Lögberg - 23.06.1932, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FlftiiUDAGINN 23. JÚNÍ 1932.
Bls. 3.
SOLSKIN
“ÞEGAR DROTNINGIN KOM TIL
OKKAR í SKÓLANN.”
Eftir Teresw Rowles.
ÍSkýring’. — Viktoría, drotning hins brezka
veldis,—sem stundum hefir verið nefnd Vikt-
oría hin góða—, ríkti í 63 ár, frá 1837 til
1901. Þá andaðist hún, 81 árs að aldri.
Meðan hún ríkti, var afmælisdagur hennar
jafnan haldinn hátíðlegur um alt hénnar
víðlenda ríki, með mikilli viðhöfn. Margir
munu enn minnast þess, hversu afmælisdag-
nr drotningarinnar, — 24. maí — varð fagn-
aðarefni fyrir skólabömin, sem oft sögðu:
“24. maí er afmælisdagur drotningarinnar,
og ef við fáum þáekki frí, til að halda hann,
þá hættum við að ganga á skóla.” Þessari
siðvenju, að halda upp á afmælisdag drotn-
ingar, 24. maí, er enn haldið við, og er nú
nefndur Viktoríu dagur.
ið, dansið og verið ætíð glaðar og ánægðar.”
Svo spurðum við hana “hvort hún hefði
nokkurn tíma leikið sér?” Hún sagði “já”,
og svo bætti hún við: “ Eg var nú einu sinni
svolítil telpa eins og þið; eg átti brúður,
kastreipi og bolta.” Nú vildum við sem
mest fá að vita um brúðuna. “Eg nefndi
hana Rose; hún hafði yndisfallega, gullna
lokka, rósrauða vanga, og blá augu.” —
Okkur þótti nú ekki lítið vænt um að hevra
þetta, að drotningin hefði átt samskonar
brúðu og við sjálfar áttum. Þar næst spurð-
um við hana, hvort hún hefði nokkurn tíma
dottið, þegar hún var lítil, eins og við gerð-
um. Hún kvað svo hafa verið. Greip okkur
nú svo áköf löngun til að vita um æsku
drotningar, að spumingarnar gengu næst-
um úr hófi. En hún svaraði þeim öllum
góðlátlega og brosti að sumum þeirra, sem
sízt var furða.
Dag einn í júní, þegar eg var sex ára
skólastelpa í skóla á Skotlandi, þá færði
kennarinn okkar okkur þá fregn, að drotn-
ingin mundi heimsækja okkur nokkra á undan
frítíma, og bað okkur nú, sem oft endrar-
nær, að vera nú stilt og háttprúð.
Þar sem við vomm því ekki svo óvön, að
drotningin kæmi í skólann til okkar — því
l>að hafði nokkmm sinnum komið fyrir áð-
ur, bæði af því það var reglan og svo hafði
hún komið endranær—, þá varð okkur hvergi
nærri eins mikið um það, eins og kennara
okkar varð. Við vissum af reynslunni, —
eg var búin að ganga hálft annað ár á skóla
— að þessari gestkomu mundi fylgja ýmis-
legt, sem ekki var okkur krökkunum alveg
ónýtt — skemtanir, ýms nýbreytni, leyni-
ferðir milli skólans og kryddbúðarinnar,
böglum hlaðið á gólfið, sem við svo fengum,
þegar hún var farin—, og svo frí það sem
eftir var dagsins. Það var því síður en svo,
að við yrðum áhyggjufull, heldur fórum
við að hlakka til þegar drotningin kæmi.
Svo kom tíminn, sem hennar var von. Við
sáum gegn um skólahússgluggana, hvar
drotningar-vagninn kom frá Balmoral kast-
ala, sem ef sumarbústaður konungs fjöl-
skyldunnar.
Þegar drotningin hafði látið ökumennina
snúa heim aftur, þá kom hún inn í skólann.
Við höfðum farið í sparifötin okkar, og vor-
um við látin taka á móti henni standandi, og
sögðum við nú í einu hljóði:
“Góðan daginn, yðar hátign”
“!Góðan daginn, böm”
Við stóðum þar til hennar hátign settist
niður.
títlit drotningar, svipur hennar og við-
mót var þannig, að flestum eða öllum veitti
jafnan svo létt að þýðast hana, og var þetta
einn af hennar mörgu kostum; gleymdum
við nú brátt sumu af siðareglunum, og fór-
um að tala og jafnvel að hafa dálítið um
ökkur, til þess að njóta nú gestkomunnar,
eins og hún ætlaðist til. Tókum við nú á því
sem við áttum til af leikfimi og íþróttum,
svo sem hlaup, stökk, eins og gerist í skól-
um, dönsuðum, sungum o. s. frv.. Fórum
við nú út á hið mikla og fagra forskygni
byggingarinnar, sem p-tóð á skrautlegum,
hvítum granít-súlum, og þegar drotningin
var sezt þar í stól, með litlu stúlkumar um-
hverfis sig, þá virtist hún skemta sér bezt.
Hún spurði okkur margra spurainga, —
svo sem: hvað við myndum taka okkur fyr-
ir hendur, þegar við yrðum stórar; hvað við
vildum helzt, verða? Það vom nú ekki nema
örfáar meðal okkar, sem höfðu þá einurð, að
segja eins og var, að við vildum verða prins-
essur, — og ekki man eg til að nein áræddi
að segjast vilja verða drotning.
Hún hlýddi á okkur með alvörasvip, og
svaraði hátíðh'ga öllum okkar spurningum.
Þegar við svo spurðum hana, hvemig við
ættum að fara að því að verða prinsessur,
brosti hún blítt, eins og móðir við barn, og
sagði, að við gætum “allar orðið prinsessur,
hvenær sem væri”; til þess þyrftum við
“ökki annað en að vera ávalt góðar, hugsun-
arsamar og ástríkar, og miðla öðram þar
af” eftir því sem við gætum.” — Mér fanst
svo mikið um þetta, að eg spurði í sakleysi:
“Varst þú prinsessa fyrir þetta?” Hún
brosti stillilega og sagði “nei.” — Svo
spurðum við hana, “ef við yrðum prinsess-
ur, hvort við þyrftum þá ekki alt af að vera
í sparifötunum okkar, og hvort við mættum
þá hlaupa, stökkva, stinga okkur kollhnýs og
'þess háttar?” 0g enn man eg svar hennar,
eins og það hefði verið í gær: — “Þið getið
orðið prinsessur, jafnvel þó þið ættuð ekki
skyrtuna til skiftanna, — það er skapgerð
ykkar, sem gerir ykkur að prinsessum. Syng-
Þó eg ung væri, þá hafði eg orðið að gegn-
um ganga það, sem mér fanst stórræði—
nefnilega það, að tannlæknir ha.fði orðið að
draga úr mér tönn, en það var afar-sárt,
því engin deyfandi meðul vora viðhöfð.
Langaði mig nú líka til að vita, hvort
drotningin hefði nokkurn tíma haft tann-
pínu. Hún sagði mér þá að svo hefði verið.
Þú spurði eg hvort Shaw læknir hefði ekki
dregið úr henni tönn og gefið henni svo
spónblað af víni á eftir, svo hún gæti sofn-
að? — Þá hló hún og sagði, að sá sem hefði
dregið úr sér tönnina hefði ekki verið svona
nærgætinn, sér hefði bara verið gefið vatn
á eftir. — Sýndist bæði kennaranum og
drotningunni falla vel þetta umtalsefni.
Því næst sagði drotningin, að því miður
gæti hún ekki tekið þátt í útileikjum okkar,
en ef okkur langaði til, þá mættum við leika
‘,<hirðdömu”'-leik, hún skyld(i kenna iokkur
hann, svo við kynnum hann, þegar við yrðum
prinsessur). FýrSt yrðum við ',að nálgast
drotninguna til skiftis, heilsa, beygja hné
og hneigja okkur; síðan skyldum við færa
okkur sín til hvorrar hliðar við hana, og
staðnæmast þar; síðan að segja henni helztu
viðburði dagsins, og það sem fróttnæmt var.
Þetta þótti okkur fyrirtaks leikur og mikla
skemtun höfðum v.ið af honum. Okkur
veitti furðu létt, að tiltína fréttimar, þó
ekki væri mikill undirbúningstími, og hjart-
anlega var hlegið að þeim samtíningi. Bezt
man eg eftir efninu í fréttapistli einnar telp-
unnar, sem var svo hljóðadi: “Þegar Anna
gekk yfir brúna, þá fauk af henni hatturinn
og herðaklúturinn; vindurinn feykti því út
í ána.” — Svo hafði nú einn krakkinn ein-
hvern tíma heyrt, að “hirðdömur kystu
jafnan fætur drotningar og greiddu og
prýddu hár hennar.” Eg vildi nú þegar
koma þessu í framkvæmd. En drotning
færðist undan með hægð, og sagði “að alla
mundi undra, ef hár sitt og hárbúnaður væri
úr lagi. ” En telpan, sem var áfram um
þetta, sagði: “Móðursystir mín hefir hár-
kollu, og greiðir sér liggjandi á hnjánum á
hverju kveldi.”
Drotning hló mjög hjartanlega, þegar
litla stúlkan kom með þessa athuga-
semd, en aumingja kennarinn okkar, sem
stóð bak við stól drotningarinnar skjálfandi
á beinum af ótta fyrir að okkur yrði nú ein-
hver skyssan á, var alt af að reyna að þagga
niðri í okkur, með ofboðslegum bendingum
og skelfingar augnatillit. En það varð á-
rangurslaust. Við ætluðum nú að skemta
okkur, og það var ekki til neins að reyna að
hafa okkur ofan af því.
Við vissum að Viktoría drotning mundi
heimsækja okkur oftar. Hún hafði stundum
áður komið til okkar, og bar aldrei á, að við
yrðum henni á nokkum hátt til leiðinda.
Hún var svo móðurleg við okkur öll, að við
höfðum aldrei til lengdar neinn beig af
henni. Þegar hún var með börnum, kom
hún fram eins og henni var eðlilegast, og þá
sást það bezt, hversu ástríkt lundarfar henn-
ar í raun og vera var.
Þýtt hefir: Mrs. Jakobína J. Stefánsson,
Hecla P. 0., Man.
Skrítlur eftir Wessel.
Eitt sinn, er W. sat inni í veitingahúsi og
át gæsasteik, kemur maður inn, sem hafði
lánað honum peninga, og er hænn sér W.
bregst hann reiður og segir: “Þér fáið léða
peninga hjá mér W. og sitjið síðan hér og ét-
ið gæsasteik.” — “Það er nú svo,” segir W.,
“þegar eg er peningalaus, get eg ekki étið
gæsasteik, og þegar eg hefi peninga, má eg
ekki éta gæsasteik. Hvenær finst yður þá, að
eð eg eigi að éta gæsasteik?
OKEYPIS
til Hydro viðskiftamanna sem nota
Rafmagns eldavjelar
Vér vírum, setjum upp og höldum við 500, 750 eða
1,000 watt rafmagns vatnshitunarvél, í hús yðar
ókeypis, ef eigahdi hússins undirskrifar samning,
að víringin og vélin haldi áfram að vera eign
Hydro. Alt, sem þér borgið, er 10 cents á mánuði
auk vanalegs gjalds fyrir raforkuna. Plumbing
aukreitis.
Kaupið yðar rafmagnsvél nú — og takið
þessu fyrirtaks tilboði.
PIÍONE
848 132
Gftu of W&mfppá
PHONE
848 133
Stœrstu demantsnámu
heimsins lokað
Hinn 1. apríl s.l. var hinni miklu
demantsnámu hjá Kimberley í
Suður-Afríku lokað. Er þetta tal-
ið meðal helztu stórviðburða þessa
árs.
Um 1870 var landnám Evrópu-
þjóða í Suður-Afríku að eins
ræma 50—100 mílna breið með-
fram ströndinni. Þar var að eins
ein járnbraut um 50 mílna löng.
'En þá fundust demantanámurn-
ar hjá KimbeEey og þá dreif þang-
að múgur og margmenni frá öllum
löndum heims, og annað eins
kapphlaup hefir varla þekst um
það að ná sér í land, ekki einu
sinni í Klondyke. Eftir fá ár var
framleiðslan orðin alt of mikil;
ýmsum námum varð að loka.
Þúsundir manna mistu avinnu og
neyð stóð fyrir dyrum. En þá
kom Cecil Rhodes fram á sjónar-
sviðið. Á árunum 1881—1888
sameinaði hann allar námurnar í
eitt fyrirtæki, sem hann nefndi
De Beers, í höfuðið á hollenzkum
bónda, er numið hafði land þar
sem Kimberley námurnar eru. —
Rhodes fékk stjórn fyrirtækisins
ótakmarkað vald. Hún mátti gera
alt, sem henni þóknaðist — nema
að eiga í stríði, og þó hefjr hún
Igert það. En þetta frjálsræði varð
fyrirtækinu til góðs og það varð
stórgróðafyrirtæki, sem hefir
auðgað Suður-Afríku meira held-
ur en nokkurt annað einstakt fyr-
irtæki.
Áður en De Beers var stofnað,
höfðu menn ekki hugsað um ann-
að en ausa sem mestum auðæfum
upp úr jörðinni, og mun sú starf-
semi hafa verið jafn skaðleg fyr-
ir landið, eins og hvað hún gerði
mikið gagn. En þetta breyttist
undir eins og De Beers tók við.
Þá komst re'gluleg stjórnsemi á
alt, og De Beers varð öflugasta
stofnun 1 landinu og réði þar lög-
um og 'lofum. Var sagt, að fyrir-
tækið hefði þingið algerlega í
vasa sínum, en færi þó aldrei illa
með það vald sitt. Upp af starf-
semi félagsins skapaðist Johann-
esburg og Rhodesia og Bechuana
lönd voru numin. Og í Búastrið-
inu varði fyrirtækið sjálft Kim-
berley án aðstoðar Breta.
í 45 ár hefir það nú starfað og
verið virt af öllum/bæði hvítum
mönnum og svörtum. Aldrei hef-
ir verið verkfall þar og áldrei nein-
ar alvarlegar vinnudeilur. Sýnir
það bezt, hvernig fyrirtækinu hef-
ir verið stjórnað. Það lét sér mjög
ant um heilsu og velferð allra
starfsmanna sinna og kostaði of
fjár í heilbrigðisráðstafanir. Það
fékk sérstakan verkfræðing til
þess að skipuleggja Kimberley,
löngu' áður en nokkrum manni
datt í hug að nauðsyn væri á því
að skipuleggja byggingar í bæj-
um og borgum. Börn og verkamenn
óku ókeypis í sporbrautum bæjar-
ins. Og gestrisna félagsins var
takmarkalaus. í Kimberley bygði
það sérstakt gistihús fyrir gesti
sína, og búgarð átti það úti á
landi þar sem gestirnir gátu
dvalið? o'g aldei var farið í mann-
greinarálit með tilliti til þess,
hvort fyrirtækið gæti haft gagn
af komu þessara gesta, eða ekki.
Nú er þetta mikla fyrirtæki
hætt, að minsta kosti í bráðina.
Ástæðan til þess er heimskrepp-
an. Nú kaupa ekki aðrir demanta
en þeir, sem telja þá tryggari
eign en peninga. — Lesb.
— Það er sorgleg staðreynd,
mælti prófessor, að nú þykjast
allir hafa hæfileika til þess að
stunda háskólanám. Það var öðru
máli að gegna á mínum lærdóms-
dögum. Þá fór ekki hver asni í há-
skóla — eg var t. d. sá eini úr
minni borg. —
^ PROfESSIONAL CARDS -
DR. B. J. BRANDSON 216-220 Medlcal Arta Bldg Cor. Qrahaun og Kennedy Sta. Phone: 21 834 Office tlmar: 2—3 HelmlU 776 VICTOR ST. Phone: 27 122 Winnipef, Manltoba Dr. L. A. Sigurdson 216-220 Medical Arts Bldg. Phone 21 834. Office tímar 2—4 Heimili: 104 Home St. Phone: 72 409 H. A. BERGMAN, K.C. ttlenmkwr lögfraðinpur Skrifstofa: Room 811 McArthur Buildln*, Portage Ave. P.O. Box 1656 PHONBS: 16 34* oc 36 34«

DR. O. BJORNSON 216-220 Medlc&l Arta Bld*. Cor. Qrahajn og Kennedy Sta. Phone: 31 834 Office tlmar: 2—3 HeimUl: 764 VICTOR 8T. Phvne: 27 186 Wlnnipeg, Manltoba Drs. H. R. & H. W. Tweed TannUahnar 406 TORONTO GENERAL TRUST BUILDINQ Cor. Portage Ave. og Smith St. FHONE: 26 545 WINNIPBX3 W. J. LlNDAL of BJÖRN STEFaNSSON ialenaMr IðgfrœOinpar á Ö8ru gölfi 125 MAIN STREET Talaiml: 24*62 Hafa elnnl* akrlfatofur a8 Lundar o* Glmli o* eru þar o8 hltta fyreta mið- vlkuda* I hverjum mtnuðL

DR. B. H. OLSON 316-220 Medical Arts Bldg. Cor. Qraham og Kennedy Sta. Phone: 21 234 Offlce Umar: 3—< HelmlU: 6 ST. JAMES PLACK Wlnnlpeg, Manitoba Dr. A. B. INGIMUNDSON Tannlœkntr 602 MEDICAL, ARTS BLDQ. Sími 22 296 Heimilis 46 054 J. T. THORSON, K.C. ttlenakur IðtfratHngur Skrlfat.: 411 PAJRIS BLDQ. Phone: 24 471

DR. J. STEFANSSON 216-220 Medical Arta Bldg. Cor. Qraham og Kennedy Sta. Phone: 21 834 Stundar augna, eyrna, nef og kverka elúkdðma.—Er aO hitta kL 10—12 f. h. og 2—6 e. h. HelmiU: 373 RIVER AVE. Talalml: 42 6*1 DR. A. V. JOHNSON ltlentkur TannlaknW 212 CURRT BL.DQ., WINNIPEQ Qegnt pöathúeinu Simi: 23 742 Helmilla: 33 323 J. Ragnar Johnson B.A., LL.B., LL.M. (Harv.) islenzkur lögmaOur 606 Electric Railway Chambera Wtnalpe*. Canada Slmi 21 082 Helma: 71763
Dr. P. H. T. Thorlakson 206 Medical Arta Bldg. Cor. Graham and Kennedy Phone: 21 213—21 144 HelmlU: 403 675 Winnipeg, Man. 1 A. S. BARDAL 341 8HERBROOKE ST. Selur Ukklatur og annaat um út- farir. Allar útbúnaöur aA beati Ennfremur aelur hann allakonar mmnlavarða og legeteina Skrlfetofu talaimi: 86 607 Helmllia talalml: 66 361 G. S. THORVALDSON B.A.. LL.B. LögfrœOinffur Skrlfatofa: 701 CONFEDERATON LIFH BUILDINQ Maln St. *e*nt Clty Hall Phone 24 587

DR. A. BLONDAL 602 Medical Arta Building Stundar aérataklega kvenna og barna sjökdöma. Er a6 hitta frk kL 10—12 f. h. og 3—6 e. h. Offlce Phone: 22 2*6 HeimiU: 806 VICTOR ST. Síml: 28 180 A. C. JOHNSON #07 Confederation Llfe Bld*. WINNIPEQ Annast um fastelgnir manna. Tekur a8 eér a8 Avaxta aparlfé fölka. Selur eldakbyrgB o* blf- relða AbyrgBir. Skriflegum fyr- lrapurnum avarað aamatundla. Skrlfatofua.: 24 263—Heimaa.: 13 13* E. G. Baldwinson, LL.B. ítUmukur tögfraOinffur 808 PARIS BLDQ., WINNIPEQ Residence Office Phone 24 206 Phone 89 9*1
Dr. S. J.JOHANNESSON atundar laeknin*ar o* yfiraetur G. W. MAGNUSSON Nuddlœknir J. J. SWANSON & CO. LIMITl’D 601 PARIS BLDO., WINNIPBQ
Tll viStala kL 11 f. h. tll 4 e. h. 41 FURBY ST. Faatelgnaaalar. Leigja húa. Ot-
o* frá kl. 6—8 a8 kveldinu Fhone: 16 137 ve*a pentngalán o* eldaábyr*8 af öllu tagi.
$1* 8HERBURN 8T SlMI: 30 377 | SfmiS og semjið um samtalstfma Phone: 36 84*