Lögberg - 24.11.1927, Síða 1

40. ARGANGUR
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 24. NÓVEMBER 1927
MJMER 47
Helztu heims-fréttir
Canada
Nú lítur mjög vænlega út meö
þa5, að bráðlega verði járnbraut
bygð út frá Hudson Bay braut-
inni, skamt frá The Pas, til Flin
Flon námanna. - Canadian Natio-
nal félagið lætur byggja þessa
braut, og er sagt að byrjað verði
á því nú strax og að um 200 menn
verði þar í vetur og höggvi skóg
og hreinsa brautarstæðið. Áætl-
að er, að þessi brautarbygging
kosti $3,500,000. Stjórnin í Mani-
toba leggur fram $100,000 á ári í
fimm ár, ef á þarf að halda, til
fryg'g'ingar því, að ekki verði
tekjuhalli af starfrækslu braut-
arinnar. — Það er ekkert vafamál,
að þessi brautarbygging hefir
mikla þýðingu fyrir Manitoba.
Landið þarna nyrðra er auðugt
af málmum, ekki að eins við Flin
Flon, heldur miklu víðar. Eru nú
þegar margir menn að vinnu við
málmtekju við Flin Flon og bú-
ist við, að þeir verði enn fleiri í
vetur. Það er félag eitt í New
York, sem hald hefir á þessum
námum og verða námurnar starf-
ræktar í stórum stíl þegar járn-
brautin er fullgerð, svo flutning-
ar þangað og þaðan geta gengið
greiðlega. Teija menn víst, að
ekki verði þess fangt að bíða, að
í Flin Flon rísi upp allstór náma-
bær. Auk málmanna er þarna
norður frá mikið af við til papp-
írsgerðar. Einnig er gert ráð
fyrir, að virkja White Mud foss-
ana og nota raforkuna við vænt-
anlega pappírs verksmiðju og við
málmtekjuna og annað, sem raf-
orku þarf til. Það er ógrynni fjár,
sem gert er ráð fyrir að verja til
starfrækslu þar norður frá á
næstu árum.
* * * ,
Senator Archie B. MicCoig dá
hinn 21. þ.m. að heimili sínu,
Chatham, Ont., 53 ára að aldri.
Var lengi þingmaður í sambands-
þinginu og senator síðan 1922.
* * *
Efri málstofan er nú þannig
skipuð, að þar eru 51 conserva-
tives, 39 liberals, 1 progressive og
fimm sæti eru auð, tvö í Quebec
°g þrjú í Ontario. Þegar stjórn-
arskiftin urðu 1921, höfðu íhalds-
menn tuttugu atkvæða meiri hluta
í efri málstofunni, en þegar skip-
«ð hefir verið í þau sæti, sem nú
eru auð, verður meiri hlutinn ekki
nema sex eða sjö.
* * *
King forsætisráðherra er nú
staddur í Washington. Ekki segja
fréttir frá Ottawa að hann sé þar
i stjórnmála erindum, en muni þó
heimsækja bæði Coolidge forseta
og Kellogg ráðhferra. Er þetta í
fyrsta sinni, sem Mr. King kemur
til Washington síðan Canadn-
stjórn skipaði þar sendiherra.
* * *
Hljóðfæra kaupmaður í Tor-
onto, sem Paul Hahn heitir, seldi
J. H. Burns píanó, sem kostaði
$350, fyrir tvö frímerki, sem ein-
hvern tíma höfðu kostað 13 cent.
Þessi tvö frímerki eru frá árunum
1853 og 1854 og eru frá New
Brunswick og Nova Scotia, þegar
þessi fylki voru enn hvort um sig
sérstakar brezkar nýlendur. Báð-
ir eru menn þessir vel ánægðir
með kaupin og er haft eftir Mr.
Hahn, að frímerkin séu vel þess
virði, sem hann hafi fyrir þau
gefið og hafi þó hljóðfærið verið
ágætt í alla staði.
þingið, þegar það kemur saman 1.
desember, eða kannske öllu held-
ur, að skýra fyrir þingmönnunum
fyrirætlanir stjórnarinnar. Aðal-
lega var það vínsölumálið og bjór-
inn, sem þarna var til umræðu.
Stjórnin hefir látið semja mikinn
lagabálk viðvíkjandi vínsölu og
þegar hann er orðinn að lögum,
þá verða öll önnur vínsölulög
Manitobafylkis þar með úr gildi
numin. — Hvernig þetta laga-
frumvarp í raun og veru er, vita
þeir þingmenn að eins, enn sem
komið er, sem stjórnarflokknum
tilheyra. Heyrst hefir, að frum-
varpið sé mjög svipað vínsölulög-
unum Alberta fylki. Bjórinn verð-
ur seldur ij glasatali í bjórstofum,
sem væntanlega verða í sambandi
við hótelin og í því herbergi verða
menn að drekka bjórinn, en hvergi
annars staðar. Þó mun verða
leyfilegt að fá heilan kassa heim
til sín beint frá ölgerðarhúsunum,
eins og verið hefir. önnur vín-
föng, en bjór, verða se!d að eins
í vínsölubúðum stjórnarinnar, en
sú breyting gerð á núgildandi lög-
um, að menn geti sjálfir farið þar
inn og keypt sér flösku og flösku
og farið sjálfir með hana heim til
sín. Þegar þessi nýju lög eru
gengin í gildi, sem búist er við að
verði um næsta nýár, verður sjálf-
sagt töluvert auðveldara en áður
að fá sér í staupinu á löglegan
hátt.
Bandaríkin.
Vöruhús í New York, sem talið
er $500,000 virði og tilheyrði New
York Central járnbrautarfélag-
inu, brann í vikunni sem leið, og
brunnu þar inni 1,500 bílar, sem
voru $2,000,0000 virði. Tveir
slökkviliðsmenn meiddust, en þó
ekki stórkostlega.
# * *
Því er haldið fram, að það sé
óhugsandi að menn geti flogið
hærra en 45,000 fet frá jörðu, því
þar fyrir ofan geti maðurinn ekki
lifað hvaða útbúnað sem hann
hafi til þess, að svo miklu leyti
sem menn viti, enn sem komið
er. Það vantar ekki mikið á, að
þessu takmarki hafi verið náð,
því flugmaður einn í Bandaríkj-
unum, H. C. Gray að nafni, hefir
komist 42,470 fet frá jörðu og er
það 230 fet yfir átta mílur. Er
hann nú talinn “háfleygastur”
allra manna.
* # *
Jarðgöng undir Hudson ána,
milli New York og New Jersey,
hafa nú verið fullgerð og hafa
kostað fjörtutíu og átta miljónir
dala og hefir verið unnið að þessu
verki í sjö ár. Jarðgöng þessi eru
ákaflega mikið mannvirki og hafa
gengið til að byggja þau 115,000
tons af járni og 130,000 fet af
steinsteypu.
* # »
Arthur E. Corrock, póstþjónn í
Seattle, var dæmdur til að planta
100 trjám meðfram brautinni
milli Seattle og Everett, fyrir það
að hafa«f hirðuleysi verið valdur
að því, að eldur kviknaði í lysti-
garði þar vestra í ágústmánuði í
sumar, og hlauzt eitthvert tjón
af. Friðdómarinn, sem Corrock
kom fyrir, gaf þennan úrskurð, og
er Corrock nú búinn að planta
öllum trjánum og hefir þar með
afplánað sekt sína.
Bfetland.
í blaði einu í Quebec stóð fyrir
skömmu þessi grein: “Skrásetn-
ing bíla í Quebec þetta ár, sýnir,
að þeim hefir fjölgað um 33 af
hundraði frá því sem skrásetning-
in 1926 sýnir. Líklega er þetta
svipað í hinum fylkjunum. Árið
1926 voru skrásettir bílar í öllu
landinu 728,905, eða 14 af hundr-
aði feiri en 1925. Ef til vill eru
þeir nú orðnir full miljón. Þjóð,
sem hefir innan við tíu miljónir
íbúa, en á allan þennan sæg af
bílum, getur naumast í raun og
veru, verið ósköp peningalítil.”
# * •
Flokksfund hélt fylkisstjrnin í
Manitoba á fimtudaginn í vikunni
sem leið, með þeim þingmönnum
öllum, sem henni fylgja að mál-
um. Mun stjórnin þar hafa verið
að Ieita ráða stuðningsmanna
sinna viðvíkjandi nokkrum mál-
um, sem lögð verða fyrir fylkis-
Auka þingkosningar fóru fram
í Southend í Englandi hinn 19. þ.
m., til að kjósa þingmann í stað-
inn fyrir Lord Iveagh, sem nú
hefir hlotið sæti í lávarðadeild-
inni. Kosningu hlaut Lady Ive-
agh, kona fyrverandi þingmanns.
Hún fylgir íhaldsflokknum og
þykir þessi aukakosning góður
styrkur fyrir Baldwin stjórnina,
ogþað því frekar, sem kona þessi
var kosin með mjög miklum at-
kvæðafjölda, eða 21,221 atkv.
Liberals hlutu 11.921 og verka-
menn 4,777 atkvæði.
* * *
Tveir brezkir flugmenn, R. H.
Mclntosh og Bert Hinkler, sem
ætluðu að fljúga til Indlands, hafa
nú lent á Póllandi og komust ekki
lengra. Höfðu lent í miklu of-
viðri og hinum mestu svaðilför-
um, en sluppu þó sjálfir með lífi
og limum, en flugvélin bilaði.
A. J. Cook, námamanna leiðtogi
á Englandi, lætur mikið til sín
taka og safnar saman vinnulaus-
um námamönnum og lætur þá
ganga langar leiðir til London og
heldur þar yfir þeim og öðrum, er
heyra vilja, langar og stórorðar
æsingaræður, sérstaklega til að
sýna þeim fram á það ranglæti,
sem þeir verði fyrir af hendi nú-
verandi stjórnar.
Hvaðanœfa.
Yictoria princessa, systir Vil-
hjálms fyrrum Þýzkalandskeis-
ax-a, 61 árs að aldri og ekkja síðan
1916, gifti sig á laugardaginn var
rússneskum alþýðumanni, sem er
að eins 27 ára gamall og heitir
Alexander Zoubkoff. Sagt er, að
þetta sé mjög á móti vilja bróður
hennar, og að hann hafi gert alt
sem hann gat til að koma í veg
fyrir þetta hjónaband, en frúin
heldur, að hvorki honum né öðrum
komi þetta mikið við, og heldur
að hún, eins og hver önnur kona,
megi gjarnan giftast, og það því
frekar, sem hér sé ekki um neitt
stjórnmálamakk að ræða, því hér
ráði ástin ein. Hún sér ekki, að
roskin kona megi ekki unna manni
rétt eins og hinar sem yngri eru,
enda sé hún engin kerling enn þá
og ætli ekki að verða það.
* * *
Fingraför h'afa lengi verið not-
uð til þess að koma upp um glæpa-
menn, eins og kunnugt er, og er
það enn gert, þótt glæpamennirn-
ir kunni nú betur að varast þetta,
heldur en þeir kunnu áður. Nú
hafa menn komist upp á lag með
að senda þessi fingraför með víð-
varpinu úr einu lándi í annað og
á Englandi hefir lögreglan þekt
raann, sem þar var tekinn fastur,
á mynd af hans fingraförum, sem
henni var send með víðvarpinu
frá Chicago.
Or bœnum.
Á miðvikudaginn í vikunni senx
leið, átti prófessor S. K. Hall,
fimtugsafmæli. Var honurn við
það tækifæri haldið fjölnxent sam-
sæti að heimili þeirra Mr. og Mrs.
Árni Eggertsson. Frekari fregnir
af samsæti'nu, bíða næsta blaðs.
Silfurbrúðkaup
prestshjónanna að Árborg.
Eigi hefir önnur veizla veglegri
haldin verið í Nýja íslandi, en
veizla sú hin rausnarlega, sem sókn-
arbörn séra Jóhanns Bjarnasonar
héldu að Árborg föstudaginn 18.
nóv. ti'l minningar um 25 ára hjú-
skap prestshjónanna og 20 ára þjón
ustu séra Jóhanns í prestakallinu.
Höfðu söfnuðirnir allir fimm sam-
tök um hátíðarhaldið.
Samsætið fór fram i hinum
stóra fundarsal þorpsins og hófst
einni stundu fyrir nón. Var salur-
inn fagurlega skreyttur og veizlu-
borð reist um hann allan. Voru þar
fleiri hundruð manns samankomin.
Var weizlukostur svo góður, að til
mikillar sæmdar var forstöðukon-
um. >
Nágranna iprestur séra Jóhanns,
séra Sigurður á Ginxli, hafði feng-
inn verið til að stýra samkomunni.
Lét hann samkomuna setta með
sálmasöng, biblíulestri og bæna-
gjörð; flutti og stutta tölu og
skýrði frá tilgangi samkomunnar.
Að samkomunni settri las hr.
Bjarni Afarteinsson í heyranda
hljóði ávarp til heiðursgestanna.
Var ávarpið undirskrifað af full-
trúum safnaðanna. Hafði hr. Frið-
rik Swanson í Winnipeg skrautrit-
að það og útbúið af mikilli list. Þá
gekk fram hr. Tryggvi Ingjalds-
son og færði presti peningagjöf frá
safnaðarfólki lxans og öðrum vin-
um. Var sjóður sá að upphæð 75o
dollara. Mrs. Tr. Ingjaldsson á-
varpaði frúna og afhefnti henni silf
urborðbúnað forkunnar fagran frá
kvenfélagi Árdalssafnaðar. Þá
færði og Mrs. Joh. Briem prestkon-
kohunni fagran silfurdisk frá
kvenfélaginu "Djörfung” í River-
ton og fylgdi gjöf þeirri ávarpsorð
vingjarnleg, er Sveinn kaupmaður
Thorvaldsson bar fram. Loks var
silfurbrúðhjónunum afhentur
skrautgripur úr silfri, sem var eiöf
frá systkinum þeirra og skvldfólki.
Að þessu loknu hófst borðhaldið.
Neyttu gestir margra góðra rétta,
og ræddi þá hver við sinn sessu-
naut um hríð, en von bráðar
kvaddi veizlustjóri hljóðs og lét nú
Hinn yngsti íslenzki ‘Locomotive Engineer‘
NJALL ÓFEIGUR BARDAL.
Njáll Ófeigur Bardal er fæddur í Winnipeg, 18. nóvember
1904. Foreldrar hans eru Arinbjörn Sigurgeirsson Bardal og
Margrét Ingibjörg ólafsdóttir Bardal.
Njáll fékk sína barnaskóla mentun í Winnipeg, og sína mið-
skólamentun í Jóns Bjarnasonar skóla. — Njáll hafði mikla löng-
un til að læra vélfræði. Haustið 1923 komst hann inn hjá C.P.R.
félaginu sem kyndari, og vann þar til nýárs. Þá var allur hveiti-
flutningur búinn, svo allir mistu vinnuna, sem voru byrjendur.
— í marzmánuði næsta vor (1924) lagði Njáll á stað til Chicago.
Það var sögð mikil atvinna þar suður frá. Hann fékk strax vinnu
hjá niðursuðufélagi, og þar vann hann þar til tími var að fara
aftur til C.P.R. Þá skrifaði hann því félagi og fékk það svar, að
það hefði nóga menn. — Hann hafði lagt inn nafn sitt hjá Belt
járnbrautarfélaginu 1 Chicago, til vonar og vara, ef C.P.R. brygð-
ist, og nú leitaði hann til þeirra. Þeir tóku honum vel og hann
byrjaði hjá þeim sem kyndari 1. ágúst 1924. Þar hefir hann
unnið stöðugt síðan og gengið undir þrjú próf, það Síðasta í haust
og fékk þá 92 stig. Það er hans fullnaðarpróf, og nú stjórnar
hann eimreið, líklega sá yngsti “locomotive engineer” í Ameríku.
hefja ræðuhöld, kvæðalestur og
söng. Stóð sú skemtun lengi dags.
Séra Rúnólfur Marteinsson las
upp tvö kvæði, er hann hafði verið
beðinn fyrir. Var annað ort áf séra
J. A. Sigurðssyni en hitt af hr.
Magnúsi Sigurðssyni. ) veizlunni
fluttu og frumort kvæði Sveinn
læknir Björnson og Stefán bóndi
Guðmundsson.
Fyrstur ræðumanna var séra
Björn B. Jónsson, D.D. og rak eft-
ir það hver ræðan aðra, en á milli
ræðanna voru stundum'sungnir ís-
lenzkir alþýðusöngvar. Aðrir, sem
fluttu ræður, voru: Jón Pálsson,
fyrir hönd Geysis-safnaðar; Bjarni
Marteinsson, fyrir hönd Breiðuvik-
ur-safnaðar; Sigurbjörn Sigurðs-
son, fyrir hönd Bræðra-safnaðar;
Tryggvi Ingjaldsson, fyrir hönd
Árdals-safnaðar; Sveinn Thor-
valdsson; séra Rúnólfur Marteins-
son; Lárus Guðmundsson; Mrs.
Oddleifsson; Sigtrvggur Jónasson.
Valgerður Sigurðsson; Gestur
Oddleifsson.
Þó ólikar væri ræðurnar að orða-
lagi, var efnið hið sama i þeim öll-
unx: þakklát viðurkenning á ágæti
þess starfs, er séra Jóhann og kona
hans hafa unnið, og á persónugildi
þeirra og mannkostum. Leyndi sér
ekki, hve vel menn höfðu lært að
meta hreinlyndi, staðfestu og trú-
ardjörfung síns kæra kenniföðurs.
Var sem allir vildu keppa hver við
annan um það, að láta í ljósi virð-
ingu sína fyrir þeim hjónum og
minnast með viðkvæmni þeirrar
þakkarskuldar, er þeir ættu sinum
ágæta presti að gjalda. Var það
sæmd mikil og verðskulduð, sem
séra Jóhanni Bjarnasyni var sýnd
við þetta tækifæri.
Mörg skeyti frá fjarverandi vin-
um þeirra hjóna og mörgum em-
bættisbræðrum séra Jóhanns voru
lesin i veizlunni. Ber það alt þess
vott, hve mikillar virðingar þau
njóta og vináttu nær og fjær.
I samkomulok stóð séra Jóhann
up og flutti frábærlega hugnæmt
erindi og fagurt. Þakkaði hann
margfaldlega þá sæmd, er þeim
hjónum hafði sýnd verið og þær
dýrmætu gjafir, sem þeim hofðu
gefnar verið. Mirrtist hann á sam-
starf sitt við sóknarbörn sin, þau
mörgu ár, er hann hafði með þeim
verið, og gat þess að óslitin vinátta
héldist og með sér og mörgum
þeim, sem utan við istæðu sína
söfnuði. Var ávarpi prestsins tekið
með miklum fögnuði.
Var i samkomulok sunginn sálm-
urinn: “Ó. þá náð að eiga Jesú.”
Mun engum viðstöddum dagur
þessi úr minni líða.
—Gestur frá Winnipeg.
Frá íslandi.
Rvík, 6. okt.
Séra Friðrik Friðriksson var
meðal farþega á Gullfossi í fyrra-
dag, Hann fór héðan 1. júlí síð-
astl. til Danmerkur of ýar við-
staddur fyrsta alheimsmót K. F.
U. M., sem haldið var i Kaup-
mannahöfn. Að íþróttamótinu
loknu fór hann suður til Sviss á
stjórnarfund alþjóðanefndar K.
F. U. M. Fór svo þaðan aftur til
Danmerkur og ferðaðist þar um
nokkurn tíma meðal vina sinna.
Heimleiðis fór hann 11. sept. með
Lagarfossi til Austfjarða. Dvald-
ist um tíma á Seyðisfirði og mess-
aði þar. Hafði hann ráðgert að
ferðast um þar eystra, en af því
gat ekki orðið að þessu sinni.
Reykjavík, 25. okt.
Frú Camilla Bjarnason andað-
ist hér í bænum í gær, eftir lanjp
vinnan sjúkleik. Hún var dóttir
Stefáns Bjarnarsonar sýslumanns
en systir Björns heit. sýslumanns
í Dalasýslu og þeirra systkina.
Hún fór ung til Danmerkur til
menta og mun hafa verið fyrsta
íslenzk kona, sem laug þar stú-
dentsprófi. Hún var gift Magnúsi
sýslumanni Torfasyni og eignuð-
ust þau tvö börn, sem bæði eru
hér í bænum, ungfrú Jóhanna,
cand. pharm. og Brynjólfur verzl-
unarmaður. Frú Camilla var gáf-
uð 0g vel mentuð kona og áhuga-
söm um mörg mannúðarmál.—
Vísir,
Akureyri, 29. okt.
IGagnfræðaskólinn á Akureyri
fær heimild til þess að útskrifa
Stúdenta.
í morgun, áður en kensla skyldi
hefjast í gagnfræðaskólanum, kom
dómsmálaráðherra þangað, og
færði skólameistara bréf það, sem
hér fer á eftir, og var það le??ð
upp hátíðlega að viðstöddum öll-
um kennurum og nemendum skól-
ans:
“Dóms- og kirkjumála-
ráðuneytið,
Reykjavík, 25. okt. 1927.
Á fundi 22. okt. s.l. hefir ráðu-
neytið ákveðið, að gagnfræðaskól-
inn á Akureyri skuli hér eftir hafa
heimild til þess að halda uppi lær-
dómsdeild, eftir sömu reglum og
gilda um lærdómsdeild Mentaskól-
ans, samkvæmt reglugerð frá 1908,
með tveimur minni háttar breyt-
ángum viðvíkjandi aldurstakmarki
og sumarleyfi. Skal þessi deild
hafa rétt til að útskrifa stúdenta
og fari próf þeirra, þar til öðru
vísi verður ákveðið með lögum.
að öllu fram eftir ákvæðum gild-
andi prófreglugerðar máladeildar
Mentaskólans, enda veiti allan
sama rétt.
Áður en kemur að prófi næsta
vor, mun ráðuneytið gefa út
reglugerð til handa gagnfræða-
skólanum, vegna þessarar áður-
nefndu breytingar.—Vísir.
1 gær keypti Björgúlfur læknir
Ólafsson höfuðbólið Bessastaði af
Jóni H. Þorberssgyn'i, sem þar
hefir búið stórbúi undanfarin ár.
Svo sem kunnugt er, hefir Björg-
úlfur stundað lækningar austur í
Asíu síðan árið 1913, og er vinum
hans hér gleðiefni að hann er nú
alkominn heim.- Þarf ekki að efa,
að hann sitji hið forna höfuðból
vel og skörulega.—Vísir.
Reyfkjavík, 1. nóv.
Frá Akureyri var Vísi símað í
gær, að mikið væri þar um dýrð-
ir vegna réttinda þeirra, sem
stjórnin hefði veitt gagnfræða-
sliólanum. Sigurður skólameist-
ari Guðmundsson stofnaði til
fagnaðarsamsætis í skólanum í
fyrra kveld. Var þar fjölmenni
mikið, nemendur allir, kennarar
og margir gestir, þar á meðal Jón-
as ráðherra, Guðm. landlæknir o.
m. fl. Skólameistari mintist fyr-
irrennara sinna í skólameistara-
starfinu, en eftir það voru marg-
ar ræður haldnai-. Talaði Jónas
ráðherra o. fl. og mælti að lokum
fyrir minni Ragnars kaupm. ólafs-
sonar. Var þess getið í símatal-
inu til marks um eindrægni þá,
sem verið hefði í samkvæmi
þessu. — Flokksbræður J. J. héldu
honum samsæti í fyrri viku og
sjálfur hélt hann fyrirlestur, og
var hann fjölsóttur og erindinu
vel tekið. Inngangseyrir var seld-
ur, en J. J. gaf féð til þess að
kaupa kappróðrarbát handa gagn-
fræðaskólanum.—Vísir.
Reykjavík, 17. okt.
Norðmannafélag í Reykjavík.
Ýmsir Norðmenn hér í bænum
hafa orðið ásáttir um, að reyna að
stofna félagsskap hér, til þess að
efla samhug og auka viðkynningu
norskra manna, sem búsettir eru
hér eða dveljast hér um stundar-
sakir. Verður félagsskapur þessi
deild áf hinum merka alheimsfé-
lagskap “Nordmandsforbundet”,
sem hefir það að markmiði, að
gera Norðmönnum erlendis kleift
að fylgjast með því, sem gerist á
ættjörð þeirra. Starfar félags-
skapur þessi með útgáfu rita, fyr-
irlestrum o. f 1., greiðir fyrir bréf-
um til fjarstaddra manna, heldur
skrá yfir heimilisfang þeirra og
að auknu andlegu sambandi milli
Norðmanna og þjóða þeirra, er
þeir dveljast hjá.
Hér í Reykjavík búa allmargir
Norðmenn, 0g er því furða að fé-
lagsskapur sem þessi skuli ekki
vera kominn á hér fyrir löngu. —
Það er vex*t að gefa félagsstofnun
þessarí gaum. Því lxkan félags-
skap þyrftum vér íslendingar að
hafa erlendis alstaðar þar, sem Is-
lendingar eru saman komnir. —
Kannske kynni af þessum nýja
félagsskap verði til þess að ýta
undir stofnun Islendingasam-
bands.—Vísir.
Akureyri, 30. sept. 1927.
I sumar hefir verið bygð ný brú
á Héraðsvötnin, yfir svo kallaðan
Grundarstokk, í námunda við Velli
í Hólmi; var hún vígð s. 1. sunnu-
dag (11. sept.)— Brúin er hin
stærsta í Norðlendingafjórðungi,
132 ni á lengd. Vesturvatnabrúin
(yfir Vesturós Héi'aðsvatna), sem
vigð var í júli s. 1. sumar, er 113
m. á lengd, og var þá lengsta brú
á Norðurlandi.
Margt manna, víðsvegar úr sýsl-
unni, var saman komið við brúna
til þess að vera við vígsluna og
fagna einum sigrinum enn, yfir
hinum mikla farartálma, sem
Vötnin hafa verið ferðamönnum
frá því að landið bygðist. Skag-
firðingar voru glaðir og skemtu
sér við ræðuhöld, kórsöng og dans
langt fram á kvöld. Ræðumenn
voru séra Tryggvi Kvaran á Mæli-
felli, sýslumaðurinn, sem hé't
vígslui-æðuna, Páll skólastjóri á
Hólum og Jón alþingism. á Reyr.i-
stað.
Á Héraðsvötnunum eru nú þrjár
stórar brýr, allar úr járri og
steinsteypu og hinar prýðileg-
ustu. Hefir undanfarin ar verið
unnið af kappi að því, að tengja
þær akbrautum, svo að þær mcgi
verða að sem mestum notum.
Nokkuð er þó enn eftir af hinum
nauðsynlegustu vegum að brún-
um, og mega hinir ‘.framsæknu”
minnast þess, áður en þeir fvlla
landið af alþýðuskólum og setja
mentaskóla i alla landsfjórðunga.
Vegina, þá nauðsjoilegustu, vilj-
um við Skagfirðingar a. m. k., fá
sem fyrst.
Þetta fyrirtæki, ásamt vega- og
brúaglfrðum, innan sýslunnar, er
hafa verið miklar hin sxðustu ár-
in, mun reynast hið mesta fram-
faraspor, sem hér hefir stigið ver-
ið til eflingar landbúnaðinum og
mun halda lengi uppi nafni Jóns
Sigurðssonar bónda og alþingism.
á Reynistað, sem var hvata-mað-
urinn og fékk hugmyndinni fram-
gengt. íhaldsstjórninni — og þá
Magnúsi Guðmundssyni fyrv. ráð-
herra, sérstaklega — mun og
leyfilegt að þakka þetta að
nokkru.
Björgvin Guðmundsson.
tónskáld.
:
t
t
❖
t
t
T
t
t
t
Eg rétti þér hönd y.fir hafið,
og heilsa þér, góðvinur minn.
Þó margt sé í gleymskunni grafið,
ei gleymdur er hlýleikinn þinn.
Það viðmót, sem velsæmið glæðir,
fær vilj«ann og orkuna hvest,
er hrollkaldur mótbyrinn mæðir,
þær minningar ylja þó bezt.
Og nú, þó að fafkkað sé fundum,
y*«ér fymast ei sönglögin þýð,
það er, sem í eyrum mér stundum
þau ómi frá liðinni tíð.
Eg ræði’ ei um röddina mína,
hún reynslunnar stenzt eigi próf,
en hlusta á hljómana þína
var heillandi, friðandi ró.
Ef heilsan og Iðunn mig yngja,
og ellin ei rænir mig hreim,
þá mun eg, að sjálfsögðu, syngja,
er segi’ eg þig velkominn heim.
Þig gæfan á örmum sér ali,
og almættis leiði þig hönd,
og hug þínum sönggyðjan svali
og sýni þér ónumin lönd.
—Ort af Birni Péturssyni, fyrir J. Petersen, 562
Victor Street, til Björgvins Guðmundssonar.
T
t
t
❖
f
t
T
t
t
t
T
t
t
x
t
t
t
x
♦!♦
aT# jTa AT# aVa aT> jTa aT# jTA AT# aT# aT# aT# aT#