Lögberg - 12.09.1935, Side 1

48. ÁRGANGUR
——————— ..........
Jónas Jóhannesson dáinn
Með Jónasi Jóhannessyni er fallinn frá merkur og mætur
maður. Hann andaðist á heimili sínu í Wirinipeg eftir langa legu
föstudaginn var, 6. sept., og var jarðsunginn frá Fyrstu lútersku
kirkju á mánudaginn að viðstöddum miklum mannf jölda.
Hann var fæddur 19. sept. 1863 á Árbakka í Mývatnssveit á
Islandi. Foreldrar hans hétu Jóhannes Jóhannesson og Sigríður
Jónsdóttir. Níu ára gamall misti Jónas móður sína. Eftir það
ólst hann upp hjá föður sinum á Geiteyjarströnd við Mývatn, þar
til hann varð fulltíða maður, en lærði jafnframt og stundaði snikk_
araiðn á Húsavík og Akureyri. 21. júní 1888 kvæntist hann eftir.
- lifandi eiginkonu sinni, Rósu Einarsdóttur. Fluttust þau sam-
sumars til Vesturheims, bjuggu níu ára skeið í Argyle-bygð, flutt-
ust þá til Winnipeg og hafa búið hér ávalt síðan. Þeim hjónum
varð átta barna auðið og eru þau þéssi: Allan, Georg (d. 23. júní
1919), Sigrún Emma (Mrs. Morrow), Konráð, Laufey (Mrs.
Hornfjörð), Aurora (Mrs. Thorðarson), Unnur (Mrs. Simmons)
og Valtýr.
Jónas sál. stundaði lrúsasmíði í stórum stíl hér í borginni um
langt tímabil og þótti liinn trúverðugasti maður í livívetna.
Félagsmaður var Jónas Jóhannesson ágætur og er hinn mesti
skaði að fráfalli lians. Hann var stoð og stytta Fyrsta lúterska
safnaðar og máttarstólpi í Kirkjufélaginu lúterska. Hann var í
20 ár í stjórnarráði elliheimilisins Betel, féhirðir stofnunarinnar
og eftirlitsmaður þar um margt.
Jónas Jóliannesson var heilsteyptur maður, einlægur og hreinn
í orði og verki, ákveðinn í skoðunum og áhugamikill um yelferð-
armál mannfél,agsins; mikill vinur vina sinna og bezti drengur.
Við útförina hafði presturinn að texta orðin úr dæmisögu
Krists: “Þú góði og trúi þjónn .... Gakk inn til fagnaðar herra
þíns.” Munu allir, er Jónas Jóhannesson þektu, líta svo á, að þau
orð hafi átt vel við, er Jónas Jóhannesson var sunginn til rnoldar.
Skriftir og skýjarof
flutt á íslendingadegi í Blaine,
Wash, 1935.
Vort hérað er skári við skjólríka
höfn,
Sem skeifa, er náttúran myndaði,
jöfn,
Þar brumið stóð bólgið og
skeppan.
Hér döfnuðu vonir við vaxandi arð,
Þá víðlendið breyttist í aldina garð.
Og ekkert er að—nema kreppan.
Um sumar og haust, gegnum vetur
og vor,
Að velgengni miðar hvert framfara
spor,
Því ótíðin engann hér lamar.
Úr taminni fegurð við uppskerum
arð.
Hvert einasta býli að akrauthýsi
varð,
Og fátt, nema óvissan, amar.
Af feðrunum hraustu var höggvið
og plægt,
Unz harðbalinn yzti var korninn i
rækt
Og sáður var síðasti bollinn.
Svo vel þótti farið, sem víðar, af
stað,
Að viðleitnin blessaðist öll, nema
það,
Að framtökin fóru á kollinn.
í þúsundum kvígurnar komust á
legg.
í kaupstaðinn drögum við rjóma og
egg
Og flest, er að framfærslu styður.
Og hvenær, sem reikningur ritast á
blað,
Við reksturinn fullnægir alt, nema
það,
Að afkoman öll vísar niður.
Við eigum hér fornhelga frelsisskrá
enn
Og friðboga háan og tollheimtumenn
Og verði með korða og kylfur.
Svo eigum við kviðdóm og kosninga-
rétt
Og kaupmenn og banka og atvinnu-
stétt
Og flest, nema seðla og silfur.
Að rækja sinn þátt var hinn rýrasti
fús.
Við reistum liér lcirkjur og mann-
félags-hús,
Sem örfuðu gagnsemd og gaman.
Ef vantaði krafta, þeir viðuðust að.
Um vinskapinn hjálpaðist alt, nema
það,
Að körlunum kom ekki saman.
Samt er
Eitt mál
Inst hér,
Ein sál,
Ein dygð,
Eitt band:
Vor bygð,
Vort land.
Með innri sjón eg eygi
I austri heilladis.
Og blik af dýrtim degi
Úr djúpi tímans ris.
Á himinn loks er hafið,
í húmi blel^kingar,
Það ljós, er lengi tafið
Af lögum íhalds var.
Þótt gróður, vit og vilji
Og vonir auður sé;
Þótt mannúð meinin skilji
Og muni dýrust vé;
Á rneðan einn við annan
Um óðul keppa skal,
Hvert orð um sigur sannan,
Og sæld, er aðeins hjal.
Því meðan aflið ótta
Hjá öðrum valíið fær,
Og eignir auka þótta,
Sem yfirtökum nær,
Hin bezta bygð á jörðu,
Er búi nokkur sá,
Mun skattland ltinna hörðu,
Er heiminn sligað fá.
.En njóla neyðartrúar
Sem næst er liðin lijá.
Það alt, sem andann kúgar,
Sín örlög greina má.
í skyni skýrri daga,
Er Skuld í brjósti fól,
Er óskráð auðnusaga
Og almenn nægta jól.
Þvi allar hömlur lirökkva
Þá hræðslan stingur af ;
En eymd og illúð sökkva
í Urðar Kyrrahaf;
Og eignum-ær og snauður
í eining búa þá,
Er öllum leyfist auður,
Sem innigirtur lá.
—Þá sýn, með hjarta hreyfu,
Til hálfs mig dreymdi fyrst
Er landsins “Lukku-skeifu”
Eg loksins hafði gist.
Ef nægð og nýja siði
Við* nautnir tengja má,
Mun sveitin sækja’ að miði
Er sýnip fyrir brá.
—P. B.
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 12. SEPTEMBER 1935.
NÚMER 37
Á FERÐ -AUSTANLANDS
ÞINGMENSKU FRAMBOÐ
♦ Ur borg
Mrs. Halldór Thorolfson er’ ný-
kominn heim vestan frá Moose Jaw,
Sask., þar sem hún dvaldi um hríð
í gistivináttu systur sinnar.
Mrs. Ingi Brynjólfsson frá Chi-
cago, • lagði af stað heimleiðig á
föstudaginn var ásamt tveim sonum
sínum, eftir tveggja vikna dvöl hér
nyrðra hæði í Argýle og víðar. *
Dr. Richard Beck frá Grand
Forks, N. Dak., kom til borgarinn-
ar á fimtudaginn í vikunni sem leið
ásamt fjölskyldu sinni. Dvaldi fólk
þetta hér fram á' láugardag. Dr.
Beck kom til þess að sitja fund í
framkvæmdarnefnd Þjóðræknisfé.
lagsins.
Dr. G. R. Barrett, læknir við
Pioneer Gold Mines að Big River,
B.C., hefir dvalið í borginni urn
ltríð. Kont hann í heimsókn til
rnóður sinnar, Mrs. W. G. Barrett,
að 1183 Sherburn Street. Dr. Bar-
rett hélt heimleiðis á sunnudaginn.
Móðir hans er systir Dr. J. P. Páls-
sonar og þeirra systkina.
Séra K. K. Ólafson férmdi þessi
ungmenni í Kandahar sunnudaginn
8. september:
John Arthur Sölvason, Kristján
Richard Sölvason, Sveinn Sigurjón
Vopni, Helga Eiríka Dalman.
Séra Philip M. Pétursson var
settur inn í embætti á sunnudags-
kvöldið var, sem prestur Sambands.
safnaðar liér í borginni.
Þessi ungmenni voru fermd af
séra K. K. Ólafssyni í Wynyard,
sunnudaginn 1. september:
Bertel Lincoln Gillis, Óscar Júlíus
Jóhannesson, Ingvar Sigurður Jó-
liannesson, Páll Haraldur Aðal-
steinn Njáll Westdal, Foster Val-
garth Leeson, Guðrún Irene Thor-
lacíus, Anna Hjördís Josephson,
Ása Sigurhjörg Gillis, Hadie Mir-
iam Gíslaon, Guðrún Jólianna Björg
W|íum, Clarabella Gillis, Kristrún
Valgerður Gauti, Edna Gauti, Sig-
riður Jónína Margrét Westdal,
Rosella Adelaide Patrick, Hannah
Katrine Jóhannesson, Anna Chris-
tine Josephson, Kristín Ingibjörg
Davidson.
Síðustu Islandsblöð láta þess get-
ið, að látinn sé á elliheimilinu Grund
í Reykjavík, þjóðsagnaþulurinn
Sigfús Sigfússon, sem kendur var
jafnan við Eyvindará. Var hann
maður hniginn mjög að aldri.
Séra Carl J. Olson er nú alfluttur
til borgarinnar og er heimili hans að
246 Arlington Street. Sími 27 329.
kirkju Gimlisafnaðar, þ. 30. ágúst
s.l. Hafði maður hennar, Dr. W.
L. Atkinson, safnað myndum þess-
um þegar hann fyrir nokkru, fór
langferð um Austurlönd og ’víðar
um hnöttinn. Myndirnar hinar
beztu og sýndi frúin mesta fjölda
af þeim. Er hún orðin æfð í að
stjórna vélinni og fórst henni ágæt-
lega öll meðhöndlun. Kom hún að
tilmælum safnaðarnefndar. Er þetta
í annað sinn sem Mrs. Atkinson
sýnir myndir hér til inntekta fyrir
Gimlisöfnuð. Hið fyrra sinn fyrir
ári síðan, og voru þau þá bæði við
sýninguna, Dr. Atkinson og hún. Er
frúin uppeldisdóttir Benedikts heit.
ins Frímannssonar og Ingibjargar
konu hans, er lengi áttu heima hér i
bæ og tóku jafnan mikinn og góð-
an þátt í máluni bæjar óg safnaðar.
Eru safnaðarfulltrúar Gimlisafnað-
ar mjög þakklátir þeim Dr. og Mrs.
ogbygð ^
Frú Aurora Johnson, ekkja Hon.
Thomas H. Johnson fyrrum dóms-
málaráðgjafa Manitobafylkis, legg-
ur af stað næstkomandi föstudag til
óákveðinnar dvalar suður i Hart-
ford, Connecticut, ásamt Cecil syni
sínum, er álcveðið hefir að hefja
nám í lyfjafræði þar syðra í haust.
Dr. B. J. Brandson er nýkominn
heim, ásamt frá sinni, úr tiu daga
ferðalagi suður til Minrteapolis,
Minneota og ýmsra annara staða í
Minnesota-ríki.
Miss María Jónsson, dóttir dr.
Björns B. Jónssonar og frú Jónsson,
fór í skemtiferð suður til Chicago,
111., á mánudaginn var og ráðgerði
að vera að heiman um hálfsmánað-
ar tima.
Mr. Hoseas Johnson, endurskoð-
andi frá Toronto, Ont., dvelur í
borginni um þessar mundir hjá móð-
ur sinni, Mrs. J. K. Johnson, 512
Toronto Street. Mun hann dvelja
hér nálægt þriggja vikna tíma.
Miss Guðrún Jóhannsson hjúkr-
unarkona, dóttir Gunnlaugs kaup-
manns Jóhannssonar, er nýlega far.
in heim til Saskatoon, eftir tveggja
mánaða dvöl hjá föður sínum hér í
borg.
Mr. Jón Einarsson frá Lundar,
er staddur í borginni þessa dagana.
Mr. Kári -Byron, sveitaroddviti í
Coldwell héraði kom til borgarinnar
á mánudaginn var í viðskiftaerind-
um.
Dr. Sveinn E. Björnsson frá Ár-
borg, er staddur í borginni um þess-
ar mundir, á framhaldsnámskeiði
fyrir lækna, sem hér er háð þessa
dagana.
T. Eaton verzlunarfélagið hefir
ákveðið að halda sýningu á málverk-
um Mr. Emile Walters í búð sinni
hér í borg dagana frá 1. til 16.
nóvember næstkomandi. Er undir-
búningur þegar hafinn í þessu sam.
bandi. Verða þar til sýnis málverk
af ýmsum sögufrægustu stöðum ís.
lands, er listamaðurinn gerði í hinni
síðustu för sinni til ættjarðarinnar.
Skýrt verður nánar frá tilhögun
allri, viðvíkjandi málverkasýningu
þessari, hér í blaðinu á næstunni.
Mrs. Oli Anderson frá Baldur,
kom til borgarinnar á þriðjudaginn,
til þess að gera innkaup til hausts-
ins og vetrarins fyrir kvenfata- og
hattabúð sína í Baldur.
Atkinson fyrir alla alúð og fyrir-
höfn er þau sýndu og tóku á sig við
myndasýningarnar báðar, er voru
hreint ágætar. Er Lögberg beðið,
með línum þessum, að flytja þeim
ágætu hjónum þetta þakklæti.—
Nýlega flutt héðan úr bæ eru þau
Mr. og Mrs. Hallur O. Hallsson.
Munu þau nú vera í Eriksdale, þar
sem Ólafur sonur þeirra og kona
hans eiga heima, en hafa í huga að
flytja til Californíu, þar sem þau
bjuggu í allmörg ár, áður en þau
settust að í annað sinn hér á Gimli.
Fluttu þá héðan í hið fagra og hlýja
heimkynni þar í suð-vestri. Sæftid-
arhjón mestu. Munu margir sakna
þeirra hér í bæ, en óska þeim láns og
blessunar hvar sem þau verða.
Ný pósthúsbygging er nú sögð í
vændurn hér í bæ. Er það tímabær
umbót og þarfleg að segja má.
(Fréttaritari Lögb.).
Mr. James Gardiner, forsætisráð-
gjafi í Saskatchewan, hefir verið á
ferð um Ontario og Strandfylkin
undanfarandi og haldið ræður fyrir
hönd frjálslynda flokksins; hefir
mannfjöldi mikill hlustað á Mr.
Gardiner hvar sem leið hans hefir
legið.
Á laugardagskvöldið var flutti
Mr. Gardiner eina af ræðum sínum
i bænum Schomberg skamt norður
af Toronto. I ræðu þessari fullyrti
Mr. Gardiner að Mc. Bennett hefði
öldungis tapað tangarhaldi á hinum
verulega íhaldsflokki. eða þeim
flokki, ei; komið hefði honum til
valda 1930. Sá flokkur hefði nú
snúið við honum baki; ætti hann
einhvers stuðnings að vænta, þá yrði
hann að "koma frá hinum svonefnda
Bennett flokki, þó ekki hefði frézt
fram að þessu að hann teldi aðra
meðlimi en forsætisráðgjafann
sjálfan.
Mr. Gardiner staðhæfði að frá
því er Bennett-stjórnin tók við
völdum, hefði þjóðskuldin cana-
diska aukist um $670,000,000.
Skifti þetta nokkuð í tvö horn, er
tekið væri tilliti til þess, að á þeim
níu árum, er Mackenzie King hélt
um stjórnartauma, hefði grynt verið
á þjóðskuldinni sem nam $220,-
000,000.
LEITAR ASJAR
BENNETTS
Hinn nýi forsætisráðgjafi í Al-
berta, William Aberhart, hefir farið
fram á það við Mr. Bennett, að
hann hlutist til um að fylkið fái
átján miljón dala lán úr féhirzlu
hinnar canadisku þjóðar. Er þetta
allmiklu hærri upphæð, en í fyrstu
var gert ráð fyrir að Mr. Aberhart
myndi krefjast fylki sínu til við-
reisnar.
Heima
Minni Islands á miðsumarsmóti
Islendinga i Blaine 28. júlí, 1935.
Nú skal taka hörpu’ í hönd,
Hef ja söng og kveða lengi,
Hljóminn senda’ um höf og lönd
Heim að kærri ættlands strönd;
Láta móður hlýja hönd
Hnýta alla brostna strengi,
Taka síðan hörpu’ i hönd,
Hljóma dátt og kveða lengi.
Landið, sem mig ungan ól
Upp við brattra fjalla rætur,
Norðurljósa breiða ból
Með bárufald um jökulstól,
Klettasnös og kvíaból,
Kólguél og sólskins nætur.
Landið, sem mig ungan ól
Inst við sínar hjartarætur.
Gamla landið — landið mitt—
Landið minna æskuvona!
“Heima” kjósa hver má sitt,
Iijá þér verður ávalt mitt.
Ileyrast bezt við brjóstið þitt
Bænir þinna dætra og sona.
Ljúfa Island—landið mitt—
Landið minna hæztu vona.
Megi eilíft Alvalds ráð
Öllu þér til gæfu snúa;
Breyta hverjum draum í dáð.
Drottinn blessi vog og láð;
Veiti heill og hjálparráð
Hverjum, sem að hjá þér búa.
Megni eilíft Alvalds ráð
Öllu þér til vegs að snúa.
XXX
Þegar æfi sígur sól
Seinast rökkvar daginn heima,
Þar á ellin æskuból,
Æðarver og Tindastól,
Svanatjörn og Sjónarhól,
Sem er ljúft að muna og dreyma.
Þegar æfi sígur sól
Síðsti geislinn roðar heima.
Bjarni Lyngholt.
íhaldsmenn í Brandon kjördæmi
hafa endurútnefnt Mr. D. W.
Beaubier, sem þingmannsefni flokks
síns við næstu sambandskosningar.
Ilefir hann átt sæti á þingi síðan
T93°-
SENATOR HUEIY P. LONG
MYRTUR 1 BATON ROUGE
Síðastliðinn sunnudag gerðust
þau tíðindi, að Senator Huey_ P.
Long, var særður til ólífis í stjórn-
arráðsbyggingunni að Baton Rouge
i Louisiana ríki. Sá, er valdur var
að verknaði þessurn, var ungur
augnalæknir, C. A. Weiss að nafni,
pólitiskur andstæðingur hins látna
Senators; var hann samstundis
skotinn til bana af lífverði hins
“ókrýnda konungs” Louisianaríkis-
ins. Lézt Huey Long á sjúkrahúsi
tæpum sólarhring frá þvi er á hann
var skotið. Huey Long var dular-
fult fyrirbrigði í stjórnmýlum hinn_
ar amerísku þjóðar; náði hann á
skömmum tíma svo miklu haldi á
íbúurn ríkis síns, að hann réð*þar
með öllu lofúm og lögum, og mikill
meirihluti sat og stóð. eins og hann
vildi. Á stefnuskrá sinni hafði hann
skiftingu auðs meðal almennings, en
varð sjálfur forhertur miljónamær.
ingur. Hann þótti afburðamælskur,
og það mjög með öðrum hætti en
viðgengst um‘ mælskumenn yfir-
leitt; þótti ýmsum sem hann væri
ekki einhamur með köflum. Hann
komst til hárra valda, án þess að það
enn hafi verið skilgreint, hvað í
rauninni til grundvallar lá.
RÆÐUR BENNETTS
Rt. Hon. R. B. Bennett hefir
haldið tvær ræður yfir útvarpið; að
hann flytji ræður sínar skipulega og
vel, verður ekki um deilt; hann er
mælskumaður mikill. Þessar tvær
ræður voru aðeins inngangur að
nýrri loforðasyrpu. Nú segist hann
vera að berjast fyrir nýjum gagn-
skiftasamningum við Bandaríkin,
auk þess sem hann tjáist því hlynt-
ur að allir, er náð hafi sextugs aldri
verði settir á eftirlaun. Hann ítrek-
aði það, að hann hefði lofast til þess
1930, að binda enda á atvinnuleysið
í landinu, og þetta kvaðst hann end-
urtaka nú með sömu einlægninni og
þá.
“DRENGURINN LITIJ SEM
DÓ”
í St. Vital bygðinni í grend við
Winnipeg, hvarf nýlega fimm ára
drengur, eða viltist að heiman, Jack
Pike að nafni. Leit var samstund-
is hafin, og tóku þátt í henni þrjár
þúsundir manna. Á fimta sólar-
hring eftir hvarfið, fanst blessað
barnið þjakað mjög og aðfram kom-
ið; var það flutt'á St. Boniface
sjúkrahúsið og lézt þar. Sorgir
mannkynsins eru með mörgum og
mismunandi hætti. Rík samúðartil-
finning streymir til ástmenna
drengsins litla,—sem dó.
Fréttir frá Gimli
Nú er sú tíð hér, að fækkað er
um fólk á götum bæjar og í um-
hverfi. Sumarbústaðafólk að mestu
farið. Var með flesta móti,, að
manni virtist. Húsaleiga er nú mun
lægri í sumarhúsunum, en áður var.
Mun það hafa aukið aðsóknina ekki
svo lítið. Margir láta frábærlega
vel yfir þeim tíma, er þeir máttu
vera að eyða í það, að dvelja í sum-
arbústöðunum hér á þessu útlíðanda
sumri.
Hreyfimyndasýning hafði Mrs.
(Dr.) Atkinson frá Selkirk hér í