Lögberg - 24.11.1927, Blaðsíða 3

LöGBBRG, FIMTUDAGINN 24. NÓVEMBER 1927.
Friðrik Friðriksson.
Þess hefir áður verið getið í
Lögbergi, að bóndinn Friðrik
Friðriksson dó snögg'lega, að
heimili sínu í Lögbergsbygð, 6.
júní síðastl. Hjartabilun var bana-
'meinið.
Friðrik var fæddur að Grund í
Ólafsfirði, í Eyjafjarðarsýslu, 22.
október 1859. Faðir Friðriks var
Friðrik Jónsson, ættaður frá
Skipalóni í Eyjafirði og náfrændi
Þorsteins, sem þar bjó lengi. —
Móðir Friðriks, var Anna Magn-
úsdóttir, ættuð af Siglunesi í
sömu sýslu.
Ársgamall var Friðrik tekinn
til fósturs af konu, sem Sigríður
hét og bjó í Hólakoti í ólafsfirði.
Dó fóstra hans, er bann var niu
ára gamall. Fluttist hann þá norð-
ur í Fnjóskadal, til Jónatans
bónda á Þórðarstöðum. Þar mun
Friðrik sál. hafa dvalist fram
undir tvítugs aldur, eða þar til
hann fór að Kaupangi í Eyjafirði,
til Vilhjálms Bjarnarsonar, prests
í Laufási. Hjá honum var Friðrik
í þrjú ár, að læra trésmíði. Það-
an fór hann svo inn á Akureyri og
stundaði þar ýmist smíðar, eða
sjómensku, mest á hákarlaskipum, j
þar til hann vorið 1887 fluttist I
til Ameríku.
Á Akureyri kvæntist Friðrik, j
ungfrú Kristínu Jósefsdóttur,
ættaðri úr Bárðardal í Þingeyjar-
sýslu. Fæddust þeim tvær dæt-
ur, Svafa (dó um tvítugs aldur)
og Anna, nú til heimilis í Winni-
peg.
Fyrst eftir að vestur kom, stað-
næmdust þau hjón í Winnipeg,
stundaði Friðrik smíðavinnu þar,
en 1891 tók hann heimilisrétt á
landi vestur í Saskatchewan, í
Lðgbergs bygð, sem þá var að
byggjast. Ætlaði hann að flytja
vestur með fjölskyldu sína, en áð-
ur en. því yrði framgegnt, misti
hann konu sína í Winnipeg
Sumarið 1894, giftist Friðrik í
annað sinn, Sigríði Þorleifsdótt-
ur Jónssonar, frá Reykjum á
Reykjaströnd í Skagafirði. Sig-
ríður var ekkja, eftir Þórarinn
Jónsson, frá Hóli í Sæmundar-
hlíð í Skagafirði; druknaði hann
í Winnipegvatni í nóvember 1890.
Frá því hjónabandi átti Sigríður
tvö börn, pilt og stúlku, bæði korn-
ung. Reyndist Friðrik sál. þeim
jafnan sem bezti faðir og unni
þeim engu síður en sínum eigin
börnum. Styrkti hann piltinn,
Jón að nafni, ti'l náms á æðri
skóla, þar til hann innritaðist í
herinn og fór til Frakklands, hvar
hann féll 6. maí 1917. Stúlkan,
Þóra að nafni, er gift enskum
manni, Fred. Reynolds, búsett í
Winnipeg.
Vorið 1895 flutti Friðrik á
heimilisréttarland sitt og byrjaði
þar búskap, með lítil efni, en
stóra fjölskyldu, 4 bðrn, öll ung,
nálega á sama aldri. Með ráð-
deild og dugnaði, komst hann brátt
í allgóð efni, og bjó þar góðu búi
til dauðadags.
Með síðari konu sinni eignað-
ist Friðrik sex börn, sem öll eru
á Iífi og uppkomin. Heita þau:
Sigríður, sendir hraðskeyti á
hraðskeytastofu í Winnipeg.
iKristín, listmálari; gift How-
ard Smoleck fornfræðingi í New
York.
Þorleifur Bemhard, iTieima.
Friðrik, skólakennari, heima.
Sigrún Sumarrós, skólakennari.
Elín, byrjuð að læra hjúkrun-
arstðrf.
Friðrik sál. var dagfarsprúður
í framgöngu, hæglátur og óáleit-
inn við aðra, en þungur fyrir og
lét ógjarna hlut sinn, ef því var
að skifta. Smiður var hann góð-
ur og fjölhæfur til verka, sívinn-
andi að því að efla heill og hag
ástvinanna og 'heimilisins, með
ráðdeild og fyrirhyggju. Við frá-
fall hans var stórt skarð hðggvið
í hinn fámenna hóp íslendinga í
Lögbergsbygðinn i.
* * #
Friðrik Friðriksson.
Skarð er fyrir skildi enn,
skjótt að höndum borið,.
Hníga vorir mætu menn,
margt er banasporið.
Mörgum ýfa saknaðs sár,
svipleg dauðans kynni.
Nú er Friðrik fallinn nár,
falinn grafar inni.
Ást og blíðu bauð af sér
við börn og ektamaka;
sárt, en ljúft, þeim líka er,
að Mta nú til baka.
Þeim hann kærleiks bundu bönd,
beztu forsjá veitti;
staðföst lund og hagvirk hönd
heimagarðinn skreytti.
Vinum heill og hollur var,
heims um brögð ei skeytti,
í hverju sem að höndum bar,
hygni og ráðdeild beitti.
Hafði bæði hug og þrek,
heiminn við að etja;
flest í höndum listfengt lék,
lifði’ og dó sem hetja.
Lengi varir minning mæt
meðal frænda’ og vina.
Á gröf hans þetta þögull læt
og þakka samfylgdina.
B. Thorbergsson.
Guðmundur Johnson
Þann 23. september síðastl. lézt
Guðmundur Johnson af afleiðing-
um uppskurðar fyrir nýrnastein-
um. Hann var sonur Ásgeirs Jóns-
sonar frá Skaga í Dýrafirði. Móð-
ir Ásgeirs var Ólöf Guðmunds-
dóttir frá Sæbóli á Ingjaldssandi.
Móðir hans var Sigríður Þórðar-
dóttir. Faðir Sigríðar var Þórð-
ur Jónsson. Jón var sonur Jóns
Níelssonar. Kona Jóns Níelsson-
ar var Helga Þórðardóttir. Hjón
þau bjuggu allan sinn búskap á
Þúfum í Vatnsfjarðarsveit. Móð-
ir Sigríðar var Helga Þorsteins-
dóttir. Bjó hún lengi að Bjarna-
stöðum í Vatnsfirði.
Guðmundur var fæddur á ísa-
firði 6. júní 1878, en fluttist með
móður sinni til Canada, 1887, og
fóru þau fyrst til Argyle nýlendu.
Guðmundur heitinn fór til Páls
Friðfinnssonar og Guðnýjar konu
hans, og var þar í fimm ár. Sið-
an fór hann til móður sinnar, sern
þá bjó í Brandon. Árið 1900 fór
hann vestur að hafi. Þar giftist
hann ungfrú Guðrúnu Búadóttur.
Þau hjón eignuðust einn son, Búa
Ingvar að nafni. Hann dó tæp-
lega ársgamall. Þau hión voru
búsett í Bellingham, Wash. Undi
konan þar ekki hag sínum, og
fluttu þau hjón til Brandon.
Guðmundur heit. fór í stríðið
1914; var hann í hernum alt af
meðan stríðið stóð yfir. Siðustu
þrjú ár hafa þau hjón búið í Van-
couver. Voru þau í kynnisferð til
móður hans og stjúpföður, Þorst.
Þorsteinssonar járnsmiðs í Beres-
ford, Man., i þegar Guðmundur
veiktist. — Guðmundur var vel
greindur, og skrifaði og talaði
bæði ensku og íslenzku. Hann
var gjafmildur með afbrigðum, og
mátti ekkert aumt sjá. Hann vildi
ðllum gott gera. Ha'nn var elsku-
legur sonur og ástríkur eiginmað-
ur. Er því stórt skarð fyrir skildi.
Syrgja hann, kona hans Guðrún,
og aldurhnignir foreldrar, Mr. og
Mrs. Thorsteinsson, ÍBeresford,
einn bróðir, Ásgeir, að Pinkham,
Sask.; tvær systur, Mrs. W. Sax-
ton, Brandon, og Mrs. C. Baily,
Elgin, Man.
Guð blessi minning hans.
Vinkona hins látna,
ólafía Búadóttir.
Hallur Jónsson Hallson.
F. 26. okt. 1865. D. 14. okt. 1927.
• Æfiminning.
Ó, blessuð vertu, banastund,
sem bætir kjör hins þjáða manns,
hve sælt að festa sætan blund
^g sofa’ í faðmi heimalands.
Þann 14. okt. s. 1. andaðist að
heimili sínu í Álftavatnsbygð,
Manitoba, bóndinn Hallur J. Hall-
son, eftir langt veikindastríð.
Síðastliðinn vetur kendi hann
til þrauta, sem ágerðust stððugt.
Leitaði hann þá hjálpar hjá Dr.
S. J. Jóhannesyni, sem gjörði sitt
ýtrasta, en gat ekki bætt honum.
Fór hann þá til Winnipeg og á
Almenna sjúkrahúsið, og var þar
talsvert langan tíma undir beztu
lækna höndum; hrestist hann þá
nokkuð og fór heim aftur. En
ekki leið langur tími þar til hon-
um versnaði frir alvöru, lagðist
þá í rúmið og þjáðist mjög til
dauðastundar.
Um þenna fallna landnámsmann
mætti rita býsna langa og eftir-
tektaverða sögu. En út í það verð-
ur samt ekki farið, heldur skal nú
að eins minnast á nokkur atriði
úr lífi hans.
Hallur var í þennan heim
fæddur 26. okt. 1865 á Hrafna-
björgum í Hjaltastaðaþinghá.
Ólst hann upp hjá foreldrum sín-
um, Jóni H. Hallssyni og Ingi-
björgu Sæbjarnardóttur, sem lifðu
í Winnipeg um mörg ár og dóu þar
bæði. Þau hjón áttu 15 börn; eru
nú að eins 4 á lífi. Eiríkur Hall-
son, bóndi í Álftavatnsbygð; Jón
Hallson, til heimilis í grend við
Hola P.O., Sask.; Björn og Mál-
fríður Björg, bæði til heimilis í
Winnipeg.
Árið 1888 fluttist Hallur að
Hrærekslæk í Hróarstungu, til
föðurbróður síns, og giftist ári
síðar Guðrúnu Björgu Eiriksdótt-
ur, merkri konu að sögn. Varð
þeim 9 barna auðið. Af þeim lifa
nú að eins f jögur: Mrs. W. B. Ben-
son, til heimilis í Winnipeg; Sig-
ríður, Guðjón og Eiríkur, öll ó-
gift; hefir hinn síðastnefndi ver-
ið alt af heima hjá föður sínum
og hjálpaði honum dyggilega
meðan hann lifði, og nú bezta stoð
stjúpmóður sinnar.
Árið 1900 flutti Hallur frá ís-
landi með fjölskyldu sína, beina
leið til Álftavatnsbygðar í Mani-
toba. Tók hann þar heimilisrétt-
arland, eina mílu þaðan sem Lund-
arþorp stendur nú, og byrjaði bú-
skap, með tvær hendur tómar, en
marga til að fæða og klæða. En
auðugur var hann af vonum og
trausti á batnandi framtið, þá
mundi fátæktin og erfiðleikarnir
hopa fyrir sólskinsdegi velgengn-
innar. En fyr en nokkurn varði,
hrundu allar vonahallir Halls til
grunna, því árið 1904 varð hann
fyrir þeirri miklu sorg að missa
konu sína og þrjú börnin; dóu þau
ðll innan tveggja vikna; tvö börn
var hann búinn að missa áður.
Getur nú hver og einn getið
því nærri, hvað mikið þrek, vit og
stillingu þurfti til þess að fara
i gegn um slíka eldraun, án þess
að yfirbugast. En Hallur hafði
það alt og marga aðra kosti, sem
islenzkum hetjuskap er samfara.
Nú varð hann að bregða búi og
koma börnunum, sem eftir lifðu,
fyrir hjá öðru fólki. Fór hann
sjálfur til Winnipeg, til fólks
síns, sem þar lifði. Mun hann
hafa unnið ýmist þar, eða úti í
Álftavatnsbygð, í fimm ár.
Árið 1909 giftist Hallur í ann-
að sinn ungfrú ólöfu Gísladóttur
Ólafsson. Flutti hann þá strax út
á bújörð sína, og byrjaði búskap|
á ný, með nýjum vonum, sem létu
sér ekki til skammar verða.—Með
se'nni konu sinni eignaðist hann
átta börn, sem öll eru á lífi, elzta
barnið 17 ára, hið yngsta 5 ára,
prýðilega myndarleg og skemtileg
börn, og líkleg til að verða mann-
félaginu til uppbyggingar. Heim-
ilislíf Halls og ólafar, hefir verið
hið farsælasta, er Ólöf sönn á-
gætiskona, skynsöm, stilt og
skyldurækin. Vakti hún yfír
manni sínum nótt og dag og
hjúkraði honum af mestu alúð og
nákvæmni til síðustu stundar.
'Hallur var, eins og margir aðr-
ir, ekki á sinni réttu hyllu í líf-
inu. Var hann prýðis vel skýr og
hugsandi; las mikið af allskonar
fróðleiksbókum; söngelskur og
Ijóðelskur með afbrigðum og
kunni mjög mikið af fornum og
nýjum ljóðum; var hann undra
smekkvís og næmur að finna það
sem gildi hafði, hvort heldur var
í bundnu eða óbundriu máli. Sem
fræðimaður var Hallur með þeiro
fremstu af alþýðumönnum hér um
slóðir, og mest unni hann öllu því
sem íslenzkt var. Mun sanni næst,
það sem séra Hjörtur Leó sagði í
ræðu sinni yfir honum látnum, að
hann mundi helzt af öllu hafa kos-
ið sér þá hyllu- í lífinu, að vera
kennari í bókmentum.
Hallur var vel kyntur maður
meðal fólks í þessari bygð, gest-
risinn og skemtilegur heim að
sækja, og alúðlegur hvar sem hon-
um var að mæta. í félagslífi tók
hann talsverðan þátt. Var trúr
og einlægur meðlimur bindindis-
reglunnar og unni því málefni
heitt. Einnig var hann meðlim-
ur Lundar safnaðar, og var ýmist
sem fulltrúi eða skrifari safnað-
arins.
Sá, sem þetta ritar, þekti Hall i
mörg ár, en kyntist honum þó enn
nánar hinar síðustu vikur æfi
hans, sér til mikils ávinnings.
Slíkri viðkynningu verður ekki
gleymt, heldur minst með virð-
ingu og þakklæti.
Hallur var mikill og einlægur
trúmaður, og bar hin andlegu mál-
in alvarlega fyrir brjósti. Áleit
hann það minna vert, hvað trúin
kallaðist, heldur hvaða áhrif trú-
in hefði á líferni manna. Það var
honum mesta sorgarefni að hugsa
um það, hvað einstrengingsskap-
urinn, kuldinn og meiningarleysið
er orðið á háu stigi meðal fólks-
ins, sérstaklega þegar um trúmál
er að ræða. Andi Halls gat ekki
lifað í afdölum þröngsýninnar,
heldur hóf sig upp á efstu tinda
víðsýnisins, því hann þráði það,
að fá að siá sem allra mest af dýrð
og ljósi hins komanda dags.
Jarðarförin fór fram þann 19.
október s.l., að viðstöddum mikl-
um fjölda af fólki bygðarinnar.
Séra H. J. Leó jarðsöng.
Ekkjan og börnin biðja Lög-
berg, að gjöra svo vel og flytja
þeim öllum sitt innilegasta hjart-
ans þakklæti, sem hluttekningu
sýndu og hjálp þeim veittu í
þeirra sorglegu kringumstæðum.
V. J. Guttormsson.
Ekki að ganga með
kvef.
20—25,000 árlega og verður senni-
lega líkt í ár.
Talsvert hefir verið unnið að
niursuðu kjöts í verksmiðjunni
Mjöll í haust. Var byrjað á nið-
ursuðutilraunum í þessari verk-
smiðju í fyrra.
Vegagerðir halda áfram, bæði
bæði hjá Ferjukoti og eins á
Stykkishólmsveginum. Ný brú var
smíðuð í sumar á Hvítará. Var
það járnbrú, er var lögð á gömlu
stöplana. Trébúin, sem þarna
var áður, þótti ótrygg orðin. —
Nýja brúin mun vera komin upp
nú.
Fiskifélagið hefir veitt þeim
Runólfi Stefánssyni útgerðar-
manni og Edvard Friðriksen styrk
til þess að halda hér í bæ sýningu
á síldarréttum, i því skyni að
vekja athygli athygli almennings
á því, hve margvíslega megi mat-
reiða síld. Er þetta vel til fallið.
Síld er ódýr fæða og næringar-
Þakklætisávarp.
Mér er bæði ljúft og skylt að
þakka af hjarta, opinberlega, öllu
því fólki, sem á einhvern hátt
styrktu eða glöddu systur mína
sálugu, Elínu Sturludóttur Free-
man, sem lézt á Almenna sjúkra-
húsinu í Winnipeg 4. maí s.l. Eg
veit að margir auðsýndu henni
kristilegan mannkærleika og hlut-
tekningarsemi 1 hennar þjáninga-
riku banalegu. Sérstaklega lang-
ar mig að þakka góðkunna lækn-
inum, Dr. B. J. Brandson, fyrir
alla hans góðu viðleitni að sjúk- króna fyrir ríkissjóð. Atvinnu-
lingnum gæti liðið bærilega, ann- málaráðherra mun ætla að skipa
að var ekki hægt að gjöra, og fyrverandi atvinnumála ráðherra,
vildi hann ekkert fyrir sína sjálp j Magnús Guðmundsson, í gerðar-
taka. Sömulieðis þakka eg Mr. og; dóminn. Enda hafði hann þessi
Mrs. J. J. Swanson, sem reyndust mál með höndum þegar samið var.
ÁTTU ekki vini þína þurfa að
minna þig á að losna við kvef-
ið. Smittaðu ekki viðskiftavinina
og ef til vill þitt eigjð fólk. Til að
losna við kvef er fljótasti og viss-
asti vegurinn að nota PEPS.
Þegar Peps taflan leysist upp í
munninum, þá gefur hún frá sér
holl og græðandi efni. Þeim efn-
um andar þú að þér og dregur þau
inn 1 lungnapípurnar og ofan í
lungun.
Peps gjöra öll andfærin hraust
og heilbrigð. Þær hreinsa lungna- itt , „ ,
pípurnar af óhollum efnum ogjraikil og ílt til þess að vita, hve
koma í veg fyrir bólgu og sárindi j hennar er Mtið neytt hér á landi.
»f„haTÍ.S1"'inStUmf.rÍr'p0nBMl »“.l *t*m und-
“ anfarna daga og hafa venð synd-
ir um 20 síldarréttir, sem menn
hafa átt kost á að bragða og öll-
um getist ágætlega að.
Kristján Kristjánsson söngvari
hélt fyrstu söngskemtun sína hér
í bæ 11. þ.m. í Gamla Bíó. Húsið
var fult. Fögnuður áheyrenda
verður að fá Peps töflufnar, með-
aMðsémbú andar að þér.
peps
Fást nú í öllum lyfjabúðum og
öðrum búðum. 25c. askjan, með
35 töflum í silfurpappír. Nafnið
Peps er á hverri töflu.
henni sannir vinir í mörgu. Einn-
ig þakka eg þeim góðu konum,
Mun honum og verða falið að reka
mál þetta fyrir hönd ríkisstjórn-
Mrs. Sigríði Bildfell og Mrs. j arinnar, ef til málssóknar dregur
Hólmfríði Kristjánsson, sem -svo j gegn Akureyrarkaupstað.
oft glöddu hana með nærveru \
sinni og vinagjöfum líka. Mrs. j Þegar lagarfoss var síðast á
Ásgerði Jósefson og hennar börn- Norðfirði> f»ndust hjá brytanum
um þakka eg innilega, Einnig Mrs.1 f0° flöskur af óleyfilegu víni.
Matthews og börnum hennar. — Illviðri mikil gerði norðan lands
Alt þetta fólk reyndist henni svo 0g austan um síðustu mánaðamót.
vel. Ein vinkona Elínar sálugu,. Voru rigningar stórfeldar en hríð
góð og göfug kona, sat oft hjá i á fjöllum. Mikil hey voru úti,
henni fram á nætur, fram til þess enikum austan lands. Fjallskil-
síðasta, henni til skemtunar og | um varð að fresta sumstaðar sök-
hughreystingar; guð launi henni. Um ótíðar.—Tíminn.
frá upphafi mikill og jókst stöð-
ugt er á leið. Má það nýlunda
heita, að jafn ungur og óþektur
listamaður hljóti svo hlýjar við-
tökur. |Bæjarbúar (hafa undan-
farið átt kpst á að hlýða á marga
þekta listamenn, en fáum hefir
verið tekið jafn opnum örmum.
Halldór Júliusson sýslumaður
hefir verið skipaður rannsóknar-
dómari í atkvæðafölsunarmálinu í
Hnífsdal. Er hann kominn vest-
ur til þess að halda áfram rann-
sókn málsins.
Sigurður Nordal og kona hans
hafa orðið fyrir þeirri sorg að
missa Beru dóttur sína. Hún var
fjögra ára gömul.
Ný bók — Einar Þorikelsson:
Minningar. í bók þessari eru
þrjár sögur um einkennilegar al-
múgakonur.—Vörður.
Mánudaginn þ. 12. þ. m. varð
Rannveig Þorkelsdóttir á Svaða-
stöðum, 100 ára, og er hún elzta
manneskja hér í sýslu. Hún hef-
ir borið elli sína framúrskarandi
vel, og er enn svo ern, að nær
einsdæmi mun vera um svo aldr-
aða manneskju.—íslendingur.

nram
Enn fremur þakka eg hjartanlega
þeim hjónunum, Mr. og Mrs. Geo.
Freeman, Upham, N. D., og Mrs.
Unu Nogle, Los Angeles, Cal., fyr-
ir þeirra hluttekningarsemi, sem
auðsýndi sig i höfðinglegum pen-
ingagjöfum til hennar, sem gerðu
henni greiðara að borga sjúkra-
hússkuldir sínar.
Einnig vil eg gjalda þakkir kven-
félagskonum Fyrsta lút. safnað-
ar og kvenfélagskonum Sambands
Reykjavík, 15. okt.
Brúarfoss kom til London í gær
kl. 5 síðdegis. Skipið fór frá Reyð-
arfirfði á sunudag kl. 7 síðdegis,
og hefir því að eins verið tæpa
fjóra sólarhringa á leiðinni, þrátt
fyrir allmikla þoku, • sem skipið
hrepti hjá Orkneyjum. — Þetta er
fyrsta ferðin, sem Brúarfoss fer
með farm að frosnu og kældu
kjöti til útlanda, í þetta sinn um
safnaðar í Winnipeg frir góðvild 20>000 kroppa, og var nokkuð af
í hennar garð. Svo þakka eg öll- j kJ°tinu kælt- en meginið af því
um hjartanlega sem heiðruðu' fryst‘ Frystivelar skipsins hafa
minningu hennar með nærveru Ireynst á»ætle8a alla leiðina og
sinni við jarðarförina, og öllum, i frá Því byrJað var að ferma frosna
sem lögðu blóm á kistúna hennar!! kJötið hefir kuldanuin 1 lestinni
og sem á einhvern hátt gjörðu út- j verið haldið a 7—8 gr. á Celsius,
för hennar hátíðlega. — Seinast, en 5 lestinni> sem kælda kjötið var
en ekki sízt, þakka eg innilegá flutt f> á frostmarki- — Auk ofanr
Mre. R. Marteinsson ásamt Mrs. 8reindra 20,000 kroppa, flutti Brú-
S. K. Hall og fleiri konum, sem! arfoss um 27,000 búnt af gærum
önnuðust um sönginn við útfarar fi' L011^011- afgangurinn af
athöfnina, sem fram fór í Fyrstu farminum var ull, sem send er til
lút. kirkjunni og framkvæmd var
af séra B. B. Jónssyni, D. D.
Guð launar öllum, sem vel gjöra.
Mrs. Ásgerður Freeman,
Piney, Man.
Frá íslandi.
Ameríku með umhleðslu í Hull, en
að á skipið aðkomai bakaleið. —
Endurkjósið Öldurmann
FRED H.
DAVIDSDN
fyrir Oldurmann
*
í
2.
Kjördeild
Hans áhugamál er:
LÆGRI SKATTAR
1
|
■
Merlcið atkvæðaseðil
yðar þannig:
IIIIiBIIIIBIIII
Reykjavík, 15. október.
Frá Borgarnesi er símað 13. þ.
m.: Sláturtíðin er langt komin.
Sláturhúsið hættir líklega störf-
um að mestu um helgina, en eitt-
hvað verður slátrað hér í kaup-
túninu fram eftir haustinu. Síð-
an 24. sept. hefir slátrað c. 1000
Reykjavík, 8. okt.
Eins og frá var skýrt í síðasta
blaði hafði Búnaðarfélagi íslands til 1300 fjár á dag og er sennilegt
borist tilboð um kaup á fjórum, Jað þegar hafi verið slátrað um 17
lítt notuðum þúfnabönum frá Sví- til 18,000 fjár í Borgarnesi í haust.
þjóð fyrir samtals 10 þús. kr., og,Talsvert miklu var og slátrað í
fylgja varahlutir með í kaupinu.
Er gjaldþrot talið valda þessu fá-
heyrilega kaputilboði. Var Árni
Eylands verkfæraráðunautur svo
sendur til Svíþjóðar, til þess að
skoða vélarnar. I nýkomnu skeyti
frá honum telur hann vélarnar eft-
ir atvikum álitlegar, og kaupin
ráðger. Búnaðarfélag Íslands
ræður og til kaupanna. Ráðuneyt-
ið hefir ákveðið að festa kaup í
vélum þessum. Verða
þeim, ásamt tilheyrandi varahlut
um, seldar félagi á Akureyri með
fimm ára gjaldfresti
°b Karlsson því félagi forstöðu,
en hann er nú mestur ræktunar-
frömuður þar um slóðir. Fé til
kaupanna verður varið úr véla-
sjóði.
sumar. Er hér vanalega slátrað
VITA-GLAND TÖFLURNAR
tryggja það að hænurnar verpa
innan þriggja daga
Endurkjósið
W. R.
MILTON
sem skólaráðsmann fyrir
2. kjördeild
Dýpkunarskipið. — 1 tíð fyrver-
Hænurnar hafa lífkirtla eins og
manneskjan og þurfa holdgjafar-
efni. Vita-Gland töflur eru slíkt
efni og séu þær leystar upp í vatni
sem fyrir hænsnin er sett, þá fara
lélegar varphænur strax að verpa.
tvær af Vlsindin hata nu fundið þau efni
sem nota má til að ráða því alveg
hvernig að hænurnar verpa. Til-
raunastöð stjórnarinnar vottar,
Veitir Jak-1 að me0 ÞV1 a0 nota Vita-Gland-
töflur, getur hæna verpt 300 eggj-
um, sem ekki verpti áður nema 60.
Takið þetta góða tilboð.
Egg, egg og meiri egg, og þrif-
leg hænani án mikillar fyrirhafn-
ar eða meðala eða mikils fóðurs.
Bara að láta Vita^Gland töflu í
drykkjarvatnið. Auðvelt að tvö-
falda ágóðann með sumar-fram-
andi stjórnar var samið við danskt leiðslu á vetraryerði. Þeir, sem
félag um að senda hingað skip til bua 111 Ylta-Gland töflurnar, eru
SkipiS heitir bS2i
Uffe” og hefir unnið áAkureyri '■------------------------------->
og í Vestmannaeyjum. Þannig var
fyrir ekkert, þannig: sendið engai
peninga, bara nafnið. Yður verða
« samningum gengií, „>i flgrein-
íngui mikill er risinn milli ríkis- koma, þá borgið póstinum bara!
stjórnarinnar og annara aðila út $1.25 og fáein cents 1 póstgjald.
af því máli. Verður ágreiningur-1 Nabúar yöar sjá evo hvað eggiun-j
. ?. I um fjölgar hia yður, kostnaðar-j
mn milli stjornannnar «g hms lauat. Vér ábyrgiumst. að bér
erlenda félags útkljáður með verðið ánægður, eða skilum aftur
gerðardómi. Einnig má búast við, I peningiinuTn. Skrifið oss strax í!
að ríkisstjórnin neyðist til að dair °8 fáið mikið flehú egg á auð-^
* rtui veldara og odyrara hatt.
hofða mal gegn Akureyrar kaup-
f
I
t
t
t
t
t
t
x
t
t
t
t
X
t
t
t
t
t
t
♦?♦
Mr. Milton er einn af mestu atorkumönnum
borgarinnar, hefir um langt skeið veitt stórri
viðskiftastofnun forstöðu, átt sæti í bæjar-
stjórn, og síðastliðin tvö ár í skólaráð-
inu. Hann er því manna bezt kunnugur því,
hvað borgina vanliagar mest um, og með hverj-
um hætti hrinda má því bezt í framkvæmd.
Mr. Milton er eindreginn sparnaðarmaður
og mun óhikað verja kröftum sínum í þarfir
þess, að skattbyrði almennings, sem nú þegar
úr gífurlega há, verði eigi hækkuð meir, að
ófyrirsynju.
Merkið kjðrseðil yðar
fyrir skólaráðsmann í
X í 2 kjördeild þannig:
♦*♦
MILTON.W.R. 1
t
t
x
t
t
x
t
t
x
t
t
♦
t
t
t
1
t
x
t
noioa mai gegn AKureyrar Kaup-' TrTrpA nT AXTTA T AT,nDATrwDTrö ! t I
staS. VeltuV hér á tugum þúsunda ,no\i Itohah ^ Tornnto. 'ont.