Lögberg - 20.02.1936, Blaðsíða 5

LÖGBERG. FIMTUDAGINN 20. FEBRÚAR 1936
5
WE’RE ALL NUTTY
HERE AND THERE
.By P. N. Britt_
No matter how far things go wrong,
How sore we are beset,
Chip in, and lilt a cheerful song,—
We’re bound to get back yet.
* * *
ON’T let yourself get lonely, dis-
heartened or hopeless. The
West! It’s still the West, strong and
vigorous. Maybe a bit tired, after
the racketeering we sponsored, or
okeyed, and in which we were out-
guessed or mistaken. Forget it.
» » *
TANUARY and February have given
" us a rough ride. But May, June,
July, August and September—the
good old Summer time—are on the
way.
If we can only “weather the
breeze” during March and April—
and, who knows but what seeding
time will be here before Easter Sun-
day; within seven weeks?
Maybe someone will be in with
“the first crocus” around about Saint
Patrick’s Day, which all by itself
would get us to feeling pretty well
assured that Spring— like “the moon
coming over the mountain”—would
be about to break in on us.
We’ve had early Springs out this
way, so early, that we got seeding
done in March, and had to do a lot
of it over again in April. But we
didn’t mind that—it gave us some-
thing to do—and away back there
we used to like to have something
to keep us busy.
* * *
THE other day, half a dozen crooks
in Chicago, were sent to peniten-
tiary, for a-year-and-a-day-each, for
operating a swindle. They concocted
a fairy tale about an alleged fortune
left by “Sir Francis Drake,” and de-
vised a scheme to get hold of the
“fortune,” and divide it up, taking
the public in on it. Did the suckers
fall for it? Yes, to the tune of sev-
eral million dollars—and there was
no fortune at all, never had been
such, and the gullible public just
lost the millions they poured into
the cash box. Six of the crooks go to
the pen for a year and a day! When
they come out next February, they
can play Julius Caesar or Paul
Bunyan in the same game and the
same old suckers and all the new
suckers will swallow it, hook-line-
and-sinker. And, we think we’re
smart.
* * *
rPO Alberta school teachers in con-
■*■ vention the bright and happy
thought occurred that they should
recommend to the Alberta school
teacher or Sunday school teacher
government to advise English hold-
ers of Alberta bonds that they would
have to take payment in grain in-
stead of cash. And, they “resolu-
tioned” accordingly. The Old Coun-
try fellows will get a chuckle out
of that when they hear the silly
proposal. Watch them come back
with the suggestion that the salaries
of Alberta school teachers be paid
in live or dead poultry, or other
farm produce, or gas or oil. That
wouldn’t sound so good to Alberta
school teachers.
* * *
A RTHUR Chapman, a well known
New York newspaper man, died
the other day. He was born in Illi-
nois, lived in the East, but for a
few years in Denver. He was re-
garded as the greatest writer of
Western stories. For his column one
afternoon he wrote this, which be-
came one of the most widely quoted
pieces of modern writing:
“Out where the handclasp’s a little stronjfor,
Out where the smile dwells a little longer,
That’s where the West begins;
Out where the sun is a little brighter,
Where the snows that fall are a trifle whiter,
Where the bonds of home are a wee bit
tighter,
That’s where the West begins;
“Out where the skies are a trifle bluer,
Out where the friendship’s a little truer,
That’s where the West begins;
Out where a fresher breeze is blowing,
Where there’s laughter in every streamlet
flowing,
Where there’s more of reaping and less of
sowing,
That’s where the West begins.
“Out where the world is in the making,
Where fewer hearts in despair are aching.
That’s where the West begins;
Where there’s more of slnging and less of
sighing,
Where there’s more of givlng and less of
buying,
And a man makes friends without half
trying—
That’s where the West begins.”
* * *
A New York Crime Commissioner
says crime costs the state $12,-
000,000 a year. And, that’s exclusive
of what women pay for seats at
murder trials and for crime story
magazines and books.
* * *
■pHFTY years ago, Mark Twain said
" that nobody did anything about
the weather. The other day, the
weatherman got peeved at folks call-
ing him up, and snapped at a caller:
When it isn’t going to be “decidedly
cold” you’ll notice yourself, unless
you’re nutty.
* * *
A LMOST before parliament had
got well away in the session, the
government was charged with not
yet having taken steps “to end pov-
erty.” That’s one of the major tasks,
and the quartette of poverty-enders
in the house will have to hold their
horses till a lot of the small stuff
needing attention is cleaned up.
settum viS grein í íslenzku blöðin
meS tilmælum til Islendinga aS ljá
þessu nauSsynjamáli liS, meS þv’
aS gefa íslenzka muni í þetta safn.
ÞaS er enginn vafi á aS mögu-
! legt er aS byggja upp vandaS ís-
lenzkt minjasafn hér, sem gæti orSiS
I íslendingum til sóma, og verndaSi
I frá glötun ýmsa merka muni frá
íslandi, sem tengdir eru viS landnám
! íslendinga i þessu landi.
j Undirtektir á árinu hafa veriS
frekar daufar, og þó hafa komiS inn
I nógir munir, svo heita má aS dáUtill
I vísir sé þegar myndaSur aS þessu
safni. Erum viS sannfærSir um aS
margir mætir munir eru til hjá ís-
lendingum víSsvegar hér vestra, sem
eru einskis metnir og munu glatast
er tímar líSa fram og hinir eldri
falla frá, nema gangskör sé gerS aS
safna þeim á einn staS. Muni má
senda til undirritaSra eSa gera þeim
bréflegt aSvart um þá hluti, sem eiga
aS ganga til safnsins.
Eftirfarandi er skrá yfir þá muni
er safninu hefir hlotnast á árinu:
Frá W. J. Osborne, Winnipeg—
Kvarnarsteinar.
| Frá Ingu Soffíu Goldsmith,
Crystal, N. Dak.—LóSa-vigt.
| Frá ArnfríSi Jónsdóttur og Bald-
vin Jónssyni á Kirkjubæ, Hnausa—
Reizla, Tina, SilfurskeiS, Rennibor,
LóSa-vigt (pundari).
Frá GuSlaugu og Jóhannesi Free-
man, til minningar um Island. —
I i. Prjónastokkur, á hann er letraS:
“SigríSur Jónsdóttir á stokkinn meS
réttu. Átján hundruS.” Kona þessi
Framh. á bls. 8
foi/mála þessarar bókar, sem er ensk
þýSing á elstu lögum Noregs, sem i
letur eru færS. Höfundurinn er
prófessor í sagnfræSi viS rikishá-
skólann í Illinois.
Þó vitaS sé, aS fjórar samfeldar
Lgbækur (Codes of Laws) hafi
veriS til í Noregi fyrir stjórnartíS
Magnúsar lagabætis (1263-1280),
þá eru aSeins tvær af þeim til nú
nokkurn veginn heilar. Hér er þó
frekar aS ræSa um fylkislög, heldur
en landslög. Eru lagabækur þessar
þektar undir nöfnunum : Gulaþings.
lög 0g Frostaþingslög. Bók Larsons
prófessors er þýSing á þessum elztu
skráSu lögum Noregs.
Hin fornu Gulaþingslög eru til í
fimm handritum, þó fjögur þeirra
séu aS vísu ekki heil. Eru þaú rit-
uS á íslenzku, þeirri tungu, sem þá
var notuS í Noregi og öSrum NorS-
urlöndum, og hefir aS geyma hinar
fullkomnustu heimildir sem til eru
af norskum lögum frá því tímabili,
sem hér er um aS ræSa. Þar eru á-
kvæSi um átrúnaS og helgihald,
verzlun, skyldur landsdrotna og
leiguliSa, erfSarétt, einstaklingsrétt,
lög viSvíkjandi þjófnaSi, vígsgjöld.
um, strandvörnum og mörgu öSru.
ViS lestur þessarar bókar, hlýtur
hver sá, sem kunnur er engil-sax-
neskri löggjöf aS veita því eftirtekt,
aS hér er um mikinn skýldleika aS
ræSa. Þetta er lika vel skiljanlegt,
þegar þaS er athugaS hve mikilli fót
festu NorSmenn höfSu náS á Bret-
landseyjum víSa, á þessum tíma.
ÞaS hlýtur aS hafa veriS mil.i'i
hunnugleiki milli NorSurlanda og
Tfretlands og viSskifti margskona •
>v' athuguSu verSur skyldleik-
uin í löggjöfinni vel skiljanlegur.
Emnig er þaS mjög ólíklegt aS
Xorðmennirnir hefðu lengi dvalið á
Englandi, Skotlandi og írlandi og
nærhggjandi eyjum, án þess, eins og
professor Kirkconnell kemst aS orSi,
aS þeir “mörkuSu þar varanleo-
spor.”
Lög hinna fornu NorSmanna voru
alt annaS en mild. En í því voru
þau ekki mjög frábrugSin annara
þjóSa lögum til forna. Hin afai
hörSu hegningarlög þóttu þá alstaS,
ar nokkurn veginn sjálfsögS.
ÞaS er ljóst, aS á þeim tíma, sem
hér um ræSir, höfSu NorSmenn náS
þeim þroska, aS þeir gátu sett sér
lög og réttarfar, sem fullnægSi
þeirra eigin þörfum, atvinnurekstii
og viSskiftum.
AuSvitaS er íslendingum þetta ve!
kúnnugt af fornsögunum. Hinar al-
kunnu, íslenzku sögur, svo sem
Njála, Eyrbyggja, Gunnlaugssaga
Ormstungu og fleiri sögur, vikja
hvaS eftir annaS aS landslögunurr,
lagabreytingum og rekstri ýmsra
mála eins og þeim var háttaS á
fyrstu öldurn íslandsbygSar. NjáP
var ágætur lögmaSur, en ýms ráS
hans voru á þá leiS, aS flækja rriál
fyrir mótstöSumanninum, eSa verja
þau meS ýmsum lagakrékum.
Bók þessi er ein af bókum þeim.
sem sagnfræSadeild Columbia há-
skólans gefur út og nefnast einu
nafni “Records of Civilization anu
Sources of Study.” Til samanburS-
ar viS forna löggjöf annara landa
er bókin mikils virSi.
Fram hjá þvi verSur ekki gengiS,
aS hver, sem vandlega vill kynna
sér forna norræna löggjöf, verSur
aS lesa vandlega hina afar merki-
legu íslenzku lögbók, Grágás.
Hvergi annarsstaSar fær maSur
eins ljósan skilning á fornri nor-
rænni löggjöf. Sérstaklega ber aS
nefna hina svonefndu Arnamagnean
útgáfu.
Toronto 10. febr. 1936.
J. Ragnar Johnson.
Minjasafn Þjóðrœknis-
félagsins
Á þingi ÞjóSræknisfélagsins síS-
astliSinn vetur vorum viS undirrit-
aSir kosnir i nefnd til aS veita mót-
töku og fá muni í Minjasafn ÞjóS-
ræknisfélagsins, Á síSasta sumri
Ut í hött
Herra ritstjóri:
Eins og þú og allir aSrir vita, þá
eru ráSleggingar þaS billegasta, sem
til er í veröldinni. Samt hefi eg
þráfaldlega gefiS öSrum ráSlegging-
ar, og einu sinni gerSi eg þaS glappa-
skot aS senda vestur-íslenzku blaSi
dálitla ráSlegginga-rumsu, sem auS.
vitaS var samstundis stungiS undir
stól! En samt legg eg þaS á hættu
aS gefa þér fáeinar “pillur” í mestu
vinsemd, ef vera kynni aS þaS gæti
orSið bending til Lögbergs.
! Eg er á þeirri skoSun, aS mikill
hluti lesenda vestur-íslenzku blaS-
anna, sérstaklega hinir eldri, lesi lít.
iS eSa ekkert í öSrum blöSum, og
finst mér því blöSin fremur frétta-
fá; of mikiS af stjórnmálaklausum;
of mikill uppblástur um menn í opin-
berum stöSum; alt of löng eftirmæli,
og of mikiS um smávegis atriSi í
i sjálfri Winnipegborg og nágrenn-
inu, og blöSin því of lík smábæja-
blöSum, sem fjalla eingöngu um
þaS, sem gerist i sveitinni
| Vestur-islenzku blöSin ná yfir of
stórt svæSi til þess aS þau ættu aS
vera svo bundin viS einn staS, fáeina
menn, og canadisk málefni eingöngu.
Þau koma hingaS til okkar í Banda-
; ríki, þar sem mun vera fullur þriSj-
ungur kaupendanna, og þau fara til
I íslands. Veit eg þó aS hér er um
dálitla erfiSIeika aS ræSa, en kan-
! ske mætti þjappa saman fréttunum,
. stytta eftirmælin, því enginn okkar
! er §vo stór, aS ekki megi segja alt
I um hann í einum dálki, og setja
sumt “leirbulliS” í smárra letur.
1 Segja meiri heimsfréttir — og gera
, blöSin læsilegri og peninganna virði.
j (Og þetta ætti aS koma í smáu letri
á • aftursíSunni!). Aftur á móti,
góSar greinar og góS kvæSi og
helztu fréttir aS sitja i fyrirrúmi.
| Eyggi eg þetta aS nokkru leyti á
reynslu rninni á ferSalagi minu urn
, fsland nýlega. FólkiS heima er ákaft
aS fá fréttir frá Ameríku, og þaS
,væri synd aS segja aS hér gerSist
ekki ýmislegt daglega, sem í frá-
sögur væri færandi. Margir á Is-
landi fá blöSin, en mörgum finst
þau líka fréttafá, og oft fanst mér
erfitt aS verja slíkt, því sem Vestur.
fslendingur, er mér ant um aS blöSin
verSi okkur fremur til sæmdar. Veit
eg fyrir vist, aS ef aS blöSin flyttu
I meiri fréttir héSan, ekki sízt frá
| Bandaríkjunum, þá mundu margir
, heima kaupa þau, fréttanna vegna,
I þvi íslenzku blöSin virSast eySa
I nokkuS miklu rúmi í stjórnmála-
rumsur, sem mér virtist aS flestir
væru dauSleiSir á. Veit eg líka fyr-
ir víst, aS margir hér líta varla á
blöSin. Sumum finst þau vera al-
gerlega canadisk og aS ekkert sé í
þeim, sem þeim komi viS, og hanga
svo á þeim af einhverjurr. gömlum
vana, en tala oft um aS hætta viS
þau!
Segi eg þetta ekki aSeins til þess
aS finna aS vestur-íslenzku blöSun-
um, heldur i eintómri einlægni. ÞaS
er auSvelt aS finna aS, auSvelt aS
setja út á aSra, en þaS getur lika
komiS sá timi aS vert sé ao athuga
hvaS borgi sig bezt í því að halda
þeini kaupendum sem ennþá hanga
á blöSunum, svo slept sé því aS fá
nýja kaupendur, sem eg hekl aS sé
hægt, bæSi hér og á Islandi. Mundi
eg jafnvel vilja stinga unp á þ”1,
aS menn tæki sig saman og sendu
blöSin heim í dúsínatali, svo fram-
arlega að þau yrSu þá til þess aS
kynna þessi fósturlönd okkar betur
þjóSinni heima. FáfræSi um Ame-
ríku er algeng á íslandi, enda fá
þeir litlar fréttir héSan. Og svo
þegar viS komum heim er fólkiS
glorhungraS i fréttir héSan og spvr
og spyr i þaS endalausa; spyr um
iSnaS landsins og verzlun; mögu-
lejkana aS selja hér íslenzka vörir
hvort viS étum síld þarna í Ameríku
eSa saltfisk; og spyr svo lika urn
morSin og glæpina, sem viS verSum
aS svara, þó ekki sé þaS mikil dýrS
fyrir okkur. Og auSvitaS trúa þeir
ekki helmingnum af því sem viS
segjum þeim, eSa strá salti á flest
svörin, og mun okkur Vestur-Islend-
ingum þó bera okkurn veginn saman
í því aS svara fólkinu.
Einn náungi vissi meira um
Bandaríkin en eg, og hafSi svo
margbrotnar tölur í hausnum, um út-
gjöld þjóSarinnar og annaS, aS eg
varS bókstaflega “flapurgastaSur.”
Annar spurSi: “ÞiS drepiS víst
marga á bílunum þarna í Ameríku ?”
“HundraS manns á dag,” sagSi eg.
Augun í honum urSu eins stór og
grænar tómötur; þessu trúSi hann
auSvitaS ekki. Sama spurning var
lögS fyrir mig seinna; sama svar
frá mér. “Eftir því ætti þaS ekki
aS taka nema þrjú ár aS drepa alla
Islendinga,” sagSi hann hlæjandi.
Og þeir spurSu um engisprettuna
og önnur kvikindi, sem legSust á
uppskeru landsins. Lá þá viS aS eg
gerSi mig aS landlygara i augum
fólksins, svo slept sé því, aS eg hefi
reynt aS svara spurningum þeirra
um hvirfilbyljina og svoleiSis smá-
vegis. Fór eg þvi aS verSa fámæltur
og vísaSi þeim til blaSanna, en þá
tók verra viS, því flestir höfSu lítiS
á þeim grætt. Er eg því á þeirri
skoSun aS blöSin héSan hefSu átt aS
segja meiri algengar fréttir og fræSa
fólkiS meira um þessi lönd okkar.
Og eg er á þeirri skoSun aS ennþá
megi gera þaS.
AuSvitaS má rammsnúa þessum
fréttum á þann hátt aS fólkiS fái al.
gerlega rangar hugmyndir um Ame.
riku og fólkiS, eins og gert var á
| dögum Sigfúsar Halldórs. En eg
held aS þaS rnegi trúa Lögbergi til
þess aS segja fréttirnar eins og pær
eru, án þess aS snúa út úr hverju at-
riSi, eSa aS flytja aSeins þaS versta
og óþverralegasta. Og jafnvel hekl
eg aS blöSin gætu oft komiS meS
fréttir, sem viS, sem lesum stói-
þlöSin daglega kannske förum frarn
hjá, og yrSi þaS til þess aS viS
mundum lesa vestur-íslenzku blöSin
rækilega á hverri viku — og bíSa
eftir því aS þau komi til okkar —
og þannig halda lifinu í þeim í mörg
ár ennþá. Fleiri og meiri algengar
fréttir er þaS, sem mér finst aS
vanti í blöSin.
Ó-já, eg var aS tala um bílana.
Er þaS ekki frétt fyrir lesendur
blaSanna aS sjá aS áriS sem leiS—
ó-já, okkur til skammar — hafi bil.
arnir drepiS 36,400 rnanns í Banda-
ríkjunum? Er þaS ekki frétt fyrir
bændurna, sem eiga mikiS viS hesta,
svo slept sé þvi aS þaS geti veriS
bending til þeirra, sem eiga viS múl-
asna, aS múlasnar hafi slegiS heilann
úr 400 manns í Bandarikjunum ár-
iS sem leiS. Skemtilegt aflestrar ?
j Liklega ekki. En þaS eru fréttir. ^
ESa aS 43.560 manns hafi dáiS af
falli áriS 1935 —- dottiS á götunum.:
niSur stiga heima hjá sér, eSa í baS-
kerinu! En svona margir dóu af
falli hér i landi áriS sem leiS. ESa
NÝ — þægileg bók
í vasa
SJÁLFVIRK
— EITT BLAÐ 1 EINU —
Pægilegri og betri bök í vasann.
llundrað blöð íyrir íimm cent.
Zig-Zag cigarettu-blöð eru búin
til úr bezta efni. Neitið öllum
eftirllkingum.
141
ZIG'ZAG
alls dóu 99,000 af slysi, sem um leiS
gerSi 3,000 miljón dollara eignatap.
Fréttir ? Kaupendur blaSanna vilja
fréttir, og kaupendur blaSanna eru
lika eins og annaS fólk. Þeir vilja
stundum líka vita aS því aS þeir
sjálfir séu til; þeir hafa gaman af
aS lesa um sjálfa sig! Lesa um þaS
sem gerst hefir i þeirra eigin bygS-
arlagi, þó þeir hafi lesiS þaS áSur i
sveitarblaSinu, eSa jafnvel veriS viS.
staddir og viti alt fyrirfram. Þetta
er mannleg náttúra, og viS verSum
aS taka hana til greina í hvaSa stöSu
sem viS erum, sérstaklega þó blaSa-
mennirnir.
AS lesa stöSugt um sörnu menn-
ina, eins og öll veröldin snúist um
þá, er leiSinlegt til lengdar, og jafn-
vel verSur oft til þess aS gera slíka
menn hlæægilega i augum fólksins.
ViS erum nefnilega flest svo skrít-
in. Eg hélt t. d. aS eg væri alveg
eins góSur gestur til Reykjavíkur
og flestir aSrir aS vestan. Eg hélt
aS vinir mínir og kunningjar mundu
strax vita aS eg væri í borginni, og
aS þeir mundu kalla í mig í símann,
—vera glaSir aS sjá mig, o. s. frv.
Og eg hafSi lesiS svo mikiS um aSra
vestur-íslenzka gesti i heiluni og
hálfum dálkum ReykjavíkurblaS-
anna aS eg hélt aS eg mundi fá eins
og tvær línur sem farþegi á Detti-
fossi. Eg er svona skrítinn, — og
af því aS eg er skrítinn kaupi eg
blöS og bæklinga í dúsínatali. En
hér er dæ.mi upp á reykvíska blaSa-1
mensku:
MeS Dettifossi þ. i. nóvember
voru 5 farþegar: Þýzkur prófessor !
og kona hans, tvær nunnur, eg, ’
Vestur-Islendingurinn, og 30 svín i
lestinni. BlöSin gátu strax þessa
þýzka prófessors, og þaS að mak-
legleikum, því hann var gestur til
landsins, en þau sögSu ekki eitt ein- 1
asta orS um unnurnar, svínin eSa
i
mig. Ekki orS. Þó kom eitthvaS ;
um þaS i MorgunblaSinu aS eg væri j
á förum úr bænum, og gerSi þaS
mér í rauninni lítiS gott. Ó-já, viS
erum stundum nokkuS seinir í snún- 1
ingum, Islendingarnir. En margir |
gamlir vinir og kunningjar hefSu j
gjarnan viljaS fá þá frétt aS eg væri
í bænum. ÞaS hefSi veriS frétt til
þeirra. En af því aS slik frétt kom
ekki, þá fór eg án þess aS þeir gætu
séS mig. Er þó synd aS segja aS
fólkiS vilji ekki vera manni gott og
sýna manni kurteisi og vinsemd,
enda var helmingur þeirra, sem tóku
á móti mér, nýir vinir, svo slept sé
viStökunum hjá fólki mínu og
frændum. Samt fanst mér eg vera
óvelkominn til Reykjavíkur, saman-
boriS viS þennan þýzka prófessor.
Er mér vorkunn ? Sleppum því!
Tek eg þetta dæmi um sjálfan
mig til þess aS sýna aS þaS hefSi
gert mér og öSrum mikiS gott ef
þess hefSi veriS getiS í tveimur lín-
um aS eg hefSi veriS farþegi á
Dettifossi, og aS þaS gerSi mér og
öSrum bókstaflega ilt aS þessi frétt
kom ekki! Lögberg gerir sjaldan
upp á milli gesta til Winnipeg, og
má segja þaS'því til hróss.
Annars er ekki hugmyndin aS
segja neitt um túrinn til íslands.
Hugmyndin er aSeins bending til
blaSanna aS segja meiri fréttir —
samanþjappaSar fréttir.
ÞaS eitt lengir líf blaSanna hér
eftir.
ESa hvaS segja aSrir?
G. T. Athelstan.
EFTIRMÁLI:
Hér eru þrjár skrítlur, sem sýna
aS íslendingar eiga meiri “humor”
til í fórum sinum en margir halda,
þó ekki sé þaS orS vist til i orSa-
bókum þeirra:
Framh. á bls. 7
HaIeaGOODGARDEN
PJentij<f[\enji
tcEat-Fn
cmrtíoz,
rýfimJ&rd
Big Oversize PacAefs
MÍFAYDENSEEDS
0ri|Lf 3e-4c
PEfí PA.CKET
P/\v 5« aN®
McFAYDEN FRÆ KOSTAR LtTIÐ
EN FRAMLEIÐIR MIKIÐ
Stærri en venjulegir pakkar af Mc-
Fayden fræi—aðeins 3c—4c hver
pvf að borga 5c og lOc?
Mestu hlunnindin við McFayden
fræ liggja ekki í lágu verði, heldur
hinu, að hver tegund ura sig af
reyndu fyrsta flokks útsæði, tryggir
mesta og bezta uppskeru, og sendast
beint heim til yðar en koma ekki frá
umboðssölu hylkjunum I búðunum.
Fræ er lifandi vera. pví fyr er
það kemur þangað, sem því skal sáð,
þess betra fyrir það sjálft, og þann
er sáir.
KREFJIST DAGSETTRA PAKKA
Hverjum manni ber réttur til að
vita að fræ það, sem hann kaupir
sé lffrænt og nýtt. Með nýtfzku á-
höldum kostar það ekkert meira, að
setja dagsetningu á pakkana, þegar
frá þeim er gengið.
pVÍ Á EKKI DAGSETNINGIN AD
STANDA ?
Hin nýja breyting á útsæðislög-
unum krefst ekki dagsetningar á
pökkunum, en við höfum samt enga
breytingu gert.
KYNNIST ÚTSÆÐI YÐAR
Hver pakki og hver únza af Mc-
Fayden fræi, er dagsett með skýru
letri. McFayden fræ er vfsindalega
rannsakað og fuit af lffi; alt pröfað
tvisvar. Fyrst rétt eftir kornslátt,
og svo aftur f Dominion Seed Testing
Laboratory.
Væri McFayden Seeds sent f búðir
f umboðssölu pökkum myndum vér
eiga mikið öselt f lok hverrar árs-
tíðar. Ef afganginum væri fleygt,
yrði þar um slfkt tap að ræða, er
hlyti að hafa f för með sér hækkað
verð á útsæði. Ef vér gerðum það
ekki, og sendum það út f pökkum
aftur, værum við að selja gamalt
fræ. Pessvegna seljum vér aðeins
beint til yðar, og notum ekki um-
boðssöluhylkin; fræ vort er ávalt
nýtt og með þvf að kaupa það, eruð
þér að tryggja árangur og spara.
Tfu pakkar af fullri
stærð, frá 5 til 10 centa
virði, fást fyrir 25 cents,
og þér fáið 25 centin til baka með
fyrstu pöntun gegn "refund cou-
pon,” sem hægt er að borga með
næstu pöntun, hún sendist með þessu
safni. Sendið peninga, þö má senda
frímerki. Safn þetta er falleg gjöf;
kostar lítið, en gefur mikla uppskeru.
Pantið garðfræ yðar strax; þér
þurfið þeirra með hvort sem er.
McFayden hefir verið bezta félagið
síðan 1910.
NEW-TESTED SEED
Every Packet Dated
BEETS—Detroit Dark Red. The best
all round Red Beet. Sufficient
seed for 20 ft. of row.
CARROTS—Half Long Chantenay.
The best all round Carrot.
Enough Seed for 40 to 50 ft.
of row.
CUCUMBER—Early Fortune. Pickles
sweet or sour add zest to any
meal. This packet wili sow 10
to 12 hills.
LETTUCE—Grand Rapids, Loose
Leaf variety. Cool, crisp, green
lettuce. This packet will sow 20
to 25 ft. of row.
ONION—Yellow Globe Danvers. A
splendid winter keeper.
ONION—White Portugal. A popular
white onion for cooking or
pickles. Packet will sow 15 or
20 ft. of drill.
PARSNIP—Half Long Guernsey.
Suffícient to sow 40 to 50 ft. of
drill.
RADISH—French Breakfast. Cool,
crisp, quick-growing variety.
This packet will sow 25 to 30
ft. of drill.
TURNIP—-White Summer Table.
Early, quick-growing. Packet
will sow 2 5 to 30 ft. of drlll.
SWEDE TURNIP—Canadian Gem.
Ounce sows 75 ft. of row.
$20,02.°Cqsh Pi izes$2002?
f hvelti áætlunar samkepni vorri, er
viðskiftavinir vorir geta tekið þátt f.
Upplýsingar í McFayden Seed List,
sem sendur er með ofangreindu fræ-
safni, eða gegn pöntun.
ÓKEYPTS—Klippið úr þessa aug-
lýsingu og fáið ókeypis stðran pakka
af fögrum blrtmum.
Mikill afsldttur til félaga og er
frd þvi skýrt i frœskránni.
McFayden Seed Co., Winnipeg