjafir, er þeim höfðu
verið gefnar. Mintist hann gull-
brúðhjóna um le'ið, sömuleiðis
þeirra heiðurshjóna Mr. og Mrs.
Jónasar Jónassonar, er sátu á
aðra hlið gullbrúðhjóna, en Sig-
tryggur Jónasson og B. L. Bald-
winson á hina. Mintist og séra
Jóhann þeirra beggja frænda um
leið, þess frama er þeir hefðu
hlot'ið og hversu þeir, hvor í sínu
lagi, hefðu orðið þjóðflokki vor-
um til sóma. Var ánægjulegt að
sjá þá þrjá bræðurna þarna,
Tómas, Jónas og Sigtrygg (hér
taldir eftir aldri), sem allir eru
merkir menn og hæfileikum bún-
ir, hver á sinn hátt. Kona Jón-
asar er Helga Hallgrimsdóttir, á-
gæt kona. Kona Sigtryggs var,
sem kunnugt er, Rannveig, fædd
Briem, systir þeirra Jóhanns
Briem, Valdimars biskups og
þeirra systkina, gáfuð ágætiskona,
látin fyrir nokkrum árum. Þau
Tómas og Guðrún kona hans hafa
búið í fimtíu ár við íslendinga-
fljót, og jafnan notið virðingar og
vinsælda í nágrenni og héraði.
Á ferð um Vesturheim.
1.
Á ferðinni er fegurð að líta,
á fjöllum, við strendur og sund,
þar hefja þau hnjúkana hvíta
í hvirfing um glóaldinlund.
Um akranna iðgrænu geima,
með útbreiddan, sólhlýjan faðm,
ber lævirkjans himnesku kfeima,
sem hljóma frá laufguðum baðm.
En betra er en vordýrðin bjarta
um .broshýr og algróin lönd,
að hitta hér alíslenzkt hjarta
og huga og tungu og önd.
n.
Og handtakið er svo hlýtt og þétt,
sem hönd sú yrði’ yfir djúpið rétt
að græða hvem blett og bræða klett
unz brosir Fjallkonan djásnum sett.
III.
<1. 1
í útlegð ótal rasta
útlendings í rann,
alt hið íslenzkasta
ósvikið eg fann.
Ljómar minning manna
mér í huga glatt.
Ást til átthaganna
okkur saman batt.
Siðir, tunga, saga,
sálar dýrast gull,
sætt að sölum Braga
sælu drukkið full.
'Trygðaband ei brestur.
Bera gleðiklökk
víðboð hugar vestur
vinarkveðju 0g þökk.
•
Eflist alt, sem tengir
íslenzk trygðabönd.
Alheims stillist strengir
sterkri alvalds liönd.
Steingrímur Arason.
Mr. og Mrs. W. H. Paul-
son.
heiðruð með samsæti.
Sunnudaginn 25. september, var
Mr. og Mrs. W. H. Paulson, í
Leslie, Sask., haldið veglegt sam-
sæti, í tilefni af þrjátíu á^a gift
ingarafmæli þeirra, og líka í þvi
skyni, að votta Mr. Paulson þakk-
ir fyrir störf hans sem þing-
manns í* Wynyard kjördæmi.
Mr. Árni G. Eggertsson, lögmaður
í Wynyard, stóð fyrir samsætinu,
en séra Carl J. Olson stýrði því á
staðnum, og fórst honum þa
sem vænta mátti, vel og sköru-
lega.
Mótið var haft í fundarhúsi
Lesliebæjar og kom þangað fólk
úr ýmsum áttum, alla leið vestan
frá Kandahar, um 40 mílur, og svo
að austan frá Foam Lake, auk
fjölda bygðarmanna við Leslie,
Sökum þess, að þátttaka manna
í þessu samsæti náði út fyrir ís
lendinga, fór prógramið fram á
báðum málunum.
Forseti setti samkomuna með
því að láta syngja íslenzkan brúð-
kaupssálm og flutti bæn.
Því næst söng Mrs. Sigríður
Thorsteinsson, söngkonan góð-
kunna, og gerði það mæta vel.
Þá talaði Mrs. Rannveig K. G.
Sigbjörnsson og ihintist á hve
mikil heill og heiður bygðarbúum
hefði stafað af veru þeirra hjóna
í Leslie, og hve mikils góðs þeir
og aðrir hefðu notið af manngæð-
um þeirra, hæfileikum og gest-
risni, og hve mikil prýði og hug-
næmi væri ávalt að Mrs. Paulson
í hópi kvenna sem annars staðar.
Næst talaði Mr. McMillan, lög-
maður frá Wadena og fyrverandi
þingmaður fyrir Wadena kjör-
clæmi,. í Saskatchewan þinginu, og
því samverkamaður Wilhelms, sem
nú er þingmaður á fjórða kjör-
tímabili fyrir Wynyard kjördæmi.
Mr. McMillan sagðist ágætlega.
Hann talaði um Mr. Paulson með
hlýhug og aðdáun, mintist á starf
hans frá því fyrsta er W. H. P.
kom á þing og fram á þenna dag.
Kvað hann W. H. P. hafa kynt sig
í þingstörfum öllum hinn nýtasta
mann og ágætan dreng. “Hann er
bardagamaður,” sagði hann, “og
hvort sem segja mætti, að hann
berðist með réttu eða röngu; það
fer eftir því sem á er litið, þá
hefir hann æfinlega sýnt sig að
vera mann.”
\
Þá talaði Mr. Abbot frá Foam
Lake, 0g fórust honum svipað orð.
Forseti samkvæmisins afhenti
þá, með nokkrum velvöldum orð-
um, Mr. Paulson lykil að vand-
aðri bifreið, sem þeim hjónum var
gefin í þakka- og heiðurs skyni,
fyrir þeirra vel unna starf hér í
héraði. Eftir það söng Mrs.
Thorsteinsson aftur.
Þá flutti ræðu, skóla eftirlits-
maður Mr. Björn Hjálmarsson, og
sagðist mæta vel, sem hann er
kunnur að. Mintist hann sem aðr-
ir mannkosta þeirra hjóna og benti
á hve mikill styrkur væri starf-
andi manni, einkum í opinberri
stöðu, að eiga konu sem Mrs. W.
H. Paulson væri, á heimili og ut-
an þess.
Allar ræðurnar voru á ensku. —
Þá söng karlakór Leslie á ís-
lenzku.
Mrs. Sofía S'igbjörnsson flutti
prýðisfallegt perlu-brúðkaups-
kvæði, — því svo er kallað þrjá-
tíu ára brúðkaup. Var það á ís-
lenzku, frá Lárusi skáldi Sigur-
jónssyni í Chitago, bróður henn-
ar; flutti hún það vel og sköru-
lega. 1— Miss Josephina Johnson
spilaði undir allan söng á sam-
komunni, af þeirri list, sem hún
er vel þekt fyrir hér um slóðir.
1 upphafi samsætisins, afhenti
Miss Þórunn Paulson, sonardótt-
ir þeirra Mr. og Mrs. Tómasar
Paulsonar, og því frændkona
þingmannsins, brúðurinni fagran
blómavönd.
Það sagði einhver um Mr. W.
H. Paulson, er fyrst fréttist um
samsætið: “Eg skal veðja, að
hann verður ekki í vandræðum
með að þakka fyrir sig.” Átti sá
er talaði, við h'ina alþektu mál-
snild Wilhelms.
Satt reyndist það. Mr. Paul-^ sinnis og nýtra starfa, og ávalt
son gat þakkað fyrir sig; gerði | halda opnum hurðum húss síns,
það vel; en það hefir áður verið með alúð og gestrisni handa
sagt, að þakklætistilfinningin | hverjum þeim sem að garði ber.
væri ein af göfgiskendum mann- Gestur.
anna. Hún gerði nú Wilhelm H.
Paulson veikari fyrir til ræðu-
haldsins en ella, því all'ir, sem
flytja eða reyna að fljrtja ræðu,
vita, að fullkomið vald yfir sjálf-
um sér, er eitt af aðal skilyrðun-
um þar.
Mr. Paulson mintist margs góðs,
sem þeim hjónum hefði verið sýnt
á lífsleiðinni á opinberan hátt,
bæði í Winnipeg og hér, vinagjaf-
ir, er þau ættu frá þeim tímum,
kærleikans og þakklætisins, er
hann og þau hjón bæri í huga, til
allra þeirra, er svo vel höfðu
glatt þau. Hann kvað sig skorta
orð til að þakka nú.
“Til hafa verið þeir tímar,”
sagði hann, “að eg hefi ekki ver-
ið hræddur við tilheyrendur
mína, en nú stend eg óttabland-
inn hér frammi fyrir ykkur, svo
vel hafið þið gert til okkar.”
Hann mintist þess einnig, að
áður en þau hjón voru sérstaklega
héiðruð hér í Leslie, hefðu dapr-
ir tímar verið yfir sér, en vin-
áttuhótin hefðu aukið sér gleði og
kjark.
Til svars upp á það, sem sagt
var í garð konu hans, sagði Mr.
Paulson:
“Gæfustjarna Mrs. Paulson hef-
ir ávalt skinið skært, mér skær-
ast, þegar mín var daufust.”
Svo þakkaði hann á ný með
mörgum hjartnæmum orðum vel-
rildina, er þeim hjónum væri sýnd
og gjöfina.
Séra Carl gat þess, við afhend-
ingu bifreiðarinnar, að nokkrir
vinir þeirra hjóna í Winnipeg,
hefði lagt í sjóðínn fyrir henni.
Að afloknu prógrammi var
sungið ‘God Save the King”. Svo
var brúðhjónunum óskað heilla á
ný.
Rausnarlegar veitingar voru,
fram reiddar, er fólk hafði flutt
með sér á staðinn, en kvenfélag
Síons safnaðar í Leslie stóð fyrir
framreiðslu.
Brúðarkakan var smekklega
prýdd perlum og blómum og á
henni stóðu ártölin 1897—1927.
Fólk skemti -sér hið bezta og
gladdist yfir því, að hafa tæki-
færi til þess að heiðra þau Mr. og
Mrs. Paulson., sem æfinlega eru
! reiðubúin góðu málefni til lið-