Lögberg - 19.03.1936, Blaðsíða 5

LÖGBERG. FIMTTJDAGINN 19. MARZ 1936
5
WE’RE ALL NUTTY
HERE AND THERE
.By P. N. Britt_
4cT OOK,” he said, “in a few weeks
now we’ll be right into sum-
mer. What’s the use of harping on
that stuff, about January and Feb-
ruary being so cold, breaking all
records. January and February are
gone. We’re into March now. Why
not talk about March being so sweet-
tempered and mild.
“Since March came in like a lamb,
I’ve been throwing into the furnace
only the odd block or two of wood.
Nowhere on earth is March any bet-
ter to them than this March has been
to us. Maybe the month will go
out lilce a lion or a mad dog, or
something. But this first half of it
has been superb, something to write
home, or write anywhere, about.”
He was quite right. I get fed up,
too, on the glooms and growlers, who
persist in talking about things 1íie
rest of us want to ouietlv forget.
March has already come through
with sixteen lovely days which
ought to make anybody forget about
January and February. And, spring
won’t be long now!
» * * *
“A kindly act is a kernel sown,
That will grow to a goodly tree,
Shedding its fruit when time has
flown,
Down the gulf of eternity.”
* » ♦
P IFTY years ago George Botting
A had a barber shop at Brandon.
Last week he died at Selkirk where
he had a barber shop for the last 20
years. Half a century ago at Bran-
don he was regarded as one of the
bést barbers in Canada. Brandon
was some place in those days—the
greatest wheat market in the world,
for instance—which attracted a lot
of people to that little town.
George Botting was a friendly,
colorful fellow, as well as a good
barber. He was a good talker, too,
was George, always had ali the latest
news and could tell it very entertain-
ingly. Newspapers weren’t so plenti-
ful away back there, and while custo-
mers came in for a shave or a haircut
they also expected to hear all the
latest news. And they got it, in
Botting’s barber shop, which seldom
had a vacant chair in it.
* » *
EORGE Botting cut the hair and
shaved lots of young fellows who
afterwards were notable figures—
Clifford Sifton, T. Mayne Daly, J. D.
McGregor, E. W. Montgomery, Frank
Fowler, John T. Haig, and countless
other young men in and around
Brandon in the 80’s.
About that time the young lads
down East started having their hair
cut pompadour. One day a couple
of boys just from the East walked
into Botting’s, took off their hats and
asked George if he could cut hair
pompadour.
“I can cut hair any way ýou ask
me to cut it, excepting curly,” the
barber replied, quite unconcerned.
George told me he had never seen
a pompadour before, but he did the
jobs and got away with it. In the
other shops the barbers said they
couldn’t cut hair that style. The
sögulegar minjar um Robinson
K,rusoe. Þessi ráðstöfun ltemur
heldur seint, en betra seint en
aldrei.
Nú a*tlar stjórnin í Chile að
vernda allar minjar á eynni og
hafa þar túlka og fylgdarinenn
fyrir ferðamennina. Er talið
líklegt að þeir muni fá nóg að
gera, því að alt kapp á að leggja
á það að auka ferðamanna-
strauminn sem mest.
Af því sem merkast er þarna,
er að sjálfsögðu hellirinn, sem
Alexander Selkirk bjó í um fjög-
urra ára og fjögurra mánaða
skeið. HelJir þessi er í hinum
svonefnda Krusoedal um 180
metra frá flæðarmáli. Er hann i
hraunkletti. Munninn er 4%
meter á hæð, þar sem hann er
hæstur. Úr hellinum er ágætt
útsýni yfir Cumberland-voginn.
Hellirinn er 9 metra langur og
6 metra breiður. f veggi hans eru
skápar, sem Selkirk hjó þar og
hafði fyrir geymslubvir. Ferða-
menn, sem komu þangað á öld-
inni sem leið, segja að þar hafi
verið ýms verkfæri, naglar, ryðg-
aðir pottar og ofn hlaðinn úr
grjóti. Nú er þetta alt horfið.
Sennilegt er, að menn sem komu
þangað 1848 til að leita að fólgn-
Um fjársjóðum sjóræningja, hafi
eyðilagt þetta eða haft það á
burt með sér. En það er áreið-
anlegt að þessir hlutir hafi verið
þar, því að Selkirk sagðist svo
frá sjálfum, að hann hefði unn-
ið að því i átta mánuði að gera
hellirinn að sæmilegri vistarveru.
Skamt frá sjó, og undir ofur-
litlum hól er sléttur flötur, og
segja menn að þar hafi verið
akur Robinsons. Á öðrum stað
er vík, og þar segir sagan að
Robinson hafi flntt á land alt sem
hann gat bjargað úr skipinu. Sog-
ir Defoe að það hafi meðal ann-
style caught on with the residents,
and George got all the pompadour
hair cutting.
George Botting was a good soul,
always kindly-humored, as well as a
tonsorial artist of rare ability.
* * *
“The world is large when its weary
leagues two loving hearts divide;
But the world is small when your
enemy is loose on the other side.”
» « *
m HE other evening a girl friend
•*- dropped in, to say good-bye. She
was going “back home” for a month.
Back home! to one of the old stamp-
*ng grounds, where a lot of us were
little boys and girls together, long,
long ago.
It always seems to me that most
of those who go on tours other than
“back home,” are nutty. They have
no background—they are generally
iust folks who come from anywhere
or somewhere, and have no place in
oarticular to go. Some tourist agency
can tell them, but that’s all, of some-
place to “spend the time.”
» * *
'T'O me a jaunt to the Orient or on
the Mediterranean w o u 1 d n’t
mean anything. Leaning over the
rail, watching Japs or Chinks, or
Dagos or Ethiopians would be with-
out the semblance of a thrill. I hear
too much about such as these, in the
daily news, infinitely too much.
Rather, give me the insignificant
items of the sleepy towns and back
concessions “back home,” where
folks are human, peaceful, contented,
and when you go back, glad to greet
you with a welcome that’s overproof
to the extreme limit.
* • *
tiL) ACK home!” That’s what I
long for, and make straight for,
whenever the opportunity offers.
And, I’m just one of the mine-run
of Canadians who are fortunate
enough to still have an old home or
what once was the old home back
there.
She was going “back home” and
she has been going back there for
some considerable few years. Never
mind how many. I’m sure she’ll
have a grand time down there ’midst
the apple and cherry blossoms and
all the spring grandeur of old Ont-
A N old crony of mine got a big
** thrill the other day. I happened
in just after the flash came to him,
and he was smiling radiantly. He’s
usually a dour-looking chap. I knew
at once that something particularly
pleasing must have happened to get
a laugh out of him. He handed me
a telegram that had just come to him.
All it said was:
“Hello, grandpa and grandma.
It’s a boy.”
The first grandchild. Surely a
happening to give the old folks a
thrill.
_ * * »
Well, the coal man’s nearly through,
So far as we can see;
I’m sure that’s all right with you,
It’s gladsome news for me.
ir fullum seglum, og þau fóru
ÖIl fram hjá eynni. En eftir 52
mánuði kom lausnarstundin.
Wood Rogers skipstjóri sá, af
stjórnpalli af jskipi sínu, eld á
eynni. Hann vissi að hún var ó-
bygð og vakti þetta forvitni hans.
Hann sendi bát í land og skip-
stjóra brá í brún er báturinn koin
aftur með Selkirk, því að þeir
voru kunnugir áður.
Saga Selkirks flaug um alt og
þótti merkileg. Þegar hann kom
til Bristol bauð frú Damaris Dan-
í iel honum heim ásamt Daniel
' Defoe. Hún vissi hvað Defoe var
I sólginn i einkennilegar sögur og
| ætlaði að gleðja hann með því
að koma honum í kynni við þenn-
| an ævintýramann. Selkirk sagði
j Defoe sögu sína, en Defoe sagði
: að hún væri ekki svo merkileg
1 að neinn bókaútgefandi vildi gefa
hana út. En nokkru síðar bjó
hann sjálfur til nýja sögu út af
sögu Selkirks—söguna af Robin-
son Krusoe. Var hún gefin út
sem hin fyrsta neðanmálssaga i
blaði. Varð sagan brátt svo vin-
sæl, að fáar bækur hafa oftar
komið út en hún á ótal tungumál-
um.
Hvað gerði það til þótt Selkirk
hefði ekki verið jafn hugvitsam-
ur og Robinson Krusoe? Hann
hafði hvorki garða né akra og
bragðaði ekki brauð allan tím-
ann sem hann var á Juan Fernan-
dez. Hvað gerði það til þótt hann
hefði ekki haft neinn Frjádag hjá
sér og engan hund? Það hefir
brent sig inn í meðvitund manna
að sagan af Robinson Krusoe sé
í alla staði sönn, eins og Daniel
Defoe hefir sagt hana, og að Al-
exander Selkirk og Robinson sé
einn og sami maður. Sannleik-
urinn er sá, að vér þekkjum
aldrei söguna af Alexander Sel-
kirk, vegna þess að vér trúum
sögunni af Robinson Krusoe.
—Lesb. Mbl.
ars verið brauð, hrísgrjón, þrír
hollenskir ostar, fimm stykki af
þurkuðu geitakjöti og nokkuð af
korni, sem seinna varð útsæði.
Hann segir lika að Robinson hafi
náð í tvo púðurkassa, poka með
höglum, byssur, sverð og fleiri
vopn. Er enn sýnt hvar Robin-
son geymdi þessa muni í helli
sínum. Fyrir framan hellirinn
gerði hann líka virki til að verj-
ast óvinum, sem aldrei komu. Á
öðrum stað er spjald og á það
stendur letrað, að á þessum stað
hafi Robinson staðið á hverjum
degi og horft út yfir hafið eftir
skipaferðum.
* * *
Það er rétt að Alexander Sel-
kirk dvaldist nokkur ár sem ein-
búi á Juan Fernedez. Sá, sem
bjargaði honum, Wood Rogers
skipstjóri, gaf út árið 1712 (eða
þremur árum áður en Robinson
Krusoe koin út), söguna um það
hvernig Selkirk hefði vegnað á
eynni, en þá bók þekkja nú fæst-
ir. Hann segir að Selkirk hafi
verið háseti ú skipi, sem hét
“Cinque Ports.” Lenti hann í
deilu við skipstjórann og í hefnd-
arskyni fyrir það lét skipstjórinn
flytja hann í land á þessa eyðiey
og skilja hann þar eftir einan
síns liðs. Var honum fengin
biblia og ein sögubók, stígvél, dá-
lítið af verkfærum, byssa, púður-
horn, högl, ketill og mörg pund
af tóbaki.
Tóbakið gekk fljótt til þurðar
og eins púðrið, því að einsetu-
maðurinn varð að skjóta fugla
og geitur til bjargar sér. Og þegar
þetta var upp gengið, varð Sel-
kirk að lifa sem steinaldarmaður
og bjargast á líkan hátt.
Altaf þráði hann að komast til
manna og dag eftir dag fjtarði
hann út á hafið, hvort hann sæi
ekki skip. Oft sá hann skip und-
Hvítbjarnaveiðar í
Þingeyjarsýslum
Eftir Jóhannes Friðlangsson
frá Fjalli.
Egíief undanfarin ár reynt að
safna saman öllum þeim sögnum
um hvítabirni hér í Þingeyjar-
sýslum, sem eg hef getað. Aðal-
lega eru þæy frá seinni hluta 19,
aldar, og svo nokkrar frá 1918.
Eru sögurnar skráðar hér á eftir
og byrjað á þeim, sem eru elztar
og heimildirnar ekki eins áreið-
anlegar. Er hálfgerður þjóð-
sagnablær komin á sumar þeirra.
Læt eg víða frásögn heimildar-
manna minna haldast orðrétta.
Um það er gömul sögn, að vet-
ur einn, er ísar lágu við land,
hafi hvítabjörn einn, stór og ægi-
legur, sezt að og haldið til all-
lengi nálægt miðri Reykjaheiði.
Vetrarferðir um heiðina höfðu þá
verið alltíðar, en lögðust nú að
niestu niður af ótta við dýrið. Þó
var einn Kelduhverfingur, sem
fór óhikað ferða sinna um hcið-
ina. Átti hann atgeirsstaf einn
mikinn, er hann bar jafnan í
hendi, og réði dýrið aldrei að
honum. Eitt sinn um veturinn
var Kelduhverfingnr þessi á ferð
norður yfir heiðina, og hafði far-
ið framhjá birninum á svo nefnd-
um Hellum, sem eru innarlega
á heiðinni. En þegar hann kom
norður fyrir Sæluhússmúla, mæt-
ir hann manni úr Reykjahverfi,
sem að norðan kom og ætlaði
heiin til sin. Spvr hann Keldu-
hverfinginn um dýrið, og segist
hann hafa farið fram hjá dýrinu
á Hellunum. Biður hann þá
Kelduhverfinginn að lána sér at-
geirsstafinn, og gerði hann það,
því hann óttaðist ekki dýriÖ fyrst
hann var kominn svona langt
norður. Nú skilja mennirnir og
heldur hver sina leið. Segir ekki
af ferð Reykhverfingsins fyr en
liann kemur inn á Hellurnar. Þar
mætir hann dýrinu. Dýrið ræðst
ekki á hann, en athugar hann um
stund og tekur svo á rás í slóð
Kelduhverfingsins. Siðar sáust
þess merki, að dýrið hafði náð
honum í brekkum nokkrum, sem
síðan eru við þann atburð kend-
ar, og nefndar Varnarbrekkur.
Þar hafði maðurinn varist dýrinu
alllengi og komist undan þvi á
rás norður eftir á hól einn, sem
siðan er við atburðinn kendur
Krosshóll. Þar drap dýrið mann-
inn, og var þar síðan reistur upp
trékross, og af því dregur hóll-
inn nafnið.
Á Reykjaheiði er eyðibýli gam-
alt, sem Þeistareykir heita. En
nú er þar sæluhús fyrir fjall-
göngumenn á haustin. Var þar
lengi bygt, því þar eru landkostir
góðir, en samt er þar snjóþungt
og vetrarriki mikið í hörðum
vetrum. Gamlar sagnir herma,
að þar hafi um eitt skeið búið ung
hjón. Voru þau aðeins tvö í
bænum. Einn vetur gerði ísalög
mikil, og rak þá hval norður á
Tjörnesi. Fóru menn víða að til
hvalskurðar, og þar á meðal
bóndi á Þeistareykjum. Var kon-
an ein í bænum á meðan. Ber
nú ekkert til tíðinda fyr en dag
þann, sem bónda var von heim.
Var konan þá fram í eldhúsi að
matargerð. Heyrir hún þá þrusk
fram í bænum og lítur fram í
göngin. Sér hún þá, að hvíta-
björn er að koma inn göngin, en
gengur heldur seint, því göngin
voru þröng. Verður konan hrædd
og veit ekki hvaða bragð hún
skuli taka til að verjast birnin-
um. Þrífur hún í einhverju of-
boði hálfbrunninn viðarlurk úr
eldinum og ræðst á móti birnin-
um þar sem hann er að mjaka
sér inn göngin. Lemur hún dýr-
ið í hausinn með logandi brand-
inum; kann bangsi því illa og vill
komast út aftur, en verður held-
ur ógreið undankoman vegna
þrengsla. Lætur konan lurkinn
ganga á birninum þar til hann
er kominn út úr bænum. Logaði
þá sumstaðar i hári dýrsins. Þeg-
ar út kom, velti dýrið sér í sjón-
um og slökti í sér eldinn. Eftir
það snéri það sér burt frá bæn-
um. Skömmli seinna kom bóndi
heim, og varð konan heldur en
ekki fegin komu hans.
Nokkrum árum seinna kom
harður vetur og hafís. Seint um
veturinn fór bóndinn á Þeista-
reykjum til Húsavikur að sækja
sér einhverja björg og skildi kon-
una eina eftir, eins og í fyrra
skifti. Segir nú ekkert af ferð-
NÝ — þægileg bók
í vasa
SJÁLFVIRK
— EITT BI.AÐ í EINU —
pægilegri og betri bök í vasann.
llundrað blöð fyrir fimm cent.
Zig-Zag cigarettu-blöð eru búin
til úr bezta efni. Neitið öllum
eftirllkingum.
141
um bónda fyr en hann er kom-
inn á heimleið og átti eftir skamt
ófarið að bænum. Kemur þá
hvítabjörn á móti honum. Sér
bóndi að björnin er blóðugur um
hausinn, grunar nú, að eitlhvað
sorgiegt hafi komið fyrir heima
á Þeistareykjum. Snýr dýrið
þegar á móti manninum, en bóndi
býst til varnar, og er hann þá
staddur á grjótmel nokkrum.
Losar hann upp allmarga steiua
ineð broddstaf sínum og grýtir í
dýrið. Fer svo fram um hríð,
að dýrið sækir að bónda, en hann
reynir að verjast með grjótinu.
Var nú bóndi mjög farinn að
mæðast í viðureigninni, en ásetur
sér að verjast meðan auðið sé.
Segir hann þá við björnin; “Nú
er að skerpa sig eða skríða
burtu.” Og gerir harða hríð að
dýrinu með grjótinu. Snýr bang-
si þá í burtu og fer sína leið norð-
ur heiðina. Heldur nu hóndi
áfram heim að Þeistarevkjum,
og var heimkoman, eins og hann
hafði grunað, sorgleg. Fann hann
í bænum aðeins litlar leifar af
líki konu sinJiar og föt hennar
öll rifin og blóðug. Hafði björn-
inn orðið henni að bana. Eftir
þetta flutti bóndi sig burt af
Þeistareykjum, og bærinn lagð-
ist i evði. Framh.
INNKÖLLUNAR-MENN LÖGBERGS
Amaranth, Man......................B. G. Kjartanson
Akra, N. Dakota..................B. S. Thorvardson
Árborg, Man.....................Tryggvi Ingjaldson
Árnes, Man........................Sumarliði Kárdal
Baldur, Man...........................O. Anderson
Bantry, N. Dakota...............Einar J. Breiðfjörð
Bellingham, Wash.................Thorgeir Simonarson
Blaine, Wash....................Thorgeir Símonarson
Bredenbury, Sask........................S. Loptson
Brown, Man..............................J. S. Gillis
Cavalier, N. Dak«ta..............B. S. Thorvardson
Churchbridge, Sask......................S. Loptson
Cypress River, Man....................O. Anderson
Dafoe, Sask....................... J- G. Stephanson
Edinburg, N. Dakota................Jónas S- Bergmann
Elfros, Sask................Goodmundson, Mrs. J. H.
Foam Lake, Sask .............. J. J. Sveinbjörnsson
GarCar, N. Dakota.................Jónas S. Bergmann
Gerald, Sask............................C. Paulson
Geysir, Man.....................Tryggvi Ingjaldsson
Gimli, Man..............’............F. O. Lyngdal
Glenboro, Man.........................O. Anderson
Hallson, N. Dakota...............S. J. Hallgrimsson
Hayland, P.O., Man...............Magnús Jóhannesson
Hecla, Man...................................Gunnar Tómasson
Hensel, N. Dakota.....................John Norman
Hnausa, Man.........................B. Marteinsson
Ivanhoe, Minn.............................B. Jones
Kandahar, Sask.'................ J. G. Stephanson
Langruth, Man....................John Valdimarson
Leslie, Sask...........................Jón Ölafson
Lundar, Man.........................Jón Halldórsson
Markerville, Alta................................O. Sigurdson
Minneota, Minn.............................B. Jones
Mountain, N. Dak..................S. J. Hallgrimson
Mozart, Sask...................J. J. Sveinbjörnsson
Oak Point, Man......................A. J. Skagfeld
Oakview, Man....................................Búi Thorlacius
Otto, Man. .........................Jón Halldórsson
Pembina, N. Dak...................Guðjón Bjarnason
Point Roberts. Wash....................S. J. Mýrdal
Red Deer, Alta........................O. Sigurdson
Reykjavík, Man........................Árni Paulson
Riverton, Man.................................Björn Hjörleifsson
Seattle, Wash..........................J. J. Middal
Selkirk, Man........................... W. Nordal
Siglunes, P.O., Man..............Magnús Jóhannesson
Silver Bay, Man.................................Búi Thorlacius
Svold. N. Dakota.................B. S. Thorvardson
Tantallon, Sask..................... J. Kr. Johnson
Upham. N. Dakota...............Einar'J. Breiðf jörð
Víðir, Man..................................Tryggvi Tngjaldsson
Vogar, Man..................... Magnús Jóhannesson
Westbourne, Man.................................Jón Valdimarsson
Winnipegosis, Man..........................Flnnbogi Hjálmarsson
Wvnyard, Sask...................... J. G. Stephanson
HaVa G00DGARDEN
PlenUjcfEyerijthuui
tcEat-Fresh-
cmdiErt,
Big Översize Packels
MFAYDEN SEEDS
On1'! 3-4C
PER PACKET
‘°4
McFAYDEN FRÆ KOSTAR LtTIÐ
EN FRAMLEIÐIR MIKIÐ
Stærri en venjulegir pakkar af Mc-
Fayden fræi—aðeins 3c—4c hver
pvi að borga 5c og lOc?
Mestu hlunnindin við McFayden
fræ liggja ekki í lágu verði, heldur
hinu, að hver tegund um sig af
reyndu fyrsta flokks útsæði, tryggir
mesta og bezta uppskeru, og sendast
beint heim til yðar en koma ekki frá
umboðssölu hylkjunum I búðunum.
Fræ er lifandi vera. pvl fyr er
það 'kemur Þangað, sem þvl skal sáð,
þess betra fyrir það sjálft, og þann
er sáir.
KREFJIST DAGSETTRA PAKKA
Hverjum manni ber réttur til að
vita að fræ það, sem hann kaupir
sé lífrænt og nýtt. Með nýtlzku á-
höldum kostar það ekkert meira, að
setja dagsetningu á pakkana, þegar
frá þeim er gengið.
pví A EKIvI DAGSETNINGIN AÐ
STANDA ?
Hin nýja breyting á útsæðislög-
unum krefst ekki dagsetningar á
pökkunum, en við höfum samt enga
breytingu gert.
KYNNIST ÚTSÆÐI YÐAR
Hver pakki og hver únza af Mc-
Fayden fræi, er dagsett með skýru
letri. McFayden fræ er vlsindalega
rannsakað og fult af Hfi; alt prðfað
tvisvar. Fyrst rétt eftir kornslátt,
og svo aftur I Dominion Seed Testing
Laboratory.
Væri McFayden Seeds sent I búðir
I umboðssölu pökkum myndum vér
eiga mikið öselt I lok hverrar árs-
tíðar. Ef afganginum væri fleygt,
yrði þar um slíkt tap að ræða, er
hlyti að hafa I för með sér hækkað
verð á útsæði. Ef vér gerðum það
ekki, og sendum það út I pökkum
aftur, værum við að selja gamalt
fræ. pessvegna seljum vér aðeins
beint til yðar, og notum ekki um-
boðssöluhvlkin; fræ vort er ávalt
nýtt og með þvl að ltaupa það, eruð
þér að tryggja árangur og sparaj
j. j jq hni
TIu pakkar af fullri
stærð, frá 5 til 10 centa
_ virði, fást fyrir 25 cents,
og þér fáið 25 centin til baka með
fyrstu pöntun gegn “refund cou-
pon,"^em hægt er að borga með
næstu pöntun, hún sendist með þessu
safni. Séndið peninga, þó má senda
frímerki. Safn þetta er falleg gjöf;
kostar lítið, en gefur miltla uppskeru.
Pantið garðfræ yðar strax; þér
þurfið þeirra raeð hvort sem er.
McFayden hefir verið bezta félagið
slðan 1910.
NEW-TESTED SEED
Every, Packet Dated
BEETS—Detroit Dark Red. The best
all round Red Beet. Sufficient
seed for 20 ft. of row.
CARROTS—Half Long Chantenay.
The best all round Carrot.
Enough Seed for 40 to 50 ft.
of row.
CUCUMBER—Early Fortune. Pickles
sweet or'sour add zest to any
meal. This packet will sow 10
to 12 hills.
LETTUCE—Grand Rapids, Loose
Leaf variety. Cool, crisp, green
lettuce. This paeket will sow 20
to 25 ft. of row.
ONION—Yellow Globe Danvers. A
snlendid winter keeper.
ONION—White Portugal. A popular
white onion for cooking or
l>tckles. Packet will sow 15 or
20 ft. of drill.
PARSNIP—Half Long Guernsey.
Sufficient to sow 40 to 50 ft. of
drill.
RADISH—French Breakfast. Cool,
crisn, quick-growing variety.
This packet will sow 25 to-30
ft. of drill.
TURNTP—Wh'te Summer Table.
Early, quiek-growing. Packet
will sow 25 to 30 ft. of drill.
SWEDE TI’RNTP—Canadian Gem.
Ounce sows 75 ft. of row.
$200®°Cas
I hvelti áætiunar samkepni vorri, er
viðskiftavinir vorir geta tekið þátt I.
Upplýsingar I McFayden Seed List,
sem sendur er með ofangreindu fræ-
safni. eða gegn pöntun.
ÓKEYPTS —Klippið úr þessa aug-
lOsingn og fáið ðkeypis störan pakka
af fögrum blömum.
Mikill afsJríttur til félaoa on er
frd þrí skýrt i frœskrrínni.
McF*yden Seed Co., Winnipeg